«Το γεγονός ότι οι πολεμικές διαδηλώσεις πραγματοποιούνται ανεμπόδιστα τόσο στην Ευρώπη όσο και στις ΗΠΑ, βεβαιώνει ότι τα πράγματα έχουν αλλάξει θεαματικά (και επί τα βελτίω) από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου». Με αυτό το...ακαταμάχητο επιχείρημα η «Καθημερινή» στο κυριακάτικο άρθρο της απαντούσε στους «δογματικούς φορείς της Αριστεράς, που έσπευσαν να διαγνώσουν φαινόμενα Μακαρθισμού στις δυτικές κοινωνίες». Το πρώτο που εντυπωσιάζει είναι το πόσο χαμηλά κατεβάζει τον πήχη η συντηρητική εφημερίδα, αφού αναγορεύει ως κυρίαρχο κριτήριο για την ύπαρξη ή όχι δημοκρατίας και ελευθερίας το ότι μπορούν να γίνονται -ακόμα;- αντιπολεμικές διαδηλώσεις. Ξεχνάει, προφανώς, ότι αυτές γίνονταν και μάλιστα μαζικότατες επί γερμανικής κατοχής στην Ελλάδα. Μήπως θεωρεί ο αρθρογράφος ότι τότε είχαμε δημοκρατία; Ομως, το αντιτρομοκρατικό νομοσχέδιο που ψήφισε προχτές η Γερουσία τι ήταν; Το γεγονός ότι εκατοντάδες συλληφθέντες στις ΗΠΑ μετά τις 11 Σεπτέμβρη ως «ύποπτοι» έχουν «εξαφανιστεί» και η κυβέρνηση δεν αισθάνεται την ανάγκη να πει λέξη, τι άραγε σημαίνει; Οι αντίστοιχοι τρομονόμοι στην ΕΕ μήπως προάγουν τη δημοκρατία και «θωρακίζουν» τις λαϊκές ελευθερίες και δικαιώματα; Αν κάποιοι πιστεύουν ότι οι ιθαγενείς δεν έχουν -ή δεν αξίζουν - της δημοκρατίας (τους), ε, αυτό δεν αποτελεί έκπληξη. Απλώς επιβεβαιώνουν ότι βρίσκονταν πάντα στο στρατόπεδο της.. προόδου.
Αντιπολίτευση του «πουθενά»
«Η ΝΔ δεν κάνει αντιπολίτευση στο συγκεκριμένο θέμα. Η ΝΔ ξέρει πολύ καλά να κάνει αντιπολίτευση γιατί έχουμε στοιχεία, ξέρουμε πολύ περισσότερα από αυτά που βγάζουμε προς τα έξω». Τάδε έφη, χτες, Φάνη Πάλλη - Πετραλιά (στο «Φλας»), σχολιάζοντας την πορεία των Ολυμπιακών Αγώνων. Και βέβαια ήταν αφοπλιστικά ειλικρινής. Ομως η ΝΔ δεν κάνει σε κανένα θέμα και πουθενά αντιπολίτευση, γιατί απλούστατα ταυτίζεται πλήρως με την εφαρμοζόμενη πολιτική. Γι' αυτό πλέον ο Κ. Καραμανλής μιλάει ανοιχτά για «εθνική συνεννόηση σε μείζονα θέματα». (Δεν είναι βέβαια αντιπολίτευση ο σκυλοκαβγάς γύρω από διάφορα διαχειριστικά σκάνδαλα, γιατί αυτός αποσκοπεί απλώς στο να δείξει ότι καλύτερος διαχειριστής είναι αυτός που «τρώει τα λιγότερα»...).
Εύλογοι συνειρμοί και...
Δεν ξέρουμε γιατί, αλλά ακούγοντας την είδηση, πως πέθανε ένας κρατούμενος σε αμερικανικές φυλακές υψίστης ασφαλείας (ύποπτος για συμμετοχή στην Αλ Κάιντα και στα τρομοκρατικά χτυπήματα στο Μανχάταν), μας ήρθε αυτόματα στο μυαλό ένα πρόσφατο δημοσίευμα της «Ουάσιγκτον Ποστ». Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το FBI δυσφορεί από τους περιορισμούς που επιβάλλει η υπάρχουσα σήμερα στις ΗΠΑ νομοθεσία, περί ανακρίσεων και ζητά «βελτιώσεις». Η εφημερίδα σημείωνε, πως το FBI έχει σηκώσει τα χέρια ψηλά επειδή κανείς από τους 150 υπόπτους για συμμετοχή στην Αλ Κάιντα δεν έχει σπάσει κατά τις ανακρίσεις που διενεργούν οι πράκτορές του. Το FBI, λοιπόν και το υπουργείο Δικαιοσύνης εξετάζουν το ενδεχόμενο να ζητηθεί η άδεια από το Κογκρέσο για τη χρήση ειδικών φαρμάκων και άλλων μέσων πίεσης «σαν και αυτά που χρησιμοποιούν οι ισραηλινοί στις ανακρίσεις».
Τι λέτε, δικαιολογούνται οι όποιοι συνειρμοί ή όχι;
... η τρομοκρατία των κρατούντων
Βέβαια, το δημοσίευμα της «Ουάσιγκτον Ποστ» αποκαλύπτει άθελά του και διάφορα άλλα, καθόλου ασήμαντα πράγματα. Αναφέρουμε μερικά: Πρώτον, οι αναφερόμενοι 150 ύποπτοι κρατούνται για βδομάδες τώρα και ανακρίνονται, ενώ σύμφωνα με όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας, δεν τους έχει απαγγελθεί καμία κατηγορία. Δεύτερον, τίποτε ουσιαστικό δεν έχει δει το φως της δημοσιότητας, σχετικά με τα όποια στοιχεία έχουν καταστήσει ύποπτους αυτούς τους ανθρώπους, ενώ άγνωστες ουσιαστικά είναι και οι συνθήκες μέσα στις οποίες κρατούνται και ανακρίνονται. Τρίτον, παρ' ότι ακόμη και το FBI θεωρεί τους ανθρώπους αυτούς μόνον ύποπτους και ούτε καν κατηγορούμενους - και πολύ περισσότερο ένοχους - είναι απόλυτα πεισμένο για την ενοχή τους και ο αποκλειστικός του στόχος είναι να τους «σπάσει». Θέλει, μάλιστα, να χρησιμοποιήσει για το σκοπό αυτό μέσα, τα οποία δεν επιτρέπει η σημερινή αμερικανική νομοθεσία...
Ολ' αυτά τα σημειώνουμε, όχι μόνον ή κυρίως, για να αποκαλύψουμε τι γίνεται στη «χώρα της ελευθερίας», αλλά για να γίνει περισσότερο φανερό πού θέλουν, οι ηγεσίες των ΗΠΑ και των εταίρων τους στην «αντιτρομοκρατική» λυκοσυμμαχία, να οδηγήσουν τα ατομικά και συλλογικά δικαιώματα και ελευθερίες.
Τα (νεο)κυβερνητικά
Γρηγοριάδης Κώστας
ΜΕΧΡΙ ΚΑΙ ΜΥΣΤΙΚΕΣ αποστολές δολοφονίας προανήγγειλε η ΣΙΑ εναντίον - λέει - στόχων, που θεωρούνται τρομοκράτες από την κυβέρνηση των ΗΠΑ. Αραγε, να το θεωρήσουμε αυτό μια νέα τακτική, που τους ήταν άγνωστη μέχρι τώρα;
Το θέμα είναι, πάντως, ότι έχουν «ξαμοληθεί» σε όλα τα επίπεδα και η ελληνική κυβέρνηση τα ακούει όλα αυτά και σφυρίζει αδιάφορα. Προφανώς, θεωρούν ότι δε μας αφορούν, αφού ποτέ δεν έχει ζημιωθεί η Ελλάδα από τη δράση τέτοιου είδους μυστικών υπηρεσιών...
ΣΤΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΤΟΥ ο Γιάννος Παπαντωνίου, στις πρώτες κινήσεις του ως υπουργός Εθνικής Αμυνας. Χρήματα στις πολυεθνικές και τα μονοπώλια μοίραζε πριν, αυτό συνεχίζει να κάνει και τώρα. Συζήτησε με τον Αμερικανό πρέσβη, Τόμας Μίλερ, το θέμα της συμμετοχής των αμερικανικών εταιριών στους διαγωνισμούς προμηθειών των Ενόπλων Δυνάμεων.
Λέτε να είχαν πρόβλημα αποκλεισμού οι αμερικανικές εταιρίες και ζήτησαν τη διαμεσολάβηση του Μίλερ; Αν κρίνουμε από την υπόθεση της ΕΑΒ, μάλλον αποκλείεται ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Οπότε περισσότερα ζητάνε και ακόμη καλύτερες προϋποθέσεις...
Πάντως, όπως είπε ο υπουργός και στο μήνυμά του, για την 28η Οκτωβρίου, πρέπει να φτιάξουμε ισχυρές Ενοπλες Δυνάμεις, όπως φτιάξαμε και ισχυρή εθνική οικονομία. Οπότε καταλάβαμε όλοι περί τινος πρόκειται, καθώς και τι πρόκειται να επακολουθήσει.
Α, ΜΑΛΙΣΤΑ, δε θα ηγηθεί της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στο ΠΑΣΟΚ, δήλωσε ο Χρήστος Παπουτσής. Δεν κοιτάνε τα χάλια τους οι «αντιπολιτευόμενοι», θέλουν και ηγέτη τώρα.
Οχι τίποτε άλλο, δηλαδή, αλλά φαίνεται ότι κάποιοι εκεί στο ΠΑΣΟΚ φαίνεται πως συνεχίζουν να πιστεύουν ότι υπάρχει «εσωκομματική αντιπολίτευση» στις επιλογές των εκσυγχρονιστών.
Ετσι, για να μην τρελαθούμε όμως, σας θυμίζουμε ότι ουδέποτε κατά τη θητεία αυτής της κυβέρνησης έχει καταψηφίσει ΜΕΣΑ στην αίθουσα της Βουλής έστω κι ένας βουλευτής του ΠΑΣΟΚ οποιοδήποτε νομοσχέδιο.
Παπαγεωργίου Βασίλης
«Αδιέξοδος» πόλεμος...
Πυκνώνουν οι σχολιαστές, αλλά και οι πολιτικοί, που, σα να «ξύπνησαν άσχημα», τις τελευταίες μέρες αρχίζουν να ανακαλύπτουν πως «αυτός ο πόλεμος είναι αδιέξοδος...», «πως είναι δύσκολο έως απίθανο να συλληφθεί τουλάχιστον μέχρι την άνοιξη ο Μπιν Λάντεν», «πως τελικά δεν είναι εμφανώς χαραγμένα τα ίχνη της Αλ Κάιντα για να τα ακολουθήσουν οι πράκτορες και οι ειδικές δυνάμεις και να τους συλλάβουν...». Σα να «ξύπνησαν άσχημα» πραγματικά πολλοί απ' αυτούς, που πλέον βάζουν στους συλλογισμούς τους ανάλογη επιχειρηματολογία, γιατί απλούστατα πρόκειται για τους ίδιους, που μόλις λίγες μέρες πριν παιάνιζαν για «γρήγορο ξεκαθάρισμα ενάντια στον Μπ. Λάντεν», «για εξαφάνιση της Αλ Κάιντα, αλλά και της διεθνούς τρομοκρατίας», «για Αφγανιστάν ελεύθερο στην αγκαλιά τους πολιτισμένου κόσμου» τους...
Τα κίνητρα για τον τωρινό τους λόγο της «αμφισβήτησης» ποικίλλουν μεν, αλλά και συμπλέουν στο κύριο ζήτημα του αποπροσανατολισμού για τον αρχικό χαρακτήρα αυτού του πολέμου. Μπορεί, δηλαδή, αυτοί που έχουν τώρα ξαφνικά εύκολη την κριτική για την «αποτελεσματικότητα» των αμερικάνικων επιχειρήσεων απλά να θέλουν την «πλάτη τους ζεστή» απέναντι στην κοινή γνώμη, που από την αρχή έδειχνε πως δεν «ψηνότανε» με τα παραμύθια για τις «σταυροφορίες ενάντια στην τρομοκρατία» και άλλα συναφή. Μπορεί, οι ακόμα πιο πονηροί, να έχουν πιάσει την αντίθεση κάποιων ευρωπαϊκών κύρια δυνάμεων για τον τρόπο που γίνεται η επέμβαση. Αντίθεση, που πηγάζει από διαφορετικά συμφέροντα. Αυτοί ίσως τρέχουν από τώρα να πάρουν θέση πλάι σε μελλοντικούς τους συμμάχους, πριν την εκδήλωση αυτών των δεδομένων αντιθέσεων.
Οπως και να έχει το ζήτημα όμως, η μεγάλη τρίπλα, ακόμα και στην πιο κοινή λογική, βρίσκεται στις αρχικές υποθέσεις. Μόνο οι «στημένοι» και οι πολύ αφελείς, αν υπήρχαν τέτοιοι, υποκρίνονταν ή έπαιρναν στα σοβαρά πως ο στόχος είναι ο Μπ. Λάντεν ή, έστω, ο «αόρατος εχθρός» της διεθνούς τρομοκρατίας. Ολοι οι υπόλοιποι, ακόμα και αυτοί που ίσως δε γνωρίζουν τις ιμπεριαλιστικές νομοτέλειες απ' έξω και ανακατωτά, τις διαισθάνονταν. Τις ένιωθαν με τα οικονομικά μέτρα που ανακοινώνονταν παγκοσμίως, τους «τρομονόμους» που πέρασαν με τη μέθοδο των Νίντζα (γιαπωνέζικη λέξη για το «στα κρυφά και γρήγορα»), το είδος των συμμαχιών που κλείνονταν στο πόδι, τους πιο άμεσους εκβιασμούς που γίνονται σε βάρος, όχι μόνο του εισοδήματος των εργαζομένων πλέον, αλλά και του συνόλου του τρόπου ζωής τους. Χώρια φυσικά, τη σχεδόν θεσμοποίηση του ιμπεριαλιστικού «δικαιώματος» να χτυπά και να σκοτώνει, έτσι επειδή η περιοχή έχει σημαντική στρατηγική σημασία και είναι πλούσια σε πετρέλαια...
Δυσκολίες στους ιμπεριαλιστικούς στόχους φυσικά και υπάρχουν και αφορούν στο γεγονός πως ήδη η υποτιθέμενη «πλατιά συμμαχία» περιέχει στα σπλάχνα της τις διαφορετικές επιδιώξεις, που τώρα είναι ακίδες και τσιμπούν, αλλά αύριο θα σφάζουν... Επίσης γι' αυτό το λόγο κύρια δεν μπορούν να βρουν την κατάλληλη βιώσιμη πολιτική λύση, που θα τους στρώσει το χαλί της κατοχής. Αλλού βρίσκονται, λοιπόν, τα «αδιέξοδα» και μάλλον απαιτούν επαγρύπνηση, παρά καθησυχασμό και ευχολόγια.
Παύλος ΑΛΕΠΗΣ
Η Ζώνη, η Μαφία και η «Αυγή»
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ποιος φταίει για τους πέντε νεκρούς ναυτεργάτες του «Sailor», ποιος ευθύνεται για τη μη τήρηση των κανόνων ασφαλείας, για την ανεργία, την παρακμή της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης; Η «Κυριακάτικη Αυγή» και ο συντάκτης της Ν. Ανανιάδης, βρήκαν τους ενόχους και τους κατονομάζουν: Φταίει -λένε- το «Συνδικάτο Μετάλλου» και οι συνδικαλιστές του ΚΚΕ, που 25 χρόνια προκαλούν «ασφυξία στη Ζώνη». Μάλιστα, η δράση του Συνδικάτου, «θυμίζει» στην Αυγή και το Ν. Α. «τον θρυλικό Τζιμ Χόφα», παραπέμποντας ευθέως σε μαφιόζικες μεθόδους στη δράση του Συνδικάτου Μετάλλου.
Δεν αξίζει, ν' απαντήσει κανείς στους γελοίους ισχυρισμούς του Ν. Α. και της «Αυγής». Γράφουμε αυτές τις λίγες γραμμές, μόνο και μόνο, για να γνωρίζουν οι ναυτεργάτες προς τα που η «Πρωινή Εφημερίδα της Αριστεράς» αναζητά τους ενόχους αυτού του εγκλήματος. Δεν ξέρουμε, αν η «αναζήτηση» αυτή, έχει να κάνει, με τον πρωτόγονο και βαθιά ριζωμένο σε ορισμένους αντικομμουνισμό. Ούτε μας ενδιαφέρει. Για ένα πράγμα είμαστε σίγουροι. Οτι αυτή η λάσπη, είναι το καλύτερο λιπαντικό στα γρανάζια της πραγματικής Μαφίας της Ζώνης. Είναι το λιπαντικό που προετοιμάζει το επόμενο «εργατικό δυστύχημα - έγκλημα». Αλλά, όπως γνωρίζουν και αυτοί που έχουν εντριφύσει στην ιστορία του «θρυλικού Τζιμ Χόφα», η Μαφία για να επιτελέσει το έργο της έχει ανάγκη και τα «βαποράκια της»!
Πόλεμος και παραγγελίες
«Κλήρωσε» για τη «Λόκχηντ» την περασμένη Παρασκευή. Το υπουργείο Αμυνας των ΗΠΑ επέλεξε το γνωστό κολοσσό και προμηθευτή του Πενταγώνου για να κατασκευάσει τα πολεμικά αεροπλάνα τρίτης γενιάς («Joint Strike Fighter»). Το συμβόλαιο εκτιμάται ότι θα είναι ύψους - κρατηθείτε - άνω των 200 δισ. δολαρίων ή των 77 τρισ. δραχμών ή, με άλλα λόγια, περισσότερα από πέντε ετήσιους ελληνικούς κρατικούς προϋπολογισμούς!!! Απορία αφελούς: Αραγε, χωρίς τον αναιτιολόγητο - εκτός από άδικο και ιμπεριαλιστικό - πόλεμο κατά του Αφγανιστάν, αυτή η παραγγελία θα γινόταν;
Η... συνταγή του χάους...
Ως «συνταγή χάους» χαρακτήρισε ο κ. Πάγκαλος τη δημιουργία επτά υφυπουργείων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες στον τελευταίο ανασχηματισμό. Απ' ό,τι φάνηκε, δε, στη συνέντευξή του σε απογευματινή εφημερίδα, ο πρώην υπουργός μάλλον θεωρεί, γενικώς, ως «συνταγή χάους» την κυβέρνηση ολόκληρη, που προέκυψε από τον ανασχηματισμό...
Σημείωση: Ο κ. Πάγκαλος βρέθηκε «στην απ' έξω» με τον ανασχηματισμό. Επιτρέψτε μας να πιστεύουμε ότι αν ο κ. Πάγκαλος ήταν «μέσα», τότε όχι μόνο δε θα θεωρούσε «συνταγή χάους» τον ανασχηματισμό, αλλά, αντίθετα θα τον θεωρούσε μια «θεσπέσια» συνταγή, προερχόμενη από τον καλύτερο «μάγειρα» του κόσμου...
... και οι συνέπειές της
Φαίνεται, όμως, πως η επίδραση που είχε πάνω στον κ. Πάγκαλο ο ανασχηματισμός είναι ακόμα μεγαλύτερη. Πώς προκύπτει αυτό; Θυμηθείτε τι έχει πει κατά καιρούς ο κ. Πάγκαλος για τον Γ. Παπανδρέου και συγκρίνετε με το τι είπε σε αυτή την ίδια συνέντευξη, όπου και δήλωσε ότι θεωρεί τον νυν υπουργό Εξωτερικών κατάλληλο για πρωθυπουργό!
Εμείς, αντί άλλου σχολίου, ευχόμαστε στον κ. Πάγκαλο, ψυχραιμία...
Η «παγκοσμιοποίηση της τρομοκρατίας»
Αποκαλυπτικά και συνάμα ιδιαίτερα ανησυχητικά για το χαρακτήρα των «αντιτρομοκρατικών μέτρων» που προωθούνται με ταχύτατους ρυθμούς σε πλανητική κλίμακα τα όσα είπε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης Μιχ. Χρυσοχοΐδης σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Καθημερινή». Κατ' αρχήν διαπιστώνει ότι «το κλίμα ανασφάλειας που επικρατεί διεθνώς» (δεν εξετάζει πώς και γιατί δημιουργήθηκε...) «διαμορφώνει το κατάλληλο περιβάλλον για τη λεγόμενη παγκοσμιοποίηση της ασφάλειας», η οποία «έτσι και αλλιώς ήταν ένα από τα θέματα που εδώ και καιρό επεδίωκαν οι ΗΠΑ»! Αυτή η «παγκοσμιοποίηση της ασφάλειας» δεν είναι παρά μια κομψή διατύπωση της «διεθνούς της τρομοκρατίας» υπό τις ΗΠΑ, η οποία μάλιστα, σύμφωνα με τον υπουργό, «θα τείνει να επιβληθεί με ταχύ και βίαιο τρόπο»! Πώς; Ο υπουργός είναι σαφής. Ενιαία, από τα όργανα της ΕΕ σε συνεργασία με τις ΗΠΑ, «με ενιαίες πολιτικές, με ενιαία συστήματα και κοινά μέτρα κατά της τρομοκρατίας». Θα οδηγηθούμε μακροπρόθεσμα σε διαδικασίες ενοποίησης των συστημάτων ασφαλείας και δικαίου με τις ΗΠΑ, διαβλέπει ο υπουργός.
Φυσικά ο Μιχ. Χρυοσοχοΐδης «κομίζει γλαύκα ες Αθήνας». Είναι γνωστό ότι οι ΗΠΑ είναι αυτές που υπαγορεύουν τους στόχους και το περιεχόμενο στην «παγκοσμιοποίηση της ασφάλειας». Εδώ και καιρό έχουν αποστείλει έναν «κατάλογο 47 σημείων» στους Ευρωπαίους «εταίρους», ο οποίος δεν είναι τίποτα περισσότερο από το «ενιαίο αντιτρομοκρατικό σχέδιο». Με το «σχέδιο» αυτό δεν ορίζεται απλά τι είναι «τρομοκρατία» και ποιος είναι «τρομοκράτης», αλλά και τα μέσα και τα εργαλεία με τα οποία θα αντιμετωπιστούν. Στην πραγματικότητα, οι υπηρεσίες ασφαλείας και πληροφοριών των κρατών - μελών της ΕΕ, αλλά και οι μηχανισμοί της δικαιοσύνης θα εργάζονται για το μεγάλο αφεντικό της «νέας τάξης». Ταυτόχρονα θα αντιμετωπίζουν και τον «εσωτερικό εχθρό». Ο ορισμός της τρομοκρατίας από την ΕΕ, σύμφωνα με τον οποίο τρομοκράτης είναι εκείνος που στρέφεται κατά των «πολιτικών, οικονομικών και κοινωνικών δομών μιας χώρας»(!), δεν είναι βέβαια «αυθαίρετος», αλλά είναι πλήρως εναρμονισμένος με τον «αντιτρομοκρατικό νόμο» που ψήφισε η αμερικανική Γερουσία την περασμένη βδομάδα.
Με άλλα λόγια, η «παγκοσμιοποίηση της ασφάλειας» είναι η άλλη όψη της παγκοσμιοποίησης του κεφαλαίου και αναπόφευκτη εξέλιξή της προκειμένου να διατηρηθεί με όλα τα μέσα το σιδερόφρακτο καθεστώς της «νέας τάξης». Αν κάτι προκαλεί εντύπωση από τη συνέντευξη του Μιχ. Χρυσοχοΐδη είναι ότι ο ίδιος παραδέχεται πως η μόνη εγγύηση που υπάρχει για να μην υπάρξει καταπάτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων από αυτή την «παγκοσμιοποίηση της ασφάλειας» είναι «η αντίσταση των λαών»! Επιβεβαιώνει, δηλαδή, ότι από την πλευρά των κρατούντων η πρόθεση είναι να μην αφήσουν τίποτα όρθιο από τις λαϊκές κατακτήσεις και δικαιώματα. Οι λαοί όμως δεν πρόκειται να κάνουν «χαρακίρι», ούτε θα επιτρέψουν πισωγυρίσματα στο Μεσαίωνα...
Feeds
