Παπαγεωργίου Βασίλης

Πόσο πιο κυνικά να ομολογήσει τους στόχους της εκπαιδευτικής τους πολιτικής;

Δεν υπόσχεται να αποκτούν όλα τα παιδιά του λαού στα 18 τους χρόνια (κι όχι μόνο όσα φτάνουν να αποφοιτούν από το λύκειο) ολοκληρωμένη μόρφωση και αντίληψη του κόσμου, αλλά απλώς να μπορούν να συνεννοούνται σε δυο ξένες γλώσσες και να μην παθαίνουν σοκ μπροστά σε μια οθόνη ηλεκτρονικού υπολογιστή! Κάτι σαν αυτό που λέγαμε πριν 30 - 40 χρόνια... γραφή κι ανάγνωση και πολύ σου είναι!

Και η κυνική ομολογία συνεχίζεται με τα περί αυριανών επιχειρηματιών: Θέλει τα παιδιά να θεωρούν τις επιχειρήσεις «ψυχή» της κοινωνίας και να σκέφτονται ως εργαζόμενοι πώς θα υπηρετούν τα επιχειρηματικά κέρδη απεμπολώντας τα ίδια τα δικά τους δικαιώματα. Είναι φανερό εξάλλου, ότι τα δικαιώματα και η ολόπλευρη μόρφωση για τη νέα κυβέρνηση είναι, προφανώς, ψιλά γράμματα και «παρωχημένες» θεωρίες....

Στο πνεύμα της συναίνεσης, των ευρύτερων δημοκρατικών δυνάμεων, της αναμονής για «να δούμε τι θα κάνει η νέα κυβέρνηση», της πλάνης ότι «το ΠΑΣΟΚ δεν είναι ίδιο με τη ΝΔ», επιχειρείται η καλλιέργεια κλίματος αναμονής και αυταπατών.

Υπηρεσίες σπεύδουν να προσφέρουν διάφοροι «σύντροφοι» (των ...ευρύτερων δημοκρατικών δυνάμεων) που με το γάντι και μια μάσκα απογοήτευσης εγκαλούν το ΚΚΕ για τη στάση του απέναντι στο ΠΑΣΟΚ. Ενας από αυτούς, ο Δ. Δανίκας, απευθύνεται στο ΚΚΕ λέγοντας «αγαπητοί σύντροφοι, την επατήσαμε παταγωδώς» από την τελευταία σελίδα της απογευματινής του «Συγκροτήματος»... Για να πει ότι το ΚΚΕ «με τα ανεξήγητα δικαιολογεί τα εξηγήσιμα μετεκλογικώς», γιατί «δεν αντιλήφθηκε πως ο Γιώργος δεν είναι μια από τα ίδια ακριβώς», γιατί «ο πολιτικός του λόγος (σ.σ. του ΚΚΕ) έχει αντικατασταθεί από έναν μόνιμο συνδικαλιστικό πυρετό», γιατί «η πολιτική του (σ.σ. του ΚΚΕ) αρχίζει με τα μεροκάματα και καταλήγει στα λάβαρα διαρκώς»...

Τα πράσινα γυαλιά προκαλούν στρέβλωση της πραγματικότητας σε σημείο να ανακαλύπτει «καλέσματα τόσο φιλολαϊκά»... Γι' αυτό και επιδιώκει να απαξιώσει την πολιτική και τη δράση του ΚΚΕ, αυτοαποκαλούμενος και «σύντροφος», για να δώσει μια πινελιά «αριστερής» κριτικής προς το ΚΚΕ...

«Η παρέμβασή μου σήμερα σε εσάς, αυτό το ρόλο παίζει, να δείξουμε ότι είμαστε εδώ, είμαστε αντιπολίτευση, δίνουμε τη μάχη», δήλωσε μιλώντας στο ραδιοσταθμό «Σίτι» ο Αντ. Σαμαράς. Ποιο ήταν λοιπόν το πρώτο δείγμα γραφής της αντιπολίτευσης που θα κάνει η ΝΔ; Το μόνο «ψεγάδι» που βρήκε ο φερόμενος ως υποψήφιος αρχηγός της ΝΔ στα πρώτα βήματα της κυβέρνησης και τη σύνθεση του Υπουργικού Συμβουλίου, ήταν ότι η διάσπαση του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών. «Θεωρώ ότι την ώρα της φουρτούνας ο καπετάνιος πρέπει να έχει όλα τα εργαλεία στα χέρια του για να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες της κρίσης», είναι η ένσταση του Αντ. Σαμαρά, ο οποίος υπερασπίστηκε το υπερυπουργείο Οικονομίας γιατί μέσα από αυτό μπορεί, η κυβέρνηση, να εκτιμήσει «με ποιον τρόπο θα δώσει τα λεφτά στην αγορά, πώς θα κάνει τη συζήτηση με τις τράπεζες, τι σχέση και ποιος θα έχει με τον Προβόπουλο...»(!). Αν αυτή είναι αντιπολίτευση τότε ποια είναι η συμπολίτευση; Οι εργαζόμενοι πρέπει να το πάρουν έγκαιρα χαμπάρι ότι η μόνη αντιπολίτευση που μπορεί να γίνει είναι η αντιπολίτευση των ταξικών αγώνων που θα αντιπαλέψει την κυρίαρχη πολιτική που εφαρμόζουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ και θα βάλει ευθέως ως πολιτικό στόχο την ανατροπή της.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτή ήταν, άραγε, πάντα η άποψή του; Γιατί επί υπουργίας του θυμόμαστε κάποια «αγγίγματα» αστυνομικών οργάνων και ιδίως των ΜΑΤ...

Εκτός πια αν στο όρο «πολίτης» δε συμπεριλαμβάνεται ο διαδηλωτής, ο απεργός, αλλά αποκλειστικά όσοι κάθονται σπιτάκι τους ήσυχα και δεν αμφισβητούν τίποτε.

Για τους αλλοδαπούς και τους οικονομικούς μετανάστες, δεν το συζητάμε. Προφανώς δεν έχουν τα τυπικά προσόντα του «πολίτη», οπότε και αυτοί εξαιρούνται του κανόνα.

Αν συνυπολογίσουμε ότι και οι μαθητές των γυμνασίων και των λυκείων δεν έχουν λόγω ηλικίας δικαίωμα ψήφου, μάλλον τους «πιάνει» κι αυτούς η εξαίρεση...

Κατά τα άλλα, πάντως, νέος αέρας πνέει στις δυνάμεις καταστολής που θα βρεθούν πλέον στο «πλάι του πολίτη». Το θέμα, όμως, είναι ...τι θα κάνουν εκεί.

ΝΑ ΤΕΛΕΙΩΝΟΥΝ με τα διαδικαστικά της εκλογής αρχηγού στη ΝΔ, διότι ...πρέπει να ασκήσουν το θεσμικό τους ρόλο, αυτόν της αντιπολίτευσης. Κοινός τόπος για όλους τους υποψήφιους αυτή η θέση.

Μόνο αυτό τους νοιάζει, μόνο αυτό τους καίει. Οι θεσμοί και η λειτουργία του πολιτεύματος.

Ναι, παιδιά, βιαστείτε, γιατί ...πάνω σας στηρίζεται ο Ελληνας εργαζόμενος, ο μισθωτός, ο συνταξιούχος και ο αγρότης.

Αλλωστε, ποια αντιπολίτευση μπορεί να είναι πιο αποτελεσματική από αυτήν που ήταν μόλις χτες κυβέρνηση με σαφέστατο αντιλαϊκό σχεδιασμό; Ποιος άλλος μπορεί να βάλει φραγμό στα όσα σχεδιάζει το ΠΑΣΟΚ;

Προφανώς, ακόμη και μετά τη βαριά ήττα τους, δε χάνουν την όρεξη να προσπαθούν να μας δουλέψουν. Προφανώς, τους έμεινε συνήθεια που δε φεύγει με τίποτε, ό,τι κι αν γίνει.

ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΑΞΙΖΕΙ το «Νόμπελ Ειρήνης» ο Μπάρακ Ομπαμα. Τόσους μήνες Πρόεδρος των ΗΠΑ και δεν ξεκίνησε ακόμη κανέναν (καινούριο) πόλεμο. Απλά, διατήρησε τους παλιούς. Δεν είναι αυτό φιλειρηνική συμπεριφορά;

Γρηγοριάδης Κώστας

Συντεταγμένη, όπως πάντα, είναι η προσπάθεια της αστικής τάξης να φέρει την πραγματικότητα στα μέτρα της. Ετσι, το ένα μετά το άλλο «σκάνε» «ρεπορτάζ» τσακωμένα με την αλήθεια, που χρησιμοποιούν βαρύγδουπες εκφράσεις για φτηνό εντυπωσιασμό, αναπαράγουν σενάρια βγαλμένα από την «κοιλιά» των συντακτών και κυρίως καταγράφουν τους μύχιους πόθους της πλουτοκρατίας για απώλεια της δύναμης του ΚΚΕ και αλλαγή της στρατηγικής και της φυσιογνωμίας του.

Χτες, έσκασε άλλο ένα «φρούτο», στο «ρεπορτάζ» της εφημερίδας «Παρασκήνιο» που ανακαλύπτει ότι «στις συμπληγάδες του δικομματισμού, συνετρίβη το ΚΚΕ, αδυνατώντας, για ακόμα μια φορά (σ.σ. πόσες εθνικές εκλογές αλήθεια έγιναν από το 2007;), να ενισχύσει τα ποσοστά του», «οι ελπίδες του Περισσού, για ποσοστό μεγαλύτερο του 8%, διαψεύστηκαν νωρίς, από την ώρα που τα exit polls, το προσγείωσαν (σ.σ. μόλις μισή μονάδα κάτω!) φέροντάς το αντιμέτωπο, με τις πολιτικές του επιλογές», «σε απόλυτους αριθμούς, οι κάλπες του στέρησαν σχεδόν μια ποσοστιαία μονάδα» (σ.σ. 0,6%!).

Το ίδιο το «ρεπορτάζ» μιλάει μόνο του. Η συνέχεια της κατασκευασμένης πραγματικότητας είναι χιλιοπαιγμένη: Το ΚΚΕ «έχασε» και γι' αυτό φταίει η στρατηγική του, στο ΚΚΕ υπάρχουν «φωνές» που ζητούν αλλαγή κλπ.

Εκφράζουν εκείνο που οι ίδιοι θέλουν: Να αλλάξει στρατηγική το ΚΚΕ, να «βάλει νερό στο κρασί του», να αλλάξει φυσιογνωμία, να γίνει κόμμα - ανάχωμα στη ριζοσπαστικοποίηση όπως τόσα άλλα. Τόσος πόνος και «κλάμα» που δεν μπορούν να το «βάλουν στο χέρι»...

Αποκαλύπτουν βέβαια τους μύχιους πόθους τους σε κάθε αράδα. Ενισχύοντας την καθορισμένη προπαγάνδα που θέλει το λαό εγκλωβισμένο στο μονόδρομο του καπιταλισμού, υποστηρίζουν ότι «στο τραπέζι, για ακόμα μια φορά έχει πέσει η πρόταση για ανανέωση προσώπων, αλλά και θέσεων, διατηρώντας την ουσία της πολιτικής, αλλά μεταφέροντας την επιχειρηματολογία σε πραγματικές συνθήκες»!

Ψάχνοντας να βρουν ημιτελείς συζητήσεις στο ΚΚΕ - ξεχνώντας προφανώς ότι πριν λίγους μήνες ολοκληρώθηκε το 18ο Συνέδριο του Κόμματος - ισχυρίζονται ότι «οι φωνές που επισημαίνουν, πως το κόμμα πρέπει να ρίξει τα τείχη του και να κάνει άνοιγμα προς την κοινωνία αναζητώντας νέες συμμαχικές δυνάμεις, ειδικά στη νεολαία, μέρα με τη μέρα γίνονται πιο δυνατές και ενοχλούν το... "διοικητήριο" (...) πλέον δεν αποκλείεται, το αμέσως επόμενο διάστημα, να ανοίξει και επίσημα η συζήτηση, που έχει μείνει ημιτελής, για την επόμενη μέρα του ΚΚΕ».

Τη δουλίτσα τους και τις υπηρεσίες τους στην πλουτοκρατία θα συνεχίσουν να την προσφέρουν απλόχερα. Αλλωστε, από εκεί τρώνε. Οσο για την «έκδηλη ανησυχία για την επόμενη μέρα του ΚΚΕ», τη δική τους ανησυχία εκδηλώνουν, επειδή το ΚΚΕ δεν «κάθεται στα αυγά του», δε δίνει «περίοδο χάριτος» στην κυβέρνηση και μακριά από κάθε «εσωστρέφεια» έχει ήδη ξεκινήσει πλατιά εξόρμηση στο λαό καλώντας τον να οργανώσει την πάλη του. Αυτή είναι η επόμενη μέρα για το ΚΚΕ. Αυτό μάλλον από εθελοτυφλία δεν το πήραν χαμπάρι, εκτός και αν είναι αδιάβαστοι οι «διαμόνιοι ρεπόρτερ», αφού ο «Ριζοσπάστης» γράφει καθημερινά. Από πού παίρνετε πληροφόρηση, ρε παιδιά;