Παρασκευή 9 Γενάρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Αισιόδοξο το μήνυμα της... απαισιοδοξίας

Γρηγοριάδης Κώστας

Στη δεύτερη θέση της παγκόσμιας... απαισιοδοξίας κατατάσσει τους Ελληνες η έρευνα που πραγματοποίησαν η TNS ICAP και η «Gallup International», αφού το 46% εκτιμά ότι η νέα χρονιά θα είναι χειρότερη από την προηγούμενη, ενώ το 59% βλέπει το 2004 σαν έναν ακόμα οικονομικό Γολγοθά που πρέπει να σκαρφαλώσει για να επιβιώσει. Ιδιαίτερα υψηλά είναι τα ποσοστά απαισιοδοξίας για την αύξηση της ανεργίας (64%), όπως επίσης και το γεγονός ότι το 43% των Ελλήνων ανησυχούν ότι μέσα στο 2004 θα χάσει τη δουλιά του.

Η απαισιοδοξία που εκφράζουν οι Ελληνες στην παγκόσμια έρευνα δεν πατάει βέβαια σε κάποια μεταφυσική εκτίμηση. Είναι αποτέλεσμα της συσσωρευμένης πείρας που έχουν αποκτήσει όλα τα προηγούμενα χρόνια από τις πολιτικές του δικομματισμού και τις ντιρεκτίβες της ΕΕ, που έχουν τσακίσει τα εισοδήματά τους και έχουν κάνει την ανεργία καθημερινό εφιάλτη. Και η κατάσταση, όπως δείχνει και η έρευνα, δε γεννά περιθώρια αισιοδοξίας ότι τα επικοινωνιακά τρικ και τα λίφτιγκ των κομμάτων θα επηρεάσουν έστω και στο ελάχιστο την ουσία της ασκούμενης πολιτικής. Το ζητούμενο βέβαια παραμένει ένα: Η απαισιοδοξία να φύγει από τα αδιέξοδα πλαίσια της μοιρολατρίας, να οδηγήσει σε συμπεράσματα και να γίνει δύναμη ανατροπής. Και σ' αυτή την κατεύθυνση, η ψήφος στο ΚΚΕ στις 7 του Μάρτη μπορεί να αποτελέσει το πρώτο και αποφασιστικό βήμα.

Σκέτη σύγχυση

Ετσι έχουν τα πράγματα. Το ψέμα έχει κοντά ποδάρια λέει ο λαός μας. Κι όχι μόνον αυτό, όπως όλοι γνωρίζουν, προκαλεί και κάθε είδους παρενέργειες. Ως μεγάλη και ιστορικής σημασίας πρωτοβουλία ανανέωσης και εκσυγχρονισμού επιχείρησε να παρουσιάσει ο Κ. Σημίτης την αλλαγή φρουράς στο ΠΑΣΟΚ, συνδυάζοντάς τη, μάλιστα, με την αποπομπή του Κ. Λαλιώτη το περασμένο καλοκαίρι, τον μετέπειτα αναιμικό ανασχηματισμό της κυβέρνησης και του Εκτελεστικού Γραφείου κλπ. Δέστε τώρα και τις πρώτες παρενέργειες, όπως αυτές αποτυπώνονται στο χτεσινό πρωτοσέλιδο τίτλο της «Αυριανής»: «Γυρίζουν όλοι στο ΠΑΣΟΚ με το Γιώργο - ΦΕΥΓΟΥΝ ΚΑΙ ΟΙ ΒΑΡΟΝΟΙ μαζί με τον Σημίτη». Τελικά τι κάνουν, φεύγουν ή γυρίζουν; Και πέρα απ' αυτό, ποιοι και πόσοι φεύγουν, ποιοι και πόσοι γυρίζουν; Αντε να βρεις άκρη, σκέτη σύγχυση!

«Εδώ Σημίτης», εκεί ΙΚΑ;

«Είστε ο κ. Σημίτης;», «Θα ήθελα τον κ. Σημίτη», «Εδώ Σημίτης». Μπορεί το επικοινωνιακό φιάσκο του πρωθυπουργού στο ΙΚΑ, όταν έκλεινε τηλεφωνικά ραντεβού στους ασφαλισμένους, να έχει ξεχαστεί από τα ΜΜΕ, συνεχίζει όμως να σκορπά το γέλιο στους ασφαλισμένους. Γι' αυτό, μέχρι και προχθές ακόμη, οι εργαζόμενοι στην υπηρεσία των τηλεφωνικών ραντεβού του ΙΚΑ αντιμετώπιζαν αιτήματα σαν και τα παραπάνω ή και το ενδεχόμενο να συνομιλήσουν με τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Εξάλλου έχει... ξαναγίνει.

Μάλιστα σε μια περίπτωση, απηυδισμένος εργαζόμενος του τηλεφωνικού κέντρου, έθεσε σε κίνδυνο τη δουλιά του, αφού απαγορεύονται τα αστεία, και απάντησε ως εξής σε σχετική... ερώτηση: «Εχει σχολάσει». Φράση, που αναδεικνύεται, συγκυριακά βέβαια, εξόχως επίκαιρη, καθώς η αλλαγή φρουράς έχει πάρει το δρόμο της.

Τα παραπάνω περιστατικά δείχνουν όχι μόνο ότι ο ελληνικός λαός έχει χιούμορ, αλλά και ότι δεν ξεχνά τόσο εύκολα όσο πιστεύουν τα επικοινωνιακά επιτελεία και τα φιλικά προς την εξουσία ΜΜΕ. Το μόνο πρόβλημα, για τους εργαζόμενους στα τηλεραντεβού του ΙΚΑ, είναι το ενδεχόμενο να αρχίσουν οι ασφαλισμένοι να τους ζητούν τον Γ. Παπανδρέου. Κι αυτός είναι πολύ απασχολημένος αυτό το διάστημα....

Αντί να μαλώνουν να σκέφτονται...

Λίγο πριν τη διαφαινόμενη εκλογική ήττα του ΠΑΣΟΚ, ο Κ. Σημίτης «την έκανε». Και για τη στάση του αυτή, χαρακτηρίζεται γενναίος! Λες κι είναι θάρρος, ο φόβος μπροστά στη λαϊκή κρίση και λεβεντιά, η αποφυγή της απολογίας. Λες κι είναι αντρειοσύνη, που δεν αντέχει τη, διά της ψήφου, τιμωρία του από τον εργάτη που έστειλε στην ανεργία, τον αγρότη που ξεκλήρισε, τον βιοτέχνη που χρεοκόπησε, τον συνταξιούχο που ξεφτίλισε, το νέο που κορόιδεψε. Λες κι αξίζει «εύγε», επειδή προσπαθεί, απεγνωσμένα, να κρατήσει το κόμμα του σε μια αντιλαϊκή κυβερνητική εξουσία, με εκφρασμένη τη μεγάλη δυσαρέσκεια από τον ελληνικό λαό. Λες και αποτελεί το απαύγασμα της εντιμότητας και της δημοκρατίας - όπως περίπου παρουσιάζεται από τα «διαφημιστικά γραφεία» των Μέσων μαζικής χειραγώγησης - να κανονίζει το ποιος και πότε θα τον διαδεχτεί.

Ο πρωθυπουργός, που, για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντα των ντόπιων ισχυρών και των ξένων αφεντικών, κυβέρνησε, επί 8 χρόνια, με αναλγησία και αυταρχισμό, θέλει να εμφανιστεί, τώρα, σαν ένας καλοκάγαθος ηγέτης που νοιάζεται πώς θα εξασφαλίσει καλύτερο μέλλον για το λαό. Αυτός ο οποίος, στο όνομα του εκσυγχρονισμού και της ανανέωσης, καταπάτησε αξίες, συκοφάντησε ιδανικά κι έσβησε όνειρα, θέλει, τώρα, να παρουσιάζεται σαν ένας προοδευτικός και καινοτόμος πολιτικός, που ανοίγει νέους δρόμους ανιδιοτελούς πολιτικής συμπεριφοράς. Εκείνος που με τα τόσα «ευχαριστώ τις ΗΠΑ και τους Ευρωπαίους συμμάχους» πρόσβαλε την αξιοπρέπεια και την περηφάνια του ελληνικού λαού, θέλει, τώρα, να είναι ο «καλός πατερούλης» της Ελλάδας.

Μέχρι πριν από λίγο καιρό, ο Γ. Παπανδρέου ήταν ο Γιωργάκης των ΜΜΕ, το «παιντί» των ΗΠΑ, που μπήκε στην πολιτική επειδή ήταν γιος του μπαμπά κι εγγονός του παππού. Και μόλις ο Κ. Σημίτης τού έδωσε το «δαχτυλίδι» της διαδοχής, η, εν διατεταγμένη υπηρεσία τελούσα, δημοσιογραφία της χειραγώγησης τον αποκάλεσε Γεώργιο, τον χαρακτήρισε ικανό και πετυχημένο υπουργό, τον έχρισε άξιο κι ελπιδοφόρο υποψήφιο πρωθυπουργό. Οσους, δε, υποστηρίζουν ότι το «νταβαντούρι» των ημερών έχει στόχο την παραπλάνηση του λαού, οι «Πρετεντέρηδες» του νέου αρχηγού τούς κατηγορούν ότι δεν αντιλαμβάνονται την πολιτική βαρύτητα που έχει η αλλαγή ηγέτη στο κυβερνών κόμμα!

Ομως, είναι φανερό ότι αυτή η αλλαγή προσώπου δεν έχει ουσιαστική πολιτική σημασία, αφού δεν πρόκειται να συνδυαστεί με αλλαγή πολιτικής. Ο Γ. Παπανδρέου θα συνεχίσει στα ίδια και χειρότερα χνάρια του Κ. Σημίτη, παρά τις τυχόν λεκτικές διαφοροποιήσεις του. Αυτό χρειάζεται να το αντιληφθούν έγκαιρα οι ψηφοφόροι, για να μην πέσουν στη νέα «παγίδα» που στήνει η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Αλλά την ίδια πολιτική πρεσβεύει και ο Κ. Καραμανλής, οπότε το πρώτο που πρέπει να αποφύγουν οι ψηφοφόροι είναι να παγιδευτούν στο κάλπικο δικομματικό δίλημμα Παπανδρέου ή Καραμανλής. Και παρά την προσπάθεια του δικομματισμού για ανούσια οξύτητα, υπάρχει η δυνατότητα η προεκλογική συζήτηση να μπει επί της ουσίας. Εμείς θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να μη μαλώνουν οι πολίτες στα καφενεία, αλλά να σκέφτονται...


Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Τα ... βυζαντινά

Ε, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ να είναι κι αυτό ένα λάθος. Σίγουρα, κάτι συμβαίνει. Οι συμπτώσεις είναι εκπληκτικές. Η μέρα εκλογής του Γ. Παπανδρέου (η 8 Φλεβάρη, όπως αποφάσισαν στην ΚΕ του κόμματος) είναι η ...Κυριακή του Ασώτου Υιού!

Σε κάθε περίπτωση πάντως - είτε άσωτος είτε όχι - ο νέος αρχηγός του κυβερνώντος κόμματος προβάλλεται περισσότερο σαν ...Υιός παρά σαν πρόεδρος. Ορισμένες εφημερίδες τον αναγράφουν πλέον ως «Γ. Α. Παπανδρέου» και κάποιος δημοσιογράφος τον προσφώνησε ως Γ. Α. Παπανδρέου ο Γ`..!

Τους παραλληλισμούς (π.χ., παλιές φωτογραφίες και εικόνες του Ανδρέα Παπανδρέου, μέχρι και με ...αγάλματα του παππού του), άλλωστε, τους βλέπετε καθημερινά στις τηλεοράσεις και, μάλλον, διασκεδάζετε.

Για να περάσουμε, όμως, και στον απερχόμενο, πρέπει να το δηλώσουμε ευθαρσώς: Δεν έγινε τώρα ο Κ. Σημίτης «υπηρεσιακός πρωθυπουργός», λόγω των επικείμενων αλλαγών στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Πάντα ...υπηρεσιακός ήταν!

Σε τελική ανάλυση, τι σημαίνει «υπηρεσιακός πρωθυπουργός»; Κάποιος που διαχειρίζεται μια κατάσταση, χωρίς να ξεφεύγει από τα δεδομένα συγκεκριμένων κανόνων. Εκανε τίποτε περισσότερο ο πρώην πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ;

Οσο για κανόνες ...είχαμε μπόλικους. Ο,τι ακριβώς επέβαλλαν οι συνθήκες και οι ντιρεκτίβες της Ευρωπαϊκής Ενωσης στην οικονομία, ο,τι ακριβώς όριζε και ορίζει το ΝΑΤΟ και η «αντιτρομοκρατική συμμαχία», ο,τι ακριβώς ορίζουν οι νόμοι της αγοράς και τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

ΤΙ ΩΡΑΙΑ, ΟΜΩΣ, που ακούγεται αυτή η «ομόφωνη απόφαση της ΚΕ του ΠΑΣΟΚ», η οποία επετεύχθη χτες! Ισως να είχε και κάποια αξία, αν αντικατόπτριζε έστω και λίγο την πραγματικότητα...

Γιατί μπορεί να ετοίμασαν ...διθυραμβική υποδοχή στον Γιώργο Παπανδρέου και εξίσου διθυραμβικό «κατευόδιο» στον Κώστα Σημίτη, όμως οι γκρίνιες είναι στην ημερήσια διάταξη για το αιφνιδιαστικό της εξέλιξης. Κι όχι μόνον αυτό...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Αλλωστε, δε λείπουν και τα στελέχη, που δημοσίως αναγνωρίζουν το «άτυπο» των διαδικασιών διαδοχής, όπως ο Ε. Βενιζέλος και αρκετοί άλλοι. Τελικά, μόνον η προσδοκία της «κουτάλας» ενώνει αυτό το κόμμα.

Συνειρμοί

Παπαγεωργίου Βασίλης

Εκκληση στη νεολαία έκανε χτες ο Γ. Παπανδρέου μετά την κοινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας και της Κεντρικής Επιτροπής του ΠΑΣΟΚ, να συμμετάσχει στην «προσπάθεια» του ΠΑΣΟΚ «γιατί φτιάχνουμε κάτι καινούριο, κάνουμε κάτι καινούριο» και, βέβαια, οι συνειρμοί με την εποχή που ο Γ. Παπανδρέου ήταν υπουργός Παιδείας είναι αναπόφευκτοι. Για όσους ενδεχομένως ξέχασαν, θυμίζουμε ότι η θητεία του στο υπουργείο Παιδείας άνοιξε τους ασκούς του Αιόλου για να σαρωθεί το δικαίωμα της νεολαίας στη μόρφωση, με μέτρα και προτάσεις που έβαλαν τα θεμέλια για την αντιεκπαιδευτική μεταρρύθμιση και το διώξιμο χιλιάδων νέων από το λύκειο και το στοίβαγμά τους στη μισοκατάρτιση των ΤΕΕ. Πρωτοστάτησε, επίσης, για να περάσουν οι ντιρεκτίβες του ΟΟΣΑ και οι σχετικές προτάσεις κατάργησης δικαιωμάτων και κατακτήσεων, όπως και η μεγαλύτερη εμπορευματοποίηση της Παιδείας, σε όλες τις βαθμίδες της. Και βέβαια, δεν μπορεί να ξεχάσει κανείς την «πρωτοποριακή» θέση για διαχωρισμό των ναρκωτικών σε σκληρά και μαλακά και τη δυνατότητα στο χρήστη κάνναβης να καλλιεργεί μικρή ποσότητα σπίτι του για προσωπική χρήση.

Προφανώς, έτσι αντιλαμβάνεται ο Γ. Παπανδρέου «τα προβλήματα, τις απαιτήσεις, τις ελπίδες» της ελληνικής κοινωνίας και νεολαίας που επικαλείται, μην αφήνοντας περιθώρια για τις αυταπάτες που θέλουν να καλλιεργήσουν οι κάθε λογής μηχανισμοί.

Οι ωφελημένοι της Χαλκιδικής

Ούτε για μια νέα θέση εργασίας, δε δεσμεύονται οι νέοι... χρυσοθήρες επενδυτές στους οποίους η κυβέρνηση παρέδωσε τα μεταλλεία Χαλκιδικής. Αντιθέτως, προβλέπεται η εκταμίευση σημαντικών κονδυλίων από το δημόσιο κορβανά, ώστε τα νέα αφεντικά να βρουν τα μεταλλεία καθαρά από κάθε χρέος! Με την τροπολογία που κατατέθηκε χτες στη Βουλή προκύπτει πως κατά τη διαδικασία μεταβίβασης των μεταλλείων, το ελληνικό δημόσιο έχει «απώλεια εσόδων ύψους 2.300.000 ευρώ» αφού αναλαμβάνει τα χρέη της «TVX Hellas» και «ακαθόριστη απώλεια εσόδων από τις φοροαπαλλαγές» για τις μεταβιβάσεις. Σ' αυτά θα πρέπει να προστεθούν και 6,7 εκατομμύρια ευρώ από λεφτά του δημοσίου για τις αποζημιώσεις των απολυμένων εργαζομένων. Τα παραπάνω ποσά είναι αυτά που δημοσιοποιούνται...

Οσο για την τύχη των πρώην εργαζομένων, οι κυβερνώντες αναφέρουν πως «στο πλαίσιο της σταδιακής επαναλειτουργίας των Μεταλλείων της Κασσάνδρας θα προσλαμβάνεται το αναγκαίο κάθε φορά προσωπικό, μεταξύ του οποίου και πρώην απασχολούμενοι στα μεταλλεία»! Υπάρχει μήπως αμφιβολία, για το ποιον εξυπηρετεί η κυβέρνηση με τη συγκεκριμένη τροπολογία παράδοσης των μεταλλείων;

Η ... απόδειξη

Πράγματι, μετά τα όσα έγραψε χτες ο «μικροπολιτικός» των «Νέων», δεν υπάρχει πλέον καμιά αμφιβολία ότι η χώρα ζει από προχτές ...ιστορικές στιγμές. Σύμφωνα, λοιπόν, με το σχετικό «παραπολιτικό», στη διάρκεια της προχτεσινής κοινής συνεδρίασης της Κυβερνητικής Επιτροπής και του Εκτελεστικού Γραφείου του ΠΑΣΟΚ και «ενώ τελείωνε την τοποθέτησή του μέσα σε ατμόσφαιρα πολιτικής κατάνυξης ο Κ. Σημίτης, έβγαλε ο Γιώργος Παπανδρέου μια μικροσκοπική ψηφιακή κάμερα τελευταίας τεχνολογίας κι άρχισε να απαθανατίζει από τη θέση του τους παρευρισκομένους. Ηταν τα πρώτα ενσταντανέ της νέας εποχής»...

Οι συμπτώσεις

Με την ίδια πρωτοσέλιδη φωτογραφία (κοντινό πλάνο του Γ. Παπανδρέου, με το ένα χέρι του σηκωμένο σε γροθιά) κυκλοφόρησαν προχτές «Τα Νέα», η «Ελευθεροτυπία» και το «Εθνος» και, βέβαια, με ανάλογους τίτλους και ρεπορτάζ. Ανάλογη, όσο και ομοιόμορφη, ήταν η ομοβροντία και των χτεσινών πρωτοσέλιδων των ίδιων πάλι εφημερίδων. Μόνον, που τούτη τη φορά τα σχετικά... πρωτεία ανήκουν στο «Βήμα». «Μεγάλη Πορεία του νέου ηγέτη της δημοκρατικής παράταξης - Εκστρατεία νίκης, θα οργώσει την Ελλάδα ο κ. Γ. Α. Παπανδρέου», έλεγε ο πρωτοσέλιδος τίτλος του, στο πλάι ολόσωμης φωτογραφίας του υπουργού Εξωτερικών, ενώ σε δεύτερο πλάνο και κάτω από τη φωτογραφία του Κ. Σημίτη ο σχετικός τίτλος σημείωνε: «Το Παράδειγμα του Ηγέτη - Εντυπωσίασε και συγκίνησε ο κ. Κ. Σημίτης».

Οπως καταλαβαίνετε, οι προαναφερόμενες «συμπτώσεις» δεν είναι μόνον αξιοσημείωτες, αλλά και αρκετά εύγλωττες, σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις, όπως και με τους διαγραφόμενους ήδη όρους διεξαγωγής της προεκλογικής μάχης.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Η «αχίλλειος πτέρνα» του δικομματισμού

Καθώς το εκλογικό σκηνικό έχει αρχίσει να σχηματίζεται, με τη νέα διανομή ρόλων από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, αναδεικνύονται, μέσα από τη σκόνη των τελευταίων κινήσεων του κυβερνητικού κόμματος, ακόμα πιο έντονα τα βασικά χαρακτηριστικά του δικομματισμού. Γίνεται πλέον όλο και πιο φανερό για τα εκλογικά επιτελεία του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, ότι είναι επιτακτική η ανάγκη να δείξουν ότι έχουν διαφορές, ότι δεν είναι όμοιες οι πολιτικές που πρεσβεύουν.

Είναι χαρακτηριστικό ότι ο Κ. Σημίτης επισήμανε και πάλι χτες τον «κίνδυνο η εκλογική αναμέτρηση να γίνει με παραπλανητικά για τους πολίτες χαρακτηριστικά», δηλαδή, όπως είπε, «γίνεται όλο και αποδεκτό το επιχείρημα ότι όλα τα κόμματα έχουν την ίδια περίπου πολιτική». Βέβαια, όταν λέει «όλα τα κόμματα», εννοεί το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Δηλαδή είναι «κίνδυνος» να αποκαλυφθεί στα μάτια του κόσμου ότι οι πολιτικές τους στα βασικά ζητήματα δε διαφέρουν. Εδώ ακριβώς βρίσκεται η «αχίλλειος πτέρνα» του δικομματικού πολιτικού οικοδομήματος. Γύρω από αυτή την υπόθεση θα παιχτούν πολλές πράξεις του δικομματικού πολιτικού παιχνιδιού ενόψει των εκλογών.

Προσπαθούν λοιπόν εναγωνίως και με περισσή υποκρισία, τόσο οι «πράσινοι» όσο και οι «μπλε» - αυτή εξάλλου είναι η βασική διαφορά τους, το χρώμα - να δείξουν ότι δεν είναι ίδιοι. Και απευθύνονται σ' εκείνους που κατεξοχήν βιώνουν τις συνέπειες της ασκούμενης πολιτικής, που είναι οι εργαζόμενοι και τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Θέλουν να τους πουν, ο καθένας από τους δύο εταίρους του δικομματισμού για δικό του λογαριασμό, ότι αν πάνε μαζί του θα έχουν να χάσουν λιγότερα απ' όσα θα έχαναν αν πήγαιναν με τον άλλο. Δηλαδή αυτοί, οι εργαζόμενοι, θα είναι σε κάθε περίπτωση οι χαμένοι.

Θέλουν το λαό να εγκλωβιστεί μοιρολατρικά στη λογική διαχείρισης της μιζέριας που τον καταδικάζουν τα μεγάλα συμφέροντα, οι πολιτικές εξυπηρέτησης του μεγάλου κεφαλαίου. Να εγκλωβίσουν τους εργαζόμενους στις πολιτικές του συμφώνου σταθερότητας, στις δεσμεύσεις για την εφαρμογή των πολιτικών της ΕΕ και του ΝΑΤΟ, στα περί ανταγωνιστικότητας, παραγωγικότητας, ιδιωτικοποιήσεων και διαρθρωτικών αλλαγών, στις πολιτικές της ανεργίας και της φτώχειας για τους πολλούς και στα ακόμα πιο μεγάλα κέρδη για τους λίγους.

Μέσα σ' αυτό το ασφυκτικό για το λαό πλαίσιο σημασία δεν έχουν οι όποιες διαφορές στις αποχρώσεις που μπορεί να εμφανιστούν ότι έχουν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Η ουσία είναι πως οι εργαζόμενοι σε κάθε περίπτωση θα είναι οι χαμένοι. Η δικομματική διαμάχη είναι μια ξένη για τα δικά τους συμφέροντα υπόθεση. Μπορούν όμως να μετατρέψουν την εκλογική μάχη σε δική τους υπόθεση. Μπορεί να γίνει αυτό αν αποδυναμώσουν το δικομματισμό και τα σχέδιά του, καταψηφίζοντας και τους δύο, με ταυτόχρονη ενίσχυση του ΚΚΕ, ενισχύοντας έτσι τον πόλο αντίστασης και προοπτικής από την πλευρά των λαϊκών συμφερόντων.

Ο νέος

Ας μη δηλώνει ο κύριος,

ανεύθυνος Πιλάτος,

ως το λαιμό με κρίματα

είναι κι αυτός γεμάτος,

κοινή η αισχρή πολιτική

σε βάρος του κοσμάκη

κοινή κι ευθύνη φυσικά

του καθενός Γιωργάκη!

* * *

Ας μη ζητάει ο κύριος

τα χέρια του να νίψει,

ως το λαιμό είναι κι αυτός

χωμένος μες στη σήψη,

κι ελόγου του υπέγραφε

«κούρες», «ζώνες» και βάρη

και ο λαός δε συγχωρεί

κανέναν κατεργάρη!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ