Γρηγοριάδης Κώστας

Τι κυριάρχησε στη συζήτηση, πέρα από κοινές διαπιστώσεις, «αποκαλυπτικά στοιχεία», συμπάθεια για την τραγική θέση των μεταναστών και πολλά ωραία λόγια; Η σημασία της δημόσιας διαβούλευσης και του κοινωνικού διαλόγου, φυσικά!

Ενιωσαν όλοι οι παρευρισκόμενοι πως «έβαλαν το λιθαράκι τους» και χαρακτήρισαν πολλοί από αυτούς τους μετανάστες «χρήσιμους» (για το κεφάλαιο εννοούσαν) ως «καταναλωτές», «επενδυτές», «αποταμιευτές» και «δανειολήπτες». Και ας απαιτούσαν στις τοποθετήσεις τους ισότιμη μεταχείριση μεταναστών και Ελλήνων, χωρίς καμιά αναφορά σε ταξική προέλευση. Λες και οι Ελληνες εργαζόμενοι δεν είναι αντικείμενα εκμετάλλευσης, δε χαρακτηρίζονται ενίοτε ως «τρομοκράτες», ούτε πέφτουν θύματα των μηχανισμών καταστολής.

Πάντως, ο διάλογος δικαιώθηκε... γιατί ο διάλογός τους οδηγεί στη συναίνεση, την υποταγή, την παραίτηση από διεκδικήσεις και κοινωνικές συγκρούσεις. Για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο και για να ξεζουμίζονται... ισότιμα Ελληνες και μετανάστες, προκειμένου να γίνει η οικονομία πιο ανταγωνιστική. Ολα εκεί καταλήγουν όταν συζητούν και συνδιαλέγονται πολιτικοί υπηρέτες του κεφαλαίου, ξεπουλημένες συνδικαλιστικές ηγεσίες και κάθε λογής «κοινωνικοί εταίροι».

Ελέγχους ανακοίνωσε τις προάλλες - δεύτερη βδομάδα της αποκριάς - ότι διενεργεί η Γενική Γραμματεία Καταναλωτή για να διαπιστώσει κατά πόσο τα αποκριάτικα είδη που κυκλοφορούν στην αγορά φέρουν τις απαραίτητες ενδείξεις και είναι ασφαλή για χρήση. Είναι φανερό ότι αυτό για το οποίο πασχίζει η πολιτική ηγεσία της Γραμματείας με τις σχετικές ανακοινώσεις περί ελέγχων δεν είναι η ασφάλεια των καταναλωτών τόσο όσο η δημιουργία εντυπώσεων. Γιατί, εάν ήταν ανάποδα, η κυβέρνηση θα είχε φροντίσει να εξασφαλίσει ότι τόσο τα αποκριάτικα όσο και η μεγάλη μάζα των ειδών που κυκλοφορούν στο εμπόριο θα είναι ασφαλή πριν φτάσουν στα ράφια των καταστημάτων. Κι αυτό είναι κάτι που προφανώς δεν επιθυμεί να κάνει γιατί προϋποθέτει μια πολιτική διαφορετική από αυτή της πλήρους απελευθέρωσης της αγοράς που εφαρμόζει. Τώρα να ανακοινώνει ότι εφαρμόζει πρόγραμμα ελέγχου για τα αποκριάτικα στα μέσα της αποκριάς, έχουν κανένα λόγο οι καταναλωτές να κοιμούνται ήσυχοι;

Πού και πού τους ξεφεύγει καμιά πραγματική είδηση για τα καθημερινά εγκλήματα που γίνονται από τις κατοχικές δυνάμεις στο Ιράκ και έτσι μπορούμε να αντιληφθούμε τη συνολική εικόνα. Συγκεκριμένα, σε μια δίκη ένας νοσοκόμος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ, που είχε ενσωματωθεί σε μονάδα των πεζοναυτών και κατηγορείται ότι ενέχεται στη δολοφονία ενός μεσήλικα Ιρακινού, κατέθεσε προχτές ότι ο επικεφαλής της ομάδας που εκτέλεσε το θύμα «συνεχάρη» τους άνδρες του μετά την πράξη. Αφού οι πεζοναύτες έσυραν τον 52χρονο έξω από το σπίτι του στη Χαμντάνια, τον έδεσαν, τον έβαλαν μέσα στον κρατήρα που είχε δημιουργήσει η έκρηξη μιας βόμβας και τον εκτέλεσαν, ο επικεφαλής της ομάδας, είπε στους άνδρες του «Συγχαρητήρια, μόλις διαπράξαμε ένα φόνο για τον οποίο θα μείνουμε ατιμώρητοι, κύριοι», κατέθεσε ο νοσοκόμος. Αγνοώντας τις παρακλήσεις του Ιρακινού, αφού τον πυροβόλησαν του έδωσαν δύο χαριστικές βολές, στο στήθος και στο κεφάλι. Η ομάδα επιχείρησε να σκηνοθετήσει μια «μάχη» στο σημείο του φόνου για να συγκαλύψει το έγκλημα, σύμφωνα με την κατάθεση. Σύμφωνα τώρα με τους αναλυτές, είναι ένα από τα πολλά περιστατικά που... «χαλούν την εικόνα των ΗΠΑ». Η πραγματικότητα όμως είναι πως για να κάνεις έγκλημα χρειάζεσαι εγκληματίες και ακόμα και όταν δεν τους έχεις τους δημιουργείς την ώρα που το διαπράττεις. Και επειδή έτσι δρουν όλοι αυτοί που φέρνουν την «ελευθερία και τη δημοκρατία» του ιμπεριαλισμού στις χώρες κατοχής, το ερώτημα που προκύπτει άμεσα για χιλιοστή φορά είναι τι δουλιά έχουν τα ελληνικά στρατεύματα στο Αφγανιστάν;

«O χρόνος δε θα λύσει το πρόβλημα του Κοσσυφοπεδίου» αποφάνθηκε, τις προάλλες, σωστά, αλλά για λάθος λόγους ο ειδικός απεσταλμένος του ΟΗΕ Μάρτι Αχτισαάρι, συμπληρώνοντας πως δε δίνει άλλα περιθώρια «διαπραγματεύσεων» πέραν των αρχών Μάρτη...

Ο χρόνος δεν μπορεί να γιατρέψει τις πληγές στα Βαλκάνια, παρά τα όσα πρεσβεύει γνωστή παροιμία... Οχι γιατί η περιοχή μαστίζεται από κάποιο δυσοίωνο «πεπρωμένο». Αλλά γιατί όσο οξύνονται οι πληγές που άνοιξαν εδώ και χρόνια τα απανταχού επιτελεία των ιμπεριαλιστών και όσο δοκιμάζονται στις πλάτες των λαών γεωπολιτικά ξαναμοιράσματα συνόρων, κανένας χρόνος δεν είναι αρκετός για να φέρει την ειρήνη και την ανάπτυξη. Αυτά είναι αποκλειστικό έργο της αποφασιστικότητας και της πάλης των λαών...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπως και όποτε καταλήξουν, τελικά, να συνεχίσουν τη συνταγματική αναθεώρηση, είναι (όπως και για την προηγούμενη) απολύτως υπεύθυνοι και για την κατεύθυνσή της και για την εφαρμογή της.

Αφού πρώτα προτείνουν, συζητούν και μαζί ψηφίζουν εθνικά (θα ήθελαν και υπερεθνικά) συντάγματα σε νεοφιλελεύθερη κατεύθυνση, μετά μας κοροϊδεύουν.

Ακριβώς όπως έκανε χτες ο Πέτρος Ευθυμίου, που υποστήριξε ότι δίλημμα των επερχόμενων εκλογών είναι ...ποια πολιτική δύναμη και σε ποια κατεύθυνση θα εφαρμόσει συνταγματικές αρχές υπέρ της κοινωνίας και του πολίτη...

Αλλωστε, προτού ξεκινήσει το φιάσκο της πρότασης μομφής, το έλεγε και ο ίδιος ο Γιώργος Παπανδρέου: Εμείς θα ψηφίσουμε την αναθεώρηση του άρθρου 16 και οι πολίτες μετά θα πρέπει να ψηφίσουν ...ΠΑΣΟΚ, για να μη βγει η ΝΔ και αναθεωρήσει το άρθρο όπως θέλει!

ΚΑΙ Η ΕΥΕΡΓΕΤΙΚΗ λειτουργία της «ελεύθερης αγοράς» συνεχίζεται. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, οι τιμές βασικών προϊόντων διατροφής στα ράφια των σούπερ μάρκετ αυξήθηκαν κατά 16% την προηγούμενη χρονιά και περιμένουμε αυξήσεις της τάξης του 8%.

Την απάντηση του υπουργείου Ανάπτυξης την ξέρουμε από τώρα: Θα ανακοινώσει ένταση των ελέγχων και επιχειρήσεις για την πάταξη της αισχροκέρδειας.

Μόνο που οι αυξήσεις αυτές ούτε παράνομες είναι, ούτε παράτυπες είναι, ούτε εκτός των όρων της «απελευθέρωσης» στη διακίνηση και εμπορία αγαθών. Αν και απαράδεκτες, είναι «εντός πλαισίων» των «νόμων» της ασυδοσίας.

Α, ναι! Αναμένονται και κάποιες μειώσεις τιμών σε προϊόντα. Μόνο που πρόκειται για κάποια που είχαν απανωτές αυξήσεις τα προηγούμενα δύο χρόνια.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εμείς δεν έχουμε αυταπάτες για το ρόλο των αστυνομικών δυνάμεων. Εάν, όμως, όπως λένε, είναι συνδικαλιστές και διεκδικούν τα όποια δικαιώματα και αιτήματα όλων όσοι εργάζονται στην αστυνομία, τότε πρέπει να γνωρίζουν ότι το υπ' αριθμόν ένα δικαίωμα όλων ανεξαιρέτως - μαζί και των συναδέλφων τους - είναι αυτό της συλλογικής διεκδίκησης και του αγώνα. Και, βέβαια, ας σκεφτούν λίγο περισσότερο. Νομίζουν ότι μπορούν να εμφανίζονται τη μια ως συνδικαλιστές που διεκδικούν από τον εργοδότη - κράτος και την άλλη ως απολογητές μιας από τις πλέον στυγνές και αντιδημοκρατικές πλευρές αυτού του κράτους;

Στη βούληση της κυβέρνησης να ελέγξει κομματικά τα συλλογικά όργανα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΤΑ), οι εκλογές για τα οποία αναμένεται να ξεκινήσουν από την 1η Μάρτη, αποδίδει η Κεντρική Ενωση Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας (ΚΕΔΚΕ) την καθυστέρηση από πλευράς υπουργείου Οικονομικών να εφαρμόσει τα επιχειρησιακά προγράμματα που θα διαχειριστούν τα χρήματα του Δ' ΚΠΣ. Με λίγα λόγια, καταγγέλλει η ΚΕΔΚΕ πως η κυβέρνηση αναμένει τα αποτελέσματα των σχετικών εκλογών, και ανάλογα με τα μπλε ή πράσινα χρίσματα που θα δώσουν, θα προσδιορίσει και πώς θα γίνει η διαχείριση του κοινοτικού πακέτου, ώστε προφανώς να ωφεληθούν «κυβερνητικοί» νομοί και δήμοι. Πρακτικά η αξιοποίηση των χρημάτων αυτών σε έργα και υπηρεσίες που έχει πραγματικά ανάγκη ο λαός δεν ενδιαφέρει ούτε την κυβέρνηση ούτε την ΚΕΔΚΕ. Θυμίζουμε ότι τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ, αλλά και οι δήμαρχοι που πρόσκεινται στο δικομματισμό, έχουν συναινέσει καταρχήν στην επιλεξιμότητα των έργων - στην προώθηση δηλαδή αυτών που αποφέρουν κέρδος - και επίσης στη συνδιαχείρισή τους με το ιδιωτικό κεφάλαιο. Τη φιλοσοφία αυτή εξυπηρετεί άλλωστε και η πιο πιθανή μορφή διαχείρισης των χρημάτων των ΚΠΣ, αυτή της Ανώνυμης Εταιρείας που έχει προτείνει η ΚΕΔΚΕ και μελετά σοβαρά το υπουργείο Οικονομικών.

«Εκλαΐκευση» του γνωστού αντιδραστικού ιδεολογήματος της ΕΕ περί «ενιαίας ευρωπαϊκής ταυτότητας» αποτέλεσε η χτεσινή πρωινή συνεδρία του ελληνογερμανικού συμποσίου με θέμα τις «Προοπτικές της Ευρώπης» που διοργανώνει το Ιδρυμα της Βουλής, υπό την αιγίδα των Κοινοβουλίων των δύο χωρών.

Χαρακτηριστική ως προς το παραπάνω, αλλά και ως προς τον πραγματικό ρόλο της αστικής διανόησης στην «επιστράτευσή» της από το κεφάλαιο ήταν η ομιλία του πρώην υπουργού Πολιτισμού της Γερμανίας, καθηγητή, Τζούλιαν Νίντα - Ρόμελιν, ο οποίος ...«ανακάλυψε» τις «πηγές» της «ευρωπαϊκής ταυτότητας» (πού αλλού;) στην «έρμη» κλασική Ελλάδα. Η ιστορία της οποίας «πετσοκόβεται» για να «χωρέσει» στις σημερινές ιδεολογικές «αναζητήσεις» του ευρωενωσιακού ιμπεριαλισμού. Βέβαια, ο καθηγητής «ξεμπέρδεψε» γρήγορα με τους «ρομαντισμούς», ξεκαθαρίζοντας πως πρέπει να «αναζητηθεί» μια «κανονιστική ταυτότητα» στο πλαίσιο της διαδικασίας της «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» και σε βοήθεια της τελευταίας ώστε να «επικρατήσει» ως «νέα» μορφή διακυβέρνησης.

Υπεραμύνθηκε και της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ με το «καταλυτικό» επιχείρημα ότι και οι Βόσνιοι είναι μουσουλμάνοι, λες και ΕΕ και ΗΠΑ θέλουν την ένταξη της Τουρκίας για να «αποδείξουν» την ...«πολιτισμική» «ανοχή» του συστήματος!

Υπέρ της ιμπεριαλιστικής «ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης» τάχθηκε και ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας, Αναστάσιος, με διαφορετικό ύφος βέβαια και από ...«χριστιανικής» πλευράς. Ετσι, «κάλεσε» τους χριστιανούς να γίνουν «η πνευματική εμπροσθοφυλακή της Ευρώπης», αφού πρώτα υπογράμμισε πως «το όνειρο της ενωμένης Ευρώπης έχει αρχίσει να γίνεται πραγματικότητα» (σ.σ. «περίεργα» «όνειρα» έχει η εκκλησία για την Ευρώπη: Σένγκεν, Λισαβόνα, «τρομονόμοι» κλπ.). Διά της πλαγίας, όμως, εξέφρασε την - προφανώς θρησκευτικής αφετηρίας - αντίθεσή του στην ένταξη της Τουρκίας στην ευρωένωση, λέγοντας ότι η Ευρώπη «δεν απειλείται από ένα τρομοκρατικό Ισλάμ», αλλά... από τη «μουσουλμανική διείσδυση» σε μια Ευρώπη όπου «η χριστιανική ζωή και συνείδηση είναι διαβρωμένες», άρα το «κενό» θα το καλύψει το Ισλάμ.

Βέβαια, ο αρχιεπίσκοπος Αλβανίας υιοθέτησε στην ομιλία του όλη την αντιδραστική «φιλολογία» περί «σύγκρουσης πολιτισμών» μετά την 11η Σεπτεμβρίου, ενώ «χρέωσε» σε «κύκλους που εξοβελίζουν τη θρησκεία» από την Ευρώπη την υιοθέτηση του ...«σοβιετικού προτύπου περί περιορισμού της θρησκείας».