Τα αντανακλαστικά που επέδειξαν οι υποψήφιοι όλων των άλλων κομμάτων ενάντια στη δημοτική αρχή Πάτρας, επειδή κατήγγειλε την παρουσία του Αμερικανού πρέσβη στην πόλη με αφορμή τον ποδηλατικό «γύρο θυσίας», χαιρέτισε τα φιλειρηνικά αισθήματα του λαού και στήριξε την ανάρτηση πανό από την Επιτροπή Ειρήνης, είναι αποκαλυπτικά. Εφτασαν μάλιστα στο σημείο ορισμένοι να ισχυριστούν ότι η συνεπής αυτή στάση της δημοτικής αρχής είναι πλήγμα για τον τουρισμό, λες και δεν ξέρει ο λαός τι πραγματικά εκπροσωπεί ο Πάιατ και τι σκοπούς υπηρετεί με τις εμφανίσεις του ανά την Ελλάδα. Σε μια περιοχή όπου οι ΑμερικανοΝΑΤΟικοί διεκδικούν τρία διαφορετικά αεροδρόμια για τις δολοφονικές αποστολές τους (Ανδραβίδα, Αραξος, Ακτιο), βάζοντας το λαό στη δίνη επικίνδυνων εξελίξεων, είναι τουλάχιστον προκλητικό να βγαίνουν οι υποψήφιοι δήμαρχοι και να αποθεώνουν τον Αμερικανό πρέσβη, που έχει αναλάβει την «εποπτεία» αυτού του βρώμικου σχεδιασμού στη χώρα μας, με ενεργή συμμετοχή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ. Ο λαός της Πάτρας έχει έναν ακόμα λόγο να τους «μαυρίσει». Η επανεκλογή της δημοτικής αρχής που στηρίζει το ΚΚΕ είναι η μόνη εγγύηση ότι ο Πάιατ και ό,τι σάπιο και επικίνδυνο εκπροσωπεί θα παραμείνουν ανεπιθύμητοι στην πόλη.

Τα επιχειρήματα με τα οποία θα πείσει «έναν νέο άνθρωπο για την ανάγκη μιας ενωμένης Ευρώπης στον 21ο αιώνα» αναλύει ο υποψήφιος της «αριστεράς» για την προεδρία της Κομισιόν, Ν. Κουέ, σε συνέντευξή του στην κυριακάτικη «Αυγή». Μεταξύ άλλων λέει: «Η Ευρώπη μπορεί να έχει πολλές αντιφάσεις. Αλλά διατήρησε για 70 χρόνια ένα κοινωνικό μοντέλο που δεν ήταν επιθετικό (...) Δεν είχε σχέση με το αμερικανικό μοντέλο, με τον ιμπεριαλισμό και την επιθετικότητα με την οποία αντιμετώπισαν οι ΗΠΑ τις συναλλαγές τους με τον υπόλοιπο κόσμο». Στον ...ιμπεριαλισμό και την επιθετικότητα των ΗΠΑ ο Κουέ αντιπαραθέτει το «κοινωνικό μοντέλο» της ΕΕ, την οποία παρουσιάζει περίπου ως «φιλειρηνική» δύναμη. Ο ...καλλωπισμός αυτός έχει βέβαια διπλή αξία, επειδή γίνεται από έναν εκπρόσωπο της λεγόμενης ευρωπαϊκής «αριστεράς», που, όπως ο ΣΥΡΙΖΑ, πρωταγωνιστεί στον εξωραϊσμό της ιμπεριαλιστικής ΕΕ.

Οι λαοί όμως θυμούνται καλά πως δεν υπάρχει ιμπεριαλιστική επέμβαση σε Ασία, Αφρική και Ευρώπη τα τελευταία 70 χρόνια που να μην πήρε μέρος η ΕΕ, είτε ως εταίρος των ΗΠΑ στο ΝΑΤΟ είτε μεμονωμένα κράτη - μέλη της, προωθώντας τα δικά τους ιδιαίτερα συμφέροντα. Σε πολλές περιπτώσεις, μάλιστα, στο τιμόνι βρίσκονταν «αριστερές» κυβερνήσεις, όπως του Ντ' Αλέμα στην Ιταλία, την περίοδο που βομβαρδιζόταν η Γιουγκοσλαβία, επιβεβαιώνοντας και μ' αυτόν τον τρόπο ότι αποτελούν πολυεργαλείο για το κεφάλαιο. Αυτά πρέπει να έχουν στο νου τους οι νέοι μπροστά στην κάλπη. Και να αποτελέσουν κριτήριο ψήφου και ενίσχυσης του ΚΚΕ τόσο ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της ΕΕ όσο και η προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ και των ομοίων του να την «ξεπλύνουν» στα μάτια των λαών.

1821 Ο Αθανάσιος Διάκος κηρύσσει την Επανάσταση στην Ανατολική Στερεά Ελλάδα. Ελληνικές δυνάμεις, με επικεφαλής τον αρματολό Πανουργιά, ελευθερώνουν την πρωτεύουσα της Φωκίδας, Σάλωνα (Αμφισσα).

1845 Γεννιέται ο Γερμανός φυσικός Βίλχελμ Κόνραντ Ρέντγκεν, που ανακάλυψε την ύπαρξη των ακτίνων Χ και την ακτινογραφία.

1922 Συνέρχεται το 11ο Συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ρωσίας (μπολσεβίκοι), που συνοψίζει τα αποτελέσματα από την εφαρμογή της Νέας Οικονομικής Πολιτικής (ΝΕΠ) και χαράσσει το καθήκον της επίθεσης ενάντια στα καπιταλιστικά στοιχεία.

1926 Μέσα σε συνθήκες άγριας καταστολής του εργατικού κινήματος (δικτατορία Θεόδωρου Πάγκαλου) συνέρχεται το 3ο Συνέδριο της ΓΣΕΕ. Παρά την τρομοκρατία και την εξαγορά συνειδήσεων και παρά την απουσία των πιο δραστήριων και συνεπών εκπροσώπων της εργατικής τάξης (στην πλειοψηφία τους κομμουνιστές) που βρίσκονταν φυλακή ή εξορία, η πλειοψηφία των συνέδρων συνέχιζε να πρόσκειται στις ταξικές δυνάμεις. Η δικτατορία (με τις ευλογίες και τη συνεργασία των ρεφορμιστών) επεμβαίνει ανοιχτά: Συλλαμβάνει 110 αντιπροσώπους και τους κρατά έγκλειστους μέχρι τη λήξη των εργασιών του Συνεδρίου. Ετσι, οι ρεφορμιστές πετυχαίνουν να αποκτήσουν την «πλειοψηφία» στο Συνέδριο και να επικαθίσουν στην ηγεσία της ΓΣΕΕ (με ψήφους 179 έναντι 168 των ταξικών σωματείων). Κατόπιν η ΓΣΕΕ προσχωρεί στη ρεφορμιστική Διεθνή του Αμστερνταμ.

1946 Ο Μίκης Θεοδωράκης μεταφέρεται σε νοσοκομείο της Αθήνας με σοβαρές κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, οι οποίες θα του προκαλέσουν μόνιμο πρόβλημα στον αριστερό οφθαλμό. Την προηγούμενη μέρα έλαβε μέρος σε συλλαλητήριο του ΚΚΕ κατά των εκλογών της 31ης Μαρτίου και συνελήφθη από την Αστυνομία, η οποία τον κακοποίησε στο νεκροτομείο της Αθήνας.

1946 Δημοσιεύεται προκήρυξη της Κεντρικής Επιτροπής του ΕΑΜ με την οποία καλεί τον λαό να απόσχει από τις εκλογές της 31ης Μάρτη.

1948 Μετά την τελευταία αποτυχία στη Μουργκάνα ο κυβερνητικός στρατός επιχειρεί και πάλι κατά του ΔΣΕ (επιχείρηση «Ιέραξ»). Οι όποιες αρχικές μικρές πρόοδοι των αστικών δυνάμεων ανατράπηκαν από τις αντεπιθέσεις του ΔΣΕ, οδηγώντας για μια ακόμη φορά την επιχείρηση σε αποτυχία (7 Απρίλη).

1958 Στον απόηχο του 20ού Συνεδρίου του ΚΚΣΕ, ο Νικολάι Μπουλγκάνιν καθαιρείται από Πρόεδρος του Υπουργικού Συμβουλίου της ΕΣΣΔ, ενώ στη συνέχεια καθαιρείται και από την ΚΕ και του αφαιρείται ο τίτλος του Στρατάρχη.

1958 Πεθαίνει ο πεζογράφος Δημοσθένης Βουτυράς.

1961 Κλείνουν οι φυλακές της Γυάρου, με τη μεταφορά σε άλλες φυλακές των τελευταίων 137 κρατουμένων, στη μεγάλη τους πλειοψηφία πολιτικών.

1968 Πεθαίνει ο Σοβιετικός κοσμοναύτης Γιούρι Γκαγκάριν.

1970 Αρχίζει η δίκη των μελών της Δημοκρατικής Αμυνας, οι περισσότεροι από τους οποίους κατηγορούνται για βομβιστικές ενέργειες κατά τη διάρκεια της δικτατορίας. Ανάμεσά τους ο Σάκης Καράγιωργας, ο Νίκος Κωνσταντόπουλος και ο στρατηγός Ιορδανίδης.

1977 Στο πλέον πολύνεκρο δυστύχημα στην ιστορία των αερομεταφορών, 562 άτομα χάνουν τη ζωή τους, μεταξύ αυτών και ένας Ελληνας, όταν «Μπόινγκ 747» της ολλανδικής «KLM» συγκρούεται κατά την απογείωσή του με αεροσκάφος του ιδίου τύπου της αμερικανικής «Παναμέρικαν», που τροχοδρομούσε στο αεροδρόμιο της Τενερίφης.