Η οδική ασφάλεια ήταν θέμα «πρώτης προτεραιότητας» για τη «νέα διακυβέρνηση» από το 2004 κατά δημόσια δήλωση του ίδιου του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή. Τέσσερα χρόνια μετά, η Ελλάδα εξακολουθεί να κατέχει τα αρνητικά πρωτεία στην Ευρώπη, με τουλάχιστον 1.500 νεκρούς κάθε χρόνο, κατά δήλωση του αρμόδιου υπουργού Μεταφορών - Επικοινωνιών Κ. Χατζηδάκη. Συνεπώς, η επίδοση της κυβέρνησης σε ένα θέμα «πρώτης προτεραιότητας» βαθμολογείται με το απόλυτο «μηδέν», παρά την ψήφιση του νέου Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ) με τα εξοντωτικά χρηματικά πρόστιμα. Οι νέες «δράσεις», που εξήγγειλε ο υπουργός Μεταφορών - Επικοινωνιών για την αντιμετώπιση ενός τόσο σοβαρού προβλήματος, εξαντλούνται στην «ευγενική χορηγία» τηλεοπτικού χρόνου από τους μεγαλοκαναλάρχες, για τη δίμηνη προβολή τεσσάρων μηνυμάτων που αφορούν τη χρήση ζώνης ασφαλείας στα αυτοκίνητα, κράνους στις μοτοσικλέτες, καθώς και την οδήγηση υπό την επήρεια αλκοόλ. Εκτός από την... αφιλοκερδή συνδρομή των ιδιωτών, η κυβέρνηση θα διαθέσει και 3 εκατ. ευρώ για την υλοποίηση «προγράμματος προβολής για την οδική ασφάλεια». Να ελπίζει, άραγε, στ' αλήθεια η κυβέρνηση ότι με αυτές τις «δράσεις» μπορεί να αντιμετωπιστεί ένα τόσο πολυσύνθετο πρόβλημα, που αρχίζει από το οδικό δίκτυο και φτάνει μέχρι τον τρόπο απόκτησης «διπλώματος»; Μάλλον όχι. Απλά επιχειρεί με αυτό τον τρόπο να συγκαλύψει τις εγκληματικές ευθύνες της πολιτικής που εφαρμόζεται χρόνια τώρα από τις κυβερνήσεις της δικομματικής εναλλαγής και στο θέμα της οδικής ασφάλειας.

Ο ελληνικός λαός πρέπει να έχει ξεκάθαρο στο μυαλό του ότι το «βέτο» στην ένταξη της ΠΓΔΜ στο ΝΑΤΟ κανένα πρόβλημα δε θα επιλύσει, καθώς αυτό δεν προκύπτει από μια πολιτική εναντίωσης στη λυκοσυμμαχία. Η ελληνική κυβέρνηση, όπως και το ΠΑΣΟΚ, κατ' επιταγή των συμφερόντων της άρχουσας τάξης, στήριξαν με κάθε τρόπο και στηρίζουν τις πολύμορφες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στα Βαλκάνια, που σκοπό είχαν και έχουν τον έλεγχο των δρόμων μεταφοράς Ενέργειας, την καλλιέργεια του εδάφους, ώστε αυτό να καρπίσει υπερκέρδη για το μεγάλο κεφάλαιο που αναπτύσσει τις «μπίζνες» του στην περιοχή. Το «παιχνίδι» είναι μεγάλο - τεράστιο το ενδιαφέρον ΕΕ, ΗΠΑ, Ρωσίας πυροδοτεί και τεράστιους ανταγωνισμούς μεταξύ τους - και εξόχως προσοδοφόρο, για να αφήσει αδιάφορη την ελληνική άρχουσα τάξη. Αυτά τα κόμματα (έχει εδώ και ο ΣΥΝ μερίδιο ευθύνης) ευθύνονται για την τροπή που έχει πάρει το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ. Αντί εξαρχής να επιμείνουν σε μιαν ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό, έκαναν σημαία τους το σύνθημα «το όνομα είναι η ψυχή μας».

Ενα από τα πυροτεχνήματα που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση για να χρυσώσει το χάπι της κατεδάφισης των ασφαλιστικών δικαιωμάτων είναι η δημιουργία του περιβόητου «κουμπαρά» για την «αλληλεγγύη των γενεών». Πέρα από την απύθμενη υποκρισία για τους νέους που την ίδια στιγμή έχει αλυσοδέσει σε έναν εργασιακό μεσαίωνα, το ζήτημα είναι ότι τον κουμπαρά θα τον «γεμίσουν» και πάλι οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα είτε με το 4% του ΦΠΑ είτε με το 10% των Ταμείων που έχουν «κοινωνικούς πόρους». Ποιοι δεν πληρώνουν και πάλι τίποτα; Οι μεγαλοεπιχειρηματίες, που προφανώς δείχνουν αλλιώς την αλληλεγγύη τους στους νέους... Κι όμως αν κατέβαλλαν το 10% των υπερκερδών τους - που μόνο το 2007 ξεπέρασαν τα 11 δισ. ευρώ - ο «κουμπαράς» θα γέμιζε και με το παραπάνω... Γιατί, λοιπόν, δε συνεισφέρει το μεγάλο κεφάλαιο; ρωτήθηκε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος και ιδού η ...αποστομωτική απάντηση: «Οι αποκρατικοποιήσεις, οι μετοχοποιήσεις γίνονται από το δημόσιο προς το ιδιωτικό κεφάλαιο. Το ιδιωτικό κεφάλαιο καταβάλλει χρήματα για να αγοράσει μέρος των επιχειρήσεων. Από αυτό το κεφάλαιο λοιπόν, ένα ποσοστό, θα πηγαίνει σε αυτό το Ταμείο (σ.σ. «αλληλεγγύης»)(!). Καταλάβαμε: Το κεφάλαιο είναι ο μεγάλος και πολλαπλώς κερδισμένος από τις «μεταρρυθμίσεις».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ετσι χαρακτηρίζουμε μια μεταρρύθμιση που επιβάλλει η κοινωνία, όχι μια μεταρρύθμιση που κάποιοι θέλουν να επιβάλουν στην κοινωνία.

Ο,τι κι αν κάνουν όμως οι κυβερνώντες για να εμφανίσουν το «μαύρο» ως «άσπρο» θα αποτύχουν. Κι αυτό θα το διαπιστώσουν συντομότατα.

Οσο για τα περί αλληλεγγύης των γενεών που μας λένε μπορούμε να τους πληροφορήσουμε το εξής: Νέοι και γέροι συμφωνούν ότι αυτό το ασφαλιστικό νομοσχέδιο είναι απαράδεκτο.

Είναι κι αυτό μια μορφή αλληλεγγύης και μάλιστα πολύ χρήσιμη στη συγκεκριμένη συγκυρία.

Γιατί θα φανεί στα πεζοδρόμια και στις κινητοποιήσεις του κόσμου.

ΑΛΗΘΕΙΑ, ΤΟ ΠΑΣΟΚ έλαβε μήπως καμία ...δέσμευση για το θέμα; Μήπως βγήκε κανείς τους να πει ότι «θα καταργήσουν το νόμο όταν γίνουν κυβέρνηση;».

Αν διανοηθούν και πουν τέτοιο πράγμα, δε θα ξέρουμε με τι να πρωτογελάσουμε (ή να πρωτοεκνευριστούμε, όπως το πάρει κανείς).

Με το ότι θα καταργήσουν το νόμο; (Τα ίδια έλεγαν για το νόμο Σιούφα αν θυμάστε, ο οποίος δεσπόζει στην ασφαλιστική μας νομοθεσία).

`Η με το ότι θα γίνουν κυβέρνηση; (Προφανώς στην κατάστασή τους δεν είναι να συζητάνε για τέτοια).

ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΟΙ ΠΟΡΤΕΣ του ΝΑΤΟ για Αλβανία, ΠΓΔΜ και Κροατία, δήλωσε χτες η Κοντολίζα Ράις!

Ως χώρες τις θέλουν οι Αμερικανοί στη «συμμαχία» ή ...ως ΝΑΤΟικά στρατόπεδα;

Με το «βέτο» του Καραμανλή δεν ξέρουμε τι ακριβώς γίνεται. Ομως, σημασία εδώ έχει το «βέτο» των λαών σε αυτούς τους σχεδιασμούς.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο Νίκος Σκορίνης είναι εκλεγμένο στέλεχος του ΣΥΝ στη ΓΣΕΒΕΕ. Στη χτεσινή διαπραγματευτική συνάντηση για τη νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, ανέλαβε αυτός, πρώτος απ' όλους, να επιτεθεί στο ΠΑΜΕ και στο αίτημα του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος για 1.400 ευρώ κατώτερο μισθό. Δεν ξέρουμε αν οι ομοτράπεζοί του εργοδότες ανέθεσαν σ' αυτόν να φέρει σε πέρας την υπονόμευση ενός καθ' όλα δίκαιου και ρεαλιστικού αιτήματος και να ενισχύσει έτσι την εργοδοτική πρόταση για «αυξήσεις» μικρότερες του ενός ευρώ στους μισθούς και τα μεροκάματα. Οπως και να 'χει, η στάση του τον χαρακτηρίζει σαν εκλεγμένο στέλεχος του ΣΥΝ. Οπως χαρακτηρίζει και το κόμμα του, το οποίο, όταν είναι να χαϊδέψει αυτιά, αποδεικνύεται γενναιόδωρο στα λόγια. Στο διά ταύτα όμως, όταν είναι να υπερασπιστεί το πραγματικό δίκιο των εργαζομένων, όχι μόνο βάζει την ουρά στα σκέλια, αλλά ανεβαίνει και στα κεραμίδια, πρωτοστατώντας στην αντι-ΠΑΜΕ επίθεση και στην υπονόμευση αιτημάτων που απαντούν στις σύγχρονες και πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων.

Οταν η κυβέρνηση και το υπουργείο Ανάπτυξης χαράτσωναν το λαό με τις υπέρογκες αυξήσεις στα τιμολόγια του ηλεκτρικού ρεύματος ελέω «απελευθέρωσης« της αγοράς (την οποία επέβαλαν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ) και της αύξησης των κερδών των μεγαλομετόχων, δεν τους απασχόλησε το «κοινωνικό κόστος».

Μετά από σύσκεψη που έγινε στο υπουργείο με τη συμμετοχή ΔΕΗ, Ρυθμιστικής Αρχής Ενέργειας, ΔΕΣΜΗΕ και του Εθνικού Συμβουλίου για την ενεργειακή πολιτική, πηγές του υπουργείου ανέφεραν ότι ο Χ. Φώλιας ζήτησε τη λήψη μέτρων για την ελαχιστοποίηση του «κοινωνικού κόστους» από την απεργία των εργαζομένων στη ΔΕΗ.

Στο όψιμο κυβερνητικό ενδιαφέρον για τις κοινωνικές επιπτώσεις, προστίθεται κι αυτό ορισμένων φορέων, που «εξεγείρονται» για τις συνέπειες της απεργίας στις επιχειρήσεις. Αλλά η κυβέρνηση αυτή τη δουλειά κάνει συνέχεια. Οταν επιβάλλει αυξήσεις στα τιμολόγια, όταν ιδιωτικοποιεί την Υγεία, ξεπουλά την Παιδεία, χειροτερεύει τους όρους συνταξιοδότησης και ασφάλισης ολόκληρου του λαού, αδιαφορεί για το κοινωνικό κόστος, επειδή πράττει μεταρρυθμίσεις... και τα σκυλιά δεμένα. Μόλις κάνει κάποιος απεργία, αναφωνεί γεμάτη θλίψη και οργή για τις συνέπειες τις ...κοινωνικές.

Εντάξει, η ακρίβεια χτυπιέται... αποφασιστικά! Αυτό προσπαθεί, ούτε λίγο - ούτε πολύ, να πείσει τους εργαζόμενους το υπουργείο Ανάπτυξης, που χτες, δυο βδομάδες μετά την αναγγελία των δήθεν μέτρων για την «καταπολέμηση της ακρίβειας», εξέδωσε το πρώτο ...δελτίο ενημέρωσης για την πορεία των πρώτων τεσσάρων από αυτά.

Η «πρόοδος της εφαρμογής», όπως αναφέρεται, συνίσταται σε ...ενημερωτικές εκδηλώσεις στην Κεντρική Αγορά για τη διακίνηση των οπωροκηπευτικών και σε μια επιστολή στην ΕΕ, που εισηγείται την καθιέρωση ανώτατης τιμής για τα καύσιμα, όταν οι τιμές παίρνουν την ανηφόρα. Και η επιχείρηση αποπροσανατολισμού καλά κρατεί. Ακόμα καλύτερα, όμως, η κερδοσκοπία και η ακρίβεια.