Παρασκευή 12 Οχτώβρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Το «παράδοξο» που τους «βραχυκυκλώνει»

Γρηγοριάδης Κώστας

Ποιο είναι το ερώτημα στο οποίο βραχυκυκλώνουν και «χάνουν τη μιλιά τους» οι διάφοροι εκπρόσωποι του δικομματισμού όταν τους το υποβάλουν οι δημοσιογράφοι; Φυσικά το παρακάτω. Πώς εξηγείτε το «παράδοξο» γεγονός ότι ενώ οι ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων τάσσονται «ομόφωνα» υπέρ του πολέμου κατά του Αφγανιστάν, γιατί αυτό επιτάσσει το εθνικό συμφέρον ή αυτό είναι δίκαιο και αναγκαίο, ο ελληνικός λαός δε συμβαδίζει και είναι στη συντριπτική πλειοψηφία του αντίθετος με αυτή την πολιτική. Οι απαντήσεις που δίνουν οι εκπρόσωποι των δύο μεγάλων κομμάτων, όπως ότι «ο πόλεμος δεν είναι δημοφιλής επιλογή», και «τι να κάνουμε δεν υπήρχε άλλη λύση», είναι βέβαια εξόφθαλμα αστείες και προκλητικές. Τουλάχιστον ο Στ. Μάνος ήταν περισσότερο ειλικρινής όταν έλεγε (προχτές στο «Φλας») ότι «ο κ. Σημίτης και ο κ. Καραμανλής πρέπει να αγωνιστούν να μεταπείσουν την ελληνική κοινή γνώμη», ζητώντας ταυτόχρονα και από τους δύο να βγαίνουν... κάθε μέρα στην τηλεόραση! Δεν είναι όμως καθόλου βέβαιο ότι θα πετύχαιναν τους στόχους τους. Μάλλον το αντίθετο. Και αν δε μας πιστεύουν, ας το επιχειρήσουν!

Η εγγύηση...

Το ΠΑΣΟΚ εγγυάται την ασφάλεια και την ευημερία, δήλωσε χτες ο Κ. Σημίτης, από το βήμα του συνεδρίου του κυβερνώντος κόμματος. Προφανώς, για μεν την ασφάλεια, θα εννοούσε τη μετατροπή όλης της χώρας σε μια αστυνομοστρατοκρατούμενη περιοχή, όπου -εκτός των άλλων- σε κάθε δρόμο θα υπάρχουν μηχανήματα ανίχνευσης μετάλλων, όπως αυτά απ' όπου περνούσαν χτες οι σύνεδροι του ΠΑΣΟΚ. Οσο δε για την ευημερία, σας παραπέμπουμε στην προχτεσινή έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής «Για τη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό στην ΕΕ», η οποία σημειώνει, ότι 60 εκατομμύρια Ευρωπαίοι πολίτες διαβιούν σε συνθήκες φτώχειας, εκ των οποίων τα δύο εκατομμύρια είναι Ελληνες.

Οχι μόνο ψεύτης

Για τους ψεύτες έγραφε τις προάλλες ο «Ρ», που «ανακάλυψαν» εντελώς τελευταία ότι το ΚΚΕ καταδικάζει τις τρομοκρατικές ενέργειες και εκδηλώνουν τη... χαρά τους για τη δήθεν μεταστροφή του Κόμματος. Ο Κ. Που. της «Αυγής», όμως, δε σκαμπάζει από τέτοια. Γράφει, λοιπόν, χτες με αφορμή ομιλία του Σπ. Χαλβατζή, όπου σημείωσε ότι μετά το χτύπημα στη Νέα Υόρκη «είναι πολλαπλή η ωφέλεια των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, είναι βούτυρο στο ψωμί των ιμπεριαλιστών»: «Για τα δεδομένα του ΚΚΕ οι απόψεις του Σπ. Χαλβατζή αποτελούν, πάντως, βελτίωση της γραμμής απέναντι στην τρομοκρατία».

Θέλει, μήπως, ο Κ. Που. να του αναφέρουμε ακριβώς τις ίδιες φράσεις και λέξεις από δηλώσεις στελεχών του Κόμματος, από τις 11 Σεπτέμβρη και μετά ή το σχετικό απόσπασμα της ανακοίνωσης της ΚΕ του ΚΚΕ; Οχι, βέβαια, τα γνωρίζει πολύ καλά. Απλά, όμως, δεν είναι μόνο ψεύτης, αλλά και οπαδός της γνωστής θεωρίας «πες, πες, κάτι θα μείνει στο τέλος»...

Δεν έχασε καιρό

Ούτε δέκα μέρες δεν έχει διορισμένος στη θέση του πρέσβη των ΗΠΑ ο Τ. Μίλερ και άρχισε τις ...επιθεωρήσεις. Προχτές επισκέφθηκε τον υπουργό Εθνικής Αμυνας Ακη Τσοχατζόπουλο για να συζητήσουν για την τρέχουσα κατάσταση. Απ' ό,τι δήλωσε ο ίδιος, συζήτησαν ακόμη και το θέμα της συμμετοχής ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων στον πόλεμο του Αφγανιστάν. Οι καιροί είναι περίεργοι, βλέπετε. Δεν υπάρχει καιρός για τήρηση προσχημάτων.

Τα συνεδριακά...

Γρηγοριάδης Κώστας

ΑΡΧΙΣΕ το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ και, όπως όλα δείχνουν, είναι πράγματι ένα συνέδριο, που θα ορίσει τελεσίδικα το ρόλο και την πορεία του Κινήματος και θα ολοκληρώσει τα οράματά του. Δεν είναι τυχαίο ότι μέχρι και ο Στέφανος Μάνος «δούλεψε» τους συνέδρους. Τους «συντρόφους και συντρόφισσες», όπως είπε.

Επίσης, δίκιο είχε στην ομιλία του (εν μέρει) και ο Κώστας Σημίτης. Ο εχθρός του ΠΑΣΟΚ δε βρίσκεται μέσα στην αίθουσα του ΟΑΚΑ, όπου γίνεται το συνέδριο. Είναι έξω από αυτήν και, συγκεκριμένα, είναι ο ελληνικός λαός.

Οσο για τα περί «ισχυρής εντολής», νισάφι! Μαγείρεψαν που μαγείρεψαν τις αναλογίες οι «εκσυγχρονιστές», να τον καταψηφίσουν κιόλας θα ήταν πια κατάντια.

Πάντως, η δέσμευση του Γιάσερ Αραφάτ για να ονοματίσει ένα δρόμο με το όνομα του Ανδρέα Παπανδρέου όταν δημιουργηθεί το παλαιστινιακό κράτος, δε νομίζουμε ότι βοηθά και πολύ. Τώρα, ο Σημίτης έχει ένα λόγο παραπάνω να συντάσσεται, όπως συντάσσεται, με τους Αμερικανούς.

Γιατί βέβαια (ό,τι κι αν λένε) δεν πιστεύει κανείς ότι επιδιώκουν οι ΗΠΑ την ίδρυση παλαιστινιακού κράτους, αντιθέτως, δε σταματούν να ενισχύουν το στρατό κατοχής του Ισραήλ.

ΨΑΧΝΟΥΝ διάφοροι να βρούνε «άκρες» και διαφωνίες μέσα στους κόλπους του ΝΑΤΟ ανάμεσα σε Αμερική, Βρετανία και Γερμανία, ευελπιστώντας σε «ευρωπαϊκή αντίδραση» στην πολεμική λαίλαπα των ΗΠΑ που εξαπλώνεται στον πλανήτη. Ματαιοπονούν, δυστυχώς.

Βέβαια, δε λέμε, ποτέ δεν έλειψαν οι μεταξύ τους διαφωνίες. Και με τη Γιουγκοσλαβία είχαν και τώρα με το Αφγανιστάν πάλι έχουν. Μόνο που δε διαφωνούν, στο αν θα χτυπήσουν τους «τρομοκράτες» λαούς. Στα ζητήματα αυτά, είναι πλήρως σύμφωνοι.

Στο μοίρασμα της λείας διαφωνούν και τότε, δυστυχώς, γίνονται ακόμη χειρότεροι...


Παπαγεωργίου Βασίλης

Σαφής πολιτική, σαφής απάντηση

Λάτρης της σαφήνειας και των «καθαρών λύσεων» είναι, ως γνωστόν, ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης. Προβάλλει τη σαφήνεια της πολιτικής του, της κυβερνητικής πολιτικής, ζητά σαφείς απαντήσεις από τους εσωκομματικούς του αντιπάλους και απαιτεί τη, χωρίς υπεκφυγές, «καθαρή εντολή» από το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ. Σε κάποιο σημείο της χτεσινής του ομιλίας τόνισε: «Η πολιτική μας είναι σαφής. Ρίχνουμε το βάρος στο κοινωνικό κράτος, στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου της εργαζόμενης οικογένειας. Στην ταχύτερη βελτίωση των υπηρεσιών στην παιδεία, στην πρόνοια και στην υγεία». Στη συγκεκριμένη περίπτωση έχουμε την επιβεβαίωση ενός παλιού αποφθέγματος που λέει ότι η μισή αλήθεια είναι ισοδύναμη με ένα ολόκληρο ψέμα!

Κανένας, αλήθεια, δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι η κυβερνητική πολιτική, η πολιτική του κ. Σημίτη, είναι σαφής. Είναι μάλιστα τόσο σαφής, όσο σαφείς είναι οι συνέπειές της για τους Ελληνες εργαζόμενους, τους μικρομεσαίους αγρότες, τους επαγγελματοβιοτέχνες, τους συνταξιούχους, τους νέους. Εξίσου σαφής, όμως, είναι η ευεργετική επενέργεια αυτής της πολιτικής στα κέρδη του μεγάλου κεφαλαίου και τα γενικότερα συμφέροντά του.

Προφανώς, ο πρωθυπουργός, όταν υπογραμμίζει τη σαφήνεια της πολιτικής του, απευθύνεται κυρίως στην εσωκομματική αμφισβήτηση στο κυβερνών κόμμα, την αξιωματική αντιπολίτευση της Νέας Δημοκρατίας και τις ηγεσίες των κομμάτων που θέλουν να «ψαρεύουν» στα θολά νερά της «κεντροαριστεράς» και της «κεντροδεξιάς». Λέει, ουσιαστικά, σ' όλους αυτούς ότι δεν μπορούν να κρύβονται πίσω από το δάχτυλό τους, από τη μία να υποστηρίζουν τις ίδιες με την κυβέρνηση «σαφείς» πολιτικές επιλογές (της Ευρωπαϊκής Ενωσης, του ΝΑΤΟ κλπ) και από την άλλη να υποδύονται την «αντιπολίτευση»...

Κατά τα άλλα η πολιτική της κυβέρνησης είναι μια σαφής ταξική πολιτική, μια πολιτική που προστατεύει και αυξάνει τα κέρδη της ολιγαρχίας και φορτώνει βάρη στις πλάτες των εργαζομένων και γενικότερα των λαϊκών στρωμάτων. Είναι μια πολιτική που εξυπηρετεί σαφώς τα σχέδια και τις επιδιώξεις του ιμπεριαλισμού στα Βαλκάνια και την ευρύτερη περιοχή, με την άμεση εμπλοκή της χώρας στις κάθε είδους επεμβάσεις. Είναι μια σαφέστατη πολιτική υπέρ του πολέμου και της εγκαθίδρυσης ενός παγκόσμιου στρατιωτικού νόμου. Πιο σαφής δε γίνεται...

Απέναντι σ' αυτή την πολιτική πρέπει να δοθεί μια επίσης σαφής απάντηση. Μια απάντηση που προτάσσει τα συμφέροντα των εργαζομένων, που υπερασπίζεται τις αρχές του διεθνούς δικαίου, της ειρήνης, της αλληλεγγύης των λαών, της αμοιβαία επωφελούς συνεργασίας μεταξύ των κρατών, της κοινωνικής δικαιοσύνης και προόδου, που κατοχυρώνει και διευρύνει τις κοινωνικές κατακτήσεις, τις ατομικές και συλλογικές ελευθερίες και δικαιώματα. Μια σαφή απάντηση που οφείλει και μπορεί να δώσει ένα αντιιμπεριαλιστικό, αντιμονοπωλιακό, δημοκρατικό μέτωπο του λαού.


Δάνης ΠΑΠΑΒΑΣΙΛΕΙΟΥ

Αφελή επιχειρήματα

Παπαγεωργίου Βασίλης

Δηλαδή, κύριε Κανέλλη μου, αν εξαφανιστεί από προσώπου γης ο Μπιν Λάντεν και η Αλ Κάιντα, μαζί και οι 22 «πιο καταζητούμενοι τρομοκράτες», που έδωσε προχτές στη δημοσιότητα ο Λευκός Οίκος, θα έχει λυθεί το πρόβλημα της τρομοκρατίας και δε θα ξαναέχουμε τρομοκρατικά χτυπήματα;

Πού το στηρίζετε αυτό; Μήπως, δε θα υπάρχει το κοινωνικό υπόβαθρο, πάνω στο οποίο μπορούν να γεννηθούν παρόμοια φαινόμενα; Μήπως, δε θα συνεχιστεί η μαζική παραγωγή όλο και μεγαλύτερου πόνου, αδικίας, ανισοτήτων, απελπισίας και απόγνωσης, για δισεκατομμύρια κατοίκους του πλανήτη μας, ως συνέπεια της ιμπεριαλιστικής απάνθρωπης πολιτικής και συστηματικής τακτικής βίας; Μήπως, θα σταματήσουν η CIA, η DIA και οι υπόλοιπες ...ευγενείς μυστικές υπηρεσίες, να καλλιεργούν, να χρησιμοποιούν και να εκμεταλλεύονται το θρησκευτικό φανατισμό, τον εθνικισμό και κάθε τι οπισθοδρομικό -δημιουργώντας και τρομοκρατικές οργανώσεις, εκτός των άλλων- για να πλαγιοκοπούν και υπονομεύουν τα προοδευτικά και επαναστατικά λαϊκά κινήματα και να υπερασπίζουν το κατεστημένο της νέας τάξης και τα συμφέροντά του;

Αφήστε, λοιπόν, τα... αφελή επιχειρήματα και τα ψευτοδιλήμματα, με τα οποία ταΐζετε -σώνει και καλά- τους αναγνώστες του «Βήματος» καθημερινά. Τους υποτιμάτε...

Δεν υπάρχει τρίτος δρόμος

Πρέπει, βέβαια, να αναγνωρίσουμε και μια, σοβαρή δυσκολία, που αντιμετωπίζει ο κ. Κανέλλης και όποιοι άλλοι έχουν τις δικές του αντιλήψεις. Αν τολμήσει και παραδεχτεί τα αναφερόμενα στο προηγούμενο σχόλιο, τότε έρχονται αυτόματα μπροστά του, άλλα, ακόμη σοβαρότερα ερωτήματα. Αν ο μπιν Λάντεν, η «Αλ Κάιντα», κλπ. είναι απλώς τα προσχήματα, τότε ποιος είναι ο πραγματικός εχθρός; Ενάντια σε ποιον ξεδιπλώνεται η δεκαετής εκστρατεία του Μπους και της «λυκοσυμμαχίας» του και ποιοι είναι οι πραγματικοί στόχοι και επιδιώξεις της; Τι πραγματικά εννοούν, όταν λένε τρομοκρατία;

Δυστυχώς, για τον κ. Κανέλλη, έτσι είναι τα πράγματα. `Η, για να το πούμε αλλιώς, ο Μπους τζούνιορ έχει κι ένα δίκιο, όταν λέει «ή με μας ή με τους τρομοκράτες». Στις σημερινές συνθήκες, ή θα στέκεσαι στο πλευρό των λαών ή θα παίζεις το παιγνίδι του ιμπεριαλισμού. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει.

ΥΓ: Κι ας μην έχει την παραμικρή αμφιβολία, για το ποιους πραγματικά εννοεί ο Μπους, όταν μιλάει για τρομοκράτες...

Οι παρωπίδες...

Προχτές, μιλούσε στο «Φλας» ο Κ. Σκανδαλίδης και, όταν ρωτήθηκε για τις αντιπολεμικές εκδηλώσεις στη χώρα μας, εξέφρασε την απογοήτευσή του για τις «παρωπίδες που έχουν ορισμένες δυνάμεις της Αριστεράς».

Δε γνωρίζουμε, αν ο Κ. Σκανδαλίδης κατέτασσε εαυτόν στις χωρίς παρωπίδες και «καλές» δυνάμεις της Αριστεράς. Πάντως, σίγουρα, τόσο ο ίδιος, όπως και η κυβέρνησή του φέρουν τις παρωπίδες που τους φόρεσαν οι Αμερικάνοι, για να μη βλέπουν το πολεμικό άρμα, που όλοι μαζί σέρνουν εναντίον ολόκληρης της ανθρωπότητας.

... και ο αυτισμός

Χτες μιλούσε στο «Φλας» ο υπουργός Υγείας Αλ. Παπαδόπουλος και ρωτήθηκε τι πρέπει να κάνει η χώρα μας μπροστά στον πόλεμο. Απάντησε, λοιπόν, ότι το εθνικό συμφέρον είναι ένα και μοναδικό. Πρόσθεσε, ότι πρέπει να φύγουμε από έναν αυτισμό και αναφέρθηκε στη θωράκιση με αξίες που μπορεί να φτάσουν μέχρι και την αρχαιότητα. Ομως ο Γ. Ρουμπάτης επέμενε: Πρέπει να συμμετέχουμε ή όχι; Και εκεί ο υπουργός Υγείας απάντησε ότι πρέπει να ξεφύγουμε απ' τα ιδεολογήματα της τελευταίας πεντηκονταετίας.

Να θεωρούσε ο υπουργός αυτισμό, τη μνήμη του λαού μας για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στον κόσμο και στη χώρα μας μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο; Αν είναι έτσι, τότε αλίμονο. Κεφάλι δίχως μνήμη είναι φρούριο χωρίς κανόνι, που λέει και ο λαός μας.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ανυπακοή στον πόλεμο των ιμπεριαλιστών

Η κυβέρνηση σέρνει τον ελληνικό λαό, τις Ενοπλες Δυνάμεις στα σφαγεία της νέας τάξης του ιμπεριαλισμού. Η υποτέλεια στα κελεύσματα των Αμερικανών δεν έχει όρια. Αρχικά, οι εδώ υπηρέτες τους μιλούσαν μέσα απ' τα δόντια, για την ελληνική εμπλοκή στην ιμπεριαλιστική πανστρατιά με πρόσχημα την καταπολέμηση της τρομοκρατίας, περιορίζοντάς τη μόνο στις διευκολύνσεις που παρέχουν στους Αμερικανούς. Τώρα όχι μόνο δεν αποκλείουν την αποστολή και ελληνικών στρατευμάτων στον πόλεμο, αλλά και θεωρούν ένα τέτοιο ενδεχόμενο ως ...φυσιολογικό.

Τη μια μέρα, λοιπόν, βγαίνει ο υπουργός Εθνικής Αμυνας, Α.Τσοχατζόπουλος, αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον Αμερικανό πρεσβευτή, Τ. Μίλερ, ο οποίος εκφώνησε τα παραγγέλματα στην κυβέρνηση και δηλώνει ότι «δεν μπορεί να προδικάσει», αν θα υπάρχει συμμετοχή ελληνικών στρατευμάτων στις πολεμικές επιχειρήσεις, ενώ την επόμενη μέρα, χτες δηλαδή, ο υπουργός Τύπου Δ. Ρέππας, απαντώντας για το ίδιο θέμα δηλώνει ότι «δεν μπορεί να γίνει μελλοντολόγος», εξάλλου αυτό που «έχει σημασία είναι να είμαστε παρόντες στις εξελίξεις». Μέγιστη ανευθυνότητα και έσχατη υποτέλεια. Ποιος, άραγε, μπορεί να «προδικάσει», για ένα τέτοιας σημασίας θέμα, αν όχι η υποτιθέμενη υπεύθυνη κυβέρνηση της χώρας; Προφανώς μόνο οι Αμερικανοί, γιατί η ελληνική κυβέρνηση, καθώς εκτελεί τα παραγγέλματά τους, δεν είναι σε θέση να γνωρίζει εκ των προτέρων τι σχεδιάζουν. Απλά εκτελεί χωρίς αντιρρήσεις.

Παρ' όλο, βέβαια, ότι η στάση αυτή της κυβέρνησης προκαλεί τον ελληνικό λαό - προκαλεί τα φιλειρηνικά του αισθήματα, προκαλεί βάναυσα το μέλλον του - δεν πρέπει να μας ξαφνιάζει. Εδώ και καιρό και κατ' επανάληψη έχουμε περιγράψει το νέο δόγμα των Ενόπλων Δυνάμεων, με βάση το οποίο το δόγμα της εθνικής άμυνας εγκαταλείπεται και υποκαθίσταται από το νέο πολεμικό δόγμα του ΝΑΤΟ περί «διεθνούς ασφάλειας» και «σταθερότητας». Ο νέος ρόλος που καλούνται να παίξουν οι Ενοπλες Δυνάμεις είναι ένας ρόλος παγκόσμιας κατασταλτικής δύναμης. Μάλιστα, η ελληνική κυβέρνηση έσπευσε να εντάξει στις αποστολές των Ενόπλων Δυνάμεων και την αντιμετώπιση της τρομοκρατίας, των λεγόμενων «ασύμμετρων απειλών». Μια αποστολή που τις προσανατολίζει στην αντιμετώπιση του «εσωτερικού εχθρού», αφού «ασύμμετρη απειλή» μπορεί να είναι οτιδήποτε.

Η κυβέρνηση έχει κάνει σαφές ότι τα όρια στην υποτέλειά της μπαίνουν από τους Αμερικανούς. Τα όρια της ελληνικής εμπλοκής στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο καθορίζονται από τις εκάστοτε επιχειρησιακές ανάγκες των «συμμάχων». Δίνει δηλαδή ό,τι της ζητηθεί. Ο μόνος παράγοντας που μπορεί να βάλει φραγμό σε αυτό τον καταστροφικό κατήφορο, να θέσει όρια και περιορισμούς στην κυβέρνηση και τους Αμερικανούς, είναι ο ίδιος ο λαός. Είναι οι λαϊκές κινητοποιήσεις, ενάντια στον πόλεμο και τον ιμπεριαλισμό. Είναι η ανυπακοή που πρέπει να δηλώσουν αυτοί που καλούνται να υπηρετήσουν τον πόλεμο.

Αίμα και τρόμος

Τριάντα σκότωσαν

προχτές,

πενήντα χτες

το βράδυ

κι απόψε ίσως

στείλουνε

διπλάσιους στον άδη,

μάνες θερίζουν

και παιδιά,

το αίμα ρέει

πλημμύρα,

φόνους διαπράττει

εν ψυχρώ

στο Αφγανιστάν

η σπείρα.

***

Αθώους

εξοντώνουνε

στη γης

τους στέλνουν κάτω

(όπως συμβαίνει

όπου πατούν

οι ΗΠΑ

και το ΝΑΤΟ)

κι υπολογίζουν

τη σφαγή

για μια

δεκαετία,

ποτέ η Γη

δε γνώρισε

τέτοια

τρομοκρατία!


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ