«Τι είχες Γιάννη, τι 'χα πάντα» σκέφτεται κανείς, βλέποντας μια ακόμα προεκλογική «λασπομαχία» μεταξύ των αστικών κομμάτων και ακούγοντας τα «άπλυτα» που βγάζουν ο ένας για τα στελέχη του άλλου. Και πώς αλλιώς, αφού όσο περισσότερη σκόνη σηκώνουν, τόσο προσπαθούν να κρύψουν το κοινό τους πρόγραμμα που τσακίζει τον λαό. Τσακώνονται για το ποιος έχει περισσότερα σπίτια και βίλες. Αλλά όλοι μαζί, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ έχουν βάλει τις υπογραφές τους για να γίνουν νοικάρηδες στα σπίτια τους δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά, με τους ηλεκτρονικούς πλειστηριασμούς, τους εκβιασμούς, με την πολιτική που μετατρέπει σε είδος πολυτελείας την κατοικία. Μαζί έχουν συνυπογράψει την πολιτική της στέγης - εμπόρευμα και τη στρατηγική που έχει για πυρήνα τα συμφέροντα τραπεζιτών, μεγαλοξενοδόχων και μεγαλοεργολάβων. Πάνω εκεί φυτρώνουν και τα διάφορα ...«φιντάνια» των funds, του real estate και του Airbnb, με εταιρείες που στελεχώνονται μεταξύ άλλων και από επιφανείς παράγοντες των αστικών κομμάτων.
Τσακώνονται επίσης για το ποιος μπήκε και βγήκε με περισσότερο «παχουλούς» τραπεζικούς λογαριασμούς στην πολιτική. Αλλά η πολιτική που μαζί συνυπογράφουν οδήγησε στις περικοπές και την καθήλωση μισθών και συντάξεων, «καταπίνει» τον μισθό από τα μισά του μήνα και εξαφανίζει τους λογαριασμούς των λαϊκών νοικοκυριών για τα τελείως στοιχειώδη. Τσακώνονται για το ποιος φιλοξενεί τα περισσότερα «golden boys» στα ψηφοδέλτιά του. Δεν λένε όμως ότι αυτοί οι χρυσοπληρωμένοι τεχνοκράτες είναι που «πήραν επ' ώμου» την υλοποίηση της κοινής στρατηγικής για την «απελευθέρωση» στην Ενέργεια, στην Υγεία, στις Μεταφορές κ.ο.κ., με τον λαό να γονατίζει από την ενεργειακή φτώχεια, την εμπορευματοποίηση της Υγείας, την κατάντια στις μεταφορές και την ακρίβεια. Αυτά τα «σκάνδαλα των σκανδάλων», που είναι νύχι - κρέας με το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα, αυτό που όλοι υπηρετούν, πρέπει να βάλει ο λαός στο στόχαστρο και να στείλει σε όλους τους τον λογαριασμό με ένα πολύ πιο δυνατό ΚΚΕ. Το μόνο κόμμα που δεν το βάζουν στο χέρι, είναι χωρίς δεσμεύσεις σε επιχειρηματικούς ομίλους, σταθερά στο πλευρό του λαού, απέναντι στο σάπιο σύστημα.
Ούτε να μπουν στον χώρο εργασίας δεν επιτρέπει σε πάνω από 250 εργαζόμενους η νέα εργοδοσία των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, μετά την «εξυγίανση» και την παράδοσή τους στον όμιλο Προκοπίου. Αν και, μετά την πώληση των ναυπηγείων, για το τρέχον έργο του Πολεμικού Ναυτικού είχαν προσληφθεί 618 εργαζόμενοι, η εργοδοσία επιτρέπει μόνο σε 250 να εισέρχονται στον χώρο για δουλειά, εκτιμώντας προφανώς ότι οι υπόλοιποι ...περισσεύουν. Οπότε, από τώρα διαμορφώνει το έδαφος για να τους πετάξει στον δρόμο. Η πλειοψηφία των υπόλοιπων εργαζομένων δέχονται τηλέφωνα από την εργοδοσία να παρουσιαστούν στο στρατόπεδο Παλάσκα, για να κάνουν μεροκάματα στον ναύσταθμο της Σαλαμίνας! Μάλιστα, ο όμιλος επιλέγει αυτήν τη στάση αν και δεν πληρώνει ο ίδιος το προσωπικό, αλλά το Πολεμικό Ναυτικό. Την ίδια στιγμή εισπράττει και νοίκι (!) από το κράτος για τις εγκαταστάσεις όπου «τρέχει» το έργο του ΠΝ. Χρειάζονται κι άλλες αποδείξεις για το τι φέρνει αυτή η «ειδική οικονομική ζώνη» που έχει διαμορφωθεί και στα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά για εκατοντάδες εργαζόμενους; Πρόκειται για την πραγματική εικόνα πίσω από τις φιέστες της «εξυγίανσης» και της «επανεκκίνησης» των ναυπηγείων τις οποίες οργάνωνε η κυβέρνηση, παίρνοντας τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος είχε εγκαινιάσει το καθεστώς «ειδικής εκκαθάρισης», «καθαρίζοντας» δηλαδή τα ναυπηγεία από «περιττά βάρη» και «εργασιακά δικαιώματα». Συμπέρασμα; Εκεί που τα κέρδη και οι επενδύσεις πάνε κι έρχονται, με κυβερνήσεις να εναλλάσσονται μαζί με τις ...«εξυγιάνσεις», οι εργαζόμενοι και τα δικαιώματά τους «περισσεύουν».
1483 Γεννιέται ο Ιταλός αναγεννησιακός γλύπτης, ζωγράφος και αρχιτέκτονας Ραφαήλ (Ραφαέλο Σάντι).
1897 Ξεκινά ο ελληνοτουρκικός πόλεμος, που κράτησε 30 μέρες και έληξε με ήττα της Ελλάδας. Ως αποτέλεσμα παραχώρησε μικρό κομμάτι της Θεσσαλίας στην Οθωμανική Αυτοκρατορία ενώ της επιβλήθηκαν υπέρογκες πολεμικές αποζημιώσεις, για την αποπληρωμή των οποίων αναγκάστηκε να προσφύγει σε δανεισμό.
1917 Οι ΗΠΑ κηρύσσουν τον πόλεμο κατά της Γερμανίας, προσχωρώντας στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο (1914 - 1918) με το ένα ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, αυτό της Αντάντ, εναντίον της Γερμανίας και των συμμάχων της.
1917 Στο Συνέδριο της Γκότα ιδρύεται το Ανεξάρτητο Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα της Γερμανίας. Το κόμμα υπήρξε διάσπαση του Γερμανικού Σοσιαλδημοκρατικού Κόμματος. Στο κόμμα αυτό προσχώρησε αρχικά και η ομάδα του «Σπάρτακου» (Ρ. Λούξεμπουργκ, Κ. Λίμπκνεχτ, κ.ά.). Αποχώρησε όμως στα τέλη του Δεκέμβρη του 1918 - εν μέσω της επανάστασης στη Γερμανία - για να δημιουργήσει (στις 30 του ίδιου μήνα) το Γερμανικό ΚΚ.
1919 Ο Κόκκινος Στρατός μπαίνει νικηφόρος στην Οδησσό. Καταλυτικό ρόλο στη νίκη της επανάστασης έπαιξαν τόσο η πολύπλευρη στήριξη των εργατών και αγροτών διαφόρων εθνικοτήτων, όσο και η ανάπτυξη του επαναστατικού κινήματος στα ίδια τα στρατεύματα των ιμπεριαλιστών επεμβασιών (κυρίως των Γάλλων, αλλά και των Ελλήνων).
1941 Εκδηλώνεται ταυτοχρόνως γερμανική επίθεση κατά της Ελλάδας και της Γιουγκοσλαβίας.
1944 Σφαγή της Κλεισούρας. Γερμανοί και Βούλγαροι, με επικεφαλής τον Α. Κάλτσεφ, λυσσασμένοι για την ήττα που είχαν υποστεί την προηγούμενη μέρα σε μάχη τους με τον ΕΛΑΣ, κάνουν επιδρομή στην Κλεισούρα, καίνε δεκάδες σπίτια, βασανίζουν τους κατοίκους και δολοφονούν συνολικά 233 άτομα.
1947 Ο Ν. Ζαχαριάδης περνά κρυφά τα ελληνογιουγκοσλαβικά σύνορα και φτάνει στο Βελιγράδι. Από κει στέλνει μαζί με τον Γ. Ιωαννίδη «Απόρρητες Οδηγίες» προς τον Μ. Βαφειάδη (17 Απρίλη) εκθέτοντας τα νέα καθήκοντα του ΔΣΕ. Μεταξύ αυτών: Η μετατροπή του από αντάρτικο σε τακτικό στρατό και η δημιουργία ελεύθερης περιοχής με λαϊκή δημοκρατική συγκρότηση και λειτουργία.
1957 Ο κομμουνιστής Νίκος Γκένας καταδικάζεται από το Στρατοδικείο Λάρισας δις εις θάνατο, με την κατηγορία της κατασκοπείας.
1964 Ο Νίκος Ζαχαριάδης στέλνει από τη Σοβιετική Ενωση επιστολή στον πρωθυπουργό Γ. Παπανδρέου ζητώντας να έρθει στην Ελλάδα για να δικαστεί.
1964 Πραγματοποιείται συγκέντρωση των «115» Συνεργαζόμενων Εργατοϋπαλληλικών Οργανώσεων στο Πεδίον του Αρεως με αίτημα το διώξιμο των ηγετών του κυβερνητικού συνδικαλισμού Μακρή - Θεοδώρου από τη ΓΣΕΕ.
1964 Κυκλοφορεί το έργο του Χρήστου Λεοντή «Καταχνιά».