Υπερασπιζόμενος τον πρόσφατο νόμο για το Μεταναστευτικό - Προσφυγικό, ο υπουργός Θ. Πλεύρης ανέφερε σε συνέντευξή του: «Η Συνθήκη της Γενεύης, που είναι για τους πρόσφυγες, πουθενά δεν ορίζει ότι έχεις δικαίωμα επιλογής, πού θα υποβάλεις για άσυλο. Το να ξεκινάει κάποιος, να περνάει 10 ασφαλείς χώρες, που δεν κινδυνεύει και να κάνει μια επιλογή να κάνει την αίτηση ασύλου στην Ευρώπη, τότε έχουμε κατάχρηση της προσφυγικής ιδιότητας. Ολα αυτά είναι κεντρικές συζητήσεις στην Ευρώπη. Λέμε για ανθρωπισμό, η Ευρώπη τώρα συζητάει σοβαρά για κέντρα φιλοξενίας και κράτησης, εκτός ΕΕ: Στη Λιβύη, στη Ρουάντα, σε τρίτες χώρες και να γίνεται εκεί η εξέταση ασύλου. Πείτε μου, αυτό γιατί δεν είναι ανθρωπισμός;». Θυμίζουμε ότι η Βρετανία χαρακτήρισε το 2023 «ασφαλής τρίτη χώρα» τη Ρουάντα (!) προκειμένου να ξεφορτωθεί με απελάσεις μερικές χιλιάδες μετανάστες, παρά το γεγονός ότι ακόμα και το Ανώτατο Δικαστήριο του Λονδίνου έκρινε ότι δεν είναι ασφαλής! Οσο για τη Λιβύη, που είναι διαιρεμένη και η στρατιωτική ένταση κλιμακώνεται συχνά, μόνο «ασφαλή χώρα» δεν μπορείς να την πεις για τους μετανάστες, που αφήνουν κατά εκατοντάδες την τελευταία τους πνοή στην έρημο, όπως αυτοί που βρέθηκαν σε ομαδικό τάφο τον περασμένο Φλεβάρη. Αυτός είναι ο «σύγχρονος ανθρωπισμός» που υπερασπίζονται η κυβέρνηση και η ΕΕ: «Ανθρωπιστές» όταν βομβαρδίζουν για τα συμφέροντά τους ξένες χώρες και σπρώχνουν εκατομμύρια ανθρώπους στον ξεριζωμό, «ανθρωπιστές» όταν βουλιάζουν τις βάρκες τους και τους πνίγουν, «ανθρωπιστές» όταν τους εκμεταλλεύονται μέχρι τελικής πτώσης για να είναι ανταγωνιστικές οι οικονομίες τους, «ανθρωπιστές» και όταν τους απελαύνουν στου χάρου τα δόντια, στο πλαίσιο της ίδιας εγκληματικής πολιτικής.

Στην Ελλάδα βρίσκεται από σήμερα ο υπουργός Εσωτερικών και επικεφαλής του Συμβουλίου Ενεργειακής Κυριαρχίας των ΗΠΑ. Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η επίσκεψη «καταδεικνύει τη σημασία που έχει η Ελλάδα στο σχέδιο της Ουάσιγκτον να πουλήσει μεγαλύτερες ποσότητες αερίου στην Ευρώπη», ενώ στις προτεραιότητες είναι και στενότερη συνεργασία στη ναυπηγική βιομηχανία. Ο ελληνόκτητος στόλος έχει ήδη αρχίσει να τρίβει τα χέρια του, καθώς είναι ο κορυφαίος μεταφορέας του αμερικανικού LNG στην Ευρώπη. Το τι σημαίνει όμως αυτή η επίσκεψη για τον ελληνικό λαό, το διαπιστώνει κανείς διαβάζοντας τον ρόλο και τη σύσταση του αμερικανικού Συμβουλίου Ενεργειακής Κυριαρχίας. Σ' αυτό συμμετέχουν οι κορυφαίοι υπουργοί της κυβέρνησης Τραμπ και αποτελεί το σημαντικότερο όργανο χάραξης ενεργειακής πολιτικής, υποκαθιστώντας τον ρόλο που είχε μέχρι πρόσφατα η υπηρεσία Ενέργειας του Στέιτ Ντιπάρτμεντ. Οπως λέει και το όνομά του, το συμβούλιο χαράσσει πολιτική για την κυριαρχία των ΗΠΑ στον τομέα της Ενέργειας απέναντι στους αντιπάλους τους, με όλα τα μέσα, σπέρνοντας σε όλο τον κόσμο καύσιμη ύλη για παραπέρα κλιμάκωση των ανταγωνισμών. Σ' αυτή τη μεγάλη εικόνα, η επίσκεψη του Αμερικανού αξιωματούχου βάζει τη χώρα μας πιο πολύ στο κάδρο κι αυτό είναι κάτι που μόνο ανησυχία μπορεί να προκαλεί στον λαό.

Αποπροσανατολιστική και επιλεκτική - ως συνήθως - ήταν η «κριτική» που άσκησαν τα κόμματα της βολικής αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση για τις εξαγγελίες στη ΔΕΘ. Οπως η κυβέρνηση, κλίνουν σε όλες τις πτώσεις τη «δημοσιονομική σταθερότητα» και στο όνομά της έχουν βάλει το χεράκι τους από διάφορες θέσεις - κυβερνητικές και μη - για το πετσόκομμα του λαϊκού εισοδήματος και τη φοροαφαίμαξη του λαού, υπηρετώντας τα κέρδη του κεφαλαίου. Γι' αυτό δεν βρήκαν τίποτα να πουν για τα νέα δώρα που έδωσε ο πρωθυπουργός στους ομίλους από τη ΔΕΘ, πέρα από κάτι μισόλογα για «υπερεξοπλισμούς», χωρίς βέβαια να βγάζουν μιλιά για τις ΝΑΤΟικές υποχρεώσεις, τις οποίες επίσης συνυπογράφουν με την κυβέρνηση. Ειδικά η σοσιαλδημοκρατία μιλάει για «ασφυκτική κατάσταση» στην Ελλάδα και παρουσιάζει την πολιτική της κυβέρνησης ως «παραφωνία» της ΕΕ! Ομως ακόμα και οι ευρωπαϊκές Οδηγίες που επικαλούνται για τη μείωση του ΦΠΑ, το πρώτο που κάνουν είναι να «νομιμοποιούν» τη φοροαφαίμαξη του λαού με τους έμμεσους φόρους, για να χρηματοδοτούν στη συνέχεια τις φοροαπαλλαγές και τις επιδοτήσεις του κεφαλαίου. Αλλά τι να περιμένει κανείς από κόμματα που παρουσιάζουν ως «παρέκκλιση» από την ΕΕ την εφαρμογή του 13ωρου, ενώ προβλέπεται στις Οδηγίες που και τα ίδια έχουν ψηφίσει;

1829 Αρχίζει η μάχη της Πέτρας στη Βοιωτία. Ηταν η τελευταία της Ελληνικής Επανάστασης και οδήγησε στην απελευθέρωση ολόκληρης της Ανατολικής Στερεάς, με εξαίρεση την Ακρόπολη των Αθηνών.

1919 Υπογράφεται μεταξύ των νικητριών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων του Α' Παγκοσμίου Πολέμου και της Αυστρίας η Συνθήκη του Σεν Ζερμέν (Αγίου Γερμανού), με την οποία διαλύθηκε η Αυστροουγγρική Αυτοκρατορία και δημιουργήθηκαν τα ανεξάρτητα κράτη της Ουγγαρίας, της Πολωνίας, της Τσεχοσλοβακίας και της Γιουγκοσλαβίας.

1920 Ιδρύεται στο Μπακού το Κομμουνιστικό Κόμμα Τουρκίας.

1942 Η βρετανική Αεροπορία ρίχνει πάνω από 100.000 εμπρηστικές βόμβες στο Ντίσελντορφ, παραδίδοντας την πόλη στις φλόγες.

1944 Γερμανικό τηλεγράφημα αναφέρει σχετικά με την αποχώρηση του γερμανικού κατοχικού στρατού από την Κρήτη και τη στάση των Βρετανών: «Οι Αγγλοι αφήνουν συνειδητά άθικτους τους ανθρώπους μας, παίρνοντας υπόψη μια επερχόμενη - που είναι και προς το αγγλικό συμφέρον - χρησιμοποίηση κατά των μπολσεβίκων».

1945 Ο Βίντκουν Κουίσλινγκ, επικεφαλής της κατοχικής κυβέρνησης της Νορβηγίας, κρίνεται ένοχος προδοσίας και καταδικάζεται σε θάνατο. Το όνομά του έγινε συνώνυμο της προδοσίας.

1945 Πενήντα χιλιάδες εργάτες απεργούν σε Αθήνα και Πειραιά με αίτημα την αύξηση των μεροκάματων, τη χορήγηση τροφίμων, την απομάκρυνση των διορισμένων εργατοπατέρων (Μακρή και άλλων) κ.λπ. Η κυβέρνηση απαντά εντείνοντας τις διώξεις. Εκατοντάδες εργάτες συλλαμβάνονται.

1951 Με την κινητοποίηση του λαού της Αθήνας και των κρατουμένων στις φυλακές «Αβέρωφ» ματαιώνεται η εκτέλεση των Παντελή Κιουρτσή, Τηλέμαχου Μεταξωτού, Βασίλη Παπαγιαννόπουλου, Σπύρου Αντύπα, Ι. Ισαρη, Γ. Μαρτίνου, Δημήτρη Τρυφερούλη και Καβαλιεράτου.

1976 Πεθαίνει ο βραβευμένος με Οσκαρ Αμερικανός σεναριογράφος και συγγραφέας Ντάλτον Τράμπο, ο οποίος το 1947 αρνήθηκε να καταθέσει στην Επιτροπή Αντι-Αμερικανικών Δραστηριοτήτων σχετικά με την «κομμουνιστική διείσδυση» στον κινηματογράφο, και ως εκ τούτου μπήκε στη Μαύρη Λίστα της Επιτροπής.

1981 Ο πίνακας του Πικάσο «Γκουέρνικα» επιστρέφει στην Ισπανία από τη Νέα Υόρκη, όπου βρισκόταν από το 1939.

1995 Το ΝΑΤΟ εξαπολύει ρουκέτες εναντίον σερβοβοσνιακών θέσεων, συνεχίζοντας τους βομβαρδισμούς που ξεκίνησαν στις 30 Αυγούστου και διήρκεσαν μέχρι 20 Σεπτέμβρη.