ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Ολοι μαζί, μια παρέα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την υποστήριξη στο θεσμό του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Διαλόγου εξέφρασε ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος στη συνάντηση που είχε με την ηγεσία των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων (ΣΕΣ). Στην ίδια, μάλιστα, συνάντηση ο πρόεδρος εξήρε την πρωτοβουλία που έχει αναλάβει η οργάνωση των βιομηχάνων στην Ελλάδα, «για τη δημιουργία μόνιμου βήματος συνεργασίας με τη ΓΣΕΕ...». Εξηγώντας δε τη σημασία αυτής της συνάντησης, πρόσθεσε πως «η επίσκεψή μας στην ηγεσία των Ευρωπαϊκών Συνδικάτων είχε σκοπό να πάρουμε τα καλύτερα παραδείγματα για να προωθήσουμε και στη χώρα μας την καλή συνεργασία που ενισχύει την ανάπτυξη...».

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι τις απόψεις αυτές συμμερίζεται και η ηγεσία της ΣΕΣ, όπως και εδώ η ηγεσία της ΓΣΕΕ. Μια παρέα όλοι τους, βιομήχανοι και εργατική αριστοκρατία, σέρνουν το άρμα της καπιταλιστικής ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης, από την οποία τα μεν μονοπώλια έχουν μόνο να κερδίσουν, οι δε εργαζόμενοι μόνο να χάσουν.

Το γεγονός αυτό, άλλωστε, το αποδίδει με πολύ εύγλωττο τρόπο και το θέμα της ημερίδας, που διοργάνωσε η Ενωση Ευρωπαϊκών Βιομηχανικών και Εργοδοτικών Συνδέσμων και έφερε τον τίτλο: «Γιατί οι επιχειρήσεις ενδιαφέρονται για την Ευρώπη»! Ελα ντε;

Τα μεταλλαγμένα πλησιάζουν...

Χρόνο με το χρόνο, πλησιάζει η στιγμή που οι πύλες της Ευρωπαϊκής Ενωσης θα ανοίξουν διάπλατα και με κάθε επισημότητα για την εμπορία αλλά και καλλιέργεια των γενετικά τροποποιημένων οργανισμών. Τα αρμόδια επιτελεία των ευρωπαϊκών πολυεθνικών βιομηχανιών μεταλλαγμένων ετοιμάζονται από καιρό και με πυρετώδεις ρυθμούς, ώστε να προλάβουν την κούρσα, της οποίας αυτή τη στιγμή ηγούνται οι ανταγωνιστές τους των ΗΠΑ. Αυτό που μένει να επιλυθεί είναι οι αντιδράσεις του καταναλωτικού κοινού σε ολόκληρη την Ευρώπη, το οποίο μπορεί να ...«χάφτει», ακόμη και μη γνωρίζοντας, λογής λογής σκουπίδια, ωστόσο δεν έχει ακόμη πειστεί για την «ασφάλεια και υγιεινή» των μεταλλαγμένων προϊόντων. Σε αυτό το σημείο έρχεται να προσφέρει πολύ χρήσιμες υπηρεσίες ο προπαγανδιστικός μηχανισμός του Διευθυντηρίου των Βρυξελλών, ώστε να καμφθούν οι αντιστάσεις των Ευρωπαίων πολιτών. Σε αυτό το πλαίσιο εντάσσεται και η πρόσφατη εκδήλωση που έλαβε χώρα στο Ευρωκοινοβούλιο με θέμα «Βιοτεχνολογία, προοπτικές και προκλήσεις για τη γεωργία στην Ευρώπη», η οποία ουσιαστικά προετοιμάζει το έδαφος για τις επίσημες διαβουλεύσεις που θα ξεκινήσουν από τις αρχές του 2007...

... με τις ευλογίες της Ευρωένωσης

Το σύνολο των εισηγητών της παραπάνω εκδήλωσης έλαβαν σαφώς θέση υπέρ της καλλιέργειας γενετικά τροποποιημένων οργανισμών (ΓΤΟ) στα εδάφη της ΕΕ, σημειώνοντας επίσης την ανάγκη να γίνει ό,τι είναι δυνατόν ώστε να πειστεί το καταναλωτικό κοινό για τις «ευνοϊκές συνέπειες των γενετικά τροποποιημένων καλλιεργειών». Χαρακτηριστική της «πρεμούρας» των Ευρωπαίων να μη μείνουν πίσω στο «μεταλλαγμένο ανταγωνισμό» τους με τις ΗΠΑ (αλλά και με τον Καναδά και την Κίνα), είναι η παρέμβαση του Ντ. Ρ. Μολάρντ, διευθυντή έρευνας στο γαλλικό υπουργείο Εθνικής Κατάρτισης, Ανώτερης Εκπαίδευσης και Ερευνας, ο οποίος σε ένα σημείο της ομιλίας του φώναξε με αγωνία: «Ξύπνα Ευρώπη, είμαστε πίσω από τους ανταγωνιστές μας»! Τα παραπάνω φυσικά θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο να τα μελετήσουν όλοι εκείνοι που πανηγύριζαν, όταν η ΕΕ έθετε το μορατόριουμ εμπορίας και καλλιέργειας των ΓΤΟ και επιτίθονταν σε όσους ισχυρίζονταν ότι το μορατόριουμ δεν ήταν τίποτα παραπάνω παρά κέρδισμα χρόνου για τις ευρωπαϊκές φαρμακοβιομηχανίες, ώστε να ετοιμαστούν καλύτερα και να προωθήσουν τα δικά τους μεταλλαγμένα στους Ευρωπαίους αγρότες και καταναλωτές. Πάντως, επειδή η επόμενη χρονιά ενδέχεται να είναι ιδιαίτερα κρίσιμη για το ζήτημα, οι Ελληνες αγρότες αλλά και το σύνολο του ελληνικού λαού θα πρέπει να βρίσκονται σε εγρήγορση ώστε να μην πιαστούν στον ύπνο...

Συνεχίζουν ακάθεκτα...

Η επιτάχυνση των αντιδραστικών διαρθρωτικών αλλαγών στο ασφαλιστικό σύστημα και οι γενικότερες «μεταρρυθμίσεις» που αξιώνει το μεγάλο κεφάλαιο και η ΕΕ προβάλλουν πλέον ως η πρώτη προτεραιότητα για την κυβέρνηση της ΝΔ. Με το που έκλεισαν οι κάλπες για τις τοπικές εκλογές - ξημερώματα Δευτέρας - το λόγο πήρε η λεγόμενη «επιτροπή σοφών». Στόχος της εν λόγω επιτροπής και των κοινωνικών εταίρων είναι η σύνταξη νέας «αναλογιστικής μελέτης» για το Ασφαλιστικό και παραπέρα οι παράμετροι του συστήματος, όπως τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, οι εισφορές εργαζομένων και εργοδοτών, η εξίσωση των ορίων ανάμεσα στις γυναίκες και τους άντρες εργαζόμενους και άλλα αντίστοιχα. Για σήμερα Τετάρτη έχουν προγραμματιστεί κυβερνητικές ανακοινώσεις που αφορούν την εφαρμογή του «Εθνικού Προγράμματος Μεταρρυθμίσεων 2005 - 2008». Και όλ' αυτά για τη «σωτηρία» της ασφάλισης όπως προπαγανδίζουν. Μόνο που αποτελούν μέτρα ενίσχυσης της εκμετάλλευσης. Γι' αυτό οι εργαζόμενοι ας βγάλουν συμπεράσματα και ας πάρουν τα μέτρα τους...

Ο β' γύρος

Μια μεγάλη πολιτική μάχη, για τα μέλη και τους φίλους του ΚΚΕ και της ΚΝΕ, για τις συνεργαζόμενες με αυτό δυνάμεις, η μάχη των δημοτικών και νομαρχιακών εκλογών έληξε την περασμένη Κυριακή, όχι όμως ολοκληρωτικά. Ο επαναληπτικός δεύτερος γύρος των εκλογών, την Κυριακή που έρχεται, προσφέρεται ως μια ακόμα ευκαιρία να εκφραστεί στην κάλπη η αγανάκτηση, η δυσαρέσκεια, να αποδοθεί η ευθύνη για τα συνεχώς διογκούμενα λαϊκά προβλήματα σ' αυτούς στους οποίους πραγματικά ανήκει.

Πρώτα απ' όλα, όμως, στους δεκατρείς δήμους όπου στο δεύτερο γύρο εισέρχονται τα αγωνιστικά ψηφοδέλτια συνεργασίας (Νίκαιας, Καρδίτσας, Πολίχνης, Αγίου Παύλου, Τυρνάβου, Αγιάσου, Ηρακλεωτών, Αρκαδίων, Πραμάντων, Λευκιμμαίων, Καμβουνίων, Κοιλάδας, Θεσσαλιώτιδας) απαιτείται η προσέλευση την Κυριακή για την υπερψήφισή τους. Αλλά, για να επιτευχθεί αυτό, όλες τις μέρες και τις ώρες έως τη στιγμή που θα κλείσουν οι κάλπες και αυτού του γύρου, χρειάζεται δράση με αυταπάρνηση, άνθρωπο τον άνθρωπο, ένας πραγματικός ξεσηκωμός, ώστε και αυτοί οι Δήμοι να κερδηθούν από τους συνδυασμούς που εκφράζουν τα λαϊκά συμφέροντα και μόνον αυτά.

Στους υποστηριζόμενους από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δημάρχους και νομάρχες που αναμετριούνται στο δεύτερο γύρο, αλλά και στους εκπροσώπους άλλων πολιτικών δυνάμεων που συνευθύνονται για τις αρνητικές εξελίξεις στο θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, δυσκολεύουν το λαϊκό ριζοσπαστισμό και τη μείωση των δυνάμεων του δικομματισμού πρέπει επίσης να δώσουμε απάντηση. Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, η προσέλευση στην κάλπη απαιτείται για επιλογή λευκού ή άκυρου. Να πάμε στην κάλπη, για να υλοποιήσουμε μια συνειδητή πολιτική ενέργεια κατά του δικομματισμού. Πρέπει να το εισπράξουν το μήνυμα αυτό. Να καταλάβουν πως δεν μπαίνουμε στο «λούκι» να επιλέξουμε ποιο κεφάλι της διμούτσουνης οχιάς θα αφήσουμε να σκοτώνει καθημερινά τη ζωή μας.

Ολοι όσοι βρεθήκαμε στους δρόμους το προηγούμενο διάστημα, δουλεύοντας για την ενίσχυση των αγωνιστικών ψηφοδελτίων, επιστρατεύουμε όλες μας τις δυνάμεις για την προώθηση των δύο παραπάνω στόχων. Η καταψήφιση των συνδυασμών που στηρίζονται από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ με επιλογή λευκού ή άκυρου που στέλνει συγκεκριμένο και εύληπτο το μήνυμα, σε αντίθεση με την αποχή, είναι η μόνη που υπηρετεί την ανάγκη καταδίκης του δικομματισμού και απεγκλωβισμού πλατιών λαϊκών στρωμάτων απ' αυτόν. Πολύ περισσότερο που ήδη και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ έσπευσαν να ερμηνεύσουν τα αποτελέσματα ως επιβράβευση της πολιτικής τους, ως το πράσινο φως για τη συνέχισή της στην ίδια αντιλαϊκή ρότα. Ο πρωθυπουργός ήταν απόλυτα σαφής στις δηλώσεις του το βράδυ της Κυριακής: οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις θα συνεχιστούν με αμείωτη ένταση. Και πριν καλά καλά κοπάσει ο απόηχος των δηλώσεών του, μόλις χτες, η υπουργός Παιδείας έδωσε ρεσιτάλ αδιαλλαξίας απέναντι στα δίκαια αιτήματα των απεργών δασκάλων.

Οι εργαζόμενοι, οι άνθρωποι του μόχθου έχουν μια ακόμα ευκαιρία να πράξουν αυτό που επιτάσσουν τα συμφέροντά τους, τα πληττόμενα δικαιώματά τους. Να τους μαυρίσουν! Τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου ας είναι αντίστοιχα των λαϊκών διαθέσεων, της οργής και της δυσαρέσκειας, που σύντομα πρέπει να βρουν την έκφρασή τους και στην οργανωμένη πάλη για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής. Ας μην αφήσουμε, λοιπόν, άλλο χρόνο να χαθεί κι ας κερδίσουμε αυτόν που ήδη χάθηκε, παίρνοντας απόφαση για δράση και αντίσταση.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Τα μετεκλογικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΕΚΑΝΑΝ ό,τι περνούσε από το χέρι τους προεκλογικά ώστε κανείς να μη μιλάει για πολιτικές που εφαρμόζονται αλλά για πρόσωπα. Τώρα, μετεκλογικά, γιατί δηλαδή να αλλάξουν άποψη;

Ενα τέτοιο περιβάλλον, με συζητήσεις που μόνο την ουσία των προβλημάτων των λαϊκών στρωμάτων και τη σχέση τους με την Τοπική Αυτοδιοίκηση δεν αγγίζουν, είναι, βλέπετε, ό,τι καλύτερο και ενόψει της δεύτερης Κυριακής, αλλά και για το μέλλον γενικότερα.

Ετσι, λοιπόν, οι πολιτικές που οδήγησαν στη θεσμική και πραγματική μετάλλαξη των δήμων και κοινοτήτων ώστε να συναλλάσσονται με τους επιχειρηματίες ενισχύοντας τα κέρδη τους, πρέπει να ξεχαστούν.

Είναι ώρα να μιλήσουμε για τον ...Μπουτάρη, τον Τσίπρα, τον Δημαρά και ποιος ξέρει ποιον άλλον θα βρουν. Να μιλήσουμε για «αυτοδιοικητικούς» και μη υποψηφίους, για «μαζικές ψυχολογίες», για «στιλ» και «διαφορετικότητες». Για οτιδήποτε, εκτός από αυτά που «καίνε».

Φυσικά όλοι μπαίνουν στο σχετικό παιγνίδι. Τα τηλεοπτικά κανάλια και οι γνωστοί «δημοσιογραφούντες» γιατί ...αυτή είναι η δουλιά τους.

ΟΣΟ ΓΙΑ την αποτίμηση των αποτελεσμάτων, οι αναλύσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, παρότι αναμενόμενες, δεν παύουν να προκαλούν μειδιάματα. Ο καθένας τους είδε ό,τι ήθελε να δει. `Η μάλλον, ασχέτως του τι είδαν, λένε αυτό που είχαν σχεδιάσει να πουν.

Ετσι, ο Κώστας Καραμανλής διαπίστωσε ότι ο ελληνικός λαός στηρίζει τις μεταρρυθμίσεις του, την ίδια ώρα που ο Γιώργος Παπανδρέου αντιλήφθηκε πως ο κόσμος θεωρεί αποτυχημένη την κυβέρνηση και προκρίνει το κόμμα του.

ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ: Ας μην κουράζονται τα παπαγαλο-στελέχη του ΠΑΣΟΚ να αναπαράγουν τα «κολπάκια» που λένε ότι όποιος δεν τους ψηφίσει την επόμενη Κυριακή, «συναλλάσσεται», «έχει κάνει συμφωνία» και «είναι δεκανίκι» της κυβέρνησης. Τζάμπα κοπιάζουν.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ας ετοιμαστούν καλύτερα για όλα όσα θα ψηφίσουν μαζί με τη Νέα Δημοκρατία τους επόμενους μήνες.

Δολοφονική πολιτική

Ο οικοδόμος που σκοτώθηκε προχτές στην Κρήτη (το σχετικό ρεπορτάζ στη σελίδα 21 του σημερινού «Ρ») ήταν το 97ο θύμα των εργοδοτικών εγκλημάτων για το 2006. Το ίδιο διάστημα ο κλάδος μετράει 26 νεκρούς. Η συγκεκριμένη περίπτωση αναδεικνύει και μια ακόμα πλευρά της επικίνδυνης και βαθιά αντιδραστικής πολιτικής της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Ο νεκρός οικοδόμος ήταν 62 χρόνων. Παρά το γεγονός ότι εδώ και τέσσερα χρόνια θα έπρεπε να βρίσκεται σπίτι του και να απολαμβάνει μια σύνταξη στο ύψος των πραγματικών του αναγκών και της εργασίας του όλα αυτά τα χρόνια, ήταν υποχρεωμένος να κρέμεται σε μαδέρια και σκαλωσιές για να επιβιώσει.

Το σημειώνουμε για τρεις λόγους: Πρώτον, επειδή αποδεικνύεται περίτρανα ότι η ηλικία και η ένταση της εκμετάλλευσης «βαραίνουν» τα πόδια στη δουλιά με αποτέλεσμα - σε συνδυασμό με την κραυγαλέα έλλειψη μέτρων ασφάλειας - να αυξάνονται κατακόρυφα οι κίνδυνοι εργατικών ατυχημάτων. Δεύτερον, επειδή επιβεβαιώνεται ότι οι πενιχρές συντάξεις είναι ο βασικότερος λόγος για τον οποίο χιλιάδες εργαζόμενοι συνεχίζουν να τσακίζονται στη δουλιά μετά τη συνταξιοδότησή τους. Και τρίτον, επειδή τα κόμματα του ευρωμονόδρομου θεωρούν την ηλικία των 62 ετών μια ιδιαίτερα «παραγωγική» ηλικία, γι' αυτό και μεθοδεύουν την αύξηση των γενικών ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης (ενδεχόμενα μέχρι και τα 71 χρόνια), αλλά και τη συρρίκνωση των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, στην κατηγορία των οποίων ανήκουν και οι οικοδόμοι, που είχαν δικαίωμα συνταξιοδότησης στα 58 χρόνια και τους το ανέβασαν μέχρι στιγμής στα 60. Αντιλαμβάνεται κανείς τις συνέπειες που θα έχει μια τέτοια εξέλιξη και στον αριθμό των εργοδοτικών εγκλημάτων που καταγράφονται κάθε χρόνο...

Δυνατά, μαζικά στα συλλαλητήρια

Συνεχίζεται ο αγώνας για την Παιδεία. Με τους δασκάλους να συμπληρώνουν ένα μήνα κινητοποιήσεων, τους γονείς να συμπαρατάσσονται και να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις, τους μαθητές να ξεχύνονται στους δρόμους της διεκδίκησης, τους φοιτητές - σπουδαστές να βάζουν πλώρη για τις δικές τους συλλογικές διαδικασίες για νέες κινητοποιήσεις. Μαζί και εργαζόμενοι από πολλούς κλάδους, με αγωνιστικές αποφάσεις ταξικών σωματείων, με σκληρή αντιπαράθεση με τον κυβερνητικό και εργοδοτικό συνδικαλισμό μέσα στα συνδικάτα και τις ομοσπονδίες για την προκήρυξη απεργιακών κινητοποιήσεων, καλώντας σε κοινό αγώνα για τη μόρφωση των παιδιών του λαού, αλλά και για να γίνει το εκπαιδευτικό ζήτημα υπόθεση της εργατικής τάξης, γιατί αντικειμενικά δικό της ζήτημα είναι, αυτή πρέπει «να το πάρει πάνω της».

Σε όλους αυτούς, στους χιλιάδες που κινητοποιούνται για την Παιδεία των σύγχρονων αναγκών, η κυβέρνηση απαντά με την απόφασή της να προχωρήσει ακάθεκτη στην υλοποίηση της αντιεκπαιδευτικής της πολιτικής. Αρνείται να ικανοποιήσει τα δίκαια αιτήματα των δασκάλων, γυρίζει την πλάτη σε χιλιάδες μαθητές που φωνάζουν ότι θέλουν αποκλειστικά δημόσιο και δωρεάν σχολείο. Θέλει να κάμψει τον αγώνα των εκπαιδευτικών, των μαθητών, όλων όσοι εντάσσονται σ' αυτήν τη μάχη. Είναι αποφασισμένη να περάσει την αντιδραστική πολιτική της. Γι' αυτό και πρέπει μαζί με τον αγώνα, που συνεχίζεται, να βγαίνουν συμπεράσματα. Να συνειδητοποιείται η ανάγκη να γίνει παλλαϊκή υπόθεση το ζήτημα της Παιδείας, αλλά και να «χτυπηθεί» πολιτικά η αντιεκπαιδευτική πολιτική. Που εφαρμόζει η κυβέρνηση συνεχίζοντας στα χνάρια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, που και σήμερα έχει την ίδια πολιτική.

Γι' αυτό πρέπει να ορθωθεί μαζική και δυναμική η αγωνιστική απάντηση. Στα σχολειά, στις γειτονιές, στους εργατικούς κλάδους, παντού. Δυνατά, μαζικά και σήμερα στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο. Με σημαία την απαίτηση για ενιαίο, αποκλειστικά δημόσιο δωρεάν σχολείο, για ουσιαστική μόρφωση για τα παιδιά του λαού, χωρίς ταξικούς φραγμούς, για αξιοπρεπείς μισθούς και σχέσεις εργασίας των εκπαιδευτικών. Κι αυτή η φωνή πρέπει να γίνει ακόμα πιο δυνατή. Να εκφράσει την αποφασιστικότητα δασκάλων, καθηγητών, μαθητών, φοιτητών, γονιών και όλων των εργαζομένων. Μια δυνατή γροθιά στο στομάχι της κυβερνητικής πολιτικής.

Ο αγώνας για την Παιδεία πρέπει να ισχυροποιηθεί σε μαζικότητα και δυναμική. Να γίνει μια σφιχτή αγκαλιά όλων όσοι έχουν συμφέρον να παλέψουν για την Παιδεία των σύγχρονων αναγκών. Και είναι πολλοί αυτοί. Βρίσκονται σε κάθε σπίτι. Είναι τα παιδιά που πάνε στο σχολείο, ο αδελφός που σπουδάζει στο Πανεπιστήμιο, ο πατέρας που νιώθει στο πορτοφόλι του ότι δεν μπορεί να αντέξει το (οικονομικό) βάρος της μόρφωσης. Είναι ο απόφοιτος που του έταζαν «λαγούς με πετραχήλια», αλλά γίνεται μακροχρόνια άνεργος, ενώ όταν βγαίνει στην παραγωγή, δεν έχει δικαιώματα. Είναι όλοι αυτοί γύρω μας που δεν τα βγάζουν πέρα με το μεροκάματο, με το μισθό, με τη σύνταξη, με το επίδομα ανεργίας, με το δελτίο παροχής υπηρεσιών. Και πρέπει να συναντηθούν. Να συμπαραταχτούν σε ένα κοινό μέτωπο Παιδείας. Να υψώσουν και αυτοί τη γροθιά τους μαζί με το παιδί τους, το δάσκαλο και το συνάδελφο σε έναν αγώνα δίκαιο. Γιατί κρίνεται το σήμερα και το αύριο. Γιατί κρίνεται το δικαίωμα στη μόρφωση και τη ζωή.

«Παράγουν» περισσότερη φτώχεια

Γρηγοριάδης Κώστας

Πάλι αναμάσησε το γνωστό φιλελεύθερο παραμύθι ο πρωθυπουργός ότι τάχα οι «μεταρρυθμίσεις», η ενίσχυση της επιχειρηματικότητας θα φέρει επενδύσεις και αυτές με τη σειρά τους θα φέρουν «κοινωνική ευημερία» και θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα της ανεργίας και της φτώχειας, κοκ. «Δημιουργούμε τους όρους και τις προϋποθέσεις για τη διαρκή αύξηση του παραγόμενου προϊόντος, για διαρκή αύξηση του κοινωνικού μερίσματος, για ουσιαστική και σταθερή στήριξη των οικονομικά ασθενέστερων», είπε χαρακτηριστικά μιλώντας, χτες στο Πολιτικό Συμβούλιο του κόμματός του.

Φυσικά η πραγματικότητα είναι σε κραυγαλέα αντίθεση τα λεγόμενα του Κ. Καραμανλή. Η στήριξη της επιχειρηματικότητας φέρνει περισσότερα κέρδη για τα μονοπώλια και περισσότερη φτώχεια για ολοένα και περισσότερα τμήματα των λαϊκών στρωμάτων. Την εξάπλωση της φτώχειας στη χώρα μας επιβεβαιώνουν και τα επίσημα στοιχεία. Σύμφωνα με αυτά, 800.000 οικογένειες ή 2.126.750 άτομα, δηλαδή το 21% του πληθυσμού, βρίσκονταν το 2004 κάτω από το επίσημο όριο της φτώχειας, αυξημένο από το 2003 που ήταν 20%... Το συμπέρασμα είναι χιλιοειπωμένο: Ο καπιταλισμός έχει αποτύχει παταγωδώς να επιλύσει τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα. Και ούτε πρόκειται να το καταφέρει ποτέ.

«Υφαρπαγή» και «αξιοποίηση» της ψήφου

Προκειμένου να αποτρέψει την έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας και διαμαρτυρίας στις κάλπες των δημοτικών εκλογών, η κυβέρνηση της ΝΔ προσπάθησε συστηματικά σε όλη την προεκλογική περίοδο να «υποβαθμίσει» το πολιτικό περιεχόμενό τους. Ανέδειξε ως κυρίαρχο ζήτημα την ανάδειξη «άξιων και ικανών» δημάρχων και νομαρχών, διαμορφώνοντας «αυτοδιοικητικά κριτήρια» για τις κάλπες.(Είναι ευνόητο ότι αν οι γαλάζιοι συνδυασμοί δεν πήγαιναν καλά, η κυβέρνηση τότε θα ισχυριζόταν πως «θα είχαν ηττηθεί οι γαλάζιοι συνδυασμοί», θα είχε όμως διασωθεί, όσο ήταν δυνατόν, η γενικότερη πολιτική)... Από τη στιγμή όμως που διαπίστωσαν ότι το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν «καλό» για τα μέτρα τους, από τότε άλλαξε το τροπάρι. Αίφνης το μήνυμα έγινε: «Νίκησε η ΝΔ, επιβραβεύτηκε η πολιτική της κυβέρνησης των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων». Πρόκειται, βέβαια, για επιχείρηση υφαρπαγής της λαϊκής ψήφου, την οποία στη συνέχεια τη στρέφει ενάντια στα συμφέροντα των λαϊκών μαζών. Από την άλλη είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση δεν έκρυψε την πολιτική της ούτε τις τελευταίες μέρες πριν από τις εκλογές, επιμένοντας στην επίδειξη αδιαλλαξίας και πυγμής απέναντι στα αιτήματα των δασκάλων. Ενα μήνα νωρίτερα στη ΔΕΘ ο Κ. Καραμανλής είχε αφορίσει τις παροχές στους «οικονομικά ασθενέστερους» περίπου ως έγκλημα κατά της οικονομίας... Ας έχει καθαρό η κυβέρνηση ότι η ψήφος των λαϊκών στρωμάτων προς τους γαλάζιους συνδυασμούς δεν είναι ψήφος επιδοκιμασίας των αντιλαϊκών επιλογών.