Γρηγοριάδης Κώστας

Δε μας παραξενεύει, βέβαια, το γεγονός. Η ηγεσία της ΕΣΑΕΑ είναι συνοδοιπόρος των κυβερνήσεων - νυν και προηγούμενων - που εκπροσωπούν τις επιχειρήσεις και τα συμφέροντά τους. Εχουν στηρίξει και συνεχίζουν να στηρίζουν την αντιλαϊκή και αντιαναπηρική πολιτική των κυβερνήσεων αυτών. Είναι λογικό, επομένως, να συμπορεύονται και με τις επιχειρήσεις.

Οπως είναι λογικό, οι εργαζόμενοι, οι ανάπηροι, οι γονείς και κηδεμόνες που υποφέρουν απ' αυτή την πολιτική πρέπει να τους γυρίσουν την πλάτη και να συναντηθούν με το αγωνιστικό αναπηρικό κίνημα στη συγκέντρωση διαμαρτυρίας, στις 12.30 στην πλατεία Κάνιγγος και στην πορεία που θα ακολουθήσει στη Βουλή.

«Είναι πραγματικά θλιβερό ο πρωθυπουργός να εμφανίζει ως κοινωνική πολιτική την αύξηση του ενός ευρώ την ημέρα στους συνταξιούχους και στους ανέργους. Και μάλιστα όταν γνωρίζει πολύ καλά τα βάρη που επωμίζονται όλα αυτά τα χρόνια οι πολίτες, από την έκρηξη της ακρίβειας και τις φορολογικές επιδρομές της κυβέρνησης». Αυτά έλεγε ο Κ. Καραμανλής στις 2 του Σεπτέμβρη του 2003, από τη θέση τότε του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

Χτες, ως πρωθυπουργός πλέον, ...ευαρεστήθηκε και συνάντησε τους αντιπροσώπους των συνταξιούχων και εξάντλησε την ...ευαισθησία του, παραμένοντας στις «αυξήσεις» από 0,40 έως 1 ευρώ τη μέρα, που έχουν ήδη ανακοινωθεί. Και, «μάλιστα, όταν γνωρίζει πολύ καλά τα βάρη που επωμίζονται όλα αυτά τα χρόνια οι πολίτες, από τη (συνεχιζόμενη) έκρηξη της ακρίβειας και τις φορολογικές επιδρομές (και) της (τωρινής) κυβέρνησης».

Η λαϊκή ρήση «άλλαξε ο Μανωλιός...» δε θα μπορούσε να βρει καλύτερη εφαρμογή...

Συνέντευξη Τύπου έδωσαν από κοινού χτες η ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ και με πρόσχημα το λεγόμενο «τριήμερο κοινωνικής και κινηματικής δράσης»(!), που έχουν ορίσει για τις 13 -15 του Δεκέμβρη, παρουσίασαν τα αποτελέσματα μιας έρευνας της κοινής γνώμης. Μια έρευνα, η οποία ήταν ολοφάνερα και προκλητικά προσανατολισμένη στις αντιπολιτευτικές και προπαγανδιστικές ανάγκες του ΠΑΣΟΚ, όπως μπορεί να καταλάβει όποιος ρίξει μια ματιά στα σχετικά ερωτήματα και δεν έχει καμιά ουσιαστική σχέση με την όποια καταγραφή της πραγματικότητας.

Κατά τα άλλα, ξεχείλισαν η υποκρισία για τα δικαιώματα των εργαζομένων και οι «κούφιοι» λεονταρισμοί, περί της προάσπισης των δικαιωμάτων αυτών από τις πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ. Κι όλ' αυτά, συνοδευόμενα από μια σειρά αιτήματα, για το εισόδημα, την απασχόληση, την ακρίβεια, τους συμβασιούχους, το Ασφαλιστικό. Πάντα, βέβαια, στα πλαίσια και τις διαστάσεις της «κοινωνικής συναίνεσης», της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας των επιχειρήσεων, κλπ., κλπ., αλλά και «ανεβάζοντας» τους τόνους, αφού το ΠΑΣΟΚ βρίσκεται πλέον στην αντιπολίτευση...

ΥΓ: Αλήθεια, μια και ξόδεψαν χρήματα για έρευνα, γιατί δεν έβαζαν και ορισμένα ακόμη ερωτήματα; Για παράδειγμα, ποια είναι η γνώμη των εργαζομένων για τις ηγεσίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ ή αν βλέπουν διαφορές στην πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ απ' αυτή της προκατόχου της.

Πάντως, μια και οι πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ είπαν πολλά και διάφορα στη χτεσινή συνέντευξη Τύπου, για τα λαϊκά εισοδήματα, την ακρίβεια και το ασφαλιστικό, μπαίνουμε στον πειρασμό να σημειώσουμε τα εξής:

Πρώτον, η σημερινή πλειοψηφία της ΓΣΕΕ υπέγραψε πέρσι τη γνωστή σε όλους διετή Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, η οποία προβλέπει αύξηση στο κατώτερο μεροκάματο, την 1η του Γενάρη του 2005, με το ...τεράστιο ποσό των 55 λεπτών. Το κατώτερο μεροκάματο από 25,01 ευρώ που είναι σήμερα, θα γίνει 25,56 με την καινούρια χρονιά. Με άλλα λόγια, η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, αφού «έκαψε» πέρσι τους εργαζόμενους, καταδικάζοντάς τους σε σκληρή λιτότητα και στηρίζοντας την αντιλαϊκή πολιτική της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, έρχεται τώρα να τους «αλείψει μέλι», διοργανώνοντας «τριήμερα κινηματικής δράσης».

Δεύτερον, οι σημερινές πλειοψηφίες της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ συμφώνησαν κι «έβαλαν πλάτη» για να περάσει ο αντιασφαλιστικός νόμος Ρέππα. Σήμερα, από τη μια ζητούν την εφαρμογή του τελευταίου και, από την άλλη, διαμαρτύρονται για τις εξαγγελλόμενες από την κυβέρνηση αλλαγές, οι οποίες, όμως, βρίσκονται στην ίδια ακριβώς λογική με αυτή του νόμου Ρέππα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Με βάση τώρα τις διατάξεις του νέου αναπτυξιακού νομοσχεδίου προκύπτουν τα παρακάτω: Ο γερμανικός μονοπωλιακός όμιλος μπορεί να κερδίσει πλήρη φοροαπαλλαγή για τα κέρδη που θα αποκομίσει. Μπορεί, επίσης, να επιδοτηθεί τουλάχιστον με το 35% του ποσού της επένδυσης. Επίσης, τουλάχιστον με το 35% του εργατικού κόστους γι' αυτές τις τετρακόσιες «νέες θέσεις απασχόλησης». Και, βέβαια, τίποτα δεν αποκλείει -κάθε άλλο- την αποχώρησή τους από τη χώρα μας, σε χώρες ακόμη φθηνότερου κόστους και ακόμη μεγαλύτερων προνομίων, αφού πρώτα θα έχουν τσεπώσει αρκετό ζεστό και δωρεάν δημόσιο χρήμα, όπως και κέρδη. Αλλωστε, ο διοικητής του ομίλου Siemens -και συνομιλητής τότε του Γ. Αλογοσκούφη- ήταν αυτός που πρωτοστάτησε σε απολύσεις δεκάδων χιλιάδων εργαζομένων στη Γερμανία, προκαλώντας θύελλα αντιδράσεων από τα γερμανικά εργατικά συνδικάτα και τους εργαζόμενους...

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ετσι, περίπου 400.000 οφειλέτες της Εφορίας, που δεν έκαναν χρήση των φορομπηχτικών ρυθμίσεων της κυβέρνησης, θα αντιμετωπίσουν τώρα τον κίνδυνο της κατάσχεσης, ακόμη και της προσωποκράτησης. Οι οδηγίες των κυβερνητικών επιτελείων είναι σαφείς; Στέλνεται ειδοποιητήριο και δίνεται προθεσμία 15 ημερών για εξόφληση του χρέους. Αν δεν το πράττουν, κινείται η διαδικασία της κατάσχεσης περιουσιακών στοιχείων. Κι αν δεν υπάρχουν, προσωποκράτηση και κυνήγι των συνυπόχρεων (συζύγων, αδελφών, κληρονόμων, κλπ.).

Η συνηθισμένη εικόνα της πολιτικής των κυβερνώντων (είτε γαλάζιου είτε πράσινου χρώματος) και του κράτους τους σε όλη τη... μεγαλοπρέπειά της: Με το ένα χέρι δίνει απλόχερα στην πλουτοκρατία και με το άλλο αρπάζουν από τα λαϊκά στρώματα...

Πραγματοποιήθηκε χτες η προγραμματισμένη παράδοση της ηγεσίας της «ειρηνευτικής δύναμης» στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη. Ο μέχρι τώρα διοικητής, Αμερικανός στρατηγός των ΝΑΤΟικών δυνάμεων κατοχής (SFOR), παρέδωσε στο Βρετανό στρατηγό, διοικητή των ευρωενωσιακών στρατιωτικών δυνάμεων (EUFOR), που αναλαμβάνουν πλέον την ευθύνη της χώρας. Ανάμεσά στις τελευταίες, συμπεριλαμβάνεται και ελληνική στρατιωτική δύναμη, που θα φτάσει τα 150 μέλη το Γενάρη και θα ξεπεράσει τα 350, μέχρι τέλους του 2005.

Τι ακριβώς σημαίνει αυτή η αλλαγή της σκυτάλης και ποιες «παρενέργειες» θα έχει, τόσο στις εξελίξεις, όσο και στο μοίρασμα και ξαναμοίρασμα των ζωνών επιρροής στα Βαλκάνια, ανάμεσα στις συνεχώς ανταγωνιζόμενες μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις (ΗΠΑ - Γερμανία, Γαλλία, κλπ.), θα το δούμε στο μέλλον. Το σίγουρο είναι, πως η Βοσνία - Ερζεγοβίνη, δώδεκα και πλέον χρόνια μετά την έναρξη του εμφυλίου πολέμου, παραμένει ένα προτεκτοράτο, όπου συνεχίζεται το ιμπεριαλιστικό πείραμα της δημιουργίας ενός κράτους του «σωλήνα». Την ίδια στιγμή, η οικονομία της χώρας βρίσκεται σε κακή κατάσταση, η ανεργία αγγίζει το 41% και η φτώχεια μαστίζει τη μεγάλη πλειοψηφία του πληθυσμού. Και μπορεί, η πολιτική του «διαίρει και βασίλευε» και ο εμφύλιος, να ρίχνουν ακόμη τις βαριές σκιές τους στις σχέσεις μεταξύ Σερβοβόσνιων, μουσουλμάνων και Κροατών, αλλά είναι πολλοί σήμερα, που λένε, ότι η ζωή τους ήταν καλύτερη όταν η Γιουγκοσλαβία ήταν ενωμένη.

Την επιτάχυνση των «επιχειρηματικών συμπράξεων» ανάμεσα στο κράτος, το τραπεζικό κεφάλαιο και τον κατασκευαστικό κλάδο, με στόχο την εκτέλεση μεγάλων και μικρότερων έργων υποδομής αλλά και την αναβάθμιση και συμπλήρωση των υφιστάμενων υποδομών, ζήτησε πρόσφατα ο διορισμένος από την κυβέρνηση της ΝΔ διοικητής της Εθνικής Τράπεζας Τ. Αράπογλου. Και λίγες μέρες μετά, ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ, Γ. Σουφλιάς, έσπευσε να ανταποκριθεί, εξαγγέλλοντας σε τρεις δόσεις (από την Αθήνα, την Πάτρα και τη Λάρισα) αυτοκινητοδρόμους και διάφορα άλλα έργα υποδομής, με «συμβάσεις παραχώρησης» ή, αλλιώς, με τη μέθοδο της «αυτοχρηματοδότησης».

Και μπορεί, βέβαια, η σωρεία των εξαγγελιών και τα πολλά «θα» - σε συνδυασμό με την προεδρολογία και όλα τα συναφή - να δίνουν την εντύπωση προεκλογικής εκστρατείας, οκτώ μόλις μήνες μετά τις εκλογές, αλλά, η ουσία της κυβερνητικής πολιτικής δεν αλλάζει. Πόσο μάλλον, όταν ο υπουργός υπαινίχτηκε σαφώς υπερτριπλασιασμό της τιμής των διοδίων, μόλις ολοκληρωθούν τα έργα. Αλλωστε, το παράδειγμα της Αττικής Οδού είναι γνωστό σε όλους...

Μια και υπήρξε επίσημη ανακοίνωση από την Εθνική Τράπεζα, σας ενημερώνουμε, ότι η σύνθεση του μετοχολογίου της έχει πλέον ως εξής: Οι ξένοι θεσμικοί έχουν ανέβει στην πρώτη θέση και κατέχουν το 29,06% των μετοχών. Οι ιδιώτες επενδυτές βρίσκονται στη δεύτερη θέση με 28,2% των μετοχών, ενώ οι φορείς ασφάλισης ΝΠΔΔ κατέχουν το 17,5%, οι αντίστοιχοι ΝΠΙΔ το 2,4% και τα αμοιβαία κεφάλαια το 4,8%.

Οχι, τίποτε άλλο, δηλαδή, αλλά για να μην έχετε την αυταπάτη, ότι η μεγαλύτερη τράπεζα στη χώρα μας είναι κρατική...

Κυβέρνηση και αντιπολίτευση - ή πρώην κυβέρνηση και πρώην αντιπολίτευση - εμφανίζονται με κοινό σημείο αναφοράς. Το ίδιο θεσμικό πλαίσιο. Φραστικά εξαπολύουν μύδρους ο ένας εναντίον του άλλου για την κοινωνική πολιτική που ασκούν ως κυβέρνηση.

Ετσι, προσπαθούν και οι δυο να συγκαλύψουν την «ανάπηρη» κοινωνικά πολιτική τους για 500.000 ανθρώπους στη χώρα μας, που με τις επιλογές τους τους σπρώχνουν στο κοινωνικό περιθώριο.

Οι ανάπηροι βιώνουν τη βαρβαρότητα των αναδιαρθρώσεων με την ιδιωτικοποίηση -εμπορευματοποίηση του δημόσιου τομέα της Πρόνοιας, τη συρρίκνωση των οργανωμένων δομών του, που προώθησαν οι φωστήρες του εκσυγχρονισμού του ΠΑΣΟΚ. Νιώθουν τα άγρια χαράτσια της εμπορευματοποιημένης υγείας. Και υποφέρουν απ' τον αποκλεισμό στο αγαθό της παιδείας καθώς η ειδική αγωγή έχει συνθλιβεί. Και δεν μπορούν να ζήσουν τη συμμετοχή στον ειδικό αθλητισμό, καθώς αυτό αποτελεί προνόμιο πολύ λίγων.

Συμμέτοχος σε αυτό το κοινωνικό ανοσιούργημα αποδεικνύεται και η ηγεσία της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ατόμων με Αναπηρίες (ΕΣΑΕΑ). Αφού αποθέωσε τη λογική της συναίνεσης και χώθηκε ως τα μπούνια στη λογική των ευρωκονδυλίων τώρα διοργανώνει - για την 3η Δεκέμβρη - συναυλία με την «Κόκα-Κόλα» και την «Αλφα Μπανκ».

Το ΚΚΕ στηρίζει τα ώριμα αιτήματα του αγωνιστικού αναπηρικού κινήματος που απαντούν στις σύγχρονες ανάγκες των ΑμΕΑ και των οικογενειών τους. Και το αναπηρικό κίνημα δεν έχει παρά να συνταχτεί με τις λαϊκές δυνάμεις που επιδιώκουν τη συγκρότηση μετώπου για τη λαϊκή εξουσία που θα διασφαλίζει στους αναπήρους όλα τα δικαιώματά τους και όλα τα κοινωνικά αγαθά.