Παρασκευή 25 Σεπτέμβρη 2020
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Χολή...

Τη χολή τους έβγαλαν και χτες τα διάφορα γνωστά παπαγαλάκια των αστικών ΜΜΕ ενάντια στους μαθητές και τις διεκδικήσεις τους. Αφού δεν κατάφεραν προληπτικά να συκοφαντήσουν τους αγώνες τους, ταυτίζοντας τις καταλήψεις με τις διαμαρτυρίες των ψεκασμένων που αντιδρούν στη μάσκα, αφού δεν μπόρεσαν με τους εισαγγελείς και την τρομοκρατία να βάλουν φρένο στην κλιμακούμενη αγανάκτηση, προσπαθούν τώρα να απαξιώσουν τις μαζικές μαθητικές κινητοποιήσεις, να κοροϊδέψουν τα αιτήματά τους και να καλλιεργήσουν τον «κοινωνικό αυτοματισμό» σε βάρος τους. Ετσι, χτες, την ώρα που εκατοντάδες σχολεία σε όλη τη χώρα βρίσκονταν σε κατάληψη και χιλιάδες μαθητές διαδήλωναν στους δρόμους, τα ΜΜΕ έβλεπαν «Καταλήψεις 200 σχολείων για τους πιο απίθανους λόγους - Για μάσκες, καθαριότητα και... Rafale», ή «Εστίες μετάδοσης κορονοϊού τα σχολεία υπό κατάληψη». Τι είναι αυτό που τους βγάζει από τα ρούχα τους; Οτι οι μαθητές αποκαλύπτουν και καταγγέλλουν τις αντιλαϊκές προτεραιότητες της κυβέρνησης, η οποία διαθέτει για παράδειγμα δεκάδες δισ. για εξοπλισμούς, αλλά ισχυρίζεται πως δεν έχει φράγκο για να προσλάβει εκπαιδευτικούς, να αυξήσει τις αίθουσες, να διαθέσει περισσότερες καθαρίστριες στα σχολεία, προκειμένου αυτά να λειτουργούν με ασφάλεια.

... και λάσπη

Ως προς τα υπόλοιπα, οι ...έγκριτοι λοιμωξιολόγοι και δημοσιογράφοι ανέλαβαν να μας πείσουν ότι ο κορονοϊός κολλάει στις καταλήψεις, αλλά όχι στις τάξεις των 20 και 25 παιδιών, όχι στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς που χρησιμοποιούν χιλιάδες μαθητές για να μετακινούνται σαν σαρδέλες από και προς το σχολείο, όχι στους χώρους δουλειάς των γονιών τους, που έχουν μετατραπεί σε εστίες υπερμετάδοσης. Ο,τι και να πουν, ό,τι και να γράψουν, ο αγώνας των μαθητών για την προστασία της υγείας των ίδιων και των οικογενειών τους είναι πέρα για πέρα δίκαιος. Κι όσοι τους κουνάνε το δάχτυλο είναι συνένοχοι για την επικίνδυνη κατάσταση που διαμορφώνεται στα σχολεία.

Θεσμός

Σύμφωνα με δημοσιεύματα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα προτείνει να αποκτήσει μόνιμα και «θεσμικά» χαρακτηριστικά το λεγόμενο «Ταμείο Ανάκαμψης», επεκτείνοντας τη λειτουργία του και μετά την κρίση. Το ...χαρμόσυνο νέο παρουσιάζεται από τα αστικά επιτελεία περίπου σαν «το αφεντικό τρελάθηκε και μοιράζει χρήμα». Μόνο που το «αφεντικό» τα έχει τετρακόσια. Πρώτα απ' όλα, η συζήτηση επιβεβαιώνει την ανησυχία ότι το σύστημα δεν πρόκειται να ξεμπερδέψει με τις κρίσεις και επομένως χρειάζεται πιο μόνιμους μηχανισμούς και εργαλεία για τη διαχείρισή τους. Σε κάθε περίπτωση, βασικό χαρακτηριστικό αυτού του ταμείου, που προέκυψε μέσα από παζάρια και συμβιβασμούς, δεν είναι τα χρήματα που δίνει, αλλά οι όροι που το κάνει, λειτουργώντας ως ένας ακόμα μηχανισμός εποπτείας και μνημονίων διαρκείας σε βάρος των λαών. Είναι χαρακτηριστικό ότι για τα 32 δισ. που θα πάρει η ελληνική κυβέρνηση, για να επιχορηγήσει τους ομίλους, θα εκπονήσει ένα μακροπρόθεσμο πρόγραμμα αντιλαϊκών μεταρρυθμίσεων, που υπόκειται στα «Ευρωπαϊκά Εξάμηνα» και στους άλλους μηχανισμούς εποπτείας της ΕΕ, σφίγγοντας τη θηλιά στο λαιμό του λαού, ο οποίος θα πληρώσει και το χρέος από τα κονδύλια που καταλήγουν στις τσέπες των μονοπωλίων. Η εξέλιξη αυτή είναι διδακτική και για έναν ακόμη λόγο: Το συγκεκριμένο ταμείο διαφημίστηκε ως ένα αποφασιστικό βήμα για την «αμοιβαιοποίηση του χρέους» των κρατών - μελών της ΕΕ και για την «ενίσχυση της αλληλεγγύης», από τα οποία έχουν τάχα κάτι να περιμένουν οι λαοί. Επιβεβαιώνεται όμως ότι και τα δυο έχουν στόχο τη στήριξη των επιχειρηματικών ομίλων, ενώ ο λαός θα πληρώσει ξανά το λογαριασμό.

Βολική «αντιπολίτευση»

Οψιμα ανακάλυψε ο ΣΥΡΙΖΑ τους «βολικούς αρνητές της μάσκας» και ότι αυτοί βοηθούν την κυβέρνηση να «βγαίνει λάδι», όπως γράφει η χτεσινή «Αυγή». Μόνο που οι «αρνητές της μάσκας» έχουν κι άλλους «χορηγούς». Θυμίζουμε ότι ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας δήλωνε «παρών» πριν από λίγες μέρες από το βήμα της Βουλής στο προσκλητήριο της κυβέρνησης για το «μέτωπο της λογικής», ενάντια στους συνωμοσιολόγους, τους οποίους αξιοποιεί για να «βγαίνει λάδι» η πολιτική της και για να τσουβαλιάζει κάτω απ' αυτόν τον τίτλο όποιον παλεύει και διεκδικεί ουσιαστικά μέτρα προστασίας της υγείας. Ηταν, μάλιστα, η ίδια η «Αυγή» που χαρακτήριζε τους μαθητικούς αγώνες «κορονοκαταλήψεις» και τους μαθητές που παλεύουν για μέτρα προστασίας «αρνητές της μάσκας», συμβάλλοντας δηλαδή στη συκοφάντηση των κινητοποιήσεων. Εκτός λοιπόν από τους «βολικούς αρνητές» υπάρχει και η ...«βολική αντιπολίτευση» που ασκεί ο ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση. Αφού, πέρα από το γεγονός ότι οι τραγικές ελλείψεις σε Υγεία και Παιδεία έχουν και τη δική του σφραγίδα, ο πυρήνας της πολιτικής του δεν είναι άλλος από τη θωράκιση της κερδοφορίας του κεφαλαίου, κάτι που «από χέρι» υπονομεύει ακόμα και τα πιο στοιχειώδη μέτρα προστασίας του λαού από τον κορονοϊό.

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ

1974 Κυκλοφορεί το πρώτο νόμιμο φύλλο του «Ριζοσπάστη».

1838 Γεννιέται ο ποιητής Αχιλλέας Παράσχος.

1849 Πεθαίνει ο οπλαρχηγός της Επανάστασης του 1821 και μέλος της Φιλικής Εταιρείας Νικήτας Σταματελόπουλος (Νικηταράς).

1883 Δημιουργείται στη Ρωσία η πρώτη μαρξιστική ομάδα με την ονομασία «Απελευθέρωση της εργασίας».

1897 Γεννιέται ο Αμερικανός συγγραφέας Ουίλιαμ Φόκνερ, βραβευμένος με Νόμπελ Λογοτεχνίας (1949).

1903 Γεννιέται ο Αμερικανός ζωγράφος Μαρκ Ρόθκο.

1906 Γεννιέται ο μεγάλος Σοβιετικός συνθέτης Ντμίτρι Σοστακόβιτς. Για το έργο του και για τη γενικότερη προσφορά του ο Σοστακόβιτς τιμήθηκε - μεταξύ άλλων - με τον τίτλο του Καλλιτέχνη του Λαού της Σοβιετικής Ενωσης και ανακηρύχτηκε Ηρωας της Σοσιαλιστικής Εργασίας. Το έργο του συγκαταλέγεται στα κορυφαία του 20ού αιώνα.

1932 Βουλευτικές εκλογές στην Ελλάδα. Το Λαϊκό Κόμμα έρχεται οριακά πρώτο με 33,8%. Το κόμμα των Φιλελευθέρων έπονταν με 33,4%. Το Ενιαίο Μέτωπο Εργατών - Αγροτών (ΚΚΕ) έλαβε το 5% των ψήφων και εξέλεξε 10 βουλευτές.

1947 Οι μητροπολίτες Κοζάνης Ιωακείμ και Ηλείας Αντώνιος με επιστολή τους προς τον πρωθυπουργό Θ. Σοφούλη απαιτούν το σταμάτημα του εμφυλίου πολέμου.

1949 Γεννιέται ο Ισπανός σκηνοθέτης Πέδρο Αλμοδόβαρ.

1962 Η Αλγερινή Εθνοσυνέλευση, με Πρόεδρο τον Φερχάτ Αμπάς, εκλέγει πρωθυπουργό της χώρας τον Μπεν Μπελά. Το πολίτευμα της Αλγερίας προσδιορίζεται ως «Λαϊκή Δημοκρατία».

1964 Αρχίζει στη Μοζαμβίκη ένοπλη εξέγερση κατά των Πορτογάλων ιμπεριαλιστών, η οποία διαρκεί σχεδόν 12 χρόνια και οδηγεί στην ανεξαρτησία της χώρας (25/6/1975).

1970 Πεθαίνει ο Γερμανός συγγραφέας Εριχ Μαρία Ρεμάρκ.

1972 «Οχι» στην ένταξη της χώρας τους στην ΕΟΚ λένε οι Νορβηγοί, με ποσοστό 53,5%, προκαλώντας μεγάλη δυσφορία στις Βρυξέλλες.

1973 Μαζική φοιτητική διαδήλωση πραγματοποιείται στους δρόμους της Αθήνας σε ένδειξη αλληλεγγύης προς τον λαό της Χιλής, όπου οι πραξικοπηματίες με την υποστήριξη των ΗΠΑ είχαν ανατρέψει τον Σοσιαλιστή Πρόεδρο Σ. Αλιέντε και είχαν εγκαθιδρύσει στρατιωτική δικτατορία.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ