Πέμπτη 29 Γενάρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Οι «αγιογράφοι» και η αλήθεια

Δεν πρόλαβε να εγκαταλείψει τον πρωθυπουργικό θώκο ο κ. Σημίτης και ορισμένοι σπεύδουν να «αγιογραφήσουν» τον πολιτικό του βίο. Δεν εξηγείται αλλιώς η δήλωση του υπουργού Εργασίας Δ. Ρέππα, μετά τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τη ΓΣΕΕ, σύμφωνα με την οποία, «οι εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ αναφέρθηκαν με επαινετικό τρόπο στην πολιτική που ακολουθήθηκε αυτά τα χρόνια σε ορισμένους τομείς...».

Βέβαια, για τους εκπροσώπους της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ (ΠΑΣΚΕ, ΔΑΚΕ, «Αυτόνομη Πρωτοβουλία»), δεν παίρνουμε όρκο για το τι τελικά είπαν στη συνάντηση και αν επαίνεσαν ή όχι το έργο των κυβερνήσεων Σημίτη. Το σίγουρο είναι, ότι το στέλεχος του ΠΑΜΕ Γιώργος Μαυρίκος, ήταν ξεκάθαρος και σε αυτά που είπε μέσα στη συνάντηση και σε αυτά που δήλωσε δημόσια. Ολ' αυτά τα χρόνια η κυβέρνηση εγκληματεί σε βάρος της εργατικής τάξης με την αντιλαϊκή της πολιτική, υπογράμμισε το στέλεχος του ΠΑΜΕ. Υπογράμμιση που συμβαδίζει όχι μόνο με τις εκτιμήσεις του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος για την κυβερνητική πολιτική, αλλά και μετουσιώθηκε σε συγκεκριμένη αγωνιστική δράση τα προηγούμενα χρόνια. Μια δράση, που έφερε το ΠΑΜΕ στην πρωτοπορία των αγώνων των εργαζομένων, ενάντια στο σύνολο της κυβερνητικής αντεργατικής πολιτικής.

Στην πεπατημένη...

Πενία τέχνας κατεργάζεται, έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι. Οταν, μάλιστα, η πενία είναι εκλογική και συνοδεύεται κι από φαινόμενα τύπου «Πάχτα», τότε τα πράγματα γίνονται ακόμη δυσκολότερα και οι «κατεργαστές» δυσκολεύονται πολύ να βρουν τις κατάλληλες «τέχνες». Απ' ό,τι φαίνεται, πάντως, οι «επικοινωνιολόγοι» του Μαξίμου και του ΠΑΣΟΚ προτίμησαν την πεπατημένη των τηλεοπτικών προεκλογικών σόου. Ετσι, μετά την προχτεσινή συνεδρίαση - φιέστα του... νέου Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας - το προηγούμενο είχε συνεδριάσει για πρώτη φορά το 1999 και μετά δεν ξανασυνεδρίασε... - την ερχόμενη Δευτέρα, ο Κ. Σημίτης θα επισκεφθεί τη ζεύξη του Ρίου - Αντιρρίου. Μάλιστα, οι πληροφορίες λένε πως θα κινηθεί με αυτοκίνητο στο ήδη έτοιμο τμήμα της γέφυρας και για 1.300 μέτρα περίπου...

Οι σχετικές πληροφορίες ισχυρίζονται, ότι αυτό θα γίνει προκειμένου ο Κ. Σημίτης, να... ελέγξει προσωπικά την πορεία του έργου, την αντοχή της γέφυρας, κλπ., κλπ. Κάποιοι άλλοι, όμως, επιμένουν, ότι θα γίνει αποκλειστικά και μόνο για να προσφέρει τις απαραίτητες εικόνες στους τηλεοπτικούς σκηνοθέτες...

Ακυρώστε τα σχέδιά τους

Την τακτική του επιμερισμού της ευθύνης και στους ίδιους τους καταναλωτές μετήλθε χτες για άλλη μια φορά ο υπουργός Ανάπτυξης Α. Τσοχατζόπουλος, κινούμενος στην πεπατημένη της κυβερνητικής προπαγάνδας, που επιχειρεί σώνει και καλά να εμφανίσει τα λαϊκά νοικοκυριά ως... συνένοχους για την καταλήστευση των εισοδημάτων τους από την καθημερινή ακρίβεια και τις ανεξέλεγκτες ανατιμήσεις. Με τη συνεργασία των παραγωγών, των εμπόρων, των καταναλωτών και τη βοήθεια της πολιτείας κινήθηκαν, είπε ο υπουργός, οι τιμές το τελευταίο διάστημα. Ολοι, συμπλήρωσε, προσπάθησαν οι τιμές να κινηθούν με συνέπεια.

Και αυτό, σ' ένα βαθμό, είναι αλήθεια. Με απόλυτη συνέπεια απέναντι στα κέρδη τους κινήθηκαν οι επιχειρηματίες ελέω της ασυδοσίας που τους εξασφαλίζει η κυβερνητική πολιτική. Τα περί συνυπευθυνότητας, όμως, των εργαζομένων, που γίνονται καθημερινά αποδέκτες της κερδοσκοπίας που ευλογεί αυτή η πολιτική, ξεπερνούν κάθε όριο πρόκλησης και εμπαιγμού. Διαβεβαίωσε, μάλιστα, ο υπουργός ότι η ίδια... πετυχημένη συνταγή, αυτή που η κυβέρνηση βαφτίζει «συλλογική προσπάθεια για βελτίωση της ανταγωνιστικότητας», με τις γνωστές συνέπειες για τα λαϊκά εισοδήματα, θα συνεχιστεί και το 2004. Οι εργαζόμενοι είναι αυτοί που μπορούν και με την ψήφο τους να ακυρώσουν αυτά τα σχέδια.

Ομολογίες...

Με μια πληρωμένη ολοσέλιδη ανακοίνωση, η οποία δημοσιεύτηκε χτες σε αρκετές εφημερίδες, αντέδρασε η «Τεχνική Ολυμπιακή», ιδιοκτήτρια του «Πόρτο Καρράς», στα όσα γίνονται τις τελευταίες μέρες. Τι λέει η ανακοίνωση; Αυτό, που έχει καταλάβει ο καθένας, που ασχολήθηκε κάπως ουσιαστικά με την υπόθεση της σκανδαλώδους τροπολογίας, είτε διαβάζοντας εφημερίδες, είτε βλέποντας τις σχετικές τηλεοπτικές εκπομπές. Τόσο η χούντα (1968), όσο και οι μεταπολιτευτικές κυβερνήσεις (1976, 1977, 1987, 1996, 1999) έχουν φροντίσει πολύμορφα και ποικιλοτρόπως (νόμοι, διατάγματα, συμφωνίες, κίνητρα, κλπ., κλπ.) τους εκάστοτε κεφαλαιοκράτες - ιδιοκτήτες του «Πόρτο Καρράς». Παρά την ολόπλευρη αυτή φροντίδα, όμως, και τη δεδηλωμένη θέληση και πολιτική τους, υπήρξε μια ασάφεια κι έτσι ο τελευταίος ιδιοκτήτης «αντιμετώπισε αδικαιολόγητες αμφισβητήσεις, αν οι νόμοι αυτοί και γενικώς τα κίνητρα... ισχύουν ή καταργήθηκαν...», όπως αναφέρεται στην ολοσέλιδη ανακοίνωση. Χρειαζόταν, επομένως, μια ακόμη απόδειξη της προαναφερόμενης σκανδαλώδους φροντίδας. Και αυτή υλοποιήθηκε με τη συγκεκριμένη τροπολογία...

Ετσι, για να μη μένει καμιά αμφιβολία για το ποια είναι η ουσία της όλης υπόθεσης κι ότι στη ρίζα της βρίσκεται η πολιτική υπέρ της ολιγαρχίας, τόσο του ΠΑΣΟΚ όσο και της ΝΔ.

Τα ψευτοδιλημματικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΟΧΙ, ΔΕΝ ΞΈΡΟΥΜΕ ποιος είναι ...περισσότερο δασοκτόνος, ο Χρ. Πάχτας, ο Γ. Ανθόπουλος ή ο Πρ. Παυλόπουλος. Ούτε θα μετρήσουμε με μεζούρα, τούτη την ώρα, ποια πολιτική είναι περισσότερο φιλομονοπωλιακή και αντεργατική, αυτή της ΝΔ ή αυτή του ΠΑΣΟΚ.

Κατά πρώτο λόγο μάς αρκεί το αδιαμφισβήτητο γεγονός πως κινούνται και τα δύο στη λεωφόρο του «ευρωμονοδρόμου» της ΟΝΕ και των «σταθεροποιητικών» πολιτικών. Αυτό και μόνον αρκεί για να ζητήσουμε την καταψήφισή τους, κοινώς, το «μαύρισμά» τους στις επικείμενες εκλογές της 7ης του Μάρτη.

Από κει και πέρα, εάν βαδίζουν στην ίδια ακριβώς λωρίδα του «ευρωμονοδρόμου», ποιο είναι μπροστά και ποιο πίσω, ή βαδίζουν πλάι πλάι σε διπλανές λωρίδες, αλλά πάντα στην ίδια κατεύθυνση, είναι ζήτημα δευτερεύον και, πάντως, δε μειώνει στο παραμικρό την ανάγκη της καταψήφισής τους.

Το ίδιο ισχύει και για το ερώτημα, ποιο από τα δύο έχει στοιχίσει περισσότερο στο λαό και στη χώρα, ποιο έχει φορτώσει περισσότερα βάρη και βάσανα στους εργαζόμενους.

Οχι γιατί δεν υπάρχει απάντηση. Υπάρχει και, αναμφίβολα, ο τίτλος αυτός ανήκει στο ΠΑΣΟΚ, αφού κυβέρνησε πολύ περισσότερα χρόνια και είχε την ...ευκαιρία να ασκήσει για πολύ μεγαλύτερο διάστημα τις αντιλαϊκές του ικανότητες και ...χαρίσματα...

Σημαίνει το γεγονός αυτό, όμως, την ανάγκη ψήφισης της ΝΔ, ώστε να μην αναδειχτεί ξανά κυβέρνηση το ΠΑΣΟΚ; Οχι, βέβαια. Αλίμονο στον εργάτη που κάθεται και αναρωτιέται ποιος θα τον «φάει», η Σκύλλα ή η Χάρυβδη.

Αλίμονο σε όποιον βγάζει το ΠΑΣΟΚ από την πόρτα και την ίδια στιγμή, το φέρνει πίσω απ' το παράθυρο, ψηφίζοντας ΝΔ. Κι αλίμονο, επίσης, σε όποιον, θέλοντας να κρατήσει κλειστή την πόρτα στη ΝΔ, υποτάσσεται και ψηφίζει τη δεξιά πολιτική του ΠΑΣΟΚ.


Γρηγοριάδης Κώστας

Περί «διαδικασιών... »

Τελικά, φταίει η λειτουργία των θεσμών; Φταίνε μήπως οι θεσμοί οι ίδιοι; Οι διαδικασίες, που δεν τηρούνται; Οι κανονισμοί που χρειάζονται ανανέωση; Μήπως, με άλλα λόγια, δε φταίει ο ράφτης που ράβει το κοστούμι σε όποια μέτρα θέλει, αλλά φταίει το κοστούμι..;

Φυσικά, η παρομοίωσή μας είναι μάλλον απόλυτη, αφού και οι θεσμοί, οι κανονισμοί, οι διαδικασίες έχουν τη σχετική αυτοτέλειά τους και την ξεχωριστή ιστορικά λειτουργία τους. Ομως, το πρόβλημα παραμένει, όταν, για άλλη μια φορά, αποκτούν επικαιρότητα οι φανφάρες περί «νέου και παλιού κράτους», περί «διαδικασιών διαφάνειας, που θα εξασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία του πολιτεύματος», περί «ασφαλιστικών δικλίδων, ώστε να εξασφαλίζεται ο έλεγχος», περί «καινούριων μορφών διοίκησης», περί «άλλης οργάνωσης των κομμάτων...» και άλλα παραμύθια, που δεν πρόλαβε να πει η Χαλιμά...

Ολα αυτά και άλλα τόσα (που λέγονται τώρα σε προεκλογική περίοδο, για να κάνουν αφράτο το έδαφος, ή θα ειπωθούν - εφαρμοστούν στο μέλλον) αποκαλύπτουν το πραγματικό τους περιεχόμενο μόνο, όταν «σηκωθούν» οι ωραίες λέξεις, που τα σκεπάζουν. Μόνο όταν φανεί το: Για ποιον; Είναι δυνατόν, για παράδειγμα, ένα κόμμα, που υπηρετεί τα συμφέροντα του κεφαλαίου, να προτείνει είτε σαν κυβέρνηση είτε σαν αντιπολίτευση, θεσμούς και λειτουργίες, που υπηρετούν το λαό; Σίγουρα έτσι θα το εμφανίσει, αλλά είναι ποτέ δυνατόν;

Αρα, πριν να ζαλιστούμε από τις πολλές δόσεις της «συμμετοχής», των «δημοψηφισμάτων», της «οραματικής διοίκησης», του «νέου ρόλου του βουλευτή» κ.ά., να λύσουμε το αν γίνεται ποτέ, «να μασάς και να σφυράς». Αν γίνεται, να προωθείς συμφέροντα του κεφαλαίου μέσα από υποτιθέμενους «λαϊκούς θεσμούς». Το μόνο λογικό σ' αυτή την περίπτωση, αφού ο χαρακτήρας των κομμάτων του δικομματισμού είναι δεδομένος, είναι πως όποιους θεσμούς και διαδικασίες και να προτείνουν είναι για να μετατρέπουν μεγάλα τμήματα των λαϊκών μαζών σε συνενόχους πολιτικών ενάντια στα συμφέροντά τους. Δηλαδή, όλες αυτές οι ιδέες, παλιές ή νέες, που ακούγονται από δεδομένους εκπροσώπους του κεφαλαίου, εκτός από άλλοθι της αντιλαϊκής πολιτικής, μετατρέπονται ουσιαστικά και σε εργαλεία εφαρμογής της με χειριστές πολλές φορές τμήματα του λαού, που έχουν παγιδεύσει.

Οι πραγματικοί λαϊκοί θεσμοί θα γεννηθούν και θα εφαρμοστούν μόνο με ένα συσχετισμό δυνάμεων, που πραγματικά θα υπηρετεί τα λαϊκά συμφέροντα. Αν είναι ξεκάθαρος ο προσανατολισμός της πολιτικής τότε βρίσκεται και ο δρόμος - τρόπος για την εφαρμογή της. Αυτό που δε γίνεται, είναι, να θέλεις να πας στο βορρά και να χαράζεις δρόμο για το νότο... Μπορεί να τον χαράξουν αρχικά στα λόγια, αλλά η περπατησιά θα δείξει για άλλη μια φορά βόρεια... Πριν, λοιπόν, το «εμείς για αλλού κινήσαμε και αλλού η ζωή μάς πάει...», ψήφο τώρα στο ΚΚΕ, για να ξέρουμε από την αρχή πού πηγαίνουμε και για ποιον πήραμε το δρόμο...


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Γιώργος κερνάει, Γιώργος πίνει...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πριν μερικές μέρες, με δική του απόφαση «καρατομήθηκαν» ένας υφυπουργός και εννέα βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Και, βέβαια, η «καρατόμηση» συνοδεύτηκε με μπόλικες δόσεις... οράματος,... αλλαγών,... ανατροπών,... νέου ύφους και ήθους. Δεν εξετάζουμε, αν η απόφαση ήταν σωστή ή όχι, αν έπρεπε να τηρηθούν κάποιες ελάχιστες διαδικασίες κλπ., κλπ. Θέλουμε απλά να τονίσουμε, για μια ακόμη φορά, ότι η προαναφερόμενη ενέργεια είχε έναν και μόνον αποκλειστικά στόχο: Να σώσει τα προσχήματα. Δεν περιέχει το παραμικρό ίχνος «αυτοκάθαρσης», την παραμικρή διάθεση αλλαγής. Και πέρα απ' όσα αποδεικτικά στοιχεία και επιχειρήματα έχουμε αναφέρει μέχρι σήμερα γι' αυτό, ορίστε ένα ακόμη: Στις 13 Γενάρη, με τροπολογία σε άσχετο νομοσχέδιο, η κυβέρνηση και οι κυβερνητικοί βουλευτές ψήφισαν και «χάρισαν» στο «Πνευματικό Ιδρυμα Γεωργίου Ανδρέας Παπανδρέου», του οποίου πρόεδρος είναι ο υποψήφιος αρχηγός του ΠΑΣΟΚ, το κρατικό ΞΕΝΙΑ στο Καλέντζι Αχαΐας, μαζί με τον περιβάλλοντα χώρο έκτασης 8.666 τ.μ.

Η τροπολογία φέρει την υπογραφή των υπουργών Ν. Χριστοδουλάκη, Α. Τσοχατζόπουλου και Κ. Σκανδαλίδη και «πέρασε», παρά την αντίθεση του συνόλου της αντιπολίτευσης, η οποία, μάλιστα, προκάλεσε και ονομαστική ψηφοφορία. Κι απ' όσα ξέρουμε, παρ' ότι έχουν περάσει από τότε δυο ολόκληρες βδομάδες, παρά τον τόσο θόρυβο για τις «αμαρτωλές» τροπολογίες, τα «δώρα» προς κάθε κατεύθυνση κλπ., κλπ., ο Γ. Παπανδρέου, πρόεδρος του προαναφερομένου Ιδρύματος, δεν έχει αποποιηθεί τη δημόσια περιουσία, που του έκανε «δώρο» το κόμμα του...

Φτάνουν οι κοροϊδίες

Εντάξει, ο Χρ. Πάχτας αποπέμφθηκε επειδή πέρασε από τη Βουλή τη γνωστή τροπολογία - σκάνδαλο, υπέρ του μεγαλοεργολάβου ιδιοκτήτη του «Πόρτο Καρράς». Ο Ν. Χριστοδουλάκης, όμως, γιατί δεν αποπέμπεται; Είναι, δηλαδή, λιγότερο προκλητική και σκανδαλώδης η τροπολογία που φέρει την υπογραφή του και κάνει «δώρο» 48 εκατ. ευρώ (16 δισ. δρχ.) ετησίως σε μια χούφτα μεγαλοκαναλάρχες; 'Η, μήπως, ο Γ. Παπανδρέου περιμένει να ψηφιστεί από το κόμμα του η τροπολογία και αφού γίνει νόμος, να αποπέμψει τον υπουργό..;

Και δεν είναι μόνον ο Ν. Χριστοδουλάκης. Ο Ακης Τσοχατζόπουλος και ο υφυπουργός Ανάπτυξης Δ. Γεωργακόπουλος, γιατί δεν αποπέμπονται; Ηταν ή δεν ήταν «φωτογραφικό», προκλητικό και σκανδαλώδες ολόκληρο άρθρο στο νομοσχέδιο για τον ιαματικό τουρισμό, που φέρει την υπογραφή τους, συζητείται τις μέρες αυτές στη Βουλή και εξυπηρετούσε την περίπτωση του παράνομου ξενοδοχείου «Ατλάντικα» στη Ρόδο, ιδιοκτησίας του Κύπριου μεγαλοεπιχειρηματία Ν. Νικολαΐδη; 'Η, δεν αποπέμπονται, επειδή έσπευσαν προχτές το βράδυ και κάτω από τον θόρυβο που ξεσηκώθηκε, να αποσύρουν εσπευσμένα ολόκληρο το άρθρο;

Για να μην αναφερθούμε στην άλλη διάταξη, που έσπευσε και πάλι να αποσύρει ο Ακης Τσοχατζόπουλος και αφορούσε επένδυση στη λίμνη Αγουλινίτσης, στην εκλογική περιφέρεια του κ. Γεωργακόπουλου.

Φτάνουν οι κοροϊδίες, περί αυτοκάθαρσης, νέου ύφους και ήθους, κλπ. Βαρεθήκαμε...

Κι άλλη μια φορά...

Για να μην... αδικούμε, όμως, τους υπόλοιπους υπουργούς της κυβέρνησης, εάν θέλει ο διάδοχος του Κ. Σημίτη, μπορούμε να του αναφέρουμε δεκάδες περιπτώσεις, εξίσου σκανδαλωδών και αντιλαϊκών στην ουσία τους νόμων και τροπολογιών, με αυτή των Πάχτα - Ανθόπουλου. Νόμων και τροπολογιών, που φέρνουν τις υπογραφές όλων των υπουργών και υφυπουργών της κυβέρνησης, όπως και του ίδιου.

Εάν θέλει, λοιπόν, να υλοποιήσει μια όποια πορεία αυτοκάθαρσης σε επίπεδο προσώπων, ας ξεκινήσει με την αποπομπή του εαυτού του, ως μια ελάχιστη απόδειξη του νέου ύφους και ήθους, που δήθεν επαγγέλλεται και μετά να προχωρήσει σε όλους τους υπόλοιπους υπουργούς και υφυπουργούς της κυβέρνησης.

Και πάλι, όμως, ούτε καν τη μισή δουλιά δε θα 'χει κάνει. Τα σκάνδαλα, η ανηθικότητα, η αδικία, η διαφθορά, η διαπλοκή, κλπ., κλπ., βρίσκονται πρωτίστως σ' αυτόν τον ίδιο τον προσανατολισμό και το περιεχόμενο της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ. Στην πολιτική της ΟΝΕ και της αέναης λιτότητας, της ανεργίας και της μερικής απασχόλησης, κλπ., κλπ. Στην πολιτική που έχει κάνει την εγχώρια ολιγαρχία πρωταθλήτρια κερδοφορίας στην ΕΕ και το λαό να λέει κάθε φέτος και χειρότερα.

Με άλλα λόγια, ξαναλέμε: Ας σταματήσουν την κοροϊδία. Βαρεθήκαμε...

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Εξετάσεις στο κεφάλαιο

«

Τα τελευταία δέκα χρόνια πετύχαμε πολλά». Αυτή είναι η εκτίμηση της κυβέρνησης για την πολιτική της στην Παιδεία, όπως με... περηφάνια τη διατύπωσε ο πρωθυπουργός στην προχτεσινή ομιλία του κατά τη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας. Και δε χωρά αμφισβήτηση. Η πρωτοφανής επίθεση στο δικαίωμα στη μόρφωση, η όξυνση των ταξικών φραγμών, η υποβάθμιση του μορφωτικού ρόλου του σχολείου, η στροφή στην κατάρτιση είναι σημαντικές «επιτυχίες» της κυβέρνησης, που με μεγάλο ζήλο έσπευσε να εφαρμόσει τις κατευθύνσεις του μεγάλου κεφαλαίου. Για να προσαρμοστεί η εκπαίδευση στις «ανάγκες της αγοράς», που θα βρίσκεται σε αντιστοιχία με τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις στην κοινωνία και στην εργασία, που θα παράγει τους αυριανούς «απασχολήσιμους».

Στην ίδια ομιλία, ο πρωθυπουργός ξεκαθάρισε πώς πρέπει να χαράσσεται η εκπαιδευτική πολιτική. Και δεν έκρυψε λόγια. Είπε χαρακτηριστικά: «Η σύγχρονη πολιτική Παιδείας, για να είναι επιτυχημένη, πρέπει να στηρίζεται στις απόψεις όλων όσων συμμετέχουν στην Εκπαίδευση. Οχι μόνο στους εκπαιδευτικούς φορείς αλλά και στους κοινωνικούς εταίρους οι οποίοι δεν είναι μόνο αποδέκτες των καρπών της Παιδείας, αλλά θα πρέπει να συμβάλλουν στη διαμόρφωσή της με τις προτάσεις τους, σύμφωνα με τις ανάγκες τους». Είναι σαφές ότι ο πρωθυπουργός προβάλλει το ζήτημα της εξυπηρέτησης μέσω της εκπαίδευσης των αναγκών του κεφαλαίου και των επιχειρήσεων. Οι οποίες, στο πλαίσιο του ανταγωνισμού τους ζητούν περισσότερα και σκληρότερα μέτρα προσαρμογής της Παιδείας στις απαιτήσεις τους, χωρίς να υπολογίζουν κόστος. Πρόσφατο εξάλλου παράδειγμα παραπέρα ιδιωτικοποίησης της Παιδείας είναι αυτό της κυβέρνησης Μπλερ, που παρά τις αντιδράσεις έσπευσε να προωθήσει την αύξηση των διδάκτρων στα βρετανικά πανεπιστήμια.

Σήμερα, ο βασικός σκοπός της εκπαίδευσης, να νομιμοποιεί ιδεολογικά και να αναπαράγει την κοινωνική ανισότητα και την ταξική διαίρεση της κοινωνίας, υλοποιείται με χειρότερους όρους. Ολοένα και περισσότεροι απόφοιτοι και των τριών βαθμίδων εντάσσονται στην εργατική τάξη, και, μετά από μια φτωχή σε περιεχόμενο εκπαίδευση. Προορισμένοι για ένα μέλλον ανεργίας και μισο-απασχόλησης. Και έχει αποφασιστεί γι' αυτούς ότι θα ήταν «αντιπαραγωγική» μια εκπαίδευση που θα τους μάθει να σκέφτονται, να αμφισβητούν αυτή την περιπλάνηση στην αμάθεια, η οποία αποκαλείται κατάρτιση και στην ανεργία που αποκαλείται απασχολησιμότητα.

Πίσω από τις μεγαλόστομες διακηρύξεις για προσαρμογή της εκπαίδευσης στην «οικονομία της γνώσης» βρίσκεται η ομολογία των προθέσεων για ακόμα μεγαλύτερη επίθεση με μέτρα που προωθούν τη μετάλλαξη του αγαθού της γνώσης σε «προϊόν» μιας εκπαίδευσης υποταγμένης στις απαιτήσεις της αγοράς. Ο λαός δεν μπορεί να περιμένει κάτι διαφορετικό από ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Δίνουν καθημερινά εξετάσεις στο μεγάλο κεφάλαιο και στην προεκλογική αυτή περίοδο επιχειρούν να ντύσουν την αντιλαϊκή πολιτική τους με «παροχές» και «μεταλλάξεις». Γι' αυτό η «κόκκινη ψήφος» στις προσεχείς εκλογές θα σημάνει το δυνάμωμα της αντίστασης του λαού στο μαύρο μέλλον που του ετοιμάζουν, θα δημιουργήσει καλύτερες προϋποθέσεις και για τη διεκδίκηση Παιδείας που θα εξυπηρετεί πραγματικά τις λαϊκές ανάγκες.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ