ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Τι συμβαίνει απ' όλα;

Παπαγεωργίου Βασίλης

Είναι περιορισμένες για φέτος οι δυνατότητες του συστήματος TAXISNET (ηλεκτρονική υποβολή φορολογικών δηλώσεων), δηλώνει ο υφυπουργός Οικονομίας, Απ. Φωτιάδης, και συμπληρώνει: Η παραπέρα αναβάθμισή του (με χρήματα από το Γ` ΚΠΣ) θα επιτρέψει και την εξυπηρέτηση πολύ μεγαλύτερου αριθμού φορολογουμένων. Οχι, δεν έχουν έτσι τα πράγματα, ισχυρίζεται ο Π. Γεωργιάδης, πρώην γενικός γραμματέας της Γενικής Γραμματείας Πληροφοριακών Συστημάτων (όπου υπάγεται και το TAXISNET). Το σύστημα είναι ολοκληρωμένο και έχει ουσιαστικά απεριόριστες δυνατότητες, αφού μπορεί να δέχεται 800.000 φορολογικές δηλώσεις το μήνα.

Οταν βρουν και αποφασίσουν τι ακριβώς συμβαίνει, ας μας το πουν και μας. Μαζί με το πόσα δισεκατομμύρια δραχμές έχουν ξοδέψει, μέχρι σήμερα, για το σύστημα αυτό και πόσα λογαριάζουν ακόμη να ξοδέψουν...

ΥΓ: Οσο για τον ισχυρισμό ότι δεν υπήρχαν δυνατότητες ηλεκτρονικής υποβολής δηλώσεων το 1996 - '97 και, επομένως, ανάγκη ανάλογης προετοιμασίας, τους πληροφορούμε ότι ο ...αναχρονιστικός, ...παλαιοημερολογίτης, κλπ., κλπ., «Ριζοσπάστης» - με τα δικά του, ασύγκριτα φτωχότερα, μέσα - έχει ιστοσελίδα στο Διαδίκτυο από τις αρχές του 1997.

«Μπήκε φώλι»

Ως «πολύ καλή αρχή» - κι ως γνωστόν «αρχή, ήμισυ του παντός» - χαρακτηρίστηκε από τα τοπικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, η κινητοποίηση για το «Ασφαλιστικό», που πραγματοποιήθηκε, προχτές, στις πρωτεύουσες των τεσσάρων θεσσαλικών νομών, με πρωτοβουλίες των Εργατικών Κέντρων Λάρισας και Καρδίτσας και των Συντονιστικών Επιτροπών Σωματείων και Συνδικαλιστών της Μαγνησίας και των Τρικάλων. Μάλιστα, κάποια εφημερίδα υπογράμμισε ότι μ' αυτές τις κινητοποιήσεις οι εργαζόμενοι «βάζουν φώλι» για τη συνέχιση και ένταση του αγώνα, υπενθυμίζοντας ότι των μεγαλειωδών κινητοποιήσεων για το «Ασφαλιστικό» που έγιναν πέρσι την άνοιξη, είχαν πάλι προηγηθεί οι δυναμικές και αποφασιστικές κινητοποιήσεις που είχε διοργανώσει το ΠΑΜΕ...

Σοβαρή αύξηση της εκμετάλλευσης της εργασίας

Πάμπολλοι είναι οι τρόποι, που έχει εφεύρει η ολιγαρχία, για να εκμεταλλεύεται και να ξεζουμίζει τους εργαζόμενους. Η αύξηση των τιμών των προϊόντων, η καθήλωση των ημερομισθίων και των μεροκάματων, η με τον ένα ή άλλο τρόπο αύξηση της απλήρωτης εργασίας, κλπ., κλπ. Από κοντά και οι εκάστοτε κυβερνήσεις και το κράτος των καπιταλιστών αυξάνουν ακόμη περισσότερο τις κοινωνικές ανισότητες και αδικίες, καθώς τα παίρνουν από τους πολλούς και τα δίνουν στους λίγους, ενώ παρέχουν κάθε δυνατή εξυπηρέτηση και διευκόλυνση στους τελευταίους, ώστε να μεγιστοποιούν τα κέρδη τους.

Οι αποδείξεις για όλ' αυτά είναι πολλές και καθημερινές. Ορισμένες απ' αυτές, όμως, τις παρέχουν και οι κυβερνώντες. Οπως, για παράδειγμα, τα στοιχεία που έδωσαν προχτές στη δημοσιότητα. Στοιχεία, τα οποία δεν είναι, βέβαια, αντικειμενικά, αλλά δεν μπορούν και να τα αμφισβητήσουν. Σύμφωνα με αυτά, λοιπόν, η παραγωγικότητα της εργασίας ανά απασχολούμενο στη χώρα μας αυξήθηκε από το 73,7% του μέσου κοινοτικού όρου το 1991, στο 83,6% το 2001. Αντίστοιχα, η παραγωγικότητα της εργασίας ανά εργατοώρα αυξήθηκε από 63,8% στο 69,5% του μέσου κοινοτικού όρου. Ενώ, η αμοιβή της εργασίας ανά μονάδα προϊόντος (λόγος αποπληθωρισμένων αμοιβών ανά εργαζόμενο προς τη μεταβολή της παραγωγικότητας της εργασίας) παρουσιάζει σε όλη τη δεκαετία συνεχή και σοβαρή μείωση, εκτός των χρόνων 1995 και 1997.

Γιορτάζουν την... 28η Οκτώβρη

Το πρόγραμμα εορτασμού της 25ης Μάρτη έστειλε η δημοτική αρχή της Γλυφάδας. Διαβάζουμε ότι προβλέπεται «τριήμερος γενικός σημαιοστολισμός από τις 8 π.μ. ως τη δύση του ήλιου, δημαρχείου, δημοσίων καταστημάτων, σχολείων, οργανισμών, τραπεζών, σπιτιών, δρόμων, πλατειών, σκαφών στα λιμάνια, με φροντίδα της Αστυνομίας, του Λιμενικού και των πολιτών της Γλυφάδας». Δηλαδή, όποιος δε βάλει σημαία, θα τον «φροντίσει» η Αστυνομία;

Διαβάζομαι παρακάτω, ότι προβλέπεται «φωταγώγηση της πόλης τις βραδινές ώρες της 27ης και 28ης Οκτωβρίου...». Μήπως βιάζονται; Στο δε πρόγραμμα ορίζεται σαφώς ότι στις 7 π.μ. θα έχουμε «χαρούμενες κωδωνοκρουσίες όλων των ναών της πόλης» και ότι στις 10.20 π.μ. οι προς παρέλαση μαθητές «να βρίσκονται στις θέσεις τους... στην παραλιακή οδό Διαδόχου Παύλου, έξω από το κέντρο ΜΑΡΙΔΑΚΙ (δεν έχει αριθμούς η οδός;). Τα τμήματα της παρέλασης θα κρατούν απόσταση είκοσι μέτρων μεταξύ τους. Διάλυση τμημάτων: 600 μέτρα από τους επισήμους». Οδηγίες, όχι αστεία...

Τα ηλεκτρονικά...

Γρηγοριάδης Κώστας

Η ΦΕΤΙΝΗ χρονιά δε διεκδικεί βέβαια και... δάφνες καλοτυχίας. Αλλωστε, οι «εκσυγχρονιστές» βρίσκονται ακόμη στην κυβέρνηση. Τουλάχιστον, όμως, πέφτουν καλά οι αργίες! Η Καθαρά Δευτέρα πάντα στη θέση της και η 25η Μαρτίου επίσης Δευτέρα. Κάντε, λοιπόν, αρχή από σήμερα για δυο ξεκούραστα τριήμερα. Το αξίζετε!

Θα σας ταλαιπωρήσουν, βέβαια, στην είσοδο και στην έξοδο από τις μεγαλουπόλεις τα περίφημα έργα, αλλά τι να γίνει; Στη χώρα του Λαλιώτη και της Βάσως ζείτε, μην το ξεχνάτε, και οι κατασκευαστικές εταιρίες βιάζονται...

Οχι φυσικά να τελειώσουν τα έργα, απλά να ολοκληρωθεί η πρώτη φάση, για να πάρουν «πανωπροίκια» για τη δεύτερη! Να ρέει το χρήμα...

ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΙΠΟΤΕ. Απλά το υπουργείο Οικονομικών και το «TAXIS NET» εκσυγχρονίζονται, όπως και όλοι οι υπόλοιποι τομείς της δύστυχης αυτής χώρας. Με μπόλικες τυμπανοκρουσίες, θριαμβολογίες υπουργών, προβολή ενός προφίλ σύγχρονης τεχνολογίας και τελικό αποτέλεσμα... την κατάρρευση.

Οσο για το ποιος φταίει, ποιος δεν έκανε καλά τη δουλιά του, ποιος έκανε κακή διαχείριση, ποιος βιάστηκε και ποιος εκμεταλλεύτηκε καταστάσεις... τρέχα γύρευε. Οσο για το ποιος πλήρωσε την όλη υπόθεση, αυτό πια το ξέρετε.

Ο ίδιος που θα πληρώσει και τη συντριπτική πλειοψηφία των φορολογικών εσόδων του κράτους και γι' αυτή τη χρονιά. Είτε αυτό γίνει ηλεκτρονικά είτε «με το χέρι» και περιμένοντας στις γνωστές ουρές στα ταχυδρομεία και στις εφορίες. Ορισμένα πράγματα, βλέπετε, ούτε αλλάζουν ούτε εκσυγχρονίζονται...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πάντως, μην απορήσετε αν ακούσετε σήμερα τον κυβερνητικό εκπρόσωπο να λέει ότι η κατάρρευση του διαδικτυακού συστήματος του υπουργείου Οικονομικών οφείλεται στον φόρτο εργασίας λόγω της εξοικείωσης των Ελλήνων πολιτών με τις νέες τεχνολογίες, που με τη σειρά της είναι αποτέλεσμα της... εκπαιδευτικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ.

«Δεξιά - Αριστερά»...

Το σχήμα που περιγράφει την πραγματική αντίθεση είναι το σχήμα Δεξιά - Αριστερά», διαβάζουμε στο σχέδιο πολιτικής απόφασης που εισηγήθηκε η επιτροπή επεξεργασίας του στην ΚΠΕ του Συνασπισμού, στη διάρκεια της οποίας το σχήμα αυτό αποδόθηκε και με το «νεοφιλελευθερισμός - αντινεοφιλελευθερισμός», ενώ σχετική με το θέμα είναι και η φράση από την εισήγηση του Ν. Κωνσταντόπουλου «δεν ταυτίζουμε το ΠΑΣΟΚ με τη ΝΔ».

Ξεκινώντας από αυτό το τελευταίο μια πρώτη παρατήρηση: θα ήταν πράγματι λάθος να ταυτίσει κανείς πλήρως τα δύο κόμματα. Θα ήταν όμως επίσης λανθασμένη μια άποψη που θα συνηγορούσε υπέρ της μη ταύτισής τους ως προς τις στρατηγικές τους επιλογές, ανεξάρτητα από το αν για λόγους κομματικής σκοπιμότητας εντείνονται συχνά πυκνά οι τόνοι της μεταξύ τους αντιπαράθεσης, που συνήθως αφορά στον τρόπο διαχείρισης. Η διαπίστωση πως τα δύο κόμματα ταυτίζονται απολύτως είναι εκ των ων ουκ άνευ.

Θα μπορούσαμε, για τη στοιχειοθέτηση της διαπίστωσής μας να παραθέσουμε χιλιάδες αποδείξεις. Αρκούμαστε σε μερικές. Τα δύο κόμματα πουθενά δε διαφοροποιούνται σε ό,τι έχει να κάνει με την ταχύτατη προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Η ΝΔ υπερθεματίζει τα κυβερνητικά μέτρα ανατροπής του ασφαλιστικού συστήματος, τα οποία άλλωστε «πατάνε» στο έδαφος που η ίδια καλλιέργησε με τους αντιασφαλιστικούς της νόμους. Με την ψήφο των βουλευτών και της ΝΔ η Βουλή νομοθέτησε σειρά αντεργατικών, αντιλαϊκών μέτρων, είτε αυτά αφορούσαν στην ανατροπή εργασιακών σχέσεων, είτε στην περιστολή δημοκρατικών δικαιωμάτων κ.ο.κ. Καμία διαφοροποίηση στην ουσία της ασκούμενης εξωτερικής πολιτικής. Πλήρης η ταύτιση και στις κατευθύνσεις της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που φέρουν βέβαια την υπογραφή και της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.

Εν ολίγοις και οι δύο πράττουν με γνώμονα τα συμφέροντα της αστικής τάξης. Το ΠΑΣΟΚ ασκώντας επί σειρά ετών την κυβερνητική εξουσία δεν έχει αφήσει περιθώρια αυταπατών. Εχει χαράξει την πορεία του και αυτή είναι ανεπίστρεπτη.

Το οξύμωρο όμως είναι πως ενώ ο Συνασπισμός ομολογεί αυτή την πραγματικότητα, την ίδια στιγμή διακηρύττει πως θα συνεχίσει να ασκεί πίεση στο ΠΑΣΟΚ (στο ένα δηλαδή από τα δύο κόμματα που ο ίδιος σε άλλο σημείο εντάσσει στη «Δεξιά») με σκοπό την... αλλαγή της κυβερνητικής πολιτικής! Ετσι, λέει, θα έχει επιτευχθεί η σημαντικότερη προϋπόθεση για τη συνεργασία ΠΑΣΟΚ - ΣΥΝ, για την προοδευτική διακυβέρνηση της χώρας! Στο πλαίσιο αυτό, κατά τα λεγόμενα της ηγεσίας του, «ασκεί σκληρή κριτική και προγραμματική αντιπολίτευση».

Προφανώς η ηγεσία του ΣΥΝ δεν έχει κατά νου τον απεγκλωβισμό πλατιών λαϊκών δυνάμεων από το δικομματισμό κι ας εκφράζει την ανησυχία του για τα ποσοστά που συγκέντρωσε αυτός στις τελευταίες βουλευτικές εκλογές. Γιατί ο στόχος αυτός δεν επιτυγχάνεται με το τράβηγμα διαχωριστικών γραμμών στη βάση του «Δεξιά - Αριστερά» ή «νεοφιλελευθερισμός - αντινεοφιλελευθερισμός» (άραγε ο αντινεοφιλελευθερισμός σε τι μεταφράζεται;). Η πραγματική διαχωριστική γραμμή σήμερα αντικειμενικά βρίσκεται ανάμεσα στα μονοπώλια και το λαό. Υπερασπίζοντας κανείς, πόσο μάλλον η «αριστερά», τα λαϊκά συμφέροντα δεν μπορεί παρά να αρθρώνει λόγο αντιμονοπωλιακό - αντιιμπεριαλιστικό, δεν μπορεί παρά να στρέφει στην ίδια κατεύθυνση την πάλη της, ξεσκεπάζοντας όσους βρίσκονται στην αντίπερα των λαϊκών συμφερόντων όχθη.

Η κυβερνητική πολιτική είναι φιλομονοπωλιακή και δεν υπάρχουν προϋποθέσεις αλλαγής της. Προπαγανδίζοντας κανείς το αντίθετο αντικειμενικά αποπροσανατολίζει το λαό και ρίχνει νερό στο μύλο του δικομματισμού.

Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Πάλι χρέη στα νοσοκομεία

Παπαγεωργίου Βασίλης

Τον Απρίλη του 2001 έγινε η ρύθμιση χρεών των νοσοκομείων προς τους προμηθευτές που είχαν φτάσει στα 355 δισ. (εκ των οποίων τα 170 δισ. δραχμές ήταν για φάρμακα). Ομως, πριν να στεγνώσει το μελάνι της ρύθμισης το τελευταίο εξάμηνο άρχισαν να εμφανίζονται πάλι χρέη στα νοσοκομεία που ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ) τα ανεβάζει σε 90 δισ. δραχμές.

«Ο προϋπολογισμός "γεννά τα χρέη των νοσοκομείων"» έχει ομολογήσει ο ίδιος ο υπουργός Υγείας Αλ. Παπαδόπουλος. Φαίνεται, λοιπόν, ότι το 2002 θα υπάρχουν πολλές ...πρόωρες εξελίξεις στα νοσοκομεία, καθώς ο προϋπολογισμός, που αποτελεί ένα βασικό εργαλείο για την εφαρμογή της πολιτικής σε κάθε χώρο, εκφράζει με τον πιο σκληρό τρόπο τις προσπάθειες της κυβέρνησης για τη μεταφορά των βαρών στα ασφαλιστικά ταμεία ή κατ' ευθείαν στους ίδιους τους ασθενείς, ώστε τα νοσοκομεία να λειτουργήσουν ως ανταποδοτικές επιχειρήσεις.

Φαρμακερές απαιτήσεις

Σε αυτό το φόντο έρχεται ο Σύνδεσμος Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων Ελλάδας (ΣΦΕΕ) και πιέζει για «ανακοστολόγηση όλων των κυκλοφορούντων φαρμάκων, δεδομένου ότι οι τιμές των φαρμάκων από το 1997 παραμένουν "παγωμένες", παρά την αύξηση του κόστους των πρώτων υλών και του κόστους παραγωγής».

Βέβαια οι τιμές που έχουν τώρα τα φάρμακα είχαν -σύμφωνα με ορισμένους υπολογισμούς- διαμορφωθεί τουλάχιστον στο πενταπλάσιο της πραγματικής τους αξίας. Από το σύνολο των δαπανών για την κυκλοφορία ενός καινούριου φαρμάκου, το 5% ξοδεύεται για την ανακάλυψη της νέας χημικής ουσίας, το 15-20% για κλινικές μελέτες και το 75-80% ξοδεύεται για την προώθηση του φαρμάκου στην αγορά (ουσιαστικά δηλαδή για διαφήμιση παρότι απαγορεύεται). Δηλαδή οι φαρμακοβιομήχανοι συσσώρευαν όπως κάνουν όλοι οι επιχειρηματίες τα υπερκέρδη τους που τώρα δεν τα βρίσκουν όσα τα θέλουν και ζητούν ανακοστολόγηση.

Αυτά όμως δε θα συνέβαιναν αν τις κυκλοφορίες των φαρμάκων δεν τις όριζαν οι δίνες της αγοράς, αλλά οι πραγματικές ανάγκες των ανθρώπων για την αντιμετώπιση των ασθενειών τους.

Γιατί σιωπά η ΠΟΕΣΥ;

Η κυβέρνηση έχει εξαιρέσει μια σειρά κλάδους εργαζομένων από την τωρινή αντιασφαλιστική της επίθεση. Ανάμεσα σ' αυτούς είναι και οι δημοσιογράφοι. Βέβαια, οι λόγοι, που το κάνει αυτό, είναι κατανοητοί στον καθένα. Αμφιβάλλει κανείς, όμως, ότι κάποια στιγμή θα στρέψει και σ' αυτούς τα πυρά της; Θα λέγαμε πως όχι. `Η, μήπως, έχει κανείς αμφιβολίες, για το χαρακτήρα και το περιεχόμενο του κυβερνητικού «ενδιαφέροντος», όταν αυτό αποφασίσει να ασχοληθεί και με το Ασφαλιστικό των δημοσιογράφων; Και πάλι θα λέγαμε πως όχι.

Προκαλεί, επομένως, πάμπολλα ερωτηματικά και απορίες η στάση των ΔΣ των δημοσιογραφικών συνδικαλιστικών οργανώσεων και, ιδιαίτερα, αυτού της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας (ΠΟΕΣΥ), τα οποία αποφεύγουν συστηματικά να πάρουν θέση σχετικά με όσα εξελίσσονται αυτές τις μέρες. Πολύ περισσότερο, που, στο τελευταίο Συνέδριο της ΠΟΕΣΥ, υπήρξαν συγκεκριμένες αποφάσεις και θέσεις, σχετικά με το Ασφαλιστικό, οι οποίες βρίσκονται στην ακριβώς αντίθετη κατεύθυνση από την αντεργατική λογική της κυβέρνησης. Τι σημαίνει, λοιπόν, αυτή η σιωπή; Γιατί η ΠΟΕΣΥ δε συμπαρατάσσεται με όσες συνδικαλιστικές δυνάμεις βρίσκονται στην ίδια κατεύθυνση με τις δικές της θέσεις και αποφάσεις; Με ποιο ηθικό - τουλάχιστον - δικαίωμα, θα ζητά αύριο συμπαράσταση και αλληλεγγύη, όταν σήμερα κρατά αυτήν τη στάση;

Στρατός καταστολής

Η εικόνα Ελλήνων στρατιωτών να κυνηγάνε «διαδηλωτές», κραδαίνοντας ασπίδες και ρόπαλα, είναι αποκαλυπτική για το πού μπορεί να οδηγήσουν τα πράγματα, αλλά και επικίνδυνη ως πραγματικότητα. Είναι μια πρόκληση στη συνείδηση και τη μνήμη του ελληνικού λαού που έχει πληρώσει τόσο ακριβά, και μάλιστα κατά το πρόσφατο παρελθόν, τέτοιους ρόλους από τις Ενοπλες Δυνάμεις. Το ότι πρόκειται - προς το παρόν τουλάχιστον - μόνο για μια άσκηση, κάθε άλλο παρά υποβαθμίζει τη σημασία του. Εξάλλου, οι όποιες ασκήσεις των Ενόπλων Δυνάμεων γίνονται μεν πάνω σε υποθετικά σενάρια, αλλά αποσκοπούν στην προετοιμασία τους, ώστε να είναι έτοιμες για να τα εφαρμόσουν στην πράξη.

Πράγματι, ήταν μια άσκηση του οργανωμένου, σύμφωνα με τις νέες ΝΑΤΟικές απαιτήσεις, Β' Σώματος Στρατού και ήταν η πρώτη άσκηση καταστολής διαδηλώσεων από ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις. Η κίνηση αυτή έρχεται σαν μια επιβεβαίωση του χαρακτήρα του νέου «αμυντικού» δόγματος της Ελλάδας, που αφήνοντας στο ράφι το δόγμα υπεράσπισης των συνόρων, βάζει στο στόχαστρό του την αντιμετώπιση του «εσωτερικού εχθρού», τις λεγόμενες «ασύμμετρες απειλές» που εντάχθηκαν στο λεξιλόγιο του υπουργείου Αμυνας μετά τα χτυπήματα της 11ης Σεπτέμβρη.

Το πρόσχημα, που προβάλλεται για αυτή την εκτροπή του ρόλου των Ενόπλων Δυνάμεων, που είναι και η δικαιολογητική βάση της συγκεκριμένης άσκησης, είναι οι νεοταξίτικου χαρακτήρα «επιχειρήσεις υποστήριξης της ειρήνης», όπως στη Γιουγκοσλαβία και το Αφγανιστάν και η προετοιμασία των στρατιωτικών δυνάμεων για την αντιμετώπιση «ατάκτων ομάδων» αμάχων πολιτών σε περιοχές, όπως λένε, εκτός ελληνικών συνόρων όπου καλούνται από το ΝΑΤΟ να συμμετάσχουν. Σε τίποτα, όμως, αυτό δεν μπορεί να συγκαλύψει την ουσία του γεγονότος, ότι δηλαδή οι ελληνικές Ενοπλες Δυνάμεις, εκπαιδεύονται ανοιχτά για καθαρά αστυνομικού χαρακτήρα επιχειρήσεις και για την αντιμετώπιση όχι στρατιωτικών δυνάμεων - τακτικών ή ατάκτων - αλλά για την καταστολή διαδηλωτών.

Οσο για τον ισχυρισμό ότι την εκπαίδευση αυτή την κάνουν για αποστολές στο εξωτερικό, ούτε αλλάζει ούτε μετριάζει σε τίποτα αυτή την άκρως επικίνδυνη εκτροπή. Γιατί, από τη στιγμή που θα υπάρχουν δυνάμεις με τέτοια εκπαίδευση, το πού και πότε θα χρησιμοποιηθούν θα εξαρτάται από τις ανάγκες της εξουσίας των μονοπωλίων. Πέραν αυτού, ξεχωριστή σημασία έχει και το γεγονός ότι οι Ενοπλες Δυνάμεις αρχίζουν να προσανατολίζονται όλο και πιο συστηματικά σε επικίνδυνες ατραπούς και να διαπαιδαγωγούνται σε δόγματα που τους δίνουν εσωτερικό ρόλο.

Αλλά, ακόμα και αποστολές του εξωτερικού να αφορά αυτή η προετοιμασία είναι εξίσου επικίνδυνο, γιατί αναδεικνύει το ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων, ως διεθνούς κατασταλτικής δύναμης, στα πλαίσια της εκτέλεσης των ανά τον κόσμο ΝΑΤΟικών αποστολών. Μια λογική που διεκδικεί για τις Ενοπλες Δυνάμεις άλλους ρόλους, πέρα από τη μόνη και αποκλειστική αποστολή τους που είναι η υπεράσπιση των συνόρων. Ο ελληνικός λαός δεν πρόκειται να κάνει αποδεκτό έναν τέτοιο ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων, γιατί και η ιστορική του μνήμη παραμένει ενεργός, αλλά και η νέα γενιά δεν αποδέχεται να στρατολογηθεί στα τάγματα της νέας τάξης.

Ξεπούλημα

Μια ΓΣΕΕ

που βάζει πλάτη

στο «διάλογο»

απάτη,

που ευλογεί

και βάζει βούλα

στης κυβέρνησης

τη ζούλα,

μια ΓΣΕΕ

με τέτοια θέση

είναι αίσχος,