ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το μήνυμα από το Βόλο

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε μια περίοδο που το κίνημα των υγειονομικών βρίσκεται, μάλλον, σε ύφεση, στο νοσοκομείο του Βόλου οι γιατροί δίνουν ένα δυναμικό αγώνα, συνεχίζοντας την απεργία τους, η οποία διαρκεί, ήδη, μια βδομάδα. Καθημερινά, η συμμετοχή στην απεργία είναι καθολική, γεγονός που υποδηλώνει την αποφασιστικότητα των γιατρών στην αγωνιστική διεκδίκηση. Και μπορεί η αφορμή για την απεργιακή κινητοποίηση να είναι η εισαγγελική «εισβολή» στο νοσοκομείο, για τον, επιτόπου, έλεγχο των γιατρών που απουσίαζαν από την εφημερία - μια ενέργεια, που, όπως καταγγέλθηκε, βοηθάει την κυβέρνηση να περάσει κλίμα αστυνόμευσης και τρομοκράτησης μέσα στα νοσοκομεία - αλλά, με την παρέμβαση των ταξικών δυνάμεων, ο αγώνας παίρνει ουσιαστικό περιεχόμενο και προοπτική. Οι απεργοί, εκτός από το αίτημα για σταμάτημα των τρομοκρατικών διώξεων σε βάρος συναδέλφων τους, προβάλλουν και τις διεκδικήσεις που αφορούν στην επίλυση των οξυμένων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα νοσοκομεία. Ταυτόχρονα, οι ταξικές δυνάμεις βάζουν σε προτεραιότητα τη διεκδίκηση ενός αποκλειστικά δημόσιου και δωρεάν Εθνικού Συστήματος Υγείας και απαιτούν το σταμάτημα της εμπορευματοποίησης και την απομάκρυνση κάθε είδους επιχειρηματικής δραστηριότητας από το χώρο.

Είναι μια απεργία, η οποία περνάει στα «ψιλά» της ειδησεογραφίας - κι αυτό δεν είναι καθόλου τυχαίο - αλλά δείχνει το δρόμο που πρέπει να «τραβήξουν» οι εργαζόμενοι στην Υγεία...

Δικαιολογημένες απορίες

Ψηφίζουν σε λίγες μέρες στην Ιταλία και ανεβαίνουν οι τόνοι της αντιπαράθεσης μεταξύ του νυν πρωθυπουργού, Σ. Μπερλουσκόνι, και του αντιπάλου του, πρώην προέδρου της Κομισιόν και επικεφαλής της «κεντροαριστεράς», Ρ. Πρόντι. Χτες, στο πλευρό του τελευταίου έσπευσε και ο Γ. Παπανδρέου, με την ιδιότητά του ως προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς. Το Κόμμα Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), του οποίου ιδρυτικό μέλος είναι και ο ΣΥΝ, δε χρειάζεται να στείλει εκπρόσωπό του. Ο πρόεδρος του ΚΕΑ, Φ. Μπερτινότι, συμμετέχει στον κεντροαριστερό συνασπισμό του Πρόντι και είναι και υποψήφιος βουλευτής. Αυτά βλέπει και ο Ν. Κωνσταντόπουλος και δικαιολογημένα απορεί, γιατί του επιτίθενται ορισμένοι από τον ΣΥΝ, όταν κάνει τις γνωστές προτάσεις του...

Δεν περισσεύουν ασθενοφόρα...

Το τουρνουά ποδοσφαίρου ενάντια στα ναρκωτικά που διοργανώνει αύριο η Γραμματεία Νέων του ΠΑΜΕ, με τη συμμετοχή ερασιτεχνικών ομάδων από συνδικάτα, σχολεία και θεραπευτικές κοινότητες, αποτελεί μια σημαντική παρέμβαση σ' ένα ζήτημα που «καίει» χιλιάδες λαϊκές οικογένειες και αναδεικνύει την αγωνιστική στάση ζωής των νέων ως το αντίδοτο στην τοξικοεξάρτηση. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που η πρωτοβουλία του ΠΑΜΕ αγκαλιάστηκε από ανθρώπους που διψάνε για ζωή, αλλά και από νέους εργαζόμενους που αναζητούν χώρο και τρόπο να αθληθούν έξω από τα γρανάζια του επαγγελματικού ή επί πληρωμή ποδοσφαίρου.

Οσο κι αν ακούγεται παράξενο, όμως, το ΕΚΑΒ αρνήθηκε να διαθέσει ασθενοφόρο για τη διεξαγωγή του τουρνουά, αξιολογώντας την εκδήλωση «χαμηλότερης επικινδυνότητας» σε σχέση με άλλες που διεξάγονται την ίδια μέρα. Και, βέβαια, ο ελάχιστος σε σχέση με τις πραγματικές ανάγκες αριθμός των ασθενοφόρων και εργαζομένων που διαθέτει το ΕΚΑΒ είναι πειστικό σαν επιχείρημα για να δικαιολογήσει την απόρριψη του αιτήματος του ΠΑΜΕ. Είναι, όμως, δύσκολο να δεχτεί κανείς ότι την ίδια μέρα, στα υπερκερδοφόρα για τους ιδιοκτήτες των ΠΑΕ γήπεδα της Α΄ Εθνικής θα διατεθούν ασθενοφόρα, ενώ στον ερασιτεχνικό αθλητισμό ή σε άλλου είδους εκδηλώσεις, που έχουν μάλιστα έναν ευρύτερο συμβολισμό και αξία, δεν παρέχεται ακόμα και αυτή η ελάχιστη, όσο και στοιχειώδης, βοήθεια...

Το μπλοκ επιταγών έλειπε...

«Την επανεξέταση του μέτρου στέρησης μπλοκ επιταγών που χορηγούνται στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις από τις τράπεζες, χωρίς να αμβλύνεται η σκοπιμότητα του μέτρου», ζήτησε με επιστολή του προς τον πρόεδρο της Ενωσης Ελληνικών Τραπεζών Τ. Αράπογλου, ο υπουργός Ανάπτυξης Δ. Σιούφας. Είναι μια ενέργεια που κατά το υπουργείο σχετίζεται με τη μέριμνα της κυβέρνησης για την ανάπτυξη των μικρομεσαίων επιχειρήσεων!!!

Ουσιαστικά, πρόκειται για μια ενέργεια δημαγωγική και χωρίς αντίκρισμα για τους μικρούς ΕΒΕ, που πλήττονται βαρύτατα από την κυβερνητική πολιτική. Μια πολιτικά ανέξοδη ενέργεια που μοναδικό στόχο έχει να διαφημίσει την «καλή διάθεση» της κυβέρνησης και του υπουργού, αλλά δεν υποχρεώνει τους τραπεζίτες να συμμορφωθούν. Και την ίδια ώρα απαλλάσσονται φορολογικά οι μεγάλες επιχειρήσεις και χαρατσώνονται οι μικρές, υλοποιείται συνολικά η αντιλαϊκή πολιτική κυβέρνησης - ΕΕ - βιομηχάνων που στο στόχαστρό της είναι και οι μικροί ΕΒΕ. Με λίγα λόγια πράξεις υπέρ του μεγάλου κεφαλαίου και σκέτα λόγια για τους υπόλοιπους...

Με όπλο τον αντικομμουνισμό

Το εμφυλιοπολεμικής έμπνευσης αντικομμουνιστικό λήμμα «κομμουνιστοσυμμορίτες» περιέχεται στη «ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΝΑΥΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ», η οποία εκδόθηκε, όπως αναγράφεται κάτω από τον τίτλο του βιβλίου, «υπό την ΑΙΓΙΔΑ του υπουργείου Εθνικής Αμυνας επί Υπουργίας του κ. Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου» και «κοσμεί» τις στρατιωτικές βιβλιοθήκες.

Στις σημερινές συνθήκες, που βρίσκεται σε εξέλιξη μια διεθνής εκστρατεία αναθεώρησης της Ιστορίας και ποινικοποίησης της κομμουνιστικής ιδεολογίας, εκπορευόμενη από τα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κέντρα, όπως π.χ. το αντικομμουνιστικό μνημόνιο του Συμβουλίου της Ευρώπης φαίνεται πως γίνεται ένας ακόμη παράγοντας για τις κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας, να εντείνουν την αντικομμουνιστική διαπαιδαγώγηση των στρατευμένων. Ετσι, ακόμα και ο χυδαίος αντικομμουνισμός της παλιάς έκδοσης βγαίνει από το μουχλιασμένο σεντούκι της Ιστορίας και συνδέεται με τη σύγχρονη στρατηγική του ιμπεριαλισμού.

Η αντικομμουνιστική διαπαιδαγώγηση έρχεται και δένει με τη στρατηγική των ιμπεριαλιστών, για τους νεοταξικούς σχεδιασμούς εμπόδιο στους οποίους μπαίνει πρώτ' απ' όλα η δράση των κομμουνιστών που μπολιάζει με αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο το λαϊκό κίνημα, πράγμα που αποκαλύπτει τους πραγματικούς τους φόβους και τις αληθινές στοχεύσεις των πολιτικών εκπροσώπων των καπιταλιστών. Για τη σημερινή «τάξη πραγμάτων», η κομμουνιστική ιδεολογία - εξάλλου το ομολογούν και μέσω του αντικομμουνιστικού μνημονίου - αποτελεί εν δυνάμει απειλή και συνδέεται με τις λεγόμενες «ασύμμετρες απειλές», ώστε να μπαίνει στο στόχαστρο του «αντιτρομοκρατικού πολέμου». Βέβαια, ο αντικομμουνισμός ποτέ δεν έπαψε να αποτελεί εργαλείο καταστολής των λαϊκών κινημάτων, σήμερα όμως ξαναφρεσκάρεται και βγαίνει πάλι δυναμικά στο προσκήνιο.

Η εν λόγω εγκυκλοπαίδεια, με το συγκεκριμένο αντικομμουνιστικό λήμμα, δεν είναι η μοναδική, αφού ταυτόχρονα υπάρχει και η «παγκόσμια στρατιωτική ναυτική αεροπορική εγκυκλοπαίδεια», η έκδοση της οποίας επίσης τελεί υπό την αιγίδα του υπουργείου Αμυνας, και η οποία αντλεί παράλληλα υλικό και από τη «μαύρη βίβλο του κομμουνισμού». Και δεν είναι το μόνο βιβλίο, αυτού του περιεχομένου, που εκδίδεται «υπό την αιγίδα του ελληνικού υπουργείου Αμυνας».

Το ότι έτσι, με ελαφριά καρδιά, το υπουργείο Αμυνας θέτει υπό την αιγίδα του τέτοιες εκδόσεις και «κοσμεί» με αυτές τις στρατιωτικές βιβλιοθήκες δεν είναι τυχαίο. Απορρέει από τη γενικότερη προσπάθεια εναρμονισμού του ελληνικού υπουργείου Αμυνας με τις ΝΑΤΟικές κατευθύνσεις και τα σύγχρονα ιμπεριαλιστικά δόγματα, όπως άλλωστε συμβαίνει σε επίπεδο ελληνικού αμυντικού δόγματος που στο μεγαλύτερο μέρος του είναι ενταγμένο στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ.

Το υπουργείο δήλωσε ότι δεν εκφράζει την πολιτική του αυτό το περιεχόμενο της συγκεκριμένης εγκυκλοπαίδειας. Αλλά τότε γιατί υπάρχει στις στρατιωτικές βιβλιοθήκες; Αλλωστε, το γενικότερο ζήτημα της ευρύτερης αντικομμουνιστικής εκστρατείας παραμένει και πάει μαζί - δηλαδή εκπορεύονται από τα ίδια κέντρα - με το νεοταξικό προσανατολισμό των ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων. Και αυτός ο προσανατολισμός υπηρετεί τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, αυτόν εφαρμόζουν και οι κυβερνήσεις της. Το θέμα, λοιπόν, συνεχίζει να είναι υπαρκτό, όπως είναι υπαρκτό το μέτωπο της νέας τάξης απέναντι στα λαϊκά συμφέροντα. Γι' αυτό και ο αντικομμουνισμός απ' όπου και αν εκπορεύεται πάει χέρι - χέρι με την επίθεση του κεφαλαίου στο λαό. Χρειάζεται επομένως και απόκρουση του αντικομμουνισμού από το λαό και πολιτική αντεπίθεση τους πολιτικούς εκπροσώπους της πλουτοκρατίας.

Τα τηλε-χειραγωγικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΝΑ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ ότι έως τώρα δεν είχε υποπέσει στην αντίληψη κανενός πώς λειτουργεί το όλο σύστημα; Δεν ήξεραν ότι η ενημέρωση και η ψυχαγωγία του πολίτη είναι το τελευταίο πράγμα που ενδιαφέρει; Δεν έβλεπαν ότι έχει στηθεί ένας μηχανισμός δημιουργίας «καταναλωτικού» κοινού, παθητικού, χωρίς γνώμη και άποψη;

Δεν ξέρουν ότι οι έχοντες την εξουσία των Μέσων Ενημέρωσης (που, όλως τυχαίως, έχουν ...γενικώς την εξουσία) επιθυμούν και προσπαθούν να χειραγωγούν, να ενημερώνουν επιλεκτικά και να διαμορφώνουν ανθρώπους άβουλους, χωρίς κανένα σεβασμό σε ατομικό ή δημοκρατικό δικαίωμα;

Φυσικά και τα γνωρίζουν όλα αυτά. Μόνο που οι «ειδικοί» του θέματος, που παρελαύνουν σε εκπομπές και τηλεοπτικά «παράθυρα», δε θέλουν να μιλήσουν γι' αυτό. Να ξαναμοιραστεί η διαφημιστική πίτα θέλουν, ώστε να είναι όλοι τους ευχαριστημένοι κι ο κόσμος «τυφλός».

Και ποια μπορεί να είναι μεγαλύτερη απόδειξη για όλα τα παραπάνω, από τις κατευθύνσεις που ακολουθεί η κυβέρνηση; Θα φτιάξει, λέει, ...«μη κερδοσκοπική» εταιρία μετρήσεων, που θα αποτελείται από «παράγοντες της αγοράς»!

Δηλαδή ...ο ορισμός της αντίφασης. Θα φτιάξουν κάτι «μη κερδοσκοπικό» οι ίδιοι φορείς, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι το κέρδος και μπροστά σ' αυτό θυσιάζουν οτιδήποτε άλλο.

Σα να λες, θα φτιάξουμε μια «μη κερδοσκοπική επιτροπή» από βιομήχανους και μεγαλοεπιχειρηματίες, για να ελέγξει και να εξαλείψει την εκμετάλλευση των εργαζομένων, την ανεργία, τις ανατιμήσεις και την ακρίβεια. Σ' αυτές τις περιπτώσεις, ο λαός μας λέει ότι έβαλαν το λύκο να φυλάει τα πρόβατα...

Προφανώς, έναν ...διαιτητή συμφερόντων θέλουν να δημιουργήσουν, ο οποίος, όχι απλά θα είναι κερδοσκοπικός, αλλά θα πολλαπλασιάσει την κερδοσκοπία σε όλα τα επίπεδα και θα είναι ικανότερος στο καμουφλάρισμα της όλης ιστορίας. Κι αυτό, βέβαια, μόνο μεγαλύτερο σκοταδισμό στην τηλεοπτική ενημέρωση και ψυχαγωγία μπορεί να επιφέρει.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εξαγορά συνειδήσεων

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μια επιχείρηση εξαγοράς συνειδήσεων βρίσκεται σε εξέλιξη σε ΑΕΙ και ΤΕΙ, ενόψει των φοιτητικών εκλογών στις 5 Απρίλη. Οι φοιτητικές παρατάξεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ εκβιάζουν, με αισχρό κι απροσχημάτιστο τρόπο, τους φοιτητές θέτοντάς τους μπροστά στο αδυσώπητο δίλημμα: «'Η μας ψηφίζετε και περνάτε τα μαθήματα στις εξετάσεις, ή δεν πρόκειται να πάρετε πτυχίο!». Ιδιαίτερο βάρος δίνουν στον εκβιασμό των φοιτητών που στρέφονται προς την Πανσπουδαστική, απειλώντας τους ότι αν την ψηφίσουν θα έχουν πολύ σοβαρά προβλήματα!!

Σ' αυτή την εκβιαστική τακτική η ΔΑΠ και η ΠΑΣΠ έχουν και τη βοήθεια κάποιων καθηγητών οι οποίοι χρησιμοποιούν την εξεταστική διαδικασία ως μοχλό πίεσης προς τους φοιτητές να ψηφίσουν τα ψηφοδέλτια αυτών των παρατάξεων. Στο «κόλπο» μετέχουν και διοικήσεις των ιδρυμάτων κι είναι χαρακτηριστικό ότι η διοίκηση του ΤΕΙ Λάρισας αρνείται να παραδώσει στην Πανσπουδαστική τους καταλόγους των εγγεγραμμένων σπουδαστών, αφήνοντας υπόνοιες ότι μπορεί να θέλει να καλύψει μια ενδεχόμενη νοθεία των εκλογικών αποτελεσμάτων.

Βεβαίως, οι συνεπείς δυνάμεις του φοιτητικού κινήματος δε θ' αφήσουν αναπάντητη αυτή την πρόκληση και είναι στο χέρι των φοιτητών να αντισταθούν στην επιχείρηση εξαγοράς της συνείδησής τους, χρησιμοποιώντας και την ψήφο τους...

Τι πείραξε;

Τελικά, προσπαθούμε να μαντέψουμε διαβάζοντας τα σχόλια συναδέλφων σε «ΕΘΝΟΣ» και «ΑΥΓΗ» τι τους πείραξε περισσότερο από το σχόλιο του «Ρ», σχετικά με ρεπορτάζ που δημοσιεύτηκε την περασμένη Κυριακή στο ««ΕΘΝΟΣ». Το περιεχόμενο ή η φράση «ροζ ΠΑΣΟΚος» που απευθυνόταν στον συντάκτη του ρεπορτάζ;

Να θυμίσουμε ότι σε εκείνο το ρεπορτάζ του συναδέλφου Π. Τσούτσια γινόταν λόγος για πληροφορίες από τη ΝΔ που «φωτογραφίζουν» συνεργασίες ΝΔ και ΚΚΕ ενόψει των τοπικών εκλογών. Μόνο που είχε ...παραλειφθεί μια μικρή... λεπτομέρεια: Το ΚΚΕ επίσημα έχει ανακοινώσει, πως δεν πρόκειται να κάνει καμία συνεργασία με ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ και, μάλιστα, έχει καταγγείλει προκαταβολικά ότι η ενδεχόμενη μονομερής υποστήριξη υποψηφίων κομμουνιστών από τη ΝΔ ή το ΠΑΣΟΚ έχει πονηρές και ιδιοτελείς επιδιώξεις. Τα σχόλια που ακολούθησαν, στάθηκαν περισσότερο στο φραστικό μέρος του σχολίου. Αν λοιπόν αυτό είναι που πείραξε, τότε, την επόμενη φορά θα είμαστε πιο προσεκτικοί. Δε θα γράψουμε για «ροζ ΠΑΣΟΚο» αλλά για «πρασινο-ΣΥΝασπισμένο».

Ψηφοθηρικός «χαμαιλεοντισμός»

Σε δεύτερη «φύση» έχει αναχθεί ο «χαμαιλεοντισμός» για τον ΣΥΝ. Τελευταίο παράδειγμα είναι τα όσα είπε ο Αλ. Τσίπρας, υποψήφιος δήμαρχος Αθήνας, σε ιδρυτική συνέλευση της παράταξής του, στο 4ο Δημοτικό Διαμέρισμα, στον Κολωνό. Εκεί, ζήτησε, ανάμεσα σε άλλα, «να μην χωριστεί η πόλη τους στα δύο από το τείχος του προαστιακού». Μάλλον, όμως, ο Αλ. Τσίπρας, «ξεχνάει» πως η παράταξη του ΣΥΝ στην υπερνομαρχία έχει υπερψηφίσει τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων, σύμφωνα με την οποία ο προαστιακός θα γίνει υπέργειος και μάλιστα θα κόβει την πόλη στα δύο! Ανάλογο περιστατικό είχε συμβεί, όταν πριν από λίγες βδομάδες, σε διάρκεια κινητοποίησης των κατοίκων του 4ου Διαμερίσματος, στέλεχος της παράταξης του ΣΥΝ στην υπερνομαρχία είχε δηλώσει υπέρ της ...υπογειοποίησης! Επιτέλους, ας σταματήσουν να λένε άλλα στα νομαρχιακά και δημοτικά συμβούλια και άλλα στους κατοίκους. Είναι τουλάχιστον κοροϊδία...

«Κωμικές» αποδείξεις...

Αντιγράφουμε από τον χτεσινό «Αδέσμευτο Τύπο» (Ρίζου):

«Ναι, πράγματι, ότι δε λιώνει ένα θνητό σώμα δεν είναι απόδειξη αγιότητας και αγιοποίησης κίνητρο. Υπάρχουν πολλοί άγιοι της Εκκλησίας μας που το σώμα τους (όπως θα συζητηθεί τη Δευτέρα στην Ιερά Σύνοδο) έχει λιώσει και δεν απομένουν παρά κάποια, ελάχιστα συχνά, άγια λείψανα.

Γιατί τότε, το σώμα που δεν έλιωσε, για διάφορους λόγους, θα ήταν "κωμική" απόδειξη ιερότητας: Οπως στην περίπτωση του άθεου και άθρησκου κομμουνιστή ηγέτη Νίκου Ζαχαριάδη. Αυτοκτόνησε τον Αύγουστο του 1973 στη Σιβηρία, εξόριστος από τους Σοβιετικούς και το τότε ΚΚΕ και μετά 18 χρόνια όταν το ξέθαψαν ήταν το σώμα του σχεδόν ακέραιο, άλιωτο. Και το κοστούμι του επίσης και τα χάρτινα λουλούδια στη σορό του. Ακριβώς το Νοέμβριο του 1991, οπότε τον ξαναέθαψαν, αφού τον μετέφεραν στην Αθήνα πλέον.

Επειδή οι καιρικές συνθήκες της Σιβηρίας δεν ήταν πειστική εξήγηση (καθώς η μεγάλη πτώση της θερμοκρασίας εναλλάσσεται με υψηλές το καλοκαίρι) δόθηκαν διάφορες εξηγήσεις άλλες. Για το σφραγισμένο σιδερένιο φέρετρο, την ξηρότητα του εδάφους του νεκροταφείου, κλπ.».

Ταξική πολιτική απάντηση

Τη Δευτέρα το μεσημέρι γίνεται η έκτη κατά σειρά συνάντηση των εργοδοτικών οργανώσεων με τη ΓΣΕΕ για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας. Τι έδειξαν μέχρι τώρα όλες αυτές οι συναντήσεις; Οτι οι εργοδοτικές οργανώσεις, προεξάρχοντος του ΣΕΒ, σταθερά προσηλωμένες στους στόχους τους, αξιώνουν το πάγωμα των μισθών για τα επόμενα δύο χρόνια. Εξοπλισμένοι από το κλίμα συναίνεσης που τους προσφέρει η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, ενισχυμένοι από τη γενικότερη αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης, οι βιομήχανοι αποθρασύνονται. Ολες οι προτάσεις τους, σε όλες τις παραλλαγές τους, έχουν τον ίδιο παρονομαστή: Διετής σύμβαση εργασίας, που στην καλύτερη περίπτωση θα δίνει στο μεροκάματο αύξηση μόλις ένα ευρώ για το 2006 και 70 λεπτά στο μεροκάματο του 2007. Και αυτό όταν σήμερα το μεροκάματο είναι στα 26,41 ευρώ.

Από την πλευρά της η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ σε κάθε συνάντηση έκανε και ένα βήμα πίσω, προσφέροντας τις καλύτερες υπηρεσίες στην πολιτική των βιομηχάνων και ανοίγοντας τις ορέξεις τους. Ετσι, από το μίζερο 8% που ζητούσε αρχικά ως αύξηση στα κατώτερα μεροκάματα, μετά από τις πέντε συναντήσεις, περιορίστηκε στο 5,5%! Η λογική του συμβιβασμού της πλειοψηφίας, το ήδη περιορισμένο πλαίσιο αιτημάτων που από την αρχή είχε υιοθετήσει, αλλά και η γενικότερη στρατηγική της έκαναν ακόμα πιο επιθετική την εργοδοτική πλευρά. Το σημαντικότερο, όμως, είναι ότι έτσι κι αλλιώς αυτά τα αιτήματα βρίσκονταν πολύ μακριά από τις πραγματικές ανάγκες των εργαζομένων. Και η τακτική της πλειοψηφίας υπηρετούσε και υπηρετεί το απαράδεκτο αυτό πλαίσιο, που ακόμα και αν ικανοποιούνταν σε τίποτα δε θα άλλαζε τη θέση των εργαζομένων.

Ομως, τη στιγμή αυτή δε διακυβεύεται μόνο η Εθνική Συλλογική Σύμβαση. Οι βιομήχανοι αμφισβητούν και τις κλαδικές συμβάσεις. Οι τραπεζίτες δεν προσέρχονται ούτε καν στις διαπραγματεύσεις. Η ακρίβεια συνεχίζει να καλπάζει. Το ίδιο και η αντεργατική πολιτική της κυβέρνησης. Η αποφασιστική σύγκρουση με αυτή την πολιτική είναι μονόδρομος για τους εργατοϋπαλλήλους της χώρας μας.

Το κάλεσμα του ΠΑΜΕ για τις 13 του Απρίλη, η απεργία που έχουν προκηρύξει γι' αυτήν τη μέρα δεκάδες Ομοσπονδίες, Εργατικά Κέντρα και πρωτοβάθμια Σωματεία, αυτή είναι σήμερα η απάντηση. Οι εργαζόμενοι και τα συνδικάτα πρέπει να επιβάλουν αυτή την απάντηση. Η κλιμάκωση της πάλης, η διεκδίκηση αιτημάτων που ανταποκρίνονται στις ανάγκες τους είναι αναγκαίες όσο ποτέ. Τώρα, πρέπει να πάρει απάντηση η προκλητικότητα των βιομηχάνων. Εργάτες και εργάτριες να δείξουν τη δύναμή τους. Να καταδικαστεί και η τακτική της κυβέρνησης, που ενώ από τη μια νομοθετεί ακατάπαυστα υπέρ των ισχυρών, όταν πρόκειται για το εργατικό δίκιο «νίπτει τας χείρας της» ως Πόντιος Πιλάτος. Να αποκαλυφθεί η τακτική του ΠΑΣΟΚ, που διευκολύνει τα εργοδοτικά και κυβερνητικά σχέδια.

Το ίδιο αποφασιστικά πρέπει να σταθούν οι εργάτες έξω από τα γραφεία της ΕΣΕΕ τη Δευτέρα όπου γίνεται η έκτη συνάντηση. Βιομήχανοι και εργοδότες να νιώσουν την οργή τους. Να μην περάσει η κωλυσιεργία της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ για να εκτονωθούν οι αγωνιστικές διαθέσεις της πλειοψηφίας των εργαζομένων...