Και, βέβαια, είχαν πάρει και τα απαραίτητα μέτρα. Η μαζική και απειλητική παρουσία αστυνομικών δυνάμεων κυριαρχούσε στο χώρο της εκδήλωσης. Οι συγκεντρωμένοι διάβαζαν στα αστυνομικά λεωφορεία και προσπαθούσαν να ερμηνεύσουν τι θα πει ΤΑΞΥΛΠ; Κάποιος έλυσε την απορία τους: Σίγουρα - είπε - εννοεί «Τμήματα Αστυνομίας Ξυλοκόπησης Πολιτών»! Αλλωστε γι' αυτό τους είχαν κουβαλήσει εκεί. Ετσι «τίμησε» το ΠΑΣΟΚ τους αγωνιστές της Εθνικής μας Αντίστασης στην 59η επέτειο της απελευθέρωσης των Αθηνών.
Τα θέματα της ανεξιθρησκίας και της ειρήνης στη Μεσόγειο απασχόλησαν την τριήμερη Σύνοδο του Οργανισμού για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (ΟΑΣΕ), τις προάλλες στη Ρώμη. Και, βέβαια, στη διάρκεια της συζήτησης του πρώτου θέματος, πέρασε απαρατήρητη η απουσία αντιπροσωπείας των Παλαιστινίων, ενώ παραβρισκόταν αντιπροσωπεία του Ισραήλ, των Αμερικανών και πολλών ακόμη χωρών απ' όλο τον κόσμο. Οταν, όμως, η συζήτηση πέρασε στο δεύτερο θέμα και, βέβαια, επικεντρώθηκε στην κρίση της Μέσης Ανατολής, ορισμένοι αναρωτήθηκαν γιατί απουσιάζουν οι αντιπρόσωποι της Παλαιστίνης. Και τότε αποκαλύφθηκε ότι οι Παλαιστίνιοι είχαν προσκληθεί, αλλά δεν μπόρεσαν ποτέ να φτάσουν στη Ρώμη, γιατί η ηγεσία του Ισραήλ δεν επέτρεψε στην αντιπροσωπεία τους να βγει καν από τα Κατεχόμενα. Και όχι μόνον αυτό. Αποκαλύφθηκε, επίσης, ότι οι ιθύνοντες του ΟΑΣΕ γνώριζαν τα πάντα, αλλά έκαναν την ...πάπια, προφανώς, για να μη δυσαρεστήσουν την ισραηλινή ηγεσία. Αλλη μια απόδειξη της ιμπεριαλιστικής συμπαιγνίας και αλληλεγγύης...
Είναι αλήθεια ότι στις μέρες μας, ο παραγόμενος πλούτος, τόσο στην Ελλάδα, αλλά και στο σύνολο της παγκόσμιας οικονομίας, είναι πολλές φορές μεγαλύτερος από ό,τι πριν 10 ή 20 χρόνια. Είναι αλήθεια ακόμη ότι ο προαναφερόμενος πλούτος είναι πλέον αρκετός, για να εξαφανίσει τα φαινόμενα φτώχειας, πείνας κι εξαθλίωσης. Είναι όμως, επίσης, αλήθεια, πως στον πολύ πλουσιότερο πλανήτη Γη - απ' ό,τι πριν 10 ή 20 χρόνια - βλέπουμε μια έξαρση της φτώχειας, την αύξηση των κοινωνικών ανισοτήτων και της αδικίας και δίπλα τους μια σειρά άλλα φαινόμενα, όπως την εκμετάλλευση των παιδιών, ηλικίας από 5 έως και 14 ετών. Οπως μας πληροφορούν τα στοιχεία που έχουν καταχωρηθεί στο βιβλίο της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, το οποίο παρουσιάστηκε προχτές, το «σωτήριον έτος 2003» εργάζονται σε όλο τον κόσμο περίπου 186 εκατομμύρια παιδιά και, μάλιστα, τις περισσότερες φορές μέσα σε άθλιες συνθήκες! Νούμερο, το οποίο στην πραγματικότητα, είναι αρκετά μεγαλύτερο. Το φαινόμενο δεν απαντάται μόνο στον λεγόμενο Τρίτο Κόσμο, όπως θα νόμιζε κανείς, αλλά και στις αναπτυγμένες καπιταλιστικά χώρες, κάνοντας ακόμη πιο κραυγαλέες τις τεράστιες ευθύνες των κάθε λογής συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατικών κυβερνήσεων...
Κι αν θέλετε ακόμη περισσότερες αποδείξεις για το γεγονός ότι η εκμετάλλευση της παιδικής εργασίας γίνεται και με τις ευλογίες των «σοσιαλιστικών» κομμάτων, διαβάστε παρακάτω τι είπε ο υπουργός Εργασίας της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, Δ. Ρέππας, στην προαναφερόμενη εκδήλωση παρουσίας του παραπάνω βιβλίου. Ο «σοσιαλιστής» υπουργός, λοιπόν, αφού εξέφρασε τη ...λύπη του που «ένα στα έξι παιδιά ηλικίας από 5 έως 14 ετών εργάζεται» (ακόμα και στις αναπτυγμένες κοινωνίες της ΕΕ και των ΗΠΑ - είπε - ένα ποσοστό γύρω στο 5% των παιδιών εργάζονται), στη συνέχεια τάχθηκε ουσιαστικά υπέρ της διατήρησης αυτού του απαράδεκτου καθεστώτος.
Προβάλλοντας το «ατράνταχτο» επιχείρημα πως «αν καταργήσουμε τελείως την απασχόληση παιδιών, ίσως άθελα να θέσουμε τις βάσεις για σκληρές μορφές εκμετάλλευσης, φτώχειας ακόμα και πορνείας», ο «σοσιαλιστής» υπουργός πρότεινε μια σειρά μέτρων, που θα κάνουν υποτίθεται πιο ...ανεκτή την εκμετάλλευση των παιδιών ηλικίας από 5 έως 14 ετών!
Εχουμε και λέμε: Οπως είναι γνωστό, το έργο της Αττικής Οδού κατασκευάζει και λειτουργεί η κοινοπραξία εταιριών «ΑΤΤΙΚΗ ΟΔΟΣ», ναυαρχίδα της οποίας είναι η εταιρία ΑΚΤΩΡ του γνωστού μεγαλοεκδότη Μπόμπολα. Οταν υπεγράφη η σχετική σύμβαση για το έργο προβλεπόταν ότι σε περίπτωση που κατασκευαστεί ο προαστιακός (ο σχεδιασμός προβλέπει να λειτουργεί στον ίδιο άξονα με την Αττική Οδό) τότε οι Ελληνες εργαζόμενοι θα πλήρωναν ρήτρα στην εταιρία. Κι αυτό γιατί ο σιδηρόδρομος θα ήταν ανταγωνιστικός προς τη λεωφόρο και θα της «έκοβε» έσοδα από τα διόδια.
Οταν προκηρύχτηκε ο διαγωνισμός για το τμήμα του προαστιακού Μενίδι - Σπάτα, οι περισσότεροι γνώριζαν και τον ανάδοχο. Χρειάστηκε, βέβαια, να γίνουν πολλά «μαγειρέματα», με επιπτώσεις στην ηγεσία της ΕΡΓΟΣΕ (θυγατρική του ΟΣΕ). Κατατέθηκαν προσφορές, έγινε η αξιολόγησή τους, ωστόσο όταν τα πράγματα έγιναν πιο σοβαρά, τότε η κοινοπραξία που είχε αναλάβει να κατασκευάσει την Αττική Οδό (βλέπε Μπόμπολας) έστειλε μια επιστολή - τελεσίγραφο προς τους αρμόδιους υπουργούς και την ΕΡΓΟΣΕ και στο παραμύθι του διαγωνισμού εμφανίστηκε και ο ...δράκος.
Και έτσι ακριβώς έγινε. Η εταιρία συμφερόντων Μπόμπολα πήρε το έργο και θα το τελειώσει όποτε θέλει. Ο,τι κρίνει συμφερότερο για το ταμείο της θα πράξει. Αλλωστε, η κυβέρνηση της έδωσε τη δυνατότητα να βγάλει χρήμα και από τον προαστιακό. Η πορεία του έργου, λοιπόν, θα εξαρτηθεί από τις ορέξεις των εργολάβων που προσδοκούν τεράστια κέρδη και από την εκμετάλλευσή του.
Αυτές είναι και οι πραγματικές αιτίες που το έργο θα λειτουργεί τελικά κουτσουρεμένο το 2004.
Με βάση αυτόν τον ισχυρισμό ο εκσυγχρονισμός γνωρίζει μόνον ένα όριο: Τη φυσική εξόντωση του αντικειμένου, στην προκειμένη περίπτωση των κατοίκων της χώρας. Εκσυγχρονισμός μέχρι θανάτου...
Ομολογουμένως, πάντως, ο πρωθυπουργός δεν ξέρει να ευχαριστεί το κοινό του. Οι δυστυχείς βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος μαζεύτηκαν να ακούσουν καμιά κουβέντα για τις λίστες κι όχι εκσυγχρονιστικά σεμινάρια και σχετικά μαθήματα. Κι αυτός αρκέστηκε να πει, ότι οι λίστες θα διαμορφωθούν με βάση το καταστατικό του ΠΑΣΟΚ.
ΔΗΛΑΔΗ ΤΩΡΑ περιμένουν να το πιστέψουμε ότι συναντήθηκαν οι Κώστας Καραμανλής και Κώστας Μητσοτάκης και συζήτησαν για τη δημοσιονομική πρόταση της Νέας Δημοκρατίας, όπως άφησαν να διαρρεύσει οι επιτελείς της Ρηγίλλης;
Βρισκόμαστε μερικούς μήνες, πριν τις εκλογές κι αυτό που απασχόλησε τους δυο είναι το αν υπάρχουν ή όχι κρυφά ελλείμματα; Προφανώς όχι, και βέβαια. Οι λίστες και η εκλογική μοιρασιά ήταν αυτά που τους απασχόλησαν. Αλλωστε είναι γνωστό πως ο Επίτιμος διαθέτει... διευρυμένο οικογενειακό ενδιαφέρον για το θέμα.
ΑΦΟΥ ΤΟΥΣ κατέστρεψαν τη χώρα, τώρα θα τους φτιάξουν και σύνταγμα. Κάπως έτσι προβλέπει το νέο σχέδιο για το Ιράκ, που υπέβαλαν οι ΗΠΑ στον ΟΗΕ και βέβαια μόνον ως ένδειξη θράσους μπορεί να εκληφθεί.
Αναρωτιόμαστε, όμως, τι θα λέει το σύνταγμα που θα κατασκευάσουν οι δυνάμεις κατοχής; Για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της χώρας και την προάσπιση της εθνικής ανεξαρτησίας μήπως;
Μεσούσης της προεκλογικής περιόδου, μια πρόσληψη σε δημόσια υπηρεσία και μάλιστα στην πιο μυστική θεωρείται από τους βουλευτές και πολιτευτές "άριστον ρουσφέτι", που φέρνει ψήφους. Ετσι ξαφνικά γέμισαν ασφυκτικά τα γραφεία των κ.κ. Αλ. Ακριβάκη (υπουργού Επικρατείας) και Ν. Λεβογιάννη από μέλη της ΚΟ, αλλά και από επίδοξους βουλευτές, που ζητούσαν να προσληφθούν "τα δικά τους παιδιά". Μέσα σε όλους αυτούς εμφανίστηκαν και αρκετοί βουλευτές της ΝΔ, που ζητούσαν, επικαλούμενοι "συναδελφική αλληλεγγύη", ακριβώς το ίδιο και για τα "δικά τους παιδιά", με αποτέλεσμα να δημιουργηθούν εντάσεις και αντιπαραθέσεις ανάμεσα στους βουλευτές, τόσες που ανάγκασαν τον κ. Ακριβάκη να προσφύγει στον πρωθυπουργό. Ο κ. Σημίτης, κατανοώντας το πρόβλημα, έδωσε εντολή και ακυρώθηκε ο διαγωνισμός».
Χτες, βέβαια, ο Κ. Σημίτης μιλώντας στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΠΑΣΟΚ, ανάμεσα σε άλλα, είπε και τα εξής: «Και θα ήθελα να επιμείνω σ' αυτό: Η προκλητική πολιτική για "τα δικά μας παιδιά" χρωματίζει ανεξίτηλα μια κομματική νοοτροπία, που σημάδεψε το ελληνικό κράτος για πολλές δεκαετίες και, δυστυχώς, επανέρχεται και σήμερα. Βγαίνει στο φως, με το κέλυφος της "επανίδρυσης"». Και δεν έχει άδικο, καταλογίζοντας τα παραπάνω στη ΝΔ ή τις προδικτατορικές κυβερνήσεις. Λέει ψέματα, όμως, όταν ισχυρίζεται ότι όλ' αυτά σταμάτησαν με τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ. Και οι αποδείξεις είναι πάμπολλες. Ακόμη και από δημοσιεύματα φιλοκυβερνητικών εφημερίδων, όπως αυτό του προηγούμενου σχολίου. Αλλωστε, η αντιλαϊκή πολιτική πηγαίνει χέρι χέρι με τις κάθε λογής αυταρχικές μορφές διακυβέρνησης, την αλλοτρίωση, τον αποπροσανατολισμό και την πολύμορφη χειραγώγηση των συνειδήσεων. Γεγονός, το οποίο συνειδητοποιούν όλο και περισσότερο οι εργαζόμενοι.
«Απαγορεύεται στους κάτωθι κλάδους να απεργούν: Οι γιατροί, γιατί κινδυνεύει η υγεία του λαού. Οι εκπαιδευτικοί, γιατί τα παιδιά μας θα μετατραπούν σε ξύλα απελέκητα. Οι οδηγοί, γιατί οι εργαζόμενοι δεν θα μπορούν να μετακινηθούν. Οι αγρότες, γιατί θα πεινάσουμε. Και οι περιπτερούχοι, γιατί δεν θα καπνίζουμε. "Δεν μου λέτε κύριε πρόεδρε των κτηνιάτρων, ξέρετε τι πέφτει στο πιάτο μας;", έλεγε με αυτόκλητο εισαγγελικό ύφος πρωτοκλασάτη τηλεοπτική φωνή. Εσείς ξέρετε τι πέφτει στο πιάτο των εργαζομένων; Γιατί ούτε στην Ουγκάντα δεν λαμβάνουν 1.100 ευρώ τον μήνα πτυχιούχοι με 17 χρόνια υπηρεσίας. Το θράσος δεν έχει όρια. Μιλώντας τάχα μου εξ ονόματος της πλειοψηφίας, συκοφαντούν τα στοιχειώδη δικαιώματα της ίδιας πλειοψηφίας και στρέφουν τους μεν εναντίον των δε. Στη θέση των σωματείων θα ζητούσα απ' όλους τους συναδέλφους μου να πετάξουν τα τηλεοπτικά πιάτα στον κάλαθο των αχρήστων. Μέχρι να συμβεί αυτό, οι διοικήσεις θα αιτούνται αδείας των τηλεοπτικών αστεριών. Κυρία κυρία, μπορώ; Σκάσε για να μην εκνευριστώ!»
Του Δημήτρη Δανίκα από τη «στήλη άλατος» των χτεσινών «Νέων».
«Η Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (ΑΣΚΤ) το δεύτερο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ιδρυμα που δημιουργήθηκε στο νεοσύστατο Ελληνικό Κράτος (1837) μαζί με το ΕΜΠ, δεν έχει Οργανισμό λειτουργίας. Οι φοιτητές που φοιτούν σήμερα ξεπερνούν τους χίλιους. Το υπουργείο Οικονομικών αρνείται να εγκρίνει τον Οργανισμό Διοίκησης με αποτέλεσμα το Ιδρυμα να υπολειτουργεί». Το παραπάνω είναι ένα από τα αρκετά σοβαρά προβλήματα, που βασανίζουν την ΑΣΚΤ και αναφέρονται στη χτεσινή ανακοίνωση της Συγκλήτου του Ιδρύματος, με την οποία συμμετέχουν στην κινητοποίηση των μελών ΔΕΠ και αναστέλλουν τη λειτουργία της σχολής για σήμερα και αύριο. Και σημειώνουμε μόνο το προαναφερόμενο πρόβλημα, γιατί αποτελεί τουλάχιστον ΝΤΡΟΠΗ (!!!) να μην έχει καν Οργανισμό λειτουργίας ένα ανώτατο εκπαιδευτικό Ιδρυμα, εν έτει 2003. Πολύ περισσότερο, όταν το συγκεκριμένο Ιδρυμα υπάρχει εδώ και 166 χρόνια! Μια ντροπή, που τη χρεώνονται ολόκληρη οι κ.κ. Χριστοδουλάκης, Ευθυμίου και λοιποί κυβερνώντες, μαζί με την πολιτική τους.
Δεν περνά μέρα που η κυβέρνηση να μην αφαιρεί δικαιώματα, να μην αρνείται κατακτήσεις, να μη βάζει σε εφαρμογή και κάποιο νέο μέτρο, προκειμένου να μειώσει το «εργατικό κόστος». Οσο πιο βαθιά μπαίνει το νυστέρι των περικοπών στους μισθούς, στις συντάξεις, στο εργατικό εισόδημα, τόσο πολλαπλασιάζονται οι επιδοτήσεις προς το μεγάλο κεφάλαιο. Τόσο αυξάνονται οι πάσης φύσεως επιχορηγήσεις, φοροαπαλλαγές και χρηματοδοτήσεις στους εργοδότες.
Ομως, η κατάσταση των εργαζομένων δε χειροτερεύει από μόνη της. Εκτός από τις ευθύνες των κομμάτων, σοβαρές είναι και οι ευθύνες σε συνδικαλιστικό επίπεδο. Οι πλειοψηφίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ είναι αυτές που ανοίγουν τις πύλες για να αλωθεί η Κοινωνική Ασφάλιση. Να περικοπούν οι μισθοί. Να αλωθεί ο ΟΑΕΔ, που τον κατάντησαν Οργανισμό επιδοτήσεων για τους εργοδότες.
Μόνον που αυτά δε θα έρθουν ούτε από το ΠΑΣΟΚ, ούτε από τη ΝΔ. Δε θα τα φέρουν ούτε οι πάσης φύσεως ευρωλάγνοι, της «σύγκλισης» και των ευρωπαϊκών δρόμων. Είναι καιρός για αποφάσεις. Πριν απ' όλα πολιτικές.