Γρηγοριάδης Κώστας

Πώς μεταφράζονται όλα τα παραπάνω; Ακόμη περισσότερη αντιδραστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων, ακόμη μεγαλύτερη απελευθέρωση της ασυδοσίας των πολυεθνικών, ακόμη περισσότερα προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο, ολοκληρωτικό φόρτωμα των βαρών της εντεινόμενης συνεχώς κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων, ακόμη δραστικότερες περικοπές των όποιων κρατικών δαπανών κοινωνικού χαρακτήρα κλπ, κλπ.

«Δεν υπάρχει κρίση», απάντησε προχτές ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σε όσους δημοσιογράφους τον ρωτούσαν σχετικά με τα όσα συμβαίνουν την εποχή αυτή στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Και δε θέλουμε, βέβαια, να τον κακοκαρδίσουμε, αλλά το χτεσινό άρθρο του Ι. Κ. Πρετεντέρη, στο «Βήμα», δεν τον... δικαιώνει. Ο τίτλος του ήταν «Παραίτηση Σημίτη» και είναι αρκετό και μόνο αυτό το στοιχείο για να καταλάβει ο καθένας ότι μάλλον αποτελεί προμήνυμα εξελίξεων στο κυβερνών κόμμα. Εκτός και το προαναφερόμενο άρθρο αποτελεί μήνυμα - απειλή σε κάθε λογής επίδοξους διαδόχους και δελφίνους. Αλλά κι έτσι να είναι, πάλι δε δικαιώνεται ο κ. Πρωτόπαππας...

«Αντί ο Γιωργάκης να αρπάξει την ευκαιρία και να εκφράσει το αντιιμπεριαλιστικό "γαμώτο" του μέσου Ελληνα, τηρεί ίσες αποστάσεις στον αγώνα ΗΠΑ - γαλλογερμανικής ...αταξίας. Εκ πρώτης όψεως η υπόθεση θυμίζει συνωμοσία. Η αλήθεια είναι ακόμα πιο σκληρή. Ετσι και τα βάλει με το Λευκό Οίκο θα μας πάρει και θα μας σηκώσει. Ούτε Ανάν, παρά μόνο αμάν. Με λίγα λόγια, η ενδεχόμενη - και καθόλου σίγουρη - ομαλοποίηση του κυπριακού προβλήματος περνάει μέσα από μια τριπλή ενοχή. α) Συνένοχοι στην εξολόθρευση μισού εκατομμυρίου συνανθρώπων μας. β) Συνένοχοι στο πλιάτσικο των ενεργειακών αποθεμάτων της Μέσης Ανατολής. Και (γ) απόλυτα ένοχοι στην υποτέλεια της χώρας. Σαν πολλά δεν είναι; Πρώτα σε κάνουν ζόμπι και στο τέλος σου πετάνε και μερικά ψίχουλα. Οσοι σκέπτονται έτσι - και δεν τους κατηγορώ γιατί κι εγώ πολλές φορές, φοβούμενος, σκέφτομαι με τον ίδιο τρόπο - ξεχνούν κάτι. Πως η λογική του κατήφορου είναι ο πάτος».

Του Δ. Δανίκα από τη χτεσινή «Στήλη Αλατος» των «Νέων».

«- Ποια είναι τα αισθήματα της βρετανικής κοινής γνώμης;

- Το 80% της κοινής γνώμης είναι κατά του πολέμου, το δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Μεταξύ των μελών του Εργατικού Κόμματος το ποσοστό είναι υψηλότερο.

- Στην κοινοβουλευτική ομάδα των Εργατικών;

- Τα 3/4 των βουλευτών του Εργατικού Κόμματος - άσχετα αν στην πλειονότητά τους ανήκουν στους νέους Εργατικούς - προσβλέπουν απελπισμένα στον ΟΗΕ. Προσδοκούν να τους βγάλει από το αδιέξοδο στο οποίο βρίσκονται, δίνοντας την έγκρισή του για μία επίθεση στο Ιράκ.

- Οι παλιοί Εργατικοί θα κινηθείτε εναντίον του αρχηγού σας;

- Οι αλλαγές που έχουν επέλθει στο Εργατικό Κόμμα της Βρετανίας με τους νέους Εργατικούς του κ. Μπλερ, έχουν στερήσει το δικαίωμα από τους βουλευτές να αμφισβητήσουν έναν ηγέτη που είναι πρωθυπουργός. Εχουμε ένα είδος δημοκρατίας τύπου Ιράκ μέσα στο Εργατικό Κόμμα. 'Η θα λες "ναι" ή θα σιωπάς...

- Ο Τόνι Μπλερ δε φοβάται μήπως χάσει τις επόμενες εκλογές;

- Οχι, διότι η βρετανική αντιπολίτευση είναι πολύ κακή.

- Ο νέος αρχηγός των Συντηρητικών, Ιαν Ντάνκαν Σμιθ, δεν είναι σοβαρός αντίπαλος;

- Οχι, είναι χειρότερος από τον προηγούμενο...».

Είναι ένα μικρό, αλλά αποκαλυπτικό, απόσπασμα από τη συνέντευξη του Βρετανού Εργατικού βουλευτή, Αλαν Σίμπσον, στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία».

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οταν χάνεται το τρίτο κατά σειρά επανδρωμένο ελικόπτερο του ΕΚΑΒ μέσα σε δύο χρόνια και οι νεκροί έχουν φτάσει τους 14, οι προαναφερθείσες δηλώσεις είναι πολλές. Παρά πολλές...

ΜΑΛΛΟΝ ΥΠΕΡΒΟΛΙΚΟΣ είναι ο χαρακτηρισμός «αντιπολεμικός συνασπισμός», που ακούσαμε για το βέτο Γαλλίας, Βελγίου και Γερμανίας στο ΝΑΤΟ. Είπαμε η επιθετικότητα των ΗΠΑ είναι όντως εκτός ορίων, αλλά αυτό δεν αθωώνει κανέναν. Ούτε του προσδίδει αντιπολεμικές ιδιότητες και χαρακτηριστικά. Πολύ περισσότερο όταν πρόσφατα έχει αποδείξει το φιλοπόλεμο χαρακτήρα του και, μάλιστα, στη γειτονιά μας.

Το αντιπολεμικό μαζικό κίνημα που εκφράζεται όπως και όσο μπορεί σε όλο τον πλανήτη, ναι, μπορούμε να το χαρακτηρίσουμε «αντιπολεμικό». Και μόνον έτσι μπορεί να σταματήσει τόσο αυτός όσο και οι επερχόμενοι πόλεμοι.

ΑΠΟ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ κόντρες δεν μπορούμε να πούμε, το ευχαριστηθήκαμε χτες στη Βουλή. Και μιλάμε, για πρωτοκλασάτες κόντρες. Ο Απόστολος Κακλαμάνης διαπληκτίστηκε με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, με αφορμή τον πόσο χρόνο θα μιλήσει ο επίτιμος κι όπως επισήμανε ο πρόεδρος της Βουλής αυτή η κόντρα κρατάει ...9 χρόνια.

Κι ο Ευάγγελος Βενιζέλος δεν πήγε πίσω βέβαια, κατηγορώντας τον πρόεδρο του ΣΥΝ ως «δικηγόρο μεγάλων συμφερόντων». Μάλλον, θα 'χει δίκιο ο υπουργός Πολιτισμού, μια και ο Νίκος Κωνσταντόπουλος απέφυγε να αναφερθεί στο θέμα.

Πάντως στη χτεσινή συνεδρίαση μπορέσαμε να θαυμάσουμε την... ακράδαντη πίστη στο Σύνταγμα των δυο παραβρισκομένων υπουργών, του Ευάγγελου Βενιζέλου και του Κώστα Σκανδαλίδη!

Γρηγοριάδης Κώστας

Το ίδιο γίνεται και τώρα, που η χώρα μετέχει και διευκολύνει τις πολεμικές προετοιμασίες ενάντια στο Ιράκ...

Και, τέλος πάντων, πίστη στο Σύνταγμα και μετατροπή της Βουλής σε χώρο υποχρεωτικής έγκρισης κανόνων της ΕΕ δε συμβιβάζονται. Ας το καταλάβουν...

Ο Μ. Λιάπης της ΝΔ υπερασπιζόταν τον γαλλογερμανικό άξονα με τρόπο απόλυτο, σε αντίθεση με τους φιλοαμερικανούς της ΝΔ, αλλά και με την επίσημη γραμμή, που προσπαθεί να πατάει σε δύο βάρκες.

Ο Γ. Πασχαλίδης του ΠΑΣΟΚ βρήκε ότι ο Μ. Λιάπης τα λέει πολύ καλά, όμως η ελληνική κυβέρνηση έχει την Προεδρία της ΕΕ, γεγονός που την υποχρεώνει να ελίσσεται αναλόγως (δηλαδή να πατάει και αυτή σε δύο βάρκες κυρίως στην αμερικανική). Γεγονός για το οποίο τον συνεχάρη και ο Τ. Μίλερ!

Απουσίαζε εκπρόσωπος του ΣΥΝ, που θα συμπλήρωνε το κυρίαρχο παζλ, αλλά ευτυχώς τον κάλυψε ο Γ. Πασχαλίδης, που υποστήριξε, επιπλέον, ότι πρέπει να καταβληθεί κάθε προσπάθεια, ώστε η ΕΕ να μείνει ενωμένη και να παίξει το δικό της ρόλο...

Να, λοιπόν, το πλαίσιο μέσα στο οποίο επιχειρείται να μείνει εγκλωβισμένη η μεγάλη πλειοψηφία των εργαζομένων: Η μέγκενη των αντιθέσεων ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις! Το ψεύτικο για το λαό (τους λαούς) δίλημμα, αν θα πάρει το μέρος της Σκύλλας ή της Χάρυβδης! Αν θα είμαστε, όπως είπαν οι παραπάνω συνομιλητές, με την ατλαντική πολιτική, ή με την ευρωατλαντική, ή σκέτα με την ευρωπαϊκή! Και, πάντως, με την ιμπεριαλιστική οπωσδήποτε!..

Τα τσακάλια, λοιπόν, ακονίζουν τα δόντια τους και αλληλοτρώγονται για τη λεία. Με... κίνδυνο, λένε, να κοπεί στη μέση το ΝΑΤΟ! Με... κίνδυνο, λένε, να διαιωνιστεί η διάσπαση της Ευρώπης!

Αυτές οι εξελίξεις δεν είναι αρνητικές για τους λαούς. Αρκεί να τις αξιοποιήσουν σε δικό τους όφελος, υψώνοντας αντιιμπεριαλιστική φωνή κατά του πολέμου και όχι φωνή υπέρ του ενός από τους δύο σφαγείς.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είπε ο πρώτος: «Μεγάλος αριθμός κρατών έχει εκδηλώσει την πρόθεση να συνταχθεί στο πλευρό μας, σε μια συμμαχία πρόθυμων... στην πιο σημαντική συμμαχία της Ιστορίας. Υφίστανται περισσότερες διαφορές μεταξύ Ευρωπαίων απ' ό,τι μεταξύ Γερμανίας και ΗΠΑ». Και, βέβαια, δεν παράλειψε να σημειώσει πόσο λάθος κάνουν οι χώρες «που ανησυχούν περισσότερο εξαιτίας των ΗΠΑ, παρά λόγω των κρατών - τρομοκρατών», συμβουλεύοντας τη Γαλλία και τη Γερμανία, να προσέξουν γιατί θα απομονωθούν...

Στα παραπάνω απάντησε η υπουργός Αμυνας της Γαλλίας, η οποία, αφού σημείωσε ειρωνικά ότι «θα πρέπει να εντάξουμε το jetlag (σ.σ. "διανοητικό κενό", που συχνά ταλαιπωρεί τους επιβάτες, λόγω διαφοράς ώρας, μετά από μια υπερπόντια πτήση) στις ουσίες που ντοπάρουν», τόνισε: «Η ιδιότητα του συμμάχου συνεπάγεται διάλογο και αλληλοσεβασμό μεταξύ εταίρων και καλό θα είναι να αποφεύγονται οι μη τεκμηριωμένες κατηγορίες, οι δόλιες και ψευδείς εκτιμήσεις. Σύμμαχος δε σημαίνει "η δική μου ιδέα είναι η καλή και όποιος δε συμφωνεί εξαιρείται"».

Νέο Διοικητικό Συμβούλιο εκλέχθηκε στην Ενωση Ελλήνων Εφοπλιστών (ΕΕΕ) και επειδή τα περισσότερα μέλη της παλιάς διοίκησης αντικαταστάθηκαν, ψίθυροι στην Ακτή Μιαούλη λένε ότι αυτό... μυρίζει και αλλαγή υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας. Οχι, βέβαια, ότι έχει παράπονα η «τάξη» των εφοπλιστών από τον Γ. Ανωμερίτη, αλλά είθισται, όπως λένε, κάθε ομάδα εφοπλιστών που ανεβαίνει στην ηγεσία της ΕΕΕ να έχει και τον προσωπικό της «πολιτικό υπάλληλο»...

Πολλά και διάφορα έχει πει μέχρι τώρα η νέα δήμαρχος Αθηναίων, Ντόρα Μπακογιάννη. Απ' ό,τι έχουμε καταλάβει, όμως, τα πρώτα μέτρα που θα υλοποιηθούν είναι τα εξής: Η πρόσληψη 700 νέων δημοτικών αστυνομικών. Την επομένη βδομάδα, μάλιστα, θα προκηρυχτεί ο σχετικός διαγωνισμός. Η επαναφορά των παρκόμετρων στους δρόμους της πόλης, για την οποία οι υπηρεσίες του δήμου προχωρούν ήδη στη σχετική μελέτη. Και η θέσπιση οικονομικών κινήτρων προς τους δημότες, ώστε, στα πλαίσια ενός γενικότερου σχεδίου και σε συνεργασία με το ΥΠΕΧΩΔΕ, να ενθαρρυνθεί η αλλαγή των όψεων των πολυκατοικιών.

Προφανώς, θα έχει τους λόγους της η κ. Μπακογιάννη, θέτοντας αυτές τις προτεραιότητες. Λόγους, που δεν είναι δύσκολο να τους μαντέψει ο καθένας. Αυτό, όμως, δεν έχει και μεγάλη σημασία. Το κύριο είναι πως οι προτεραιότητες αυτές κάθε άλλο παρά συμβαδίζουν με την αξιολόγηση των προβλημάτων, που κάνουν οι εργαζόμενοι δημότες της Αθήνας.

Εκατοντάδες καθολικοί Αυστραλοί συρρέουν, τις τελευταίες μέρες, στην παραλία Κουγκ, στα προάστια του Σίδνεϊ. Οι περισσότεροι για να προσκυνήσουν το «θαύμα», αλλά και κάποιοι από περιέργεια. Κι αν αναρωτιέστε ποιο είναι το θαύμα, που διήγειρε τη θρησκευτική τους πίστη ή, απλώς, την περιέργεια, σας πληροφορούμε, ότι πρόκειται για έναν ξύλινο φράκτη, μια γωνία του οποίου, αν έχεις πάρα πολλή φαντασία αναμειγμένη, με μια γερή δόση θρησκευτικών προλήψεων ή είσαι, απλώς, αρκετά μεθυσμένος, μπορεί να τη δεις και ως ...Παναγία.

Καθώς, διαβάζαμε την «είδηση» στα διεθνή ειδησεογραφικά πρακτορεία και βλέπαμε τις σχετικές φωτογραφίες, μας πέρασε απ' το μυαλό, ότι οι εγχώριοι «θαυματοποιοί» είναι κατά πολύ ανώτεροι...

Το επόμενο διάστημα στα πλαίσια και της μεγάλης Πολιτικής Εξόρμησης του Κόμματος, μπροστά και στα μεγάλα μέτωπα πάλης που ανοίγονται, με πρώτο και κύριο αυτό κατά του ιμπεριαλιστικού πολέμου στο Ιράκ, οφείλουμε να βρεθούμε ξανά με τους χιλιάδες που συνέβαλαν στην επιτυχία της Οικονομικής Εξόρμησης, ζητώντας τους αυτή τη φορά να πλαισιώσουν το αντιπολεμικό και γενικότερα το λαϊκό κίνημα, αλλά και να συνεχίσουν να δίνουν από τη δική τους θέση και με τις δικές τους δυνάμεις τη μάχη τους για την προώθηση των στόχων του Κόμματος.

Φτάνουν τα αίματα

κι η οδύνη

φτάνουν οι τάφοι

και οι θρήνοι

φτάνουν τα ερείπια

κι οι στάχτες

μέχρι εδώ

του κόσμου σφάχτες.

* * *

Φτάνουν τα εγκλήματα,

οι φόνοι,

φτάνουν τα αίσχη

δολοφόνοι,

φτάνουν οι βόμβες σας

κι οι σφαίρες

μέχρις εδώ

του κόσμου λέρες!

* * *

Φτάνουν

αυτά που 'χετε κάνει

με το πιστόλι

με την κάννη,

φτάνουν οι φόνοι

που 'χουν γίνει

μέχρις εδώ

του κόσμου κτήνη!