Με τον πρόεδρο των ξενοδόχων της Αθήνας Σπ. Διβάνη... αρχηγό και τον «πωλητή» της περιουσίας του ΕΟΤ και διευθύνοντα σύμβουλο της Εταιρείας Τουριστικά Ακίνητα ΑΕ (ΕΤΑ)... υπαρχηγό, προχωράει ακάθεκτη η κυβέρνηση στην υλοποίηση της απόφασής της να ιδρύσει συνεδριακό κέντρο σε χώρο του πρώην Ανατολικού Αεροδρομίου στο Ελληνικό. Οπως ανακοινώθηκε προχτές, με απόφαση του υπουργού Ανάπτυξης Ν. Χριστοδουλάκη, συστήνεται επιτροπή «για την προώθηση και λειτουργία συνεδριακού κέντρου», την οποία εκτός από τους παραπάνω θα αποτελούν ο πρόεδρος του ΕΟΤ Ευ. Γιαννακόπουλος, η πάρεδρος του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους Αικ. Γρηγορίου και το μέλος του Εθνικού Συμβουλίου Τουρισμού Στ. Κωλέτσης.

Η κυβέρνηση, δηλαδή, εμμένει στις μεθοδεύσεις της να παραχωρήσει γην και ύδωρ από την έκταση του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, αρνούμενη και να συζητήσει τις προτάσεις που έχουν κατατεθεί για την εκμετάλλευση του χώρου αυτού προς όφελος των δημοτών και του περιβάλλοντος και γράφοντας στα παλιά της τα παπούτσια τις αντιδράσεις κατοίκων και φορέων για την ίδρυση συνεδριακού κέντρου εκεί.

Ενα προδιαγεγραμμένο έγκλημα συντελέστηκε την περασμένη Πέμπτη στο λιμάνι του Βόλου. Μιλάμε για το φριχτό θάνατο ενός ναύτη ο οποίος κάηκε ζωντανός μέσα στην καμπίνα του στο φορτηγό πλοίο «ΑΓΙΑΝΤΩΝΗΣ». Η πυρκαγιά, όπως όλα δείχνουν, προκλήθηκε από φλογοβόλο εργαλείο συνεργείου, που εκείνη την ώρα εκτελούσε επισκευαστικές εργασίες στο μηχανοστάσιο. Επί χρόνια το Συνδικάτο Μετάλλου Πειραιά κρούει τον κώδωνα του κινδύνου, απαιτώντας να καθοριστούν οι τόποι που θα εκτελούνται ναυπηγοεπισκευαστικές εργασίες και να απαγορευτούν οι εργασίες αυτές σε χώρους όπως τα εμπορικά λιμάνια, επειδή δεν πληρούν καμία προϋπόθεση από άποψη υποδομής και κανόνων υγιεινής και ασφαλείας. Πριν τρία χρόνια τελικά ψηφίστηκε μεν σχετικός νόμος, όμως μένει ανενεργός, επειδή, όπως λέγεται από το υπουργείο Εμπορικής Ναυτιλίας, δεν έχουν εκδοθεί κάποια Προεδρικά Διατάγματα που απαιτούνται για να τον ενεργοποιήσουν! Η αλήθεια είναι ότι ο νόμος «σκοντάφτει» στις αντιδράσεις των εργολάβων και των εφοπλιστών, επειδή οι χώροι όπως το λιμάνι του Βόλου, όπου είναι εντελώς ανεξέλεγκτοι, τους δίνουν τη δυνατότητα να «βγάζουν τσάμπα» τις δουλιές απασχολώντας εργαζόμενους ανασφάλιστους και με εξευτελιστικά μεροκάματα. Τώρα, τι να τους πει κανείς;

Εν ολίγοις, επί μια δεκαετία είτε η ΝΔ ήταν στην κυβέρνηση είτε το ΠΑΣΟΚ οι βιομήχανοι όχι απλώς κερδισμένοι ήταν αλλά ...έκαναν «πάρτι»! Φυσικά, σας είναι γνωστό σε βάρος ποιων το έκαναν. Ξεχνάτε ότι ήταν δεκαετία λιτότητας;

Τότε ήταν που ξεκινήσανε για τα καλά οι ιδιωτικοποιήσεις. Ξέρετε αυτές που ο «κακός» Μητσοτάκης επιχείρησε και μετά ήρθε και τις ...αποτελείωσε το «προοδευτικό» ΠΑΣΟΚ.

Αυτά, για να έχουμε έτσι μια καλύτερη εικόνα για την αντιπαράθεση ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας, που ακούμε τους τελευταίους μήνες, με τον Σημίτη να μιλά για το ...φοβερό παρελθόν της Δεξιάς και τον Καραμανλή να τονίζει ότι είναι η καινούρια πρόταση στην πολιτική.

Καλό θα είναι να βγάζει πιο συχνά τέτοιες έρευνες ο ΣΕΒ, να βλέπουμε έστω και εκ των υστέρων ορισμένα πράγματα τεκμηριωμένα από τους ...καθ' ύλην αρμόδιους.

***

ΚΙ ΕΠΕΙΔΗ πολλά ακούμε αυτές τις μέρες για ...θαυματουργές εικόνες, θαυματουργές εκκλησίες και ό,τι τέλος πάντων μπορεί να εξαχθεί από τη φαντασία των κάθε λογής θρησκόληπτων, θα θέλαμε να θυμίσουμε στα τηλεοπτικά κανάλια ότι αυτά ...δεν αποτελούν «είδηση», μόνο και μόνο επειδή δεν έχουν θέματα για τα δελτία τους.

Ισως το μόνο ...πραγματικό θαύμα αυτών των ημερών είναι ο Ελληνας πολίτης, που, παρ' όλα όσα τραβάει, έχει το κουράγιο να πηγαίνει στα νησιά και στα χωριά του και να απολαμβάνει τις διακοπές του. Μπράβο του, γιατί τις χρειάζεται.

Ομως, μάλλον το ανησυχητικό αυτό φαινόμενο δεν είναι πρόβλημα της Βρετανίας, ή της Γερμανίας... Εάν γίνουμε πιο παρατηρητικοί θα διαπιστώσουμε πως, πλέον, σε διάφορες «γειτονιές» της Ευρώπης οι οικονομικοί, πολιτικοί μετανάστες γίνονται ο τέλειος στόχος για ανθρώπους που θέλουν να προκαλέσουν συναισθήματα και συμπεριφορές προκατάληψης κατά των ξένων.

Δεν τους φωνάζουν αλήτες, παράνομους, ταραξίες μόνο στους δρόμους «υποβαθμισμένων» προαστίων... Τέτοιες μορφές έμμεσης βίας καταγράφονται καθημερινά σε ραδιόφωνα, εφημερίδες και τηλεοράσεις της λεγόμενης γηραιάς ηπείρου. Η απόδοση τέτοιων χαρακτηρισμών στους «ξένους» διαμορφώνει μία «ανεκτική» και ελαστική σε τέτοια ζητήματα «δημόσια συνείδηση» ή «κοινή γνώμη», διευκολύνοντας σκληρές πολιτικές για τη μετανάστευση και περιορισμό των δικαιωμάτων τους... Ετσι ώστε μετά τη συρρίκνωση της ελευθερίας και του σεβασμού έναντι των «αλλοδαπών» να έρθει και η σειρά... των ημεδαπών...

Η μετατροπή της ελληνικής Δικαιοσύνης και κατ' επέκταση της Ελλάδας σε όργανο των μηχανισμών της νέας ιμπεριαλιστικής τάξης πραγμάτων για την προώθηση στην περιοχή των βρώμικων σχεδίων τους, αποτυπώνεται με ξεκάθαρο τρόπο στην επιστολή του εισαγγελέα Εφετών Αθ. Καφίρη προς τον υπουργό Δικαιοσύνης Μ. Σταθόπουλο, με αφορμή τις διαδικασίες διερεύνησης της «ενοχής» του πρώην Προέδρου της Γιουγκοσλαβίας Σλ. Μιλόσεβιτς από το «Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης» και το σχετικό αίτημα, εντολή στην ουσία, που είχε υποβάλει στις ελληνικές αρχές, η εισαγγελέας του «Διεθνούς Δικαστηρίου» Κάρλα ντελ Πόντε για συνδρομή στην υπόθεση. Ωστόσο, η διερεύνηση δεν έφερε κανένα αποτέλεσμα και η Ντελ Πόντε συνεχίζει να πιέζει, για να προκαλέσει το ξέσπασμα του Ελληνα εισαγγελέα ο οποίος τονίζει ότι «η τυχόν προβαλλόμενη αιτίαση περί του αντιθέτου υποδηλώνει έλλειψη ενημέρωσης της κ. εισαγγελέως ή σκόπιμη παραποίηση της αλήθειας από κάποιους περί αυτήν». Πιο αποκαλυπτικά όμως είναι τα όσα ακολουθούν: «Τέλος εκφράζουμε την υπηρεσιακή άποψη ότι η Ελλάδα υποχρεούται, βέβαια, να παράσχει την όποια νόμιμη δικαστική συνεργασία ζητηθεί επί συγκεκριμένου θέματος, αλλά δεν είναι νοητό να απαιτείται η χρησιμοποίηση της χώρας μας ως να ήταν "Ανακριτής" ή ενδεχομένως "Detective" του Διεθνούς Ποινικού Διακαστηρίου». Τα οποιαδήποτε παραπέρα δικά μας σχόλια είναι περιττά.

«Ξεφεύγει» ο πληθωρισμός και αντί για 2,3% που είχε τεθεί αρχικά ως στόχος για το τέλος του 2001, τώρα γίνεται λόγος για 3,5%... Και δεν είναι μόνον ότι οι εργαζόμενοι πληρώνουν σήμερα τις συνέπειες της ανόδου των τιμών. Χαρακτηριστικά αναφέρουμε ότι η ομάδα Διατροφής, που παρακολουθεί η Στατιστική Υπηρεσία, τρέχει με ρυθμό αύξησης 6,5%, κάτι βέβαια που σημαίνει ότι εκατοντάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά βρίσκονται αντιμέτωπα με την ακρίβεια. Είναι και το θέμα ότι ενώ οι τιμές καλπάζουν, η κυβέρνηση προσανατολίζεται σε «αυξήσεις» μισθών 2-2,5% για το 2002. Και αυτά είναι μόνον ένα μικρό μέρος των τεράστιων προβλημάτων που έχουν συσσωρευτεί στις λαϊκές πλάτες. Λοιπόν, τι άλλο εκτός από καταδίκη της κυβερνητικής πολιτικής με μαζικούς ταξικούς αγώνες από το φθινόπωρο είναι η άμεση προοπτική απάντησης για τους εργαζόμενους και το γύρισμα της πλάτης στα κόμματα και στις δυνάμεις που ασκούν ή θέλουν να ασκήσουν αντίστοιχες πολιτικές;