Τετάρτη 15 Οχτώβρη 2003
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Ετσι «τίμησαν» τους απελευθερωτές

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ άλλη μια φορά έδειξε το αντιλαϊκό της πρόσωπο και το μίσος που, τελικά, τη χαρακτηρίζει απέναντι στην ασυμβίβαστη Εθνική Αντίσταση. Χαρακτηριστική ήταν η άρνηση των εντεταλμένων της να επιτρέψουν στις ΕΑΜογενείς αντιστασιακές οργανώσεις να καταθέσουν στεφάνια στο μνημείο του Αγνωστου Στρατιώτη στην επέτειο της Απελευθέρωσης της Αθήνας, την περασμένη Κυριακή. Συγκεκριμένα, όταν στις 10.30 το πρωί της Κυριακής επιχείρησαν οι εκπρόσωποι των αντιστασιακών να καταθέσουν τα στεφάνια των οργανώσεών τους, τους ζήτησαν να φύγουν και να επιστρέψουν μετά από δύο ώρες, αφού θα έχει τελειώσει η τελετή και θα έχουν φύγει οι επίσημοι.

Και, βέβαια, είχαν πάρει και τα απαραίτητα μέτρα. Η μαζική και απειλητική παρουσία αστυνομικών δυνάμεων κυριαρχούσε στο χώρο της εκδήλωσης. Οι συγκεντρωμένοι διάβαζαν στα αστυνομικά λεωφορεία και προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν τι θα πει ΤΑΞΥΛΠ; Κάποιος έλυσε την απορία τους: Σίγουρα - είπε - εννοεί «Τμήματα Αστυνομίας Ξυλοκόπησης Πολιτών»! Αλλωστε γι' αυτό τους είχαν κουβαλήσει εκεί. Ετσι «τίμησε» το ΠΑΣΟΚ τους αγωνιστές της Εθνικής μας Αντίστασης στην 59η επέτειο της απελευθέρωσης των Αθηνών.

Ιμπεριαλιστική συμπαιγνία

Τα θέματα της ανεξιθρησκίας και της ειρήνης στη Μεσόγειο απασχόλησαν την τριήμερη Σύνοδο του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), τις προάλλες στη Ρώμη. Και, βέβαια, στη διάρκεια της συζήτησης του πρώτου θέματος, πέρασε απαρατήρητη η απουσία αντιπροσωπείας των Παλαιστινίων, ενώ παραβρισκόταν αντιπροσωπεία του Ισραήλ, των Αμερικανών και πολλών ακόμη χωρών απ' όλο τον κόσμο. Οταν, όμως, η συζήτηση πέρασε στο δεύτερο θέμα και, βέβαια, επικεντρώθηκε στην κρίση της Μέσης Ανατολής, ορισμένοι αναρωτήθηκαν γιατί απουσιάζουν οι αντιπρόσωποι της Παλαιστίνης. Και τότε αποκαλύφθηκε ότι οι Παλαιστίνιοι είχαν προσκληθεί, αλλά δεν μπόρεσαν ποτέ να φτάσουν στη Ρώμη, γιατί η ηγεσία του Ισραήλ δεν επέτρεψε στην αντιπροσωπεία τους να βγει καν από τα Κατεχόμενα. Και όχι μόνον αυτό. Αποκαλύφθηκε, επίσης, ότι οι ιθύνοντες του ΟΑΣΕ γνώριζαν τα πάντα, αλλά έκαναν την ...πάπια, προφανώς, για να μη δυσαρεστήσουν την ισραηλινή ηγεσία. Αλλη μια απόδειξη της ιμπεριαλιστικής συμπαιγνίας και αλληλεγγύης...

Η εκμετάλλευση των παιδιών...

Είναι αλήθεια ότι στις μέρες μας, ο παραγόμενος πλούτος, τόσο στην Ελλάδα, αλλά και στο σύνολο της παγκόσμιας οικονομίας, είναι πολλές φορές μεγαλύτερος από ό,τι πριν 10 ή 20 χρόνια. Είναι αλήθεια ακόμη ότι ο προαναφερόμενος πλούτος είναι πλέον αρκετός, για να εξαφανίσει τα φαινόμενα φτώχειας, πείνας κι εξαθλίωσης. Είναι όμως, επίσης, αλήθεια, πως στον πολύ πλουσιότερο πλανήτη Γη - απ' ό,τι πριν 10 ή 20 χρόνια - βλέπουμε μια έξαρση της φτώχειας, την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και της αδικίας και δίπλα τους μια σειρά άλλα φαινόμενα, όπως την εκμετάλλευση των παιδιών, ηλικίας από 5 έως και 14 ετών. Οπως μας πληροφορούν τα στοιχεία που έχουν καταχωρηθεί στο βιβλίο της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, το οποίο παρουσιάστηκε προχτές, το «σωτήριον έτος 2003» εργάζονται σε όλο τον κόσμο περίπου 186 εκατομμύρια παιδιά και, μάλιστα, τις περισσότερες φορές μέσα σε άθλιες συνθήκες! Νούμερο, το οποίο στην πραγματικότητα, είναι αρκετά μεγαλύτερο. Το φαινόμενο δεν απαντάται μόνο στον λεγόμενο Τρίτο Κόσμο, όπως θα νόμιζε κανείς, αλλά και στις αναπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες, κάνοντας ακόμη πιο κραυγαλέες τις τεράστιες ευθύνες των κάθε λογής συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων...

... και οι «σοσιαλιστές» του ΠΑΣΟΚ

Κι αν θέλετε ακόμη περισσότερες αποδείξεις για το γεγονός ότι η εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας γίνεται και με τις ευλογίες των «σοσιαλιστικών» κομμάτων, διαβάστε παρακάτω τι είπε ο υπουργός Εργασίας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, Δ. Ρέππας, στην προαναφερόμενη εκδήλωση παρουσίας του παραπάνω βιβλίου. Ο «σοσιαλιστής» υπουργός, λοιπόν, αφού εξέφρασε τη ...λύπη του που «ένα στα έξι παιδιά ηλικίας από 5 έως 14 ετών εργάζεται» (ακόμα και στις αναπτυγμένες κοινωνίες της ΕΕ και των ΗΠΑ - είπε - ένα ποσοστό γύρω στο 5% των παιδιών εργάζονται), στη συνέχεια τάχθηκε ουσιαστικά υπέρ της διατήρησης αυτού του απαράδεκτου καθεστώτος.

Προβάλλοντας το «ατράνταχτο» επιχείρημα πως «αν καταργήσουμε τελείως την απασχόληση παιδιών, ίσως άθελα να θέσουμε τις βάσεις για σκληρές μορφές εκμετάλλευσης, φτώχειας ακόμα και πορνείας», ο «σοσιαλιστής» υπουργός πρότεινε μια σειρά μέτρων, που θα κάνουν υποτίθεται πιο ...ανεκτή την εκμετάλλευση των παιδιών ηλικίας από 5 έως 14 ετών!

Το 'να χέρι νίβει τ' άλλο

Η υπόθεση του προαστιακού σιδηροδρόμου αποτελεί μνημείο κυβερνητικών παλινωδιών και ένα πεδίο μάχης τεράστιων οικονομικών συμφερόντων. Πίσω από το έργο και τις καθυστερήσεις, κρύβεται μια ιστορία από αυτές που αποδεικνύουν ότι κυβέρνηση και μεγάλο κεφάλαιο βαδίζουν χέρι - χέρι σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων.

Εχουμε και λέμε: Οπως είναι γνωστό, το έργο της Αττικής Οδού κατασκευάζει και λειτουργεί η κοινοπραξία εταιριών «ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ», ναυαρχίδα της οποίας είναι η εταιρία ΑΚΤΩΡ του γνωστού μεγαλοεκδότη Μπόμπολα. Οταν υπεγράφη η σχετική σύμβαση για το έργο προβλεπόταν ότι σε περίπτωση που κατασκευαστεί ο προαστιακός (ο σχεδιασμός προβλέπει να λειτουργεί στον ίδιο άξονα με την Αττική Οδό) τότε οι Ελληνες εργαζόμενοι θα πλήρωναν ρήτρα στην εταιρία. Κι αυτό γιατί ο σιδηρόδρομος θα ήταν ανταγωνιστικός προς τη λεωφόρο και θα της «έκοβε» έσοδα από τα διόδια.

Ο καιρός κύλησε και η οδός ολοκληρώνεται. Ταυτόχρονα, όμως, πρέπει να αρχίσει να κατασκευάζεται και ο προαστιακός, αφού υπάρχουν και οι ανάγκες των Ολυμπιακών Αγώνων. Και ακριβώς εδώ η ιστορία αρχίζει να αποκτά αποκαλυπτικό ενδιαφέρον.

Οταν προκηρύχτηκε ο διαγωνισμός για το τμήμα του προαστιακού Μενίδι - Σπάτα, οι περισσότεροι γνώριζαν και τον ανάδοχο. Χρειάστηκε, βέβαια, να γίνουν πολλά «μαγειρέματα», με επιπτώσεις στην ηγεσία της ΕΡΓΟΣΕ (θυγατρική του ΟΣΕ). Κατατέθηκαν προσφορές, έγινε η αξιολόγησή τους, ωστόσο όταν τα πράγματα έγιναν πιο σοβαρά, τότε η κοινοπραξία που είχε αναλάβει να κατασκευάσει την Αττική Οδό (βλέπε Μπόμπολας) έστειλε μια επιστολή - τελεσίγραφο προς τους αρμόδιους υπουργούς και την ΕΡΓΟΣΕ και στο παραμύθι του διαγωνισμού εμφανίστηκε και ο ...δράκος.

Με την επιστολή, η κοινοπραξία συμφερόντων Μπόμπολα αξίωσε να πάρει το έργο, επειδή ακριβώς κατασκευάζει και την Αττική Οδό. Ασχέτως αν είχε καταταχθεί 4η από τους πέντε ομίλους που συμμετείχαν στο διαγωνισμό. Διαμήνυε, μάλιστα, προς πάσα κατεύθυνση πως σε περίπτωση που το έργο ανατεθεί σε άλλον εργολάβο, δε θα επιτρέψουν την ανάπτυξη του εργοταξίου του εντός του χώρου της Αττικής Οδού και άρα ουσιαστικά δε θα επιτρέψουν την κατασκευή του!

Και έτσι ακριβώς έγινε. Η εταιρία συμφερόντων Μπόμπολα πήρε το έργο και θα το τελειώσει όποτε θέλει. Ο,τι κρίνει συμφερότερο για το ταμείο της θα πράξει. Αλλωστε, η κυβέρνηση της έδωσε τη δυνατότητα να βγάλει χρήμα και από τον προαστιακό. Η πορεία του έργου, λοιπόν, θα εξαρτηθεί από τις ορέξεις των εργολάβων που προσδοκούν τεράστια κέρδη και από την εκμετάλλευσή του.

Αυτός είναι και ο στόχος. Μετά το 2004, οι μεγάλες τεχνικές εταιρίες να αναλάβουν τη λειτουργία και εκμετάλλευση ολόκληρου του δικτύου του προαστιακού σιδηροδρόμου, το οποίο θα ολοκληρώσουν με το σύστημα της αυτοχρηματοδότησης όπως το Μετρό και την Αττική Οδό. Με τους εργαζόμενους να καλούνται ξανά να πληρώσουν από την τσέπη τους ένα έργο, μέσω των τσουχτερών εισιτηρίων που θα εισπράττει η εταιρία...

Αυτές είναι και οι πραγματικές αιτίες που το έργο θα λειτουργεί τελικά κουτσουρεμένο το 2004.


Κώστας ΠΑΣΑΚΥΡΙΑΚΟΣ

Τα εκσυγχρονιστικά... .

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΤΟ ΦΟΒΟΜΑΣΤΕ, αλλά μας τρόμαζε η ιδέα ακόμα και να το ομολογήσουμε. Ομως το δήλωσε ο Σημίτης χτες στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΠΑΣΟΚ, οπότε είναι περιττός πια κάθε φόβος: «Ο εκσυγχρονισμός», είπε, «είναι μια μόνιμη διαδικασία». Δεν τελειώνει δηλαδή... με τίποτε!!!

Με βάση αυτόν τον ισχυρισμό ο εκσυγχρονισμός γνωρίζει μόνον ένα όριο: Τη φυσική εξόντωση του αντικειμένου, στην προκειμένη περίπτωση των κατοίκων της χώρας. Εκσυγχρονισμός μέχρι θανάτου...

Ομολογουμένως, πάντως, ο πρωθυπουργός δεν ξέρει να ευχαριστεί το κοινό του. Οι δυστυχείς βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος μαζεύτηκαν να ακούσουν καμιά κουβέντα για τις λίστες κι όχι εκσυγχρονιστικά σεμινάρια και σχετικά μαθήματα. Κι αυτός αρκέστηκε να πει, ότι οι λίστες θα διαμορφωθούν με βάση το καταστατικό του ΠΑΣΟΚ.

ΔΗΛΑΔΗ ΤΩΡΑ περιμένουν να το πιστέψουμε ότι συναντήθηκαν οι Κώστας Καραμανλής και Κώστας Μητσοτάκης και συζήτησαν για τη δημοσιονομική πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, όπως άφησαν να διαρρεύσει οι επιτελείς της Ρηγίλλης;

Βρισκόμαστε μερικούς μήνες, πριν τις εκλογές κι αυτό που απασχόλησε τους δυο είναι το αν υπάρχουν ή όχι κρυφά ελλείμματα; Προφανώς όχι, και βέβαια. Οι λίστες και η εκλογική μοιρασιά ήταν αυτά που τους απασχόλησαν. Αλλωστε είναι γνωστό πως ο Επίτιμος διαθέτει... διευρυμένο οικογενειακό ενδιαφέρον για το θέμα.

ΑΦΟΥ ΤΟΥΣ κατέστρεψαν τη χώρα, τώρα θα τους φτιάξουν και σύνταγμα. Κάπως έτσι προβλέπει το νέο σχέδιο για το Ιράκ, που υπέβαλαν οι ΗΠΑ στον ΟΗΕ και βέβαια μόνον ως ένδειξη θράσους μπορεί να εκληφθεί.

Αναρωτιόμαστε, όμως, τι θα λέει το σύνταγμα που θα κατασκευάσουν οι δυνάμεις κατοχής; Για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και την προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας μήπως;


Γρηγοριάδης Κώστας

Ρουσφετολογικός χαμός και στην ΕΥΠ

Γρηγοριάδης Κώστας

Σε πρόσφατο διαγωνισμό πρόσληψης 45 νέων μυστικών πρακτόρων και 5 διοικητικών υπαλλήλων στην ΕΥΠ, με τη διαδικασία των μορίων, αναφέρεται χτεσινό ρεπορτάζ του Ν. Χασαπόπουλου στο «Βήμα» και ανάμεσα σε άλλα σημειώνονται και τα εξής: «Στον διαγωνισμό της ΕΥΠ για τις 50 αυτές θέσεις έδειξαν ενδιαφέρον (υπέβαλαν δηλαδή αιτήσεις και εξασφάλισαν αριθμό πρωτοκόλλου)... 11.601 άτομα από όλη την Ελλάδα. Από τα 11.601 άτομα, περισσότερα από τα μισά είχαν "μπάρμπα στην Κορώνη", διέθεταν δηλαδή φίλο υπουργό, βουλευτή ή (το συνηθέστερον) πολιτευτή, στην πλειονότητά τους από το κυβερνών κόμμα. Και βεβαίως έγινε το ...έλα να δεις.

Μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, μια πρόσληψη σε δημόσια υπηρεσία και μάλιστα στην πιο μυστική θεωρείται από τους βουλευτές και πολιτευτές "άριστον ρουσφέτι", που φέρνει ψήφους. Ετσι ξαφνικά γέμισαν ασφυκτικά τα γραφεία των κ.κ. Αλ. Ακριβάκη (υπουργού Επικρατείας) και Ν. Λεβογιάννη από μέλη της ΚΟ, αλλά και από επίδοξους βουλευτές, που ζητούσαν να προσληφθούν "τα δικά τους παιδιά". Μέσα σε όλους αυτούς εμφανίστηκαν και αρκετοί βουλευτές της ΝΔ, που ζητούσαν, επικαλούμενοι "συναδελφική αλληλεγγύη", ακριβώς το ίδιο και για τα "δικά τους παιδιά", με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν εντάσεις και αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους βουλευτές, τόσες που ανάγκασαν τον κ. Ακριβάκη να προσφύγει στον πρωθυπουργό. Ο κ. Σημίτης, κατανοώντας το πρόβλημα, έδωσε εντολή και ακυρώθηκε ο διαγωνισμός».

Αυτοδιαψεύδονται...

Χτες, βέβαια, ο Κ. Σημίτης μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, ανάμεσα σε άλλα, είπε και τα εξής: «Και θα ήθελα να επιμείνω σ' αυτό: Η προκλητική πολιτική για "τα δικά μας παιδιά" χρωματίζει ανεξίτηλα μια κομματική νοοτροπία, που σημάδεψε το ελληνικό κράτος για πολλές δεκαετίες και, δυστυχώς, επανέρχεται και σήμερα. Βγαίνει στο φως, με το κέλυφος της "επανίδρυσης"». Και δεν έχει άδικο, καταλογίζοντας τα παραπάνω στη ΝΔ ή τις προδικτατορικές κυβερνήσεις. Λέει ψέματα, όμως, όταν ισχυρίζεται ότι όλ' αυτά σταμάτησαν με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Και οι αποδείξεις είναι πάμπολλες. Ακόμη και από δημοσιεύματα φιλοκυβερνητικών εφημερίδων, όπως αυτό του προηγούμενου σχολίου. Αλλωστε, η αντιλαϊκή πολιτική πηγαίνει χέρι χέρι με τις κάθε λογής αυταρχικές μορφές διακυβέρνησης, την αλλοτρίωση, τον αποπροσανατολισμό και την πολύμορφη χειραγώγηση των συνειδήσεων. Γεγονός, το οποίο συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο οι εργαζόμενοι.

Απαγορεύεται...

«Απαγορεύεται στους κάτωθι κλάδους να απεργούν: Οι γιατροί, γιατί κινδυνεύει η υγεία του λαού. Οι εκπαιδευτικοί, γιατί τα παιδιά μας θα μετατραπούν σε ξύλα απελέκητα. Οι οδηγοί, γιατί οι εργαζόμενοι δεν θα μπορούν να μετακινηθούν. Οι αγρότες, γιατί θα πεινάσουμε. Και οι περιπτερούχοι, γιατί δεν θα καπνίζουμε. "Δεν μου λέτε κύριε πρόεδρε των κτηνιάτρων, ξέρετε τι πέφτει στο πιάτο μας;", έλεγε με αυτόκλητο εισαγγελικό ύφος πρωτοκλασάτη τηλεοπτική φωνή. Εσείς ξέρετε τι πέφτει στο πιάτο των εργαζομένων; Γιατί ούτε στην Ουγκάντα δεν λαμβάνουν 1.100 ευρώ τον μήνα πτυχιούχοι με 17 χρόνια υπηρεσίας. Το θράσος δεν έχει όρια. Μιλώντας τάχα μου εξ ονόματος της πλειοψηφίας, συκοφαντούν τα στοιχειώδη δικαιώματα της ίδιας πλειοψηφίας και στρέφουν τους μεν εναντίον των δε. Στη θέση των σωματείων θα ζητούσα απ' όλους τους συναδέλφους μου να πετάξουν τα τηλεοπτικά πιάτα στον κάλαθο των αχρήστων. Μέχρι να συμβεί αυτό, οι διοικήσεις θα αιτούνται αδείας των τηλεοπτικών αστεριών. Κυρία κυρία, μπορώ; Σκάσε για να μην εκνευριστώ!»

Του Δημήτρη Δανίκα από τη «στήλη άλατος» των χτεσινών «Νέων».

Ντροπή!

«Η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) το δεύτερο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ιδρυμα που δημιουργήθηκε στο νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος (1837) μαζί με το ΕΜΠ, δεν έχει Οργανισμό λειτουργίας. Οι φοιτητές που φοιτούν σήμερα ξεπερνούν τους χίλιους. Το υπουργείο Οικονομικών αρνείται να εγκρίνει τον Οργανισμό Διοίκησης με αποτέλεσμα το Ιδρυμα να υπολειτουργεί». Το παραπάνω είναι ένα από τα αρκετά σοβαρά προβλήματα, που βασανίζουν την ΑΣΚΤ και αναφέρονται στη χτεσινή ανακοίνωση της Συγκλήτου του Ιδρύματος, με την οποία συμμετέχουν στην κινητοποίηση των μελών ΔΕΠ και αναστέλλουν τη λειτουργία της σχολής για σήμερα και αύριο. Και σημειώνουμε μόνο το προαναφερόμενο πρόβλημα, γιατί αποτελεί τουλάχιστον ΝΤΡΟΠΗ (!!!) να μην έχει καν Οργανισμό λειτουργίας ένα ανώτατο εκπαιδευτικό Ιδρυμα, εν έτει 2003. Πολύ περισσότερο, όταν το συγκεκριμένο Ιδρυμα υπάρχει εδώ και 166 χρόνια! Μια ντροπή, που τη χρεώνονται ολόκληρη οι κ.κ. Χριστοδουλάκης, Ευθυμίου και λοιποί κυβερνώντες, μαζί με την πολιτική τους.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Πρόσθετο χαράτσι στους δημόσιους υπάλληλους

To σχέδιο νόμου που προωθεί για ψήφιση στη Βουλή η κυβέρνηση τις επόμενες βδομάδες, επιβάλλει πρόσθετο χαράτσι στους δημόσιους υπάλληλους 2% επί του συνόλου των αποδοχών τους, για λογαριασμό του επικουρικού τους ταμείου. Η πρόσθετη αυτή βίαιη εισφορά, που θα πηγαίνει στο ΤΕΑΔΥ, όχι μόνο μειώνει τις πραγματικές αποδοχές των δημοσίων υπαλλήλων αλλά και επιβεβαιώνει περίτρανα ότι η κυβέρνηση μένει προσηλωμένη στην κατάργηση και περικοπή ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Δεν περνά μέρα που η κυβέρνηση να μην αφαιρεί δικαιώματα, να μην αρνείται κατακτήσεις, να μη βάζει σε εφαρμογή και κάποιο νέο μέτρο, προκειμένου να μειώσει το «εργατικό κόστος». Οσο πιο βαθιά μπαίνει το νυστέρι των περικοπών στους μισθούς, στις συντάξεις, στο εργατικό εισόδημα, τόσο πολλαπλασιάζονται οι επιδοτήσεις προς το μεγάλο κεφάλαιο. Τόσο αυξάνονται οι πάσης φύσεως επιχορηγήσεις, φοροαπαλλαγές και χρηματοδοτήσεις στους εργοδότες.

Και ενώ στην πραγματική ζωή, η κυβέρνηση πετυχαίνει τη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης, ενώ με νόμους και φιρμάνια αυξάνει τα κέρδη των επιχειρήσεων, στο γυαλί, στην κυβερνητική προπαγάνδα, η «παροχολογία» γνωρίζει δόξα λαμπρή. Ενώ η θέση των εργαζομένων χειροτερεύει, το μυαλό και η συνείδηση της εργατικής τάξης έχουν μπει στην πρέσα της κυβερνητικής προπαγάνδας. Και όχι μόνο. Δίπλα της, το κόμμα της ΝΔ ακονίζει τα προπαγανδιστικά της μαχαίρια, πουλάει την ίδια πολιτική, σε γαλάζια συσκευασία.

Ομως, η κατάσταση των εργαζομένων δε χειροτερεύει από μόνη της. Εκτός από τις ευθύνες των κομμάτων, σοβαρές είναι και οι ευθύνες σε συνδικαλιστικό επίπεδο. Οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ είναι αυτές που ανοίγουν τις πύλες για να αλωθεί η Κοινωνική Ασφάλιση. Να περικοπούν οι μισθοί. Να αλωθεί ο ΟΑΕΔ, που τον κατάντησαν Οργανισμό επιδοτήσεων για τους εργοδότες.

Η πορεία αυτή πρέπει να ανακοπεί. Η δύναμη που αμφισβητεί σήμερα τη «λογική των πραγμάτων» είναι το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο. Είναι η δύναμη που δε συμβιβάζεται, που αντιστέκεται και διεκδικεί. Με τα πανελλαδικά συλλαλητήρια στις 23 του Οκτώβρη, οι δυνάμεις που συσπειρώνονται στο ΠΑΜΕ στέλνουν το μήνυμα: Η εργατική τάξη έχει τα δικά της αιτήματα. Αυτά δε χωράνε στη «Χάρτα Σύγκλισης». Οι διεκδικήσεις της αντικειμενικά έρχονται σε αντίθεση με την πολιτική των μονοπωλίων που εξυπηρετούν ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Αυτές οι διεκδικήσεις δεν είναι απλά εφικτές, είναι πριν απ' όλα αναγκαίες. Είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για την εργατική τάξη, για τη λαϊκή εργατική οικογένεια. Οπως ακριβώς είναι ζήτημα ζωής και θανάτου το αξιοπρεπές μεροκάματο, η δουλιά στον άνεργο, τα φάρμακα για το συνταξιούχο.

Μόνον που αυτά δε θα έρθουν ούτε από το ΠΑΣΟΚ, ούτε από τη ΝΔ. Δε θα τα φέρουν ούτε οι πάσης φύσεως ευρωλάγνοι, της «σύγκλισης» και των ευρωπαϊκών δρόμων. Είναι καιρός για αποφάσεις. Πριν απ' όλα πολιτικές.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ