«Δεν αγωνιστήκαμε - είπε - για να επαναπροσληφθούμε με τους όρους που δουλεύαμε επί Σαμαρά και Βενιζέλου, με 4ωρη απασχόληση. Αλλά για να έχουμε τα ίδια δικαιώματα με όλους, 8ωρο, πλήρη εργασία.

Ούτε αγωνιστήκαμε, συμπλήρωσε, για να ξαναγυρίσουμε σε προσωποπαγείς θέσεις που όταν φύγουμε από τη δουλειά θα καταργηθούν και τη δουλειά που κάνουμε θα την πάρουν οι ιδιώτες εργολάβοι, οι οποίοι θα απασχολούν εργαζόμενες με συνθήκες γαλέρας».

Και αφού αναρωτήθηκε «αν αυτό είναι το αριστερό μας πιστεύω» πρόσθεσε «εμείς θέλουμε όταν φύγουμε από τη δουλειά η θέση να υπάρχει και να την πάρουν τα "παιδιά" μας και όχι οι εργολάβοι».

Σύσκεψη πραγματοποίησε χτες η ΑΔΕΔΥ με εκπροσώπους των διαθέσιμων υπαλλήλων και των απολυμένων για το σχέδιο νόμου που παρουσίασε η συγκυβέρνηση, το οποίο, μεταξύ άλλων, δεν προβλέπει την επαναπρόσληψη διαφόρων κατηγοριών (τμήμα των καθαριστριών, εργασιακή εφεδρεία, συμβασιούχους κ.ά.), ενώ διατηρεί την «κινητικότητα» που αποτελεί εργαλείο χτυπήματος των εργασιακών δικαιωμάτων.

Συνδικαλιστής του ΣΥΡΙΖΑ, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία, πήρε το λόγο για να πει ότι «ή δέχεστε το νομοσχέδιο ή θα έρθει ο Μητσοτάκης» και θα τους απολύσει όλους. Ο στόχος του προφανής. Να κάνει τους απολυμένους και τους διαθέσιμους να διαλέξουν το λιγότερο κακό.

Είναι και αυτό μια σαφής ένδειξη ότι οι δυνάμεις του ΜΕΤΑ (συνδικαλιστική παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ) δεν έχουν δυσκολευτεί καθόλου να προσαρμοστούν στο ρόλο του κυβερνητικού συνδικαλιστή, τον οποίο άλλωστε χρόνια φλέρταραν, αφού συνδιαλέγονταν σταθερά με τις δυνάμεις που τον διαδραμάτιζαν προηγουμένως.

Θυμηθήκαμε, με αφορμή τα 2 δισ. του Γιούνκερ, που δεν αφορούν βέβαια κάτι καινούργιο, τι ακριβώς είχε σχολιάσει το Νοέμβρη του 2014 ο αντιπρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, μιλώντας εκ μέρους της Ευρωομάδας της Αριστεράς στην Ολομέλεια του Ευρωκοινοβουλίου στο Στρασβούργο, για τις ανακοινώσεις του προέδρου της Κομισιόν Ζαν - Κλοντ Γιούνκερ σχετικά με την Απασχόληση, την Ανάπτυξη και το Επενδυτικό Πακέτο.

Είχε πει: «Κύριε Γιούνκερ, δυστυχώς το περίφημο πακέτο των 300 δισεκατομμυρίων ευρώ που μας υποσχεθήκατε στις 15 Ιουλίου, είναι άδειο... είναι σταγόνα στον ωκεανό. Τι μας παρουσιάσατε; 16 δισ. από τον κοινοτικό προϋπολογισμό, και 5 δισ. από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων. Ούτε ένα ευρώ φρέσκο χρήμα! (...) Το περίφημο πακέτο σας είναι business as usual, σε μια λογική γερμανοκρατούμενης Ευρώπης και σκληρής, μονόπλευρης λιτότητας».

Αυτά, τότε... Σήμερα, περίπου το ίδιο πακέτο είναι, κατά τους αναλυτές - υποστηρικτές της κυβέρνησης, «πακέτο σωτηρίας», που δίνει μια ανάσα στη λεγόμενη «ανθρωπιστική κρίση».

Συνέχεια στην έριδα δήμων και Περιφέρειας Αττικής σχετικά με το ποιος θα έχει το βασικό ρόλο στη διαχείριση προγραμμάτων που αντιμετωπίζουν σε ένα βαθμό την ακραία φτώχεια έδωσε κυβερνητική τροπολογία, που δίνει τη δυνατότητα στις περιφέρειες «να καταρτίζουν και να υλοποιούν δράσεις και προγράμματα κοινωνικής πολιτικής για την ανακούφιση ευπαθών κοινωνικών ομάδων του πληθυσμού». Από εκπροσώπους της Κεντρικής Ενωσης Δήμων Ελλάδας (ΚΕΔΕ), η τροπολογία αυτή ερμηνεύεται περίπου ως πριμοδότηση της προσκείμενης στο κυβερνητικό κόμμα περιφερειακής αρχής Αττικής στη διαχείριση του προγράμματος «Επισιτιστική και Βασική Υλική συνδρομή» και των περίπου 330 εκατομμυρίων ευρώ που το συνοδεύουν για την παροχή τροφίμων, ρούχων, σχολικών και ειδών προσωπικής υγιεινής σε ανθρώπους που στερούνται τα στοιχειώδη αυτά αγαθά. Είχε προηγηθεί, με εκατέρωθεν ανακοινώσεις, κόντρα των δύο πλευρών για το ποιος θα διαχειριστεί το πρόγραμμα, πάνω στη βασική όμως ομοφωνία της αντιμετώπισης της φτώχειας με τέτοια προγράμματα. Ομοφωνία που συνοδεύεται από την αποδοχή των δυνάμεων στην ηγεσία της ΚΕΔΕ και της περιφερειακής αρχής του ΣΥΡΙΖΑ της πολιτικής των περικοπών στους δήμους, στο όνομα της δημοσιονομικής προσαρμογής και υποκατάστασης της όποιας κοινωνικής πρόνοιας από τέτοια προγράμματα, που απευθύνονται μόνο σε ακραίες μορφές φτώχειας.

Πολλή συζήτηση έγινε με αφορμή τις αποκαλύψεις για τον αναπληρωτή υπουργό Διοικητικής Μεταρρύθμισης, Γ. Κατρούγκαλο, που φέρεται να αναλάμβανε διάφορες δικαστικές υποθέσεις, μεταξύ των οποίων και δημοσίων υπαλλήλων που είχαν αντιδικία με το Δημόσιο. Η δικηγορική εταιρεία του κ. Κατρούγκαλου αμειβόταν - όπως συνηθίζεται σε τέτοιες περιπτώσεις - με ποσοστό επί του ποσού που διεκδικούσαν οι εργαζόμενοι. Στις εξηγήσεις που έδωσε ο κ. Κατρούγκαλος είπε, μεταξύ άλλων, ότι έκανε «αντιμνημονιακό αγώνα» μέσω αυτών των υποθέσεων. Πρέπει, λοιπόν, να σημειώσουμε ότι όταν είσαι πολιτικό στέλεχος κόμματος και εμφανίζεσαι να κάνεις και «αντιμνημονιακό αγώνα» αυτό δεν συνάδει με το να το κάνεις με ποσοστά επί των δικών! Ενα ακόμα συμπέρασμα, πάντως, που πρέπει να βγάλουν οι εργαζόμενοι από όλο αυτό είναι πως η προσφυγή στα διάφορα δικηγορικά γραφεία - που σε ορισμένες περιπτώσεις «πουλάνε» και υποσχέσεις για λύσεις - δεν μπορεί να υποκαταστήσει την ανάγκη του οργανωμένου συλλογικού αγώνα.

1905 Πεθαίνει ο Γάλλος συγγραφέας μυθιστορημάτων επιστημονικής φαντασίας Ιούλιος Βερν.

1918 Ιδρύεται το Κομμουνιστικό Κόμμα της Ουγγαρίας. Το 1956 μετονομάστηκε σε Ουγγρικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα.

1927 Τμήματα του Κινεζικού Εθνικού Επαναστατικού Στρατού (συμμετέχουν αστοί εθνικιστές και κομμουνιστές) μπαίνουν στην πόλη Νανκίν. Οι ιμπεριαλιστές επεμβαίνουν στρατιωτικά. Το σύνθημα «Κάτω τα χέρια από την Κίνα» ακούγεται δυνατά σε πολλές χώρες. Το αντιιμπεριαλιστικό περιεχόμενο που προσέδωσαν οι κομμουνιστές στη μάχη του Νανκίν, διέλυσε τη συνεργασία αστών εθνικιστών και κομμουνιστών. Οι εθνικιστές έθεσαν σε άγριο διωγμό τους κομμουνιστές.

1934 Πεθαίνει ο λαϊκός ζωγράφος Θεόφιλος (Θεόφιλος Χατζημιχαήλ).

1943 Υστερα από πολυήμερες μάχες, ο ΕΛΑΣ απελευθερώνει τα Γρεβενά.

1944 Αποδρούν από το γερμανικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Στάλαγκ Λουφτ 3, στην κατεχόμενη Πολωνία, 76 κρατούμενοι. Μόλις τρεις καταφέρνουν να φθάσουν στην ουδέτερη Ελβετία. Οι υπόλοιποι 73 συλλαμβάνονται. Από αυτούς οι 50 παραδίδονται στην Γκεστάπο και εκτελούνται χωρίς δίκη, ανάμεσά τους και ο Ελληνας ανθυποσμηναγός Σωτήρης Σκάντζικας. Το περιστατικό θα αποτυπωθεί πολλά χρόνια αργότερα στην ταινία «Η μεγάλη απόδραση».

1946 Λίγες μέρες πριν από τις εκλογές της 31/3, από τις οποίες το ΕΑΜ καλεί σε αποχή, πάνω από 100.000 λαού στη Θεσσαλονίκη συμμετέχουν σε συγκέντρωση με κύριο σύνθημα: «Αποχή - Δημοκρατία - Ανεξαρτησία». Ανάλογες μαζικές συγκεντρώσεις πραγματοποιήθηκαν επίσης σε Πειραιά, Βόλο, Πάτρα, Αγρίνιο, Τρίκαλα, Λάρισα, Λαμία, Τύρναβο, Ελασσόνα, Αγυιά, Καρδίτσα, Αμαλιάδα, Καλαμπάκα, Ξάνθη, Πρέβεζα, Ορεστιάδα, Κέρκυρα, Λευκάδα, Σύρο, Χίο, Μυτιλήνη.

1960 Σε Εκθεσή του προς το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ο Παντελής Καραγκίτσης (Σίμος) καταγράφει τις αντιδράσεις των φυλακισμένων και εξορίστων γύρω από τις αποφάσεις της 6ης Πλατιάς Ολομέλειας της ΚΕ του ΚΚΕ. Σύμφωνα με την Εκθεση, οι σημαντικότερες από αυτές σημειώθηκαν στον Αϊ - Στράτη και περιστράφηκαν κυρίως στις αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου, καθώς και τα εξής ζητήματα:

α) Την κριτική, καθαίρεση και διαγραφή του Νίκου Ζαχαριάδη. Συγκεκριμένα, εκφράστηκαν απόψεις, γνώμες και ενστάσεις, όπως «τα φόρτωσαν όλα στο Νίκο», «ο Ζαχαριάδης αποτελεί κεφάλαιο για το Κόμμα μας», κ.ά.

β) Την κριτική που έγινε για την αποχή από τις εκλογές του 1946 και την έναρξη του ένοπλου αγώνα του ΔΣΕ («μα δεν καταδικάζουμε - έτσι - και τον ηρωικό ένοπλο αγώνα του ΔΣΕ;»).

γ) Στην εκτίμηση του συσχετισμού δυνάμεων και στον προσδιορισμό του χαρακτήρα της επανάστασης στην Ελλάδα (βλ. Δοκίμιο Ιστορίας ΚΚΕ, Β' τόμος, εκδ. «Σύγχρονη Εποχή», σελ. 365).

1972 Μέλη της ΚΟΑ του ΚΚΕ τοποθετούν μαγνητόφωνο με αντιδικτατορικά συνθήματα και σκορπίζουν προκηρύξεις στους κινηματογράφους της Αθήνας.

1999 Αρχίζει η επιδρομή του ΝΑΤΟ κατά της Γιουγκοσλαβίας, που κράτησε 78 μέρες.