Πέμπτη 8 Φλεβάρη 2001
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Οχι άλλο τσιμέντο

Γρηγοριάδης Κώστας

Αρωγός στην κυβερνητική προσπάθεια για την τσιμεντοποίηση του Ελληνικού - όπως αναμενόταν, άλλωστε - βρέθηκε ο πρόεδρος του κόμματος Φιλελευθέρων Στ. Μάνος, πλειοδοτώντας, μάλιστα.

Η μισή έκταση από τα 6.000 στρέμματα του Ελληνικού - λέει στην πρότασή του - να πωληθεί σε ιδιώτες για...«ήπια οικιστική ανάπτυξη» και με τα χρήματα που θα εξασφαλιστούν - τα υπολογίζει σε 750 δισ. δρχ., καθώς πρόκειται για έκταση «φιλέτο» - να δημιουργηθούν 30 ή και περισσότερα πάρκα σε διάφορες άλλες περιοχές της πρωτεύουσας...

Ε, όχι. Φτάνει πια. Οχι άλλα παζάρια με τους ελάχιστους ελεύθερους χώρους της Αττικής. Δε φτάνει το κτήμα Θων, το πάρκο Ελευθερίας, το πάρκο Ρηγίλλης και όλοι οι υπόλοιποι ελεύθεροι χώροι της Αττικής που δίνονται μέρα με τη μέρα βορά στα νύχια ποικιλώνυμων οικονομικών συμφερόντων, είτε τσιμεντοποιούνται με πρόσχημα την τέλεση της Ολυμπιάδας 2004; Δε φτάνει που σε κάθε Αθηναίο αναλογούν λιγότερα από 2 τετραγωνικά πράσινο - λιγότερο από όλες τις πρωτεύουσες του κόσμου;

Ο λαός του Λεκανοπεδίου δίκαια απαιτεί: και ο χώρος του Ελληνικού να μείνει ολόκληρος ελεύθερος και να γίνουν 30 και περισσότερα πάρκα στους υπόλοιπος δήμους της Αττικής.

Λύσεις υπάρχουν

Και για να μη μας αντικρούσει κανείς, «μα πού θα βρεθούν τα λεφτά», προτείνουμε μια από τις πολλές λύσεις, που εύκολα μπορεί να βρεθούν: Από τη διαφορά του συντελεστή φόρου των μεγάλων Ανωνύμων Εταιριών και επιχειρήσεων που η κυβέρνηση σκοπεύει να «χαμηλώσει» στο 35% από 40%. Να το διατηρήσει στο 40% για μια δεκαετία και με τα ποσά που θα εξασφαλιστούν να φτιάξει τα πάρκα της Αττικής και των άλλων μεγάλων πόλεων της χώρας. Ενα μέτρο που εκτός από αποτελεσματικό είναι και δίκαιο, καθώς αυτά τα μεγάλα συμφέροντα κατάντησαν πόλη - τέρας την Αθήνα. Προτάσεις και λύσεις υπάρχουν, λοιπόν. Τολμούν όμως αυτές να τις εφαρμόσουν η κυβέρνηση και ο κ. Μάνος ή και οι όποιοι άλλοι οπαδοί των «μονόδρομων» και των «νόμων της αγοράς»;

Προσγείωση υποταγής

Με γερμανική προσγείωση (μήπως και σε... γερμανικό έδαφος, όπως έχουν εξελιχθεί τα πράγματα;) ενδέχεται να «κλείσει» ο πρώτος κύκλος δοκιμών το ερχόμενο Σαββατοκύριακο στο νέο αεροδρόμιο των Σπάτων. Μάλιστα, οι δύο αρμόδιοι υπουργοί της κυβέρνησης, ΠΕΧΩΔΕ Κ. Λαλιώτης και Μεταφορών - Επικοινωνιών Χρ. Βερελής, καταβάλλουν... φιλότιμες προσπάθειες (ή μήπως τεμενάδες;) ώστε να εξασφαλιστεί η απαιτούμενη άδεια προσγείωσης αεροπλάνου της γερμανικής εταιρίας «Lufthansa», που ενδεχομένως θα εκτελεί κανονικό δρομολόγιο από τη Φρανκφούρτη στην Αθήνα.

Είναι άραγε τυχαία αυτή η επιλογή της κυβέρνησης ή υποδηλώνει την πλήρη υποταγή της στα ξένα συμφέροντα; Πάντως, σίγουρα η παραπάνω κυβερνητική απόφαση αποτελεί μια πρώτης τάξεως διαφήμιση στη γερμανική εταιρία και μια πρώτης τάξεως απαξίωση προς τον εθνικό αερομεταφορέα, που ετοιμάζεται για ανώμαλη προσγείωση σε κάποια ιδιωτικά πλοκάμια.

Το «στίγμα» του «πόθεν έσχες»

Τη στιγμή που η κυβέρνηση ξεπουλάει στο κεφάλαιο την «Ολυμπιακή», τη ΔΕΗ, τον ΟΤΕ και όλες τις κρατικές επιχειρήσεις και οργανισμούς. Τη στιγμή που λεηλατεί και κατεδαφίζει τα ασφαλιστικά Ταμεία και προσφέρει πλήθος απίστευτων «κινήτρων» και ελαφρύνσεων στο μεγάλο κεφάλαιο. Τη στιγμή που επιχειρεί να κατοχυρώσει και συνταγματικά το ασύδοτο της διαπλοκής της με τα ισχυρά οικονομικά συμφέροντα μέσω των άρθρων 14 και 15. Τη στιγμή που μέσω της αναθεώρησης του άρθρου 24 παραδίδει τα δάση βορά στους οικοπεδοφάγους και μεγαλοεργολάβους, στους οποίους παραδίδει ταυτόχρονα και τη μερίδα του λέοντος από τα μεγάλα έργα... Την ίδια στιγμή η κυβέρνηση των εκσυγχρονιστών προσποιείται ότι «ανοίγει» τάχα «μέτωπο κατά της διαφθοράς» με την υποχρέωση των δημοσίων υπαλλήλων να καταθέσουν «πόθεν έσχες».

Και ο πλέον αδαής πολίτης αντιλαμβάνεται ότι η πρεμούρα της κυβέρνησης να υποβάλουν τέτοια δήλωση οι εργαζόμενοι στο δημόσιο δεν έχει στόχο, βέβαια, την αντιμετώπιση της διαφθοράς ούτε την ενίσχυση του κύρους των υπαλλήλων που προσχηματικά και υποκριτικά επικαλείται η κυβερνητική προπαγάνδα. Αλλού το πάνε και αυτό το έχουν καταλάβει πρώτα και κύρια οι ίδιοι οι εργαζόμενοι που αντέδρασαν καθολικά σχεδόν αρνούμενοι να συμπληρώσουν τα σχετικά έντυπα που μοίρασαν οι υπηρεσίες. Αυτό που αντιλήφθηκαν οι εργαζόμενοι πρώτα και κύρια είναι ότι αντιμετωπίζονται ως «πολίτες δεύτερης κατηγορίας», γιατί ενώ υποβάλλουν στην εφορία κανονικά τα περιουσιακά στοιχεία τους και μάλιστα πληρώνοντας προκαταβολικά, εν τούτοις καλούνται να υποβληθούν εκ νέου στην προσβλητική και ευτελιστική διαδικασία του «πόθεν έσχες». Με άλλα λόγια, οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν μειωμένα δικαιώματα σε σχέση με τους άλλους εργαζόμενους. Δεύτερον, με το «πόθεν έσχες» η κυβέρνηση σαφέστατα αφήνει να εννοηθεί ότι οι εργαζόμενοι στο δημόσιο είναι στο σύνολό τους σχεδόν «δυνάμει διεφθαρμένοι». Και αυτό τη στιγμή, που έχει στη διάθεσή της χρόνια τώρα όλα τα ελεγκτικά μέσα και τους μηχανισμούς για να διαπιστώσει ποιοι είναι «διεφθαρμένοι» και «επίορκοι». Το αν δεν το κάνει τόσα χρόνια, αυτό είναι ένα θέμα που αφορά την ίδια και την πολιτική της.

Το «πόθεν έσχες», όμως, το οποίο σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να αντιμετωπίσει την όποια «διαφθορά», το χρειάζεται η κυβέρνηση για να διασύρει και να «στιγματίσει», για άλλη μια φορά, τους εργαζόμενους στο δημόσιο τομέα, ως «υπόπτους διαφθοράς». Με αυτό τον τρόπο καλλιεργεί ψεύτικες εντυπώσεις γενικότερα ότι τάχα ανοίγει ένα μέτωπο κατά της διαφθοράς και από την άλλη θέλει να αποδυναμώσει τις αντιδράσεις των εργαζομένων, ενόψει της υλοποίησης των νεοφιλελεύθερων διαρθρωτικών αλλαγών στην κρατική μηχανή, με στόχο να την καταστήσει πιο αποτελεσματική και παραγωγική για την κυρίαρχη πολιτική. Δημιουργεί διασπαστικές τάσεις ανάμεσα στους εργαζόμενους, αφού θέλει να στρέψει τμήματά τους ενάντια στους δημόσιους υπάλληλους, ως εν δυνάμει διεφθαρμένους. Με συκοφαντημένους τους δημοσίους υπαλλήλους η κυβέρνηση πιο εύκολα θα περάσει τη σύνδεση μισθού -παραγωγικότητας, την ιδιωτικοποίηση λειτουργιών και υπηρεσιών του «σκληρού πυρήνα» του κράτους, τη μετατροπή των υπαλλήλων σε πειθήνια εκτελεστικά όργανα των κυβερνητικών επιλογών, κ.ο.κ.

Οι επιδιώξεις της κυβέρνησης για το «πόθεν έσχες» είναι διάφανες και στοχεύουν στη χειραγώγηση και καθυπόταξη των εργαζομένων στο δημόσιο τομέα, στον εθισμό τους σε μια διαρκή αφαίρεση δικαιωμάτων χωρίς αντιδράσεις. Γι' αυτό και επιδεικνύει «τσαμπουκά» σε ένα τέτοιο θέμα. Ομως η καθολική άρνηση των εργαζομένων να συμμορφωθούν είναι μια ελπιδοφόρα πράξη αντίστασης, η οποία όμως πρέπει να κρατηθεί μέχρι τέλους. Αν η κυβέρνηση «σπάσει τα μούτρα της», αυτό θα είναι μια πρώτη μεγάλη νίκη προς όφελος των εργαζομένων.


Παναγιώτης ΚΑΚΑΛΗΣ

Δε μιλάνε βλάχικα οι βλάχοι;

Η είδηση αν και πέρασε στα ψιλά είναι ενδεικτική ενός κλίματος. Ο αρχιτέκτονας Σ. Μπλέτσας καταδικάστηκε από το Α΄ Τριμελές Πλημμελειοδικείο Αθήνας σε 15 μήνες φυλάκιση για «διασπορά ψευδών ειδήσεων ικανών να επιφέρουν ανησυχίες ή φόβο στους πολίτες», μετά από μήνυση του βουλευτή Σερρών της ΝΔ Ε. Χαϊτίδη.

Το... έγκλημά του ήταν πως στις 2 του Φλεβάρη «διένειμε φυλλάδιο, στο οποίο γνώριζε πως αναφερόταν ψευδώς ότι στην Ελλάδα, πέραν της ελληνικής, ομιλούνται σε μικρότερη έκταση και άλλες πέντε γλώσσες». Το φυλλάδιο ήταν του «ευρωπαϊκού γραφείου των λιγότερο διαδεδομένων γλωσσών». Μάλιστα, δε διανεμήθηκε καν, απλά δόθηκε σε κάποιον που συμμετείχε πριν μερικούς μήνες σε αντάμωμα Βλάχων στη Νάουσα. Το φαινόμενο δίωξης της έκφρασης γνώμης είχε παρατηρηθεί και στις αρχές της δεκαετίας του 1990, όταν είχε ποινικοποιηθεί κάθε άλλη άποψη στα εθνικά ζητήματα. Πάντως, μια βόλτα από το Μέτσοβο και τη γύρω περιοχή θα έπειθε τους «εθνικώς ορθώς σκεπτομένους», για το αν μιλιέται η βλάχικη γλώσσα στην Ελλάδα.

Ανακύκλωση πολιτικού προσωπικού

Παπαγεωργίου Βασίλης

Διδακτικό, για το πώς υπηρετούν τη «δημοκρατία» οι πολιτικοί υπάλληλοι των πολυεθνικών, είναι το χτεσινό τηλεγράφημα του ΑΠΕ από την Ουάσιγκτον. Διαβάστε: «Ουίλιαμ Ντέιλι και Τζέιμς Μπέικερ: εχθροί παλαιότερα, συνεργάτες τώρα. Ο Ουίλιαμ Ντέιλι, που υπερασπίστηκε τα συμφέροντα του αντιπροέδρου Αλ Γκορ στην προεκλογική εκστρατεία για την προεδρία των ΗΠΑ, θα μετέχει στο ίδιο συμβούλιο με τον Τζέιμς Μπέικερ, πρώην ειδικό απεσταλμένο του νυν προέδρου Μπους στην επίμαχη για τις προεδρικές εκλογές πολιτεία της Φλόριντας. Ο Δημοκρατικός Ουίλιαμ Ντέιλι, πρώην υπουργός Εμπορίου που πριν λίγο διάστημα υπήρξε ο επικεφαλής της προεκλογικής εκστρατείας του Αλ Γκορ, διορίστηκε στο διοικητικό συμβούλιο της εταιρίας "Electronic Data Services" (εταιρία παροχής συμβουλών και υπηρεσιών στον τομέα της πληροφορικής), σύμφωνα με ανακοίνωση της εταιρίας αυτής. Ο Ρεπουμπλικάνος Τζέιμς Μπέικερ μετέχει στο ίδιο διοικητικό συμβούλιο και έτσι οι δύο πρώην «εχθροί» τώρα θα συνεργάζονται γύρω από το ίδιο τραπέζι. Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι τώρα ο κ. Ντέιλι θα κάθεται στην καρέκλα που κατείχε έως πρόσφατα ο Ντικ Τσέινι, ο οποίος εκλέχτηκε στη θέση του αντιπροέδρου των ΗΠΑ διαδεχόμενος τον κ. Αλ Γκορ»! Ομορφος κόσμος, καπιταλιστικός.

Δεν άντεξαν άλλο τις «υποδείξεις»!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνον ο εκπρόσωπος των μουσουλμάνων στην τριμερή προεδρία της Βοσνίας Ερζεγοβίνης φαίνεται πως δεν έχει το παραμικρό πρόβλημα για τις συνεχείς επεμβάσεις και υποδείξεις ξένων παραγόντων στις υποθέσεις της χώρας του.

Προχτές, οι εκπρόσωποι των Σερβοβόσνιων και των Κροατών της Βοσνίας, στην τριμερή προεδρία της χώρας, αντίστοιχα εξαπέλυσαν βαριές κατηγορίες άμεσης ανάμειξης στις υποθέσεις της χώρας κατά του πρεσβευτή των ΗΠΑ Τόμας Μίλερ και του επικεφαλής της αποστολής του ΟΑΣΕ στη Βοσνία, (επίσης Αμερικανού) Ρόμπερτ Μπάρι, προειδοποιώντας τους με απέλαση!

«Η προεδρία σκέφτεται να αποσύρει τα διαπιστευτήριά της σε διπλωμάτες που έχουν υπερβεί τα όρια των αποστολών που διεκπεραιώνουν. Δε βρίσκονται εδώ για να επιλέγουν τους τοπικούς αξιωματούχους, για να μας λένε ποιος είναι εκσυγχρονιστής και ποιος όχι, για να ασκούν επιρροή στους ψηφοφόρους και στα ΜΜΕ» δήλωσε χαρακτηριστικά ο εκπρόσωπος των Σερβοβόσνιων, Ζίβκο Ράντισιτς, ενημερώνοντας αργότερα τους δημοσιογράφους στην Μπάνια Λούκα πως οι κύριοι Τόμας Μίλερ και Ρόμπερτ Μπάρι έχουν ήδη ενημερωθεί σχετικώς.

Δυστυχώς, όμως, ακόμη και εάν πάρουν πόδι οι Μίλερ και Μπάρι... θα αφήσουν πίσω τους άλλους «άξιους» αντικαταστάτες...

Πάμε για δεύτερο «Ραμπουγέ»;

Δεν είναι μόνον οι επιθέσεις των αυτονομιστών που ανάβουν εδώ και βδομάδες τα αίματα στην κοιλάδα του Πρέσεβο. Είναι και οι προσπάθειες που καταβάλλονται από διάφορες μεριές για την επίλυση της εκεί κρίσης, διά της επανάληψης ενός άλλου τραπεζιού «διαλόγου» και πάλι τύπου Ραμπουγέ...

Ετσι, οι αυτονομιστές του λεγόμενου «Απελευθερωτικού Στρατού Πρέσεβο, Μεντβέγια, Μπουγιάνοβατς» ανακοίνωσαν προχτές πως οι εκπρόσωποί τους σε πιθανές διαπραγματεύσεις με τους Σέρβους θα είναι οι στρατιωτικοί διοικητές και όχι μέλη του πολιτικού συμβουλίου του... μικρού «ΟΥΤΣΕΚΑ», γιατί οι πρώτοι είναι ο «κυριότερος παράγοντας στην περιοχή»!

Και ο νέος πρωθυπουργός της Σερβίας, Τζόραν Τζίντζιτς; Ο άνθρωπος που τάχθηκε με το πλευρό των εισβολέων κατά τη διάρκεια των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών κατά της χώρας του, δε φάνηκε να είχε... ανυπέρβλητο πρόβλημα... Οπως δήλωσε, οι προσπάθειες της κυβέρνησής του για την εκτόνωση της έντασης θα εντατικοποιηθούν προς την κατεύθυνση του διαλόγου, λέγοντας χαρακτηριστικά:«Αν η αλβανική κοινότητα εκτιμά ότι οι τρομοκράτες είναι κατάλληλοι εκπρόσωποι, τότε μια διαπραγμάτευση είναι εφικτή»...

Την «πάπια» η κυβέρνηση

Ενα ιδιωτικό «πανεπιστήμιο» της Γερμανίας ανακοίνωσε ότι πρόκειται να ανοίξει παράρτημα στη χώρα μας. Αμεση καταστρατήγηση του άρθρου 16 του Συντάγματος δηλαδή.

Αυτοί που έχουν αναλάβει να λανσάρουν το εγχείρημα επιδίδονται σε μια προσπάθεια να προβάλουν ως «θετική κατάκτηση την είσοδο των επιχειρήσεων στην εκπαιδευτική διαδικασία», καθώς και το γεγονός ότι «θα συντομευτούν οι σπουδές σε τρία χρόνια», ενώ θα υπάρξει «άμεση σύνδεση με γνώσεις εφαρμογής, παρά με θεωρητικές γνώσεις». Κι αυτό γιατί οι απόφοιτοι τέτοιων προγραμμάτων έχουν μικρότερο κόστος για τους εργοδότες, όταν βγαίνουν στην αγορά εργασίας!

Και μπορεί, βέβαια, ο ειδικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας να αποκλείει την αναγνώριση τέτοιων πτυχίων στην Ελλάδα, αλλά η όλη στάση της κυβέρνησης φανερώνει, πως «γλυκοκοιτάει» - τουλάχιστον - μια τέτοια προοπτική. Αλλωστε, δε θεωρούμε τυχαία την παρέμβαση βουλευτή Κέρκυρας του ΠΑΣΟΚ που χαρακτηρίζει το εγχείρημα θετικό και την πορεία προς τέτοιου είδους πανεπιστήμια - επιχειρήσεις αναπόφευκτη.

Δε νομίζει η κυβέρνηση, πως δεν την παίρνει να κάνει την «πάπια»;

Γεράκια...

Μέρα τη μέρα συμπληρώνεται η ομάδα των «γερακιών» που θα αποτελούν τη νέα ομοσπονδιακή κυβέρνηση των ΗΠΑ, υπό τον υιό Μπους, τουλάχιστον όσον αφορά την άσκηση της εξωτερικής πολιτικής. Στην παρέα του πρώην στρατηγού και νυν ΥΠΕΞ, Κόλιν Πάουελ, της υπουργού για θέματα Εθνικής Ασφαλείας, Κοντολίζα Ράις - τους δύο πιο «λευκούς» μαύρους που μπορεί να συναντήσει κανείς - αλλά και του Ντόναλντ Ράμσφιλντ στη θέση του υπουργού Αμυνας, προστέθηκε από τη Δευτέρα και ο Πολ Ουόλφοβιτς ως δεύτερος στην ιεραρχία στο υπουργείο Αμυνας.

Ο Ουόλφοβιτς, πρώην αξιωματούχος των κυβερνήσεων Ρήγκαν και Μπους, πανεπιστημιακός και διπλωμάτης, είναι γνωστός για τις «ειρηνικές» του απόψεις... ως ειδικός στις στρατηγικές υποθέσεις. Οπως ότι είναι «επιφυλακτικός» απέναντι στην Κίνα και διάκειται ευνοϊκά στην ανατροπή με τα όπλα, σε περίπτωση που αυτό δεν μπορεί να γίνει με άλλον τρόπο, του Ιρακινού Προέδρου Σαντάμ Χουσεΐν!

Μάλλον, ο καταλληλότερος άνθρωπος στην καλύτερη θέση, αφού και εμπειρία διαθέτει ως πρώην κυβερνητικό μέλος και μάλιστα από την ίδια θέση κατά την περίοδο του Πολέμου του Κόλπου, αλλά και την «πολεμοχαρή» διάθεση και πυγμή που θα τον κάνει άκρως αποτελεσματικό αν και, κυρίως, όταν παραστεί ανάγκη...

Δεν τον... ξέχασαν

Γρηγοριάδης Κώστας

Ούτε ένα μήνα δεν έμεινε... «άνεργος» ο μέχρι πρότινος ύπατος διοικητής του ΟΗΕ στο Κοσσυφοπέδιο, Μπερνάρ Κουσνέρ...

Μετά από σύσταση του Γάλλου πρωθυπουργού, Λιονέλ Ζοσπέν, ο Κουσνέρ αντικατέστησε τον υπουργό Υγείας, Ντομινίκ Ζιλό... και αναλαμβάνει από σήμερα τα υπουργικά του καθήκοντα, που είχε εγκαταλείψει τον Ιούνη του 1999, για να συμβάλλει - μεταξύ άλλων και αυτός- στη μετατροπή του Κοσσυφοπεδίου σε ένα ακόμη στρατοκρατούμενο προτεκτοράτο.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Αυτοί είναι οι τρομοκράτες

Η ανακίνηση του θέματος «τρομοκρατία», εκτός πολλών άλλων που μπορούν να σημειωθούν, έχει και ένα στοιχείο πρόκλησης. Οχι γιατί παραπέμπει ευθέως στην παροιμία «φωνάζει ο κλέφτης για να φοβηθεί ο νοικοκύρης». Οχι γιατί οι Ενωμένες Πολιτείες της Αμερικής είναι μία χώρα που βασιλεύει η βία και η τρομοκρατία. Και ούτε ασφαλώς είναι απάντηση το γεγονός ότι στη σιδερόφραχτη Ατλάντα έσκασαν μπόμπες στη διάρκεια των Ολυμπιακών. Είναι πρόκληση γιατί «στο σπίτι του κρεμασμένου δε μιλάνε για σκοινί». Κι αυτή η χώρα έχει να δείξει πολλούς κρεμασμένους από το κράτος του τρόμου που επέβαλαν και εδραίωσαν σ' αυτή τη γωνιά των Βαλκανίων ιμπεριαλιστές «σύμμαχοι».

Πρόσθετα, είναι πρόκληση τόσο από την πλευρά αυτών που εκτοξεύουν τις καταγγελίες όσο και από την πλευρά αυτών που τις αποδέχονται και προσπαθούν υποτίθεται να απαντήσουν. Γιατί με ένα στημένο απ' την κορφή (πρεσβεία), μέχρι τα νύχια (17Ν) παιχνίδι επιχειρούν, χρόνια τώρα, αυτοί οι υποστηριχτές ενός οικονομικοπολιτικού συστήματος, που βασίζεται στην τρομοκρατία, να ενοχοποιήσουν μαζικά όποιον αντιστέκεται στο φως της μέρας, είτε καταγγέλλοντας αντιστεκόμενους λαούς ως τρομοκράτες (Λίβυοι, Παλαιστίνιοι, Κούρδοι κ.ά.) είτε υποθάλπουν την τρομοκρατία (αυτό ακριβώς λέει ο Χρυσοχοΐδης όταν παίρνει τη σκυτάλη από τη 17Ν και καλεί την κοινωνία να βγει από την απάθεια και να γίνουν οι άνθρωποι χαφιές ο ένας του άλλου).

Είναι προκλητικοί, γιατί κάθε χρόνο στην ετήσια έκθεσή τους για την τρομοκρατία σαν τρομοκράτες αναφέρουν τη μία μετά την άλλη τις εθνικοαπελευθερωτικές οργανώσεις και αντιιμπεριαλιστικά κινήματα. Είναι προκλητικοί γιατί μέρα τη μέρα αυξάνουν τη μηχανή της κρατικής καταστολής (είτε αυτό εκφράζεται με μισθοφόρους στον εθνικό στρατό, είτε με αστυνομικούς ανά κοινωνική κατηγορία, είτε με μια ανεξέλεγκτη ιδιωτική αστυνομία σαν κι αυτή που σακάτεψε προχτές συνδικαλιστές στον Πειραιά).

Υπάρχει πράγματι πρόβλημα τρομοκρατίας. Δε χρειάζεται να πάμε πολύ μακριά, για να τη βρούμε. Και δε χρειάζεται να καταγγείλουμε στην αστυνομία το «μαλλιαρό» γιο της διπλανής που αγόρασε απ' το σούπερ μάρκετ γκαζάκια. Ο τρόμος βασιλεύει. Αλλά είναι αλλού. Εκεί που σχεδόν καθημερινά δικάζονται χιλιάδες αγρότες σαν τρομοκράτες. Εδώ που τρέμει καθημερινά το φυλλοκάρδι καθενός την ώρα που βλέπει αστυνόμο. Κι εκεί στα σύγχρονα γκέτο (είτε αυτά είναι εργοστάσια, είτε καλωδιωμένες επιχειρήσεις της «νέας οικονομίας») που εκατομμύρια εργαζόμενοι δε διανοούνται καν να συνδικαλιστούν. Οχι μόνο γιατί υπάρχουν συνδικαλιστές που δεν κάνουν καλά τη δουλιά τους, αλλά κύρια γιατί συνδικαλισμός σημαίνει και απόλυση. Σημαίνει να παίζεις με το γάλα των παιδιών σου. Σημαίνει να βρεθείς στο δρόμο όχι για μια και δυο μέρες αλλά για μια ζωή. Εδώ δίπλα μας είναι η τρομοκρατία. Η ίδια η κυβερνητική πολιτική σπέρνει τρόμο.

Υπάρχει, λοιπόν και πρόβλημα αντιμετώπισης της πραγματικής τρομοκρατίας. Γνωρίζουμε πως η απάντηση σ' αυτή την τρομοκρατία είναι μια δύσκολη υπόθεση. Ας αρχίσουμε δείχνοντάς την. Η ιστορία του μαζικού λαϊκού κινήματος, κύρια του εργατικού, έχει πολλά παραδείγματα να μας δώσει και για το τι πρέπει να κάνουμε. Και, πάντως, όταν οι τρομοκράτες των λαών μας καλούν να γίνουμε συνεργάτες τους, δεν τους γυρίζουμε απλά την πλάτη, αλλά αντιστεκόμαστε στη βαρβαρότητά τους. Από αυτήν την άποψη η θέση που διατύπωσε η «Δημοκρατική Συσπείρωση» πως δε χρειάζεται κανένας τρομονόμος, εκτός από άρνηση να μπει στο παιχνίδι ενός τέτοιου διαλόγου είναι και μια πρόσκληση για δράση κόντρα στην πραγματική τρομοκρατία.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ