Αυτές τις μέρες, που η κυβέρνηση κλιμακώνει τον αυταρχισμό με αφορμή τον γιορτασμό του Πολυτεχνείου, αναζητώντας άλλοθι και στη «γνώμη των ειδικών», τουλάχιστον ερωτήματα προκαλούν τοποθετήσεις όπως αυτές της καθηγήτριας Επιδημιολογίας και μέλους της επιτροπής των λοιμωξιολόγων, Αθ. Λινού. Θυμίζουμε ότι πρόκειται για την καθηγήτρια που πρότεινε ο ΣΥΡΙΖΑ για «κοινή υπουργό Υγείας» με την κυβέρνηση της ΝΔ, αξιολογώντας προφανώς το πλούσιο βιογραφικό της, όπου ξεχωρίζουν οι ιδιαίτεροι δεσμοί με τις ΗΠΑ, όχι μόνο εξαιτίας των σπουδών της στην Αμερική, αλλά και διά της Πρεσβείας στην Αθήνα, που την «τίμησε» με τη συμμετοχή της στην καμπάνια για την ελληνοαμερικανική συνεργασία. Σύμφωνα λοιπόν με την καθηγήτρια, εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο δεν πρέπει να γίνουν, επειδή θα υπάρξουν θάνατοι από την εξάπλωση της πανδημίας. Τι κι αν τα σωματεία και οι φορείς έχουν ξεκαθαρίσει ότι οι αγωνιστικές εκδηλώσεις θα γίνουν με όλα τα μέσα προστασίας... Τι κι αν η κυβέρνηση και το κράτος είναι οι πρώτοι και μεγαλύτεροι υπεύθυνοι για την εξάπλωση της πανδημίας, προσαρμόζοντας τα υγειονομικά πρωτόκολλα στις «αντοχές της οικονομίας», δηλαδή στα συμφέροντα και τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων... Η ευθύνη «κλωθογυρίζει» διαρκώς γύρω από τον λαό και σ' αυτό συνδράμουν και ορισμένοι «ειδικοί», που με τις απόψεις τους δίνουν άλλοθι στον κρατικό αυταρχισμό. Για να μη σχολιάσουμε βέβαια τη δήλωση της ίδιας σε άλλο κανάλι, ότι «δεν υπάρχει μελέτη η οποία να αποδεικνύει ότι μέσω της θείας κοινωνίας μεταδίδεται η νόσος». Δεν είναι η πρώτη φορά, αλλά μάλλον ούτε και η τελευταία, που ορισμένοι διαθέτουν την επιστημοσύνη τους ως «φύλλο συκής» για τις αντιδραστικές αποφάσεις...

Ανάμεσα στους πολλούς που ξεσπάθωσαν ενάντια στην επέτειο του Πολυτεχνείου περιλαμβάνεται και η πρώην βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Σ. Γιαννακά. Σε άρθρο της με θέμα την «πληγή που λέγεται ΚΚΕ», μας ενημερώνει ότι «αρκετή υπομονή έκανε» και χαρακτηρίζει «μακάβρια» την απαίτηση να τιμηθεί αγωνιστικά η επέτειος. Οπως αποδεικνύεται βέβαια, οι ανησυχίες της δεν έχουν να κάνουν με τη δημόσια υγεία, αλλά με αυτό καθαυτό το περιεχόμενο της επετείου. Οπως λέει, η Ελλάδα δεν έχει κανέναν λόγο να «παραδώσει αντιιμπεριαλιστικά μηνύματα στην αμερικάνικη πρεσβεία», καθώς δεν είμαστε σε «εμπόλεμη κατάσταση με τίποτα ιμπεριαλιστές» και δεν υπάρχει «λογικός άνθρωπος(!) που ενοχλείται γιατί έχουμε σύμμαχο τις ΗΠΑ». Οπότε, «το αντιαμερικανικό και το αντιιμπεριαλιστικό κίνημα έχασαν το λόγο ύπαρξής τους», μιας και οι μόνοι «λογικοί άνθρωποι» που απέμειναν στον τόπο είναι προφανώς ο πρέσβης των ΗΠΑ, η κυβέρνηση και τα λιβανιστήρια της... Αυτό κι αν είναι ξέπλυμα της διαχρονικής εμπλοκής στα ιμπεριαλιστικά σχέδια και τους ανταγωνισμούς, που ειδικά στις μέρες αυτές αποδεικνύεται ο «νούμερο 1» κίνδυνος για την ειρήνη στην περιοχή, την ασφάλεια του λαού και τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας. Η συγκεκριμένη όμως έχει παρελθόν σε τέτοιες «αποστολές». Ως βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, είχε εισηγηθεί εκ μέρους του κόμματός της το 2ο μνημόνιο το 2012, δηλώνοντας μάλιστα ότι είναι «αδιανόητο το "όχι" στο μνημόνιο»! Θυμίζουμε ότι μ' εκείνο το μνημόνιο, έκλεισαν 11 νοσοκομεία και περικόπηκαν κι άλλο οι προϋπολογισμοί για την Υγεία, συμβάλλοντας καθοριστικά στο σημερινό χάλι. Πάει πολύ επομένως να κουνάει το δάκτυλο στο ΚΚΕ και να παριστάνει την ...κλαίουσα για την υγεία του λαού. Αλλά ποιος έχασε την ντροπή για να τη βρει η Γιαννακά;

Την ώρα που ένα μεγάλο πλήθος εκλεγμένων συνδικαλιστών, από όλες τις παρατάξεις και σε κάθε κλάδο, υπογράφει το κείμενο καταδίκης της αυταρχικής κυβερνητικής απαγόρευσης των εκδηλώσεων για το Πολυτεχνείο, η στάση της ηγεσίας της ΓΣΕΕ έρχεται να επιβεβαιώσει για μια ακόμα φορά ότι βρίσκεται απέναντι από τα πραγματικά συμφέροντα των εργαζομένων και ότι αποτελεί στήριγμα της κυβέρνησης όχι μόνο στην αντεργατική επίθεση, αλλά και στην κλιμάκωση του αυταρχισμού που τη συνοδεύει. Σε συνέχεια λοιπόν της «πλάτης» που έβαλε στην ένταση της επίθεσης από κυβέρνηση και εργοδοσία μέσα στην πανδημία, σε συνέχεια της αφωνίας για τις νέες βάρβαρες αντεργατικές ανατροπές που ήδη παρουσίασε ο υπουργός Εργασίας, η ηγεσία της ΓΣΕΕ στην ανακοίνωσή της για το Πολυτεχνείο δεν λέει ούτε μια κουβέντα για την απαράδεκτη κυβερνητική απαγόρευση! Αντίθετα, αναλώνεται σε «μελιστάλαχτα» λόγια για τους αγώνες και τους αγωνιστές του Πολυτεχνείου, ενώ στην πράξη τους βεβηλώνει. Καμιά έκπληξη δεν προκαλεί. Για τους εργατοπατέρες της ΓΣΕΕ η επέτειος του Πολυτεχνείου δεν είναι παρά μια ακόμα ευκαιρία για να ξεπληρώσουν γραμμάτια στην κυβέρνηση και στα αφεντικά, που τους στήριξαν με νύχια και με δόντια για να παραμείνουν στις καρέκλες τους, ώστε να συνεχίσουν να χύνουν το δηλητήριο της ταξικής συναίνεσης και συνεργασίας στο συνδικαλιστικό κίνημα.

1852 Διαλύεται η Ενωση των Κομμουνιστών, που αποτέλεσε το πρώτο ουσιαστικά Κομμουνιστικό Κόμμα και την πρώτη οργανωμένη μορφή διεθνούς προλεταριακής ενότητας. Ιδρύθηκε το 1847 στο Λονδίνο, ενώ το Πρόγραμμά της, το γνωστό «Μανιφέστο του Κομμουνιστικού Κόμματος» (που συνέταξαν οι Μαρξ και Ενγκελς το 1848), υπήρξε το πρώτο προγραμματικό ντοκουμέντο του επιστημονικού κομμουνισμού. Η Ενωση των Κομμουνιστών ήταν ο προάγγελος της Α' Διεθνούς, που συγκροτήθηκε το 1864.

1869 Εγκαινιάζεται η Διώρυγα του Σουέζ.

1895 Ο Β. Ι. Λένιν ιδρύει στην Πετρούπολη την «Ενωση του αγώνα για την απελευθέρωση της εργατικής τάξης», που, παρότι στην παρανομία, εξελίχθηκε γρήγορα σε μια από τις πιο σημαντικές μαρξιστικές - επαναστατικές οργανώσεις στη Ρωσία.

1918 Στις 17 - 23 του Νοέμβρη συνέρχεται στον Πειραιά, στα γραφεία του Συνδέσμου Μηχανικών Ατμόπλοιων, το Α' Πανελλαδικό Σοσιαλιστικό Συνέδριο, ιδρυτικό του Σοσιαλιστικού Εργατικού Κόμματος Ελλάδας (ΣΕΚΕ), που το 1924 μετονομάστηκε σε ΚΚΕ (βλέπε και σελίδα 32).

1934 Φασίστες της εθνικοσοσιαλιστικής οργάνωσης «Τρίαινα» επιτίθενται στα γραφεία του «Ριζοσπάστη», μα αποκρούονται ηρωικά από την εργατική φρουρά των γραφείων. Τελικά, σπεύδει η αστυνομία σε ενίσχυση των φασιστών, σπάζει τις πόρτες και τραυματίζει με σφαίρες τριάντα υπερασπιστές του «Ριζοσπάστη». Σε απάντηση, στις 23 Νοέμβρη η εργατιά της Αθήνας πραγματοποιεί 24ωρη απεργία.

1936 Κάτω από περίεργες συνθήκες πεθαίνει ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου, αρχηγός του Εργατοαγροτικού Κόμματος και δύο φορές πρωθυπουργός της Ελλάδας (το 1924 και το 1932).

1949 Ολοκληρώνεται η μεταφορά με σοβιετικά πλοία όλων των μαχητών του Δημοκρατικού Στρατού από τη ΛΔ της Αλβανίας στη Σοβιετική Ενωση.

1962 Πεθαίνει η κομμουνίστρια συγγραφέας Γαλάτεια Καζαντζάκη.

1968 Ο Αλέκος Παναγούλης καταδικάζεται δις εις θάνατον για την απόπειρα εναντίον του δικτάτορα Παπαδόπουλου. Αρνήθηκε να ζητήσει χάρη.

1973 Κατά τη 1 τα ξημερώματα τα τανκς έχουν ζώσει το Πολυτεχνείο. Η Συντονιστική Επιτροπή προσπαθεί να διαπραγματευτεί την ασφαλή έξοδο του κόσμου. Πριν εκπνεύσει η διορία για την έξοδο των φοιτητών, ένα τανκ σπάει την κεντρική πύλη του Πολυτεχνείου και μαζί του εισβάλλουν ασφαλίτες και άντρες των ΛΟΚ, οι οποίοι επιτίθενται με λύσσα στους φοιτητές.

1974 Πραγματοποιούνται οι πρώτες μετά τη χούντα βουλευτικές εκλογές. Η Νέα Δημοκρατία έρχεται πρώτο κόμμα με 54,37% και 220 έδρες. Δεύτερο κόμμα η Ενωση Κέντρου - Νέες Δυνάμεις (20,42%) και τρίτο το ΠΑΣΟΚ (13,58%). Η Ενωμένη Αριστερά (ΚΚΕ, «ΚΚΕ εσωτ.» και ΕΔΑ) πήρε το 9,47% των ψήφων.