Η κοροϊδία της κυβέρνησης με τα περιβόητα «ισοδύναμα» δίνει και παίρνει. Και αυτή η κοροϊδία συνοδεύει την υλοποίηση του τρίτου αντιλαϊκού μνημονίου που έχει ξεκινήσει. Ετσι, λοιπόν, ενώ παίρνονται μέτρα για το Ασφαλιστικό, τη φορολόγηση των λαϊκών νοικοκυριών και ακολουθούν και άλλα όπως Εργασιακά, ιδιωτικοποιήσεις, νέες περικοπές σε δημόσιες δαπάνες κ.λπ., η κυβέρνηση πιπιλίζει την καραμέλα των «ισοδύναμων» για να ρίξει στάχτη στα μάτια του λαού. Η αλήθεια είναι ότι το μνημόνιο ξεκάθαρα προβλέπει «ισοδύναμα», μόνο σε ό,τι αφορά την απόφαση του ΣτΕ για τις περικοπές στις συντάξεις, που πάρθηκε πριν από μερικούς μήνες. Τι σημαίνει αυτό; Οτι η κυβέρνηση το μόνο σίγουρο «ισοδύναμο» που έχει συμφωνήσει να έχει, είναι να πάρει επιπλέον αντιλαϊκά μέτρα για να ισοφαρίσει το κονδύλι που ενδεχομένως να επιστραφεί στους συνταξιούχους, κάτι που άλλωστε δεν είναι δεδομένο ότι θα γίνει. Από εκεί και πέρα, όλα τα «ισοδύναμα» δεν αφορούν μέτρα που θα ανακουφίσουν το λαό, όπως αφήνουν να εννοηθεί κυβερνητικά στελέχη, αλλά το αντίθετο. Μέτρα που θα τον επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο...

«Βόλφγκανγκ, αυτό το μνημόνιο θα μας φέρει στην ίδια κατάσταση που είμαστε σήμερα μέσα σε έξι μήνες, είναι ένα ακόμη πρόγραμμα καταδικασμένο να αποτύχει». «Ναι. Αυτό είναι ένα πρόγραμμα που θα αποτύχει, είναι σχεδιασμένο να αποτύχει». Τον παραπάνω διάλογό του με τον Γερμανό (τότε) ομόλογό του μετέφερε ο πρώην υπουργός Οικονομικών, Γιάνης Βαρουφάκης, σε συνέντευξή του σε γαλλικό ΜΜΕ, καταφεύγοντας ξανά στο γνωστό «τροπάρι» της αποτυχίας με το οποίο πολλά αστικά επιτελεία προσπαθούν να ξεπλύνουν τις αμαρτίες αστικών κυβερνήσεων και ιμπεριαλιστικών ενώσεων.

Η «αποκάλυψη», βέβαια, του διαλόγου έγινε για να ξεμπροστιαστεί η «κακιά Γερμανία» που - δήθεν - έχει εμμονή να καταστρέψει την Ελλάδα. Ομως, αν οι εκπρόσωποι των μονοπωλίων αποτυγχάνουν να βρουν διέξοδο από την κρίση ικανή να θρέψει τη δίψα τους για κέρδη, αυτό δεν αφορά τους λαούς. Ούτε και σημαίνει ότι τα σχετικά «προγράμματα», «μνημόνια» ή όπως αλλιώς αποκαλούνται τα νέα αντιλαϊκά «πακέτα» μέτρων, δεν είναι απόλυτα επιτυχημένα ως προς το τσάκισμα των εργατικών - λαϊκών δικαιωμάτων. Τα κριτήρια της αποτυχίας και της επιτυχίας για τους λαούς και για τα μονοπώλια είναι εντελώς διαφορετικά. Αυτό θέλει να κρύψει κάθε επίδοξος διαχειριστής του συστήματος, κρύβοντας τα αδιέξοδα της ίδιας της καπιταλιστικής οικονομίας προκειμένου να μαντρώσει τους λαούς πίσω από το ένα ή το άλλο μείγμα αντιλαϊκής πολιτικής.

Ετοιμη να εξετάσει το ενδεχόμενο «δημοσιονομικής ευελιξίας» λόγω της «προσφυγικής κρίσης» παρουσίασε χτες την Κομισιόν η αναπληρώτρια εκπρόσωπός της, Μίνα Αντρέεβα, δηλώνοντας ότι οι κανόνες δημοσιονομικής πειθαρχίας προβλέπουν τέτοιο ενδεχόμενο «υπό εξαιρετικές συνθήκες». Είχε προηγηθεί, προχτές, σχετικό αίτημα και από το (Γάλλο) Επίτροπο Οικονομικών Υποθέσεων, Πιερ Μοσκοβισί, ο οποίος έκανε λόγο για τη «μεγαλύτερη μετανάστευση ανθρώπων» στην Ευρώπη «από το τέλος του Β' Παγκόσμιου Πολέμου» και ζήτησε μεγαλύτερη κατανόηση, ειδικά για όσες χώρες υποδέχονται το μεγαλύτερο αριθμό των κατατρεγμένων.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι εκτός από την εξασφάλιση φτηνών εργατικών χεριών, πολλοί στη λυκοσυμμαχία σπεύδουν να αξιοποιήσουν το κυνήγι εκατομμυρίων ξεσπιτωμένων και για να επικρατήσουν στην εδώ και καιρό οξυνόμενη αντιπαράθεση για τη «δημοσιονομική πειθαρχία» στην ΕΕ. Δηλαδή, τα περιθώρια και τους τρόπους με τους οποίους κάθε αστική κυβέρνηση θα μπορεί να «προστατεύει» την ντόπια αστική τάξη από συνέπειες του διεθνούς ανταγωνισμού. Τα παιχνίδια που θα παιχτούν στις πλάτες των προσφύγων είναι πολλά, επικίνδυνα όμως όχι μόνο γι' αυτούς, αλλά για το σύνολο των λαϊκών στρωμάτων, στα κεφάλια των οποίων θα ξεσπάσει η προετοιμαζόμενη νέα αντιλαϊκή καταιγίδα.

1897 Γεννιέται ο μεγάλος Γάλλος κομμουνιστής ποιητής και πεζογράφος Λουί Αραγκόν, ο οποίος είχε σταθεί ενεργά στο πλευρό των Ελλήνων πολιτικών κρατουμένων την περίοδο μετά τον πόλεμο. Οταν το 1980 επισκέφτηκε την Αθήνα, ο Αραγκόν είχε δηλώσει σχετικά: «Νιώθω μεγάλη συγκίνηση γιατί αυτή τη στιγμή είμαι μαζί σας. Οταν επισκέπτομαι τις διάφορες χώρες δέχομαι εθιμοτυπικές επισκέψεις. Η δική σας όμως δεν είναι τέτοια. Ημουν και θα είμαι πάντα στο πλευρό του ΚΚΕ». Και όταν η αντιπροσωπεία της ΚΕ τον ευχαρίστησε γι' αυτήν τη συμπαράσταση στους εξόριστους αγωνιστές, ο Αραγκόν απάντησε: «Είστε οι σύντροφοί μου. Αυτό ήταν το ελάχιστο που μπορούσα να κάνω απέναντί σας. Ηταν χρέος τιμής». Μεταξύ των αγωνιστών, υπέρ των οποίων πρωτοστάτησε για την απελευθέρωσή τους ο Αραγκόν, ήταν και ο Γιάννης Ρίτσος. «Ο Ρίτσος είναι ο άνθρωπος με τον οποίο συνδεόμουν μέσα από τα ποιήματά του χωρίς ακόμα να τον έχω γνωρίσει προσωπικά, την εποχή που τον καταδίωκαν. Ο Ρίτσος είναι αναμφισβήτητα ένας μεγάλος Ελληνας». Οι δύο ποιητές συναντήθηκαν την ίδια μέρα που μίλησε ο Αραγκόν στο «Ριζοσπάστη».

1915 Ο ιμπεριαλιστικός συνασπισμός της Αντάντ αποβιβάζει αγγλογαλλικά στρατεύματα στη Θεσσαλονίκη.

1926 Εγκαινιάζεται η πρώτη Διεθνής Εκθεση Θεσσαλονίκης.

1929 Στο Λονδίνο υπογράφεται πρωτόκολλο για την αποκατάσταση των βρετανοσοβιετικών διπλωματικών σχέσεων, που είχαν διακοπεί από τη Βρετανία στις 27/5/1927.

1935 Τα στρατεύματα της φασιστικής Ιταλίας εισβάλλουν στην Αβησσυνία (Αιθιοπία). Αρχίζει ο ιταλο-αβησσυνιακός πόλεμος, ο οποίος θα λήξει το Μάη του 1936 με νίκη της Ιταλίας.

1936 Γεννιέται ο Αμερικανός συνθέτης Στιβ Ράιχ, πρωτοπόρος της μινιμαλιστικής μουσικής.

1943 Οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής καταστρέφουν το χωριό Λυγγιάδες Ιωαννίνων και δολοφονούν 82 άνδρες, γυναίκες και παιδιά.

1945 Γεννιέται ο μεγάλος Σοβιετικός αθλητής του τριπλούν Βίκτορ Σανέγιεφ.

1965 Το Ενωμένο Κόμμα της Κουβανικής Σοσιαλιστικής Επανάστασης μετονομάζεται σε Κομμουνιστικό Κόμμα Κούβας.

1966 Αρχίζει στο Κακουργιοδικείο Θεσσαλονίκης η δίκη για τη δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη. Τελικά στις 30/12/1966 το δικαστήριο καταδίκασε τους Γκοτζαμάνη και Εμμανουηλίδη σε 11 και 8,5 χρόνια φυλάκιση, αντίστοιχα, ενώ άλλοι 9 καταδικάστηκαν σε ποινές φυλάκισης από 3 έως 15 μήνες. Μετά την εγκαθίδρυση της στρατιωτικής δικτατορίας το 1967 αποφυλακίστηκαν όλοι.

1972 Πενήντα τέσσερις πολιτικοί κρατούμενοι των φυλακών Κορυδαλλού με έκκλησή τους προς τη Διεθνή Επιτροπή Νομικών και τη Διεθνή Αμνηστία καταγγέλλουν ότι η Ελληνική Στρατιωτική Αστυνομία συνεχίζει να χρησιμοποιεί βασανιστήρια εναντίον των κρατουμένων.

1979 Αυτοκτονεί ο φιλόσοφος Νίκος Πουλαντζάς.