Και τι δεν κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, όσο ξεσκεπάζεται η σαπίλα της ηγεσίας της ΓΣΕΕ, προκειμένου να «βγάλει λάδι» τις δυνάμεις του (ΕΑΚ/ομάδα Βασιλόπουλου), οι οποίες μαζί με τα συνεταιράκια τους ΠΑΣΚΕ και ΔΑΚΕ προσπαθούν να επιβάλουν τα όργια νοθείας και την απροκάλυπτη παρέμβαση της εργοδοσίας στα συνδικάτα. Με μπαράζ άρθρων στην «Αυγή» αναμασούν συνέχεια τα ίδια, περί «μάχης μηχανισμών», «μακριά από τους εργαζόμενους», μπας και συσκοτίσουν τον πραγματικό χαρακτήρα της σημαντικής μάχης που δίνεται ενάντια στον εκφυλισμό. Επιστρατεύουν... καθηγητή του Παντείου να δίνει συνέντευξη στην ίδια εφημερίδα, με τις ίδιες ακριβώς φράσεις, μπας και δώσουν... επιστημονική κάλυψη σε αυτήν την επιχείρηση αποπροσανατολισμού. Με αερολογίες περί... «λύσης με διαφάνεια», πετούν την μπάλα στην εξέδρα και επιμένουν να μην δίνουν καμία απάντηση στις συγκεκριμένες καταγγελίες: Τι λένε για τα εκατοντάδες διευθυντικά στελέχη που συμμετέχουν αυτοπροσώπως σε μηχανισμούς - «σωματεία εργαζομένων», υποχρεώνουν εργαζόμενους να ψηφίσουν ό,τι τους πει το αφεντικό και φτάνουν μάλιστα να εκλέγονται αντιπρόσωποι; Τι λένε για το γεγονός ότι δεκάδες αντιπρόσωποι από τέτοια «σωματεία» πηγαίνουν σούμπιτοι στην αγκαλιά της παράταξης του ΣΥΡΙΖΑ; Τι λένε για τους «συνδικαλιστές» που είναι οι ίδιοι εργοδότες; Τι λένε για τα Εργατικά Κέντρα που εμφανίζουν αριθμό ψηφισάντων μεγαλύτερο και από το σύνολο των εργαζομένων της περιοχής τους; Να τα καταπιούν αμάσητα όλα αυτά τα συνδικάτα; 'Η μήπως είναι «εκφυλιστικό γεγονός», όπως την χαρακτηρίζουν, η μάχη που δίνεται για τη μη «νομιμοποίησή» τους, για την αποκάλυψή τους πλατιά στους εργαζόμενους; Το αίτημα είναι σαφές, αφορά κάθε εργαζόμενο και γι' αυτό πατάει τον κάλο και της κυβέρνησης: Συνδικάτα εργατών, όχι των εργοδοτών!