Εμμένει ο υποψήφιος του ΠΑΣΟΚ για το Δήμο Αθηναίων, Κ. Σκανδαλίδης, στον περιορισμό διαδηλώσεων. Ερωτηθείς χτες από δημοσιογράφους, αναφέρθηκε στη θέση του ΕΒΕΑ που «έβαλε θέμα των μικρών διαδηλώσεων, έβαλε θέμα των λίγων - αυτοί λένε εκατοντάδων, εγώ θα έλεγα δεκάδων - που για ψύλλου πήδημα παραλύουν την Αθήνα».

Κατόπιν μίλησε «για το πρόβλημα που δημιουργείται από τις μικρές όπως ετέθη, διαδηλώσεις που γίνονται καθημερινά σχεδόν στο κέντρο της Αθήνας, για το οποίο τη θέση μου τη γνωρίζετε, ότι είναι η πρωτοβουλία του Δήμου και η συνεννόηση των φορέων και μια πλατφόρμα που μπορεί να συμφωνηθεί έτσι ώστε να υλοποιείται μέσα από τις νόμιμες προϋποθέσεις που υπάρχουν, τις Εισαγγελικές Αρχές, την Αστυνομία κτλ. χωρίς να υπάρξει νέο νομοθετικό πλαίσιο».

Δηλαδή, τι επιμένει να ζητά; Καταμέτρηση των διαδηλωτών από την αστυνομία με «διαδηλωσόμετρο»; Και αν ξεπεράσουν ένα όριο - που ποιος αλήθεια θα το ορίζει; - τότε μόνο θα τους επιτρέπουν να κινητοποιηθούν όπως έχουν επιλέξει, ωθούμενοι από τα προβλήματά τους; Αλλιώς θα τους περιορίζουν σε μια λωρίδα οδοστρώματος ή και στο πεζοδρόμιο;

Η μόνη ίσως διαφορά του από τη ΝΔ, είναι ότι αυτοί φαίνεται να ετοιμάζουν και σχετικό νόμο (όπως σε κάποια φάση σχεδίαζε και ο προκάτοχος του Β. Πολύδωρα, στο Δημόσιας Τάξης, Μ. Χρυσοχοΐδης), ενώ ο Κ. Σκανδαλίδης σημειώνει ότι «νέο νομοθετικό πλαίσιο θα είναι ανεφάρμοστο, θα πυρπολήσει την Αθήνα χωρίς λόγο, γιατί το υπάρχον νομοθετικό πλαίσιο (σ.σ.: αυτό που ούτως ή άλλως άφησαν έτοιμο στη ΝΔ οι προηγούμενες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ) καλύπτει απολύτως τη δυνατότητα να ελεγχθεί και να λυθεί αυτό το συγκεκριμένο πρόβλημα».

Οι εκλογές αυτές, λόγω και των ειδικών πολιτικών χαρακτηριστικών τους, είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για να μετουσιώσουν οι εργαζόμενοι, την αγανάκτησή τους (από την πολιτική των συνεταίρων του δικομματισμού) σε δύναμη αντίστασης και προοπτικής.

Διά πυρός και σιδήρου επιβολή της αντιεκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, κατεδάφιση της Κοινωνικής Ασφάλισης, λιτότητα χωρίς ημερομηνία λήξης, ιδιωτικοποίηση της Παιδείας και της Υγείας. Να σκεφτούν ότι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης αποτελούν μακρύ χέρι της κεντρικής εξουσίας για λογαριασμό των εργολάβων και των πολυεθνικών, κάθε λογής επιχειρηματιών και αν πλειοψηφήσουν συνδυασμοί ΝΔ ή ΠΑΣΟΚ ή δήθεν ανεξάρτητοι που προέρχονται απ' αυτά τα κόμματα και εφαρμόζουν την πολιτική τους, όπως και κάποιοι άλλοι ΣΥΝδιαχειριστές ουδόλως θα νοιαστούν για τα λαϊκά προβλήματα. Με τα χαρακτηριστικά αυτά θα ξημερώσει η «επόμενη μέρα» όσο πιο έντονο θα είναι το πρασινομπλέ χρώμα στον εκλογικό χάρτη.

Για όλα αυτά και για όλα τα άλλα που μας πληγώνουν καθημερινά, οι αυριανές εκλογές είναι μια ευκαιρία για ένα γερό χαστούκι και θα ήταν κρίμα να περάσει ανεκμετάλλευτη. Θα ήταν δύο φορές κρίμα και ολέθριο σφάλμα να καταλάβουν ότι πέρασαν από αυτή τη δοκιμασία δίχως να χάσουν κάτι, όσο το δυνατόν περισσότερο, από τα «ποσοστά» τους οι δύο «αιώνιοι» δυνάστες, η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Χρειάζεται προσοχή ώστε να αποφευχθούν οι παγίδες των «προσωπικών» και «τοπικών» κριτηρίων. Ας φανταστεί κάποιος τον Κ. Καραμανλή είτε τον Γ. Παπανδρέου να πανηγυρίζουν αύριο το βράδυ, για να πάρει τη σωστή απόφαση: Δαγκωτό στους αγωνιστικούς συνδυασμούς που υποστηρίζει το ΚΚΕ.

Η κυβέρνηση, διά στόματος του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, υποσχέθηκε - προεκλογική περίοδος γαρ - γρήγορες και δίκαιες αποζημιώσεις για το σύνολο των ζημιών. Ομως ο κανονισμός του ΕΛΓΑ, τον οποίο οι κυβερνώντες δεν προτίθενται ν' αλλάξουν, δεν προβλέπει αποζημίωση για το 100% της ζημιάς στην αγροτική παραγωγή και καθόλου για τις ζημιές στο πάγιο αγροτικό κεφάλαιο. Επομένως, οι προεκλογικές υποσχέσεις του Ευ. Μπασιάκου είναι ψεύτικες και δεν πρόκειται να υλοποιηθούν.

Τι μένει, λοιπόν, στους πληγέντες αγρότες; Να «μαυρίσουν», την Κυριακή στις κάλπες, τους υποψηφίους της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, για τις δικές τους ευθύνες, αλλά και για να τιμωρήσουν τα κόμματα του δικομματισμού που κυβερνούν, αφήνοντας τη χώρα χωρίς αντιπλημμυρική θωράκιση και κοροϊδεύοντας τους αγρότες με απατηλές υποσχέσεις. Και από την επομένη των τοπικών εκλογών να οργανώσουν την πάλη τους για την ανατροπή της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων, που οδηγεί στο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δε λέμε, λογική η σκέψη του. Αν εξαιρέσουμε τη δομή των δήμων και κοινοτήτων, τους κανονισμούς και όρους χρηματοδότησής τους, τις διαδικασίες διανομής των κονδυλίων και την κατεύθυνση για μετατροπή σε τοπικούς φοροεισπράκτορες, κατά τ' άλλα ...οι κυβερνήσεις δεν παρεμβαίνουν.

Α, ναι, είναι και κάτι χρέη μερικών δισεκατομμυρίων ευρώ που δεν αποδίδονται στους δήμους - κι ας υπάρχουν πάμπολλες δεσμεύσεις - κι αυτό υποθέτουμε ότι επίσης δε διαπλέκει δήμους και κυβέρνηση, κατά τον γραμματέα της ΝΔ.

Οπως και να 'χει, πάντως, αυτό το παραμύθι των «ανεξάρτητων» και «ακομμάτιστων» δήμων ούτε η πρώτη φορά που το ακούμε είναι ούτε και η τελευταία. Και το ΠΑΣΟΚ τα ίδια έλεγε, άλλο που τώρα θέλει να πουλήσει και «ολίγη αντιπολίτευση» μιλώντας για πολιτικές εκλογές διαμαρτυρίας.

Είναι φανερό, πάντως, πως εντείνεται η προβολή τέτοιων θεωριών όσο περισσότερο η Τοπική Αυτοδιοίκηση μετατρέπεται σε μηχανισμό εφαρμογής των πολιτικών της ΕΕ και των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ. Οσο μεγαλύτερη η «ζημιά» τόσο μεγαλύτερη η ανάγκη της απάτης.

ΠΟΛΛΗ ΦΑΣΑΡΙΑ για την κόντρα Μεϊμαράκη - Σουφλιά, με τον πρώτο να προβάλλει το στιλ του «κομματικού» υπουργού και τον δεύτερο να δηλώνει «ανοιχτός» σε συναντήσεις με υποψήφιους υπερνομάρχες αντίπαλων κομμάτων στην προεκλογική περίοδο, όπως την Φ. Γεννηματά.

Θα λέγαμε ότι η στάση του υπουργού Περιβάλλοντος είναι μάλλον πιο ...συνεπής. Γιατί όταν η Νέα Δημοκρατία «συναντιέται» πολιτικά με το ΠΑΣΟΚ ολόκληρο το χρόνο ψηφίζοντας μαζί νομοσχέδια και μοιράζονται κοινές πολιτικές αντιλήψεις, στον ...επικοινωνιακό τομέα είναι το πρόβλημα;

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε ρόλο Πόντιου Πιλάτου εμφανίστηκε ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Αλογοσκούφης, για το όριο της τοκογλυφίας στο οποίο επιδίδονται οι τραπεζίτες σε βάρος των εργαζομένων και εν γένει των οικονομικά ασθενέστερων στρωμάτων.

Σε ερώτηση δημοσιογράφου αν υπάρχει κάποιος «αρμόδιος να αποφανθεί αν υπάρχει καρτέλ στην τραπεζική αγορά», ο λαλίστατος - κατά τα άλλα - υπουργός έδωσε την εξής... διαφωτιστική απάντηση: «Αυτή τη στιγμή οι αρμοδιότητες διαχέονται μεταξύ της Τράπεζας της Ελλάδας και του Υπουργείου Ανάπτυξης και είμαστε σε συζητήσεις και με τον συνάδελφο κ. Σιούφα και με τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδας, για το πώς θα κάνουμε πιο αποτελεσματικό το σύστημα της εποπτείας ώστε να μη διαχέονται οι αρμοδιότητες»!

Με απλά λόγια, ο Γ. Αλογοσκούφης, δήλωσε «αναρμόδιος» για την κερδοσκοπική ασυδοσία στην οποία επιδίδονται οι τράπεζες (κρατικές και ιδιωτικές) στην Ελλάδα, με το επιχείρημα ότι «διαχέονται οι αρμοδιότητες». Οπως αναρμόδιος είχε δηλώσει προχτές και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδας Ν. Γκαργκάνας.

Εδώ ισχύει η λαϊκή παροιμία πως «όταν δε θέλει η νύφη να ζυμώσει, όλη τη μέρα κοσκινάει». Στην ουσία, ο Γ. Αλογοσκούφης, ο Ν. Γκαργκάνας και όλοι εκείνοι που υπερασπίζονται (φανερά ή κρυφά) την καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση, προσπαθούν να κρύψουν το γεγονός ότι σε συνθήκες καπιταλισμού, ή όπως αρέσκονται να λένε «ελεύθερης αγοράς» δε νοείται πάταξη της κερδοσκοπικής ασυδοσίας. Και πώς να νοηθεί, άλλωστε, αφού το σύστημα πρέπει να λειτουργεί για την ενίσχυση της κερδοσκοπίας; Αυτό που πρέπει να κατανοήσουν οι εργαζόμενοι είναι πως με ή χωρίς μέτρα ελέγχου της κερδοσκοπίας, όσο υπάρχουν οι επιχειρηματικοί όμιλοι, τα μονοπώλια, η κερδοσκοπία δεν μπορεί να παταχτεί. Γι' αυτό και πρέπει να καταργηθεί, με την κατάργηση των μονοπωλίων.

Για μισό λεπτό πολιτικής διαφήμισης στα κεντρικά κανάλια της τηλεόρασης, οι διαφημιζόμενοι, εκλογικοί συνδυασμοί και υποψήφιοι, καλούνται να πληρώσουν, τουλάχιστον, 6.000 ευρώ. Αν σκεφτείτε ότι αυτές τις μέρες «πέφτουν βροχή» τα πολιτικά «σποτ» στις τηλεοπτικές οθόνες, υπολογίστε πόσα «τσεπώνουν» οι μεγαλοκαναλάρχες την ημέρα και πόσα «καθαρίζουν» σ' ολόκληρη την προεκλογική περίοδο. Ανάλογα ποσά για προεκλογική πολιτική διαφήμιση «τσεπώνουν» και οι ιδιοκτήτες εφημερίδων και ραδιοφώνων.

Βεβαίως, πολλά λεφτά για διαφήμιση ξοδεύουν οι συνδυασμοί και οι υποψήφιοι που στηρίζονται από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Και αναρωτιέται κανείς: Από την τσέπη τους τα βάζουν; Αν ναι, πού τα βρήκαν και γιατί τα ξοδεύουν τόσο απλόχερα; Μήπως σκέπτονται ότι θα βγάλουν περισσότερα αν εκλεγούν; Αν δεν τα πληρώνουν οι ίδιοι, ποιος τα πληρώνει; Εκτός από τα κόμματα που τους στηρίζουν, τους χρηματοδοτούν και κάποιοι λεφτάδες. Γιατί; Επειδή είναι ομοϊδεάτες και πολιτικοί φίλοι τους; Ναι, αλλά, προφανώς και διότι περιμένουν από αυτούς να τους τα «επιστρέψουν» πολλαπλάσια. Αλλωστε μόνο οι συμπράξεις δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, στην εφαρμογή των οποίων νομοί και δήμοι είναι οι καλύτεροι μοχλοί, εφόσον βεβαίως διοικούνται από στελέχη του δικομματισμού, δίνουν πολλά μα πολλά λεφτά στους μεγαλοεπιχειρηματίες. Για να μην πούμε για τα έργα και τους μεγαλοεργολάβους. Ας το δουν οι λαϊκοί άνθρωποι και ας κάνουν την Κυριακή το χρέος τους στην κάλπη δείχνοντάς τους «κόκκινη κάρτα»...