Γρηγοριάδης Κώστας

Εκπρόσωποι ορισμένων δήμων έχουν συγκροτήσει το λεγόμενο Διαδημοτικό Δίκτυο Δομών Υγείας, που, πατώντας στην πραγματικότητα της έλλειψης οργανωμένης πρόληψης στη χώρα μας, επιδιώκει τη χρηματοδότηση των δήμων από κοινοτικά και εθνικά κονδύλια, προκειμένου να αναλάβουν την πρόληψη Υγείας στην Αττική. Μάλιστα, παλιότερα είχαν εκφράσει σε συνέντευξη Τύπου την πρόθεσή τους να επεκτείνουν τη δραστηριότητά τους σε όλη τη χώρα.

Οπως προκύπτει από δελτίο Τύπου του Δικτύου, το υπουργείο Απασχόλησης θα είναι αρωγός στη δημιουργία «τοπικής μονάδας πρόληψης», που θα ξεκινήσει πιλοτικά και θα λειτουργήσει με τα προγράμματα STAGE, δηλαδή με 18μηνες συμβάσεις και ανασφάλιστους εργαζόμενους. Μάλιστα, το Δίκτυο έχει απλώσει... τα δίχτυα του και στον ΟΚΑΝΑ για να αναλάβει και προγράμματα πρόληψης ενάντια στα ναρκωτικά.

Η εμπειρία, βέβαια, δείχνει ότι οι δημότες δεν έχουν τίποτα να κερδίσουν από τέτοιες συμφωνίες, αφού οδηγούν - εκτός των άλλων - στο να πληρώνει ο δημότης για κοινωνικές υπηρεσίες, που είναι υποχρεωμένο το κράτος να του παρέχει δωρεάν, μέσα από δημόσιες δομές υψηλού επιπέδου.

Στο πρόσφατο παρελθόν είχαμε τη νόσο των «τρελών αγελάδων» στην Αγγλία. Για να ακολουθήσουν τα διατροφικά σκάνδαλα σε Βέλγιο, Ολλανδία και Γερμανία. Το 2004, όμως, η ΕΕ επέτρεψε την καλλιέργεια και κυκλοφορία στις χώρες - μέλη της, των γενετικά τροποποιημένων σπόρων και τροφίμων. Στη μικρή μας Ελλάδα, πριν κοπάσει το σκάνδαλο των μουχλιασμένων γιαουρτιών, ήρθε στο φως της δημοσιότητας το καρκινογόνο μέλι και τα καρκινογόνα φιστίκια. Κοινή συνισταμένη όλων αυτών είναι το ανηλεές κυνήγι του κέρδους. Οπως θα έλεγε και ο Μαρξ, η δηλητηρίαση των λαϊκών στρωμάτων από τα μονοπώλια, που ελέγχουν τον κλάδο των τροφίμων, αποτελεί όρο της καπιταλιστικής αναπαραγωγής. Ποια άλλη απόδειξη χρειάζεται για να κατανοήσουν οι πολλοί ότι ο καπιταλισμός έχει φτάσει στα όριά του. Η παραπέρα διατήρησή του ισοδυναμεί με ένα τεράστιο, δυσβάσταχτο και αιματηρότατο κόστος για τα δισεκατομμύρια κατοίκων του πλανήτη.

Πολλά και διάφορα ειπώθηκαν στην προχτεσινή ημερίδα του ΣΥΝ, σχετικά με τις εξελίξεις στο Κόσσοβο και τα Βαλκάνια. Ανάμεσά τους σημειώθηκαν και οι κίνδυνοι, που εγκυμονούνται για την ευρύτερη περιοχή, από τη διαφαινόμενη ανεξαρτητοποίηση του Κοσσόβου. Γεγονός, το οποίο θα μπορούσε να ήταν θετικό, αν έλειπαν οι αντιφάσεις, που το συνόδευαν. Χαρακτηριστικό των τελευταίων ήταν το ερώτημα, που έθεσε ο Αλ. Αλαβάνος: «Δεν είναι αντιφατικό, την ώρα που διακηρύσσεται - και σωστά, κατά τη γνώμη μας - ότι το μέλλον των Δυτικών Βαλκανίων, όπως και όλης της Βαλκανικής, είναι στην Ενωμένη Ευρώπη, όπου τα σύνορα καταργούνται, να επιδιώκεται η δημιουργία νέων συνόρων;». Τα σύνορα, βέβαια, καθόλου δεν καταργούνται, ξαναχαράσσονται κατά πώς βολεύει τους ιμπεριαλιστές, εξ ου και το γεγονός πως οι «μεγάλες» χώρες - μέλη της ΕΕ πρωτοστάτησαν στο αιματοκύλισμα των Βαλκανίων. Ομως, όταν έχεις την αυταπάτη ότι οι βαλκανικές χώρες μπορούν να βρουν ευημερία και ασφάλεια στις «στοργικές αγκάλες» της ΕΕ, τότε οι προαναφερόμενες αντιφάσεις είναι αναπόφευκτες.

Αξίζει, τέλος, να αναφερθούμε - από την ίδια ημερίδα - στην εκτίμηση του ΣΥΝ για τη στάση των ελληνικών κυβερνήσεων. Ο Αλ. Αλαβάνος ανέφερε πως αυτές στη διάρκεια της προηγούμενης δεκαετίας «κινήθηκαν χωρίς σχέδιο και εθνική στρατηγική, ακινητοποιώντας τις δυνατότητες της χώρας μας να παίξει πρωταγωνιστικό ρόλο υπέρ της ειρήνης και της διαβαλκανικής συνεργασίας» και «πριμοδότησαν τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ στα Βαλκάνια, δηλαδή την πρωτοκαθεδρία των ΗΠΑ στα προβλήματα ασφάλειας της περιοχής». Και συμπλήρωσε: «Η αξιοπιστία της χώρας μας δέχτηκε πλήγμα και από το γεγονός ότι δεν έγινε πράξη ούτε το πολυδιαφημισμένο "Ελληνικό Σχέδιο για την Ανασυγκρότηση των Βαλκανίων"».

Βέβαια, και σχέδιο και στρατηγική υπήρχε. Η επίσημη Ελλάδα συνέβαλε στην επιχείρηση ανατροπής των σοσιαλιστικών καθεστώτων στα Βαλκάνια, όπως και στην κατοπινή επιχείρηση επιβολής της ιμπεριαλιστικής νέας τάξης και μοιράσματος των ζωνών επιρροής, προσδοκώντας οφέλη για την εγχώρια ολιγαρχία. Γι' αυτό παραδόθηκε η χώρα, ως ξέφραγο αμπέλι, στις ΝΑΤΟικές δυνάμεις. Γι' αυτό συμμετέχει ο ελληνικός στρατός στις αντίστοιχες - δήθεν ειρηνευτικές - ΝΑΤΟικές δυνάμεις κατοχής. Τους ίδιους στόχους εξυπηρετεί και το «Ελληνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης των Βαλκανίων».

Οσο για τον ...καημό του Αλ. Αλαβάνου ότι οι ελληνικές κυβερνήσεις πριμοδότησαν τον αμερικανικό ιμπεριαλισμό και όχι το γερμανικό ή το γαλλικό, τι να πούμε; Κρίνετε μόνοι σας...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μάλλον έτσι πρέπει να εκλάβουμε τη χτεσινή του παρέμβαση, αφού θεωρεί ...ανεπαρκή μέτρα την αύξηση του ΦΠΑ και, γενικότερα, τη φοροεπιδρομή που ήδη έχει ξεκινήσει.

Ο πρώην πρωθυπουργός ζήτησε, επιπλέον όσων ήδη ανακοίνωσε η κυβέρνηση, την παράταση της ηλικίας συνταξιοδότησης και περαιτέρω περικοπές στις δημόσιες δαπάνες. Ετσι, για ...να μας φτιάξει τη διάθεση και, ίσως, να ...δώσει καλές ιδέες στα αρμόδια υπουργεία.

Να είστε βέβαιοι, πάντως, ότι υπάρχουν αρκετοί, που θα εκτιμήσουν την εν λόγω ευθύτητα των απόψεων και, ακόμη, ότι αυτοί οι «κάποιοι» δε βρίσκονται κατ' ανάγκη στο χώρο της Νέας Δημοκρατίας.

Πάντως, με παρεμβάσεις σαν κι αυτές, το κλίμα χειροτερεύει. Ιδίως αν τις προσθέσει κανείς στις ευρωενωσιακές εκτιμήσεις για το Δημόσιο, στις σχετικές «παραινέσεις» για περισσότερα μέτρα και στην τακτική παρουσία των «σκληρών» απόψεων του Ν. Γκαργκάνα στα ελληνικά μέσα ενημέρωσης...

ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ, όμως, σε κάθε περίπτωση να αναγνωρίσουμε τις «καλές προθέσεις» της ΝΔ. Ολοι οι βουλευτές της, χτες στο Κοινοβούλιο, όπου συζητήθηκαν οι αυξήσεις του ΦΠΑ και η εισοδηματική πολιτική, είπαν ότι «θα ήθελαν» η κυβέρνηση να δώσει περισσότερα, όμως ...δεν μπορεί.

Το γεγονός πως οι φοροαπαλλαγές κεφαλαίων και επιχειρήσεων για τους τελευταίους 10 μήνες ήταν το ίδιο ή μεγαλύτερο κονδύλιο από αυτό που το υπουργείο Οικονομίας θα εισπράξει από τα αντιλαϊκά μέτρα, δεν μπήκαν, βέβαια, στον κόπο να μας το εξηγήσουν. Πώς θα μπορούσαν, άλλωστε;

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ενδεικτικά, στην περιοχή του Κερατσινίου στα τέσσερα σούπερ μάρκετ της αλυσίδας «Ατλάντικ», οι εργαζόμενοι έμειναν στα πόστα τους μέχρι τις 8.20 το βράδυ! Το ίδιο έγινε και στο μεγάλο σούπερ μάρκετ της αλυσίδας «Σκλαβενίτη» στην περιοχή Ικόνιο Κερατσινίου, ενώ καταγγελίες υπάρχουν και για μικρότερα καταστήματα. Οσο για το αν θα πληρωθούν αυτές τις υπερωρίες, αξίζει να σημειωθεί ότι ειδικά στα «Ατλάντικ» ουδέποτε εργαζόμενοι έχουν πληρωθεί υπερωριακή απασχόληση.

Ενδεικτικό, εξάλλου, του τι περιμένει τους εμποροϋπαλλήλους αν τελικά ευοδωθούν τα σχέδια της κυβέρνησης για την απελευθέρωση του ωραρίου είναι και το παρακάτω στιγμιότυπο του περασμένου Σαββάτου: Σε κάποια καταστήματα, εργαζόμενες μητέρες είχαν μαζί τους τα μικρά παιδιά τους, μη έχοντας πού να τα αφήσουν. Τα τελευταία, λοιπόν, είτε είχαν αποκοιμηθεί αποκαμωμένα πάνω σε καρέκλες, είτε γυρόφερναν απηυδισμένα στους έρημους διαδρόμους των σούπερ μάρκετ...

Οι νοσοκομειακοί γιατροί που υπηρετούσαν απ' τον Ιούλη του 1991 μέχρι και τον Ιούνη του 1996 πληρώθηκαν με τις λεγόμενες «εφημερίες Παλαιοκρασά». Δηλαδή, το Δημόσιο υπολόγισε μικρότερο απ' όσο έπρεπε το ωρομίσθιο της εφημερίας, με αποτέλεσμα οι γιατροί να χάσουν αρκετά χρήματα.

Το 1991, η Ενωση Ιατρών Νοσοκομείων Αθηνών -Πειραιώς (ΕΙΝΑΠ) προσέφυγε ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας και - μετά από οχτώ χρόνια - δικαιώθηκε. Επίσης, το 2000 η ΕΙΝΑΠ -με πρόεδρο τότε τον Ν. Μανιό - προσέφυγε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων.

Αφού μεσολάβησαν ενδιάμεσες αποφάσεις, το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο εξέδωσε οριστική απόφαση, με την οποία δεν αναγνωρίζει στην ΕΙΝΑΠ το δικαίωμα της προσφυγής «ως μη έχουσα απευθείας οικονομική βλάβη η ίδια και ως εκ τούτου μη έχουσα έννομο συμφέρον». Ταυτόχρονα, όμως, δικαιώνει τον Ν. Μανιό και του επιδικάζει ως αποζημίωση απ' το Ελληνικό Δημόσιο το ποσό των 8.000 ευρώ με τις ανάλογες προσαυξήσεις.

Μισή και αντιφατική η απόφαση; Ισως. Ομως πάν' απ' όλα δείχνει συνεπής με τη λογική της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Απορρίπτει τη συλλογική έκφραση των δικαιωμάτων και δικαιώνει την ατομική προσφυγή. Αλλωστε, η πρώτη κοστίζει πολύ περισσότερο...

Ο τζόγος, είτε είναι νόμιμος είτε παράνομος, είναι πολύμορφα ζημιογόνος, για τους λεγόμενους παίκτες. Πέρα απ' αυτό, πάντως, όσοι «παίζουν» στα διάφορα «παιγνίδια» του ΟΠΑΠ και δικαιολογούνται με την παλιά διαφήμιση του Οργανισμού, που έλεγε «κάθε πόλη και στάδιο, κάθε χωριό και γυμναστήριο», ας έχουν υπόψη τους, ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει πολύ από τότε. Τα τεράστια και συνεχώς αυξανόμενα κέρδη του ΟΠΑΠ - αποτέλεσμα του μεγεθυνόμενου συνεχώς τζόγου - δεν πάνε πλέον στην κατασκευή σταδίων και γυμναστηρίων. Ενα μέρος τους χρηματοδοτεί το αθλητικό «κατεστημένο» και τις δραστηριότητές του. Κι ένα άλλο πηγαίνει στις τσέπες των μεγαλομετόχων του ιδιωτικοποιημένου πλέον ΟΠΑΠ. Μάλιστα, το τελευταίο πρόκειται να γίνει αρκετά μεγαλύτερο, καθώς η κυβέρνηση προχωρά στην πώληση ενός ακόμη πακέτου μετοχών του Οργανισμού. Η σχετική τροπολογία βρίσκεται ήδη στη Βουλή και προβλέπει την πώληση ενός ακόμη μέρους του συνόλου των μετοχών, ίσου με το 17%. Ετσι, το κράτος θα διαθέτει το 34% και οι «ιδιώτες» το 66% των μετοχών. Και, βέβαια, ανάλογα θα μοιράζονται και τα κέρδη...

«Επρεπε να την ξεχάσει τη διαφωνία (σ.σ. του πάπα στον πόλεμο του Ιράκ) ο Μπους, για να τον εμφανίσει σε όλα τα θέματα "δικό του"...», σχολίαζε η χτεσινή «Αυγή». Κι έτσι είναι. Μόνον, που και η «Αυγή» έπρεπε να «ξεχάσει» και να αποσιωπήσει - εκτός των άλλων - τον πρωταγωνιστικό ρόλο του μακαρίτη, πλέον, Βοϊτύλα και του Βατικανού, τόσο στη διάσπαση της πολύπαθης τέως ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, όσο και στο ματοκύλισμά της, για να τον ανακηρύξει, προχτές, «αγωνιστή της ειρήνης»...

Εκεί βρίσκεται η ρίζα του κακού. Γιατί η διαφθορά δεν έχει να κάνει μόνο με το χρηματισμό και την αλλοτρίωση κάποιων ατόμων που στελεχώνουν τους θεσμούς. Η διαφθορά είναι κάτι σαν το «λάδι» που ρίχνεται στη μηχανή του συστήματος για να δουλεύουν τα γρανάζια της. Την καλλιεργούν οι αξίες που προάγονται από το σύστημα αυτό. Οταν το κέρδος και η υπερεκμετάλλευση θεοποιούνται και ανάγονται σε υπέρτατες αξίες της κοινωνίας, τότε η διαφθορά απενοχοποιείται και γίνεται «ιδανικό».