ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Εναλλαγή ρόλων

Γρηγοριάδης Κώστας

Το 'χαμε σημειώσει από την πρώτη στιγμή, μετά τις εκλογές της 7ης Μάρτη. Εναλλαγή ρόλων και τίποτε άλλο δε θα έχουμε, τονίζαμε τότε. Και η ζωή, μας επιβεβαιώνει, παρά τις όποιες αντίθετες εντυπώσεις επιχειρεί να δημιουργήσει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, με τα περί ανανέωσης, ανασυγκρότησης κλπ. Προχτές, ψηφίστηκε επί της αρχής στη Βουλή το νομοσχέδιο, που καθιερώνει τη μερική απασχόληση στο Δημόσιο και την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Και ψηφίστηκε μόνον από τους βουλευτές της ΝΔ. Το καταψήφισε και το ΠΑΣΟΚ. Οχι, όμως, επειδή είναι αντίθετο με τη μερική απασχόληση και την παραπέρα αντεργατική αλλαγή των εργασιακών σχέσεων, αλλά γιατί ήθελε να καθιερωθεί ακόμη μεγαλύτερος αριθμός θέσεων μερικής απασχόλησης και ακόμη γιατί η κυβέρνηση έφερε τελικά δικό της νομοσχέδιο και όχι αυτό, που είχε ετοιμάσει το ΠΑΣΟΚ, πριν τις 7 Μάρτη.

Εχουμε, δηλαδή, την ίδια εικόνα, όπως γινόταν τόσα χρόνια τώρα. Και η ΝΔ καταψήφιζε κατά κανόνα τα νομοσχέδια της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, όχι, γιατί διαφωνούσε με την ουσία τους, αλλά γιατί τα θεωρούσε άτολμα ή για τριτεύοντες λόγους και μετά παρίστανε στο λαό την αντιπολίτευση και μιλούσε για τα προβλήματα και τα δικαιώματα των εργαζομένων. Τα ίδια κάνει τώρα και το ΠΑΣΟΚ.

Αναμασήματα...

Ακόμη και οι πλέον ένθερμοι οπαδοί της ΕΕ ομολογούν την ενίσχυση του λεγόμενου ευρωσκεπτικισμού, όπως αυτή έγινε φανερή με τις πρόσφατες ευρωεκλογές στις χώρες - μέλη της ευρωένωσης. Επίσης, οι πάντες παραδέχονται την αδιαμφισβήτητη και σημαντική άνοδο του ΚΚΕ στη χώρα μας. Μερικοί, όμως, προτιμούν το αναμάσημα της κασέτας του ευρωμονόδρομου και συνεχίζουν τον... μακάριο «ευρω-ύπνο» τους. Οπως, κάποιος Μάρκος Δραγούμης, ο οποίος κάνει λόγο για περιθωριακό και γραφικό ΚΚΕ, στην αγγλόφωνη εφημερίδα «Αθενς Νιους». Ας μην ταράζεται, είμαστε στην αρχή ακόμα...

Δε θολώνονται τα νερά... .

Ετσι έχουν συνήθως τα πράγματα. Οταν έκανες κι εσύ τα ίδια τόσα χρόνια τώρα και, μάλιστα, άνοιξες το δρόμο και διαμόρφωσες τις προϋποθέσεις για την αντιδημοκρατική προέλαση της σημερινής κυβέρνησης, είναι πολύ δύσκολο - αν όχι αδύνατο - να παριστάνεις την αντιπολίτευση. Προχτές, ο Αλ. Παπαδόπουλος, πρώην υπουργός και νυν αρμόδιος συντονιστής του ΠΑΣΟΚ, χρειάστηκε μια μακροσκελέστατη ανακοίνωση, για να επιχειρήσει το θόλωμα των νερών, σχετικά με τη στάση του κόμματός του στο θέμα του δεύτερου ευρωτρομονόμου, που φέρει για ψήφιση η κυβέρνηση. Και πάλι δεν τα κατάφερε. Και πώς να το κάνει, αφού ήταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που είχε συμφωνήσει στην ΕΕ και είχε αναλάβει τις σχετικές δεσμεύσεις, από τις 13/6/2002. Κι όχι μόνον αυτό. Ηταν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που έφερε και ψήφισε τον πρώτο τρομονόμο, με την καθοριστική μάλιστα συμβολή της ΝΔ. Τώρα, το ΠΑΣΟΚ λέει «ναι» και στον δεύτερο και ακόμη χειρότερο τρομονόμο, αλλά διατυπώνει και τις γενικότερες επιφυλάξεις του, για το «ετεροβαρές κλίμα σε βάρος των ατομικών δικαιωμάτων»...

Οσοι εργαζόμενοι στηρίζουν ακόμη τις ελπίδες τους στο ΠΑΣΟΚ, ας βγάλουν τα συμπεράσματά τους.

«Μεγάλος αδελφός» στο γραφείο

Υπ' ατμόν βρίσκεται το «συγκρότημα» - εννοείται το γνωστό «συγκρότημα Λαμπράκη» - αυτές τις ημέρες, καθώς επίκειται μετακόμιση του συνόλου των εργαζομένων των διαφόρων εντύπων του στα καινούρια γραφεία του, που θα στεγαστούν στο πρώην υπουργείο Βιομηχανίας. Οπως πληροφορήθηκαν, μάλιστα, οι εργαζόμενοι θα έχουν, πλέον, το προνόμιο, στο πλαίσιο των νέων τεχνολογιών, να... χαίρονται μία επιπλέον: Τη διαρκή παρακολούθησή τους από κάμερες που έχουν τοποθετηθεί σε όλα ανεξαιρέτως τα γραφεία και δικαιολογείται, φυσικά, με το χιλιοχρησιμοποιημένο επιχείρημα της ασφάλειας...

Η διεύθυνση του συγκροτήματος, βέβαια, διαβεβαιώνει τους πάντες ότι οι κάμερες θα τίθενται σε λειτουργία μετά την αποχώρηση όλων των εργαζομένων από τα γραφεία τους. Το σίγουρο, όμως, είναι ότι εγκαινιάζεται η εισαγωγή του «Μεγάλου Αδελφού» και στον τόπο εργασίας και ανοίγει το δρόμο για την αξιοποίηση της διαρκούς παρακολούθησης των εργαζομένων κατά το δοκούν του εκάστοτε αφεντικού, παραβιάζοντας κάθε νοητή γραμμή που έχει απομείνει στο σεβασμό, αν όχι των εργασιακών δικαιωμάτων, τουλάχιστον των ατομικών. Και αν αυτό δεν είναι «μεσαίωνας» με τη βοήθεια της τεχνολογίας, τότε, σίγουρα, ο Οργουελ εξελίσσεται σε παιδικό παραμύθι.

Πολλαπλά μηνύματα

Ες αύριον τα σπουδαία. Και συγκεκριμένα από το Σεπτέμβρη. Τόσο ο Κώστας Καραμανλής και το επιτελείο του, όσο και ο λαλίστατος Κώστας Μητσοτάκης, δεν άφησαν κανένα περιθώριο για παρερμηνεία του 43%, που η ΝΔ κέρδισε στις ευρωεκλογές. Κοινός τόπος στις δηλώσεις όλων των στελεχών της ΝΔ ήταν η «διαπίστωση» ότι ο λαός εγκρίνει την πολιτική της και κατά συνέπεια νομιμοποιείται πλέον με μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, να προχωρήσει στην υλοποίηση του προγράμματός της. Ο επίτιμος πρόεδρος του κόμματος προχώρησε μάλιστα ένα βήμα παραπέρα, συγκεκριμενοποιώντας τις προτεραιότητες που πρέπει να θέσει η κυβέρνηση, πατώντας στο έδαφος του 43% και της δεύτερης συνεχόμενης εκλογικής πρωτιάς: Nα προχωρήσει σε «αρχές, τομές και διαρθρωτικές αλλαγές», είπε ο Κώστας Μητσοτάκης, αναπαράγοντας, στην ουσία, τις προεκλογικές υποσχέσεις του πρωθυπουργού.

Μετά και τα πρώτα δείγματα γραφής της κυβέρνησης, δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία για το σε τι αφορούν οι «τομές» και οι «διαρθρωτικές αλλαγές» που αναμένονται με λυσσαλέα ορμή μετά τους Ολυμπιακούς. Οι δεσμεύσεις του πρωθυπουργού στην πρόσφατη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, για νέες φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, στο όνομα πάντα της αύξησης της ανταγωνιστικότητας. Η ευλαβική προσήλωση της ΝΔ στις αποφάσεις της Λισαβόνας, όπου στοιχειοθετείται ρητά η αύξηση της απασχόλησης μέσα από την αύξηση των ορίων συνταξιοδότησης και η μείωση του εργατικού κόστους. Αλλά και οι εκκολαπτόμενες αλλαγές στο χώρο της Υγείας και της Παιδείας, με στόχο την παραπέρα ιδιωτικοποίησή τους, δεν αποτελούν απλώς σκόρπιες ενδείξεις για το τι περιμένει τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα. Αντίθετα, οριοθετούν με σαφήνεια το αυλάκι, μέσα στο οποίο θα κυλήσει το επόμενο διάστημα το νερό της αντιλαϊκής πολιτικής της ΝΔ.

Απέναντι στην αναμενόμενη επίθεση, κανένας καλόπιστος δεν μπορεί πλέον να δεχτεί ότι το ΠΑΣΟΚ μπορεί και θέλει να παίξει το ρόλο αντιπολιτευτικού αναχώματος, να προστατεύσει τα συμφέροντα όσων και το ίδιο έπληξε όντας στην κυβέρνηση για δυο περίπου δεκαετίες. Η προπαγανδιζόμενη «ανασυγκρότηση» αποτελεί άλμα στην ήδη προδιαγεγραμμένη πορεία του ΠΑΣΟΚ, στην ένταση μιας πολιτικής απαγκιστρωμένης από τα εναπομείναντα «βαρίδια» του παρελθόντος, δηλαδή τις όποιες αναφορές σε αγώνες και διεκδικήσεις, που ταυτίζεται απόλυτα με αυτή της ΝΔ και διαφοροποιείται μονάχα σε δευτερεύοντα ζητήματα, με στόχο να σώζονται τα προσχήματα στην εναλλαγή τηw κυβερνητικής εξουσίας.

Οσο για την αποχή, δείχνει ότι ένα μεγάλο τμήμα ψηφοφόρων του δικομματισμού εκφράζει μ' αυτό το λαθεμένο τρόπο δυσαρέσκεια, αμφισβήτηση, στην πολιτική του και στην πολιτική της ΕΕ.

Αδιαμφισβήτητα κρίσιμο, ωστόσο, είναι το κομμάτι εκείνο των ψηφοφόρων που σ' αυτές τις εκλογές έκανε το θαρραλέο βήμα και στήριξε το ΚΚΕ, δίνοντάς του θετικό πρόσημο σε ψήφους σε σχέση και με το 1999 και, πολύ περισσότερο, σε σχέση με τις εθνικές εκλογές του Μάρτη. Είναι η υποθήκη για τους αγώνες που έρχονται αύριο, για τη δημιουργία του ριζοσπαστικού πόλου στην Ελλάδα και την Ευρώπη, τη δημιουργία του Μετώπου, που δε θα αρκεστεί απλά στην άμυνα, αλλά θα περάσει σταδιακά και στην επίθεση, διεκδικώντας το αυτονόητο: O εργαζόμενος που παράγει τον πλούτο να μπορεί να τον καρπώνεται κι όλας!

Περικλής ΚΟΥΡΜΟΥΛΗΣ

Τα τρομοκρατικά

Γρηγοριάδης Κώστας

Α, ΜΑΛΙΣΤΑ. Σύμφωνα με τον υπουργό Δικαιοσύνης δεν υφίσταται νέος τρομονόμος, απλά ενιαιοποιείται το «αντιτρομοκρατικό καθεστώς» των κρατών της Ευρώπης, έτσι για να... συνεννοούμαστε.

Μόνο που παρέλειψε να μας αναφέρει ότι, ταυτοχρόνως, το «αντιτρομοκρατικό καθεστώς» της Ευρώπης ενιαιοποιείται με αυτό των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως άλλωστε δείχνουν και οι τελευταίες αποφάσεις της Κομισιόν. Μήπως οι ΗΠΑ αποτελούν στις μέρες μας τον ορισμό και το διεθνές πρότυπο της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και δεν το ξέραμε.

ΠΕΡΙ ΤΗΣ... ιδεολογικής της ταυτότητας προτίθεται να συζητήσει -μεταξύ άλλων- η Νέα Δημοκρατία στο επικείμενο συνέδριό της, όπως δήλωσε πρόσφατα ο πρωθυπουργός. Ετσι το κυβερνών κόμμα προστίθεται στο ΠΑΣΟΚ και το ΣΥΝ, που επίσης δηλώνουν ότι πρόκειται να πραγματευτούν τα ιδεολογικά, πολιτικά και οργανωτικά τους χαρακτηριστικά.

Φαίνεται λοιπόν ότι... πολλοί σε αυτή τη χώρα έχουν χάσει την ταυτότητά τους και ψάχνουν να τη βρουν. Αυτό σημαίνει (πρακτικά) δυο πράγματα: 'Η όντως έχουμε βρεθεί στην κρισιμότερη καμπή ιδεολογικού προβληματισμού της 10ετιας, ή κάποιοι ψάχνουν νέο περιτύλιγμα για να μας προσφέρουν ίδιες πολιτικές.

ΣΑΦΕΣΤΑΤΟΣ ήταν ο πρόεδρος της Τράπεζας της Ελλάδας και μέλος της διοίκησης της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, Νίκος Γκαργκάνας, όταν ρωτήθηκε για το ενδεχόμενο πολιτικής εποπτείας της ΕΚΤ, σύμφωνα με το Σύμφωνο Σταθερότητας: Ούτε συζήτηση!

Η Ευρωπαϊκή Τράπεζα, λέει, φροντίζει για τις οικονομικές ισορροπίες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, οπότε και οι κυβερνήσεις πρέπει να φροντίζουν να κρατούν χαμηλά τον πληθωρισμό και τα ελλείμματα (που αλλιώς μεταφράζεται σε λιτότητα). Το ότι αυτή η πολιτική έχει «τσακίσει» τους Ελληνες μισθωτούς, τόσες δεκαετίες τώρα, προφανώς δεν απασχολεί.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οπως δεν απασχολεί το γεγονός, πως οι λίγοι δημιουργούν τον πληθωρισμό και τα ελλείμματα, συσσωρεύοντας τεράστια πλούτη και οι πολλοί τα πληρώνουν...

Αυτά για εκείνους που πιστεύουν (με αφορμή τις συζητήσεις περί του νέου προέδρου της Κομισιόν) ότι «καλό είναι να υπάρχουν και Ελληνες σε τέτοιες θέσεις». Είναι προφανές, ότι οι μετέχοντες σ' αυτά τα κέντρα δε μιλάνε καμιά... γλώσσα, παρά μόνο αυτή του κέρδους.

Οι ανησυχίες

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ανήσυχες παρουσιάζονται αρκετές πολιτικές ηγεσίες χωρών - μελών της ΕΕ κι ακόμη περισσότερα ΜΜΕ, από την ενίσχυση των τάσεων αμφισβήτησης και αντίστασης, που εμφανίστηκε στις πρόσφατες ευρωεκλογές, είτε αυτή εκφράστηκε με ψήφο, είτε με αποχή. Και δεν έχουν άδικο, απ' την πλευρά τους. Οχι μόνον ή κυρίως, γιατί το φαινόμενο αυτό έρχεται να δώσει ένα πραγματικό χαστούκι στην εικονική πραγματικότητα μιας ΕΕ των οραμάτων, των αξιών, κλπ., κλπ., που φιλοτεχνούν οι κυρίαρχες δυνάμεις. Κυρίως, γιατί γνωρίζουν ποιες και πόσο περισσότερο αντιλαϊκές πολιτικές καλούνται να εφαρμόσουν τα επόμενα χρόνια, ώστε να υλοποιήσουν τις αποφάσεις της Λισαβόνας - όπως και μεθεπόμενων Συνόδων Κορυφής - για να ανταποκριθούν στις αυξανόμενες απαιτήσεις των πολυεθνικών και στον συνεχώς εντεινόμενο ανταγωνισμό με τις ΗΠΑ.

Το πλέον σίγουρο, για τα επόμενα χρόνια, είναι η παραπέρα όξυνση των ταξικών αντιθέσεων στις χώρες - μέλη της ΕΕ, όπως και των κάθε λογής αντιφάσεων στην πορεία της ενοποίησής της. Γεγονός, που βάζει τις αριστερές και ριζοσπαστικές δυνάμεις κάθε χώρας - κι ακόμη περισσότερο τις κομμουνιστικές - μπροστά σε ιδιαίτερες ευθύνες και καθήκοντα. Τόσο, στην οργάνωση και ακόμη περισσότερη μαζικοποίηση της αντίστασης των εργαζομένων σε κάθε χώρα, στον απεγκλωβισμό των λαϊκών στρωμάτων από τα δόκανα του ευρωμονόδρομου και ενίσχυση της πάλης για μια ριζικά διαφορετική Ευρώπη, όσο και στο διεθνή συντονισμό των αγώνων και της δράσης τους.

Ευρωπαίοι «ιστορικοί»

Τι μαθαίνει κανείς για την ιστορία της Ελλάδας, επισκεπτόμενος τη δικτυακή σελίδα της ΟΥΕΦΑ, που αναφέρεται στο ευρωπαϊκό πρωτάθλημα ποδοσφαίρου της Πορτογαλίας; Οτι «κατά το Β` Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα φλέρταρε με το φασισμό»! Η φράση αυτή αποτελεί ακριβή μετάφραση όσων γράφονται στη σχετική με την ελληνική ομάδα σελίδα και συγκεκριμένα στο σημείο όπου περιγράφεται η νεότερη Ιστορία της χώρας. Και σίγουρα δεν αποτελεί τη μοναδική ιστορική ...ανακρίβεια, όπως μπορεί να διαπιστώσει με τα μάτια του όποιος επισκεφτεί τη σχετική ηλεκτρονική διεύθυνση.

Μας είναι δύσκολο να υποθέσουμε ότι η ΟΥΕΦΑ ζήτησε από την Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία πληροφορίες για την Ιστορία της Ελλάδας και έτσι η ευθύνη για τη χονδροειδέστατη, όσο και συκοφαντική διαστρέβλωση της Ιστορίας, μάλλον, δεν ανήκει στους Ελληνες παράγοντες. Το πιθανότερο είναι οι ειδήμονες Ευρωπαίοι «ιστορικοί» να αξιοποιούν ακόμα και το πλέον δημοφιλές άθλημα, το ποδόσφαιρο, για να παραχαράξουν την Ιστορία - και όχι μόνο την ελληνική - και να διαστρεβλώσουν μια από τις πιο λαμπρές σελίδες της ιστορίας του τόπου, όπως ήταν αυτή του έπους της Αλβανίας και της παλλαϊκής Εθνικής Αντίστασης ενάντια στο ναζισμό. Εκτός κι αν η ενημέρωσή τους προέρχεται από τους απογόνους του Τσολάκογλου. Οπως και να έχει το πράγμα, καλό είναι η ελληνική κυβέρνηση να αφήσει λίγο στην άκρη τους διθυράμβους για την - αδιαμφισβήτητα - μεγάλη νίκη της Εθνικής επί της Πορτογαλίας και να ασχοληθεί λίγο με την «άποψη», που προωθούν, μέσω της ΟΥΕΦΑ, οι Ευρωπαίοι εταίροι της, αναφορικά με την ελληνική Ιστορία...

Η «εξυπηρέτηση» των ΕΛΤΑ

Η εξυπηρέτηση από ορισμένα καταστήματα των Ελληνικών Ταχυδρομείων (ΕΛΤΑ) ...βγάζει μάτι. Και αυτό αφορά τόσο στην αλληλογραφία όσο και στους λογαριασμούς (φως-νερό-τηλέφωνο), που διακινούνται μέσω των ΕΛΤΑ. Κάθε λογικός άνθρωπος περιμένει να παραλάβει την αλληλογραφία του (είτε προέρχεται από την Αθήνα είτε από κάποια άλλη πόλη της Ελλάδας) σε διάστημα 2 ή 3 ημερών - άντε το πολύ μιας βδομάδας - από την ημερομηνία αποστολής.

Δυστυχώς, όμως, το υποκατάστημα των ΕΛΤΑ Καπανδριτίου (μια κοινότητα που απέχει 50 χιλιόμετρα από την Αθήνα) διεκπεραιώνει την αλληλογραφία (που κατατέθηκε είτε στα κεντρικά γραφεία του ΕΛΤΑ είτε στο τοπικό υποκατάστημα) με καθυστέρηση πολλών ημερών και σε ορισμένες περιπτώσεις ...βδομάδων! Ναι, σωστά διαβάσατε, βδομάδων. Και εδώ υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Και το πρόβλημα γίνεται πολύ μεγαλύτερο όταν στην αλληλογραφία, που διακινείται μέσω ΕΛΤΑ, περιλαμβάνονται λογαριασμοί (ΟΤΕ, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ ή άλλοι) που έχουν συγκεκριμένη ημερομηνία λήξης και φτάνουν στους παραλήπτες μετά από αυτή την ημερομηνία.

Αλήθεια, τι λένε για όλα αυτά οι καθ' ύλην αρμόδιοι;

Ιδιώνυμο νέας τάξης...

Η κυβερνητική νομοθετική πρεμιέρα στη Βουλή με τον τρομονόμο που εσπευσμένα προωθείται προς ψήφιση δεν είναι τυχαία. Δίνει ξεκάθαρα το στίγμα της κυβερνητικής πολιτικής από κάθε άποψη. Είναι χαρακτηριστικό ότι το νομοσχέδιο αυτό για το «ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης» και την τροποποίηση - συμπλήρωση του τρομονόμου, το είχε επεξεργαστεί η προηγούμενη κυβέρνηση και η σημερινή το προωθεί με ταχύτατες διαδικασίες, ώστε τις επόμενες μέρες να γίνει νόμος του κράτους. Ενας νόμος, που θα ενσωματώνει στο ελληνικό Δίκαιο, όλο το νομικό πλαίσιο και τις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, σύμφωνα με τις αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής του Λάακεν τον Οκτώβρη του 2001 και όσα ακολούθησαν.

Με τις προωθούμενες διατάξεις του τρομονόμου, στην ουσία, μπαίνουν στο στόχαστρο τα δημοκρατικά - πολιτικά δικαιώματα και οι ατομικές ελευθερίες. Πέφτουν οι «αντιτρομοκρατικές» μάσκες και φανερώνονται τα πραγματικά τους σχέδια. Η έννοια πλέον της τρομοκρατίας παίρνει αυτή τη μορφή και αυτό το σχήμα, ώστε να μπορούν να χαρακτηρίζονται από το κράτος ως τρομοκρατία οι κινητοποιήσεις του μαζικού λαϊκού κινήματος. Ο ορισμός του ευρωτρομονόμου, που υιοθετείται από την ελληνική νομοθεσία είναι αποκαλυπτικός, καθώς ως τρομοκρατία ορίζεται «η διασάλευση της οικονομικής, κοινωνικής, πολιτικής και συνταγματικής τάξης». Ενα νέο είδους ιδιώνυμου, τη φορά αυτή ευρωπαϊκού και παγκόσμιου, στήνεται για να καταστέλλεται αυτό που φοβίζει τον ιμπεριαλισμό, δηλαδή τα μαζικά λαϊκά κινήματα.

Από τη στιγμή που καθιερώνεται ένας τέτοιος ορισμός, καμία δέσμευση, καμία «δικλείδα ασφαλείας», καμία «καλή θέληση» της όποιας κυβέρνησης δεν μπορεί να γίνεται άλλοθι στο νέο αντιδημοκρατικό καθεστώς που διαμορφώνεται. Επιβεβαιώνεται έτσι περίτρανα ότι η τρομοκρατία είναι ο «δούρειος ίππος», για να μπει το νεοταξίτικο ιμπεριαλιστικό «Δίκαιο» στο σκληρό πυρήνα της κρατικής κατασταλτικής δράσης, με στόχο να ενταφιάσει τους λαϊκούς αγώνες.

Ο τρομονόμος είναι μια μόνο κίνηση στα πλαίσια της εκστρατείας ενίσχυσης της ιμπεριαλιστικής εξουσίας σε κάθε κράτος. Μια εκστρατεία, που περιλαμβάνει και επιμέρους επιχειρήσεις σε εθνικό, ευρωπαϊκό και παγκόσμιο πεδίο. Εδώ να αναφέρουμε τις ψυχολογικές επιχειρήσεις, οι οποίες βρίσκονται σε εξέλιξη, με την καλλιέργεια κλίματος τρομοϋστερίας, ώστε να πέσουν στα μαλακά τα αντιδημοκρατικά μέτρα που ετοιμάζονται. Ανάλογη επιχείρηση με εσωτερικές και διεθνείς διαστάσεις είναι και η υπόθεση της λεγόμενης ασφάλειας των Ολυμπιακών Αγώνων. Είναι ένας πόλεμος, που στοχεύει κατευθείαν στους λαούς με άλλοθι την τρομοκρατία, η οποία εκπορεύεται από τον ιμπεριαλισμό γιατί εξυπηρετεί τα σχέδιά του.

Θωρακίζονται, για να μπορέσουν να στήσουν εμπόδια, τώρα, αλλά πολύ περισσότερο στο μέλλον, στην ανάπτυξη των λαϊκών αγώνων απέναντι στην ιμπεριαλιστική πολιτική, που γεννάει πολέμους, φτώχεια, ανισότητες, οικολογικές καταστροφές, αβεβαιότητα για το μέλλον των λαών όλου του κόσμου. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι το αντίπαλο δέος στον καπιταλισμό είναι η ελεύθερη συνείδηση των λαών και ο συντονισμένος αγώνας τους. Γι' αυτό ισχυροποιούν τους κατασταλτικούς μηχανισμούς και εγκαθιδρύουν την παγκόσμια δικτατορία του κεφαλαίου. Αντίσταση, λοιπόν, στον τρομονόμο είναι αντίσταση στην επίθεση του μεγάλου κεφαλαίου, στον ιμπεριαλισμό και τη νέα ιμπεριαλιστική τάξη. Δεν είναι ανίκητοι, όταν οι λαοί αποφασίσουν να αντεπιτεθούν.