Γρηγοριάδης Κώστας

Γιατί, κύριε υπουργέ, να πληρώσουν το λογαριασμό του πολέμου, κάποιοι που δε φταίνε - όπως οι εργαζόμενοι στον τουρισμό και τα συναφή επαγγέλματα - και όχι εσείς και η κυβέρνησή σας που δεν κάνατε ουσιαστικά τίποτε για να αποτρέψετε αυτόν τον πόλεμο; Και μη μας πείτε πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ καταδικάζει αυτόν τον πόλεμο, γιατί θα σας πάρουν με τις πέτρες οι ίδιοι οι συμπατριώτες σας από την Κρήτη. Οι Χανιώτες, όπως και όλοι οι Ελληνες, έχουν μάτια και βλέπουν ότι με τις ευλογίες της κυβέρνησης, η Σούδα έχει μετατραπεί σε πολεμικό ορμητήριο των Αμερικανών για το ματοκύλισμα του ιρακινού λαού. Είναι κι αυτό ένας σοβαρός λόγος να σας υποχρεώσει ο ελληνικός λαός αυτόν το λογαριασμό - των συνεπειών από τον πόλεμο στο Ιράκ - να τον πληρώσει το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, που στηρίζουν αυτό το βρώμικο πόλεμο και τώρα παίζουν το ρόλο του Πόντιου Πιλάτου.

Ψυχραιμία ζητά ο Κ. Σημίτης, όταν μιλά για τον πόλεμο στο Ιράκ και, αμέσως μετά, προβάλλει τα εθνικά συμφέροντα, για να δικαιολογήσει την εμπλοκή της Ελλάδας σ' αυτόν, ενώ δεν παραλείπει να σημειώνει πάντα ότι απέτυχαν οι προσπάθειες για ειρήνη. Τα ίδια ακριβώς είπε και ο Τούρκος πρωθυπουργός, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, προχτές το βράδυ, μιλώντας από την τηλεόραση, στο λαό της γειτονικής χώρας, αφού τέλειωσαν οι «αντιστάσεις» και τα παζάρια με τις ΗΠΑ και η Τουρκία εμπλέκεται και επισήμως πλέον στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Οι τόσο έντονες ομοιότητες, δεν είναι καθόλου τυχαίες...

«Βρίσκομαι στην Παλαιστίνη δύο εβδομάδες τώρα και ακόμη δεν μπορώ να βρω λέξεις, για να περιγράψω αυτά που βλέπω. Καμία ενημέρωση, μελέτη, διάσκεψη ή ανάλυση από τα χείλη και των πλέον ειδικών δε θα μπορούσε να με προετοιμάσει για την κατάσταση εδώ. Απλώς είναι αδύνατο να το φανταστείς εάν δεν το δεις και ακόμη και τότε, ξέρεις καλά, ότι η εμπειρία σου δεν είναι όλη η πραγματικότητα». Αυτά έγραφε η 23χρονη Αμερικανίδα Ρέιτσελ Κόρι στους γονείς της, στις 7 Φλεβάρη, από τη Λωρίδα της Γάζας, όπου βρισκόταν ως μέλος του Διεθνούς Κινήματος Αλληλεγγύης. Λίγες μέρες, πριν ξεκινήσει η εισβολή στο Ιράκ, βρήκε φρικτό θάνατο από τις ισραηλινές μπουλντόζες, που γκρέμιζαν καθημερινά σπίτια στους παλαιστινιακούς καταυλισμούς.

Η δολοφονία της βρήκε μεγάλη δημοσιότητα, επειδή επρόκειτο για Αμερικανίδα υπήκοο και, ακόμη, γιατί ο φωτογραφικός φακός απαθανάτισε τις τελευταίες, τραγικές στιγμές της. Κατόπιν αυτού, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ζήτησε τη διεξαγωγή ερευνών, ενώ ο ισραηλινός στρατός χαρακτήρισε το γεγονός «τραγικό ατύχημα». Την ίδια περίπου μέρα, ο Τζ. Μπους επαναλάμβανε τη δέσμευσή του, για λύση του Παλαιστινιακού και εξάγγελλε για μια ακόμη φορά τον «οδικό χάρτη της ειρήνης», στον οποίο αναφέρεται και η απόφαση της πρόσφατης Συνόδου Κορυφής της ΕΕ. Κάθε σχόλιο περιττεύει.

Αξίζει, πάντως, να αναφέρουμε άλλο ένα απόσπασμα της επιστολής της Ρ. Κόρι, μια και αποκαλύπτει την απάνθρωπη και βάρβαρη πολιτική της ισραηλινής κυβέρνησης: Σημείωνε η Ρ. Κόρι στις 7 Φλεβάρη: «Σήμερα ο ισραηλινός στρατός χτίζει ένα τείχος 14 μέτρων μεταξύ της Ραφάχ και των συνόρων, ενώ έχει γκρεμίσει έως τώρα, σύμφωνα με τη Λαϊκή Επιτροπή για τους Πρόσφυγες, 602 σπίτια. Ο αριθμός των σπιτιών που έχουν καταστραφεί μερικώς είναι πολύ μεγαλύτερος»...

Γρηγοριάδης Κώστας

Τι σημαίνουν γι' αυτούς, αλήθεια, οι έννοιες της εθνικής ανεξαρτησίας και της εθνικής κυριαρχίας; ΄Η τα συνθήματα «Λευτεριά ή θάνατος», οι στίχοι «καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή»...

Αν κρίνουμε, πάντως, από την όλη πολιτική τους και, ιδιαίτερα, από τη στάση και την πρακτική τους έναντι του άδικου και παράνομου πολέμου ενάντια στο Ιράκ, δεν έχουν καθόλου καλή σχέση με τις έννοιες αυτές.

Βέβαια, δεν πρέπει να τους... αδικούμε κιόλας. Το γεγονός πως η Σούδα έχει μετατραπεί σε πολεμικό ορμητήριο, ενώ η θάλασσα και ο εναέριος χώρος της Ελλάδας είναι ξέφραγο αμπέλι για τους Αμερικανούς, δεν οφείλεται μόνο στην κακή τους σχέση με τις προαναφερόμενες έννοιες.

Οφείλεται και στο γεγονός πως αυτό απαιτεί η εξυπηρέτηση των συμφερόντων που εκπροσωπούν. Αυτό απαιτεί η ελληνική ολιγαρχία. Κι όπως συνέβαινε πάντοτε, έτσι και τώρα. Οι πολιτικοί εκπρόσωποι της ολιγαρχίας βαφτίζουν εθνικά τα δικά της, ταξικά συμφέροντα.

Τέλος πάντων, όμως, αυτός δεν είναι και σοβαρός λόγος, για να τα χαλάσουν με τους Αμερικανούς. Αλλωστε, ακόμη και οι ηγεσίες της Γαλλίας και της Γερμανίας τα ίδια κάνουν. Παρέχουν όλες όσες διευκολύνσεις τους ζήτησαν οι ΗΠΑ, παρά τη δήθεν αντίθεσή τους στον συντελούμενο πόλεμο. Και, πέρα απ' όλ' αυτά, πρέπει «να κοιτάμε μπροστά», όπως λέει και ο Κ. Σημίτης. Ακόμη και η μοιρασιά της λείας εκεί βρίσκεται...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Λίγους μήνες αργότερα, και συγκεκριμένα στις 19 Ιούλη 1991, ο τότε Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζ. Μπους (πατέρας του σημερινού), απονέμοντας εύσημα στο προσωπικό της βάσης της Σούδας, για την αναντικατάστατη συμβολή της στον πόλεμο του Κόλπου, δήλωνε: «Από τις 2 Αυγούστου του 1990 η Σούδα συντήρησε 97 πλοία, φόρτωσε και ξεφόρτωσε 13.000 τόνους (πολεμικού υλικού), εξυπηρέτησε 31.000 πτήσεις και τροφοδότησε αεροσκάφη με 4.500 λίβρες υγρών καυσίμων, λειτούργησε 24 ώρες το 24ωρο με εξουθενωτικούς ρυθμούς, 300% - 400% πιο γρήγορα από τους κανονικούς. Κάθε μέρα η βάση καλούνταν να διατηρεί τον ανεφοδιασμό των γραμμών μας και κάθε μέρα έπραττε το καθήκον της κατά τρόπον άψογο».

Εχει κανείς την παραμικρή αμφιβολία, ότι η βάση της Σούδας θα ξεπεράσει κατά πολύ εκείνες τις επιδόσεις στο συντελούμενο άδικο και βάρβαρο πόλεμο;

Τα παραπάνω, μας τα θύμισε ο Στάθης από τη στήλη του στην «Ελευθεροτυπία», όπου, αφού σημειώνει, ότι και σήμερα - εκτός της βάσης της Σούδας - υπάρχει ελληνική φρεγάτα στον Περσικό Κόλπο, ελληνικά πληρώματα συμμετέχουν στα AΒΑΚΣ, που επιχειρούν από την Τουρκία, παρέχονται κάθε λογής εναέριες και θαλάσσιες διευκολύνσεις κλπ., τονίζει και τα εξής, σχετικά με τις υπάρχουσες διαφορές, με τον πρώτο πόλεμο του Κόλπου: «Πρώτον, αυτή τη φορά ο πόλεμος στερείται ακόμα και αυτής της τυπικής "νομιμότητας" μιας απόφασης, δηλαδή του ΟΗΕ, η οποία το '91 υπήρχε.

Δεύτερον, αυτή τη φορά τις διευκολύνσεις παρέχει όχι ο Κ. Μητσοτάκης αλλά ο Κ. Σημίτης, όχι η κυβέρνηση της ΝΔ αλλά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που ως αξιωματική αντιπολίτευση το '91 αξίωνε "καμία εμπλοκή"!

Αυτή τη φορά τα εύσημα θα εισπράξουν προφανώς οι Σημίτης - Γιωργάκης, από τον υιό Μπους...

Πόσες φορές πρέπει να κραυγάσει κάποιος "ντροπή, άθλιοι";».

«Είναι πλέον αδιαμφισβήτητη η πρόβλεψη ότι ο 21ος αιώνας αντιμετωπίζει την απειλή του πολέμου με αιτία το νερό, καθόσον κοινωνίες και χώρες διψούν όλο και περισσότερο και είναι σε όλο και μεγαλύτερη απόγνωση για την απόκτηση του πιο πολύτιμου και θεμελιώδους φυσικού πόρου του κόσμου». Αυτά γράφονται σε άρθρο παραγόντων του ΟΗΕ, που δημοσιεύτηκε με αφορμή την προχτεσινή Παγκόσμια Μέρα για το Νερό. Και, δυστυχώς, η τραγική αυτή εκτίμηση αποκτά τον καιρό αυτό μια ιδιαίτερη επικαιρότητα.

Μια βαθύτερη, βασική αιτία της ιμπεριαλιστικής εισβολής στο Ιράκ είναι ο έλεγχος των πλούσιων φυσικών πόρων της χώρας αυτής. Και η τελευταία δεν έχει μόνο πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου. Δεν είναι μόνον η δεύτερη -μετά τη Σαουδική Αραβία- πετρελαιοπαραγωγός χώρα του κόσμου. Είναι, ταυτόχρονα, η χώρα που διαρρέεται από τους δυο μεγάλους ποταμούς, Τίγρη και Ευφράτη και, ουσιαστικά, ελέγχει τους μόνους σχεδόν υδάτινους πόρους της ευρύτερης περιοχής, από το Ιράν, μέχρι και ολόκληρη την Αραβική Χερσόνησο.

Γύρω στο ένα εκατομμύριο δολάρια ή 400 περίπου εκατ. δραχμές κοστίζει ο κάθε πύραυλος «Τόμαχοκ» και, ήδη, έχουν ριχθεί εκατοντάδες, αν όχι χιλιάδες, στη Βαγδάτη και τις άλλες ιρακινές πόλεις, σκορπίζοντας τον όλεθρο και το θάνατο. Πολύ περισσότερο, βέβαια, κοστίζουν τα υπερσύγχρονα πολεμικά αεροπλάνα και ελικόπτερα κι αν σταθούμε μόνο σε όσα έχουν παραδεχτεί οι Αμερικανοί, έχουν ήδη καταστραφεί πέντε απ' αυτά.

Με άλλα λόγια, χαράς ευαγγέλια, για τις αμερικανικές και άλλες πολυεθνικές των όπλων. Βλέπετε, οι τελευταίες μετράνε τα πάντα με τα δολάρια των κερδών τους. Η ανθρώπινη ζωή δεν έχει την παραμικρή αξία γι' αυτές...