ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Αποκάλυψη ή ομολογία;

Ε, όχι και τόσο «αποκάλυψη» η δήλωση του υπουργού Εργασίας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων στο «Βήμα της Κυριακής», ότι «δε θα θιγούν τα όρια ηλικίας για συνταξιοδότηση όσων έχουν ήδη θεμελιώσει σχετικό δικαίωμα ή θα το θεμελιώσουν την προσεχή τετραετία»...

Το ίδιο ακριβώς είχε πει από το καλοκαίρι ακόμα ο διοικητής του ΙΚΑ, Μ. Νεκτάριος, με άλλα λόγια: «Δεν έχουν να φοβηθούν όσοι έχουν γεννηθεί πριν το 1955»...

Και οι δυο δηλώσεις επιβεβαιώνουν δυο βασικά πράγματα: α. Οτι το «κοστούμι» έχει κοπεί εδώ και καιρό, οι σαρωτικές αποφάσεις για την κοινωνική ασφάλιση έχουν ληφθεί και όλα τα άλλα περί «κοινωνικού διαλόγου», «μη αιφνιδιασμού» κλπ., είναι για να σπρώξουμε τον καιρό μέχρι τις εκλογές. β . Οτι πάνε - εφόσον ευοδωθούν οι κυβερνητικοί σχεδιασμοί - για σύνταξη στα 65 όλοι όσοι μέχρι τώρα (άντε μέχρι το 2004) μπορούσαν να βγουν νωρίτερα (εργαζόμενοι στα βαρέα και ανθυγιεινά, μητέρες με ανήλικα παιδιά, όσοι συμπλήρωναν 35ετία πριν τα 65, διάφορες άλλες κατηγορίες εργαζομένων που εντάσσονταν σε διαφορετικές μεταβατικές διατάξεις των προηγούμενων αντιασφαλιστικών νόμων της ΝΔ). γ. Οτι το ζητούμενο για την κυβέρνηση δεν είναι πια το πόσο άγρια θα χτυπήσει - αυτό είναι δεδομένο - αλλά πώς θα μπορέσει να σαλαμοποιήσει τις αντιδράσεις των ασφαλισμένων, βάζοντάς τους στη λογική «εμένα με θίγει, εμένα δε με θίγει, εμένα με θίγει λιγότερο...», λες και η κοινωνική ασφάλιση μετριέται με τετραετίες!

Αντι-ΚΚΕ εμπάθεια

Βιάστηκε η «Αυγή» και το μόνο που κατάφερε και πάλι ήταν να φανερώσει την εμπάθειά της και τα αντι-ΚΚΕ σύνδρομά της. «Πολλοί ήταν αυτοί, που πήραν θέση, σημειώνει στο χτεσινό της φύλλο, για τη δίωξη κατά του Μ. Ανδρουλάκη, καταδικάζοντάς την, ενώ κάποιοι άλλοι προτίμησαν τη ...σιωπή. Εκτός του -λαλίστατου κατά τα άλλα - αρχιεπισκόπου, έχει ενδιαφέρον να δει κανείς ποιοι άλλοι σιώπησαν. Δεν είπε τίποτε, λοιπόν, το ΚΚΕ, δέσμιο προφανώς της αντίληψής του περί όσων ...πρόδωσαν το κόμμα, δεν είπε τίποτε επίσης το ΔΗΚΚΙ, επιβεβαιώνοντας, για πολλοστή φορά ότι είναι κατά βάση ένα συντηρητικό, στη νοοτροπία, κόμμα».

Στο χτεσινό «Ρ», όμως, η δίωξη κατά του Μ. Ανδρουλάκη καταδικάζεται κατηγορηματικά και απερίφραστα. Εχουμε δίκιο, λοιπόν, για την εμπάθεια ή όχι;

Το «πρότυπο» ...

Προσέξτε ποιο είναι το πρότυπο της ανταγωνιστικής οικονομίας των ΗΠΑ, το οποίο θα επιχειρήσουν να αντιγράψουν οι 15 της ΕΕ, με τις αποφάσεις που θα πάρουν στις 23 και 24 του Μάρτη στο Λισαβόνα. Ιδού πώς το παρουσιάζουν τα ίδια τα αμερικανικά ΜΜΕ («Νιου Γιορκ Τάιμς Μαγκαζίν» από τα προχτεσινά «Νέα»): «Οι εργαζόμενοι στην Αμερική αφήνουν κάθε πρωί τα δικαιώματά τους στην εξώπορτα της δουλιάς τους... Η ελευθερία του συνέρχεσθαι είναι απαγορευμένη σε πολλούς εργασιακούς χώρους από τους εργοδότες... Σε μερικούς εργασιακούς χώρους απαγορεύεται ακόμα και το στοιχειώδες βιολογικό δικαίωμα να ανταποκρίνεται κανείς στο κάλεσμα της μητέρας Φύσης. Πολλοί εργαζόμενοι σε ταμειακές μηχανές ή σε ταινίες συναρμολόγησης είναι αναγκασμένοι να φορούν πάνες για ενήλικους την ώρα της δουλιάς»(!!!).

... που θαυμάζουν

Ομως, ο εφιάλτης των εργαζομένων δε σταματάει εδώ: «Η Αμερικανική Ενωση Μάνατζμεντ αναφέρει ότι το 1999 τα δύο τρίτα των αμερικανικών επιχειρήσεων κατασκόπευαν ηλεκτρονικά τους εργαζομένους τους: Με βιντεοσκοπήσεις όλων των χώρων εργασίας, με επιτήρηση του ηλεκτρονικού ταχυδρομείου τους και με παρακολούθηση των αγαπημένων τους διευθύνσεων στο Ιντερνετ». Δεν τελειώνουν όμως εδώ... «Το 81% των αμερικανικών επιχειρήσεων απαιτούν εξετάσεις για ναρκωτικά. Οσοι θέλουν να πιάσουν σε αυτές δουλιά, μαζί με το βιογραφικό τους πρέπει να προσκομίζουν και ένα δείγμα ούρων»!!!

Τα σχόλια είναι μάλλον περιττά. Είναι όμως ευνόητο ότι αν δεν υπάρξει μέτωπο αντίστασης στη χώρα μας και την Ευρώπη, όλα τα παραπάνω θα αποτελέσουν σύντομα σκληρή πραγματικότητα.

Σοβαρό ατόπημα

Ο «Ριζοσπάστης» ποτέ δεν έχει αρνηθεί, όποτε του ζητήθηκε, την αναδημοσίευση μέρους της καθημερινής του ύλης, από άλλες εφημερίδες ή έντυπα. Δεν έχει δυσανασχετήσει, επίσης, ούτε στις περιπτώσεις, που αυτό γίνεται χωρίς την άδειά του. Από το σημείο αυτό, όμως, μέχρι την αυθαίρετη δημοσίευση ενός άρθρου της εφημερίδας μας - χωρίς η διεύθυνσή της να γνωρίζει το παραμικρό - δίπλα από άρθρο ενός στελέχους του ΣΥΝ και κάτω από τον γενικό τίτλο «Η Αριστερά μπροστά στις εκλογές» υπάρχει μεγάλη απόσταση, φανερώνει κουτοπονηριά και είναι απαράδεκτο. Πολύ περισσότερο, όταν αυτό έγινε - κατά πάσα πιθανότητα - επειδή η τοπική ΚΟ του ΚΚΕ αρνήθηκε να δώσει συνεργασία στη συγκεκριμένη εφημερίδα, με τους όρους που η τελευταία έβαζε.

Να περιμένουμε, πως οι αρμόδιοι της «Θεσσαλίας της Δευτέρας» - είναι η εφημερίδα που έκανε την προαναφερόμενη αυθαίρετη δημοσίευση - θα προχωρήσουν σε μια επανόρθωση του ατοπήματός τους;

Δεσμά στη σκέψη;

Παράλογη ή λογική, σκόπιμη ή ακούσια, πονηρή ή αθώα, κενή ή περιεκτική, ανόητη ή έξυπνη, η ανθρώπινη σκέψη δεν μπορεί να απαγορεύεται. Πρόκειται για το στοιχείο που ξεχωρίζει τον άνθρωπο από οτιδήποτε άλλο στον πλανήτη. Προκύπτει σαν συνέπεια των γνώσεων, των εμπειριών, των παραστάσεων, της γενικής ή των επιμέρους ιδεολογιών.

Μπορεί να προκύπτει «καλαμάκι με γάλα...» (για να θυμηθούμε το παλιό εγχειρίδιο του Λέιζονφουντ) και για κάποιους «ασυγκράτητους» ή ακόμα και «στημένους» να αποκτά και υλική υπόσταση, όταν διατυπώνεται στο χαρτί, όταν παίρνει τη μορφή εικόνας, γλυπτού ή μόνο μιας απλής κατασκευής.

Εχεις κάθε δικαίωμα και σε περιπτώσεις ίσως και υποχρέωση να διαφωνήσεις. Να διατυπώσεις - κατασκευάσεις επιχειρήματα ή εικόνες, που θα δοκιμαστούν στο στίβο της σκέψης, την ανθρώπινη συνείδηση, και ανάλογα θα χάσουν ή θα νικήσουν. Ακόμα και να χάσουν «άδικα» πάλι μόνο με άλλες σκέψεις μπορούν να αντιμετωπιστούν.

Εκείνος που θα επιχειρήσει να βάλει σε λειτουργία τα «άλλα μέσα» μοιάζει να επιχειρεί να ρίξει τσιμέντο σε πηγή νερού. Αν καταφέρει προσωρινά να σταματήσει τη ροή από ένα σημείο, το νερό «απείθαρχο» θα τού εμφανιστεί απρόβλεπτα από αλλού... Πρόκειται ακριβώς για τη μοίρα όλων εκείνων των «κακών εργολάβων» στην ανθρώπινη ιστορία, που προσπάθησαν να εκμεταλλευτούν είτε πλευρές του ιστορικού δικαίου είτε την ιδιαίτερη θέση τους σε κάποια μορφή εξουσίας.

Η ίδια η δημιουργία του ανθρώπου οφείλεται σε εκατομμύρια ανόητες και ίσως λιγότερα εκατομμύρια έξυπνες ενοράσεις, που προέκυπταν στην πορεία της εξέλιξής του μέσα από τη σχέση με το περιβάλλον και την εργασία. Εκείνος, άρα, που «απλώνει χέρι» στην ανθρώπινη σκέψη, ουσιαστικά, θέλει να σταματήσει τον άνθρωπο, όσο πιστεύει πως τον έχει στα μέτρα του και τον ελέγχει. Ακόμα και το ανόητο «ανακάτεμα» μπορεί να φέρει έξυπνη αμφισβήτηση και τότε κλονίζονται συθέμελα ιδέες που κάθονται σε «πήλινα πόδια...».

Οποιος διεκδικεί την κυριαρχία στον κόσμο των ιδεών πρέπει όχι να απαγορεύει, αλλά να «πηγαίνει γυρεύοντας» για να βάζει σε δοκιμασία την αντοχή της δικής του άποψης. Γι' αυτό υπάρχουν οι επιστήμες και οι τέχνες. Οποιος ενεργοποιεί οτιδήποτε άλλο (δικαστικές αποφάσεις, Ιερές Συνόδους κ.ά.) είναι ακριβώς γιατί τρέμει ότι ίσως δεν μπορεί να αντέξει ή γιατί νιώθει πως «πέρασε πλέον η μπογιά του...».

Και εκεί που λέγαμε σαν κοινωνία πως είχαμε τελειώσει με όλα αυτά και δε θα χρειαζόταν να τα ξαναθυμηθούμε, να πάλι που «άσχημο βιολί» βαράει τον ίδιο παλιό σκοπό. Μία με την επιχείρηση απαγόρευσης ενός λεξικού, μία με τη δίωξη του «Ριζοσπάστη», μία με ασφαλιστικά μέτρα ενάντια σε βιβλία και τώρα έχουμε ακόμα και σχετική απόφαση της Ιεράς Συνόδου...

Εκείνοι που ονόμασαν εκσυγχρονισμό τον πιο ακραίο συντηρητισμό και ευθύνονται και για πολλές από αυτές τις επιχειρήσεις σκοταδισμού, θα έπρεπε να ξέρουν πως για πρόσκαιρο κέρδος «ενός κομματιού» εξουσίας άνοιγαν ταυτόχρονα και τις πολύ πλατιές πόρτες που χωρίζουν τον πολιτισμό από την παρακμή. `Η, μήπως, τις άνοιξαν ακριβώς γιατί ήξεραν..;

Το χειρότερο που κάνουν κάθε φορά που προκύπτει ζήτημα δίωξης ή απαγόρευσης ιδεών είναι να μας βάζουν να ασχολούμαστε και να το συζητάμε, ενώ το αντίθετο θα έπρεπε (μετά τον μεσαίωνα) να ήταν οριστικά δεδομένο...

Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Χριστιανικά...

ΤΙ ΘΕΛΟΥΜΕ και το ταλαιπωρούμε το πράγμα τώρα με εκλογές και άλλα τέτοια χρονοβόρα και πολυέξοδα πράγματα; Τι να τις κάνουμε τις κυβερνήσεις, τα υπουργεία και τον κρατικό μηχανισμό εν γένει;

Αφού για την Ελλάδα και το μέλλον της, βρε παιδί μου, ...έχουμε λύση ορατή και ξεκάθαρη: Την Ιερά Σύνοδο!

Τα ξέρει όλα, μπορεί να χειριστεί τα πάντα και ερμηνεύει τους πάντες.

Απλά πράγματα: Διορίζουμε τον Χριστόδουλο αρχηγό του κράτους, του αλλάζουμε το όνομα (του κράτους) σε Θεοκρατική Δημοκρατία της Ελλάδος, προσθέτουμε και κανέναν δικέφαλο αετό στη σημαία και... καθαρίσαμε.

Λοιπόν, για να μαζευτούνε οι παπάδες και οι φανατικοί θρησκόληπτοι, γιατί αρκετά ασχολούμαστε μαζί τους μια φορά το μήνα σταθερά με τα «ροζ σκάνδαλα» τους.

Να μην έχουμε και τις... λογοτεχνικές απόψεις τους τώρα!

ΤΟ ΤΙ ΕΧΟΥΜΕ να ακούσουμε πάλι σήμερα από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ ιδίως για την «Μέρα της Γυναίκας» μας είναι πάνω κάτω γνωστό.

Ομως θα θέλαμε να πληροφορήσουμε διάφορες κυρίες - στελέχη των δυο κομμάτων, που λένε διάφορα, ορισμένα πράγματα: Για παράδειγμα, δε χαρακτηρίστηκε αυτή η ημέρα έτσι, για να γεμίζουν τα μεζεδοπωλεία στου Ψυρρή και τα μπουζουξίδικα στην Πειραιώς και την Πέτρου Ράλλη με γυναικοπαρέες!

Επίσης ούτε για να γίνονται αφιερώματα στις γυναίκες βουλευτές και στην Νατάσα Παζαΐτη και την Δάφνη Σημίτη.

Ούτε και για να συζητάμε πόσες οδηγίες εξέδωσε η ΕΕ για την... ισότητα. Απ' όσο ξέρουμε, εκεί στις Βρυξέλλες, τα πράγματα αυτά τα βλέπουν από την ανάποδη...

Να το ξαναπούμε (αν και οι αναγνώστες μας ευτυχώς το ξέρουν) ότι πριν από 143 χρόνια στη Νέα Υόρκη οι εργάτριες στην κλωστοϋφαντουργία εξεγέρθηκαν, διεκδίκησαν τα δικαιώματά τους και η κινητοποιήσεις τους αιματοκυλίστηκαν από το αμερικανικό καθεστώς.

Και μη μας πουν να τ' αφήσουμε όλ' αυτά, επειδή είναι παρελθόν... Οχι, γιατί δεν είναι, αλλά γιατί υπάρχει και ανάλογο παρόν.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Προ-εγκαίνια νοσοκομείων...

Τα... προ-εγκαίνια των νοσοκομείων είναι «εφεύρεση» Ελλήνων πρωθυπουργών.

Στις 16.9.1993 πήγε στην Ελευσίνα ο τότε πρωθυπουργός, Κ. Μητσοτάκης, και έκανε... προ-εγκαίνια στο Θριάσιο Νοσοκομείο, λέγοντας ότι θα πάει ξανά το Δεκέμβρη του 1993 για να εγκαινιάσει το νοσοκομείο σε πλήρη λειτουργία. Ο Κ. Μητσοτάκης δεν ξαναπάτησε το πόδι του στην Ελευσίνα καθώς η ΝΔ έχασε τις εκλογές στις 10.10.1993.

Τελικά το Θριάσιο Νοσοκομείο άρχισε να λειτουργεί τμηματικά με αρχή τα εξωτερικά ιατρεία στις 8.7.1996. Ακόμα δεν ολοκληρώθηκε η λειτουργία του, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να μπει στις εφημερίες, που είναι μια βασική λειτουργία των νοσοκομείων, κι ας μπήκαμε στον επόμενο αιώνα...

Αναμείνατε στο ακουστικό σας...

Στο παιχνίδι των προεκλογικών παροχολογιών της κυβέρνησης και δη του αρμοδίου υφυπουργού Συγκοινωνιών και Επικοινωνιών, Ν. Σαλαγιάννη, συμμετέχει και ο ΟΤΕ. Το περιστατικό που συνέβη στην Καρδίτσα είναι αποκαλυπτικό για του λόγου το ασφαλές και έχει ως εξής: Πρωί - πρωί, χτες, ο πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Λαμπεριωτών Καρδίτσας δέχτηκε ένα τηλεφώνημα με το οποίο τον ειδοποιούσαν ότι ο σύλλογός του χρηματοδοτείται με 500.000 δρχ. και τον καλούσαν να επισκεφτεί το γραφείο του Ν. Σαλαγιάννη για να ενημερωθεί σχετικά. Πήγε ο άνθρωπος κι εκεί τον ενημέρωσαν ότι ο ΟΤΕ δίνει τη χρηματοδότηση. Κι όταν αυτός απόρησε, λέγοντας ότι καλοδεχούμενα μεν τα χρήματα και τα έχει ανάγκη ο σύλλογος, αλλά ο ίδιος δεν έχει ιδέα και δεν έχει υποβληθεί καν αίτηση στον ΟΤΕ για χρηματοδότηση, του είπαν «ουδέν πρόβλημα. Κάνε τώρα μια αίτηση να τη στείλουμε στον ΟΤΕ και το θέμα θα προχωρήσει». Εκανε την αίτηση ο πρόεδρος και απήλθε. Λεφτά, βεβαίως, δεν περιμένει, καθότι αντιλαμβάνεται ότι αυτά είναι προεκλογικά ταξίματα προς άγραν ψήφων υπέρ του Ν. Σαλαγιάννη και του ΠΑΣΟΚ.

Ως γνωστόν «το τάμα δε χαλάει σπίτια», αλλά ακόμα κι αν δοθεί η χρηματοδότηση, μπορεί μια υποχρέωση του κράτους έναντι των πολιτιστικών αναγκών των κατοίκων μιας περιοχής να μετατρέπεται σε προεκλογική επιταγή για την εξαγορά ψήφων; Ομως αυτά είναι «ψιλά γράμματα» για τους «εκσυγχρονιστές», που ισχυρίζονται πως κατάργησαν το ρουσφέτι και τις πελατειακές σχέσεις...

Προεκλογικά παραμύθια

Τον ακούγαμε τις προάλλες, στο «Αλτερ 5», τον κ. Ε. Βενιζέλο και δεν πιστεύαμε στα αυτιά μας ότι μπορεί να λέγονται, με κάθε σοβαρότητα, τέτοια πράγματα, έστω και για προεκλογική κατανάλωση. Σήμερα - είπε - ο βιομηχανικός εργάτης στην Ελλάδα δεν έχει το μισθό του και πέραν αυτού τίποτα. Εχει το σπίτι του, έχει και ένα δεύτερο σπίτι που νοικιάζει, έχει και τα κτήματά του στο χωριό... Αλλά και ο δημόσιος υπάλληλος έχει και ένα μαγαζί στο όνομα της γυναίκας του και επίσης κτήματα στο χωριό... Γενικώς, κατά τον υπουργό, οι Ελληνες περνάνε καλύτερα από τον μέσο Ευρωπαίο, έστω και αν τα στοιχεία της ΕΕ τον φέρουν στον πάτο των στατιστικών μετρήσεων..!

«Και ζήσανε αυτοί καλά και μεις καλύτερα», που λένε και στα παραμύθια...

Ευτυχώς δεν ψηφίζουν ... Αρειανοί!

Το φαινόμενο δεν παρατηρείται, βέβαια, μόνο προεκλογικά, αλλά αποκτά διαστάσεις αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς λίγες μέρες πριν τις εκλογές. Ο λόγος για την τύχη που επιφυλάσσουν τα ηλεκτρονικά κυρίως ΜΜΕ στα λεγόμενα «μικρά» κόμματα. Στην κυριολεξία, τα σφάζουν εν ψυχρώ. Από τις δεκάδες «ενημερωτικές» εκπομπές, τα δελτία ειδήσεων, τα «τοκ σόου», κ.ο.κ., παρελαύνουν συστηματικά τα στελέχη των δύο μεγάλων κομμάτων και πέραν αυτών... το χάος. Αν κάποιος έρθει σ' αυτή τη χώρα ξαφνικά, ποτέ δε θα μάθει από τα ΜΜΕ ότι εκτός από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ υπάρχει το ΚΚΕ, το ΔΗΚΚΙ, ο ΣΥΝ, εξωκοινοβουλευτικά κόμματα. Αξίζει να σημειωθεί ότι ειδικά στην προεκλογική περίοδο τα αφεντικά των ΜΜΕ παίζουν δυνατά και το δικό τους παιχνίδι και προβάλλουν έντονα εκείνους τους υποψηφίους, οι οποίοι ανήκουν στη «δική τους κοινοβουλευτική ομάδα» ή «αυλή», που έχει διακομματικό χαρακτήρα. Αν κάποιος ακούσει για κάποιες μέρες έναν ραδιοσταθμό ή παρακολουθήσει ένα κανάλι, είναι εύκολο να καταλάβει ποιους υποψηφίους στηρίζει το αφεντικό ή τα αφεντικά του.

Ευτυχώς, όμως, που στις εκλογές δεν ψηφίζουν... Αρειανοί. Οι εργαζόμενοι, τα λαϊκά στρώματα, χρόνια τώρα έχουν μάθει πολύ καλά ποιος είναι με ποιον και ποιος βρέθηκε απέναντί τους στους αγώνες και τις αγωνίες τους. Και βέβαια, δεν το έμαθε από τα κανάλια...

«Χαμένη» και κερδισμένη ψήφος

Θα ήταν έκπληξη αν η προπαγανδιστική μηχανή του ΠΑΣΟΚ δεν κατέφευγε προεκλογικά στη φαιά προπαγάνδα και «τα χτυπήματα κάτω από τη ζώνη». Ομως η ηγεσία του νέου ΠΑΣΟΚ δε διαψεύδει την παράδοση και τον εαυτό της... Ενα μήνα περίπου πριν τις εκλογές «έριξε στην κυκλοφορία» την ξαναζεσταμένη θεωρία της «χαμένης ψήφου», με προφανή στόχο να πλήξει τα «μικρά» κόμματα και να αποτρέψει διαρροές δυσαρεστημένων ψηφοφόρων του «προς κάθε κατεύθυνση».

Πρώτος ξεκίνησε ο Θ. Πάγκαλος, ο οποίος σε κυριακάτικη συνέντευξή του αποφάνθηκε ότι «η ψήφος στα μικρά κόμματα είναι βεβαίως χαμένη ψήφος», γιατί «αυτό είναι το νόημα του εκλογικού νόμου»(!). Τη σκυτάλη πήρε ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Κ. Σκανδαλίδης, ο οποίος χτες διακήρυξε ότι «δεν πρέπει καμία ψήφος να πάει χαμένη». Είναι ολοφάνερο πως η ηγεσία του κυβερνώντος κόμματος γνωρίζει πολύ καλά ότι, παρά τα ευρήματα των διαφόρων δημοσκοπήσεων που του εξασφαλίζουν την «άνετη επικράτηση» στις εκλογές, δεν έχει καθόλου δεδομένη και κερδισμένη την ψήφο των λαϊκών στρωμάτων. Και πώς θα μπορούσε άλλωστε με την ανάλγητη και αντιλαϊκή πολιτική που εφάρμοσε τα έξι προηγούμενα χρόνια, καυχώμενη μάλιστα ότι δε λογαριάζει το πολιτικό κόστος, δηλαδή τις αγωνίες και τους αγώνες των βάναυσα πληττόμενων λαϊκών μαζών. Ακριβώς, λοιπόν, επειδή φοβάται ότι οι εργαζόμενοι αντιλαμβάνονται πως η ψήφος τους όχι πάει απλά χαμένη, αλλά στρέφεται ευθέως ενάντια στα ίδια τα συμφέροντά τους όταν πέφτει στο ΠΑΣΟΚ ή τη ΝΔ, γι' αυτό ακριβώς επιχειρεί να αντιστρέψει την πραγματικότητα και να πείσει ότι η ψήφος είναι χαμένη όταν δεν πάει στο ΠΑΣΟΚ!

Φυσικά δεν είναι τυχαία η αναφορά του Θ. Πάγκαλου στον ληστρικό εκλογικό νόμο, το «νόημα» του οποίου δεν είναι τίποτα περισσότερο από την «καταδίκη» των λαϊκών μαζών να ψηφίζουν τα δυο μεγάλα κόμματα, επειδή μόνο αυτά τάχα είναι κόμματα εξουσίας. Με το γνωστό κυνισμό του, το στέλεχος του ΠΑΣΟΚ δε διστάζει να επικαλεστεί ακόμα και τον εκλογικό νόμο, τη δική τους «νομιμοποιημένη» ληστεία των ψήφων των «μικρών» κομμάτων, για να ισχυριστεί ότι μόνο όταν πέφτει στα δύο μεγάλα κόμματα η ψήφος πιάνει τόπο. Ο πανικός τους αποκαλύπτει ταυτόχρονα ότι είναι αποφασισμένοι να χρησιμοποιήσουν όλα τα μέσα για να κρατηθούν στην εξουσία. Η προκλητική και πολυδάπανη διαφημιστική καμπάνια, με λεφτά της ΕΕ και των φορολογουμένων, η ολόπλευρη στήριξη των αφεντικών των ΜΜΕ, η επιστράτευση των κατασκευαστών της κοινής γνώμης κ. ο. κ. δεν μπορούν να παραπλανήσουν κανέναν, γιατί προσβάλλουν βάναυσα τη νοημοσύνη του κόσμου.

Αλλά και η προσφυγή στην γκρίζα προπαγάνδα, πρώτο βήμα η θεωρία της χαμένης ψήφου, δεν πρόκειται να τους βοηθήσει στον εγκλωβισμό συνειδήσεων και ψήφων. Ακριβώς γιατί οι εργαζόμενοι έχουν καταλάβει ότι πλήρωσαν ακριβά όταν έπεσαν θύματα στις μαύρες θεωρίες του δικομματισμού. Κατάλαβαν ακόμα ότι η ψήφος όχι γενικά στα «μικρά κόμματα», αλλά σε ορισμένα «μικρά» κόμματα πολλές φορές μετράει στο «μεγάλο σεντούκι» του δικομματισμού. Αντίθετα, όλο και περισσότεροι αντιλαμβάνονται ότι η μόνη κερδισμένη ψήφος είναι η ψήφος στο ΚΚΕ. Είναι η ψήφος που ενισχύει το αντίπαλο δέος απέναντι στους δυνάστες της νέας τάξης και των μονοπωλίων. Είναι η ψήφος που κρατάει ζωντανή την ελπίδα για να διαμορφωθεί μια νέα λαϊκή πλειοψηφία και λαϊκή εξουσία. Πρόκειται για στόχους και οράματα που είναι εντελώς ρεαλιστικά, πράγμα που σημαίνει ότι η ψήφος στο ΚΚΕ είναι διπλά κερδισμένη.

Μόνο τα μάτια ανοιχτά...

Κλείσε τ' αυτιά σου

σ' ό,τι λεν

οι δύο οι «μεγάλοι»,

στόχο την ψήφο

να σου «φαν»

μονάχα έχουν βάλει

κι αν τους πιστέψεις

θα χτυπάς,

την άλλη, το κεφάλι.

#################

Κλείσε τ' αυτιά σου