Κάτι τέτοια γίνονται και μετά «κλαίγονται» οι κάθε λογής οπαδοί του ευρωμονόδρομου, για το επίπεδο ωρίμανσης της «ευρωπαϊκής ιδέας», ιδιαίτερα στις νέες χώρες - μέλη της ΕΕ.

Μιλάμε για τον Βάτσλαβ Κλάους, Πρόεδρο της Τσεχίας, ο οποίος εξελέγη το 2003 και έχει διατελέσει πρόεδρος του συντηρητικού Δημοκρατικού Κόμματος των Πολιτών, του οποίου είναι και συνιδρυτής. Τις προάλλες, λοιπόν, ο Β. Κλάους άσκησε βέτο στην ψήφιση νομοσχεδίου για το ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης, το οποίο θα επέτρεπε την έκδοση Τσέχων σε άλλες χώρες της ΕΕ. Σύμφωνα με τις δηλώσεις του, αν επέτρεπε την ψήφιση του νομοσχεδίου, θα σήμαινε ότι παραδίδει μέρος της κυριαρχίας της χώρας και του δικαιώματός της να προστατεύει τους πολίτες της.

Λίγο οι συνεχώς εντεινόμενες ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και ανταγωνισμοί στην ευρωένωση των «25», λίγο οι σχετικά ισχυρές αντιδράσεις του τσέχικου λαού στην πρόσδεση της χώρας του στο άρμα της ΕΕ κι έρχεται ο πράγματι συντηρητικός Β. Κλάους να δώσει μαθήματα εθνικής ανεξαρτησίας στους απανταχού φιλελεύθερους, «προοδευτικούς», «κεντροαριστερούς», «ανανεωτές της αριστεράς», κλπ., κλπ.

Ενα διαφημιστικό φυλλάδιο, χρώματος ροζ, μιας εταιρίας, η οποία εξυπηρετεί, με το αζημίωτο, όσους θέλουν να κάνουν «γνωριμίες» - παντός είδους κι ό,τι ήθελε προκύψει... - κυκλοφορεί, σε μεγάλες ποσότητες, στα «γκισέ» του κεντρικού ταχυδρομικού καταστήματος στη Λάρισα!

«Μην περιμένετε άλλο, δείτε πόσο εύκολο είναι», αναγράφεται, ανάμεσα στα άλλα «τραβηχτικά», στο φυλλάδιο, που είναι τοποθετημένο σε πολλά και εμφανή σημεία του ταχυδρομείου, ούτως ώστε να φτάνει σε όσο το δυνατόν περισσότερα μάτια και χέρια Λαρισαίων πολιτών.

Οταν αναζητήσαμε τη ...ρίζα του φαινομένου και μιλήσαμε με τον διευθυντή του καταστήματος, μάθαμε ότι το φυλλάδιο κυκλοφορεί κατόπιν αδείας των ΕΛΤΑ, τα οποία έχουν κάνει οικονομική συμφωνία με την εν λόγω εταιρία. Μάλιστα, όπως έσπευσε ο διευθυντής να μας διαβεβαιώσει, η προαναφερόμενη συμφωνία είναι καθ' όλα νόμιμη, αφού το περιεχόμενο του φυλλαδίου δεν είναι αντεθνικό και δεν προσβάλλει τη δημόσια αιδώ!!

Και δεν αμφισβητούμε, βέβαια, τη διαβεβαίωση του κ. διευθυντή, περί νομιμότητας της συμφωνίας. Τούτο, όμως, δε δίνει το δικαίωμα στα Ελληνικά Ταχυδρομεία να περηφανεύονται κι όλας γι' αυτή και το γενικότερο ...εμπλουτισμό του ρόλου τους. Προφανώς, οι σχετικές αντιδράσεις των εργαζομένων στο κεντρικό κατάστημα της Λάρισας δε λένε τίποτε στην ηγεσία των ΕΛΤΑ.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, κι αυτό το «περιστατικό» δείχνει μέχρι πού μπορεί να φτάσει και τι αποτέλεσμα μπορεί να έχει η λογική και η πρακτική της εμπορευματοποίησης και «απελευθέρωσης» των πάντων. Διότι ουδείς θα διαφωνήσει ότι η πολιτική ιδιωτικοποίησης των ΕΛΤΑ, που προωθείται τα τελευταία χρόνια, στο πλαίσιο της «ελεύθερης» αγοράς, είναι αυτή που «επιτρέπει» στα Ελληνικά Ταχυδρομεία να κάνουν συμφωνίες για διαφήμιση εταιριών «γνωριμιών». Αυτή η πολιτική που καταργεί το δημόσιο χαρακτήρα των υπηρεσιών, αφαιρεί, ταυτόχρονα και κάθε ηθικό έρεισμα που, ως ένα βαθμό, υπήρχε στη λειτουργία τους.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το χειρότερο, όμως, είναι ότι, παρά το θόρυβο που έχει ξεσπάσει, κάθε άλλο παρά διαφαίνεται ...φως στον ορίζοντα για την τύχη τους. Βλέπετε, δε βρέθηκε λίγο ενδιαφέρον γι' αυτά στο ...σοβαρό και βαθύ πολιτικό προβληματισμό, που υποτίθεται ότι διακατέχει κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση.

Αρκετοί αθλητές (και ολυμπιονίκες) τα λένε και τα ξαναλένε, όμως οι πάντες τους αντιμετωπίζουν με χαμόγελα συγκατάβασης και τους χτυπάνε φιλικά τον ώμο. Οι ίδιοι, που, πριν από μερικούς μήνες, τους έκλειναν την πόρτα κατάμουτρα.

ΤΣΑΚΩΝΟΝΤΑΙ - όπως διαβάζουμε - στην κυβέρνηση, για το ποιες ακριβώς θα είναι οι αρμοδιότητες του υπουργού Τουρισμού και αν θα έχει τη συνολική ευθύνη για την προβολή της χώρας στο εξωτερικό. Πλην όμως, σε άλλα θέματα κάνει ...ανενόχλητος τη δουλιά του.

Οπως, για παράδειγμα, όταν προσπαθεί να επεκτείνει τις λεγόμενες «τουριστικές περιοχές» και, ταυτόχρονα, τα ωράρια των υπαλλήλων στις περιοχές αυτές.

Δεν ξέρουμε τι θα κάνει με την προβολή της χώρας στο εξωτερικό, όσον αφορά όμως την προβολή της στο ...εσωτερικό, δεν τα πάει καθόλου καλά. Δε δημιουργεί καλή εικόνα σε κανέναν η κατάργηση της κυριακάτικης αργίας και του 8ωρου.

ΝΕΕΣ ΑΙΧΜΕΣ περί μαζικών απολύσεων στον ΟΤΕ χτες από τον διευθύνοντα σύμβουλο Παναγιώτη Βουρλούμη και μάλλον πρέπει να ξαναμπεί στον κόπο ο κυβερνητικός εκπρόσωπος να τις διαψεύσει για μια ακόμη φορά.

Μόνο, που σ' αυτήν τη χώρα δεν κατοικούν ανόητοι και άπαντες καταλαβαίνουν ότι αυτού του είδους τα «παιγνιδάκια» αποδεικνύουν ότι όντως αυτές είναι οι πραγματικές προθέσεις της κυβέρνησης.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πέρα απ' την αδιαμφισβήτητη αλήθεια ότι στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες η «μόνιμη και καθολική πρακτική» ήταν ο μαζικός λαϊκός αθλητισμός. Πέρα απ' το γεγονός, επίσης, ότι τα όσα λέγονται, περί του «μαζικού σοσιαλιστικού ντόπινγκ», κλπ., είναι άλλο ένα κατασκεύασμα, σαν αυτό των δεκάδων χιλιάδων νεκρών της Τιμισοάρα. Πέρα από το ότι τα όποια κρούσματα δεν ακυρώνουν τα προαναφερόμενα, ανεξάρτητα από την ανάγκη να αποτελέσουν κι αυτά αιτία προβληματισμού, κυρίως, στο ζήτημα της τότε διαπάλης των δύο συστημάτων, του συστήματος των διεθνών σχέσεων, των επιλογών των σοσιαλιστικών χωρών για τέτοια ή άλλα θέματα, στην κούρσα των ανταγωνισμών που είχε επιβάλει ο ιμπεριαλισμός. Πέρα κι από το γεγονός ότι το παγκόσμιο σοσιαλιστικό σύστημα δεν υπάρχει πια, ανατράπηκε εδώ και μια δεκαπενταετία, «πληρώνοντας» τα λάθη και τις αδυναμίες του, ενώ οι λαοί αυτών των χωρών πληρώνουν, λόγω της απαράδεκτης κατάστασης που έχουν οδηγηθεί από την καπιταλιστική παλινόρθωση...

Πέρα απ' αυτά, λοιπόν, υπάρχουν κυρίως τα κρίσιμα και καυτά ερωτήματα της σημερινής αθλητικής πραγματικότητας. Και ζητούν απαντήσεις. Σ' αυτά και σε όσα προτείνει το ΚΚΕ έχουν να πουν κάτι ουσιαστικό;

Και για να γίνουμε περισσότερο συγκεκριμένοι. Είναι ή δεν είναι ένα βασικό και στοιχειώδες δικαίωμα του κάθε πολίτη και, ιδιαίτερα, των νέων η άθληση; Πρέπει ή δεν πρέπει η οργανωμένη κοινωνία και, πρωτίστως, το όποιο κράτος, να εξασφαλίζει επαρκώς και ισότιμα το δικαίωμα αυτό σε όλους; Μπορεί να γίνει αυτό, με τη μετατροπή του αθλητισμού σε εμπόρευμα και σε αντικείμενο εκμετάλλευσης και κερδοσκοπίας, όπως συμβαίνει σήμερα, με τις πολυεθνικές, τις κάθε λογής «αλυσίδες» γυμναστηρίων και διακίνησης σκευασμάτων, τους «χορηγούς», κλπ., κλπ. και με το σημερινό πολιτικό - αθλητικό σύστημα και το καπιταλιστικό κράτος, να αποτελούν τους μοχλούς προώθησης και επιβολής της άθλιας αυτής πραγματικότητας; Είναι ή δεν είναι η σημερινή έκφραση του στρεβλού και άρρωστου πρωταθλητισμού, το πάση θυσία κυνήγι των επιδόσεων και των ρεκόρ, τα αναβολικά και τα κάθε λογής φαρμάκια, μια συνέπεια, πρώτα και κύρια, της εντεινόμενης εμπορευματοποίησης του αθλητισμού, της αυξανόμενης συνεχώς κυριαρχίας των μεγάλων εταιριών, του απάνθρωπου ανταγωνισμού και του κυνηγητού του θεάματος και των κερδών, της καλλιέργειας και συνεχούς αναπαραγωγής των αντίστοιχων προτύπων και ειδώλων; `Η, μήπως, υπάρχει και η παραμικρή αμφιβολία ότι στο δρόμο αυτό βαδίζουν χέρι χέρι οι πολυεθνικές, το καπιταλιστικό κράτος και οι κάθε λογής πολιτικοί και αθλητικοί υπηρέτες του συστήματος, είτε στην Ελλάδα, είτε στις άλλες καπιταλιστικές χώρες, είτε στη ΔΟΕ;

Καθαρές και γνωστές σε όλους είναι οι απαντήσεις που δίνει το ΚΚΕ στα ερωτήματα αυτά. Οπως είναι γνωστό, επίσης, ότι είναι έτοιμο και πρόθυμο να ακούσει και να συζητήσει την οποιαδήποτε καλόπιστη κριτική και διαφορετική γνώμη. Η ολόπλευρη και ουσιαστική ικανοποίηση του κοινωνικού δικαιώματος στην άθληση (όπως και των υπολοίπων λαϊκών δικαιωμάτων) και η μετατροπή του αθλητισμού από εμπόρευμα και αντικείμενο κερδοσκοπίας σε μοχλό καλλιέργειας αξιών και ιδανικών και διαπαιδαγώγησης των νέων ανθρώπων απαιτούν ριζικές αλλαγές, τη σύγκρουση με τις σημερινές κυρίαρχες δυνάμεις και αντιλήψεις, την ανατροπή τους και την κατάκτηση της εξουσίας από τον οργανωμένο λαό. Γι' αυτό παλεύουν οι κομμουνιστές. Και το κάνουν, χωρίς την παραμικρή υποτίμηση της επιτακτικής ανάγκης για την ενίσχυση της αντίστασης και του αγώνα ενάντια στα όσα γίνονται σήμερα. Δε σταματούν, ούτε στιγμή, να παλεύουν για το βασικό τους στόχο και, ταυτόχρονα, αγωνίζονται καθημερινά για τη μείωση των αρνητικών για το λαό και τη νεολαία συνεπειών, παίρνουν πρωτοβουλίες και κάνουν προτάσεις. Ενα τελευταίο χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν η προχτεσινή παρέμβαση της Λούλας Καρατζά, μέλους του ΔΣ του ΣΕΓΑΣ και το κάλεσμά της, σε όσους αγαπούν τον αθλητισμό, να συσπειρωθούν και να απαιτήσουν την πλήρη αλλαγή του σχετικού θεσμικού πλαισίου, τον εκδημοκρατισμό του αθλητικού οικοδομήματος και τη διάθεση συγκεκριμένου ποσού από τον κρατικό προϋπολογισμό, που να καλύπτει τις ανάγκες, ώστε να κοπούν οι δεσμοί με τους «χορηγούς». Αλλο παράδειγμα είναι οι προτάσεις του ΚΚΕ για τον σχολικό αθλητισμό, κλπ.

Βέβαια, όσοι άλλα γράφουν κι άλλα έχουν στο μυαλό τους και, ιδιαίτερα, όσοι δε θέλουν να συγκρουστούν με το κατεστημένο και τα μεγάλα συμφέροντα, προτιμούν την... αποφυγή διά της πλαγίας...