Παρασκευή 17 Οχτώβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Επιστολές απ' το Ιράκ...

Γρηγοριάδης Κώστας

«Οι περισσότεροι κάτοικοι μας υποδέχτηκαν με ανοιχτές αγκάλες... Τα παιδιά μας χαμογελούν, τρέχουν να μας σφίξουν το χέρι και να μας ευχαριστήσουν με τα σπαστά αγγλικά τους». Μπορεί, να σας φανεί παράξενο έως γελοίο, αλλά, σας βεβαιώνουμε, ότι τα παραπάνω αποσπάσματα είναι από επιστολές, που υπογράφονται από Αμερικανούς στρατιώτες στο Ιράκ και δημοσιεύονται σε αμερικανικές εφημερίδες. Οι επιστολές δεν περιγράφουν μόνο τις προαναφερόμενες σκηνές υποδοχής των Αμερικανών από τους Ιρακινούς, αλλά και τα επιτεύγματα του αμερικανικού στρατού στην ανοικοδόμηση της χώρας.

Βέβαια, κάποιοι παρατήρησαν, ότι η παραπάνω επιστολογραφία συνέπεσε με τη γενικότερη επιχείρηση δημοσίων σχέσεων του Τζ. Μπους, για την ανάδειξη των «θετικών ειδήσεων» από το Ιράκ. Μετά, κάποιοι άλλοι παρατήρησαν ότι οι επιστολές ήταν πανομοιότυπες κι όταν άρχισαν να ψάχνουν βαθύτερα την όλη υπόθεση, ανακάλυψαν ότι ορισμένοι τουλάχιστον από τους στρατιώτες, που υποτίθεται πως τις είχαν γράψει και βάλει την υπογραφή τους, δε γνώριζαν καν την ύπαρξή τους. Ενας, μάλιστα, δήλωσε ότι άκουσε για πρώτη φορά, σχετικά με την επιστολή - την οποία δήθεν είχε γράψει - όταν ο πατέρας του του έδωσε συγχαρητήρια, αφού τη διάβασε σε τοπική εφημερίδα..!

Κερδοσκοπία με ... τιμοκαταλόγους

Με μια νέα - προς εντυπωσιασμό κι αυτή - αγορανομική διάταξη επιχειρεί η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης να «κουκουλώσει» την απροθυμία της να ελέγξει ουσιαστικά τη διαμόρφωση των διδάκτρων. Κι αυτό αφού με τη νομοθετική ρύθμιση περί διαμόρφωσης των διδάκτρων για τη φετινή χρονιά οι σχολάρχες μπορούν στην πράξη να εισπράξουν «από το παράθυρο» αυξήσεις, μέσω της «ελεύθερης» διαμόρφωσης των διδάκτρων στα λεγόμενα μη υποχρεωτικά μαθήματα.

Στο εξής, λοιπόν, σύμφωνα με τη διάταξη που υπέγραψε ο υφυπουργός Ανάπτυξης Κ. Κουλούρης, μετά από τα εστιατόρια, υποχρεούνται και τα ιδιωτικά εκπαιδευτήρια να αναρτούν τους τιμοκαταλόγους για όλες τις υπηρεσίες που παρέχουν στους χώρους υποδοχής των γονέων.

Τώρα, μάλιστα. Τους «πάταξε» πάλι τους κερδοσκόπους ο υφυπουργός. Χώρια που έγινε ένα ...σημαντικό βήμα τάξης στο εμπόριο της μόρφωσης...

Ανακυκλώστε τα ράμματα..!

Στο πλαίσιο του «εκσυγχρονισμού» των δημόσιων νοσοκομείων και της διαρκούς υποχρηματοδότησης και υποβάθμισής τους, τελευταία εμφανίζεται ολοένα και πιο συχνά το φαινόμενο των ακατάλληλων υγειονομικών υλικών. Το κατήγγειλαν προχτές στον υφυπουργό Υγείας Ε. Νασιώκα οι γιατροί του νοσοκομείου Πολυγύρου. «Μπαίνουμε στο χειρουργείο και φοβόμαστε να χρησιμοποιήσουμε ράμματα γιατί σπάνε», είπαν ενδεικτικά. «Μπορείτε να πάρετε άλλα υλικά από νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης και να ανακυκλώνετε τα χαλασμένα», απάντησε ο υφυπουργός Υγείας, δείχνοντας το δρόμο για ...τη λύση.

Ομως, μόλις πριν από λίγο καιρό, νοσοκόμες του Ιπποκρατείου διαμαρτύρονταν για τους χαλασμένους καθετήρες. Λέτε να μη γνωρίζει ο υπουργός πως και τα νοσοκομεία της Θεσσαλονίκης αντιμετωπίζουν το ίδιο πρόβλημα; Γνωρίζει πολύ καλά τα προβλήματα που δημιούργησε η πολιτική της κυβέρνησης, της οποίας είναι μέλος. Απλώς, δεν έχει πρόθεση να τα λύσει. Ετσι, στο πλαίσιο της προπαγανδιζόμενης κοινωνικής αλληλεγγύης και συνυπευθυνότητας, δεν είναι απίθανο σε λίγο καιρό να καλούμαστε, σε κάθε εισαγωγή μας στο νοσοκομείο, να κουβαλάμε μαζί μας και μια τσάντα με τα απαραίτητα υλικά, όπως βαμβάκι, γάζες, ράμματα, οινόπνευμα, καθετήρες κλπ!

Το λιμάνι της αγωνίας...

Μέχρι τώρα πολλοί πίστευαν ότι η κυβέρνηση έχει μεταβάλει σε ένα κακόγουστο σίριαλ τις προεκλογικές φιέστες εγκαινίων σε διάφορα έργα. Εκείνο, όμως, που δε θα μπορούσε να φανταστεί κανείς, είναι ότι μερικά από τα έργα έχουν καταντήσει αυτά καθεαυτά σίριαλ, διεκδικώντας τα σκήπτρα από την περιβόητη «Λάμψη» του Ν. Φώσκολου. Και εξηγούμαστε:

Θα θυμάστε, ασφαλώς, ότι πριν μερικές βδομάδες ο πρωθυπουργός εγκαινίασε με τυμπανοκρουσίες το νέο λιμάνι της Ηγουμενίτσας, το οποίο ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1996 με προϋπολογισμό 11,5 δισ. δρχ., για να καταλήξει - μαζί με τις απαλλοτριώσεις, αμοιβές συμβούλων κλπ. - στα 22 περίπου δισ. δρχ. Ε, λοιπόν, λάθος καταλάβατε. Τα εγκαίνια δεν αφορούσαν παρά μόνον την ολοκλήρωση της πρώτης φάσης του έργου. Οπως πληροφορεί το ΥΠΕΧΩΔΕ, η μελέτη για τη δεύτερη φάση αναμένεται να ολοκληρωθεί το καλοκαίρι του 2004 και το έργο το 2007. Και πάλι, όμως, πέφτετε έξω, γιατί υπάρχει και η τρίτη φάση του έργου, που προγραμματίζεται να αρχίσει η κατασκευή της μετά το ...2008!

Το έργο, λοιπόν, έχει σασπένς, έχει ίντριγκα, έχει πλούτο και υπερβάσεις - που πληρώνουμε όλοι μας, δυστυχώς - θα έχει και αλλεπάλληλες «κορδέλες». Νομίζουμε, μάλιστα, ότι ο τίτλος «Το λιμάνι της αγωνίας», αν και δεν είναι καθόλου πρωτότυπος, του ταιριάζει «γάντι»...

Πολεμικό ρεσάλτο

Νύχτα και σημαδεύοντας στο ψαχνό, 13 πάνοπλοι Αμερικανοί μισθοφόροι «μπουκάρισαν», ουρλιάζοντας μέσα στο ελληνόκτητο γκαζάδικο δεξαμενόπλοιο «GENIE», με σημαία Παναμά, που ταξίδευε ανοιχτά της Φουτζέιρα στον Περσικό Κόλπο. Παρέταξαν τους ναυτεργάτες στα ρέλια του καταστρώματος με εντολή να βλέπουν προς τη θάλασσα. Τους είχαν έτσι στημένους επί δύο ώρες. Αρπαξαν τον καπετάνιο και με την απειλή των όπλων τον ανάγκασαν να τους δείξει το πλοίο και ταυτόχρονα τον ανέκριναν για τον ...Μπιν Λάντεν! Εκαναν έλεγχο εξονυχιστικό σε κάθε μέρος του πλοίου. Ανοιξαν καμπίνες, φωτογράφισαν πρόσωπα ναυτεργατών, φυλλάδια, έγγραφα και από πάνω έκαναν και πλιάτσικο, κλέβοντας προσωπικά είδη των ναυτεργατών, τηλεφωνικές κάρτες και όσα δολάρια βρήκαν!

Το περιστατικό αυτό διήρκεσε από τις 11.30 τη νύχτα της 12ης Οκτώβρη μέχρι τις 2.30 πρωινής ώρα της 13ης Οκτώβρη. Αμέσως μετά την απομάκρυνση των Αμερικανών «Ράμπο», ο καπετάνιος συντάσσει αναφορά με τα γεγονότα και τη στέλνει στο υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας. Καταλήγοντας αναφέρει: «Κύριοι, είμαι σίγουρος ότι δεν μπορείτε να καταλάβετε την ταπείνωση και τον εξευτελισμό που ένιωσα περιτριγυρισμένος από νέα παιδιά, χωρίς παιδεία και ήθος αλλά με εξουσία, κρατώντας τα όπλα. Κύριοι, είμαι σίγουρος ότι αυτού του είδους οι επιθεωρήσεις απαγορεύονται...». Ομως, δυστυχώς, ο πλοίαρχος γελάστηκε.

Η εισβολή των μισθοφόρων στο πλοίο ήταν πράξη πολέμου. Και αυτό ακριβώς το εφιαλτικό τοπίο, είναι ό,τι ετοιμάζουν για όλα τα εμπορικά καράβια. Οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ και της Ευρωπαϊκής Ενωσης, την ίδια ώρα που βομβαρδίζουν λαούς όπως του Ιράκ, στρέφουν τις κάννες τους και προς τις κατακτήσεις, τα δικαιώματα και τις ελευθερίες της εργατικής τάξης των υπόλοιπων λαών. Ο πόλεμος είναι διαρκής και δίνεται σε όλα τα μέτωπα. Ο σκοπός, σε κάθε περίπτωση, είναι ένας. Η ένταση της εκμετάλλευσης για την αύξηση των υπερκερδών του κεφαλαίου, τη διαιώνιση της κυριαρχίας του.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, Γ. Πασχαλίδης, σφύριξε αδιάφορα, όταν κλήθηκε να καταγγείλει το γεγονός αυτό, με δεδομένο ότι ανάμεσα στο πλήρωμα ήταν και 4 Ελληνες ναυτεργάτες, δηλαδή πολίτες της Ελλάδας και ότι η αμερικανική πολεμική έφοδος στο πλοίο, νομικά ήταν σαν να έγινε σε έδαφος μιας χώρας. «Δε με έχει απασχολήσει αυτό το θέμα», είπε και συνέστησε στο πλήρωμα να απευθυνθεί, για περαιτέρω εξηγήσεις στη χώρα της σημαίας που έφερε το πλοίο. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, με τη στήριξη βέβαια της ΝΔ, όπως αποδείχτηκε στη διάρκεια της επέμβασης στο Ιράκ δεν ανέχεται απλώς αλλά συμμετέχει στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Τα πράγματα είναι απλά, δεν έχουν άλλη επιλογή οι ναυτεργάτες, συνολικά η εργατική τάξη της χώρας παρά να πολεμήσουν ενάντια στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών. Το ΚΚΕ, οι ταξικές συνδικαλιστικές δυνάμεις, δείχνουν το δρόμο: Αντιιμπεριαλιστικό Αντιμονοπωλιακό Δημοκρατικό Μέτωπο, με πλώρη για την κατάκτηση της λαϊκής εξουσίας.


Αθήνα ΖΥΜΑΡΗ

Τα αεροπορικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΒΡΕ - ΒΡΕ, πως έγινε και αυτή η ζημιογόνα «Ολυμπιακή Αεροπορία», που τόσα δεινά έχει επιφέρει στο φορολογούμενο, σύμφωνα με τους κυβερνώντες και τη ΝΔ, να έχει... τόση πέραση;

Γιατί -εδώ που τα λέμε- 12 ολόκληρες προσφορές κοινοπραξιών από διάφορους χώρους δεν είναι δα και μικρή προσέλευση, για μια επιχείρηση που μας την παρουσίαζαν ως διαλυμένη και χωρίς κανένα μέλλον.

Προφανώς... κάτι μυρίστηκαν οι εν λόγω επιχειρηματίες και αυτό δεν είναι τίποτε άλλο από τους επίσημους και ανεπίσημους όρους παραχώρησης της εταιρίας που έχουμε κάθε λόγο να υποψιαζόμαστε, ότι αγγίζουν τα όρια του σκανδάλου.

Κι όχι μόνο σ' αυτούς, βέβαια. Αλλά και στις κερδοφόρες προοπτικές της επιχείρησης.

ΣΕ ΠΡΑΞΕΙΣ απόδειξης της... σοσιαλιστικής του αλληλεγγύης κλήθηκε από τον Κώστα Σημίτη ο Τόνι Μπλερ στις Βρυξέλλες. Ο Ελληνας πρωθυπουργός τον κάλεσε να συμμεριστεί τις προεκλογικές ανάγκες και να επιτρέψει την πρόσκαιρη μεταφορά των μαρμάρων του Παρθενώνα στην Αθήνα.

Τι θα κάνει ο Βρετανός πρωθυπουργός δε γνωρίζουμε, αλλά μάλλον το ΠΑΣΟΚ δείχνει να προσανατολίζεται σε βοήθεια από το εξωτερικό, μια και στο εσωτερικό... δεν πάνε καλά τα πράγματα.

ΘΕΜΑ ΧΡΟΝΟΥ ήταν και ουδείς που κατανοεί τα πράγματα πρέπει να εκπλήσσεται από την -έστω απρόθυμη- ομοθυμία Γαλλογερμανών και Ρώσων για το νέο αμερικανικό σχέδιο σχετικά με Ιράκ.

Βεβαίως, οι μέχρι πρότινος... πολέμιοι των ΗΠΑ δηλώνουν ότι δεν είναι απόλυτα ικανοποιημένοι από το σχέδιο, αλλά τέλος πάντων... θα το ανεχθούν. Αυτό που δε μας είπαν φυσικά είναι τι κερδίζουν από την όλη ιστορία και ποια μοιρασιά έγινε...

Οσο για την Ελλάδα, ως συνήθως, πίστη ακόλουθος των εξελίξεων εμφανίζεται -μέσω του Κ. Σημίτη- να αποδέχεται, προτού καν της ζητηθεί επισήμως, τη συμμετοχή της σε στρατιωτικές αποστολές «ανθρωπιστικής βοήθειας».


Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο Μπους, ο Χάουαρντ και το Φαρ Ουέστ...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Αυτή τη φορά ο Τζ. Ου. Μπους δεν έκανε γκάφα. Εξέφρασε απροκάλυπτα τις σκέψεις του για τον Αυστραλό πρωθυπουργό, Τζον Χάουαρντ, και σε δεύτερο επίπεδο αποκάλυψε την «ποιότητα» με την οποία προσεγγίζει τις διεθνείς σχέσεις... Κάπως σαν κακέκτυπο του Φαρ Ουέστ. Με τους Αμερικανούς και τους συμμάχους τους σε ρόλο πιστολάδων - εκτελεστών και τους λαούς στη θέση των Ινδιάνων.

Στο προχτεσινό φύλλο της αυστραλέζικης εφημερίδας «The Australian» - ενόψει μάλιστα και της επικείμενης περιοδείας του Προέδρου Μπους στη Νοτιοανατολική Ασία, λόγω της διάσκεψης του APEC στην Ταϊλάνδη - καταγράφεται ο ακόλουθος διάλογος που έγινε στο Λευκό Οίκο μεταξύ Αυστραλού δημοσιογράφου και Προέδρου:

-(Δημοσιογράφος) Βλέπετε την Αυστραλία σαν το βοηθό σερίφη των ΗΠΑ στη Νοτιοανατολική Ασία;

-(Τζ. Ου. Μπους) Οχι. Δεν τη βλέπουμε σαν βοηθό σερίφη. Τη βλέπουμε ως σερίφη. Υπάρχει διαφορά... Τέλος πάντων, είμαστε ισότιμοι εταίροι, φίλοι και σύμμαχοι. Δεν υπάρχει τίποτε αναφορικά με «βοηθό σερίφη» σ' αυτή τη σχέση.

Για την ιστορία, ο ίδιος ο Χάουαρντ πριν τρία χρόνια είχε προκαλέσει οργισμένες αντιδράσεις μεταξύ ηγετών ασιατικών χωρών (ανάμεσά τους ο Μαλαισιανός πρωθυπουργός που τον παρομοίασε με «μαριονέτα και εμφύτευμα της Δύσης στην περιοχή»...), όταν χαρακτήρισε την κυβέρνηση της χώρας του «βοηθό σερίφη των ΗΠΑ» στη Νοτιοανατολική Ασία.

Βέβαια, ο Μπους «ξέχασε» μία σημαντική λεπτομέρεια. Στη γειτονιά υπάρχουν και άλλοι «παίχτες», που μάλλον δε θα χαρούν διόλου με τον... προβιβασμό του Χάουαρντ...

Υπολογισμοί αλά Χριστοδουλάκη

Αστραψε και βρόντηξε προχτές ο υπουργός Οικονομίας, Ν. Χριστοδουλάκης, για τους σπάταλους υπαλλήλους του Δημοσίου, λόγω των δαπανών περίθαλψης.

Ιδού, λοιπόν και η απάντηση στον υπουργό από την Πανελλήνια Επαγγελματική Ενωση Εργαστηριακών Γιατρών Βιοπαθολόγων Κυτταρολόγων Παθολογοανατόμων, με ανακοίνωσή της: «Ωδινεν όρος και έτεκε μυν», αναφέρει η ανακοίνωση. «Ο κ. Χριστοδουλάκης ανακάλυψε ξαφνικά το 2003 ότι εδώ και 12 χρόνια που έχει καθηλωμένες τις αμοιβές των γιατρών, υπάρχουν σπατάλες, ανοργανωσιά, απάτες κλπ στις δαπάνες των ασφαλισμένων του Δημοσίου. Με τις γνωστές αλχημείες των αριθμών, γενικεύει προβλήματα, που από πολλές κατευθύνσεις έχουν επισημανθεί εδώ και χρόνια στην κυβέρνηση (της οποίας είναι εξέχων μέλος), άπειρες φορές, γραπτά και προφορικά, με υπομνήματα, προσωπικές παραστάσεις και δελτία Τύπου και νομίζει ότι δικαιολογεί με τον τρόπο αυτό την περικοπή των δαπανών περίθαλψης κατά 9,5% για το 2004. Λυπούμαστε πραγματικά για την κατάντια του ελληνικού κράτους, όπου για να κουρευτούν ένας παθολόγος γιατρός πρέπει να πραγματοποιήσει 3-4 ιατρικές επισκέψεις ή ένας εργαστηριακός να εξετάσει δύο κιλά σκ..., δηλαδή 7 παρασιτολογικές εξετάσεις κοπράνων».

Είναι να μην πει και να μην γράψει κανείς και τέτοια καυστικά σχόλια...

Σε πολλά μέτωπα...

Η Εκκλησία φαίνεται ότι ξέρει να δίνει «μάχες» σε πολλά μέτωπα και η ένταση στις σχέσεις της με το Πατριαρχείο δεν εξαντλεί όλη τη ζωτικότητά της. Η συμφωνία που υπέγραψε προχτες η Γενική Γραμματεία Τουρισμού με τέσσερις Μητροπόλεις και μια Ιερά Μονή για πλήρη χρηματοδότηση της μετατροπής παλαιών Μονών σε καταλύματα, το αποδεικνύει. Το κράτος θα δαπανήσει περίπου 4 εκατ. ευρώ, για τη δημιουργία περίπου 250 - 300 κλινών, στη Ζάκυνθο, στον Αγ. Γεώργιο Ελικώνος, στο Βόλο και στην Ηλεία. Η Ιερά Μονή Σίμωνος Πέτρας, επίσης, θα χρηματοδοτηθεί για την ανάδειξη φυσικών οικοσυστημάτων και τη δημιουργία υπηρεσιών ενημέρωσης των προσκυνητών. Η Εκκλησία δεν είναι μόνο ένας από τους πλουσιότερους οργανισμούς στην Ελλάδα, αλλά κι ένας από αυτούς που αντιμετωπίζεται περισσότερο ευνοϊκά, όπως μας θυμίζει η πλουσιοπάροχη συμφωνία. Σκοπός της χρηματοδότησης είναι η «ανάδειξη» του προσκυνηματικού τουρισμού.

Στους «δρόμους του πετρελαίου»

Οι εξελίξεις στους «δρόμους του πετρελαίου» παρουσιάζουν πάντοτε ξεχωριστό ενδιαφέρον. Από το μέτωπο αυτό καταγράφουμε ορισμένες κινήσεις, οι οποίες έχουν ή θα έχουν αντίκτυπο στη «διεθνή σκακιέρα» και στο διαρκή πόλεμο των ιμπεριαλιστών για τον έλεγχο των ενεργειακών αποθεμάτων του πλανήτη. Οπως έγραφαν προχτές οι «Φαϊνάνσιαλ Τάιμς», η Ιαπωνία προσφέρει οικονομικό δέλεαρ ύψους 7 δισ. δολαρίων στη Ρωσία, με αντάλλαγμα την κατασκευή αγωγού πετρελαίου μήκους 4.000 χιλιομέτρων, που θα διασχίζει τη Σιβηρία και θα καταλήγει σε λιμάνι του Ειρηνικού. Σύμφωνα με την εφημερίδα, η κυβέρνηση του Τόκιο με την κίνηση αυτή θέλει να προλάβει την υπογραφή συμφωνίας μεταξύ Μόσχας και Πεκίνου για την κατασκευή ενός άλλου αγωγού, που θα καταλήγει στη Βορειοανατολική Κίνα... Την ίδια στιγμή εντείνεται το παρασκήνιο για την εξαγορά μεριδίου της μεγαλύτερης ρωσικής πετρελαϊκής εταιρίας, «Yukos», από την αμερικανική «Exxon Mobil». Το βέβαιο είναι ότι τα τεράστια αποθέματα πετρελαίου και φυσικού αερίου της Ρωσίας έχουν μπει στο στόχαστρο των πολυεθνικών και αυτό προμηνύει «ποικίλες» εξελίξεις...

Πολιτική γης

Τα στοιχεία που αποκάλυψε χτες ο «Ριζοσπάστης» από μία μόνο χαρακτηριστική περίπτωση αυθαιρεσίας, δείχνουν τον ένοχο για το καθεστώς της αυθαίρετης δόμησης. Τι καλύτερη απόδειξη από αυτή; Υπουργεία, δημόσιοι οργανισμοί, φορείς, έδιναν αβέρτα δικαιολογητικά και άδειες (τα διαπιστευτήριά τους, δηλαδή) σε εφοπλιστή για να μπορέσει να λειτουργήσει το, παράνομα κατασκευασμένο νυχτερινό του κέντρο, «πάνω στο κύμα», εκμεταλλευόμενοι φυσικά τα τεράστια κενά που η κυβέρνηση διατηρεί ή και διευρύνει στη νομοθεσία. Κι όταν ακούς, την ίδια στιγμή, την αρμόδια υπουργό ΠΕΧΩΔΕ και τον υπουργό Τύπου να δηλώνουν με στόμφο και αποφασιστικότητα ότι «η κυβέρνηση θα χτυπήσει την παρανομία», τότε μάλλον αντιλαμβάνεσαι εύκολα ότι το θράσος και η υποκρισία δεν έχουν όρια.

Η υπόθεση, όμως, δεν είναι απλά μια ιστορία κυβερνητικής κοροϊδίας και εξαπάτησης της κοινής γνώμης. Τα οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα, που κρύβονται πίσω από τα αυθαίρετα - και μάλιστα τα αυθαίρετα «πολυτελείας» - είναι τεράστια. Το θέμα «Αυθαίρετα» θα έπρεπε να έχει τίτλο: «Πολιτική, χρήσεις και εμπορευματοποίηση της γης». Διότι η αυθαίρετη δόμηση είναι μια συνειδητή πολιτική επιλογή. Δεν είναι η παρανομία ενός κατεργάρη που ξεφεύγει από τους νόμους και αυθαιρετεί. Είναι το αποτέλεσμα των ίδιων των νόμων που έχουν ψηφίσει οι κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, της ίδιας πολιτικής που οδηγεί στα εξής φαινόμενα: Τους μεν μεγαλοσχήμονες να βγάζουν τεράστια κέρδη από την παράνομη εκμετάλλευση της γης, τους δε φτωχούς να προσπαθούν κεραμίδι - κεραμίδι να στήσουν μια παράγκα, για να στεγάσουν εκεί την οικογένειά τους. Μόνο που αυτή η αντίφαση που φαίνεται πως τους βολεύει όλους, έχει διαφορετική κατάληξη... Για τους μεν πλούσιους βρίσκονται τα υπουργεία να βάλουν το χεράκι τους. Για δε τους φτωχούς οι μπουλντόζες δε δείχνουν κανένα έλεος.

Η Ελλάδα είναι από τις ελάχιστες χώρες χωρίς Εθνικό Κτηματολόγιο, κάτι που σημαίνει ότι ο καθένας μπορεί να διεκδικεί όποια έκταση θέλει. Η κυβέρνηση σκοπίμως δεν καθορίζει τα όρια του αιγιαλού. Η κυβέρνηση με νόμο ανάβει το «πράσινο φως» για τη δόμηση μέσα σε δάση και δασικές εκτάσεις. Η κυβέρνηση αδιαφορεί παντελώς για την εφαρμογή ενός προγράμματος φτηνής και ποιοτικής λαϊκής κατοικίας. Αραγε, ποιος βγαίνει κερδισμένος από αυτές τις αποφάσεις; Ο φτωχός που προσπαθεί να φτιάξει μια αυθαίρετη καλύβα ή ο κάθε μεγαλοαστός που προσδοκά από τη λεηλασία της γης να αποκομίσει τεράστιο πλούτο; Ρητορικό το ερώτημα...

Η πολιτική της κυβέρνησης είναι εγκληματική και αυτό δεν είναι σχήμα λόγου. Είναι η πραγματικότητα όπως την έδειξαν οι νεκροί των σεισμών της Αθήνας και του Αιγίου... Το ζητούμενο είναι πώς αυτή η πολιτική θα ανατραπεί. Πώς θα σταματήσει η γη - και μάλιστα ο αιγιαλός ή τα δάση, οι κατ' εξοχήν δημόσιοι και κοινόχρηστοι χώροι - να αποτελεί πεδίο κερδοσκοπικής εκμετάλλευσης του μεγάλου κεφαλαίου με τη στήριξη της κυβέρνησης. Και η απάντηση είναι μονόδρομος για τους εργαζόμενους. Να διεκδικήσουν αυτό που τους ανήκει. Κάτι που θα πετύχουν μόνο αν αγωνιστούν μαζί για να γκρεμίσουν την αυθαίρετη πολιτική που τους έχει καταδικάσει να είναι όμηροι ψηφοθηρικών προεκλογικών παιχνιδιών...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ