Εγραφε χτες, 24 / 7 / 2014, η «Αυγή»: «Η Ελλάδα έχει πάψει να θυμίζει "ευρωπαϊκή" χώρα. Οχι μόνο επειδή το ποσοστό φτώχειας είναι πάνω από 1,5 φορά μεγαλύτερο του μέσου όρου της Ευρωζώνης, αλλά επειδή βρίσκεται και μεταξύ των 4 χωρών (από τα συνολικά 28 κράτη - μέλη της Ευρωπαϊκής Ενωσης) με το υψηλότερο ποσοστό πολιτών στο όριο της φτώχειας!». Δηλαδή, αν το ποσοστό φτώχειας ήταν στο μέσο όρο της ΕΕ, θα ήταν όλα μέλι - γάλα. Αυτό λένε. Ο ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν δεν έχει πρόβλημα με τη φτώχεια, αρκεί να μην είναι μεγαλύτερη από αυτήν της ΕΕ. Αλλωστε πρόσφατα η «Αυγή» έγραφε ότι «ο καπιταλισμός δεν είναι σε κάθε χώρα ακριβώς ίδιος». Εννοώντας ότι αλλού είναι καλός για το λαό. Και ας υπάρχουν στη Γερμανία μισθοί 400 ευρώ και απλήρωτοι εργάτες. Ας παίρνει ο Ρέντσι της Ιταλίας, που είναι ενάντια στη λιτότητα, δημοσιονομικά μέτρα 36 δισ.ευρώ. Ο λαός να βγάλει συμπεράσματα.

Οτι η κυβέρνηση της χώρας της ξεκίνησε πρόγραμμα «επίπονων, αλλά αναγκαίων» διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων, παινεύτηκε χτες η Ιταλίδα υπουργός Εξωτερικών Φεντερίκα Μογκερίνι μιλώντας σε φόρουμ για μεταρρυθμιστικά μέτρα που πρέπει να εφαρμοστούν στην Κροατία.

Ενα παράδειγμα τέτοιων μεταρρυθμίσεων είναι τα μέτρα για τη διευκόλυνση των απολύσεων που έλαβε η κυβέρνηση Ρέντσι την άνοιξη. Την ίδια ώρα, προωθεί δραστική μείωση των δημόσιων δαπανών, αλλά και ρυθμίσεις που διευρύνουν τη δυνατότητα των εργοδοτών να κρατούν τους εργάτες ομήρους ελαστικών μορφών απασχόλησης. Βεβαίως, για τα μονοπώλια, αυτές οι μεταρρυθμίσεις όχι μόνο δεν είναι «επίπονες», αλλά είναι απαραίτητες και καθοριστικές για την ενίσχυση της θέσης τους έναντι ανταγωνιστών από άλλες περιοχές του πλανήτη.

Γι' αυτό και η Μογκερίνι, ως εκπρόσωπος πλέον και της προεδρεύουσας της ΕΕ Ιταλίας, έσπευσε να διευκρινίσει ότι ανάλογες μεταρρυθμίσεις πρέπει να προχωρήσουν σε όλα τα κράτη - μέλη της ΕΕ, αλλά και τις υποψήφιες προς ένταξη χώρες. Αυτές είναι οι «ελπίδες» που γεννά η κυβέρνηση Ρέντσι. Ελπίδες αποκλειστικά για λογαριασμό των μονοπωλίων και των κερδών τους.

Δεν ξενίζει η επιμονή της κυβέρνησης οι Ενοπλες Δυνάμεις της χώρας να συνεχίζουν συνεκπαιδεύσεις και κοινά γυμνάσια με μονάδες και προσωπικό από τις ΗΠΑ, να διατηρούν στενές σχέσεις με τις αντίστοιχες δυνάμεις του Ισραήλ, ενόσω μάλιστα αυτές με τις πλάτες του ευρωατλαντικού άξονα αιματοκυλούν ξανά το λαό της Παλαιστίνης. Πρόκειται για στρατηγική επιλογή της ντόπιας αστικής τάξης που επιδιώκει, μέσω και της λεγόμενης στρατιωτικής διπλωματίας, τη γεωστρατηγική της αναβάθμιση - στο μέτρο πάντα των δυνατοτήτων της - στην ευρύτερη περιοχή, ελπίζοντας να διεκδικήσει μεγαλύτερο μερίδιο από την ιμπεριαλιστική λεία από τη μοιρασιά στον τομέα ενέργειας και της μεταφοράς της. Μόνο που οι τέτοιοι σχεδιασμοί της δεν έχουν καμία σχέση με τα πραγματικά συμφέροντα του λαού. Αντίθετα, μόνο κινδύνους σημαίνουν για παραπέρα κλιμάκωση της έντασης, την οποία στο τέλος - τέλος πληρώνουν πάντα και μόνο οι λαοί. Γι' αυτό τέτοια σχέδια κυβέρνησης και συνολικά της αστικής τάξης πρέπει να σημάνουν συναγερμό για το λαϊκό κίνημα, για εγρήγορση και δράση ώστε να τα ματαιώσει στην πράξη.

1814 Ο Βρετανός μηχανικός και εφευρέτης Τζορτζ Στέφενσον πατεντάρει την ατμομηχανή.

1822 Καταστροφή της στρατιάς του Δράμαλη από τον Κολοκοτρώνη.

1893 Εγκαινιάζεται η Διώρυγα της Κορίνθου.

1894 Ξεκινά ο Α' Ιαπωνοκινεζικός Πόλεμος, ο οποίος έληξε στις 17/4/1895 με νίκη των Ιαπώνων.

1919 Με μήνυμά της προς τον κινεζικό λαό, η σοβιετική κυβέρνηση δηλώνει πως παραιτείται από όλες τις κατακτήσεις και τα προνόμια που είχε η τσαρική Ρωσία στην Κίνα.

1922 Ιδρύεται το Κομμουνιστικό Κόμμα Ιαπωνίας.

1929 Με τη θετική ψήφο της συντριπτικής πλειοψηφίας των βουλευτών και των δύο αστικών κομμάτων, του Λαϊκού και του Κόμματος των Φιλελευθέρων, το βενιζελικό Ιδιώνυμο γίνεται νόμος του κράτους (Ν. 4229/1929).

1934 Φασιστικό πραξικόπημα επικρατεί στην Αυστρία. Δολοφονείται ο καγκελάριος Ντόλφους.

1935 Στη Μόσχα συνέρχεται το 7ο Συνέδριο της Κομμουνιστικής Διεθνούς με τη συμμετοχή αντιπροσωπειών από κομμουνιστικά κόμματα 65 χωρών. Εθεσε ως κεντρικό καθήκον όλων των ΚΚ την πάλη ενάντια στην απειλή του φασισμού και του πολέμου και την υπεράσπιση της ΕΣΣΔ. Στο επίπεδο της στρατηγικής επανέφερε τη λογική των σταδίων, δηλαδή της ενδιάμεσης εξουσίας ανάμεσα σε καπιταλισμό - σοσιαλισμό, προσαρμόζοντας ανάλογα και την πολιτική των συμμαχιών των ΚΚ (με την πρόταξη των Λαϊκών Μετώπων και τη συμμαχία με τους σοσιαλδημοκράτες). Η ιστορική πείρα έδειξε ότι η στρατηγική των σταδίων δεν επιβεβαιώθηκε σε καμιά χώρα, ήταν λαθεμένη. Ο εθνικοαπελευθερωτικός αγώνας και η πάλη κατά του φασισμού στη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου δεν οδήγησε (με εξαίρεση τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης όπου βάρυνε η παρουσία του Κόκκινου Στρατού) στην κατάκτηση της εργατικής εξουσίας, παρά το τεράστιο κύρος και τη δύναμη που απέκτησαν τα ΚΚ την εν λόγω περίοδο.

1943 Ολοκαύτωμα στη Μουσιωτίτσα της Ηπείρου. Οι γερμανικές δυνάμεις κατοχής δολοφονούν και τους 154 κατοίκους της.

1943 Στις Σέρρες, στο βουλγαρικό στρατοδικείο δικάζεται ομάδα κομμουνιστών, από τους οποίους οι Κ. Πορτάλης, Σ. Ζαργάλης, Γ. Παύλος, Σ. Ροδόπουλος, Ι. Κωνσταντινίδης, Ν. Βοζακίδης καταδικάζονται σε θάνατο.

1947 Αγρια σφαγή από χωροφύλακες 30 γυναικών στη Νιγρίτα. Σφάζουν ακόμη και βρέφη 6 μηνών.

1947 Δύο τάγματα του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας μπαίνουν στα Γρεβενά.

1952 Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, στηριζόμενο - σε μεγάλο βαθμό - σε πληροφορίες στελεχών από την Ελλάδα, καθώς και στην πρωτοβουλία του Πλουμπίδη να δημοσιοποιήσει επιστολή, με την οποία αναλάμβανε την ευθύνη του παράνομου μηχανισμού του ΚΚΕ, ενώ υπεύθυνος ήταν ο Μπελογιάννης, βγάζει απόφαση «για τον Νίκο Πλουμπίδη (Μπάρμπα)», με την οποία τον διαγράφει, χρησιμοποιώντας ιδιαίτερα σκληρούς, άδικους και απαράδεκτους χαρακτηρισμούς (του προδότη, του χαφιέ, κ.λπ.).

Ο Πλουμπίδης, όχι μόνο δεν αποκήρυξε το ΚΚΕ, αλλά και το υπεράσπισε μέχρι την τελευταία του πνοή. «Δε με χωρίζει καμιά διαφορά με την ηγεσία του κόμματός μου», τόνιζε στην εφημερίδα «Προοδευτική Αλλαγή» της 25/7/1954. «Η ανακοίνωση του κόμματος περί αποκηρύξεώς μου είχε σκοπό να προφυλάξει το κόμμα από έναν υποτιθέμενο εχθρό και οφείλεται σε σφαλερές ενδείξεις και υποβολιμαίες πληροφορίες. Πάντως, πιστεύω ότι το κόμμα θα επανεξετάσει εν καιρώ το ζήτημα». Αυτό έγινε στην 9η Ολομέλεια της ΚΕ το 1958.

1962 Μαχητικό συλλαλητήριο χιλιάδων σταφιδοπαραγωγών του Ηρακλείου της Κρήτης ενάντια στην εξευτελιστική τιμή της κυβέρνησης για τη σταφίδα καταλήγει σε εισβολή στη Νομαρχία, όπου οι αγρότες έκαψαν έπιπλα και αρχεία.

1967 Πεθαίνει ο ζωγράφος Κωνσταντίνος Παρθένης.

1974 Επιστρέφουν οι πολιτικοί κρατούμενοι από τη Γυάρο.

1984 Ενα εκατομμύριο Γάλλοι διαδηλώνουν ενάντια στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της «σοσιαλιστικής» κυβέρνησης Μορουά.