Μηνύματα σε πολλούς αποδέκτες απέστειλε χτες ο υποψήφιος περιφερειάρχης Αττικής της «Δημοκρατικής Αριστεράς» Γρ. Ψαριανός («Κανάλι 1» και «ΦΛΑΣ»). Αποκαλυπτικά της πολιτικής που πρεσβεύει ο νέος δορυφόρος του ΠΑΣΟΚ και χρήσιμα για το λαό της Αττικής ενόψει και των εκλογών. Διαμήνυσε στον ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ να μην κατηγορεί τη «Δημοκρατική Αριστερά» σαν «δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ», αφού κι αυτός στο ίδιο καζάνι μαζί της βράζει. Οπως είπε, «ο ΣΥΝ κυνήγησε τη Σακοράφα και το Μητρόπουλο δύο κλασικούς εκπροσώπους του λαϊκού ΠΑΣΟΚ (...) αλλά μη μας κατηγορούν κάποιοι δήθεν Αριστεροί, οι οποίοι εδώ και δεκαετίες ανοίγουν το δρόμο στο δικομματισμό».
Διαμήνυσε στο ΠΑΣΟΚ την πάγια διαθεσιμότητά τους για ευρύτερη συνεργασία. Οπως είπε: «Αν το ΠΑΣΟΚ θέλει να συνεργαστούμε για να αλλάξουμε τη χώρα, για να φτιάξουμε το ενεργειακό τοπίο, για να αναπτύξουμε της ΑΠΕ, βεβαίως να συνεργαστούμε». Διαμήνυσε στην άρχουσα τάξη ότι το κόμμα του για λογαριασμό της δουλεύει, λέγοντας: «Να σταματήσουμε να είμαστε το ρεζίλι της Ευρώπης. Δεν είναι στόχος να γίνουμε σοσιαλιστική Δημοκρατία. Δεν είναι στόχος να γκρεμιστεί ο καπιταλισμός. Αυτή τη στιγμή ο στόχος είναι να γίνει αυτό το κράτος - οίκος ανοχής λειτουργικό». Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ποιον ρόλο επιφυλάσσουν κάτι τέτοιοι «αριστεροί» για το λαό σε έναν - έστω και λειτουργικό - «οίκο ανοχής».
Το τελευταίο του μήνυμα το έστειλε στους εργαζόμενους και το λαό: «Το σπάταλο κράτος έγινε από το 1,5 εκατομμύριο δημόσιους υπάλληλους που δεν ξέρουμε πόσοι είναι, μπορεί να είναι 2,5 εκατομμύρια (...) δεν πρέπει κάποιοι να φύγουν; Δεν πρέπει να αλλάξει αυτό το σκηνικό; (...) Υπάρχουν άνθρωποι που έχουν όνειρο της ζωής τους να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι και να τρώνε τυρόπιτες και να ξύνονται». Ο τελευταίος λόγος, όμως, ανήκει στους εργαζόμενους, τους ανθρώπους του μόχθου. Και πρέπει να είναι αυτός που αρμόζει στα κόμματα παραφυάδες τους ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που μαζί τους υπηρετούν την ίδια στρατηγική.
«Κατηχητικό» για την κρίση!
Σε πολλά σχολεία της χώρας οι παπάδες, που έκαναν τον αγιασμό, «εξηγούσαν» στο «κήρυγμά» τους τις ...αιτίες της οικονομικής κρίσης και της κατάστασης της χώρας: Μας ήρθε απ' το θεό, γιατί δεν ήμασταν καλοί χριστιανοί, με προσευχή και «μετάνοια» θα αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα κι άλλα τέτοια. Ας βάλουμε λίγο τα πράγματα στη θέση τους: Στην εκκλησία, αν θέλουν, μπορούν να μεταφέρουν την «προσέγγιση» της θρησκείας για την κρίση. Οποιος επιθυμεί μπορεί να είναι εκεί και να ακούει. Στον αγιασμό των σχολείων, όμως, τα παιδιά θέλουν δε θέλουν πρέπει να βρίσκονται εκεί. Πάει πολύ να ακούν την πρώτη μέρα του σχολείου, πως για τις μειώσεις των μισθών, την αύξηση των τιμών και την εξαθλίωση φταίει η «απληστία» των γονιών τους, που ματώνουν για να τα μεγαλώσουν! Πάει πολύ να ακούν ότι φέτος η λαϊκή οικογένεια ζει χειρότερα , γιατί δεν ακολούθησε το «νόμο» του θεού.
Αρκετοί είναι αυτοί που, καθημερινά, ζαλίζουν το μυαλό των εργαζομένων για τις «ευθύνες τους». Δε χρειάζονται και «λιβανιστήρια», που μεταφέρουν «θρησκευτικά» τις εξηγήσεις της κυρίαρχης τάξης.
«Ντίλερ» των επιχειρηματιών!
«Ο αιρετός άρχοντας πρέπει να λειτουργεί και ως "μεσάζων", ως "ντίλερ" των επιχειρηματιών, για να γίνονται επενδύσεις που θα συμβάλλουν στην ανάπτυξη του τόπου του»!
Το είπε, ορθά κοφτά, σε τηλεοπτική συζήτηση, ο υποψήφιος περιφερειάρχης Θεσσαλίας του ΠΑΣΟΚ, Απ. Παπατόλιας και, καμαρώνοντας, αποκάλυψε ότι, ως νομάρχης Μαγνησίας, εξασφάλισε, αυτές τις μέρες, μια «μεγάλη ιδιωτική επένδυση» στο νομό του.
«Τι χρείαν άλλων μαρτύρων» έχουν οι Θεσσαλοί, προκειμένου να πειστούν ότι ο Απ. Παπατόλιας είναι «άνθρωπος των επιχειρηματιών» στην Τοπική Διοίκηση;
Και τι λόγο έχουν να ψηφίσουν έναν «άνθρωπο των επιχειρηματιών» οι εργαζόμενοι, οι μικρομεσαίοι αγρότες, οι μικροί ΕΒΕ, οι νέοι και οι γυναίκες των φτωχών οικογενειών, οι χαμηλοσυνταξιούχοι;
Ας ψηφίσουν το «δικό τους άνθρωπο», οι μεγαλοβιομήχανοι, οι μεγαλοχωραφάδες, οι μεγαλέμποροι, οι μεγαλοεισοδηματίες.
Ο φτωχός λαός μπορεί και πρέπει να ψηφίσει το «δικό του άνθρωπο» για περιφερειάρχη Θεσσαλίας. Και «άνθρωπος του λαού» είναι ο Βαγγέλης Μπούτας, υποψήφιος της «Λαϊκής Συσπείρωσης».
Οι φορτηγατζήδες
Το «άνοιγμα» του επαγγέλματος των οδικών εμπορευματικών μεταφορών εντάσσεται στο πλαίσιο της συνολικότερης πολιτικής «απελευθέρωσης» των αγορών, ως μία ακόμη «ενισχυτική ένεση» για δράση των μονοπωλίων στο συγκεκριμένο τομέα. Στην πραγματικότητα, πρόκειται για την «υφαρπαγή» της μικρής και μεσαίας ιδιοκτησίας, ως αποτέλεσμα της διαδικασίας κεφαλαιακής συσσώρευσης. Εκείνοι που κύρια πλήττονται από αυτή την πολιτική, είναι οι αυτοαπασχολούμενοι - μεροκαματιάρηδες του κλάδου, που μερόνυχτα πάνω στο τιμόνι, πασχίζουν για την παράδοση του φορτίου, αγωνιούν για την κάλυψη των τραπεζικών δόσεων. Αυτοί που τα τελευταία χρόνια προσέτρεξαν για την αγορά της άδειάς τους στην «μαύρη αγορά», την οποία συντηρούσαν οι γαλαζοπράσινες κυβερνήσεις - παίζοντας εναλλάξ τους ρόλους της κυβέρνησης - αξιωματικής αντιπολίτευσης στο θέατρο της αστικής δημοκρατίας - βάζοντας υποθήκες τις ίδιες τους τις ζωές για τα επόμενα 15, 20 ίσως και παραπάνω χρόνια, για την απόκτηση ενός περιουσιακού στοιχείου, η αξία του οποίου μηδενίζεται από το σχετικό κυβερνητικό νομοσχέδιο μέσα στα επόμενα τρία χρόνια. Αυτό δεν αφορά βεβαίως τους μεγαλοϊδιοκτήτες πολλών φορτηγών, που χρησιμοποιούν μισθωτούς οδηγούς και κερδίζουν πολλαπλάσια. Αυτοί δε θα χάσουν.
Και σ' αυτόν τον κλάδο, τα προηγούμενα χρόνια οι αγωνιστικές δυνάμεις των αυτοαπασχολούμενων προειδοποιούσαν γι' αυτά που σήμερα εφαρμόζονται. Ενημέρωναν για τις σχετικές επιλογές για την «απελευθέρωση» των οδικών μεταφορών, την εισβολή πολυεθνικών στον κλάδο, την απαξίωση του μικρού περιουσιακού τους στοιχείου. Τα «κοράκια» γαλάζιου και πράσινου χρώματος, που σήμερα υψώνουν τους «αγωνιστικούς» τόνους και υποκριτικά φωνάζουν «μολών λαβέ» προς την κυβέρνηση, χρησιμοποιούσαν κάθε μέσο για να αποκρύψουν την αλήθεια, την ίδια στιγμή που θησαύριζαν από την αγοραπωλησία των αδειών φορτηγών και βυτιοφόρων. Καθόλου συμπτωματική η ομοιότητά τους, με άλλους συνδικαλιστές από άλλους εργασιακούς κλάδους, που πρόσφατα εμφανίζονται αποφασισμένοι να... ματώσουν.
Οι ριζοσπαστικές δυνάμεις και στον κλάδο των οδικών εμπορευματικών μεταφορών, με όσες δυνάμεις διαθέτουν, μπαίνουν σήμερα μπροστά στους αγώνες, στα μπλόκα, μαζί με τους άλλους αυτοαπασχολούμενους συναδέλφους τους, ανεξάρτητα από την πολιτική τους τοποθέτηση, παλεύοντας για την ενότητα του κινήματός τους, για τη σύνδεσή του με τις αγωνιστικές δυνάμεις της ΠΑΣΕΒΕ, τη συμμαχία του με το ΠΑΜΕ, παλεύουντας ενάντια στη μονοπώληση του κλάδου τους, για εξασφάλιση ανθρώπινης δουλειάς, ικανοποιητικού εισοδήματος και δικαιωμάτων στους εργαζόμενους στις μεταφορές. Προοπτική που μόνο σε συνθήκες λαϊκής οικονομίας μπορεί να εξασφαλιστεί για όλους, αφού ο τομέας μεταφορών θα είναι λαϊκή περιουσία, και οι εργαζόμενοι θα καλύπτουν όλες τις ανάγκες τους.
Φώτης ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ
Μόνο ευέλικτες εργασιακές σχέσεις
Γρηγοριάδης Κώστας
Εφιάλτης για τους εργαζόμενους θα είναι η πράσινη ανάπτυξη που επαγγέλλεται η κυβέρνηση. Προκύπτει αβίαστα από τα όσα είπε στην ομιλία του ο Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ. Ο συνολικός προϋπολογισμός, είπε, για την προσέλκυση και πραγματοποίηση αναπτυξιακών επενδύσεων, δημόσιων και ιδιωτικών, στην πράσινη ανάπτυξη ανέρχεται σε 44 δισ. ευρώ έως το 2015. Είναι ολοφάνερο ότι πρόκειται για πακτωλό (κρατικών κατ' εξοχήν) χρημάτων που θα πάνε κατευθείαν στα χρηματοκιβώτια των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι ο ίδιος ο πρωθυπουργός παραδέχτηκε πως οι θέσεις εργασίας που θα δημιουργηθούν θα είναι σχεδόν στο σύνολό τους θέσεις μερικής απασχόλησης και ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Οπως είπε, μέσω της πράσινης ανάπτυξης θα δημιουργηθούν «άνω των 210.000 νέων θέσεων εργασίας, εκ των οποίων 27.000 αφορούν σε προσωπικό μόνιμης απασχόλησης». Με άλλα λόγια, μόνο μία στις δέκα (!) από τις «πανάκριβες» νέες θέσεις εργασίας θα είναι μόνιμης απασχόλησης, όπως βέβαια εννοεί η κυβέρνηση τις θέσεις μόνιμης απασχόλησης. Αντίθετα, και αυτό γίνεται ξεκάθαρο ευθύς εξαρχής, οι εννιά στις δέκα θέσεις θα είναι θέσεις με ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, με τον ελάχιστο μισθό και μισή ασφάλιση, με ατομικές ή επιχειρησιακές συμβάσεις, κ.ο.κ. Οπως ακριβώς θα είναι όλες οι νέες θέσεις εργασίας στο εξής, σύμφωνα και με τα όσα προβλέπει το μνημόνιο που ψήφισε η κυβέρνηση, προκειμένου να επιτευχθεί η ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.
Παπαγεωργίου Βασίλης
«Επενδύσεις» εχθρικές στα λαϊκά συμφέροντα
Παπαγεωργίου Βασίλης
«Κίνητρα, περισσότερα κίνητρα» προς τις επιχειρήσεις, «ώστε να υπάρξουν επενδύσεις ικανές να ξαναβάλουν τη χώρα στην τροχιά της ανάπτυξης», ζητούν στο χτεσινό κύριο άρθρο τους τα «Νέα», προτρέποντας μάλιστα την κυβέρνηση να αξιοποιήσει το κατάλληλο κλίμα που υπάρχει «για ακόμα πιο γενναίες αποφάσεις στο μέτωπο της προσέλκυσης επενδύσεων». Ασφαλώς και ο αποδέκτης δεν είναι η κυβέρνηση, αλλά τα λαϊκά στρώματα που πρέπει να αποδεχτούν και αν είναι δυνατόν να συναινέσουν στο μονόδρομο της πλουτοκρατίας. Στο όνομα λοιπόν της ανάπτυξης και της εξόδου από την κρίση γίνεται μια συστηματική πλύση εγκεφάλου υπέρ της θέσπισης γενναίων κινήτρων και διαδικασιών - εξπρές για την προσέλκυση επενδύσεων, που τάχα θα φέρουν νέες θέσεις εργασίας, ανάπτυξη, κ.ο.κ. Ο εργαζόμενος λαός δεν πρέπει να «τσιμπήσει». Ποτέ δεν έλειψαν τα κίνητρα και το φιλικό περιβάλλον για τις επιχειρήσεις. Αντίθετα, αυτή ήταν μία από τις βασικές αιτίες που οδήγησαν στην κρίση: οι γενναιόδωροι επενδυτικοί νόμοι, η φορολογική ασυλία, η φτηνή γη και υποδομές, οι επιδοτούμενες ασφαλιστικές εισφορές και απαλλαγές κ.ο.κ. Το μεγαλύτερο μέρος του παραγόμενου ΑΕΠ κατέληγε κατευθείαν στις τσέπες των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων. Αυτό που θέλουν λοιπόν να πετύχουν με την επιθετική προπαγάνδα υπέρ των επενδύσεων, είναι να αποδεχτούν οι εργαζόμενοι περίπου ως νομοτέλεια τη σφαγή των εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους (κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων, ευέλικτες εργασιακές σχέσεις, ανασφάλιστη και απλήρωτη εργασία), το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας, την καταστροφή του περιβάλλοντος, κ.ο.κ.
Πέφτουν οι «αντιμνημονικές» μάσκες
«Η διαφορά μας με την προσέγγιση της Αριστεράς όσον αφορά το μνημόνιο είναι ότι εμείς λέμε ότι η χώρα θα τιμήσει την υπογραφή της. Ο στόχος που βάζει το μνημόνιο θα επιτευχθεί με άλλο μείγμα πολιτικής». Δε θα μπορούσε να είναι πιο σαφής ο επικεφαλής του πολιτικού σχεδιασμού της ΝΔ, Μ. Χαρακόπουλος, για τη στάση του κόμματός του απέναντι στο μνημόνιο. Η ΝΔ δεσμεύεται να εφαρμόσει το μνημόνιο μέχρι κεραίας, δηλαδή στο σύνολό τους τα αντιλαϊκά - αντεργατικά μέτρα που προβλέπει, τα οποία είναι και δικά της μέτρα, αφού προβλέπονται στο πρόγραμμά της αλλά και στις στρατηγικές της ΕΕ που υποστηρίζει. Τα περί «άλλου μείγματος» είναι βέβαια ένα πελώριο ψέμα και επικοινωνιακό πυροτέχνημα και γι' αυτό άλλωστε δεν το παρουσιάζει. Η δήθεν «εναλλακτική πρόταση», που παρουσίασε ο Αντ. Σαμαράς στο Ζάππειο, είναι μια δέσμη φιλομονοπωλιακών προτάσεων και διαρθρωτικών αλλαγών, που είτε περιλαμβάνονται στο μνημόνιο είτε απλά το συμπληρώνουν. Κι όμως, παρόλο που η ΝΔ στηρίζει επί της ουσίας το μνημόνιο δε διστάζει να φοράει «αντιμνημονικές» μάσκες, για να εγκλωβίσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια και να υφαρπάσει την ψήφο των λαϊκών στρωμάτων. Ομως, οι εργαζόμενοι γνωρίζουν από την ίδια την πείρα τους ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ δεν αλλάζουν. Είναι κόμματα του κεφαλαίου, όπως και τα άλλα κόμματα - «παραφυάδες» του δικομματισμού. Οι εκλογές του Νοέμβρη είναι πρώτης τάξης ευκαιρία για να τα εγκαταλείψουν μαζικά και να συμπορευτούν με το ΚΚΕ.
Στο απυρόβλητο οι πολυεθνικές
Επειδή «αντιδρούν στην επιβολή πλαφόν στην τιμή της βενζίνης» κινητοποιούνται οι βενζινοπώλες. Αυτή ήταν η πρώτη φράση με την οποία δημοσιογράφοι και εκπομπές των «ανεξάρτητων» ΜΜΕ, χτες, αναφέρονταν στους προβληματισμούς που γέννησε στους βενζινοπώλες ο καθορισμός πλαφόν στην τιμή λιανικής πώλησης της βενζίνης. Καθόλου τυχαία γεννούσαν πρόκληση για το κοινό αίσθημα, αφού ο εύλογος συνειρμός ήταν, «να, υπάρχουν μερικές συντεχνίες που εμποδίζουν την κυβέρνηση να πάρει ορισμένα σωστά μέτρα».
Φαίνεται, για τα τόσο ...«αντικειμενικά» ΜΜΕ θεωρείται αυτονόητο να μένουν στο απυροβόλητο οι πολυεθνικές καυσίμων, που θησαυρίζουν ελέγχοντας έναν τόσο κρίσιμο κλάδο για την καθημερινότητα του λαού όπως αυτόν της Ενέργειας, αλλά και να κάνει η κυβέρνηση «τον καμπόσο», να καμώνεται δήθεν τη φιλεύσπλαχνη που παίρνει μέτρα προστασίας των λαϊκών οικογενειών. Γιατί δε λένε κουβέντα για την ανεξέλεγκτη δράση των πολυεθνικών; Οτι, αφού τα καύσιμα βρίσκονται στα δικά τους χέρια, όχι μόνο μπορούν να πουλάνε όσο θέλουν, αλλά και να «στεγνώσουν» την αγορά όποτε θέλουν. Να επιλέξουν, π.χ., να μη διακινούν καύσιμα σε μια χώρα όπου οι τιμές τους φαίνονται ασύμφορες για την κερδοφορία τους, όπως, π.χ., κάνουν οι φαρμακοβιομηχανίες.
Να γιατί η υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων απαιτεί σύγκρουση και ανατροπή της πολιτικής που παραχωρεί στα μονοπώλια τη ζωή της λαϊκής οικογένειας. Σ' αυτήν την κατεύθυνση, αποκτά μεγάλη σημασία η πλατιά διάδοση και συζήτηση με το κοινό πλαίσιο πάλης ΠΑΜΕ - ΠΑΣΥ - ΠΑΣΕΒΕ - ΟΓΕ - ΜΑΣ. Να γίνει βάση άμεσης οργάνωσης και αντίστασης του λαού στην καταιγίδα που εξαπολύεται εναντίον του.
Η ελπίδα στη λαϊκή συμμαχία
Η πρεμούρα του φιλοκυβερνητικού Τύπου να ανακαλύψει φιλολαϊκές εξαγγελίες στην ομιλία του Γ. Παπανδρέου στη ΔΕΘ είναι δείγμα της ολοένα και μεγαλύτερης αδυναμίας της κυβέρνησης να διαχειριστεί με τερτίπια και ελιγμούς τη λαϊκή δυσαρέσκεια που δυναμώνει για τη βάρβαρη πολιτική της. Σε ενιαία γραμμή, ο Τύπος έγραφε την επομένη της ομιλίας και της συνέντευξης του πρωθυπουργού ότι δε θα έρθουν νέα μέτρα μέσα στο 2010, πέρα από αυτά που περιλαμβάνει το μνημόνιο, δε θα αυξηθεί η έμμεση φορολογία και ο φόρος στο πετρέλαιο θέρμανσης, ότι η αντιλαϊκή πολιτική έχει ημερομηνία λήξης το 2013 και πως ο λαός μπορεί να περιμένει δήθεν καλύτερες μέρες με τα «αναπτυξιακά» μέτρα της κυβέρνησης και τις κενές περιεχομένου εξαγγελίες περί «κοινωνικής πολιτικής».
Το ΠΑΣΟΚ και το προπαγανδιστικό του επιτελείο προκαλούν τα λαϊκά στρώματα που στενάζουν στην κυριολεξία από την πολιτική υπηρέτησης των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. Δεν πέρασε ένα 24ωρο και στην επικαιρότητα επανήλθαν όλα τα σενάρια για την αύξηση του ΦΠΑ και του φόρου στο πετρέλαιο, ανεξάρτητα από το χρόνο που θα επιλέξει να το κάνει η κυβέρνηση. Τα παπαγαλάκια προσπαθούν να πείσουν το λαό ότι πρέπει να είναι και ευχαριστημένος αν τα νέα χαράτσια καθυστερήσουν μερικές εβδομάδες, κρύβοντας συνειδητά ότι το λαϊκό εισόδημα έχει κατρακυλήσει σε τέτοιο σημείο τους τελευταίους 11 μήνες, ώστε να τίθεται πλέον ανοιχτά ζήτημα επιβίωσης για εκατομμύρια λαϊκά νοικοκυριά.
Το μνημόνιο είναι σάρκα από τη σάρκα της στρατηγικής της κυβέρνησης και του προγράμματος με το οποίο το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές. Από αυτήν τη σκοπιά, είναι τουλάχιστον εμπαιγμός να ισχυρίζονται οι προπαγανδιστές της κυβέρνησης ότι η βαρβαρότητα έχει ημερομηνία λήξης το 2013. Αλλωστε, πολλά από τα μέτρα που προώθησε η κυβέρνηση στο Ασφαλιστικό και τις εργασιακές σχέσεις, περιγράφονταν μόνο σαν γενικές κατευθύνσεις στο μνημόνιο και είχαν έγκαιρα εξειδικευτεί στο προεκλογικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο θα συνεχίσει να κάνει η κυβέρνηση και μετά το μνημόνιο. Η στρατηγική της είναι αντιλαϊκή και αυτό δεν έχει ημερομηνία λήξης, παρά μόνο αν ο λαός με τη μαζική πολιτική του πάλη πετάξει από το σβέρκο του την πλουτοκρατία και τα κόμματα που υπηρετούν τα συμφέροντά της.
Καμιά καλύτερη μέρα δεν πρόκειται να δει ο λαός από την «ανάπτυξη» που ευαγγελίζεται το ΠΑΣΟΚ, αφού έχει σαν προϋπόθεση την παραπέρα μείωση της τιμής στην οποία το κεφάλαιο αγοράζει την εργατική δύναμη και την παροχή νέων προνομίων και φοροαπαλλαγών στις μεγαλοεπιχειρήσεις. Ανάπτυξη για το κεφάλαιο σημαίνει φτώχεια για το λαό. Κι αυτή την ακραία φτώχεια προσπαθεί να ενσωματώσει και να συγκαλύψει η κυβέρνηση με κούφιες εξαγγελίες για μέτρα που ανακυκλώνουν την ανεργία. Η ελπίδα για τους εργαζόμενους, τους αυτοαπασχολούμενους και τη φτωχή αγροτιά είναι στη συγκρότηση της πλατιάς λαϊκής συμμαχίας (η κοινή δράση ΠΑΜΕ - ΠΑΣΕΒΕ - ΠΑΣΥ - ΟΓΕ - ΜΑΣ με το πλαίσιο πάλης που συναποφάσισαν ανοίγει το δρόμο), η οποία θα αντιπαλέψει την πολιτική που ενσωματώνει το μνημόνιο και τα κόμματα που την υπηρετούν, με θέσεις και αιτήματα που θα συμβάλουν στην αντεπίθεση. Για μια άλλη ανάπτυξη στην υπηρεσία του λαού, στο πλαίσιο μιας άλλης λαϊκής εξουσίας και οικονομίας.
Feeds
