Γρηγοριάδης Κώστας

Πάντως, η εμμονή της ΓΣΕΕ σε τέτοιου είδους «events» -και μόνο σ' αυτά- δυο πράγματα μπορεί να σημαίνει: `Η η πλειοψηφία της Συνομοσπονδίας έχει υπογράψει σύμβαση με τους ξυλοπόδαρους, ή, την περίοδο που η επίθεση του κεφαλαίου παίρνει μορφή ολομέτωπης επέλασης στα δικαιώματα των εργαζομένων, ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ και «Αυτόνομη Παρέμβαση» προκρίνουν σαν πιο ενδεδειγμένη μορφή πάλης τα ζογκλερικά «events», με τους ξυλοπόδαρους στην πρωτοπορία του αγώνα...

Κάτι «τσίμπησε» η πρασινογάλαζη διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ από την κυβέρνηση της ΝΔ, για τις καλές της υπηρεσίες...

Με απόφαση του υφυπουργού Οικονομίας και Οικονομικών Αδ. Ρεγκούζα αυξήθηκε στα 6,2 ευρώ, από 6 ευρώ που ήταν, η αμοιβή για την υποβολή - διεκπεραίωση κάθε αίτησης επιστροφής ΦΠΑ στους αγρότες, που γίνεται μέσω των Ενώσεων Αγροτικών Συνεταιρισμών. Βέβαια, η διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ είχε ζητήσει αύξηση ενός (1) ευρώ ανά αίτηση, αλλά, τελικά, δεν πρέπει να έμεινε παραπονεμένη. Ακόμη 86.000 ευρώ, περίπου, θα προστεθούν στο ποσό που ήδη έδιναν οι αγρότες. Από την άλλη η κυβέρνηση της ΝΔ έχει να λέει... ότι ακολουθεί και φιλοσυνεταιριστική πολιτική. Βέβαια, η «γαλαζοπράσινη» διοίκηση της ΠΑΣΕΓΕΣ θα ανταποδώσει αυτή τη χάρη, μέρες που 'ρχονται... και δυστυχώς σε βάρος των συμφερόντων των μικρομεσαίων αγροτών!

Στο διεθνές παζάρι έχει βγάλει η κυβέρνηση τις Ολυμπιακές εγκαταστάσεις και αναζητεί - όπως λέει - επενδυτές... Κι αν δε μας πιστεύετε, σας πληροφορούμε, ότι η αναπληρωτής υπουργός Πολιτισμού, Φ. Πάλλη - Πετραλιά βρισκόταν χτες στις Κάννες κι όπως ανέφερε το σχετικό δελτίο Τύπου επισκέφθηκε τη διεθνή έκθεση ΜΙΡΙΜ (Διεθνής Αγορά Ανάπτυξης Ακινήτων). Σύμφωνα με το ίδιο δελτίο, η χώρα μας συμμετέχει για τρίτη χρονιά στην προαναφερόμενη έκθεση, με περίπτερο της Γενικής Γραμματείας Ολυμπιακών Αγώνων και τη συνεργασία της εταιρίας «Ολυμπιακά Ακίνητα ΑΕ». Στο ελληνικό περίπτερο προβάλλονται σε βίντεο οι ολυμπιακές εγκαταστάσεις που φιλοξένησαν τους Ολυμπιακούς και Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, με στόχο την προσέλκυση επενδυτικού ενδιαφέροντος. Γεγονός, το οποίο επιβεβαίωσε και η υπουργός, δηλώνοντας μετά την επίσκεψή της: «Συμμετέχουμε στη μεγαλύτερη έκθεση ακινήτων στον κόσμο. Στόχος μας είναι να προβάλλουμε τα ολυμπιακά ακίνητα, για να προσελκύσουμε το ξένο επενδυτικό ενδιαφέρον».

Με δυο λόγια, άλλοι τα φτιάξανε, τα πληρώσανε και θα τα πληρώνουν για πολλά χρόνια ακόμη κι άλλοι θα τα χαίρονται...

Τελικά και αφού δεν έγιναν δυνατοί οι «μεγάλοι συμβιβασμοί», μέχρι στιγμής, οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες στην ΟΜΕ - ΟΤΕ και την ΟΤΟΕ πήραν απόφαση για απεργία στις 17 Μάρτη. Προφανώς, η ενέργειά τους έγινε κάτω από το βάρος των οξυμένων προβλημάτων των εργαζομένων, των ολοφάνερων αδιεξόδων της συμβιβαστικής τακτικής τους και της δυναμικής, που έχει δημιουργήσει το αγωνιστικό προσκλητήριο του ΠΑΜΕ, ώστε η 17η Μάρτη να γίνει μέρα συντονισμένης απεργιακής δράσης όλων των εργαζομένων.

Μη νομίζετε, όμως, ότι απαρνήθηκαν ...τους εαυτούς τους. Από τη μια, πήραν απόφαση για απεργία και, από την άλλη, συνεχίζουν την επιχείρηση αποπροσανατολισμού και διασποράς σύγχυσης στους εργαζόμενους, προβάλλοντας αιτήματα, που, τελικά, διευκολύνουν την εφαρμογή των αντεργατικών σχεδιασμών του κεφαλαίου και των κυβερνήσεών του. Αιτήματα, όπως η εφαρμογή του αντιασφαλιστικού νόμου Ρέππα, η συνέχιση και ένταση των «κοινωνικών διαλόγων», κ.ά.

Μπροστά στις 17 Μάρτη, οι εργαζόμενοι έχουν μιαν αξιοσημείωτη ευκαιρία. Να συγκροτήσουν επιτροπές αγώνα και να κάνουν δική τους υπόθεση την επιτυχία της απεργίας, επιβάλλοντας την προοπτική της κλιμάκωσης του αγώνα. Να υιοθετήσουν το αγωνιστικό πλαίσιο αιτημάτων του ΠΑΜΕ, που έρχεται σε σύγκρουση με την αντεργατική πολιτική και τους φορείς της και διεκδικεί όλα όσα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες τους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πολύ λογικό, αφού ο ...τιμώμενος, δηλαδή ο πρωθυπουργός, είχε το γνωστό «τεθλιμμένο» ύφος κάθε επικεφαλής μιας κυβέρνησης, λίγο πριν πάρει νέα μέτρα σκληρής λιτότητας.

Γιατί, βέβαια, φράσεις, του είδους «η κατάσταση είναι δύσκολη», «το διεθνές κλίμα αρνητικό», «οι δυνατότητες είναι μικρές» και «υπάρχουν προβλήματα συσσωρευμένα επί πολλά χρόνια», όταν αφορούν στην οικονομία, γνωρίζουμε - εμπειρικά πλέον - πολύ καλά τι σημαίνουν.

Φυσικά, δεν είχαν το ίδιο ύφος πριν από μερικούς μήνες οι υπουργοί Ανάπτυξης και Οικονομίας, όταν εισηγούνταν νομοσχέδια για «τρελές» φοροαπαλλαγές στις επιχειρήσεις και για πλήρως απελευθερωμένο περιβάλλον επενδύσεων. Εκεί τα πράγματα δεν ήταν δύσκολα...

Ειδικά, δε, οι αναφορές στους συνταξιούχους, μετά τα γεγονότα σχετικά με τον ΛΑΦΚΑ, από τον πρωθυπουργό ήταν μάλλον για να μας ...βγάλει τρελούς. Γιατί αν μίλησαν - όπως είπε ο Κ. Καραμανλής - τη «γλώσσα της αλήθειας», τότε μάλλον οι κυβερνώντες πρέπει να αναρωτηθούν για τις επικοινωνιακές τους δυνατότητες.

Βεβαιώνουμε τον πρωθυπουργό ότι οι συνταξιούχοι δε νιώθουν έτσι. Θεωρούν ότι κάποιος τους κοροϊδεύει και έχουν απόλυτο δίκιο.

ΤΕΛΙΚΑ, ΜΑΛΛΟΝ τον έχει πάρει στα σοβαρά το ρόλο του εκπροσώπου της Ευρωπαϊκής Ενωσης στη Βαλκανική ο Κώστας Καραμανλής! Ιδίως αυτό που είπε χτες περί της ΕΕ, που αποτελεί «όραμα ειρήνης» για τα Βαλκάνια, είναι ενδεικτικό...

Εξ όσων θυμόμαστε, πάντως, με ...παρέμβαση της ΕΕ (ιδιαίτερα της Γερμανίας και της Βρετανίας), ξεκίνησε η διχοτόμηση της Γιουγκοσλαβίας και όλα όσα στη συνέχεια ακολούθησαν, δημιουργώντας τη σημερινή επικίνδυνη κατάσταση.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ας μας συγχωρούν, που θα τους διαψεύσουμε, αλλά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Ούτε η κυβερνητική αυτή πρωτοβουλία ξεφεύγει από τα όρια της μέχρι σήμερα διαχείρισης των πραγμάτων. Αλλωστε, το ίδιο ακριβώς είχε κάνει και το ΠΑΣΟΚ, με την επιλογή του νυν Προέδρου της Δημοκρατίας, Κ. Στεφανόπουλου, και, μάλιστα, για δύο φορές. Την πραγματικότητα της δικομματικής συναίνεσης και των παράλληλων πορειών τους, στο πλαίσιο του ευρω-ατλαντικού «μονόδρομου», αντανακλά και εκφράζει η υποψηφιότητα του κ. Παπούλια και τίποτε περισσότερο. Οπως, ακριβώς, είχε γίνει και με τον κ. Στεφανόπουλο...

Μετά την ...εισβολή του Δ. Αβραμόπουλου στην καρδιά της κινηματογραφικής βιομηχανίας των ΗΠΑ, το Χόλιγουντ, τώρα ανοίγεται ένα ακόμη λαμπρό πεδίο δόξας για τον υπουργό Τουρισμού. Η χορηγία του ΕΟΤ, προκειμένου να πάει η ελληνική αποστολή στο Κίεβο για το ...εξαιρετικό πολιτιστικό γεγονός που ακούει στο όνομα Γιουροβίζιον, δίνει μιαν ακόμη ευκαιρία στον Δ. Αβραμόπουλο να μιλήσει για το σημαντικό τομέα της ευθύνης του, «τη βαριά βιομηχανία» της χώρας, όπως συχνά επαναλαμβάνει αυτός και άλλα κυβερνητικά στελέχη.

Από την άλλη, πιο σοβαροί οι επιχειρηματίες του τουρισμού επαναλαμβάνουν συχνά ότι είναι καιρός η κυβέρνηση να προχωρήσει στο «διά ταύτα». Νέες επιχορηγήσεις, νέες χωροταξικές ρυθμίσεις, νέες φορολογικές απαλλαγές. Και όταν λένε νέες, εννοούν πιο νέες και ακόμη μεγαλύτερες κι από αυτές που προβλέπονται στον πρόσφατο «αναπτυξιακό» νόμο, στον φορολογικό και μέσα από την αναθεώρηση του «Επιχειρησιακού Προγράμματος Ανταγωνιστικότητας».

Τελικά, βέβαια, το όλο σχήμα φαίνεται να δουλεύει καλά. Η κυβέρνηση ενισχύει το μεγάλο κεφάλαιο συνολικά και μέσα σ' αυτό και το τουριστικό, ενώ ο Δ. Αβραμόπουλος επιδίδεται στην ...τουριστική διπλωματία, ενισχύοντας το ...κύρος της χώρας στο εξωτερικό. Οσο για τους Ελληνες εργαζόμενους στον τουρισμό και τους όλο και πιο στερημένους από διακοπές εργαζόμενους γενικώς, άμα θέλουν να ζήσουν, ας πάρουν κανένα δάνειο....

Ο Τζον Μπόλτον ήταν, μέχρι πρόσφατα, επικεφαλής του αμερικανικού υπουργείου Εξωτερικών για θέματα αφοπλισμού. Από τη θέση αυτή, διακρίθηκε για τις ακραίες φιλοπόλεμες θέσεις του ενάντια στο Ιράκ και τη ΛΔ Κορέα, ενώ, πολλές φορές έχει κάνει και, μάλιστα, λυσσαλέα κριτική και πολεμική στον ΟΗΕ, επειδή -κατά τη γνώμη του- ο διεθνής οργανισμός ήταν διστακτικός και δεν προχωρούσε σε άμεση δράση ενάντια στα προαναφερόμενα και άλλα κράτη.

Σημειώνουμε τα παραπάνω, γιατί ο Πρόεδρος Τζ. Μπους επέλεξε τον Τζον Μπόλτον, ως το νέο πρέσβη των ΗΠΑ στον ΟΗΕ. Μάλιστα, η σχετική ανακοίνωση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ σημειώνει χαρακτηριστικά: «Ο Πρόεδρος και η υπουργός των Εξωτερικών επέλεξαν τον κ. Μπόλτον γιατί ξέρει πώς να διεκπεραιώνει τα θέματα της αρμοδιότητάς του. Πρόκειται για σκληρό διπλωμάτη». Τα σχόλια, μάλλον, περιττεύουν...

Το παρακάτω γεγονός έγινε πριν λίγες μέρες στην Τουρκία. Οι αρχές της γειτονικής μας χώρας κίνησαν τη διαδικασία ποινικής δίωξης μιας αυστριακής δημοσιογράφου που συνελήφθη τον περασμένο μήνα στο διεθνές αεροδρόμιο της Κωνσταντινούπολης, κατηγορούμενη για συμμετοχή σε οργάνωση της άκρας αριστεράς. Πρόκειται για την Σάντρα Μπακούτς, η οποία συνελήφθη, αφού παρακολούθησε τη δίκη 82 ατόμων, τα οποία διώχθηκαν στο πλαίσιο μιας διεθνούς αστυνομικής επιχείρησης κατά του κόμματος DHKP-C (Επαναστατικό Κόμμα - Μέτωπο Λαϊκής Απελευθέρωσης). Η οργάνωση αυτή περιλαμβάνεται στις μαύρες λίστες των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρωπαϊκής Ενωσης ως τρομοκρατική. Οπως εξήγησε ο συνήγορός της, Ταϊλάν Τανάι, η Μπακούτς συνελήφθη και προφυλακίστηκε την επομένη της δίκης, μ' ένα ένταλμα σύλληψης που εκδόθηκε βάσει μιας ερήμην καταδικαστικής εναντίον της απόφασης από δικαστήριο της Αγκυρας το 2000, με την κατηγορία ότι βοήθησε μια ομάδα μελών του DHKP-C να διαδηλώσουν στις Βρυξέλλες, στη διάρκεια επίσκεψης του πρώην υπουργού Εξωτερικών της Τουρκίας Ισμαήλ Τζεμ.

Αν σκεφθείτε ότι η είδηση αυτή αποτελεί μια ακόμη απόδειξη της παραβίασης των δημοκρατικών ελευθεριών στην Τουρκία, τη στιγμή, που θέλει να γίνει μέλος της ΕΕ, θα 'χετε και δε θα 'χετε δίκιο. Το πλέον ακριβές συμπέρασμα είναι ότι η Αγκυρα βρίσκεται στην πρωτοπορία της εφαρμογής της «αντιτρομοκρατικής» πολιτικής, που αποφασίζεται στην Ουάσιγκτον και στις Βρυξέλλες...

Το «έγκλημα» σχεδιάστηκε από τους αρχιτέκτονες του διαμελισμού της ομοσπονδιακής Γιουγκοσλαβίας, στις αρχές της δεκαετίας του '90. Το 1999, με την έναρξη των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών και υπό το πρόσχημα της προστασίας της αλβανικής μειονότητας, άνοιξε η τελευταία πράξη. Με την εισβολή των ΝΑΤΟικών και άλλων «ειρηνευτικών» δυνάμεων στο Κοσσυφοπέδιο και υπό την κατοχική διοίκηση του ΟΗΕ, τέθηκε σε εφαρμογή το σχέδιο εκκαθάρισης του σερβικού στοιχείου. Και τώρα, οι αρχιτέκτονες του εγκλήματος ετοιμάζονται να δώσουν τη χαριστική βολή.

Ετσι, με την ανεξαρτητοποίηση, θα έχουμε την πρώτη ίδρυση κράτους στη βάση της αναγνώρισης του δικαιώματος της αλβανικής μειονότητας να αποκτήσει, όχι αυτονομία, αλλά δική της κρατική οντότητα. Βεβαίως, ως προς την υπόσταση αυτού του «κράτους», δεν υπάρχει αμφιβολία ότι θα είναι ένα προτεκτοράτο του «ευρωατλαντισμού».

Η λαϊκή επαγρύπνηση και κινητοποίηση είναι πρωταρχικοί παράγοντες για την αποτροπή αυτού του νέου μεγάλου εγκλήματος του ιμπεριαλισμού.