Αλλά δεν είναι μόνο οι περικοπές που άδικα τους επιβλήθηκαν. Είναι και τα πρόσθετα χαράτσια που τους φόρτωσαν, όπως η λεγόμενη Εισφορά Αλληλεγγύης που συνεχίζουν να πληρώνουν. Ετσι, τη στιγμή που η κυβέρνηση διαφημίζει τα 210 εκατ. ευρώ του «κοινωνικού μερίσματος», με το χαράτσι της Εισφοράς Αλληλεγγύης τούς έχει αρπάξει από την τσέπη 410 εκατ. ευρώ ήδη το 2021, δηλαδή τα διπλάσια. Το ίδιο χαράτσι θα τους επιβληθεί και στις συντάξεις του 2022, επιβαρύνοντάς τους με επιπλέον 398 εκατ. ευρώ, όπως αναγράφεται στον κρατικό προϋπολογισμό. Δεν φτάνει δηλαδή που η καταλήστευση του εισοδήματος των συνταξιούχων συνεχίζεται με οποιαδήποτε κυβέρνηση, τους κοροϊδεύουν κι από πάνω με τους κυβερνητικούς πανηγυρισμούς για τα «κοινωνικά μερίσματα» και με τους «αντιπολιτευτικούς» καβγάδες για το ποιος ανακυκλώνει αποτελεσματικότερα τη φτώχεια, την ώρα μάλιστα που οι δυο τους ανταγωνίζονται σε υποσχέσεις για παροχές και διευκολύνσεις στο κεφάλαιο.

Τα ίδια με τους συνταξιούχους συμβαίνουν πάνω - κάτω και με τους υγειονομικούς. Χιλιάδες είναι οι απλήρωτες εφημερίες τους, που φτάνουν μέχρι και στο εξάμηνο. Δεκάδες χιλιάδες είναι επίσης τα χρωστούμενα από τη μη εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ, με την οποία έπρεπε να είχε επανέλθει ο μισθός τους στα επίπεδα του 2018, να είχαν αποδοθεί ο 13ος και ο 14ος μισθός. Παρ' όλα αυτά, η κυβέρνηση τους πετάει ένα ξεροκόμματο, δίνοντάς του μάλιστα τον τίτλο «μπόνους», λες και απευθύνεται σε τίποτα ...«νικητές» τηλεπαιχνιδιού. Η κοροϊδία βέβαια επαναλαμβάνεται, αφού και πέρσι είχε μοιράσει τέτοιο «μπόνους», το οποίο λίγους μήνες μετά οι υγειονομικοί αναγκάστηκαν σχεδόν να το επιστρέψουν στο κράτος μέσω της Εφορίας. Από όπου και να το πιάσει κανείς, η κοροϊδία πάει σύννεφο, κάνοντας «φύλλο και φτερό» κάθε ισχυρισμό για «πακέτα παροχών» και «μέτρα ανακούφισης», που αναμασούν από προχτές η κυβέρνηση και τα επιτελεία της.

Τα στοιχεία για την τεράστια αύξηση του πλούτου και τη συγκέντρωσή του σε ολοένα και λιγότερα χέρια γίνονται ακόμα πιο προκλητικά αν σκεφτεί κανείς ότι τη δεκαετία 2010 - 2020 η παγκόσμια οικονομία κύλησε δυο φορές σε κρίση. Την ώρα όμως που η μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία δεχόταν τη μία κατραπακιά μετά την άλλη στο εισόδημα, στα Εργασιακά, στα κοινωνικοασφαλιστικά της δικαιώματα, με περικοπές δαπανών ακόμα και για τις πιο στοιχειώδεις ανάγκες, το πλουσιότερο 10% αύξανε την περιουσία του. Οπως συνέχισε να το κάνει και μέσα στην πανδημία, οπότε εφαρμόστηκαν μια σειρά μέτρα επεκτατικής πολιτικής για τη διαχείριση της νέας κρίσης. Η τράπουλα λοιπόν είναι σημαδεμένη για τον λαό και σε ανάπτυξη και σε κρίση. Η ασύλληπτη συσσώρευση πλούτου δείχνει από τη μία τις δυνατότητες που υπάρχουν στην εποχή μας να ζήσει ο λαός καλύτερα, και από την άλλη την απόσταση που χωρίζει το σημερινό επίπεδο ζωής για τη μεγάλη λαϊκή πλειοψηφία από τις σύγχρονες ανάγκες, που συνθλίβονται στις μυλόπετρες της εκμετάλλευσης και του καπιταλιστικού κέρδους. Σύμφωνα με μελέτη της «McKinsey & Co» για τα ακίνητα περιουσιακά στοιχεία, τίτλους και υποχρεώσεις που βρίσκονται στα χέρια νοικοκυριών, κυβερνήσεων, τραπεζών και άλλων εταιρειών, ο παγκόσμιος «καθαρός πλούτος» έφτασε το 2020 στα 514 τρισ. δολάρια, από 156 τρισ. το 2000! Κατέγραψε δηλαδή αύξηση μεγαλύτερη από 300%. Περίπου το 1/3 αυτού του πλούτου βρίσκεται στην Κίνα, τη δεύτερη μεγαλύτερη οικονομία του πλανήτη, ξεπερνώντας έτσι τις ΗΠΑ, όπου οι τιμές των ακινήτων αυξήθηκαν με χαμηλότερους ρυθμούς. Και στις δυο χώρες τα 2/3 του πλούτου βρίσκονται στα χέρια του πλουσιότερου 10% του πληθυσμού, με το μερίδιο αυτό να καταγράφει ανοδικές τάσεις.

1632 Γεννιέται ο Ολλανδός φιλόσοφος Μπαρούχ Σπινόζα.

1826 Γεννιέται ο Ιταλός συγγραφέας Κάρλο Λορεντσίνι, δημιουργός του «Πινόκιο».

1859 Δημοσιεύεται «Η καταγωγή των ειδών» του Κάρολου Δαρβίνου.

1868 Γεννιέται ο Αμερικανός πιανίστας και συνθέτης Σκοτ Τζόπλιν.

1912 Ξεκινά τις εργασίες του το Συνέδριο της Β' Διεθνούς στη Βασιλεία της Ελβετίας, λίγες βδομάδες μετά την έκρηξη του Α' Βαλκανικού Πολέμου, ενόψει της διαφαινόμενης γενίκευσής του σε ευρύτερη πολεμική σύγκρουση. Ακολούθως, η απόφαση του Συνεδρίου καλούσε τους «εργάτες όλων των χωρών να αντιτάξουν στον καπιταλιστικό ιμπεριαλισμό τη δύναμη της διεθνούς αλληλεγγύης του προλεταριάτου». Δεν θα περνούσε παρά ενάμισης χρόνος ωσότου η παραπάνω απόφαση της Β' Διεθνούς, η οποία ψηφίστηκε ομόφωνα και μετ' επευφημιών από το σύνολο των αντιπροσώπων (συμπεριλαμβανομένων και των λεγόμενων «δεξιών» και «κεντρώων»), αποδειχθεί κενό γράμμα. Ωσότου η ηγεσία της διεθνούς σοσιαλδημοκρατίας, η πολιτική ηγεσία του παγκόσμιου προλεταριάτου, γίνει συνένοχη στο έγκλημα που μόλις προσφάτως είχε καταγγείλει με όλους τους τρόπους και σε όλους τους τόνους.

1918 Ιδρύεται το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ουγγαρίας. Το 1956 μετονομάστηκε σε Ουγγρικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα.

1939 Στην Τσεχοσλοβακία οι ναζιστικές δυνάμεις κατοχής εκτελούν 120 μαθητές για αντιναζιστική συνωμοσία.

1947 Το Κογκρέσο των ΗΠΑ καταδικάζει 10 καλλιτέχνες που αρνούνταν να «συνεργαστούν» με την Επιτροπή Αντιαμερικανικών Ενεργειών του γερουσιαστή Μακάρθι, καταδίδοντας τους κομμουνιστές συναδέλφους τους.

1949 Μετά από 5 σχεδόν χρόνια από την έλευσή τους, τα βρετανικά στρατεύματα φεύγουν από την Αθήνα.

1957 Πεθαίνει ο Μεξικανός ζωγράφος Ντιέγκο Ριβιέρα.

1960 Ο Καναδάς δε θα δεχτεί να εξοπλιστεί με πυρηνικά όπλα, εκτός αν του παραχωρηθεί το δικαίωμα ισότιμου ελέγχου με τους Αμερικανούς, δηλώνει ο Καναδός πρωθυπουργός Τζον Ντιφενμπέκερ.

1961 Αποπυρηνικοποιημένη ζώνη κηρύσσει την Αφρική με απόφασή της η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ.

1967 Τη σύναψη συμφωνίας μεταξύ Παρισιού και Βαγδάτης για την εκμετάλλευση του ιρακινού πετρελαίου ανακοινώνει η γαλλική κυβέρνηση, προς μεγάλη απογοήτευση των Δυτικών συμμάχων της.

1969 Επικυρώνεται, με την ταυτόχρονη υπογραφή της σε Ουάσιγκτον και Μόσχα, η Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Οπλων.

1991 Πεθαίνει ο τραγουδιστής των Queen, Φρέντι Μέρκιουρι (πραγματικό όνομα Φαρόκ Μπουλσάρα).

1993 Πεθαίνει ο Αμερικανός μπλουζ κιθαρίστας Αλμπερτ Κόλινς.