ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Το 'φαγε ο ... Καλατράβα...

Γρηγοριάδης Κώστας

Μια ιστορία είκοσι περίπου χρόνων έχει η κατασκευή νέου νοσοκομείου στη Χαλκίδα (το υπάρχον είναι παλιό, δεν καλύπτει τις ανάγκες και δεν μπορεί να επεκταθεί, καθώς βρίσκεται στο κέντρο της πόλης). Η ανέγερσή του πρωτοεξαγγέλθηκε το ...1985 από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Από τότε, η εξαγγελία έχει επαναληφθεί αρκετές φορές, ιδιαίτερα στις προεκλογικές περιόδους. Μάλιστα, η προηγούμενη κυβέρνηση, διά στόματος Κ. Σημίτη, ανακοίνωσε και πάλι την κατασκευή του και προχώρησε στην παραχώρηση έκτασης 33 στρεμμάτων στο Πεδίο Βολής Χαλκίδας, ενώ χρειάζονται 125. Ταυτόχρονα, ανατέθηκε η μελέτη του έργου στη ΔΕΠΑΝΟΜ, δόθηκαν διαβεβαιώσεις ότι βρέθηκαν και δεσμεύτηκαν τα απαιτούμενα κονδύλια των 17 δισ. δρχ., αλλά ποτέ δεν προχώρησε η δημοπράτηση του έργου. Αξίζει, επίσης, να σημειωθεί ότι ήταν από τις κυριότερες εξαγγελίες του νυν πρωθυπουργού, Κ. Καραμανλή, κατά την προεκλογική του ομιλία στη Χαλκίδα.

Ολ' αυτά, στις αρχές του 2004. Σήμερα, δέκα μήνες μετά, η κατασκευή του νέου νοσοκομείου Χαλκίδας βρίσκεται στον αέρα, όπως σημειώνει πρόσφατα σε σχετικό ρεπορτάζ η τοπική εφημερίδα «Πανευβοϊκόν Βήμα». Ο λόγος; Οι πιστώσεις, που είχαν δεσμευτεί από τον προϋπολογισμό για το νέο νοσοκομειο της Χαλκίδας, διατέθηκαν για τις ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων...

Η κριτική...

«Τα νέα φορολογικά κλιμάκια της τριετίας - οι μειώσεις και πότε αρχίζουν. Φοροαλλαγές με βήμα σημειωτόν... Ως συνήθως, με τις νέες ρυθμίσεις ευνοούνται τα υψηλά εισοδήματα». Αυτά έλεγε το «Βήμα» στη χτεσινή πρώτη του σελίδα, σχετικά με το νέο φορολογικό νομοσχέδιο, που κατέληξε η Κυβερνητική Επιτροπή. Και δεν έχει άδικο, αρκεί η σημείωση του «ως συνήθως» να εννοεί, ότι τα ίδια γίνονταν και επί ΠΑΣΟΚ. Πάντως, αν έτσι έχουν τα πράγματα, μπαίνουμε στον πειρασμό να σημειώσουμε ότι έπρεπε να βρεθεί το ΠΑΣΟΚ στην αντιπολίτευση, για να κάνει το «Βήμα» κριτική - έστω και τέτοια...- στα πεπραγμένα του. Πάλι καλά...

Το ΙΚΑ...

Ασθενής με ίλιγγο, ναυτία και αστάθεια επισκέπτεται το ΙΚΑ Αγίου Αλεξίου, στην Πάτρα, και ο γιατρός κρίνει απαραίτητη την άμεση πραγματοποίηση ακτινογραφίας στον αυχένα. Ο ασθενής πηγαίνει, λοιπόν, στη Γραμματεία του Ακτινολογικού, αλλά η τελευταία τον ενημερώνει πως η ακτινογραφία μπορεί να γίνει στις ...23 του Νοέμβρη(!!!), δηλαδή, δύο βδομάδες μετά. Οι εύλογες απορίες του ασθενούς, αλλά και οι διαμαρτυρίες του, δεν αλλάζουν στο παραμικρό τα δεδομένα, όπως και το δίλημμα, που βρίσκεται ξεκάθαρο μπροστά του: Να καταφύγει σε ιδιωτικό ακτινολογικό, πληρώνοντας από την τσέπη του και παίρνοντας πίσω ένα μόνο μέρος των χρημάτων του -αργότερα και μετά τις γνωστές ταλαιπωρίες... - ή να παραμείνει στην αγωνία και βλέποντας τα πράγματα να περιστρέφονται γύρω του, για δυο ολόκληρες βδομάδες; Δίλημμα, που γίνεται πολύ σκληρότερο, όταν οι ανάγκες της ζωής πιέζουν φοβερά και υπερβαίνουν κατά πολύ τα όποια διαθέσιμα εισοδήματα.

... και η πολύμορφη ιδιωτικοποίησή του

Το προαναφερόμενο παράδειγμα είναι προχτεσινό και, δυστυχώς, δεν αποτελεί εξαίρεση. Οι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ - και όχι μόνον αυτοί - εξαναγκάζονται, ολοένα και περισσότερο, να καταφεύγουν στον ιδιωτικό τομέα. Η πολιτική της πολύμορφης ιδιωτικοποίησης του ασφαλιστικού συστήματος και της δημόσιας Υγείας συνεχίζεται και εντείνεται, αφού και οι τομείς αυτοί πρέπει να προσαρμοστούν στις «ανάγκες της αγοράς», που μόνιμα και συστηματικά επικαλούνται οι κυβερνώντες και οι λοιποί οπαδοί του «ευρωμονόδρομου» και της «παγκοσμιοποίησης». Αλλωστε, δεν είναι τυχαίο το γεγονός - όπως έγραφε ο χτεσινός «Ρ» - πως οι ιδιωτικές δαπάνες για την Υγεία εκτινάχτηκαν στο 47% του συνόλου, σύμφωνα με στοιχεία του ΟΟΣΑ. Κι όλ' αυτά σε βάρος των ασφαλισμένων, που καλούνται να πληρώσουν όχι μόνο σε άγχος, αγωνία και ταλαιπωρία, αλλά και σε ευρώ, για το αναφαίρετο δικαίωμά τους να έχουν πρόσβαση σε μια συνεχώς και λιγότερο δημόσια και δωρεάν Υγεία.

Τα ... περασμένα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΠΑΛΙ ΚΑΛΑ, που ήρθε χτες, με αφορμή τις εξελίξεις για την ΠΓΔΜ, στο προσκήνιο ο Κώστας Σημίτης, ο πρώην πρωθυπουργός, για να μας θυμίσει - όπως είπε - τις μέρες «διεθνούς κύρους» της Ελλάδας, που τώρα ανήκουν στο παρελθόν!

Προφανώς, δεν αναφερόταν στα ...ηρωικά «ευχαριστώ» του στους Αμερικανούς την περίοδο των Ιμίων, ούτε και στις «συμβατικές υποχρεώσεις» που παπαγάλιζε η κυβέρνησή του, όταν δεχόταν να συμβάλει στις επιχειρήσεις των ΗΠΑ στη Γιουγκοσλαβία, στο Αφγανιστάν και το Ιράκ.

Υποθέτουμε, επίσης, ότι δεν αναφερόταν στις επισκέψεις τού τότε υπουργού Εξωτερικών και νυν προέδρου του ΠΑΣΟΚ στη Μέση Ανατολή, όταν μετέφερε, στις συναντήσεις τους με αξιωματούχους των εκεί χωρών, το «αντιτρομοκρατικό» δόγμα του Τζορτζ Μπους.

Μάλλον, ουδείς κατάλαβε πού αναφερόταν. Ισως, στις φιέστες για την ανάληψη της Προεδρίας της Ευρωπαϊκής Ενωσης ή στις αντίστοιχες για τη διεύρυνση της ΕΕ στους «25» (που, παρεμπιπτόντως, σήμερα βλέπουμε παντού τις συνέπειές της).

Ισως πάλι στις τουρκικές ασκήσεις στο Αιγαίο και τις παραβιάσεις υπό την εποπτεία Ελληνα διοικητή στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ.

Σε κάθε περίπτωση πάντως ...χαρήκαμε που τον ξαναθυμηθήκαμε. Εστω κι αν το υποτιθέμενο «κύρος της Ελλάδας στο εξωτερικό» μάλλον δεν έφθασε για να έχει ο ίδιος κύρος στο ...εσωτερικό.

ΠΑΡΕΞΗΓΗΘΗΚΕ χτες στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Μίμης Ανδρουλάκης, λέγοντας ότι η συζήτηση για την οικονομία περιορίζεται στην κόντρα ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για την απογραφή και τα «παλιά ελλείμματα»! Μίλησε, μάλιστα, για «άτυπη συμπαιγνία».

Κι αυτό, γιατί δεν έχουμε - είπε - την ευκαιρία να συζητήσουμε για σοβαρά προβλήματα που υπάρχουν, «όπως το Ασφαλιστικό». Εμεινε στη διαμαρτυρία και δεν ανέλυσε τις θέσεις του, πλην όμως και μόνον η διάθεσή του να ανοίξει τέτοιο θέμα μάλλον προβληματίζει...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πόσο μάλλον, που, όχι μόνον είναι βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, αλλά και ανταγωνίζεται τον αρχηγό του στον αντιδραστικό και νεοφιλελεύθερο χαρακτήρα των σχετικών ιδεών και προτάσεων...

Το δίκιο του χωρικού

Πάλι στους δρόμους του αγώνα οι μικρομεσαίοι αγρότες. Διαμαρτύρονται γιατί τους κλέβουν το ψωμί, τους στερούν το δίκιο. Εκμεταλλευτές και κερδοσκόποι παίρνουν τη σοδειά πετώντας τους ένα ξεροκόμματο και τους ρίχνουν στη φτώχεια. Και το γκουβέρνο - όπως πάντα - στο πλευρό των κλεφτών και των απατεώνων. Σαν είλωτας δουλεύει ο γεωργός κι ο κτηνοτρόφος κι απολαβή καμιά. Παράγει πλούτο και, αντί να 'χει εισόδημα, πνίγεται στο χρέος. Τρέφει άλλους πολλούς και πεινάει ο ίδιος. Ξένα και ντόπια αφεντικά έχουν για ξέκαμα τον μικρό και φτωχό καλλιεργητή. Αρπάζουν τη γη του και τη δίνουν στους προύχοντες. Τον διώχνουν από τον τόπο του και τριγυρνάει, σαν την άδικη κατάρα, στις πόλεις της ανεργίας και στα σκλαβοπάζαρα της ξενιτιάς.

Αγρια τα απανωτά χτυπήματα στη μικρομεσαία αγροτιά, αλλά ο ξωμάχος δεν το βάζει κάτω. Παλεύει, με νύχια και με δόντια, να μην ξεριζωθεί, να κρατήσει το χωράφι, να μείνει στο χωριό. Ακουμπώντας στη γη, παίρνει δύναμη σαν τον μυθικό Ανταίο και συνεχίζει τον αγώνα επιβίωσης. Διεκδικεί όσα δικαιούται κι ό,τι του αξίζει. Αγωνίζεται σκληρά ν' αυξήσει το εισόδημά του, για να μπορεί να ζει αξιοπρεπώς η οικογένειά του, πασχίζει να καλυτερέψουν οι συνθήκες ζωής στο χωριό για να μην είναι «πολίτης β΄ κατηγορίας» ο κάτοικος της υπαίθρου. Απαιτεί να 'χει τη δυνατότητα να σπουδάσει τα παιδιά του, να βρίσκει το γιατρό όταν τον χρειάζεται, να μπορεί κι αυτός ν' αθληθεί, να διασκεδάσει.

Στους κατοίκους των πόλεων απευθύνονται οι αγωνιζόμενοι αγρότες, ζητώντας να τους καταλάβουν και να τους συμπαρασταθούν. Κι ο άνθρωπος της πόλης έχει συμφέρον ν' ακούσει τη φωνή και ν' ανταποκριθεί στην έκκληση του χωρικού. Γιατί, αν ο Ελληνας γεωργός και ο κτηνοτρόφος σταματήσουν να παράγουν, ο καταναλωτής θ' αναγκαστεί να τρώει εισαγόμενα προϊόντα, πολλά από τα οποία είναι μολυσμένα από διοξίνες, ή «μεταλλαγμένα». Κι αν ο αγρότης-ακρίτας αναγκαστεί να εγκαταλείψει τη «σκοπιά» του, ο κίνδυνος για την πατρίδα θα είναι μεγαλύτερος. Κοινά, λοιπόν, τα συμφέροντα των λαϊκών στρωμάτων του χωριού και της πόλης, κοινός πρέπει να 'ναι κι ο αγώνας τους.

Υπάρχουν μερικοί που καταλογίζουν ευθύνες στον αγροτικό κόσμο για την ακρίβεια στην αγορά. Δεν έχουν δίκιο. Τα αγροτικά προϊόντα που φτάνουν στον καταναλωτή πανάκριβα, ο παραγωγός τα πουλάει πάμφθηνα. «Κλέφτης κι απατεών» είναι ο «μεσάζων» εμποροβιομήχανος, που κερδοσκοπεί σε βάρος και των δύο πλευρών και φταίχτης είναι η κυβέρνηση που επιτρέπει την κερδοσκοπική ασυδοσία. Υπάρχουν και κάποιοι που κατηγορούν τους αγρότες επειδή, πολλές φορές, χρησιμοποιούν «προχωρημένες» μορφές πάλης, όπως οι αποκλεισμοί δρόμων, κ.ά. Αλλά, πώς αλλιώς να δείξει ο αγωνιστής της αγροτιάς το μέγεθος των προβλημάτων του, την οργή του για την αδικία και την αποφασιστικότητά του να παλέψει για τη σωτηρία; Υστερα, «ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά δε γίνεται»...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Σε βάρος του λαού...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αποκαλυπτικά τα στοιχεία, που παρέθεσε ο Ν. Μπατιστάτος, μιλώντας εκ μέρους του ΚΚΕ σε πρόσφατη ημερίδα του ΤΕΕ, για το φυσικό αέριο. Το ΚΚΕ - τόνισε ο Ν. Μπατιστάτος - ήταν πάντα υπέρ της χρήσης του φυσικού αερίου, ως πηγής ενέργειας, που θα μπορούσε να εξυπηρετήσει το λαό. Σήμερα, όμως, χρησιμοποιείται σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων. Και τούτο, γιατί χρησιμοποιείται κυρίως για την ηλεκτροπαραγωγή, όπου μόνο το 50% του καυσίμου μπορεί να αξιοποιηθεί - αν συνυπολογιστούν και οι απώλειες του συστήματος μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας, το ποσοστό αυτό πέφτει στο 40% - και όχι για τις οικιακές ανάγκες (θέρμανση, κλπ.), όπου η απόδοση του φυσικού αερίου είναι πολύ μεγαλύτερη. Ετσι, η παραγωγή ηλεκτρικού ρεύματος με φυσικό αέριο έχει κόστος κατά 50% μεγαλύτερο απ' ό,τι με λιγνίτη. Κόστος, το οποίο πληρώνουν οι εργαζόμενοι - καταναλωτές.

Ολ' αυτά - υπογράμμισε ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ - είναι γνωστά στους κυβερνώντες. Συνεχίζουν, όμως, στον ίδιο δρόμο, γιατί αυτό επιβάλλουν οι ευρωενωσιακοί κανόνες της «απελευθέρωσης» και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Οπως αναφέρθηκε στην ημερίδα, το 70% του φυσικού αερίου στην Ελλάδα απορροφάται από τη ΔΕΗ (με πέντε μονάδες ηλεκτροπαραγωγής), το 22% από τη βιομηχανία και μόλις το 8% από την επαγγελματική και οικιακή κατανάλωση.

... και σε όφελος της πλουτοκρατίας

Συμπληρωματικά στο προηγούμενο σχόλιο πάρτε υπόψη σας και τα εξής: Η λεγόμενη απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας έχει σκοπό να διευκολύνει την εισβολή των κεφαλαιοκρατών στους τομείς αυτούς, μετατρέποντάς τους σε χώρους επιχειρηματικής κερδοφορίας. Στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας, όμως, οι κεφαλαιοκράτες προτιμούν τις μονάδες ηλεκτροπαραγωγής με φυσικό αέριο, γιατί απαιτούν πολύ λιγότερα κεφάλαια απ' αυτές με λιγνίτη και αδιαφορούν για το αυξημένο κόστος παραγωγής, αφού το τελευταίο θα το πληρώσουν οι εργαζόμενοι - καταναλωτές. Το γεγονός αυτό, βέβαια, προϋποθέτει τη διαμόρφωση των ανάλογων προϋποθέσεων. Και αυτές δε συμπεριλαμβάνουν μόνο την εισαγωγή φυσικού αερίου από άλλες χώρες, την κατασκευή των ανάλογων αγωγών και δικτύων, κλπ., κλπ., και, μάλιστα, με χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού. Συμπεριλαμβάνει, επίσης, τη διαμόρφωση των ανάλογων, υψηλών τιμολογίων από τη ΔΕΗ, ώστε να γίνουν ανταγωνιστικοί οι κεφαλαιοκράτες - αυριανοί παραγωγοί ηλεκτρικού ρεύματος. Ετσι, η ΔΕΗ «υποχρεώνεται» στη χρήση φυσικού αερίου, τόσο για να αυξηθεί το κόστος παραγωγής του ηλεκτρικού ρεύματος και ακόμη περισσότερο το τιμολόγιό της, όσο και για να «βοηθήσει» στην απορρόφηση των εισαγόμενων ποσοτήτων αερίου.

Ετσι, το φυσικό αέριο μετατρέπεται από μια φτηνή για το λαό και φιλική προς το περιβάλλον πηγή ενέργειας, σε μοχλό υπερκερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου, με δυσβάστακτες συνέπειες για τα λαϊκά στρώματα. Οσο για το επιχείρημα ότι η «απελευθέρωση» ενισχύει τον ανταγωνισμό και ρίχνει τις τιμές, δε χρειάζεται να πούμε τίποτε...

Παρουσία με... νόημα

Αντιγράφουμε από το χτεσινό «Βήμα»: «Ως είθισται τα τελευταία χρόνια, η ΝΔ οργανώνει και εφέτος μια "κυριλέ" εκδήλωση για την επέτειο του Πολυτεχνείου. Από την εποχή που η ΔΑΠ έγινε πρώτη δύναμη στα πανεπιστήμια τείνουμε να πιστέψουμε ότι το Πολυτεχνείο ήταν κάτι ανάμεσα σε χοροεσπερίδα και σχολική εορτή. Η σεμνή τελετή θα λάβει εφέτος χώρα στην αίθουσα της Παλαιάς Βουλής και δε θα είχε ιδιαίτερο ενδιαφέρον αν δεν υπήρχε - από χθες - μια γαργαλιστική πληροφορία. Δίπλα στον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή, που θα παρίσταται αυτοδικαίως, έχει κρατηθεί μία θέση για τον απερχόμενο πρόεδρο του Συνασπισμού κ. Ν. Κωνσταντόπουλο. Οι ίδιες πληροφορίες τον θέλουν κάτι σαν τιμώμενο πρόσωπο στη συγκεκριμένη εκδήλωση και οι φήμες που τον συνδέουν με τις προθέσεις της Ρηγίλλης να τον προτείνει για το ανώτατο πολιτικό αξίωμα αναμένεται να επιστρέψουν».

Δεν είσαι ελέφαντας; Απόδειξέ το!

Αν έχετε λίγο μακριά μαλλιά, φοράτε ένα απλό τζιν μπουφάν και όχι «ασφαλίτικη» καμπαρτίνα και η τσάντα που κουβαλάτε μπορεί να έχει κάποια κονκάρδα με τον Τσε ή τον Λένιν, μην περάσετε μπροστά από το υπουργείο Απασχόλησης. Μπορεί οι ειδικοί φρουροί του υπουργείου να σας περάσουν για «τρομοκράτη»!

Το περιστατικό αυτό συνέβη χτες σε συντάκτη του «Ρ», έξω από το υπουργείο Απασχόλησης. Η «φάτσα» του συντάκτη δεν άρεσε στους αστυνομικούς και του ζήτησαν δημοσιογραφική ταυτότητα. Μια και δεν την είχε μαζί του, αξίωσαν να ψάξουν την «ύποπτη» τσάντα, που είχε, μήπως κουβαλούσε μέσα καμία ...βόμβα.

Δεν έψαχναν όμως στο σωστό μέρος. Ο πραγματικός «τρομοκράτης» είναι αλλού. Είναι μέσα στο υπουργείο, στην καρέκλα του υπουργού και τρομοκρατεί χιλιάδες εργαζόμενους καθημερινά.

Ακτοπλοΐα για το λαό

Απέναντι στο μαύρο μέτωπο εφοπλιστών, κυβέρνησης της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και Ευρωπαϊκής Ενωσης που θέλουν τις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, τοπίο που θα κυριαρχεί ο νόμος της ζούγκλας για το κέρδος των εφοπλιστών, νησιώτες και ναυτεργάτες προτάσσουν το δικό τους μέτωπο. Αυτό του συντονισμένου και καλά οργανωμένου αγώνα, της κοινής διεκδίκησης. Το πρώτο μεγάλο βήμα έγινε στις 26 Σεπτέμβρη - τη μέρα που έκλειναν τέσσερα χρόνια από την τραγωδία του «ΕΞΠΡΕΣ ΣΑΜΙΝΑ» - με τη συγκρότηση της παναιγαιακής Συντονιστικής Επιτροπής. Ηδη ο αγωνιστικός συναγερμός ηχεί σ' όλο το Αιγαίο. Νησιώτες και ναυτεργάτες βρίσκονται επί ποδός ξεδιπλώνοντας το τελευταίο δεκαήμερο πολύμορφη αγωνιστική δραστηριότητα με πρωτόγνωρη μαζικότητα και δυναμικότητα. Ο αγώνας κλιμακώνεται με την παννησιωτική κινητοποίηση στις 24 Νοέμβρη και έπεται συνέχεια.

Το συντονισμένο αγωνιστικό ξεσηκωμό, προκάλεσε το διαρκές έγκλημα που διαπράττεται με τη λεγόμενη «απελευθέρωση» των ακτοπλοϊκών συγκοινωνιών, που, όπως είχε προειδοποιήσει το ΚΚΕ, ήρθε να επιδεινώσει την ήδη δραματική κατάσταση που επικρατούσε στις θαλάσσιες ενδομεταφορές. Ειδικά εδώ και δύο χρόνια, οπότε και τέθηκε σε εφαρμογή ο διαλυτικός κανονισμός 3577/92 της Ευρωπαϊκής Ενωσης από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που η κυβέρνηση της ΝΔ εφαρμόζει και προχωράει παραπέρα, εκατομμύρια άνθρωποι που μετακινούνται με τα πλοία της ακτοπλοΐας, αλλά και οι ναυτεργάτες, μετατράπηκαν πλέον σε «μάρτυρες».

Πλοία παλιά, με λειψή συντήρηση, που αποτελούν και τη συντριπτική πλειοψηφία των ακτοπλοϊκού στόλου, βγάζουν την ψυχή των ναυτεργατών για να τα κρατούν «εν πλω» και τρομοκρατούν τους επιβάτες. Το καλοκαίρι τα πλοία φορτώνονται «όσο πάει» και το χειμώνα δένουν αυθαίρετα από τους εφοπλιστές, αφήνοντας νησιά εντελώς ακάλυπτα. Και από πάνω τα πανάκριβα ακτοπλοϊκά ναύλα, κόστος που μετακυλίεται στα είδη πρώτης ανάγκης των νησιών, κάνουν τη ζωή των νησιωτών ακόμα πιο δύσκολη.

Το κίνημα που αναπτύσσεται στα νησιά διεκδικεί το αυτονόητο. Οτι οι Ακτοπλοϊκές Συγκοινωνίες που αποτελούν χώρο στρατηγικής σημασίας και αφορούν τη ζωή εκατομμυρίων ανθρώπων, τη ζωή και την ανάπτυξη των νησιών, που συνδέονται άμεσα με την ασφάλεια της χώρας και την εδαφική της ακεραιότητα, δεν μπορεί να είναι παραδομένες στα χέρια των εφοπλιστών ντόπιων και ξένων, αλλά να είναι λαϊκή περιουσία. Οτι πρέπει να είναι φτηνές, σύγχρονες, απρόσκοπτες και ασφαλείς, με πληρώματα που θα έχουν κατακτήσεις και δικαιώματα.

Ωστόσο είναι προφανές ότι το κίνημα δε θα μπορέσει να εξασφαλίσει τις όποιες κατακτήσεις του, αν δεν αλλάξει η σημερινή πολιτική, αν δηλαδή αυτός ο αγώνας δεν έχει προοπτική. Η ανακοίνωση του ΠΓ του ΚΚΕ δίνει ανάγλυφα τη διέξοδο παίρνοντας υπόψη την ίδια τη ζωή, η οποία δείχνει ότι απαιτούνται ριζικές πολιτικές και κοινωνικές αλλαγές. Λαϊκή εξουσία και διακυβέρνηση που θα εκφράζει τα συμφέροντα της εργατικής τάξης, των λαϊκών στρωμάτων και όχι των εφοπλιστών. Σε αυτά τα πλαίσια μπορεί να λειτουργήσει ο Εθνικός Οργανισμός Ακτοπλοϊκών Συγκοινωνιών με εργατικό - κοινωνικό έλεγχο για ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες προς όφελος των λαϊκών στρωμάτων και των ναυτεργατών.