Νερό στο μύλο ξενοφοβικών και ρατσιστικών αντιλήψεων για την εκπαίδευση των προσφυγόπουλων έριξε ο ευρωβουλευτής Νότης Μαριάς, με πρόσφατη ομιλία του στο Ευρωκοινοβούλιο, δηλώνοντας μεταξύ άλλων ότι «η εκπαίδευση των παιδιών των προσφύγων πρέπει να παρέχεται αποκλειστικά μέσα στα κέντρα φιλοξενίας». Ο εν λόγω ευρωβουλευτής, επίσης, δεν χάνει ευκαιρία να αναπαράγει την απαράδεκτη διάκριση σε «πρόσφυγες και παράνομους μετανάστες» για τα θύματα των ιμπεριαλιστικών πολέμων και της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Την ίδια ώρα εμφανίζεται λαλίστατος σχετικά με τις γερμανικές αποζημιώσεις και αυτοπροβάλλεται σε κάθε ευκαιρία ως υπέρμαχος της αποκατάστασης των θυμάτων του ναζισμού. Δεν κολλάει, όμως, να εμφανίζεται υπερασπιστής των αποζημιώσεων για τις θηριωδίες των ναζί και την ίδια ώρα υποστηρικτής των αντιδραστικών απόψεων των σημερινών πολιτικών απογόνων τους.

Η παράταξη της «Ενωτικής Αγωνιστικής Κίνησης» στο ΕΚ Αθήνας (συμμετέχει ένα μέρος του ΜΕΤΑ και ένα κομμάτι του ΕΜΕΙΣ υπό τον Φωτόπουλο της ΔΕΗ), έβγαλε μια αισχρή ανακοίνωση την περασμένη Δευτέρα, κατηγορώντας τη ΔΑΣ και το ΠΑΜΕ για «απαράδεκτα, επικίνδυνα τυχοδιωκτικά παιγνίδια στο μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο», που «οδηγούν το συνδικαλιστικό κίνημα στο γύψο και στη διάλυση». Κατήγγειλε ακόμα ότι «η ΔΑΣ (ΠΑΜΕ), με τους χειρισμούς και τις τακτικές της στο 29ο Συνέδριο του ΕΚΑ, ξεπέρασε κάθε όριο πολιτικού θράσους, συνδικαλιστικής δεοντολογίας και τυχοδιωκτισμού» και ότι η στάση της, εντέλει, «εξώθησε σε δικαστικές ενέργειες». Δηλαδή, σε μια μακροσκελή ανακοίνωση μερικών εκατοντάδων λέξεων, μόνο μια φράση αναφερόταν στη δικαστική παρέμβαση στο ΕΚΑ, παρουσιάζοντάς την σαν αυτονόητο επακόλουθο της στάσης, που αποκάλυψε τις νοθείες και τις λοβιτούρες τους στο τελευταίο συνέδριο. Αυτά τη Δευτέρα. Χτες, η ίδια παράταξη εξέδωσε νέα ανακοίνωση, όπου καταγγέλλει ότι η πρόσφατη απόφαση του Πρωτοδικείου «καταργεί την εκλεγμένη διοίκηση του ΕΚΑ» και «συνιστά ευθεία και απαράδεκτη παρέμβαση στα εσωτερικά του συνδικαλιστικού μας κινήματος και βάζει σε τροχιά αδράνειας και ανυπαρξίας το μεγαλύτερο Εργατικό Κέντρο» (!) Δεν ξέρουμε αν έφαγαν το κράξιμο της ζωής τους από τους εργαζόμενους και αναγκάστηκαν να αλλάξουν τη ρητορική τους. Ούτε μπορούμε να φανταστούμε ποιοι εσωτερικοί συσχετισμοί επέβαλαν αυτήν την αλλαγή, με δεδομένο ότι στο ΜΕΤΑ γίνεται «μύλος Καραγιαννέικος» με τους νυν και πρώην ΣΥΡΙΖΑίους. Αυτό που σε καμιά περίπτωση, πάντως, δεν άλλαξε, είναι η επιθυμία τους να συμμορφωθεί το ΕΚΑ με τη δικαστική απόφαση και να επαναληφθεί το συνέδριο με όλους τους νόθους που αποκλείστηκαν ομόφωνα την τελευταία φορά...

Μια «αίθουσα κατανάλωσης ναρκωτικών με μικρότερο κίνδυνο» θα λειτουργεί από αύριο και στο Παρίσι, μετατρέποντας τη Γαλλία στη 10η χώρα παγκοσμίως όπου προάγεται η χρήση ναρκωτικών σε «καλές υγειονομικές συνθήκες». Πρόκειται για κάτι αντίστοιχο με τους «εποπτευόμενους σταθμούς» που πριν μερικά χρόνια είχε προταθεί να δημιουργηθούν και στην Ελλάδα, μέσα και από ν/σ του υπουργείου Υγείας.

Οι οδηγίες των υπευθύνων για το πώς θα λειτουργεί η «αίθουσα» στη γαλλική πρωτεύουσα είναι πραγματικά αποστομωτικές. «Το προσωπικό (θα) επιτηρεί και θα ετοιμάζεται να παρέμβει σε περίπτωση υπερβολικής δόσης ή αν ένας "καταναλωτής" δε βρίσκει φλέβα...», εξηγούσε ένας από αυτούς στη «Λε Μοντ».

Τι μας λένε, δηλαδή; Οτι θα γίνεται «παρέμβαση» αν ένας άνθρωπος κοντέψει να ξεψυχήσει μπροστά στα μάτια τους, αλλά κατά τα άλλα, το ίδιο το φαινόμενο που οδηγεί στο θάνατο αμέτρητους ανθρώπους σε όλον τον κόσμο θα το ανέχονται, θα το εποπτεύουν, δηλαδή θα το συντηρούν και ουσιαστικά θα συμβάλλουν στην εξάπλωσή του.

Ο «κυνισμός» δεν είναι η κατάλληλη λέξη για να χαρακτηρίσει τέτοιες «ιδέες». Είναι η σαπίλα του καπιταλιστικού συστήματος που δημιουργεί μεθόδους διαχείρισης των ναρκωτικών, αφού δεν μπορεί να την αντιμετωπίσει. Και γιατί η όλη λειτουργία του αναπαράγει καθημερινά τις αιτίες που οδηγούν νέους στα ναρκωτικά και γιατί πίσω από τη χρήση υπάρχει μια μεγάλη κερδοφόρα επιχείρηση που θα μένει ανέγγιχτη όσο θα υπάρχει το καπιταλιστικό κέρδος...

1916 Οι σιδηροδρομικοί του Λαρισαϊκού πραγματοποιούν μεγάλη και πετυχημένη απεργία.

1933 Η ναζιστική Γερμανία ανακοινώνει την αποχώρησή της από την Κοινωνία των Εθνών.

1944 Δύο μέρες μετά την απελευθέρωσή της από τον ΕΛΑΣ, βρετανικά στρατεύματα μπαίνουν στην Αθήνα.

1947 Για την ενίσχυση των αστικών στρατιωτικών δυνάμεων κατά του ΔΣΕ αποφασίζεται η συγκρότηση 40 ταγμάτων Εθνοφρουράς, συγχρηματοδοτούμενων εξίσου από την ελληνική κυβέρνηση και τις ΗΠΑ.

1948 Τμήματα της 2ης Μεραρχίας του Δημοκρατικού Στρατού μπαίνουν στο Δομοκό.

1964 Βραβεύεται με το Νόμπελ Ειρήνης ο Αμερικανός Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, υπέρμαχος των δικαιωμάτων των μαύρων.

1964 Ο Νικήτα Χρουστσόφ καθαιρείται και στη θέση του Α' Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚΣΕ εκλέγεται ο Λεονίντ Μπρέζνιεφ.

1973 Λαϊκή κινητοποίηση πραγματοποιείται στα Μέγαρα εναντίον των αναγκαστικών απαλλοτριώσεων, που αποφάσισε η χούντα, προς όφελος μεγάλων οικονομικών συγκροτημάτων, που προγραμμάτιζαν βιομηχανικές επενδύσεις. Πάνω από 10.000 άτομα συγκεντρώνονται στην κεντρική πλατεία με το σύνθημα «Αυτή η γη είναι δική μας» και απαιτούν, υπό τους ήχους των πένθιμων κωδωνοκρουσιών, ματαίωση των συμβάσεων για τη δημιουργία διυλιστηρίου και άλλων μονάδων.

1974 Ο Οργανισμός Ηνωμένων Εθνών αναγνωρίζει την Οργάνωση για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης ως μοναδικό εκπρόσωπο του παλαιστινιακού λαού. Οι ΗΠΑ αρνούνται να συνταχθούν με τον ΟΗΕ.

1990 Πεθαίνει ο Αμερικανός συνθέτης και διευθυντής ορχήστρας Λέοναρντ Μπερνστάιν.

1994 Απονέμεται από κοινού στον πρωθυπουργό του Ισραήλ Γιτζάκ Ράμπιν, τον Ισραηλινό υπουργό Εξωτερικών Σιμόν Πέρες και τον πρόεδρο της Οργάνωσης για την Απελευθέρωση της Παλαιστίνης Γιάσερ Αραφάτ το Νόμπελ Ειρήνης. Πρόκειται όμως για μια ειρήνη, που ακόμα δεν έχει έρθει για τον παλαιστινιακό λαό.