Στιγμές απίστευτου «κάλλους» εξελίσσονται στην πολυσύχναστη οδική επικοινωνία της Δυτικής Ελλάδας μέσω Ρίου - Αντίριου. Και οι ταξιδιώτες του τριήμερου είχαν την ατυχή ευκαιρία να το διαπιστώσουν για άλλη μια φορά και να γευτούν την πικρή εμπειρία στη... γέφυρα των αναστεναγμών. Γιατί μπορεί η περιβόητη ζεύξη Ρίου - Αντιρίου να δεσπόζει σε χλιδάτες μακέτες και στις πινακίδες για την ανάθεση του έργου, αλλά η ταλαιπωρία του κόσμου καλά κρατεί...

Ολο το τριήμερο επικρατούσε μια κατάσταση απερίγραπτη, ενώ οι ταξιδιώτες που επέλεξαν τις βραδινές ώρες για να πάνε στον προορισμό τους έχασαν τουλάχιστον τέσσερις ώρες για να περάσουν απέναντι. Ο λόγος, τα λίγα φεριμπότ που εκτελούν δρομολόγια τις βραδινές ώρες. Οι ταλαιπωρημένοι ταξιδιώτες που ζήτησαν εξηγήσεις από τον μοναδικό λιμενικό που βρίσκονταν εκεί το Σάββατο ξημερώματα διαπίστωσαν, για άλλη μια φορά, τις τεράστιες ευθύνες του υπουργείου Εμπορικής Ναυτιλίας και των ιδιωτικών εταιριών, που θησαυρίζουν εκμεταλλευόμενες την ασυδοσία που επικρατεί στην ακτοπλοΐα. Θύματα βέβαια και πάλι οι χιλιάδες πολίτες που θέλησαν να πάρουν μια ανάσα το τριήμερο.

Σε 1,591 τρισ. δραχμές ανέρχονται οι ιδιωτικές δαπάνες υγείας επί συνόλου 3,729 τρισ. δραχμών στην Ελλάδα σύμφωνα με στοιχεία που παρουσίασε χτες η Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας. Αυτό σε ποσοστό μεταφράζεται σε 42,66%. (Δηλαδή στις 100 δραχμές που ξοδεύονται για την υγεία οι 42,66 βγαίνουν απ' την τσέπη του ασθενούς με διάφορους τρόπους).

Αν αυτό το ποσό επιμεριστεί στα 10 εκατ. Ελληνες, τότε αντιστοιχεί σε 160.000 δραχμές το χρόνο κατά κεφαλήν δαπάνη. Δηλαδή, μια τετραμελής οικογένεια πληρώνει 640.000 δραχμές το χρόνο για φάρμακα και υγειονομικές υπηρεσίες.

Και έρχονται και άλλα νομοσχέδια παραπίσω που «απελευθερώνουν» και άλλο την αγορά. Αλίμονο δηλαδή τι μας περιμένει...

Τη χτεσινή συνάντηση του πρωθυπουργού Κ. Σημίτη με την ηγεσία του υπουργείου Υγείας, εκτός απ' τα θέματα Πρόνοιας, απασχόλησε και η οικονομική κατάσταση των νοσοκομείων.

Σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες, το θέμα επικεντρώθηκε στις αξιώσεις των νοσοκομείων απ' τα ασφαλιστικά ταμεία, που φαίνεται να ξεπερνούν τα 150 δισ. δραχμές (ενώ με τη σειρά τους τα νοσοκομεία οφείλουν προς τους προμηθευτές πάνω από 250 δισ. δραχμές).

Εκείνο που δε μάθαμε είναι αν απασχόλησαν τη σύσκεψη τα χρέη του κράτους προς τα ασφαλιστικά ταμεία, τα οποία μετριούνται σε τρισεκατομμύρια. Αλλά αυτή η πλευρά φαίνεται ότι δεν απασχολεί την κυβέρνηση, γιατί αν την απασχολούσε δε θα σχεδίαζε το ξετίναγμα των Ταμείων.

«Υπάρχει κάποιο σχόλιο από την κυβέρνηση για την ταλαιπωρία που υπέστησαν χτες οι συνταξιούχοι, αυτές τις ατελείωτες ουρές της ντροπής που είδαμε;», ρωτήθηκε χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Ιδού η απάντησή του: «Εδώ γίνεται μια τομή... Υπάρχει αλλαγή στον τρόπο καταβολής των συντάξεων... Η ταλαιπωρία αυτή αφορά έναν σχετικά μικρό αριθμό συμπολιτών μας. Αυτό, βεβαίως, δε μας ικανοποιεί... Κάθε μέρα η κατάσταση βελτιώνεται και θα έλεγα ότι βελτιώνεται με θεαματικό τρόπο».

Δηλαδή, μετά το «συγνώμη» του κ. Γιαννίτση, έχουμε τη... θεαματική βελτίωση του κ. Ρέππα. Ποιος είπε, πως δεν ισχύει η λαϊκή παροιμία, που λέει, ότι χάθηκε το φιλότιμο από τότε που βγήκε η συγνώμη..;

Αφού αν δεν ήξερες τι γίνεται και ποιοι είναι αυτοί που μιλάνε, νόμιζες ότι θα ανακοινωθεί από στιγμή σε στιγμή από τον Σημίτη η αποχώρηση της Ελλάδας από το ΝΑΤΟ και θα εμφανιστεί την επόμενη σύσσωμο το Υπουργικό Συμβούλιο, με τις βόμβες ανά χείρας...

Πάλι καλά που υπάρχουν και κάποιες τέτοιες επέτειοι να εκτονώνονται οι άνθρωποι και να μας θυμίζουν το ...ηρωικό παρελθόν τους, μήπως και ξεχάσουμε το παρόν τους.

ΟΛΟ ΚΑΙ ΧΕΙΡΟΤΕΡΑ όσα ακούγονται στο χώρο της ελληνικής αστυνομίας. Φτιάχτηκε λέει κι άλλη ειδική υπηρεσία στην Κρήτη για την αντιμετώπιση (λένε) συμμοριών, ενώ ...διευρύνονται τα όρια της άμυνας των αστυνομικών. Θα προβλέπονται ...επιθετικές ενέργειες προληπτικού χαρακτήρα!

Λες και τόσο καιρό, που δεν προβλέπονταν αυτές οι «ενέργειες», τα ΜΑΤ και τα ΕΚΑΜ κάθονταν φρόνιμα! Οπως καταλαβαίνετε, όταν θεσμοθετούνται τέτοια πράγματα, σημαίνει ότι κι όσοι δεν είχαν αποθρασυνθεί τώρα θα το κάνουν.

ΜΑ ΤΙ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝ πια είναι αυτό της Ευρωπαϊκής Ενωσης για την υγεία μας; Εχουμε κατασυγκινηθεί! Απαγορεύεται λέει ο χαρακτηρισμός των τσιγάρων ως «ελαφρών» για να μην παρασύρονται οι καπνιστές...

Μπορεί βεβαίως να υπάρχουν τα προβλήματα με τις τρελές αγελάδες, τον αφθώδη πυρετό, τις διοξίνες, τα λιπάσματα και το Σύνδρομο των Βαλκανίων και άλλες τέτοιες λεπτομέρειες, αλλά δε θα αφήσει η Ευρωπαϊκή Ενωση τις εταιρίες να μας παρασύρουν. Είναι ο φύλακας άγγελός μας.

Εδώ που τα λέμε, το τσιγάρο έχει καταντήσει το μόνο προϊόν που καταναλώνουμε - όσοι το κάνουν - εν γνώσει μας ότι βλάπτει την υγεία. Για όλα τα άλλα, απλά ...μας το αποκρύπτουν.

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την προηγούμενη Κυριακή, εκδηλώθηκε τέτοιο κρούσμα με τα διπλά αυτά χαρακτηριστικά. Δημοσιογράφος εκδοτικού συγκροτήματος παρουσίασε κατ' ...«αποκλειστικότητα» τις νέες τιμές των αντικειμενικών αξιών στα ακίνητα. Μπράβο, μπορεί να πει κάποιος. Ο άνθρωπος ιδρώνει για να κάνει καλά τη δουλιά του και ανταμείβεται, έχοντας «αποκλειστικά». Μόνο που υπάρχει μια μικρή λεπτομέρεια στην υπόθεση. Ο συγκεκριμένος δημοσιογράφος είναι και στο Γραφείο Τύπου του υπουργείου Οικονομικών, οπότε στην περίπτωσή του μάλλον έχουμε υπέρβαση κάθε μορφής δημοσιογραφικής δεοντολογίας.

Σχεδόν άδεια ήταν χτες η αίθουσα κεντρικού ξενοδοχείου της Αθήνας, στο οποίο πραγματοποιήθηκε το εκλογοαπολογιστικό συνέδριο της ΓΕΝΟΠ, όταν μιλούσε ο επί χρόνια πρόεδρος της Ομοσπονδίας και νυν Γενικός Γραμματέας Αθλητισμού Ν. Εξαρχος. Εμφανώς μουδιασμένος, ο Ν. Εξαρχος, προφανώς, από την ψυχρή υποδοχή που του επιφύλαξαν ακόμα και πρωτοκλασάτα στελέχη της ΠΑΣΚΕ, διάβασε το διοικητικό απολογισμό σε χαμηλούς τόνους.

Τι να έλεγε στους εργαζομένους της ΔΕΗ; Οτι τους χρησιμοποίησε; Ή - αν πούμε τα πράγματα με τ' όνομα τους - τους ξεπούλησε;

Χτες οι εργαζόμενοι του γύρισαν την πλάτη, και καλά έκαναν. Το ζήτημα είναι ότι το έπραξαν αργά. Το πάθημα όμως, ας γίνει μάθημα...

Εφευρετικός στο να ανακαλύπτει τρόπους για να «κάθεται ο λαός στα αβγά του» και να δοξάζει το... θεό του εκσυγχρονισμού και της ΟΝΕ, αποδεικνύεται ο Γ. Πρετεντέρης. Αδραξε έτσι την κρίση στην Τουρκία για να καταδείξει ότι «η συμμετοχή της Ελλάδας στην όαση της ΟΝΕ» είναι «η μεγαλύτερη δικαίωση για τους ηττημένους του 1922». «Η μία χώρα (Ελλάδα) πρόκοψε και η άλλη (Τουρκία) βυθίζεται στην κρίση», ισχυρίζεται έμπλεος «εθνικής» (σ.σ. διάβαζε ευρωλάγνας) «υπερηφάνειας». Και αναφωνεί: «Χίλιες φορές οι "δύο ταχύτητες" από την όπισθεν». Φυσικά διαπιστώνει ό,τι τον συμφέρει και φέρνει την πραγματικότητα στα μέτρα του. Γιατί γνωρίζει πολύ καλά ότι οι «ισχυροί φίλοι» της Τουρκίας δεν πρόκειται να την αφήσουν να «καταρρεύσει». Ηδη ο Τζ. Μπους εξέφρασε την υποστήριξή του, ενώ το ΔΝΤ έχει ανοίξει τα ταμεία του. Ξεχνάει όμως κυρίως ότι και στις δύο περιπτώσεις, τόσο στην ελληνική «επιτυχία» της ένταξης στην ΟΝΕ όσο και στην τουρκική «κρίση», την πληρώνουν οι λαοί, απέναντι στους οποίους ο Γ. Πρετεντέρης τρέφει αλλεργία και υπεροψία.

«Η κυβέρνηση έχει δείξει αξιοθαύμαστη συνέπεια στις δεσμεύσεις που ανέλαβε απέναντι στον ελληνικό λαό»!

Αυτή είναι μια δήλωση που έγινε χτες από τον Δ. Ρέππα. Την καταγράφουμε επειδή, όπως γίνεται αντιληπτό, έχει «συλλεκτική» αξία. Ειδικά τώρα που το ΠΑΣΟΚ «μετεξελίσσεται»...

Φραστικά πυροτεχνήματα και μπόλικη δόση δημαγωγίας επιστρατεύει ο Κ. Καραμανλής προκειμένου να πείσει ότι τάχα ενδιαφέρεται για τον «απλό πολίτη» και ταυτόχρονα ότι εννοεί αυτά που λέει περί διαπλεκόμενων. Στο ερώτημα που ίδιος έθεσε στην ομιλία του στην Κάρπαθο «με ποιον είσαι; με τους τραπεζίτες ή με τους πολίτες;», απάντησε: «Ε, εμείς είμαστε με τους πολίτες και κυρίως με τους λιγότερο ευνοημένους πολίτες»! Οταν, όμως, ο ίδιος στην ίδια φράση αναφέρθηκε ενδεικτικά στα προβλήματα των πανωτοκίων και της ακτοπλοΐας, αναίρεσε πλήρως τον εαυτό του... «Βεβαίως -είπε- πρέπει να υπάρχουν τράπεζες και εμείς, πάνω απ' όλα, είμαστε υπέρ του να υπάρχουν και ιδιωτικές τράπεζες. Βεβαίως, πρέπει να υπάρχουν ακτοπλοϊκές εταιρίες και βεβαίως πεδίον δόξης λαμπρόν για ιδιωτικές επιχειρήσεις». Από τη στιγμή, λοιπόν, που πάνω απ' όλα βάζει τους νόμους της αγοράς και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, πώς γίνεται να υπερασπίζεται και τα συμφέροντα των λιγότερο ευνοημένων (άραγε από το... Θεό;) πολιτών; Ο Κ. Καραμανλής, βέβαια, γνωρίζει πολύ καλά ότι δεν μπορεί να είσαι με όλους, αλλά δημαγωγεί μπας και τσιμπήσει κανένας αφελής «πολίτης».

Και όμως, το αποτέλεσμα των εκλογών της Κυριακής τους πονάει. Μπορεί να εξαντλούν κάθε δυνατότητα ώστε να μην πάρουν είδηση οι λαοί, αλλά αυτοί και έμαθαν και δεν πρόκειται να ξεχάσουν...

Οταν όμως, ο Σολάνα πήγαινε λίγο καιρό πριν και απροκάλυπτα τους δήλωνε να μην ψηφίσουν κομμουνιστές και να στηρίξουν δυνάμεις «φίλιες» στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το ΝΑΤΟ, τον ήξερε «το δρόμο» και νόμιζε πως ήξερε και τον τρόπο που θα καθόριζε τη λαϊκή βούληση. Το ίδιο πίστευαν και τα στελέχη του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας που όλο το τελευταίο διάστημα κατά την προσφιλή τους μέθοδο μπαινόβγαιναν στη χώρα για να τρομοκρατήσουν και να μοιράσουν αυταπάτες ταυτόχρονα.

Την έκαναν να «πουλιέται» σαν σκουπιδότοπος αποβλήτων στις αμερικάνικες πολυεθνικές, όπως κάποιοι άποροι στις πλούσιες ιμπεριαλιστικές χώρες, πουλούν το αίμα ή τα όργανά τους για να επιβιώσουν, μιας και τη ζωή τους την έχουν από καιρό πάρει τα μονοπώλια και η εκμετάλλευση.

Αυτό ακριβώς είναι που θέλουν να μας κρύψουν εκείνοι που τάχα δεν μπορούν τώρα να προφέρουν το όνομα της χώρας. Θέλουν να κρύψουν το γεγονός πως όταν οι λαοί παραδειγματίζονται από την άγρια πραγματικότητα του καπιταλισμού δεν πρέπει να σκύβουν το κεφάλι «στους αγάδες για να αγιάσουν...», ούτε να κοιτούν να βολευτούν στη «νέα κατάσταση» κάνοντάς την έτσι, με την παθητική τους στάση, μόνιμη... Ασχετα δε και με τις όποιες δυσκολίες και τα εμπόδια, το μήνυμα που μας έρχεται από το λαό της Μολδαβίας είναι αισιόδοξο.

Τρεις μέρες

για τη σύνταξη

τον είχαν

«σύρε κι έλα»

«το όνομά σας

δυστυχώς,

δεν είναι

στην καρτέλα

περάστε πάλι

αύριο

και ίσως κάτι

γίνει...»

τρεις μέρες

ένιωθ' ο φτωχός

το κράτος

να τον φτύνει!

* * *

Τρεις μέρες

ξεροστάλιαζε

και, θαύμα,

την Τετάρτη

«έλα, παππού,

του είπανε

τη σύνταξή σου

πάρτη»

κι όταν απομακρύνονταν

απ' το «γκισέ»,

το τζάμι,

το κράτος

«ευχαρίστησε»

με ανοιχτή

παλάμη!