Παπαγεωργίου Βασίλης

Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία, στην περίοδο 2000-2005 με κυβερνήσεις των ΠΑΣΟΚ και ΝΔ το πραγματικό αγροτικό εισόδημα μειώθηκε κατά 17,9%. Ενώ την περίοδο 2000-2004, σύμφωνα με τους επίσημους ισολογισμούς των τεσσάρων μεγαλύτερων ιδιωτικών γαλακτοβιομηχανιών που μονοπωλούν τον κλάδο, τα καθαρά ονομαστικά τους κέρδη αυξήθηκαν κατά 138,6%. Την περίοδο 2000-2004 η ονομαστική αύξηση στα διάφορα είδη γάλακτος που πήραν οι κτηνοτρόφοι ήταν 2,5 έως 5 φορές μικρότερη του επίσημου πληθωρισμού, ενώ την ίδια περίοδο η αύξηση των καθαρών ονομαστικών κερδών των μεγαλύτερων γαλακτοβιομηχανιών ήταν 8 φορές μεγαλύτερη από τον πληθωρισμό. Αυτές οι αυξήσεις έγιναν όπως φαίνεται «νόμιμα» και σε γνώση της Επιτροπής Ανταγωνισμού. Βέβαια, το αποτέλεσμα ήταν η τιμή του καταναλωτή στο αγελαδινό γάλα να είναι 3,5 φορές μεγαλύτερη από την τιμή του κτηνοτρόφου. Κι αυτό δεν είναι το μόνο παράδειγμα.

Μπορούν να τ' ανεχθούν όλα αυτά οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι και τα λαϊκά στρώματα και να μην καταδικάσουν την πολιτική που στηρίζει προκλητικά τους μεγαλοβιομηχάνους και τις πολυεθνικές και όχι την αγροτιά και την εργατιά;

Ενα CD με επιλεγμένες δημιουργίες του Μάνου Χατζιδάκι περιλαμβάνει η προεκλογική εκστρατεία του υπουργού Πολιτισμού, Γ. Βουλγαράκη. Στο εξώφυλλο διαβάζουμε «Γιώργος Βουλγαράκης, Σταθερά μαζί, δυνατά για την Ελλάδα» και μέσα, εκτός από το CD, βρίσκουμε και ένα μικρό οχτασέλιδο ενδεικτικό πολιτικό βιογραφικό συνοδευόμενο από φωτογραφίες του.

Στη λιτή επιστολή που συνοδεύει το CD διαβάζουμε μεταξύ άλλων, ότι «σ' αυτές τις δύσκολες στιγμές που περνά η χώρα μας, μου έρχεται στο νου η φράση του Μάνου Χατζιδάκι (σ.σ. στο κείμενο αναφέρεται ως «Χατζηδάκης» με «η») ότι "η Πολιτική θα πρέπει να αντλεί από την Τέχνη για να μην χάνει την έμπνευσή της, τη δύναμή της και κυρίως τον ουμανιστικό της χαρακτήρα"».

Ας δούμε πώς «εμπνεύστηκε» από την Τέχνη του Χατζιδάκι ο Γ. Βουλγαράκης, ως υπουργός Πολιτισμού, όταν, σχετικά πρόσφατα, αναφερόμενος σε μια σειρά σημαντικές ορχήστρες, μεταξύ αυτών και η «Ορχήστρα των Χρωμάτων» που ίδρυσε ο Μάνος Χατζιδάκις (και που κόντεψε να βάλει «λουκέτο» λόγω έλλειψης χρημάτων) έλεγε τα εξής: «Πώς μπορείς να χρηματοδοτείς ορχήστρες με 1,5 εκατομμύριο ευρώ το χρόνο και αυτές να έχουν έσοδα 54 χιλ. ευρώ ετησίως; Ποιον αφορά η δουλιά τους;»...

Συμπέρασμα: Η τέχνη είναι χρήσιμη στο κατεστημένο, στο βαθμό που μπορεί να επηρεάσει εν δυνάμει ψηφοφόρους, και «βαρίδι» όταν χρειάζεται στήριξη για πολιτιστική προσφορά στο λαό.

Η χορήγηση βοήθειας στους πυρόπληκτους και η στήριξή τους ώστε να ορθοποδήσουν και οικονομικά είναι «ένα το κρατούμενο». Σπεύδουν όμως ορισμένοι να «αξιοποιήσουν» την τραγική συγκυρία για να εξυπηρετήσουν σκοπούς που ξεπερνούν τα όσα επιβάλλεται να γίνουν για την αποκατάσταση των ζημιών και των απωλειών.

Το Ξενοδοχειακό Επιμελητήριο Ελλάδας, έχει καταθέσει μια δέσμη προτάσεων που πάνε πολύ μακρύτερα από τη στήριξη των ξενοδοχειακών μονάδων που έχουν πληγεί άμεσα ή έμμεσα στις πυρόπληκτες περιοχές. Οι προτάσεις τους αφορούν και μονάδες που απέχουν από τα σημεία της καταστροφής και υπερβαίνουν τις απώλειες εισοδήματος από τις αναχωρήσεις τουριστών, τις οποίες υπέστησαν και αυτές. Δάνεια, διαγραφές χρεών και υποχρεώσεων προς το κράτος, επιδοτήσεις και ευνοϊκή αντιμετώπιση κατ' εξαίρεση, είναι μερικές από αυτές, καθώς και σημαντική αύξηση των κονδυλίων για διαφημιστική προβολή.

Κάποιες πρώτες κινήσεις για την προβολή κυρίως και την οικονομική ενίσχυση βρίσκονται στο δρόμο της μελέτης ή και της υλοποίησης, όπως αναφέρθηκε από εκπρόσωπο του ΕΟΤ, χτες σε σύσκεψη στη Σπάρτη. Αλλά να ληφθούν μέτρα που ευνοούν μεγαλύτερες μονάδες ή επιχειρήσεις που μπορεί να θέλουν να επεκταθούν στην περιοχή, και όλα αυτά στο όνομα της καταστροφής, είναι κάτι διαφορετικό...

Πριν πέντε χρόνια έκαναν μάθημα σε τρώγλες, σε υπόγεια. Με την έναρξη της νέας σχολικής χρονιάς θα κάνουν μάθημα σε κοντέινερ. Οι αρμόδιες αρχές, τους έκαναν τελικά τη... χάρη: Θα βλέπουν το φως της ημέρας. Είναι οι πιτσιρικάδες που ζουν στις εργατικές κατοικίες του Αργοστολίου, στην Κεφαλονιά. Εξάχρονα, εφτάχρονα παιδιά, μαθητές του 5ου Δημοτικού Σχολείου Αργοστολίου, που μαθαίνουν από τα γεννοφάσκια τους ότι γι' αυτούς το σχολείο θα είναι υπόγειο και κοντέινερ, τρώγλη και ποντικοπαγίδα. Παρά τις επανειλημμένες υποσχέσεις. Την Παρασκευή, γονείς, μαθητές και δάσκαλοι κατεβαίνουν στους δρόμους του Αργοστολίου.

Κάθε εργαζόμενος, κάθε νέος που βλέπει να του κλείνουν τους ορίζοντες της ζωής του, κάθε μικρομεσαίος επιχειρηματίας που βλέπει τον αφανισμό του λόγω της συγκεντροποίησης του κεφαλαίου και κάθε φτωχός αγρότης που βλέπει τη γη του να χάνεται κάτω από τα πόδια του, όχι μόνο δεν έχει να χάσει αν ο δικομματισμός δεχτεί ένα ισχυρό πλήγμα στη φάση αυτή με την ψήφο του, αλλά πρέπει να είναι στόχος του να προκύψουν αδύναμες κυβερνήσεις που δε θα μπορούν να εφαρμόζουν αντιλαϊκές πολιτικές. Το κλειδί για μια τέτοια διαφορετική πορεία είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ, ώστε να φυσήξει ούριος άνεμος για τα λαϊκά συμφέροντα και να ανοίξει η προοπτική για τη λαϊκή εξουσία.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είναι κι αυτό βλέπετε μια ...κατάκτηση της δημοκρατίας μας. Μας «επιτρέπουν» να συγκρίνουμε «αντικειμενικά» τις θέσεις των πολιτικών κομμάτων ώστε να μπορούμε να πάμε ενημερωμένοι στις κάλπες. Και βέβαια ποιο καλύτερο μέρος θα μπορούσε να υπάρξει, για να σκεφτούμε, από τον καναπέ μας, μπροστά σε μια τηλεόραση!

Πολύ θα ήθελαν ακόμα και ...να ψηφίζουμε από την ίδια θέση και μην ξαφνιαστείτε αν στο - όχι και τόσο - μακρινό μέλλον φροντίσουν να συμβεί κι αυτό.

Ετσι λοιπόν εμείς κάπου πίσω από τα στημένα χαμόγελα, τα μακιγιάζ, τη σκηνοθεσία, τον φωτισμό, τις «έξυπνες» ερωτήσεις, τα 90 δευτερόλεπτα των απαντήσεων, οφείλουμε να ανακαλύψουμε την πολιτική ουσία του πράγματος.

Γιατί; Γιατί οι κυρίαρχες πολιτικές θέλουν να το κάνουμε έτσι και όχι με τον απλούστερο και λογικότερο τρόπο: Μέσα από την πραγματικότητα, μέσα από την αληθινή ζωή μας και τις εξίσου αληθινές εμπειρίες μας.

Λες και δε γνωρίζουμε τις θέσεις (και κυρίως τις πράξεις) των κομμάτων όταν ψωνίζουμε, όταν περπατάμε στο δρόμο, όταν σπουδάζουμε, όταν μας συμβεί κάτι κακό, ή ακόμη περισσότερο όταν διεκδικούμε αυτά που δικαιούμαστε. Σ' αυτή την περίπτωση τις βλέπουμε άλλωστε πιο ξεκάθαρα από κάθε άλλη φορά!

Γρηγοριάδης Κώστας

Ενοχλημένη εμφανίστηκε, διά στόματος εκπροσώπου της, η κυβέρνηση για το ότι το ψήφισμα του Ευρωκοινοβουλίου, μεταξύ άλλων, ζητά την απόσυρση της τροπολογίας του άρθρου 24. «Είναι αδιανόητο για τα κράτη - μέλη να παρεμβαίνει η μία χώρα στο εσωτερικό της άλλης σε τέτοιο βαθμό, θα έλεγα βάναυσο, ώστε να καθορίζει τον καταστατικό χάρτη μιας χώρας», δήλωσε δήθεν αγανακτισμένος ο Θ. Ρουσόπουλος. Ας συγκρατήσει την όψιμη «οργή» του ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Μόλις πριν από λίγους μήνες στην αναθεώρηση του Συντάγματος η ΝΔ πρότεινε -και το ΠΑΣΟΚ συμφώνησε - την τροποποίηση του άρθρου 28 ώστε οι οδηγίες και οι αποφάσεις των Βρυξελλών να γίνονται σχεδόν αυτόματα τμήμα του «εθνικού δικαίου», πλειοδοτώντας στην εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων στα υπερεθνικά όργανα. Επίσης, ασφαλώς θα θυμάται ότι η κυβέρνηση είχε σπεύσει να συμμορφωθεί απόλυτα με τις οδηγίες της Κομισιόν στο νόμο για το «βασικό μέτοχο», αναγνωρίζοντας την υπεροχή του κοινοτικού δικαίου έναντι του ελληνικού Συντάγματος. Πάντως, η κυβέρνηση δεν έχει τίποτα να φοβάται από την ΕΕ σε ό,τι αφορά στην προστασία των δασών. Η Κομισιόν δεν ήταν ούτε θα είναι ποτέ φύλακας -άγγελος των δασών. Θεματοφύλακας των πολυεθνικών είναι. Αρα...

Ακόμη και τώρα που η μισή σχεδόν Ελλάδα παραδόθηκε στις φλόγες των εμπρηστών, οι εκπρόσωποι του ΛΑ.Ο.Σ. δε φροντίζουν να κρύψουν τις εκλεκτικές τους συγγένειες με όσους επιδιώκουν να αποχαρακτηρίσουν και να λεηλατήσουν το δασικό πλούτο της χώρας, ούτε να αποστασιοποιηθούν από την πολιτική της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που τους διευκολύνει σ' αυτήν την ανελέητη επιχείρηση κερδοσκοπίας.

Για παράδειγμα, σε προχτεσινή τηλεοπτική εκπομπή ο γνωστός υποψήφιος βουλευτής του Μάκης Βορίδης, απευθυνόμενος στον εκπρόσωπο του ΚΚΕ έθεσε το - υποκριτικότατο - ερώτημα: Λέτε να σταματήσει η αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος. Και τι έγινε, λοιπόν, τόσα χρόνια που υπάρχει το συγκεκριμένο άρθρο, σώθηκαν τα δάση;

Φυσικά και δε σώθηκαν. Οχι βέβαια επειδή υπάρχει το άρθρο 24, αλλά ακριβώς γιατί δεν εφαρμόστηκαν ποτέ οι διατάξεις του και επειδή φρόντισαν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, με νόμους και ρυθμίσεις να το παρακάμψουν. Μήπως ξεχνά ο Μ. Βορίδης ότι το άρθρο 24 προέβλεπε τη σύνταξη Δασολογίου, που 32 χρόνια μετά ακόμη δεν ξεκίνησε; Οτι με νόμους του 1997 επί ΝΔ και του 1987 επί ΠΑΣΟΚ, εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων βαφτίστηκαν «χορτολίβαδα» και «βοσκοτόπια» για να αποχαρακτηριστούν. Οτι με το «κόλπο» της εξαίρεσης από την υποχρεωτική συνταγματική επιταγή της αναδάσωσης τσιμεντώθηκαν καμένα δάση στην Πεντέλη και αλλού;

Ας σταματήσουν λοιπόν τις ψηφοθηρικές κουτοπονηριές και ας απαντήσουν στον ελληνικό λαό: Είναι υπέρ της προστασίας των δασών ή υπέρ της εμπορευματοποίησής τους;

Τα μέλη του ΣΥΝ στη διακομματική επιτροπή του Δήμου Θηβαίων, στράφηκαν ενάντια στο ΚΚΕ και στην τάχα... αφισορύπανση που προκαλεί προεκλογικά. Μαζί με τους εκπροσώπους της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και λοιπών δυνάμεων ψήφισαν κατά της αφισοκόλλησης, της ανάρτησης πανό και άλλων τέτοιων «ξεπερασμένων» μεθόδων που χρησιμοποιεί το ΚΚΕ. Βέβαια, η εμπορική διαψηφιακή και πανηγυριτζήδικη αφίσα έχει κατακλύσει την πόλη της Θήβας, αλλά αυτή δεν είναι... ΚΚΕ.