Οι πάντες πήραν θέση απέναντι στην παράδοση του Μιλόσεβιτς στη συμμορία των ΝΑΤΟικών δολοφόνων και τα όργανά τους. Ποιος δεν έβγαλε άχνα; Η ηγεσία της ΝΔ! Ο λαλίστατος πρόεδρος του κόμματος δεν αισθάνθηκε την ανάγκη, τουλάχιστον μέχρι αργά χτες το απόγευμα, να κάνει μια δήλωση, έστω για να περισώσει τα προσχήματα. Μπορούμε, βέβαια, να δώσουμε την εξήγηση. Αφ' ενός «ωριμάζει» για την εξουσία και αφ' ετέρου εξαργυρώνει τους πρόσφατους επαίνους και τα εύσημα από τον Ν. Μπερνς. Δε θέλει σε καμία περίπτωση να κακοκαρδίσει τη «φίλη και σύμμαχο», πολύ περισσότερο για ένα ζήτημα που δε διαφωνεί μαζί της.

Υ.Γ.: Τώρα καταδεικνύεται γιατί ο Κ. Καραμανλής δεν καταδίκασε ποτέ το ΝΑΤΟ και τις ΗΠΑ για τους δολοφονικούς βομβαρδισμούς.

Τα παρακάτω απευθύνονται σε όσους οπαδούς και ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ διατηρούν ακόμη ελπίδες και παρά τη διαφωνία τους με την κυβερνητική πολιτική, πιστεύουν ότι το συνέδριο θα χαράξει νέα πορεία κλπ. Ας διαβάσουν, λοιπόν, τι γράφει στο χτεσινό «Βήμα» ο Γ. Πρετεντέρης, ειδικός «σύμβουλος» του Κ. Σημίτη: «...Σε τι συνίσταται αυτή η πολιτική; Εχει δύο εφαρμογές. Πρώτον, δείχνεις το καρότο και μόλις ξεμυτίσει ο λαγός να το φάει του δίνεις μια στο κεφάλι, πάρ' τον κάτω το λαγό. Δεύτερον, χρησιμοποιείς εναλλακτικά το καρότο για να δελεάσεις και το μπαστούνι για να κατραπακιάσεις.

...Μια το μπαστούνι, λοιπόν, και μια το καρότο. Από την εποχή του "Τέντι" Ρούσβελτ η αποτελεσματικότητα της μεθόδου έχει αποδειχθεί αναμφισβήτητη. Πρώτα πιάνεις τον κόσμο από αυτί και στο συνέδριο. Υστερα τους δίνεις μία βδομάδα καιρό να καταλάβουν τι τους συνέβη: να αντιληφθούν, δηλαδή, ότι το συνέδριο έχει τελειώσει προτού ξεκινήσει.

Μετά πας στο Εκτελεστικό και εξηγείς με όλη την αφέλεια του κόσμου: "Εγώ, παιδιά, θα είμαι ούτως ή άλλως ο νικητής. Υπάρχει κανείς εδώ μέσα που θέλει να παίξει τον χαμένο;". Τα εσώρουχα δεν τα επιστρέφεις, τα κρατάς για κάθε ενδεχόμενο. Τι έχασες με αυτό; Τίποτε. Τι κέρδισες; Μια νίκη, που την είχες ανάγκη όσο τίποτε άλλο. Και χωρίς να ανοίξει ρουθούνι».

Αθόρυβα και κάτω από τη σκιά του ζεϊμπέκικου της ξεφτίλας του Γ. Παπανδρέου με τον Τούρκο ομόλογό του, «τακτοποιούνται» οι ελληνοτουρκικές «διαφορές» στο Αιγαίο με βάση τα ΝΑΤΟικά σχέδια και πλάνα, στη βάση δηλαδή του διαμελισμού του. Το τελευταίο διάστημα οι επιδιαιτητές του ΝΑΤΟ έχουν προτείνει συγκεκριμένα σχέδια για τη διευθέτηση διαφόρων «εκκρεμοτήτων» στο Αιγαίο. Το πρώτο σχέδιο για τη «διχοτόμηση» του εναέριου χώρου του Αιγαίου προβλέπει ότι ο διεθνής εναέριος χώρος, εντός του FIR Αθηνών, ελέγχεται από το τουρκικό ΝΑΤΟικό στρατηγείο (6th CAOC). Το δεύτερο ΝΑΤΟικό σχέδιο, όπως γράφει το προχτεσινό «Βήμα», αφορά τον αποχαρακτηρισμό των τουρκικών αεροσκαφών που εισέρχονται στο Αιγαίο χωρίς να υποβάλουν σχέδια πτήσης. Αν γίνει αποδεκτό αυτό το σχέδιο, τότε σταματούν οι αναχαιτίσεις των τουρκικών αεροσκαφών, αφού πλέον θα σταματήσουν να χαρακτηρίζονται «εχθρικά» και θα βαφτίζονται ως «συμμαχικά αεροσκάφη ειδικού χειρισμού».

Είναι ολοφάνερο προς τα πού πάνε τα πράγματα στο Αιγαίο (και στο Κυπριακό) οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί. Το ζήτημα είναι ότι η κυβέρνηση Σημίτη όχι μόνο δεν αντιδρά και συναινεί, αλλά ταυτόχρονα επιχειρεί να ρίξει στάχτη στα μάτια του κόσμου με τη δήθεν «ελληνοτουρκική προσέγγιση», η οποία όμως γίνεται αποκλειστικά στη βάση των συμφερόντων της νέας τάξης και -γι' αυτό- εγκυμονεί νέες περιπέτειες για την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή.

Γρηγοριάδης Κώστας

Από τότε, που έκανε «πλάτες» στους Γερμανούς και ψήφιζε την πρώτη πράξη διάλυσης της πρώην Γιουγκοσλαβίας, με την ανακήρυξη της Κροατίας σε ανεξάρτητο κράτος, μέχρι τους βομβαρδισμούς και τη συμμετοχή της κυβέρνησης στη χτεσινή «διάσκεψη δωρητών»... Ετσι δεν είναι;

Προφανώς όμως, η δουλοπρέπεια των «εκσυγχρονιστών» που μας κυβερνάνε είναι τόσο μεγάλη, που ούτε και τώρα μπορούν να αρθρώσουν μια κουβέντα εναντίον των ΗΠΑ και της ΕΕ. Οχι πως περιμέναμε, βέβαια, τίποτε καλύτερο...

Μάλιστα - μας συμβούλευσε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος - να αφήσουμε τη Γιουγκοσλαβία να λύσει τα εσωτερικά προβλήματα σταθερότητας που έχει και να ανασυγκροτήσει την οικονομία της.

Καταλαβαίνετε, βέβαια, τι εννοεί ο Δ. Ρέππας, όταν λέει «ανασυγκρότηση οικονομίας». Τι θα κερδίσουν οι εγχώριοι κεφαλαιοκράτες, που περιμένουν πώς και πώς πότε θα κλιμακώσουν τη λεηλασία της γειτονικής μας χώρας.

Μάλλον το καλύτερο που έχουν να κάνουν οι κυβερνώντες είναι να σιωπήσουν και να μη λένε τίποτε. Οσο μιλάνε, τόσο περισσότερο εκτίθενται. Για το δικό τους καλό το λέμε.

ΟΣΟ ΓΙΑ ΤΗ Νέα Δημοκρατία, τι να λέμε. Εχει αναλωθεί στο παιγνίδι του ποιοι θα διοριστούν σκιώδεις υπουργοί, κάνοντας νέα σχήματα - «εξομοιωτές κυβέρνησης». Λίγο θέλουν ακόμα, για να αρχίσουν να κάνουν και «σκιώδη ρουσφέτια» και «σκιώδεις διορισμούς».

Τη θέση της «σκιώδους υπουργού Εξωτερικών» οι φήμες λένε ότι την «καπάρωσε» η Ντόρα Μπακογιάννη, ενώ μας έμεινε κενή η θέση του «σκιώδους υπουργού Εργασίας», μια και η Μαριέττα Γιαννάκου απαξιεί να συμμετάσχει στην όλη διαδικασία...

Γρηγοριάδης Κώστας

• Να δουλεύουν όπου, όπως κι όσο επιθυμεί ο εργοδότης τους, χωρίς, μάλιστα, να πληρώνονται «εξτρά» για την πρόσθετη εργασία.
• Να κρατούν τα επιχειρηματικά και εμπορικά μυστικά της εταιρίας εντός των τειχών της και να υπερασπίζονται τα συμφέροντα του επιχειρηματία όπου βρεθούν.
• Να μείνουν άνεργοι για δυο, τουλάχιστον, χρόνια, αν απολυθούν, ή για οποιοδήποτε άλλο λόγο, απομακρυνθούν από την επιχείρηση.

Τίθεται, δε, ρήτρα η οποία προβλέπει ότι, σε περίπτωση που ο εργαζόμενος παραβιάσει όρους της σύμβασης, θα τιμωρηθεί πληρώνοντας, ως αποζημίωση, το ποσό του 1.000.000 δραχμών, προσαυξανόμενο κατά 20% ετησίως!

Γρηγοριάδης Κώστας

Φιλελεύθεροι (Στ. Μάνος): «Η προσαγωγή Μιλόσεβιτς στη Δικαιοσύνη, προκειμένου να λογοδοτήσει για τα αποδιδόμενα σε αυτόν εγκλήματα εναντίον της ανθρωπότητας, αποτελεί το σημαντικότερο μέχρι σήμερα βήμα για την αποκατάσταση των ανθρώπινων αξιών στην περιοχή μας... Οι Φιλελεύθεροι συγχαίρουμε τη σερβική κυβέρνηση και ευχόμαστε κάθε επιτυχία στην προσπάθεια των Σέρβων να οικοδομήσουν μια ανοιχτή κοινωνία δικαίου και ευημερίας».

ΑΕΚΑ (Ν. Μπίστης): «Η δημοκρατικά εκλεγμένη σερβική κυβέρνηση δεν εξάσκησε μόνο ένα νόμιμο δικαίωμά της, αλλά εκπληρώνει και μια ηθική, πολιτική και νομική δέσμευση προς τη διεθνή κοινότητα, όπως πράττει ήδη η νέα κυβέρνηση της Κροατίας. Τα εθνικά σύνορα δεν μπορούν πλέον να αποτελούν καταφύγιο για όσους ενέχονται σε εγκλήματα πολέμου, εθνοκαθάρσεις και γενοκτονίες. Η προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν είναι εσωτερική υπόθεση των κρατών».

Μ. Δαμανάκη (ΣΥΝ): «Ο Μιλόσεβιτς πρέπει να δικαστεί. Εχω την εντύπωση ότι μέσα στην όλη συζήτηση καμιά φορά αυτό μας διαφεύγει. Εχει πολύ μεγάλες ευθύνες και για τη σημερινή κατάσταση στη Γιουγκοσλαβία και για τα γεγονότα που προηγήθηκαν».

Ειδικά, όμως, για τις σχετικές δηλώσεις της Μ. Δαμανάκη πρέπει να σημειώσουμε και κάτι ακόμη. Το μόνο που την ανησυχεί είναι μη τυχόν και μειωθεί το κύρος του ΝΑΤΟικού δικαστηρίου..! «Ο σεβασμός των συνταγματικών θεσμών της Γιουγκοσλαβίας, της Σερβίας, δεν είναι λεπτομέρεια και πολύ φοβούμαι ότι ο τρόπος με τον οποίο έγινε ο χειρισμός του όλου θέματος θίγει και το ίδιο το κύρος του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου», δηλώνει.

Προφανώς, η κ. Δαμανάκη ούτε είδε ούτε ξέρει ποιοι έχουν ματοκυλήσει τα Βαλκάνια. Ούτε άκουσε τους ίδιους τους ΝΑΤΟικούς φονιάδες να μιλούν για τα θύματά τους, έστω κι αν τα χαρακτήριζαν παράπλευρες απώλειες. Ούτε είδε ποτέ εκείνον τον σιχαμερό εκπρόσωπο Τύπου του ΝΑΤΟ, Τζ. Σι, που περηφανευόταν ισχυριζόμενος ότι κρατάει στα χέρια του τον διακόπτη του ηλεκτρισμού, όταν με τους ανελέητους βομβαρδισμούς κατάφεραν να βυθίσουν στο σκοτάδι τη γειτονική χώρα.

Τι να πούμε εμείς; Αλίμονο σ' όποιον δε βλέπει όλ' αυτά...

Υ.Γ.: Και μην αντιτάξει κανείς τις ευθύνες του Μιλόσεβιτς στο χειρισμό των όποιων θεμάτων στη χώρα του και των υπαρκτών ευθυνών του. Αυτό είναι μια υπόθεση που θα την κρίνει ο λαός της Γιουγκοσλαβίας.

Η Γιουγκοσλαβία πλήρωσε το βάρος του κ. Μιλόσεβιτς σε αίμα, σημειώνει στο χτεσινό «Ναυτίλο» του ο Στάθης και συνεχίζει: «Η νέα Γιουγκοσλαβία ζητάει να πληρωθεί το βάρος του κ. Μιλόσεβιτς σε χρυσάφι.

Η ήττα ενός λαού δεν είναι το τέλος της ιστορίας του, μάλιστα υπάρχουν και ήττες που νικάνε! Ο εξευτελισμός όμως της ήττας ενός λαού κι ενός έθνους είναι το πιο τρελό όνειρο των Επικυριάρχων.

"Δε θα θέλαμε να παραδώσουμε τον Μιλόσεβιτς", δήλωσε ο πολύς κ. Κοστούνιτσα, "αλλά χρειαζόμαστε τα χρήματα!". Αν αυτό δεν είναι η τέλεια πολιτική πορνεία, τι είναι;

Κάθε λαός και έθνος έχει το δικαίωμα να επιλέγει, να καταψηφίζει, ακόμα και να καρατομεί τους ηγέτες του, νόμιμους και άνομους. Ο εξαναγκασμός όμως ενός λαού κι ενός έθνους να φερθεί ως ανδράποδο μπροστά στα μάτια όλης της Οικουμένης, προδίδοντας την ίδια του την ήττα σε ξεφτίλα, είναι το πιο τρελό όνειρο του Ιμπεριαλισμού!

Οι Σέρβοι κι ο Μιλόσεβιτς παρέδωσαν το Κοσσυφοπέδιο χωρίς να ρίξουν ούτε τουφεκιά σε Δυτικό στρατιώτη - νομίζουμε ότι αυτό οι Δημοκρατίες δε θα το πληρώνουν για πολύ καιρό; Ο Στάλιν αρνήθηκε να ανταλλάξει με τους Ναζί τον ίδιο του τον αιχμαλωτισμένο γιο, με αποτέλεσμα να τον εκτελέσουν οι Γερμανοί! Οι Δημοκρατίες;

(Κι όποιος νομίσει ότι το σχόλιο αυτό είναι "σταλινικό", τόσο καταλαβαίνει)...».

(Ξανά)συναντήθηκαν χτες, λέει το σχετικό δελτίο Τύπου, ο «επικεφαλής της αντιπροσωπείας του ΣΥΝ Νίκος», όπως δήλωσε ο Κωστόπουλος, ως επικεφαλής της αντιπροσωπείας των 2 (από τους 7) της Γραμματείας της ΚΕΔΑ. Και εξέδωσαν και δελτίο Τύπου για το γεγονός. Το διαβάσαμε. Αλλά μείναμε με την απορία: Στα σοβαρά, πείθεται κανένας ότι κάθε φορά που συναντιούνται διαπιστώνουν ξανά και ξανά τα προβλήματα, την ανάγκη κοινής δράσης και τον κοινό τους πόνο για τον κόσμο της Αριστεράς; Αλήθεια; Υποψιαζόμαστε ότι αυτά που δε γράφονται στα δελτία Τύπου είναι πιο ενδιαφέροντα και πως σ' αυτές τις (ουκ ολίγες) συναντήσεις άλλου είδους «παζάρι» γίνεται...

Α, και κάτι ακόμα. Ο κόσμος της Αριστεράς έχει βαρεθεί να ακούει για τα «τραύματα» της Αριστεράς. Και για την προθυμία κάποιων να τα επουλώσουν... Αλλωστε, δεν είναι και τόσο πρέπον να κάνουν τόσο βούκινο τις ...ιεραποστολικές τους διαθέσεις. Ιδιαίτερα, μάλιστα, όταν μερικοί εκ των προαναφερομένων υπερηφανεύονται για τη ...μετριοφροσύνη τους. Πρέπει να γνωρίζουν, άλλωστε, ότι κάθε φιλάνθρωπος «ιεραπόστολος» που σέβεται τον εαυτό του ό,τι κάνει το κάνει σιωπηρά...

Τον πουλήσαν

σαν σφαχτάρι

σ' ένα άθλιο

παζάρι,

τον πουλήσαν

στους φονιάδες

σαν Ιούδες

για παράδες.

* * *

Τον πουλήσαν

λάθρα, νύχτα

«ε, χασάπη ΝΑΤΟ,

ρίχτα,

να το κρέας

δώσ' το χρήμα,

έλα θύτη

πάρ' το θύμα»!

* * *

Στο «σφυρί»

- ντροπή μεγάλη -

και ο «Σλόμπο»

κι όλη η πάλη,

που η Σερβία

είχε προβάλει,

θλιβερό αλισβερίσι

και τους Γιούδες

ή τη Δύση,

ποιον κανείς

πρώτα να φτύσει;

Καθόλου απρόβλεπτες δεν είναι οι συνέπειες της γκανγκστερικής παράδοσης του Σλ. Μιλόσεβιτς, όπως βιάστηκαν να ισχυριστούν και κάποιοι Ελληνες πολιτικοί. Είναι πολύ προβλέψιμες και πάνω απ' όλα σκόπιμες από το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ενωση. Ακριβώς γι' αυτό επιδίωξαν την παράδοση μ' αυτόν τον τρόπο. Για να τις δρομολογήσουν και να ανοιχτεί δικό τους «πεδίο λαμπρό» για καινούριες δυνατότητες επέμβασης.

Χρειάζονται και άλλο ζωτικό χώρο, για να απλώσουν τον ιμπεριαλιστικό τους ανταγωνισμό και όσο παίρνουν από την περιοχή των Βαλκανίων τόσο αχόρταγοι γίνονται. Δεν πρόκειται να «μπουκώσουν» ποτέ από μόνοι τους, γιατί αυτό θα ήταν άρνηση της ίδιας της ιμπεριαλιστικής φύσης, καθώς και του μεταξύ τους ανταγωνισμού που προκύπτει αντικειμενικά. Αρα, όσοι ελπίζουν πως με τις διαρκείς υποχωρήσεις στα ιμπεριαλιστικά κέφια θα χορτάσουν το θηρίο και θα σταματήσει, πλανώνται πλάνην οικτράν.

Ομως, ο ιμπεριαλιστικός ανταγωνισμός δε λειτουργεί με υποσχέσεις και μνήμες «κυρίων». Λειτουργεί με τους κανόνες της διαρκούς τυφλής αρπαγής, που δεν είναι ποτέ σε θέση να «θυμάται» ποιος ήταν μαζί του στην προηγούμενη, αλλά πάντα σχεδιάζει την επόμενη. Αρα, όταν εγκληματεί με τέτοιο τρόπο στην περιοχή μας, ο κίνδυνος να είμαστε στην επόμενη «γύρα του» τα θύματα, είναι πάντα υπαρκτός.