Πολύς λόγος γίνεται από πλευράς υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης σχετικά με τους ελέγχους που διεξάγονται από τις αρμόδιες υπηρεσίες του, που διασφαλίζουν, υποτίθεται, την ποιότητα των παραγόμενων αγροτοκτηνοτροφικών προϊόντων στη χώρα μας. Πρόσφατα, μάλιστα, ανακοίνωσε και την επιβολή προστίμων σε μερικές μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις παραγωγής ζωοτροφών, επειδή κατά τους σχετικούς ελέγχους διαπιστώθηκε ότι οι επιχειρήσεις αυτές χρησιμοποιούσαν είτε οστεάλευρα, είτε γενετικά τροποποιημένους οργανισμούς (ΓΤΟ) κατά την παραγωγή των προϊόντων τους. Απ' ό,τι φαίνεται το υπουργείο τα πάει μια χαρά στο να διεξάγει, κατά καιρούς, «ποιοτικούς ελέγχους» στα προϊόντα των μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Ομως, ποιος ελέγχει τους μεγαλέμπορους και εισαγωγείς ή τις μεγάλες βιομηχανίες τροφίμων για το κατά πόσο ακολουθούν τη σχετική νομοθεσία για την εισαγωγή στη χώρα μας ή τη χρήση ΓΤΟ και οστεαλεύρων στα προϊόντα τους; Πώς μπορεί να ελέγξει ο κτηνοτρόφος ή μια μικρή επιχείρηση, ότι το καλαμπόκι για παράδειγμα που προμηθεύτηκε από το μεγαλέμπορο δεν είναι γενετικά τροποποιημένο ή δεν είναι σύμμεικτο το συμβατικό με το μεταλλαγμένο; Τι έχει πράξει μέχρι σήμερα για να υποχρεώσει τις μεγάλες βιομηχανίες - όπως οφείλουν κατά τη σχετική νομοθεσία - να αναγράφουν στις συσκευασίες των προϊόντων τους - όπως μπισκότα διαφόρων ειδών, σοκολάτες, τσιπς κ.ά. - ότι εμπεριέχουν ΓΤΟ; Οχι ότι θ' άλλαζε κάτι επί της ουσίας, ακόμη και αν αναγράφεται στο προϊόν της «τάδε» εταιρείας, ότι η λεκιθίνη σόγιας που εμπεριέχουν τα μπισκότα της και απευθύνονται κυρίως σε παιδιά, περιέχουν μεταλλαγμένα. Ωστόσο είναι ένα ακόμη δείγμα της άκρατης κυβερνητικής υποκρισίας και σε αυτόν τον τομέα...
Αλλο ο λαός, άλλο η Εκκλησία...
Μπορεί η Εκκλησία της Ελλάδος να διαθέτει μια τεράστια ακίνητη περιουσία (εκτάσεις - φιλέτα, πολυκατοικίες στο κέντρο της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης και άλλες πόλεις, μαγαζιά, γραφεία, γκαράζ, εμπορικά κέντρα κ.ά.), αλλά σε κάποιους επικεφαλής της δε φτάνουν. Μπορεί η Εκκλησία της Ελλάδος το 2008, μόνο από τις μετοχές της σε τρεις τράπεζες (Ελλάδος, Εθνική, Πειραιώς) να προσδοκά μερίσματα 6,3 εκατ. ευρώ και άλλα 12 εκατ. ευρώ από ενοίκια, αλλά και πάλι δεν τους είναι αρκετά!
Ετσι διεκδικούν 500 εκατ. ευρώ και από το Δ' ΚΠΣ για την κατασκευή κοινωφελών έργων ή ακόμη και για την ανέγερση πολυτελών κατοικιών σε όλη τη χώρα. Δηλαδή, για να κάνουν ...«ιερές μπίζνες»! Πρόκειται για έργα που θα χρηματοδοτηθούν εξ ολοκλήρου από τον ελληνικό λαό, αφού το 75% θα προέλθει από κοινοτική επιδότηση και το υπόλοιπο 25% από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων...
Βέβαια, δικαίωμα της Εκκλησίας είναι να λειτουργεί ως καπιταλιστής, ας μην επικαλείται όμως παράλληλα και την παραβολή για τους δύο χιτώνες...
Και τι λέει η κυβέρνηση όταν σπεύδει να ικανοποιήσει «αυθωρεί και παραχρήμα» το αίτημα της Εκκλησίας, ενώ στα δίκαια αιτήματα του λαού διαρκώς κωφεύει και επικαλείται τα ελλείμματα δήθεν του προϋπολογισμού;
Κροκοδείλια δάκρυα
Ξαφνικά, ο νομάρχης Αθηνών, Γ. Σγουρός (ΠΑΣΟΚ), συνειδητοποίησε ότι δεν πρέπει να μένουμε απαθείς στο δράμα των 100 απολυμένων του Δήμου Περιστερίου. Και δηλώνει ότι θα πάρει πρωτοβουλίες, ώστε να αξιοποιηθεί διάταξη του νόμου που δίνει τη δυνατότητα μεταφοράς απολυμένου από δημοτικές επιχειρήσεις προσωπικού στις νομαρχίες.
Δεν ξέρουμε, αν ο Γ. Σγουρός αποφάσισε να ευαισθητοποιηθεί ενόψει των γιορτινών ημερών, δηλαδή να υποκριθεί ότι ενδιαφέρεται για τους εργαζόμενους - όπως πραγματικά θα έπρεπε. Αυτό που ξέρουμε είναι ότι η όψιμη ανησυχία του, όπως γενικότερα των εκπροσώπων του δικομματισμού καταντά αισχρή πολιτική εκμετάλλευση ενός δράματος που οι ίδιοι και τα κόμματα εξουσίας στα οποία λογοδοτούν, δημιούργησαν.
Γιατί, ο κύριος νομάρχης και η παράταξή του δεν αντέδρασαν, αλλά, αντίθετα, συναίνεσαν στο νόμο που δίνει τη δυνατότητα απόλυσης των εργαζομένων από τις δημοτικές επιχειρήσεις που κλείνουν, επειδή πρέπει να προσαρμοστούν στους κανόνες λειτουργίας του νέου Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων;
Γιατί, ο Γ. Σγουρός δεν αντιδρά και για άλλες απολύσεις, όπως για παράδειγμα, τις 500 του Μενιδίου;
Μήπως, επειδή εκεί ο δήμαρχος ανήκει στο ίδιο με αυτόν κόμμα; Γιατί οι αιρετοί της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ που αποτελούν και τις διοικήσεις των συλλογικών οργάνων της Αυτοδιοίκησης, δεν ακολουθούν το παράδειγμα του δημάρχου Νίκαιας, Στ. Μπενετάτου, ο οποίος μονιμοποίησε 175 εργαζόμενους δημοτικής επιχείρησης;
Και γιατί δεν αντιδρούν στην απόφαση του Ελεγκτικού Συνεδρίου που κρίνει την πολιτική αυτή επιλογή παράνομη;
Ισως γιατί τελικά κανείς δε θέλει να δώσει μόνιμη και σταθερή δουλιά στους εργαζόμενους, αλλά να τους αξιοποιεί ως ομήρους για μικροκομματικό όφελος. Πέρα, βέβαια, από την εκφρασμένη συναίνεσή τους στις κατευθύνσεις της ΕΕ που θέλει τους εργαζόμενους μερικώς απασχολούμενους ανασφάλιστους, χωρίς ουσιαστικά δικαιώματα. Κατά τα άλλα, όλοι οραματίζονται την ...ισχυρή Αυτοδιοίκηση.
Ανοίγουν τον ασκό του Αιόλου
Οι εξελίξεις που έχουν δρομολογηθεί από τα ιμπεριαλιστικά επιτελεία γύρω από το θέμα του Κοσσυφοπεδίου, που ουσιαστικά οδηγούν στην αλλαγή συνόρων ανοίγοντας τον ασκό του Αιόλου, σηματοδοτούν αλυσιδωτές εξελίξεις σε πολλά επίπεδα, πέρα από τα στενά γεωγραφικά όρια αυτής της επαρχίας της πρώην Γιουγκοσλαβίας. Ταυτόχρονα επιβεβαιώνουν το πόσο επικίνδυνες για τους λαούς και την ειρήνη γενικότερα, είναι οι παρεμβάσεις, όποιο μανδύα κι αν έχουν αυτές, των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, τόσο του ΝΑΤΟ όσο και της ΕΕ.
Ολα όσα συντελούνται δείχνουν πόσο συνένοχες στο έγκλημα είναι και οι ελληνικές κυβερνήσεις, σήμερα της ΝΔ και χτες του ΠΑΣΟΚ, που συναποφασίζουν στα όργανα του ΝΑΤΟ και της ΕΕ για όλα αυτά, που στο τέλος και ο ελληνικός λαός θα κληθεί να πληρώσει τις τραγικές συνέπειές τους. Οι αποφάσεις της συνόδου των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ την προηγούμενη εβδομάδα για συνέχιση της στρατιωτικής παρουσίας στο Κοσσυφοπέδιο και μάλιστα σ' ένα ρόλο εγγυητή της επικείμενης ανακήρυξης της ανεξαρτησίας της επαρχίας αυτής της Σερβίας, όπως και όσα συζητήθηκαν στην ανάλογη σύναξη της ΕΕ, όλα με τη σύμφωνη γνώμη της ελληνικής κυβέρνησης, έρχονται να ενισχύσουν αυτό που εδώ και καιρό μεθοδεύεται από ΗΠΑ και ΕΕ για την επιβολή της ανεξαρτησίας του Κοσσυφοπεδίου.
Είναι χαρακτηριστικό ότι στα στρατεύματα του ΝΑΤΟ, που δεν είναι παρά στρατεύματα κατοχής, συμμετέχουν και σημαντικές ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις, που αρχικά έστειλε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και διατήρησε η κυβέρνηση της ΝΔ. Πρόκειται για συνειδητή επιλογή των ελληνικών κυβερνήσεων, οι οποίες αδιαφορώντας για τις συνέπειες που θα έχει μια τέτοια εμπλοκή σε μια στρατιωτική επιχείρηση αλλαγής συνόρων, κάνουν πως δήθεν δεν καταλαβαίνουν, ότι δημιουργείται ένα επικίνδυνο προηγούμενο. Αυτό, αργά ή γρήγορα, θα το βρουν μπροστά τους και άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν υπαρκτά ή και κατασκευασμένα μειονοτικά προβλήματα.
Οι ευθύνες της ελληνικής κυβέρνησης είναι τεράστιες, καθώς στην παρούσα φάση δεν υπάρχουν περιθώρια για αυταπάτες, τα πράγματα είναι ακόμα πιο καθαρά. Πολύ περισσότερο που η χώρα μας βρίσκεται στον άμεσο περίγυρο των διαφόρων εστιών έντασης και των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων. Αυτό που συντελείται στο Κοσσυφοπέδιο αποτελεί μια κατευθείαν εφαρμογή των ιμπεριαλιστικών δογμάτων με ό,τι αυτά τα συνοδεύουν, σε επίπεδο ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιθέσεων στα πλαίσια της χάραξης ζωνών επιρροής και διανομής της πίτας μεταξύ των μεγάλων καπιταλιστικών συμφερόντων.
Η ελληνική κυβέρνηση χρησιμοποιώντας ως προπέτασμα καπνού την υπόθεση της διαμάχης με την ΠΓΔΜ για το όνομα, συγκαλύπτει την πλήρη συμπόρευση και την ενεργή συμμετοχή σε όλα τα επιθετικά σχέδια των ιμπεριαλιστών κατά των λαών, με μοναδικό γνώμονα τη διεκδίκηση για λογαριασμό της ελληνικής πλουτοκρατίας μιας καλύτερης θέσης στη μοιρασιά της ιμπεριαλιστικής λείας. Από κει και πέρα είναι υπόθεση του ελληνικού λαού να καταδικάσει αυτή την πολιτική που εκφράζουν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και να απαιτήσει την άμεση επιστροφή των ελληνικών στρατευμάτων από το Κοσσυφοπέδιο και τα άλλα ιμπεριαλιστικά μέτωπα. Αυτή θα είναι μια σημαντική συμβολή στην υπόθεση της ειρήνης και στην αλληλεγγύη στους άλλους λαούς.
«Διαίρει και βασίλευε»
Γρηγοριάδης Κώστας
ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ κανένα από τα «γκάλοπ» που είδαν το φως της δημοσιότητας για να γνωρίζουμε ότι ό ελληνικός λαός είναι αντίθετος στις προωθούμενες ρυθμίσεις για το Aσφαλιστικό και την ιδιωτικοποίηση της «Ολυμπιακής Αεροπορίας». Αυτά τα ξέρουν και οι πέτρες.
Εκτός, όμως, από ...τις πέτρες, τα ξέρουν και όλοι όσοι θέλουν να «περάσουν» τα μέτρα αυτά πρώτα στη συνείδηση της κοινής γνώμης και μετά με νομοσχέδια στη Βουλή. Πιστέψτε μας, λοιπόν, ότι ΕΕ, εργοδότες και τα κόμματα που στηρίζουν τις επιλογές τους θα κάνουν ό,τι μπορούν γι' αυτό.
Ετσι, το «διαίρει και βασίλευε» μαζί με την παραπληροφόρηση θα δώσουν και θα πάρουν. Οι περίφημοι «κοινωνικοί διάλογοι» με «υπεύθυνες θέσεις» θα επανέλθουν στην επικαιρότητα. Και μαζί με αυτά θα έρθουν οι κινδυνολογίες περί «μη βιωσιμότητας» των Tαμείων παρέα με τις κάμερες παρακολούθησης των διαδηλώσεων.
Οι κυβερνώντες έχουν αποφασίσει να «τελειώσουν» μια και καλή με την Kοινωνική Aσφάλιση. Ετσι, τους ζήτησαν και πρέπει να εκτελέσουν συγκεκριμένες εντολές, έστω κι αν τους πάρει πολύ χρόνο. Η σημερινή απεργία, λοιπόν, δεν μπορεί παρά να είναι η αρχή της αντίδρασής μας...
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ φρόντισε χτες με τις περιοδείες του να μας λύσει την απορία, σχετικά με το ποιες είναι οι πραγματικές πολιτικές αντιθέσεις για το Ασφαλιστικό. Οπως είπε, το κόμμα του έχει προτάσεις ...«σοβαρές», εν αντιθέσει με την κυβέρνηση που έχει αστείες.
Γρηγοριάδης Κώστας
Και για να καταλάβουμε τι ακριβώς εννοούσε, τόνισε πως θέση του ΠΑΣΟΚ είναι ότι «ο νόμος Ρέππα πρέπει να εφαρμοστεί στην ολότητά του»! Δηλαδή, ο ίδιος νόμος που αξιοποιεί σήμερα η κυβέρνηση για να προωθήσει ενοποιήσεις «προς τα κάτω».
Αν είναι έτσι, οι εργαζόμενοι βρίσκονται ...«μεταξύ σοβαρού κι αστείου» και αν θέλουν να είναι όντως σοβαροί το μόνο που έχουν να κάνουν είναι να γυρίσουν την πλάτη στην πολιτική και των δύο. Μιλάμε για πολιτικές που όχι απλά δε διαφέρουν, αλλά αλληλοσυμπληρώνονται.
«Σοσιαλισμός με ελευθερία και δημοκρατία»...
Γρηγοριάδης Κώστας
Κατά το Συνασπισμό, μπορεί να γίνει κοινωνικός και δημόσιος έλεγχος στην κίνηση διεθνών κεφαλαίων και στην αγορά. Υπάρχει το κερδοσκοπικό κεφάλαιο και το μη κερδοσκοπικό κεφάλαιο. Για να μην κατηγορηθούμε πως τους... μεταφράζουμε, θα παραθέσουμε δύο αποσπάσματα. Στις θέσεις της ΚΠΕ του ΣΥΝ για το 5ο τακτικό του Συνέδριο γίνεται λόγος για μια εναλλακτική προγραμματική πρόταση με τελικό στόχο το σοσιαλισμό με ελευθερία και δημοκρατία. Αυτή η πρόταση, λένε, οφείλει να κινείται σε 13 άξονες τους οποίους και αναφέρει.
Δύο απ' αυτούς είναι οι παρακάτω: «Απαιτείται να τεθούν υπό κοινωνικό και δημόσιο έλεγχο η κίνηση των διεθνών κεφαλαίων, ιδιαίτερα των καθαρά κερδοσκοπικών, οι ξένες επενδύσεις και οι όροι του διεθνούς εμπορίου»(...) «Απαιτείται ουσιαστικός έλεγχος του δημοσίου στη λειτουργία της ανεξέλεγκτης αγοράς, με τη δυνατότητα να καθορίζει όπου χρειάζεται το πλαίσιο τιμών και τα ποσοστά κέρδους».
... όπως λέμε καπιταλισμός
Εάν ο ΣΥΝ δεν υποστήριζε πως είναι «αριστερό» κόμμα θα μπορούσαμε απλά να πούμε πως είναι μια επαναδιατύπωση των σοσιαλδημοκρατικών θεωριών περί «τρίτου δρόμου». Εχει αποδειχθεί, άλλωστε, εδώ και χρόνια, πως «τρίτος δρόμος» σημαίνει καπιταλισμός. Ο ΣΥΝ, όμως, αυτοαποκαλείται ριζοσπαστική Αριστερά. Τόσο ριζοσπαστική που θεωρεί πως η κίνηση του κεφαλαίου μπορεί να τεθεί υπό δημόσιο έλεγχο. Το παλιό παραμυθάκι του «καλού» αστικού κράτους, το οποίο θα λέει στις επιχειρήσεις, κερδίστε λιγότερο να δώσουμε και λίγο ψωμάκι στο λαό!
Ακολουθεί το δεύτερο παλιό παραμυθάκι. Υπάρχει και κεφάλαιο που δεν είναι κερδοσκοπικό, δηλαδή επιχειρήσεις που δεν επιθυμούν το κέρδος! Ο ριζοσπαστισμός κορυφώνεται με την αναφορά στον «έλεγχο του δημοσίου στη λειτουργία της ανεξέλεγκτης αγοράς» και στον καθορισμό, όπου χρειάζεται, πλαισίου τιμών και ποσοστά κέρδους! Να το πάλι το «καλό» αστικό κράτος που θα τραβάει το αυτί στο κεφάλαιο, θα του λέει πόσα θα κερδίζει και θα... φυλακίσει την «ελεύθερη οικονομία» για χάρη του λαού! Οι αυταπάτες που καλλιεργεί ο ΣΥΝ περιγράφονται με μια φράση: Ενας άλλος (καπιταλιστικός) κόσμος είναι εφικτός.
Τα αποτυπώματα
Αντιγράφουμε από τα ειδησεογραφικά πρακτορεία: «Οι ξένοι που φτάνουν στο διεθνές αεροδρόμιο της Ουάσιγκτον θα πρέπει να δίνουν τα αποτυπώματα και των δέκα δαχτύλων τους, μέτρο που αναμένεται να επεκταθεί σε όλα τα αμερικανικά αεροδρόμια και τους μεθοριακούς σταθμούς μέχρι τα τέλη του 2008.
«Πρόκειται για ένα πιο σίγουρο σύστημα που θα βελτιώσει την ασφάλεια όλων», δήλωσε ο υπουργός Εσωτερικής Ασφάλειας, Μάικλ Τσέρτοφ, σε συνέντευξη Τύπου που παραχώρησε στο αεροδρόμιο «Ντάλες».
Από το Γενάρη του 2004 οι υπηρεσίες μετανάστευσης φωτογραφίζουν όλους τους ξένους και παίρνουν τα δακτυλικά αποτυπώματα από τους δείκτες και των δύο χεριών τους. Λόγω της διαδικασίας αυτής δημιουργούνται μεγάλες ουρές στα αεροδρόμια ενώ αρκετοί ταξιδιώτες εκφράζουν τη δυσαρέσκειά τους. Τα περισσότερα προξενεία έχουν ήδη προμηθευτεί ειδικά μηχανήματα για να λαμβάνουν τα αποτυπώματα των δέκα δακτύλων από κάθε άτομο που καταθέτει αίτηση για να του χορηγηθεί βίζα για τις ΗΠΑ.
Κατά την πρώτη τους επίσκεψη στις ΗΠΑ οι ταξιδιώτες θα πρέπει να δίνουν τα αποτυπώματα και των δέκα δακτύλων. Στις επόμενες επισκέψεις αρκούν τα αποτυπώματα 2 έως 4 δακτύλων. Τα στοιχεία αυτά θα φυλαχτούν επί 75 χρόνια στα αρχεία των αμερικανικών υπηρεσιών που καταπολεμούν την τρομοκρατία και την εγκληματικότητα». Εμείς μετά απ' όλα αυτά τι να σχολιάσουμε; Πως ο παραλογισμός είναι η λογική του ιμπεριαλισμού; Ευτυχώς δεν είμαστε αυτοί που θα τον ανακαλύψουν ξαφνικά σήμερα.
Χρεοκοπία
«Οφείλουμε να αποδεχτούμε ότι αυτή η κεντροαριστερά χρεοκόπησε. Η μεγάλη φιλοδοξία με την οποία είχαμε οικοδομήσει την Ενωση δεν πραγματοποιήθηκε». Αυτά διαβάζουμε στην «Αυγή» ότι δήλωσε ο γνωστός και μη εξαιρετέος Φάουστο Μπερτινότι, της Κομμουνιστικής Επανίδρυσης, του Ευρωπαϊκού Κόμματος της Αριστεράς, υπέρμαχος της «κεντροαριστεράς» στην Ιταλία, την οποία οι εγχώριοι ομοϊδεάτες του είχαν υποδεχτεί με διθυράμβους. Θα 'λεγε κανείς «κάλιο αργά παρά ποτέ», αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση η παροιμία ισχύει μόνο για τον ιταλικό λαό που εναπέθεσε ελπίδες στην «κεντροαριστερά», οι οποίες διαψεύστηκαν παταγωδώς και τώρα μπορεί να βγάλει συμπεράσματα.
Αγώνας πολιτικός
Η μαχητική απάντηση που δίνει σήμερα, μέσα από τα μπλοκ του ΠΑΜΕ, η εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, στα σχέδια της ολοκληρωτικής ανατροπής του κοινωνικού χαρακτήρα της ασφάλισης των εργαζομένων, σε καμιά περίπτωση δεν ολοκληρώνει τον κύκλο των λαϊκών κινητοποιήσεων. Το αντίθετο πρέπει να συμβεί. Τα μέτωπα επίθεσης που έχει ανοίξει η οικονομική ολιγαρχία σε βάρος του λαού και των ανθρώπων που παράγουν τον πλούτο της κοινωνίας δεν επιτρέπουν το παραμικρό περιθώριο για εφησυχασμό και ψευδαισθήσεις. Γιατί, στις μέρες μας, δεν αμφισβητείται μόνο το δικαίωμα στην Κοινωνική Ασφάλιση. Η σύγχρονη φάση εξέλιξης του συστήματος υπαγορεύει στους κεφαλαιοκράτες να επιδιώκουν μαζί με την αναδιάρθρωση της οικονομίας, την πλήρη αναδιάρθρωση του περιεχόμενου των σχέσεων μισθωτής εργασίας, όπως τις είχαμε γνωρίσει στις δεκαετίες πριν από το 1990. Τους ωθεί να αξιώνουν την ακύρωση κατακτήσεων που έχουν κερδηθεί με αγώνες και αίμα.
Ολοι μας γνωρίζουμε - και γνωρίζουμε καλά - τι εισπράττουν οι εργαζόμενοι κι ολόκληρος ο λαός, από την οικονομική ολιγαρχία και το πολιτικό της προσωπικό, και με τη ΝΔ και με το ΠΑΣΟΚ και με τις ...επικοινωνιακού τύπου διαχειριστικές προσεγγίσεις: Στην ανάγκη για σταθερή και αξιοπρεπή εργασία, εισπράττουν την ανεργία, τις ελαστικές σχέσης απασχόλησης και την καταπάτηση κάθε έννοιας ελευθερίας και δημοκρατίας στους χώρους δουλιάς. Στο τομέα του μοιράσματος του παραγόμενου πλούτου, την πολιτική σκληρής λιτότητας και συνεχούς υπονόμευσης του λαϊκού εισοδήματος. Στην ανάγκη για τη μόρφωση και τις σπουδές των παιδιών, τη συνεχή υποβάθμιση της δημόσιας Παιδείας, την εμπορευματοποίηση και ιδιωτικοποίηση της μόρφωσης. Στο αίτημα για λαϊκή υγεία και κοινωνική φροντίδα, τη συρρίκνωση των καλύψεων που προσφέρεται από τα Ταμεία και την εξάπλωση του ιδιωτικού κεφαλαίου στον κλάδο. Για την επίλυση των άθλιων συνθηκών συνταξιοδότησης, την εξομοίωση προς τα κάτω και τη θεσμοθέτηση συντάξεων των 500 και 600 ευρώ. Ολα αυτά τα πλήγματα που δέχονται τα λαϊκά στρώματα πρέπει να οπλίσουν ακόμα πιο αποφασιστικά τους εργαζόμενους να συνεχίσουν και να κλιμακώσουν ακόμα περισσότερο τον αγώνα τους.
Η αποτροπή των αντιδραστικών - αντιλαϊκών σχεδίων, η διεκδίκηση ανθρώπινων όρων ζωής, η εξασφάλιση και κατοχύρωση στοιχειωδών δικαιωμάτων δεν αποτελούν ένα στοίχημα που απλώς δεν πρέπει να χαθεί. Είναι τα ελάχιστα συστατικά στοιχεία του αγώνα που δίνουν οι ταξικές δυνάμεις, κόντρα στην ανελέητη ταξική επίθεση που δέχονται οι εργαζόμενοι, για να αποτρέψουν τον καθημερινό εφιάλτη που απεργάζονται οι δυνάμεις του κεφαλαίου και της αντίδρασης. Ομως, στις σημερινές συνθήκες, αυτό από μόνο του δε φτάνει.
Μοναδική προοπτική και πραγματική διέξοδος για τα λαϊκά στρώματα, είναι να φτάσουν στο σημείο ώστε να πάψουν να αμύνονται με την πλάτη στον τοίχο. Να συνειδητοποιηθεί ότι αυτό που έχει ανάγκη ο λαός, είναι ο ολοκληρωμένος πολιτικός αγώνας για τη συνολική ανατροπή, που θα βάλει οριστικά τέλος στην αναπαραγωγή της ίδιας της εκμετάλλευσης της εργατικής δύναμης, και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας και τη δημιουργία ενός δημόσιου λαϊκού τομέα οικονομίας, που θα αγκαλιάζει όλους τους τομείς που έχουν σχέση με την καθημερινότητα των εργαζομένων, με τα δικαιώματά του, με το βιοτικό του επίπεδο και θα λειτουργεί με αποκλειστικό κριτήριο την ικανοποίηση των ίδιων των λαϊκών αναγκών.
Feeds
