Με τη συμβολή της μαζικής λαϊκής κατακραυγής και των μεγάλων κινητοποιήσεων στις ΗΠΑ και σε όλο τον κόσμο, η καταδίκη του λευκού αστυνομικού που σκότωσε πέρσι το Μάη τον Αφροαμερικανό Τζορτζ Φλόιντ αποτέλεσε την εξαίρεση στον κανόνα, που αφήνει ατιμώρητη τη συντριπτική πλειοψηφία των χιλιάδων δολοφονιών Αφροαμερικανών από αστυνομικά πυρά. Οι Δημοκρατικοί και ο Μπάιντεν, που και πέρσι έκαναν ό,τι μπορούσαν για να χειραγωγήσουν τη λαϊκή αγανάκτηση, έσπευσαν ξανά να αρπάξουν την «ευκαιρία»: Ο Αμερικανός Πρόεδρος και η αντιπρόεδρός του κατακεραύνωσαν τον «συστημικό ρατσισμό» που βιώνουν οι μαύροι Αμερικανοί «σε όλη την Ιστορία μας», έκαναν λόγο για «γιγάντιο βήμα μπροστά», που μπορεί να γίνει «στην πορεία για δικαιοσύνη στην Αμερική», παρουσίασαν ως «λύση» το προωθούμενο νομοσχέδιο για τη «μεταρρύθμιση της αστυνομίας»... Λες και «σε όλη την Ιστορία» των ΗΠΑ δεν είναι οι Δημοκρατικοί αυτοί που εναλλάσσονται μαζί με τους Ρεπουμπλικάνους στη διακυβέρνηση, με την αστυνομική και ρατσιστική βία να εντείνονται συνεχώς... Λες και δεν συνεχίστηκαν απτόητες οι δολοφονίες Αφροαμερικανών επί κυβέρνησης Μπάιντεν - Ομπάμα. Λες και δεν συνεχίζονται και τώρα, όπως έγινε και πρόσφατα ξανά στη Μινεάπολις, με τη δολοφονία 20χρονου από λευκή αστυνομικό που τον είχε σταματήσει... για τροχαία παράβαση.

Η ένταση της κρατικής καταστολής, ο ρατσισμός, η περιθωριοποίηση, οι ταξικές διακρίσεις σε βάρος των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων στη μητρόπολη του καπιταλισμού είναι «σήμα κατατεθέν» της εκμεταλλευτικής κοινωνίας που σαπίζει, αφορά κάθε πτυχή της ζωής: Ανεργία, φτώχεια, άθλιες συνθήκες διαβίωσης, πολύμορφος αποκλεισμός από την Υγεία και την Παιδεία... Καμία «αστυνομική μεταρρύθμιση» δεν αλλάζει όλα τα παραπάνω, καμία κυβερνητική εναλλαγή δεν πρόκειται να φέρει «δικαιοσύνη» στον αμερικανικό λαό και τους λαούς όλου του κόσμου, όσο η ζωή, τα δικαιώματα και οι ανάγκες τους παραμένουν εγκλωβισμένα σ' αυτό το σάπιο σύστημα της εκμετάλλευσης. Γιατί όπως έλεγαν και οι κινητοποιήσεις που έγιναν και στη χώρα μας μετά τη δολοφονία του Φλόιντ... καπιταλισμός σημαίνει «δεν μπορώ να αναπνεύσω!».

Στην κατηγορία «ο Τοτός και η μπάλα» είναι τα... ανέκδοτα που ακούγονται απ' όταν έγινε γνωστή η πρόθεση ορισμένων από τους «ισχυρούς» του ευρωπαϊκού ποδοσφαίρου να αποσυρθούν από το εγχείρημα της Super League. Αλήθεια, με τι να πρωτογελάσει κανείς; Με την προσπάθεια να παρουσιάσουν ως... «υπεράσπιση των αξιών και των ιδανικών του ευρωπαϊκού αθλητισμού» τις κόντρες ανάμεσα στα ισχυρά ευρωπαϊκά οικονομικά συμφέροντα και τους ανταγωνιστές τους στις ΗΠΑ, στην Κίνα, στα Εμιράτα και αλλού; Τα «σπαρακτικά» δημοσιεύματα ότι UEFA και FIFA, οι πιο βρώμικοι «θεματοφύλακες» της εμπορευματοποίησης του ποδοσφαίρου, που ετοιμάζουν τη δική τους «κλειστή» ευρωπαϊκή λίγκα, έγιναν ξαφνικά «εγγυητές» του... fair play; Τις αντιδράσεις ευρωπαϊκών κυβερνήσεων, συμπεριλαμβανομένης της ελληνικής, που έχουν βάλει την υπογραφή τους ώστε τα επιχειρηματικά συμφέροντα να ασελγούν πάνω στο άθλημα που τόσο αγαπάνε οι λαοί, μετρώντας κάθε... πάσα με κέρδη και ζημιές στις μετοχές τους; `Η μήπως τα «κρύα» αστεία του ΣΥΡΙΖΑ, ότι «κέρδισε η δημοκρατία την απληστία»; Λες και το πρόβλημα είναι να γίνουν ...λιγότερο «άπληστα» τα τεράστια οικονομικά συμφέροντα που συνωστίζονται γύρω από το λαοφιλές άθλημα. Οσο και αν παίξουν το... κορόιδο, γυρνώντας την μπάλα γύρω γύρω, για να συγκαλυφτεί η πηγή του προβλήματος, η αλήθεια δεν κρύβεται: Επιχειρηματικά κέρδη και αθλητισμός για τις ανάγκες του λαού δεν συναντιούνται πουθενά. Κι αυτό το παιχνίδι μπορούν και θα το «γυρίσουν» προς όφελός τους οι λαοί, με την πάλη τους απέναντι στο κεφάλαιο και όχι με το να στοιχίζονται πίσω από τον έναν ή τον άλλο επιχειρηματικό όμιλο και «πρόεδρο».

1616 Πεθαίνει στη Μαδρίτη ο συγγραφέας του «Δον Κιχώτη», Μιγκέλ Θερβάντες.

1724 Γεννιέται ο Γερμανός ιδεαλιστής φιλόσοφος Ιμάνουελ Καντ.

1870 Γεννιέται ο Βλαντιμίρ Ιλιτς Ουλιάνοφ, ο Λένιν.

1892 Πεθαίνει ο Γάλλος συνθέτης Εντουάρ Λαλό.

1894 Πεθαίνει ο πεζογράφος και ποιητής Κώστας Κρυστάλλης.

1912 Η «Πράβδα», το επίσημο όργανο του Κόμματος των Μπολσεβίκων, αρχίζει να εκδίδεται στην Αγία Πετρούπολη (μετέπειτα Λένινγκραντ).

1915 Η πρώτη μαζική επίθεση με χημικά αέρια στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Την εξαπέλυσαν οι Γερμανοί κατά τη δεύτερη μάχη του Ιπρ, σκοτώνοντας πάνω από 6.000 στρατιώτες από τη Γαλλία και τις αποικίες σε 10 μόλις λεπτά. Πολύ περισσότεροι ήταν εκείνοι που τυφλώθηκαν.

1918 Διάταγμα του Συμβουλίου των Επιτρόπων του Λαού στην επαναστατημένη Ρωσία για την εθνικοποίηση του εξωτερικού εμπορίου.

1928 Σφοδρότατος σεισμός σημειώνεται στις 8.15 μ.μ. στην Κορινθία. Σκοτώνονται 20 άνθρωποι και 3.000 σπίτια καταστρέφονται.

1943 Στο Ανθοχώρι του Μετσόβου τμήματα του ΕΛΑΣ χτυπούν την ιταλική φρουρά που αριθμούσε 1.200 άντρες και απελευθερώνουν το Μέτσοβο.

1944 Στην Ιταλία σχηματίζεται κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας υπό τον Π. Μπαντόλιο, με τη συμμετοχή των Χριστιανοδημοκρατών, των Κομμουνιστών και των Σοσιαλιστών. Το Ιταλικό Κομμουνιστικό Κόμμα συνέχισε να μετέχει σε διάφορες αστικές κυβερνήσεις έως το 1947, όταν μετά από κυβερνητική κρίση που προκάλεσε ο πρωθυπουργός Ντε Γκάσπερι, εκδιώχθηκε μαζί με τους Σοσιαλιστές. Η περίπτωση της Ιταλίας (καθώς και της Γαλλίας κι άλλων χωρών) εκείνη την περίοδο φανέρωνε το πρόβλημα στρατηγικής στο Διεθνές Κομμουνιστικό Κίνημα, με την απομάκρυνση μιας σειράς ΚΚ από τις νομοτέλειες της σοσιαλιστικής επανάστασης και τον εγκλωβισμό τους σε κοινοβουλευτικές αυταπάτες, κ.ο.κ.

1963 Πραγματοποιείται το Δ' Παμφοιτητικό Συνέδριο (22 - 28/4/1963), το οποίο αποφασίζει τη δημιουργία της Εθνικής Φοιτητικής Ενωσης Ελλάδος (ΕΦΕΕ). Βασικά αιτήματα ήταν το 15% για την Παιδεία, η διάλυση του Σπουδαστικού Τμήματος της Ασφάλειας, καθώς και της ΕΚΟΦ και των άλλων «παρακρατικών» οργανώσεων.