Γρηγοριάδης Κώστας

Κατά τ' άλλα, υπήρξαν και οι απαραίτητοι υψηλοί τόνοι και κορόνες, οι εντάσεις και οξύτητες, ώστε να «λαδώνεται» η δικομματική μηχανή και να μη στομώνει από το συνεχές άλεσμα λαϊκών συνειδήσεων.

Στο Λουξεμβούργο θα γίνει το επόμενο δημοψήφισμα για το «ευρωσύνταγμα» και οι δημοσκοπήσεις φανερώνουν, ότι ένας συνεχώς αυξανόμενος αριθμός πολιτών αυτής της χώρας προσανατολίζεται προς το «όχι». Το δημοψήφισμα είναι προγραμματισμένο για τις 10 Ιούλη και η τελευταία δημοσκόπηση, που έγινε για λογαριασμό της κυβέρνησης και δημοσιοποιήθηκε πρόσφατα, ανεβάζει το «όχι» στο 45% και το «ναι» στο 55%. Ακόμη μεγαλύτερη σημασία, όμως, έχει το γεγονός, πως οι ανάλογες δημοσκοπήσεις τον Μάη και τον περασμένο Οκτώβρη έφερναν το «όχι» στο 41% και στο 24% και το «ναι» στο 59% και στο 76% αντίστοιχα.

Οπως καταλαβαίνετε, όλοι τώρα αναρωτιούνται και αγωνιούν, εάν το «όχι» θα συνεχίσει να ανεβαίνει στον ένα μήνα που έχει απομείνει μέχρι τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος και εάν, τελικά, θα περάσει το «ναι», κάνοντας το «μικρό» Λουξεμβούργο την τρίτη χώρα, που θα απορρίψει το «ευρωσύνταγμα»...

Μια και η κυβέρνηση εμμένει στα επιχειρήματα, περί «δικαιοσύνης» και «ίσης αντιμετώπισης» όλων των εργαζομένων, είτε δουλεύουν στον ευρύτερο δημόσιο τομέα και τις πρώην ΔΕΚΟ, είτε στον ιδιωτικό τομέα και επειδή συνεχίζεται η φιλολογία περί «ρετιρέ» και «υπογείων», σας παραθέτουμε ορισμένα αριθμητικά στοιχεία, ώστε να έχετε πληρέστερη εικόνα.

Εχουμε και λέμε, λοιπόν. Οι συνολικές, καθαρές μηνιαίες αποδοχές ενός «ρετιρέ», π.χ. ενός τραπεζοϋπαλλήλου της Εμπορικής Τράπεζας, τμηματάρχη β΄, με πτυχίο ΑΕΙ, 32 χρόνια υπηρεσία, σύζυγο και παιδί, ανέρχονται στο... τεράστιο ποσό των 1.450-1.500 ευρώ. Στο ίδιο... ύψος ανέρχονται, επίσης, οι καθαρές και συνολικές αποδοχές ενός υπαλλήλου του ΟΤΕ, με πτυχίο ΑΕΙ και 32 χρόνια υπηρεσία, ενώ ένας υπάλληλος με τα ίδια προσόντα, αλλά 25 χρόνια υπηρεσία, παίρνει καθαρά 1.300 ευρώ, μαζί με τα επιδόματα. Στα ίδια περίπου επίπεδα, επίσης, ανέρχονται οι καθαρές αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων, εφόσον έχουν πτυχίο ΑΕΙ και τα ανάλογα χρόνια προϋπηρεσίας, ενώ είναι ακόμη μικρότερες όταν αφορούν σε απόφοιτους Λυκείου.

Με άλλα λόγια και παίρνοντας υπόψη το σύγχρονο κόστος ζωής, η περί «δικαιοσύνης» και «ίσης αντιμετώπισης» λογική της κυβέρνησης σημαίνει την ...ισότητα στη φτώχεια.

Για άλλη μια φορά ο υπουργός Ανάπτυξης Δ. Σιούφας και ο υφυπουργός Γ. Παπαθανασίου σχολιάζουν κατά πώς συμφέρει την κυβέρνηση τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, για την πορεία του πληθωρισμού. Πήραν χαρτί και μολύβι και άρχισαν - σε κοινή δήλωσή τους - να εξυμνούν το... κυβερνητικό έργο. Δεν ήρθε - λένε - το «προαναγγελθέν "κύμα ανατιμήσεων"» καθώς ορισμένα αγαθά και υπηρεσίες παρουσιάζουν μείωση τιμών και άλλα ...«μικρότερη αύξηση απ' ό,τι τα προηγούμενα χρόνια»!!!

Μόνο για τα καύσιμα παραδέχονται αυξήσεις και αυτές, βέβαια, χρεώνονται στη συνεχόμενη άνοδο των διεθνών τιμών. Αυτό, βεβαίως, δεν πτοεί την ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης που ποντάρει στην άγνοια του κόσμου. Πολύ περισσότερο, φτάνει στο σημείο να πει ότι αν δεν ήταν στη μέση το θέμα των καυσίμων, τότε ο πληθωρισμός του Μάη θα ήταν ...μόνο 2%.

Σε κάθε περίπτωση τέτοιου είδους μαθήματα ...ευημερίας δεν πιάνουν στον κόσμο, καθώς οι εργαζόμενοι δεν έχουν ανάγκη τα όσα λένε οι υπουργοί. Τους φτάνει η εικόνα των τιμών στα σούπερ μάρκετ και τα καταστήματα, των «φουσκωμένων» λογαριασμών των πρώην ΔΕΚΟ και το ...ύψος των μισθών τους...

Γρηγοριάδης Κώστας

Για παράδειγμα, είδαν κι άκουσαν μπόλικες κόντρες, χαρακτηρισμούς, γνωμικά και εξυπνάδες και εισέπραξαν μια φαινομενική αντιπαλότητα. Ακουσαν όμως και τις δηλώσεις Καραμανλή περί «άρσης της μονιμότητας» και νέων αντιδραστικών αλλαγών στις εργασιακές σχέσεις, καθώς και τον Γ. Παπανδρέου να λέει ότι χρειάζεται «ένα μικρότερο κράτος» καθώς και «ευελιξία στην αγορά εργασίας».

Σε αυτή τη χώρα (δυστυχώς, για τα δύο μεγάλα κόμματα) υπάρχει αρκετά μεγάλη θεατρική παιδεία, όχι ακαδημαϊκή αλλά ουσιαστική. Οι κάτοικοί της είναι εξοικειωμένοι και μπορούν να ξεχωρίζουν την ...κακή υποκριτική και το κακό θέατρο.

ΤΟ ΜΗΝΥΜΑ, ΠΑΝΤΩΣ, προς τους βουλευτές της ΝΔ ήταν σαφέστατο από την πλευρά του πρωθυπουργού: «Με ψηφίσατε και μην τολμήσει κανείς έστω και να κρατήσει αποστάσεις από τα μέτρα που πρόκειται να πάρω»...

Γιατί, βέβαια, μετά την τριήμερη θεατρική παράσταση του δικομματισμού, η κυβέρνηση «πατάει» ακόμη περισσότερο το «γκάζι». Θεωρεί πως «έσφιξε τα λουριά» και είναι πανέτοιμη για μια μεγάλη επίθεση στα εναπομείναντα δικαιώματα των εργαζομένων.

Οσο για το ΠΑΣΟΚ, είναι προφανές ότι θα κάνει πως δε βλέπει μια και ο αρχηγός του μας διαμήνυσε ότι έχει το βλέμμα στραμμένο στις ...επόμενες εκλογές, όποτε αυτές κι αν γίνουν. Μέχρι τότε η συναίνεση θα «δώσει και θα πάρει», με τη μια ή την άλλη μορφή.

Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, από την άλλη, φαίνεται πως βρήκε μια καλή ευκαιρία για να ...ανοίξει κουβεντούλα με το ΠΑΣΟΚ περί του αν πρόκειται να βοηθήσει (το ΠΑΣΟΚ) για να δημιουργηθεί μια «άλλη Ευρώπη».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Κάπως έτσι μας τα λένε οι κυβερνώντες και όχι μόνον αυτοί. Τα ίδια ουσιαστικά λέει και η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, με μόνη διαφορά ότι αυτή υπόσχεται να εφαρμόσει τις προαναφερόμενες «προοδευτικές» μεταρρυθμίσεις με σχέδιο και διατηρώντας την κοινωνική συνοχή... Η ουσία, πάντως, δεν αλλάζει. Ανεξάρτητα από τον όποιο τρόπο εφαρμογής και υλοποίησης, τόσο η κυβέρνηση όσο και το ΠΑΣΟΚ ονομάζουν προοδευτικό, ευρωπαϊκό, αριστερό κλπ. οτιδήποτε μεγαλώνει ακόμη περισσότερο την εκμετάλλευση των εργαζομένων και, βέβαια, τα τεράστια ήδη κέρδη της πλουτοκρατίας. Ονομάζουν μεταρρύθμιση οτιδήποτε διευρύνει την εξουσία του κατεστημένου και συρρικνώνει τα δικαιώματα των εργαζομένων και του λαού.

Με δυο λόγια, δηλαδή, είσαι με τους βιομήχανους και τους τραπεζίτες, τότε είσαι προοδευτικός και αριστερός. Είσαι με τους εργαζόμενους και το λαό, τότε είσαι συντηρητικός και ξεπερασμένος. Πιστεύουν, αλήθεια, ότι με τέτοια... επιχειρήματα θα πείσουν τους εργαζόμενους να σκύψουν το κεφάλι και να υποταχθούν;

Ελάχιστοι έκαναν αρνητικά σχόλια για την αποχώρηση του ΚΚΕ από την τριήμερη παράσταση του δικομματισμού στη Βουλή. Αντιθέτως, αρκετοί σημείωσαν τον ανούσιο και εντυπωσιοθηρικό χαρακτήρα της συζήτησης, δικαιώνοντας - έστω, με τον τρόπο αυτό - τη στάση του ΚΚΕ. Ενας από τους ελάχιστους, πάντως, ήταν και ο Γρ. Ρουμπάνης της «Ελευθεροτυπίας», ο οποίος - πιστεύοντας, ότι «έπιασε τον ταύρο απ' τα κέρατα» - σημειώνει, πως το ΚΚΕ δεν πήρε μέρος και στην τελευταία συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Εξωτερικής Πολιτικής (ΕΣΕΠ) και επιχειρεί να κάνει... μάθημα στο Κόμμα, σχετικά με τη σημασία της συμμετοχής στις κοινοβουλευτικές διαδικασίες.

Προφανώς, του διαφεύγει, ότι το ΕΣΕΠ δεν έχει καμιά σχέση με τη Βουλή, αλλά είναι συμβουλευτικό όργανο «συναίνεσης» και «εθνικής ομοψυχίας», που συγκροτήθηκε με απόφαση της κυβέρνησης. Του διαφεύγει, ακόμη, ότι το ΕΣΕΠ λειτουργεί κεκλεισμένων των θυρών και οι συνεδριάσεις του είναι απόρρητες. Γεγονός το οποίο αποκλείει την ενημέρωση των πολιτών, άρα και την όποια κρίση τους. Του διαφεύγει, επίσης, ότι το ΚΚΕ διαφώνησε από την πρώτη στιγμή με τη συγκρότηση του ΕΣΕΠ και δήλωσε τη μη συμμετοχή του, για όλους τους παραπάνω λόγους. Χώρια που η λειτουργία του ΕΣΕΠ υποβαθμίζει αντικειμενικά την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων της Βουλής.

Αντί, λοιπόν, να επιχειρεί... μαθήματα στο ΚΚΕ, ας φροντίσει καλύτερα να ενημερωθεί...

«Η ΟΜΕ - ΟΤΕ αποφάσισε την κήρυξη 3ωρης στάσης εργασίας την Πέμπτη 16/6/2005 και ώρα 12.00 - 15.00 για την απόκρουση των σχεδίων της κυβέρνησης με στόχο την ακύρωση θεμελιακών - εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων (...) Καλούμε τους συναδέλφους μας να συμμετάσχουν στη συγκέντρωση της ΓΣΕΕ και των Ομοσπονδιών, την Πέμπτη 16/6/2005 και ώρα 13.00».

Αυτά αναφέρει - αυτολεξεί και μεταξύ άλλων - το Δελτίο Τύπου που εξέδωσε η ΟΜΕ - ΟΤΕ την περασμένη Παρασκευή και το οποίο υπογράφεται από τους ΠΑΣΚίτες πρόεδρο και γραμματέα της Ομοσπονδίας. Πρόκειται για τους ίδιους «συνδικαλιστές» που υπέγραψαν την κατάπτυστη Σύμβαση με τη διοίκηση του Οργανισμού πριν από λίγες μέρες, βάζοντας ουσιαστικά ταφόπλακα στα δικαιώματα των συναδέλφων τους στον ΟΤΕ και ανοίγοντας το δρόμο για συνολικότερες εργασιακές ανατροπές στο σύνολο των πρώην ΔΕΚΟ και του ευρύτερου δημόσιου τομέα. Και βέβαια, δεν περίμενε κανείς από τους συνδικαλιστικούς εκφραστές του κεφαλαίου να κάνουν χαρακίρι για λόγους ευθιξίας. Αλλά από μόνη της η ανακοίνωση δείχνει ότι μάλλον δεν έχουν ίχνος τσίπας πάνω τους...

Οσο όμως και να προκαλεί αγανάκτηση το θράσος των εργατοπατέρων, πρέπει κανείς να τους αναγνωρίσει ότι είναι συνεπείς με το «συνδικαλισμό» που τάχθηκαν να υπηρετούν. Σαν γνήσιοι εκφραστές του κυβερνητικού - εργοδοτικού συνδικαλισμού, φροντίζουν πρώτα να πετσοκόψουν στην κυριολεξία τους εργαζόμενους και ύστερα καλούν δημαγωγικά σε «αγωνιστική» απόκρουση της επίθεσης που οι ίδιοι στήριξαν ολόψυχα, προδίδοντας ανοιχτά τα συμφέροντα των συναδέλφων τους και όλης της εργατικής τάξης. Δηλαδή, ό,τι ακριβώς κάνει και η συμβιβασμένη πλειοψηφία της ΓΣΕΕ.

Από αυτή την άποψη, η θέση τους την Πέμπτη είναι στην εργατοπατερική σύναξη που διοργανώνει η ΓΣΕΕ. Δεν ισχύει όμως το ίδιο με τους εργαζόμενους του ΟΤΕ, που έχουν μια ακόμη καλή ευκαιρία να τους γυρίσουν κατάμουτρα τη θρασύτατη πρόκληση, συμμετέχοντας μαζικά στη συγκέντρωση που διοργανώνει το ΠΑΜΕ την ίδια μέρα, στις 6 το απόγευμα έξω από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας.