Χρόνια παίζουν το ίδιο έργο, με τους ίδιους πρωταγωνιστές και κομπάρσους, το ίδιο σενάριο, αλλά παρόλο που η πλατεία αδειάζει και το χασμουρητό είναι ατέλειωτο, επιμένουν στα ίδια. Ο λόγος για το ΠΑΣΟΚ και το θέατρο που παίζεται σε κάθε συνέδριο, με «σικέ» κόντρες και προκαθορισμένο αποτέλεσμα. Αμφιβάλλει κανείς ότι δεν είναι στημένες 100% οι κόντρες μεταξύ Κ. Σημίτη και Α. Τσοχατζόπουλου (εκσυγχρονιστών - προεδρικών) τα τελευταία εφτά - οκτώ χρόνια; Οσο διαρκεί το συνέδριο, στήνουν ομηρικούς καυγάδες στα «μαρμαρένια αλώνια» του ΟΑΚΑ, συγκρούονται για το αν δώσουν ή θα πάρουν καθαρές εντολές ή λευκές επιταγές, εκτονώνουν την αγανάκτηση που υπάρχει σε τμήματα της κοινής βάσης, στοιχίζουν πίσω τους τον κομματικό κρατικοδίαιτο στρατό και όλο τον υπόλοιπο καιρό υλοποιούν μαζί τις πλέον αντιλαϊκές επιλογές. Πάει πολύ, λοιπόν, να εμφανίζεται ο Α. Τσοχατζόπουλος ως «αμφισβητίας» της νεοφιλελεύθερης κυβερνητικής πολιτικής - ούτε καν του Σημίτη δεν μπορεί να είναι - τη στιγμή που όλα τα χρόνια την έχει στηρίξει με κάθε τρόπο και, μάλιστα, στον τομέα του είναι μπροστάρης για την υλοποίηση του νέου δόγματος του ΝΑΤΟ. Νισάφι πια. Αυτό το ΠΑΣΟΚικό θέατρο μόνο «γιούχα» προκαλεί.
Παγκαλική κυνικότητα...
Δικαιολογημένους θεωρεί ο Θ. Πάγκαλος - το είπε σε τηλεοπτική εκπομπή - τους πολύνεκρους βομβαρδισμούς των Αμερικανών, εναντίον αμάχων Αφγανών. Κυνικός ο πρώην υπουργός Εξωτερικών, πλην, όμως, αποκαλυπτικός και «χρήσιμος» - «από τρελό κι από μικρό μαθαίνεις την αλήθεια», λέει μια λαϊκή παροιμία - για ν' αντιληφθούν όλοι πού οδηγεί η πολιτική δουλικής υποταγής στα κελεύσματα των μεγάλων αφεντικών της χώρας μας. Δεν είναι μόνον ο Θ. Πάγκαλος, που έχει αυτές τις «απόψεις». Το ίδιο πιστεύουν ο Κ. Σημίτης, ο Γ. Παπανδρέου, ο Α. Τσοχατζόπουλος κι όλη η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Το ίδιο πρεσβεύουν ο Κ. Καραμανλής και τα πρωτοκλασάτα στελέχη του κόμματός του. Το ίδιο αποδέχονται στελέχη του ΣΥΝ, που εμφανίζονται ...φιλοαμερικανότεροι των Αμερικανών. Ομως, όλοι αυτοί είτε δεν είναι «αυθόρμητοι» και «θαρραλέοι», σαν τον Θ. Πάγκαλο, να το πουν ανοιχτά, ή θεωρούν ότι δεν ήρθε η ώρα να «ξεβρακωθούν» δημοσίως...
... αποκαλύπτει «αλήθειες»
Είπε κι άλλες «αλήθειες», στην ίδια τηλεοπτική εκπομπή, ο Θ. Πάγκαλος. Οπως, π.χ., ότι δε «μας» συμφέρει να φύγουν οι Αμερικανοί από τις χώρες που παράγουν πετρέλαιο, διότι τότε το πολύτιμο προϊόν θα «περάσει» στους λαούς αυτών των χωρών, που θα το εκμεταλλευτούν για δικό τους όφελος και συμφέρον, με αποτέλεσμα και να χάσουν κέρδη οι πολυεθνικές και να το πληρώσουν ακριβότερα οι καταναλωτές στη Δύση και, βέβαια, στην Ελλάδα. Είναι φανερό ότι, υποστηρίζοντας αυτές τις θέσεις, ο «πονηρός πολιτευτής» θέτει στον ελληνικό λαό το εκβιαστικό δίλημμα: Με τους Αμερικανούς, που κάνουν πόλεμο για να εξασφαλίσουμε το πετρέλαιο για τη θέρμανση και τη βενζίνη για το αυτοκίνητό μας, ή με τους μουσουλμάνους, που θέλουν να καλυτερεύσουν τη ζωή τους, ακριβαίνοντας τη δική μας ζωή; Λίγο πιο μαλακό από το δίλημμα του Μπους «με μας, ή με τους εχθρούς μας», αλλά στην ίδια λογική και κατεύθυνση.
ΥΓ: Αλήθεια, το ενδεχόμενο να μην υπάρχουν καθόλου τα αμύθητα κέρδη των πολυεθνικών πετρελαίου περνάει καθόλου από το μυαλό του;
Η παραλυτική τρομοκράτηση
Στη θέα του τρομοκρατικού χτυπήματος στις ΗΠΑ, όλος ο κόσμος ένιωσε, όπως ήταν φυσιολογικό κι αναμενόμενο, να τον πλημμυρίζει ένα κύμα φόβου. Οχι μόνο γιατί το «θέαμα» ήταν ανατριχιαστικό και αποτρόπαιο, αλλά διότι αποδεικνυόταν στην πράξη πως ο σημερινός κόσμος είναι «ανοχύρωτος κι ανασφαλής», έρμαιο στις διαθέσεις του κάθε τρελού, του κάθε επικίνδυνου προβοκάτορα. Μάλιστα, τις πρώτες ώρες μετά το χτύπημα, μπορεί να φοβήθηκε ακόμα και ο Μπους, όχι τόσο γιατί ένιωσε ν' απειλείται ο ίδιος και οι άλλοι ισχυροί ηγέτες της «νέας τάξης», αλλά διότι γνωρίζει πως δύσκολα ελέγχονται και τιθασεύονται οι τρομοκράτες, έστω κι αν είναι δημιουργήματα δικά τους και δρουν για λογαριασμό του ιμπεριαλισμού.
Αυτό το πρώτο «τοπικό φοβικό σύνδρομο» άρχισε, γρήγορα, να εξελίσσεται σε «παγκόσμιο σύνδρομο πανικού». Οχι αυθορμήτως, αλλά στη βάση ενός συγκεκριμένου σχεδίου κατατρομοκράτησης της οικουμένης, που έθεσαν σε εφαρμογή οι ΗΠΑ σε συνεργασία με το ΝΑΤΟ, την ΕΕ και με την έγκριση του ΟΗΕ. Ετσι, ακούμε από τα ΜΜΕ να ουρλιάζουν: «Ο Μπιν Λάντεν απειλεί όλη την ανθρωπότητα. Θα σκοτώσει αθώους ανθρώπους όπου τους βρει, στο αεροπλάνο, στο πλοίο, στο αυτοκίνητο, στη δουλιά, στο σπίτι...». Ειδικοί κι ανίδεοι προειδοποιούν: «Οι τρομοκράτες θα δηλητηριάσουν το νερό, θα ρίξουν θανατηφόρα μικρόβια στα τρόφιμα, θα μας δολοφονήσουν με αέρια, θα μας αφήσουν στο σκοτάδι, χτυπώντας τη ΔΕΗ».
Το γιατί οι ΗΠΑ προχωρούν σε μια τεράστια και πολύπλευρη επίθεση παραλυτικής τρομοκράτησης της οικουμένης, είναι προφανές. Μ' αυτό τον τρόπο επιχειρούν, πρώτον, να δικαιολογήσουν το νέο αιματηρό πόλεμο που ξεκίνησαν για την ολοκληρωτική κατάκτηση της Ευρασίας και, δεύτερον, για να επιβάλουν μια «παγκόσμια δικτατορία», καταργώντας τα δημοκρατικά δικαιώματα, που κατέκτησαν οι άνθρωποι στο διάβα της Ιστορίας. Διότι, ακόμα και οι πλέον αφελείς και ανενημέρωτοι αντιλαμβάνονται πως στόχος της πρωτοφανούς πολεμικής δύναμης, που συγκεντρώθηκε στην περιοχή, δεν είναι η σύλληψη του Μπιν Λάντεν και η ανατροπή των Ταλιμπάν. Αυτό, άλλωστε, το παραδέχονται δημοσίως και ιθύνοντες των ΗΠΑ.
Ο «μπαμπούλας» Μπιν Λάντεν χρησιμοποιείται για την τρομοκράτηση και του ελληνικού λαού. Οχι μόνο για να μην αντιδρά στο άδικο των ιμπεριαλιστικών πολέμων και στην «κατοχή» της «νέας τάξης», αλλά και για να σταματήσει να διεκδικεί λύσεις στα προβλήματα που αντιμετωπίζει, εξαιτίας της εφαρμοζόμενης αντιλαϊκής πολιτικής. Τρομοκρατώντας, με την απειλή της τρομοκρατίας, τους Ελληνες εργαζόμενους οι κυβερνώντες ευελπιστούν ότι θα μπορέσουν να περάσουν, χωρίς αντιστάσεις, όλα τα αντιλαϊκά μέτρα που ετοιμάζουν. Μάλιστα, ήδη κάποιοι συμβουλεύουν τον Κ. Σημίτη, αμέσως μετά το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης, να ξαναφέρει το «Ασφαλιστικό». Να είναι, όμως, σίγουρος πως αν το επιχειρήσει θα ξανακούσει το «μολών λαβέ»...
Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ
Τα ... βιολογικά
Γρηγοριάδης Κώστας
ΔΥΟ ΣΤΟΥΣ ΤΡΕΙΣ Αμερικανούς πιστεύουν ότι οι συγκρούσεις που γίνονται αυτήν την περίοδο στο Αφγανιστάν θα οδηγήσουν σε γενίκευση των πολεμικών επιχειρήσεων και σε άλλα κράτη. Ορίστε, μέχρι και αυτοί το κατάλαβαν...
Μόνο η ελληνική κυβέρνηση επιμένει να «παπαγαλίζει» τα παραμύθια, περί παγκόσμιου αγώνα των ΗΠΑ, περί προσπαθειών καταπολέμησης της τρομοκρατίας, περί ΝΑΤΟ, που είναι ο προστάτης της δημοκρατίας και τα σχετικά.
Αυτό που δε φαίνεται να έχουν πολύ καταλάβει οι κυβερνώντες, είναι πως «τρώγοντας έρχεται η όρεξη». Κι αν ανοίξει πολύ η όρεξη των Αμερικανών, είναι γνωστό πως δεν υπάρχει χώρα που να μην κινδυνεύει να πέσει στα δόντια τους.
ΕΔΩΣΕ ΚΑΙ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ο Μπους χτες κι έθεσε το εξής δίλημμα στο Αφγανιστάν: `Η κρατάτε τον Μπιν Λάντεν και σας βομβαρδίζουμε γιατί δε μας τον δίνετε ή μας παραδίδετε τον Μπιν Λάντεν και σας βομβαρδίζουμε για να εξαρθρώσουμε το δίκτυό του!
Πάντως, εντύπωση προκαλεί πού δυσκολεύονται οι υπηρεσίες των ΗΠΑ να βρουν όλες τις «άκρες» της «Αλ Κάιντα». Κανονικά, θα έπρεπε όχι να γνωρίζουν, αλλά να μαντεύουν τις μεθόδους της οργάνωσης. Στο κάτω - κάτω, στη ΣΙΑ δε «σπούδασαν» όλοι αυτοί στο παρελθόν;
Αλλά, σε τελική ανάλυση, το παραδέχεται εμμέσως και ο ίδιος ο Αμερικανός Πρόεδρος. Η αναζήτηση των ενόχων για το χτύπημα στην καρδιά του Μανχάταν δεν είναι πλέον ουσιαστικό ζητούμενο. Τώρα, θέλουν μια «νέα τάξη» άνευ προηγουμένου. «Απεριόριστη Νέα Τάξη», θα έλεγε κανείς.
Α, ΝΑΙ, ΨΗΦΙΖΟΥΝ αύριο οι σύνεδροι του ΠΑΣΟΚ. Πληροφορίες λένε ότι οι «εκσυγχρονιστές» ζήτησαν να ελέγχονται οι φάκελοι με τα ψηφοδέλτια πριν μπουν στην κάλπη, μήπως υπάρχουν μέσα τα εξής δυο βιολογικά όπλα: α) σκόνη με βακτήριο «Ανθραξ», β) ψήφος στην εσωκομματική αντιπολίτευση.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ελληνικές ή ΝΑΤΟικές ένοπλες δυνάμεις;
Παπαγεωργίου Βασίλης
Να που άλλη μια φορά ο ελληνικός λαός είναι πολύ πιθανό να δει τις ένοπλες δυνάμεις, αντί να υπερασπίζονται την εδαφική ανεξαρτησία και ακεραιότητα της χώρας, να μεταφέρονται στην «άλλη άκρη του κόσμου» και να συμμετέχουν στο ματοκύλισμα λαών και αθώων αμάχων. Η κυβέρνηση Σημίτη είναι απόλυτα σίγουρο ότι θα σπεύσει να ικανοποιήσει την επιθυμία των ΗΠΑ, στην περίπτωση που αυτές θελήσουν να ρίξουν στον πόλεμο στο Αφγανιστάν και ελληνικά στρατεύματα. Ηδη καλλιεργεί το έδαφος - οι δηλώσεις του υπουργού Αμυνας Α. Τσοχατζόπουλου είναι χαρακτηριστικές - για να προετοιμάσει αυτή την απάνθρωπη και βάρβαρη επιλογή της. Το επιχείρημα του υπουργού ότι πρόκειται για υποχρεώσεις που απορρέουν από το άρθρο 5 του ΝΑΤΟ είναι έωλο, γιατί, εκτός των άλλων, το άρθρο αυτό δεν ενεργοποιήθηκε κατά την επέμβαση στην Κύπρο και ενεργοποιήθηκε μόνο μια φορά στην ιστορία του ιμπεριαλιστικού οργανισμού και αυτή υπέρ των ΗΠΑ. Σε κάθε περίπτωση όμως ο ελληνικός λαός θα αγωνιστεί με όλα τα μέσα για να αποτρέψει τέτοια εφιαλτικές πολιτικές.
ΥΓ: Φυσικά τα πράγματα καθόλου δε «μετριάζονται», αν οι ένοπλες δυνάμεις αντικαταστήσουν τις αμερικανικές στα Βαλκάνια. Πάντως, μάλλον δεν πρέπει να τις αποκαλούμε ελληνικές πλέον, αλλά ΝΑΤΟικές ένοπλες δυνάμεις.
Εμπαιγμοί ανθύπατου
Παρόλο που ο νέος πρεσβευτής των ΗΠΑ, Τ. Μίλερ, έχει υπηρετήσει χρόνια στην πρεσβεία στην Αθήνα, ωστόσο, δε φαίνεται να έχει καταλάβει καθόλου τις διαθέσεις του ελληνικού λαού. Ακριβώς γιατί τον αντιμετωπίζει ως ανθύπατος της υπερδύναμης και γιατί πιστεύει ότι απευθύνεται σε «Αμερικανάκια». Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι προχτές, μετά τη συνάντησή του με τον Κ. Καραμανλή, δήλωσε, μεταξύ άλλων, ότι «ξοδεύουμε ένα τεράστιο ποσό, πέντε εκατομμύρια δολάρια, σε ανθρωπιστική βοήθεια στον αφγανικό λαό»! Προτιμούμε να μην «ξοδεύεστε», κύριε Μίλερ! Ειλικρινά, θα προτιμούσαμε να τα «μαζεύετε» από το Αφγανιστάν και από τον υπόλοιπο πλανήτη, όπου έχετε απλώσει τη ...βοήθειά σας και να αφήσετε ήσυχους όλους τους λαούς, να τραβήξουν όποιο δρόμο θέλει ο καθένας. Ετσι, όχι μόνο θα κάνετε οικονομία, αλλά φανταζόμαστε ότι μέχρι και αποζημίωση θα σας δώσουν..!
ΥΓ: Καλά, δεν ντρέπεται λίγο; Πέντε εκατ. δολάρια κοστίζουν μόνο 3-4 από τους πανάκριβους πυραύλους, που ρίχνουν αφειδώς στους αμάχους του Αφγανιστάν.
Γιατί «άργησαν»;
Αυτή τη φορά - λένε οι διάφοροι Πρετεντέρηδες - οι Αμερικανοί έδειξαν εγκράτεια και περίσκεψη, αφού περίμεναν να περάσουν πάνω από 25 μέρες για να επιτεθούν στο Αφγανιστάν. Κι αυτή την «καθυστέρηση» τη θεωρούν ως δείγμα αλλαγής της τακτικής των ΗΠΑ, οι οποίες - λένε - ενεργούν, πλέον, κατόπιν «ωρίμου σκέψεως», προσπαθώντας να εξασφαλίσουν ευρύτερες συναινέσεις και «κρατώντας τους τύπους», καθώς έλαβαν και την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ. Το «επιχείρημα» αυτό χρησιμοποιείται συχνά, στην προσπάθεια που γίνεται να εμφανιστεί «σώφρων και προσεκτική» η πολεμοχαρής αμερικανική ηγεσία. Αλλά, μάλλον, δεν πείθει, αφού ο καθένας μπορεί να σκεφτεί ότι η «καθυστέρηση» της επίθεσης στο Αφγανιστάν δεν οφείλεται σε «αλλαγή τακτικής» των ΗΠΑ, αλλά στην ανάγκη να συγκεντρωθούν όσο το δυνατόν περισσότερες στρατιωτικές δυνάμεις στην περιοχή - κι αυτό απαιτεί χρόνο - και να συγκροτηθεί η περιβόητη «διεθνής συμμαχία». Αλλωστε, μεγαλύτερη ήταν η «καθυστέρηση» για τις επιθέσεις κατά του Ιράκ και της Γιουγκοσλαβίας.
Να τους σταματήσουμε!
Πριν καλά καλά ξημερώσει ο 21ος αιώνας, ο ιμπεριαλισμός ανοίγει και πάλι την πόρτα του τρόμου. Από τους Οίκους των «θεών τους», Μπους, ευρωατλαντικοί και Λάντεν μάς υποδεικνύουν να πάρουμε το δρόμο που οδηγεί στην κόλαση. Και προβάλλει το αμείλικτο ερώτημα: Θα υπακούσουμε στα πολεμοκάπηλα κελεύσματά τους; Θα τους ακολουθήσουν οι λαοί και οι εργαζόμενοι στο έρεβος που μας σπρώχνουν; Αραγε, οι άνθρωποι δεν έχουν άλλη επιλογή παρά μόνο ανάμεσα στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στον ...πόλεμο. Ανάμεσα στην τρομοκρατία και στην κρατική τρομοκρατία;
Οι κομμουνιστές -και απ' αυτή τη στήλη- όλες τις προηγούμενες ημέρες έχουν διακηρύξει με όλη τη δύναμη της φωνής τους, για το χαρακτήρα αυτού του πολέμου, τους πραγματικούς στόχους που επιμελώς κρύβουν οι ιμπεριαλιστές, αλλά και το τι μαύρη αντίδραση είναι και η «άλλη πλευρά». Και είχαν προειδοποιήσει, αμέσως μετά το τρομοκρατικό χτύπημα, ότι αυτό θα είναι «βούτυρο στο ψωμί των ιμπεριαλιστών». Οι βομβαρδισμοί του Αφγανιστάν, η κλιμάκωση των επιχειρήσεων με τους εκατοντάδες νεκρούς ήδη, η αποσταθεροποίηση ευρύτερων περιοχών, η αναβίωση πλαστών διαχωριστικών γραμμών ανάμεσα στους ανθρώπους, σε λαούς και θρησκείες, δυστυχώς, επιβεβαιώνουν αυτές τις εκτιμήσεις.
Μπορεί αρκετοί να μη συμφωνούν με όλες τις αναλύσεις και τις εκτιμήσεις των κομμουνιστών. Σε ένα πράγμα, όμως, δεν μπορούν να μη συμφωνήσουν, ότι από τη σκοπιά των συμφερόντων της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων η λύση, η αντιμετώπιση των προβλημάτων παγκόσμιων ή διακρατικών, τοπικών ή περιφερειακών δεν μπορεί να είναι ο ιμπεριαλιστικός πόλεμος, όπως είναι αυτός που ζούμε. Πολύ περισσότερο δεν μπορεί ν' αφήσουμε «το λύκο να φυλάει τα πρόβατα». Γι' αυτό και πρέπει να τους σταματήσουμε.
Σήμερα δε φτάνει απλά, να εκφράζει κάποιος τη διαφωνία του σ' αυτόν τον παραλογισμό. Τώρα αυτό που απαιτείται είναι η συστράτευση. Συστράτευση όλων και πριν απ' όλα των εργαζομένων και όλου του συνδικαλιστικού κινήματος. Πολλές συνδικαλιστικές οργανώσεις, συνδικάτα, με τις πρωτοβουλίες τους δείχνουν το δρόμο. Τι θα κάνει η ΓΣΕΕ; Πού είναι η ΑΔΕΔΥ; Τώρα, την ώρα που και η δική μας χώρα, με απόφαση της κυβέρνησης συμμετέχει σ' αυτό τον άδικο πόλεμο, κανείς μας δε δικαιούται να μείνει στην άκρη. Εδώ δε χωράνε τακτικισμοί και «κομματικοί» πατριωτισμοί. Τώρα μια θέση είναι υποχρεωτική: Η συστράτευση σε ένα πλατύ αντιπολεμικό κίνημα. Για το σταμάτημα του πολέμου, για την πλήρη απεμπλοκή της χώρας μας, τη μη παροχή διευκολύνσεων στις δυνάμεις του ολέθρου. Κι ακόμα παραπέρα, για την υπεράσπιση δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών που ήδη απειλούνται ευθέως, με πρόσχημα την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας.
Τώρα απαιτείται η οργάνωση της δράσης πριν απ' όλους των ίδιων των εργαζομένων, με κεντρικό μέτωπο τον πόλεμο και ταυτόχρονη προβολή των υπολοίπων διεκδικήσεών τους. Τώρα όλοι βρίσκονται αντιμέτωποι με την ευθύνη τους.
Feeds
