Καμία «τιμή» στους μεγαλύτερους δεν αποδίδει το ασφαλιστικό σύστημα, που τους βγάζει στη σύνταξη στα 67, με προοπτική τα 72, που τους καταδικάζει σε «ενεργό γήρανση», δηλαδή σε δουλειά μέχρι θανάτου, που τους φιλοδωρεί με συντάξεις - ψίχουλα, πετσοκομμένες από όλες τις κυβερνήσεις. Τέλος, κανένας «σεβασμός» στους γεροντότερους και συνολικά στα λαϊκά στρώματα δεν υπάρχει όταν σήμερα «το θαύμα της ιατρικής επιστήμης», η εξέλιξη της επιστήμης και της τεχνικής, επιτρέπουν καλύτερη ποιότητα ζωής, ικανοποίηση των σύγχρονων και διευρυμένων αναγκών, αλλά στο σημερινό σάπιο σύστημα συζητάμε για την ώρα που οι γιατροί θα πρέπει να διαλέξουν ποιον θα σώσουν και ποιον θα καταδικάσουν σε θάνατο, επειδή το δημόσιο σύστημα Υγείας «δεν αντέχει». Η προστασία της υγείας και της ζωής του λαού απέναντι στην επιδημία, ιδιαίτερα των μεγαλύτερων σε ηλικία, επιβάλλει τώρα να ικανοποιηθούν τα αιτήματα των υγειονομικών για ουσιαστική στήριξη του συστήματος Υγείας. Επιβάλλει να δυναμώσουν οι αγώνες του λαού για Υγεία στο ύψος των σύγχρονων αναγκών.

Η είδηση έρχεται από το μακρινό Μάλι, το οποίο έπαψε να είναι και τόσο ...μακρινό, απ' όταν η κυβέρνηση της ΝΔ ανακοίνωσε τη συμφωνία της με τη γαλλική να αποστείλει στρατιωτική δύναμη στη χώρα αυτή, όπου βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη ιμπεριαλιστική επέμβαση της Γαλλίας «για την αντιμετώπιση των τζιχαντιστών». Σύμφωνα λοιπόν με τα διεθνή πρακτορεία, την περασμένη Πέμπτη 29 στρατιώτες του στρατού του Μάλι σκοτώθηκαν και άλλοι 5 τραυματίστηκαν σε επίθεση στα βορειοανατολικά της χώρας. Λίγους μήνες πριν, το Νοέμβρη του 2019, την ίδια τύχη είχαν 13 Γάλλοι στρατιώτες σε επιχείρηση εναντίον τζιχαντιστών, στη μεθόριο μεταξύ Μάλι, Νίγηρα και Μπουρκίνα Φάσο. Στη χώρα αυτή της Δυτικής Αφρικής ο πόλεμος μαίνεται και μαζί οι ανταγωνισμοί για το ποιος θα ελέγξει τα πλούσια υπεδάφη της. Σ' αυτό το σφαγείο ετοιμάζεται να στείλει στρατιώτες η κυβέρνηση της ΝΔ, σε μια προσπάθεια να αναβαθμίσει το ρόλο της ελληνικής αστικής τάξης στην ευρύτερη περιοχή και τη συνεργασία της με τη γαλλική, στο όνομα τάχα της απόκρουσης της τουρκικής επιθετικότητας στην Ανατ. Μεσόγειο. Αλλη μια επιβεβαίωση ότι η ιμπεριαλιστική εμπλοκή συνοδεύεται από τεράστιους κινδύνους για το λαό και για τους στρατευμένους, που δεν έχουν καμιά δουλειά χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα σύνορα της χώρας.

Σε δηλώσεις του για την επιδημία, ο γγ του ΟΗΕ είπε ότι «η ανθρωπότητα βρίσκεται σε πόλεμο με τον κορονοϊό» και ότι αντιμετωπίζει «έναν κοινό εχθρό». «Είναι μια στιγμή που απαιτεί συντονισμένη, αποφασιστική και καινοτόμο πολιτική δράση από τις μεγάλες οικονομίες του κόσμου. Βρισκόμαστε σε μια κατάσταση άνευ προηγουμένου και δεν ισχύουν πλέον οι συνηθισμένοι κανόνες. Μια παγκόσμια ύφεση, ενδεχομένως διαστάσεων ρεκόρ, είναι σχεδόν βέβαιη», συμπλήρωσε. Το γεγονός ότι δεν υπάρχει δήλωση που να μη συνοδεύεται και από μια εκτίμηση για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας δείχνει τη μεγάλη ανησυχία των αστικών επιτελείων για την επίδραση της επιδημίας στα σημάδια επιβράδυνσης που καταγράφονταν πριν από την έξαρση του κορονοϊού, που όπως όλα δείχνουν θα εξελιχθεί σε ύφεση κάτω και από την επίδρασή του. Αυτό όμως οξύνει και δεν «λειαίνει» τις ιμπεριαλιστικές αντιθέσεις. Αυτό φανερώνουν άλλωστε και οι αλληλοκατηγορίες Κίνας - ΗΠΑ για το ποιος «έσπειρε» τον ιό, η αντιπαράθεση Γερμανίας - ΗΠΑ για το ποιος θα κατασκευάσει και θα χρησιμοποιήσει πρώτος το εμβόλιο, η κινητικότητα στα ιμπεριαλιστικά στρατόπεδα, ανάλογα με το ποιος προσφέρει βοήθεια σε ποιον και πάει λέγοντας. Επομένως, ο πόλεμος δεν είναι κοινός ανάμεσα στα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τα καπιταλιστικά κράτη, που ο ανταγωνισμός τους εντείνεται στο έδαφος των οικονομικών επιπτώσεων από τον κορονοϊό. Και, βέβαια, ο αντίπαλος δεν είναι κοινός ούτε ανάμεσα στο κεφάλαιο και το λαό της κάθε χώρας, όπου το αστικό κράτος προσπαθεί να διαχειριστεί την επιδημία με το μικρότερο δυνατό κόστος για την οικονομία και τα λαϊκά στρώματα δίνουν τη μάχη για να προστατέψουν την υγεία και τα δικαιώματά τους από τον οδοστρωτήρα των μέτρων διαχείρισης της επιδημίας.

1905 Πεθαίνει o Γάλλος συγγραφέας μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας Ιούλιος Βερν

1926 Γεννιέται ο Ιταλός θεατρικός συγγραφέας Ντάριο Φο, που το 1997 τιμήθηκε με Νόμπελ Λογοτεχνίας.

1927 Τμήματα του Κινεζικού Εθνικού Επαναστατικού Στρατού, στον οποίο μετέχουν από κοινού οι αστοί εθνικιστές και οι κομμουνιστές, μπαίνουν στην πόλη του Νανκίν, όπου διατηρούνται ισχυρά οικονομικά συμφέροντα πολλών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Μπροστά στην ορμητική ανάπτυξη του λαϊκού κινήματος, οι ιμπεριαλιστές αρχίζουν την ανοιχτή ένοπλη επέμβασή τους στην Κίνα.

1934 Πεθαίνει ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος (Θεόφιλος Χατζημιχαήλ).

1935 Εκτελούνται οι στρατηγοί Παπούλας και Κοιμήσης, ως πρωταίτιοι της βενιζελικής απόπειρας πραξικοπήματος της 1ης Μάρτη. Ερήμην σε θάνατο καταδικάστηκαν οι Ελευθέριος Βενιζέλος και Νικόλαος Πλαστήρας.

1943 Υστερα από πολυήμερες μάχες, ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει τα Γρεβενά.

1944 Αποδρούν από το γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Στάλαγκ Λουφτ 3 στην κατεχόμενη Πολωνία 76 κρατούμενοι. Μόλις τρεις από αυτούς καταφέρνουν να φτάσουν στην ουδέτερη Ελβετία, ενώ οι υπόλοιποι 73 συλλαμβάνονται. Από αυτούς οι 50 παραδίδονται στην Γκεστάπο και εκτελούνται χωρίς δίκη, ανάμεσά τους και ο Ελληνας ανθυποσμηναγός Σωτήρης Σκάντζικας. Το περιστατικό θα αποτυπωθεί πολλά χρόνια αργότερα στην ταινία «Η μεγάλη απόδραση».

1960 Σε Εκθεσή του προς το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, ο Παντελής Καραγκίτσης (Σίμος) καταγράφει τις αντιδράσεις των φυλακισμένων και εξορίστων γύρω από τις Αποφάσεις της 6ης Πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ. Σύμφωνα με την Εκθεση, οι σημαντικότερες από αυτές σημειώθηκαν στον Αη Στράτη και περιστράφηκαν κυρίως γύρω από τις Αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου, καθώς και τα εξής ζητήματα:

α) Την κριτική, καθαίρεση και διαγραφή του Νίκου Ζαχαριάδη. Συγκεκριμένα εκφράστηκαν απόψεις, γνώμες και ενστάσεις, όπως «τα φόρτωσαν όλα στον Νίκο», «ο Ζαχαριάδης αποτελεί κεφάλαιο για το Κόμμα μας», «δεν μπορούμε να βγάλουμε τενεκέ τον Ζαχαριάδη, γιατί τότε αυτοί θα πρέπει να 'ναι ο πάτος του τενεκέ» κ.ο.κ.

β) Την κριτική που έγινε για την αποχή από τις εκλογές του 1946 και την έναρξη του ένοπλου αγώνα του ΔΣΕ («μα δεν καταδικάζουμε - έτσι - και τον ηρωικό ένοπλο αγώνα του ΔΣΕ;»).

γ) Στην εκτίμηση του συσχετισμού δυνάμεων και στον προσδιορισμό του χαρακτήρα της επανάστασης στην Ελλάδα (βλ. Δοκίμιο Ιστορίας ΚΚΕ, Β' τόμος, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 365).

1972 Μέλη της ΚΟ Αθήνας του ΚΚΕ τοποθετούν μαγνητόφωνο με αντιδικτατορικά συνθήματα και σκορπίζουν προκηρύξεις στους κινηματογράφους της Αθήνας.

1999 Λίγο πριν τις 9 το βράδυ, οι σειρήνες ήχησαν στην Πρίστινα, στο Βελιγράδι, στην Ποντγκόριτσα, στο Νόβισαντ. Το έγκλημα άρχιζε. Η επιδρομή του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας κράτησε 78 μέρες.