Τετάρτη 28 Σεπτέμβρη 2005
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Η μοναδική τους διαφορά

Γρηγοριάδης Κώστας

Πριν μερικά μόνο χρόνια, η τότε ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και κυβέρνηση της χώρας έλεγε ότι η πολιτική της ήταν μονόδρομος και καλούσε τη ΝΔ, αξιωματική αντιπολίτευση τότε και αμφισβητούσα την «πράσινη» εκδοχή της αντιλαϊκής πολιτικής, να συμπορευτεί μαζί της. Σήμερα, τα ίδια λέει η νυν κυβέρνηση και η σημερινή ηγεσία του ΠΑΣΟΚ απαντά, πως «δεν είναι μονόδρομος η αντιλαϊκή πολιτική της Νέας Δημοκρατίας».

Σημειώνουμε το γεγονός, όχι μόνον ή κυρίως, για να γίνει φανερή η αμοιβαία αλλαγή ρόλων και επιχειρημάτων μεταξύ ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Το πλέον σημαντικό είναι η ανάγκη συνειδητοποίησης από τους εργαζόμενους και, ιδιαίτερα, απ' όσους είναι «πιασμένοι» στον αραχνοειδή ιστό του δικομματισμού, ότι, τόσο η ΝΔ όσο και το ΠΑΣΟΚ βαδίζουν πράγματι στον ίδιο δρόμο. Αυτόν, που συνήθως ονομάζουμε ευρωμονόδρομο, για λόγους συντομίας. Εχουν και προωθούν την ίδια βασικά πολιτική, στις ίδιες κατευθύνσεις, με το ίδιο ταξικό περιεχόμενο, στόχους και επιδιώξεις. Βέβαια, όπως όλοι οι σύγχρονοι δρόμοι, ο ευρωμονόδρομος έχει κι αυτός περισσότερες της μιας λωρίδες κυκλοφορίας. Και πρέπει, να παραδεχτούμε ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, ενώ βαδίζουν στον ίδιο ευρωμονόδρομο, προς την ίδια κατεύθυνση, κλπ., κλπ., καταλαμβάνουν διαφορετικές λωρίδες. Αυτή είναι και η μοναδική τους διαφορά...

Ομολογίες... .

«...Ακολουθούν μια πολιτική να μεταφέρουν τα βάρη από τους λίγους στους πολλούς και συνεχώς το βιοτικό επίπεδο των Ελλήνων πολιτών, όχι όλων, αλλά της μεγάλης πλειοψηφίας επιβαρύνεται. Μας κατηγορούσαν πριν από λίγα χρόνια, αλλά σήμερα κάνουν ό,τι και εμείς και θα αναγκαστούν να πάρουν νέα μέτρα».

Ολο το ενδιαφέρον της φράσης βρίσκεται φυσικά στο «σήμερα κάνουν ό,τι και εμείς» που διατυπώθηκε χτες από την Β. Παπανδρέου, σε δηλώσεις της σε κρατικό ραδιοφωνικό σταθμό, με αφορμή τη νέα αναθεώρηση του ελλείμματος από τη «Γιούροστατ». Πρόκειται, ασφαλώς, για μια εκ των ένδον εντυπωσιακή ομολογία ότι ΠΑΣΟΚ ίσον ΝΔ και ΝΔ ίσον ΠΑΣΟΚ. Εδώ που τα λέμε, ο κόσμος το 'χε τούμπανο και ορισμένοι κρυφό καμάρι...

Σε «ελεύθερη πτώση»

Δύο στους τρεις Αμερικανούς αξιώνουν την αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ και το 59% κρίνει πλέον πως η εισβολή ήταν λάθος. Επίσης, το 58% των Αμερικανών δεν εγκρίνουν τον τρόπο που χειρίζεται ο Τζ. Μπους τις υποθέσεις της χώρας, ιδίως σε ό,τι αφορά στον πόλεμο του Ιράκ, στην οικονομία και, βέβαια, στην καταστροφή που προκάλεσε ο τυφώνας «Κατρίνα». Επιπλέον, το 56% των πολιτών εκτιμά ότι τα μέτρα που εξάγγειλε ο Μπους για την ανακούφιση των πληγέντων του «Κατρίνα» εξυπηρετούν απλώς πολιτικές σκοπιμότητες, ενώ, το 54% θεωρεί πως ο καλύτερος τρόπος, για να καλυφθεί το κόστος της καταστροφής είναι με κονδύλια, που τώρα διοχετεύονται στον πόλεμο του Ιράκ και όχι να γίνουν περικοπές στις εσωτερικές δαπάνες, όπως θέλει ο Αμερικανός Πρόεδρος.

Τα παραπάνω αποτελούν ευρήματα της τελευταίας δημοσκόπησης στις ΗΠΑ, που πραγματοποιήθηκε από το «USA Today» και το CNN. Κι έχουν τη σημασία τους, αφού είναι τα χειρότερα για τον Τζ. Μπους από τότε που εξελέγη, ενώ, για πρώτη φορά, η απόλυτη πλειοψηφία των ερωτώμενων δηλώνει αντίθετη προς την πολιτική του.

Ανακύκλωση της βαρβαρότητας

Το πρόβλημα είναι σοβαρό και γνωστό σε όλους. Η κρατική φροντίδα για τους υπερήλικες είναι μηδαμινή, αν όχι ανύπαρκτη. Μάλιστα, δεν έχουν περάσει πολλές μέρες από τον κουρνιαχτό που σηκώθηκε στα ΜΜΕ για τις συνθήκες διαβίωσης των ηλικιωμένων σε διάφορα γηροκομεία.

Αυτές τις μέρες, βέβαια, ανακοινώνεται η δημιουργία ορισμένων δημοσίων δομών (π.χ. Κέντρα Αλτσχάιμερ), στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Υγεία - Πρόνοια» 2000-2006 και του Γ΄ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης, με αρχική συγχρηματοδότηση 75% από το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο και 25% από το υπουργείο Υγείας για ένα χρόνο και στη συνέχεια αποκλειστικά από εθνικούς πόρους. Το εύρος των εξαγγελλόμενων δομών, όμως, είναι κραυγαλέα αναντίστοιχο με τις υπάρχουσες ανάγκες. Και πέρα απ' αυτό, η πραγματικότητα έχει δείξει ότι η λήξη της συγχρηματοδότησης σημαίνει και τη λήξη των προγραμμάτων, με συνέπεια να απολύονται οι εργαζόμενοι στις δομές αυτές και να μένουν χωρίς καμιά φροντίδα οι πάσχοντες. Και, βέβαια, σπεύδει η «ιδιωτική πρωτοβουλία» να καλύψει - με το αζημίωτο - τα κενά, που αφήνει συνειδητά η πολιτική των κυβερνώντων και το κράτος.

Με άλλα λόγια, τα όσα πολλά ακούμε και θ' ακούσουμε τις μέρες αυτές, περί ευαισθησίας για τους γέροντες, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η ανακύκλωση της σημερινής βαρβαρότητας.

Περί Αυτοδιοίκησης

Θα μπορούσε ένας δήμαρχος - είτε εκλεγεί με 42 είτε 52% - να αποφασίσει πως όλα τα παιδιά του δήμου του θα πηγαίνουν στους παιδικούς σταθμούς χωρίς να πληρώνουν ούτε ένα ευρώ; Θα μπορούσε μια δημοτική αρχή να πει «καταργώ τα δημοτικά τέλη για όλους τους εργαζόμενους»; ΄Η να κατασκευάζει αντιπλημμυρικά έργα αντί να προτιμά τα γήπεδα γκολφ; Θα μπορούσε μήπως να μονιμοποιήσει όλους τους συμβασιούχους εργαζόμενους και να τους καταβάλει κανονικά όλα τα δεδουλευμένα; Και τελικά ένας τοπικός άρχοντας θα μπορούσε να μη φτιάχνει ιδιωτικές εταιρίες - τις οποίες βαφτίζει δημοτικές - που αναλαμβάνουν από την κατασκευή δρόμων μέχρι και τη διοργάνωση πολιτιστικών εκδηλώσεων, με το αζημίωτο βέβαια;..

Αν μπορούσε ένας δήμαρχος ή μια δημοτική αρχή να κάνει όλα τα παραπάνω, τότε θα μιλούσαμε για μια άλλη - εντελώς διαφορετική - κοινωνία. Για παράδειγμα, θα μιλούσαμε για μια κυβέρνηση που δε θα προχωρούσε στο ξεπούλημα της «Ολυμπιακής» και της ΕΥΔΑΠ, που δε θα λεηλατεί τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων, που δεν αφήνει τα σαπιοκάραβα να στέλνουν στο θάνατο ανθρώπους. Μια κυβέρνηση που δε θα μετατρέπει τους εργάτες σε ρομπότ συνεχούς ωραρίου.

Κι επειδή το «χορό» της μετατροπής του θεσμού της Αυτοδιοίκησης τον σέρνουν συγκεκριμένοι, καλό είναι να τους θυμόμαστε. ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ μέσα από τα συλλογικά όργανα (ΚΕΔΚΕ, ΤΕΔΚΝΑ, ΕΝΑΕ) με μια σειρά αντιλαϊκές αποφάσεις αποδεικνύουν όλους τους λόγους για τους οποίους δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτα από την αντιδραστική πολιτική της ΕΕ, που υλοποιούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Συγκεκριμένα, εκείνοι είναι που ενέκριναν το νέο θεσμικό πλαίσιο με το οποίο η συνύφανση με το μεγάλο κεφάλαιο επιταχύνεται και θεσμοθετείται η ανάθεση σ' αυτό αρμοδιοτήτων, υπηρεσιών και διαχείριση ολόκληρων τομέων της ΤΑ και προωθούνται ρυθμίσεις που κατοχυρώνουν την κερδοφορία του, όπως οι «συμβάσεις παραχώρησης».

Η μερική απασχόληση προωθήθηκε από κοινού και μάλιστα ψηφίστηκε ομόφωνα στο ΔΣ της ΚΕΔΚΕ, πριν ακόμα από την ψήφιση του νόμου στη Βουλή και με εισηγητή τον εκπρόσωπο του ΣΥΝ. Την ίδια στιγμή, προγράμματα όπως η απόκτηση εμπειρίας για τους σχολικούς φύλακες, τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης και οι Τοπικές Πρωτοβουλίες Απασχόλησης αποτέλεσαν το καλύτερο μέσο για τη γενικευμένη εφαρμογή μερικής απασχόλησης και ανασφάλιστης εργασίας. Ολοι μαζί προωθούν την ανάθεση στην ΤΑ φορολογικής εξουσίας, δηλαδή την επιβολή νέων φόρων στους εργαζόμενους.

Τώρα, επειδή πολλοί επιμένουν να μην καταλαβαίνουν τη σχέση που έχει το τι γίνεται στους δήμους με τα όσα υλοποιούνται σε επίπεδο πολιτικής από την εκάστοτε κυβέρνηση, αρκεί να θυμίσουμε ότι αυτό που τα συνδέει είναι ο «κρίκος» που λέγεται καπιταλιστικό σύστημα παραγωγής. Οσο είναι το κέρδος το ζητούμενο και άρα η πολιτική που εκπορεύεται από την Ευρωπαϊκή Ενωση και τις κυβερνήσεις των καπιταλιστικών κρατών έχει αυτό σαν γνώμονα, όσο καλές προθέσεις κι αν έχει κάποιος αιρετός να υλοποιήσει φιλολαϊκή πολιτική, θα μένουν πάντα προθέσεις και τα αδιέξοδα θα του φράζουν το δρόμο.


Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Τα προστατευμένα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η κυβέρνηση της ΝΔ, και συγκεκριμένα ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, θέλει να επιβάλει την εγκατάσταση και λειτουργία των ηλεκτρονικών καμερών παντού και, μάλιστα, όχι μόνο για τη διευκόλυνση της κυκλοφορίας, όπως έλεγαν παλιότερα, αλλά «και για άλλους σκοπούς»...

Κι επειδή η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων έθεσε κάποιους όρους και προϋποθέσεις στους «άλλους σκοπούς», ο υπουργός προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Με ...το δίκιο του ο άνθρωπος. Αυτός θέλει να κάνει τη δουλιά του και δεν τον αφήνουν...

Τώρα, θα πείτε, βέβαια, ότι δουλιά του υποτίθεται πως είναι η προστασία των δημοκρατικών συλλογικών και ατομικών δικαιωμάτων και όχι η παραβίασή τους, με τους «καμερο-χαφιέδες» και τα κάθε λογής ηλεκτρονικά συστήματα.

Δεν έχετε δίκιο και τον αδικείτε... Για σκεφθείτε, να γίνει μια διαδήλωση αύριο και παρεισφρήσουν σ' αυτή ασφαλίτες - προβοκάτορες, προκαλώντας έκτροπα. Εάν υπάρχουν ηλεκτρονικές κάμερες και καταγράφουν τα πάντα, τότε το υπουργείο Δημόσιας Τάξης θα τους ...αναγνωρίσει και θα προχωρήσει στα δέοντα, προστατεύοντας το δημοκρατικό δικαίωμα της διαδήλωσης. Εάν δεν υπάρχουν, τότε, δε θα μπορεί να το κάνει...

Ετσι έχουν τα πράγματα. Και μην πείτε ότι είναι πολύ περισσότερο λογικό και απλό - τουλάχιστον - να μην οργανώνουν οι διάφοροι κρατικοί κατασταλτικοί μηχανισμοί προβοκατόρικες επιχειρήσεις. Οπότε δε χρειάζονται και οι κάμερες, για την αντιμετώπισή τους.

Ε, αυτό δε γίνεται. Ξέρετε εσείς κάποιο καπιταλιστικό κράτος και, μάλιστα, σύγχρονο, που δε χρησιμοποιεί τέτοιες ή παρόμοιες μεθόδους; Οχι, βέβαια. Ισα ίσα, το αντίθετο συμβαίνει. Διογκώνονται συνεχώς οι κατασταλτικοί μηχανισμοί, αντιδραστικοποιούνται οι νομοθεσίες, περιορίζονται τα συλλογικά και ατομικά δημοκρατικά δικαιώματα, κλπ., κλπ.


Γρηγοριάδης Κώστας

Κι όλ' αυτά γίνονται στο όνομα της προστασίας μας, βέβαια... Κι αν αναρωτιέστε, ποιος θα μας προστατέψει από τους ...προστάτες, η απάντηση είναι μία και δεν υπάρχει άλλη: Μόνο εμείς μπορούμε να το κάνουμε αυτό, στέλνοντας τους προστάτες και τους μηχανισμούς τους στο σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας.

Προκλητική σύμπτωση

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πέντε χρόνια από την τραγωδία του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ» συμπληρώνονταν προχτές και την ίδια μέρα η Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών και το Committee του Λονδίνου, που συναντήθηκαν στον Πειραιά, έδωσαν στη δημοσιότητα κοινή ανακοίνωση. Και δε γνωρίζουμε, βέβαια, αν η προκλητική αυτή σύμπτωση ήταν τυχαία ή συνειδητή επιλογή, αλλά το περιεχόμενο της ανακοίνωσης είναι σαφές: Οι εφοπλιστές ζητούν από την κυβέρνηση τη λήψη ακόμη περισσότερων μέτρων, προκειμένου, βέβαια, «να ενισχυθεί η ανταγωνιστικότητα του ελληνικού πλοίου» και, με άλλα λόγια, για να αυξηθεί ακόμη περισσότερο η κερδοφορία τους. Για πρώτη φορά, μάλιστα, οι εφοπλιστές χρησιμοποιούν επισήμως μια γλώσσα αρκετά επικριτική και οξεία, ενώ βάλλουν - εμμέσως πλην σαφώς - και κατά της ηγεσίας του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας.

Χρειάζονται, άραγε, και άλλες αποδείξεις, για την προδιαγραφόμενη ένταση της επίθεσης σε βάρος των ναυτεργατών και του στοιχειώδους δικαιώματος των νησιωτών και όλου του λαού σε ασφαλή, επαρκή και φτηνή ακτοπλοϊκή συγκοινωνία όλων των νησιών με την ηπειρωτική χώρα και μεταξύ τους;

Πάνε τα λεφτά...

Με θριαμβολογίες για «επιτυχή διαχείριση του βαμβακιού» ανακοίνωσε, την περασμένη άνοιξη, το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ότι η επιστροφή από το πρόστιμο συνυπευθυνότητας στους βαμβακοπαραγωγούς θα έφτανε στις 38 δραχμές το κιλό. Από τότε είχαμε επισημάνει ότι αυτήν την επιστροφή δε θα την έπαιρναν όλοι οι δικαιούχοι, καθώς η κυβέρνηση θα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να την περικόψει, μειώνοντας κι άλλο το εισόδημα των αγροτών. Ετσι και έγινε. Πολλοί παραγωγοί δεν πήραν πίσω ολόκληρο το 38δραχμο κι άλλοι δεν πήραν καθόλου επιστροφή.

Ανάμεσα σ' αυτούς που «κόπηκαν» ήταν και εκείνοι, οι οποίοι, λόγω λαθών στα μηχανογραφικά του ΟΣΔΕ - λάθη για τα οποία ουδεμία ευθύνη φέρουν οι ίδιοι - εμφανίζονταν να έχουν δηλώσει διαφορετικά στρέμματα από αυτά που πραγματικά καλλιέργησαν. Από το υπουργείο, τους είπαν, τότε, να κάνουν ένσταση που θα δικαιωθεί και θα πάρουν τα λεφτά τους. Οι ενστάσεις έγιναν από τον περασμένο Μάη, τα λάθη διορθώθηκαν, αλλά ακόμα οι επιστροφές δε δόθηκαν. Και δεν είναι και λίγα τα χρωστούμενα, αφού από πολλούς είχαν «κοπεί» μεγάλες ποσότητες βαμβακιού. Τώρα, ο ΟΠΕΚΕΠΕ τους λέει να κάνουν νέες ενστάσεις και να ξαναπεριμένουν...

Οσο οι αγρότες δεν ξεσηκώνονται και δεν «παίρνουν με τα παλούκια» τους διαχειριστές - αλλά και τους κάθε είδους υποστηρικτές - αυτής της αντιαγροτικής πολιτικής, αυτά θα παθαίνουν...

«Σύμφωνα με πληροφορίες... »

Αχ, αυτό το ρεπορτάζ... Πόσο εύκολα μετατρέπεται σε «ρεπορτάζ». Δηλαδή πόσο εύκολα με ένα «σύμφωνα με πληροφορίες...» μπορεί να φτιάχνεις συνειρμούς, μέχρι και να οικοδομείς «γεγονότα» που ούτε συνέβησαν ούτε θα συμβούν. Δράστης και πάλι η συνάδελφος Β. Κεχαγιά από «Τα Νέα», η οποία σε χτεσινό της ρεπορτάζ γράφει σχετικά με τις τοπικές εκλογές και συγκεκριμένα για την υπερνομαρχία Αθηνών πως ο Μ. Γλέζος «έχει ζητήσει την έναρξη διαλόγου με το ΚΚΕ». Μέχρις εδώ καλά, αλλά μετά συνεχίζει: «Σύμφωνα με πληροφορίες ο Περισσός απάντησε θετικά στο αίτημα του κ. Γλέζου...». Αν πράγματι είχε αναζητήσει πληροφορίες ή διασταυρώσει τις όποιες «πληροφορίες» της - όπως λένε οι στοιχειώδεις κανόνες δημοσιογραφίας - θα ήξερε πως το ΚΚΕ ήδη έχει απαντήσει ότι δεν υπάρχει αντικείμενο οποιουδήποτε τέτοιου διαλόγου...

Τηλεφωνήστε, κ. υπουργέ Παιδείας

Μια σπουδάστρια (τα στοιχεία της είναι στη διάθεση της εφημερίδας) του τμήματος Λογιστικής στο ΤΕΙ Πειραιά έδωσε εξετάσεις σε ένα μάθημα στις αρχές Σεπτέμβρη. Προχτές πήγε στη Σχολή να πληροφορηθεί τ' αποτελέσματα, αλλά οι αναρτημένοι πίνακες ήταν σκισμένοι. Απευθύνθηκε, λοιπόν, στη Γραμματεία της Σχολής και της απάντησαν ότι έπρεπε να προσέλθει χτες για να μάθει τη βαθμολογία της. Χτες όμως επαναλαμβάνονταν οι εξετάσεις στο ίδιο μάθημα και στο αίτημα της σπουδάστριας ότι έπρεπε να ξέρει αν πέτυχε ή όχι για να διαβάσει, εισέπραξε και πάλι την ίδια αρνητική απάντηση.

Χτες επικοινώνησε και δημοσιογράφος με τη Γραμματεία και αφού πήρε την απάντηση ότι δεν μπορούν να δώσουν βαθμολογία απ' το τηλέφωνο, ακολούθησε ο παρακάτω διάλογος.

- Μα, δε ζητήσαμε βαθμολογία. Ζητάμε να μάθουμε αν πέτυχε ή όχι.

- Να έρθει εδώ.

- Μένει στην άλλη άκρη της Αττικής.

- Να το δει μέσω του διαδικτύου.

- Δεν έχει διαδίκτυο. Δείτε εσείς το αποτέλεσμα να μας το πείτε.

- Κι αν κάνω λάθος;

- Ε, να μην κάνετε λάθος.

- Εμείς είμαστε εδώ για άλλα σημαντικότερα πράγματα.

Και πριν προλάβουμε να ρωτήσουμε, ποια είναι τα σημαντικότερα πράγματα, μας έκλεισε κατάμουτρα το τηλέφωνο. Αυτά τα απίστευτα συμβαίνουν στα Ανώτερα Ιδρύματα. Κι αν δεν πιστεύετε κ. υπουργέ Παιδείας, τηλεφωνήστε στο 2105381125 ή 2105381218.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αυτή είναι η ... Ελλάδα τους

Τα στοιχεία της μελέτης του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ), που είδαν χτες το φως της δημοσιότητας και μας πληροφορούν πως περίπου το 22% των νοικοκυριών στην Ελλάδα βρίσκονται στα όρια της φτώχειας, βγάζουν μάτι. Τα στοιχεία αυτά, σε συνδυασμό με τα στοιχεία της ΕΣΥΕ και τους Eurostat, που καταγράφουν τους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας τα τελευταία 10 χρόνια και κατατάσσουν την Ελλάδα στις 25 πλουσιότερες χώρες του κόσμου, είναι αποκαλυπτικά και ταυτόχρονα προκλητικά.

Αποκαλυπτικά, γιατί δείχνουν πως τα «χρυσά κουτάλια», με τα οποία θα έτρωγαν ΟΛΟΙ οι Ελληνες, με την ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ (όπως υποσχόταν πριν 25 χρόνια η τότε κυβέρνηση της ΝΔ) ή ότι η ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ και η «σύγκλιση» με το μέσο όρο της ΕΕ θα οδηγήσει στη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων, των συνταξιούχων, των ανέργων και ΟΛΩΝ των κατοίκων της χώρας (όπως υποσχόταν το ΠΑΣΟΚ και όχι μόνο) αποδείχτηκαν ...παχιά λόγια και επιταγές χωρίς αντίκρισμα.

Προκλητικά, γιατί τεκμηριώνουν πως η φτώχεια διατηρήθηκε στο ύψος της και η ανισοκατανομή των εισοδημάτων μεγάλωσε, παρά τις πολύχρονες και πολύμορφες σκληρές θυσίες, στις οποίες υποβλήθηκαν οι εργαζόμενοι από τις αντιλαϊκές πολιτικές των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ και παρά την αύξηση του εγχώριου πλούτου (της πίτας του ΑΕΠ). Με απλά λόγια, στη χώρα μας - όπως και στις υπόλοιπες καπιταλιστικές χώρες - άλλοι δουλεύουν και παράγουν τον πλούτο και άλλοι τον καρπώνονται και πλουτίζουν. Οι άνθρωποι του μόχθου και της δουλιάς παραμένουν φτωχοί και υπερχρεωμένοι, ενώ, αντίθετα, οι μεγαλοεπιχειρηματίες και οι κάθε είδους ρεντιέρηδες - τα παράσιτα - θησαύριζαν, εκμεταλλευόμενοι τον ιδρώτα των εργαζομένων.

Το βεβαιώνει και η μελέτη του ΕΚΚΕ, που μας πληροφορεί πως αυτοαπασχολούμενοι και εργαζόμενοι με μερική απασχόληση, συνταξιούχοι, ηλικιωμένοι άνω των 65 ετών και άνεργοι αποτελούν τις μεγαλύτερες ομάδες μεταξύ των 2.200.000 πολιτών (21% του πληθυσμού) που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας με ετήσιο εισόδημα από 4.800 ευρώ (μονομελές νοικοκυριό) έως 10.800 ευρώ (νοικοκυριό με δύο ενήλικες και 2 παιδιά). Τα στοιχεία αυτά αναδεικνύουν την Ελλάδα στην πρώτη θέση στην EE των «15» με τις μεγαλύτερες εισοδηματικές ανισότητες.

Αυτή είναι η Ελλάδα τους. Από αυτή την «ισχυρή» Ελλάδα, για την οποία περηφανευόταν και εξακολουθεί να περηφανεύεται το ΠΑΣΟΚ και επιδιώκει να την κάνει «ισχυρότερη» η κυβέρνηση της ΝΔ, οι εργαζόμενοι δεν έχουν να κερδίσουν τίποτε. Αντίθετα, έχουν συμφέρον και υποχρέωση να συντονίσουν την πάλη τους για την ανατροπή της πολιτικής που αναζητά την ισχυροποίηση της Ελλάδας, μέσα από τη φτώχεια και την υπερχρέωση των εργαζόμενων νοικοκυριών και τη διόγκωση του δημόσιου χρέους.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ