Οχι δεν είναι υπαρκτό (το δίλημμα ή ντε φάκτο διχοτόμηση ή ντε γιούρε οδυνηρή λύση). Είναι απλώς "μπαμπούλας"... Είναι η άποψη που προβάλλουν αυτοί, οι οποίοι θέλουν μια οποιαδήποτε λύση για άλλους λόγους, τους οποίους δεν τολμούν να πουν ανοιχτά. Να πουν ότι δεν μπορούμε να είμαστε σε αντίθεση με τις ΗΠΑ... Το όλο θέμα το δημιουργεί η εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ και δευτερευόντως των Εγγλέζων, που παίζουν το ρόλο που έπαιζαν πάντοτε στο Κυπριακό: Το ρόλο του υπονομευτή και του δημιουργού προβλημάτων για το μέλλον».
Το παραπάνω απόσπασμα είναι από δήλωση του Θ. Πάγκαλου, η οποία έγινε αμέσως μετά την ενημέρωση που είχε από τον τότε υπουργό Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, για το «σχέδιο Ανάν» (12/11/2002). Και τη θυμίζουμε, μια και ο κ. Πάγκαλος δήλωσε προχτές, ότι η ενδεχόμενη απόρριψη του σχεδίου ίσως κοστίσει περισσότερο στο μέλλον. Τα σχόλια είναι δικά σας...
Ο κ. Λαλιώτης είχε ταχθεί υπέρ του «σχεδίου Ανάν», στη συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του 2002 στο Καβούρι (σ.σ. όταν είχε πρωτοεκδηλωθεί η πρωτοβουλία του ΓΓ του ΟΗΕ). Αυτό ήταν το σχόλιο στελεχών του Κινήματος στην προ ολίγων ημερών παρέμβαση του Κ. Λαλιώτη υπέρ του «όχι», έγραφαν οι χτεσινές εφημερίδες και στη σημείωση του τελευταίου, ότι πρέπει να προβληματίσει την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, πως το 75% των οπαδών του ΠΑΣΟΚ έχει κι αυτό την ίδια, αρνητική στάση.
Δηλαδή, να υποθέσουμε ότι η σημερινή εμμονή του Γ. Παπανδρέου στην αποδοχή του «σχεδίου Ανάν» αποτελεί, πρώτα και κύρια, θέμα ευθύνης και συνέπειας στις συμφωνίες και δεσμεύσεις που είχε αναλάβει από την αρχική ακόμη εμφάνιση της πρωτοβουλίας του Κ. Ανάν;
Εθελοντές, εβδομήντα τον αριθμό, αναζητά, λέει, ο Ενιαίος Φορέας Ελέγχου Τροφίμων (ΕΦΕΤ) για να ενισχυθεί η στελέχωσή του, όσον αφορά στον τομέα των ελέγχων που θα διενεργεί ο Φορέας στη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων. Το γεγονός ότι ο ΕΦΕΤ δεν έχει ακόμα στελεχωθεί επαρκώς, με αποτέλεσμα να μην ανταποκρίνεται ούτε καν στον στοιχειώδη ελεγκτικό ρόλο που υποτίθεται πως πρέπει να παίζει, είναι βεβαίως το άλλοθι για να οργιάζουν οι κάθε λογής κερδοσκόποι σε βάρος της δημόσιας υγείας.
Η ουσία βρίσκεται στο γεγονός ότι η ανακήρυξη της «ελεύθερης αγοράς» σε ακρογωνιαίο λίθο των εφαρμοζόμενων πολιτικών, αυτόματα περιορίζει, μέχρι και καταργεί, τις δυνατότητες για την ύπαρξη πραγματικών και αποτελεσματικών ελέγχων της καταλληλότητας των τροφίμων που κυκλοφορούν στην αγορά. Κι αυτό είναι ένα πρόβλημα που δε λύνεται με διάφορα «εφέ» τύπου πρόσληψης... εθελοντών, που θα περιφέρονται για μερικές μέρες στους χώρους των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων και μαζικής εστίασης. Εκείνο που απαιτείται είναι συνολικά μια διαφορετική πολιτική ελέγχου όχι απλά της διακίνησης των τροφίμων, αλλά ολόκληρης της διαδικασίας από την παραγωγή τους μέχρι τη στιγμή που φτάνει στο τραπέζι των καταναλωτών.
Μια τέτοια πολιτική, όμως, δεν μπορεί να υποβαθμίζει το θέμα των ελέγχων σε υπόθεση... αυτοελέγχου των επιχειρήσεων ή... αυτοπροστασίας των καταναλωτών, ούτε να αφήνει ανεξέλεγκτη τη διακίνηση κάθε λογής αμφίβολης ποιότητας τροφίμων στο όνομα της «ελεύθερης αγοράς».
Εδώ και αρκετό καιρό η γερμανική κυβέρνηση σοσιαλδημοκρατών και «πρασίνων», με τη συναίνεση της χριστιανοκοινωνικής αντιπολίτευσης, εφαρμόζει ένα ευρύτατο πρόγραμμα αντιλαϊκών και αντεργατικών μεταρρυθμίσεων, που ονομάζεται «ατζέντα 2010» και ξεκινά από τις εργασιακές σχέσεις και το ασφαλιστικό, μέχρι την υγεία και την πρόνοια. Υποτίθεται, πως τα μέτρα αυτά, τα οποία συναντούν ήδη την εντεινόμενη αντίσταση των συνδικάτων, θα βοηθήσουν στην αντιμετώπιση του υπ' αριθμόν ένα προβλήματος της ανεργίας, αλλά η ζωή, κάθε άλλο, παρά δικαιώνει τους ισχυρισμούς αυτούς. Το Μάρτη, η ανεργία στη Γερμανία σημείωσε άλλη μια σημαντική αύξηση, πολύ μεγαλύτερη της προβλεπόμενης. Οι προβλέψεις μίλαγαν για 15.000 νέους άνεργους, αλλά τα επίσημα στοιχεία τους ανέβασαν τελικά στους 44.000, που προστέθηκαν στη συνολική στρατιά των 4,344 εκατομμυρίων ανέργων. Και αυτό, παρά το γεγονός, πως την άνοιξη η ανεργία σημείωνε συνήθως κάμψη, καθώς αρχίζουν οι εποχικές προσλήψεις.
Και μπορεί, βέβαια, η αντεργατική πολιτική της γερμανικής «Κεντροαριστεράς», να μην προσφέρει το παραμικρό στην αντιμετώπιση του προβλήματος της ανεργίας, αλλά στην κερδοφορία των μεγάλων γερμανικών επιχειρήσεων αποτελεί σίγουρα ένα πραγματικό θείο δώρο.
Αυτή είναι η μοναδική πραγματικότητα και τα λόγια - προσπάθειες των εκπροσώπων του ιμπεριαλισμού είναι φτηνά παραμύθια, που η Χαλιμά ποτέ δε θα τα είχε πει, όταν επισκέφτηκε μέσα στο μύθο της το Ιράκ.
Μάλλον, κάπως έτσι το βλέπουν και οι ΗΠΑ το πράγμα, που δεν κατανοούν - όπως φαίνεται - από πού κι έως πού μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπων πρέπει να αποτελούν πρόβλημα στους σχεδιασμούς, που έχουν κάνει για την Ανατολική Μεσόγειο. Αν είναι δυνατόν..!
Οχι πως μας κάνει και εντύπωση, δηλαδή. Αλλωστε, όλες οι τελευταίες «εφαρμογές» των νέων αντιλήψεων περί «διεθνούς δικαίου», το τελευταίο πράγμα που παίρνουν υπόψιν τους είναι οι διαθέσεις και οι απόψεις των λαών. Θεωρείται ...ασήμαντη λεπτομέρεια.
ΕΠΑΝΑΧΑΡΤΟΓΡΑΦΗΣΗ της αγοράς, προκειμένου να διαπιστωθεί αν υφίστανται ή όχι συνθήκες «υγιούς ανταγωνισμού», υπόσχεται ξανά το υπουργείο Ανάπτυξης, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων. Μόνο, που ο ανταγωνισμός έχει αποδειχθεί «ανθυγιεινός» για τους καταναλωτές, αν δεν το έχουν αντιληφθεί ακόμη οι αρμόδιοι.
Αφήστε, που επιμένουν να παρουσιάζουν τη διαδικασία των Ολυμπιακών Αγώνων ως ορόσημο, προκειμένου να «σοβαρευτούμε» και να σταματήσουν τα ακραία φαινόμενα στην αγορά. Είναι, λένε, «εθνικό» μας καθήκον.
Κι ας έχουν μετατραπεί οι ίδιοι οι Αγώνες και η προετοιμασία τους σε πεδίο απόλυτου και χωρίς όρια ανταγωνισμού. Για τον προσπορισμό, βέβαια, των μεγαλύτερων κερδών από τους λίγους «έχοντες και κατέχοντες». Δυστυχώς, δε δίνουν το «καλό παράδειγμα».
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ, οι εισαγγελείς ήδη άρχισαν να «ψάχνουν» την υπόθεση της Ολυμπιάδας και αναζητούν υπέρογκες μισθώσεις αυτοκινήτων από τον Οργανισμό 2004 και τους λόγους που έσβηνε η φλόγα στην Ολυμπιακή Δάδα.
Κάπως έτσι λειτουργούν τις μέρες αυτές οι περισσότεροι αρθρογράφοι και αναλυτές, που υποστηρίζουν την αποδοχή του «σχεδίου Ανάν». Δεν αναφέρονται καθόλου σε όσα συγκεκριμένα και στοιχειοθετημένα καταλογίζει στο διαβόητο σχέδιο η αντίθετη άποψη, σχετικά με το διαιρετικό και διαχωριστικό, άδικο και μη βιώσιμο χαρακτήρα και περιεχόμενό του. Ολ' αυτά τα προσπερνούν... σφυρίζοντας αδιάφορα και καταλογίζουν σε όσους υποστηρίζουν την απόρριψή του ότι δε θέλουν την επίλυση του Κυπριακού. Ε, από κει και πέρα, η αντιμετώπιση της αντίθετης άποψης είναι μια εύκολη υπόθεση. Αλλωστε, δε χρειάζονται καν ιδιαίτερες ικανότητες, για να αποδείξεις ότι έχει άδικο όποιος δεν επιθυμεί και δε θέλει την επίλυση ενός προβλήματος, που βασανίζει έναν ολόκληρο λαό και μια χώρα για τριάντα τώρα χρόνια.
Κάποιοι άλλοι - και πάλι με τον ίδιο τρόπο - αφού προσπεράσουν κι αυτοί τα όσα συγκεκριμένα καταλογίζονται στο κείμενο του Κ. Ανάν, χρεώνουν αυθαίρετα στην άποψη της απόρριψης του σχεδίου εθνικιστικές τάσεις, αφού - κατά τη γνώμη τους - η τελευταία παίρνει υπόψη της μόνον τα συμφέροντα των Ελληνοκυπρίων και όχι αυτά των Τουρκοκυπρίων.
Η αλήθεια, όμως, είναι πολύ διαφορετική. Για παράδειγμα, η ουσιαστική αποκατάσταση της ανεξαρτησίας και κυριαρχίας της Κυπριακής Δημοκρατίας είναι η μόνη δίκαιη και συμφέρουσα λύση, για όλους τους Κύπριους, τόσο τους Ελληνοκύπριους, όσο και τους Τουρκοκύπριους. Αποτελεί μια απ' τις βασικές προϋποθέσεις και θεμέλια της οποιασδήποτε μελλοντικής και, έτσι κι αλλιώς, δύσκολης πορείας συμβίωσής τους. Η δημιουργία, όμως, ενός κρατικού μορφώματος, μετέωρου και συνεχώς ταλαντευόμενου, με περιορισμένη κυριαρχία και έρμαιο στις κάθε λογής έξωθεν επεμβάσεις - όπως προβλέπεται από το «σχέδιο Ανάν» - συμφέρει μόνο τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και επιδιώξεις, ζημιώνει τόσο τους Ελληνοκύπριους, όσο και τους Τουρκοκύπριους και δημιουργεί το πρόσφορο έδαφος για ακόμη μεγαλύτερες περιπέτειες και προβλήματα, για νέες, έξωθεν παρεμβάσεις και επεμβάσεις.
Ολ' αυτά, όμως, είναι «ψιλά γράμματα» για τους προαναφερομένους οπαδούς της δήθεν «κοινωνικο-ταξικής» υποστήριξης του «σχεδίου Ανάν».
Σύμφωνα με τα στοιχεία της ετήσιας έκθεσης της Εθνικής Συνομοσπονδίας Ελληνικού Εμπορίου, για το έτος 2002, το 40% των «μικρών» εμπορικών επιχειρήσεων - ποσοστό διπλάσιο από το 2001 - δήλωσε κάμψη των πωλήσεών του, ενώ οι πωλήσεις των «μεγάλων» αυξήθηκαν κατά 10%. Επίσης, το 48,2% των πρώτων είπαν ότι αυξήθηκαν οι πελάτες τους προς τους οποίους παρέχουν πίστωση, έναντι 30% τον προηγούμενο χρόνο.
Αν σε όλα αυτά βάλουμε δίπλα ότι έχει περάσει ένας και πλέον χρόνος από το 2002 και η οικονομική κατάσταση των λαϊκών στρωμάτων έχει γίνει ακόμη χειρότερη - όπως απέδειξε και η πασχαλινή κίνηση της αγοράς - και, επιπλέον, προσθέσουμε τις εξαγγελίες των κυβερνώντων, περί ενίσχυσης του ανταγωνισμού - με άλλα λόγια, την παραπέρα ενίσχυση των ατού των «μεγάλων» - τότε ο καθένας καταλαβαίνει ότι έρχονται ακόμη δυσκολότερες μέρες για τους εκατοντάδες χιλιάδες «μικρούς» του ελληνικού εμπορίου.
Επιταχύνουν την υλοποίηση της επεκτατικής πολιτικής τους προς τις βαλκανικές χώρες οι ελληνικές επιχειρήσεις εκτιμά μια τελευταία έκθεση της «Αλφα Μπανκ». Με άλλα λόγια, όλο και περισσότερα κεφάλαια - συμπεριλαμβανομένων και των μεγάλων κερδών από την εγχώρια δραστηριότητα - εξάγονται στις γειτονικές μας χώρες, αναζητώντας ακόμη μεγαλύτερη κερδοφορία, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ελληνική οικονομία.
Κι αν νομίζετε, πως είναι μικρή η μέχρι σήμερα ανάλογη δραστηριότητα, μάλλον, κάνετε λάθος. Σε πάνω από 7 δισ. ευρώ (2,4 τρισ. δραχμές) υπολογίζονται οι μέχρι σήμερα επενδύσεις των ελληνικών επιχειρήσεων στις βαλκανικές χώρες, κυρίως στη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Μόνον ο ΟΤΕ έχει επενδύσει δύο και πλέον δισ. ευρώ σε πέντε χώρες.
ΟΧΙ τρανό στο σχέδιο
των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ,
που στήνει πάνω στο νησί,
κράτος προτεκτοράτο,
ΟΧΙ τρανό στο σχέδιο
που κι η Ευρώπη θέλει,
γιατί κρεμάει σαν σφαχτό
την Κύπρο στο τσιγκέλι!
***
ΟΧΙ στο μαύρο σχέδιο
που φτιάξαν οι μεγάλοι,
δε θ' αγοράσει το νησί
γουρούνι στο τσουβάλι,
ΟΧΙ σε ό,τι επιθυμεί
και προωθεί η Δύση,
είναι θηλιά το σχέδιο
κι όχι, όπως λένε, λύση!