Παρασκευή 29 Δεκέμβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Μήπως είναι καιρός να πληρώσουν;

Γρηγοριάδης Κώστας

Εχουν τόσο πολύ αποθρασυνθεί οι κυβερνώντες εκσυγχρονιστές, ώστε δε διστάζουν να διατυμπανίζουν ότι η εφαρμογή της αντιλαϊκής πολιτικής τους συναντά την αποδοχή και υποστήριξη των λαϊκών μαζών! Χαρακτηριστικές είναι οι απόψεις που διατύπωσε ο Γ. Παπαντωνίου σε συνέντευξή του στο «BHMAgazino», όπου καυχιέται γιατί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ όχι μόνο πέρασε τα αντιλαϊκά μέτρα, αλλά κατάφερε να κερδίσει και νέους οπαδούς και ψηφοφόρους. Λέει συγκεκριμένα: «Η προσπάθεια που κάναμε για την ένταξη στην ΟΝΕ θα έλεγα ότι αποτελεί υπόδειγμα σωστής και αποδοτικής πολιτικής. Μπήκαμε στην ΟΝΕ και, αντί να χάσουμε τον κόσμο μας, κερδίσαμε επιπλέον υποστηρικτές της πολιτικής μας». Και συνεχίζει: «Ενα άλλο υπόδειγμα "έξυπνης" πολιτικής συμπεριφοράς ήταν το πώς καταφέραμε να πείσουμε τους Ελληνες να πληρώνουν φόρους χωρίς να χάσουμε ψήφους»!

Θα πρέπει, βέβαια, να ομολογήσουμε ότι δεν επαίρεται αδικαιολόγητα, ως ένα βαθμό, ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας, αλλά μήπως είναι καιρός οι εργαζόμενοι και τα φτωχά λαϊκά στρώματα να τους δώσουν την απάντηση που πρέπει, ώστε να πάψουν πια να τους θεωρούν περίπου ως υποζύγια που υπομένουν αγόγγυστα και αδιαμαρτύρητα τα πάντα; Πολύ περισσότερο που, όπως προαναγγέλλει ο συγκεκριμένος υπουργός, η επόμενη χρονιά θα είναι «αφιερωμένη» σε σκληρές νεοφιλελεύθερες «τομές» στην υγεία, την παιδεία, την κοινωνική ασφάλιση κ.ο.κ.;

Η αιτία της αλλαγής

Αμέσως μετά την τραγωδία του «Εξπρές Σαμίνα» το Στέιτ Ντιπάρτμεντ - που έχει άποψη για όλα - είχε υποβιβάσει από άποψη ασφαλείας τα ελληνικά λιμάνια. Προχτές, δυο μήνες μετά το ναυτικό έγκλημα, το Στέιτ Ντιπάρτμεντ... αναβάθμισε και πάλι τα ελληνικά λιμάνια.

Τι συνέβη άραγε και άλλαξαν απόφαση οι Αμερικανοί, με αποτέλεσμα να είναι τόσο χαρούμενη η κυβέρνηση; Μήπως «αναστήθηκαν» οι 80 τόσοι άνθρωποι που βρήκαν τραγικό θάνατο στην Πάρο;

Οχι, βέβαια. Απλώς, από τότε μέχρι σήμερα, η ελληνική κυβέρνηση φρόντισε να ξεκινήσει με φούρια την άρση του καμποτάζ, όπως και όλα τα αναγκαία μέτρα για την «απελευθέρωση» των θαλάσσιων μεταφορών. Γεγονός που με τη σειρά του χαροποίησε ιδιαιτέρως τον «ανθρωπισμό» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ...

Πρόσχημα για αντεργατική επίθεση...

«Το υπάρχον ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο υπάρχει, αλλά δεν είναι ούτε βιώσιμο ούτε ανταγωνιστικό» τόνισε προχτές η Ελληνίδα Κοινοτική επίτροπος, Αννα Διαμαντοπούλου, προσθέτοντας ότι «οι αναγκαίες προσαρμογές θα ανταποκρίνονται στις συνθήκες που δημιουργεί η νέα οικονομία και ο διεθνής ανταγωνισμός.» Προεξόφλησε, έτσι, τόσο το περιεχόμενο των επικείμενων ασφαλιστικών αλλαγών και στη χώρα μας, όσο και τον βαθιά ζημιογόνο για τους εργαζομένους χαρακτήρα τους. Πέρα απ' αυτό, όμως, η προαναφερόμενη δήλωση γεννά μια σειρά σκέψεις:

Δε θεωρούμε ικανοποιητικό και δίκαιο για τους εργαζόμενους το λεγόμενο ευρωπαϊκό κοινωνικό μοντέλο, αλλά το περί «μη βιώσιμο» επιχείρημα της κ. επιτρόπου είναι αβάσιμο και αυθαίρετο. Σήμερα, σε σύγκριση με τις παλιότερες δεκαετίες -όταν το μοντέλο ήταν βιώσιμο και λειτουργούσε - ο παραγόμενος κοινωνικός πλούτος είναι ασύγκριτα μεγαλύτερος και πολλαπλάσιος, οι μεγάλες δε επιτεύξεις της επιστήμης και της τεχνικής εξασφαλίζουν τη σίγουρη και σοβαρή, παραπέρα αύξησή του. Και μη μας πουν, για την αύξηση των ορίων ζωής, το λεγόμενο δημογραφικό πρόβλημα ή τα εκατομμύρια των ανέργων. Πρώτον, γιατί η αύξηση του κοινωνικού πλούτου υπερκαλύπτει κατά πολύ τους παράγοντες αυτούς. Και δεύτερον, γιατί στο βαθμό που φταίει το πρόβλημα της ανεργίας, αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί και όχι να γίνει το πρόσχημα για την αντιασφαλιστική επίθεση που ετοιμάζουν.

... το δήθεν ασφαλιστικό πρόβλημα

Αλλού, βέβαια, βρίσκεται το ζήτημα και αυτό ακριβώς προσπαθεί να κρύψει η κ. Διαμαντοπούλου, όπως και οι κάθε λογής οπαδοί της «παγκοσμιοποίησης» και απολογητές του σύγχρονου καπιταλισμού. Το ζήτημα βρίσκεται κατ' αρχήν στο πώς μοιράζεται ο παραγόμενος κοινωνικός πλούτος. Ο τελευταίος έγινε και γίνεται καθημερινά πολύ περισσότερος, χάρη στη δουλιά των εκατομμυρίων εργαζομένων, αλλά ένα μεγάλο μέρος του ληστεύεται από μια χούφτα - στην κυριολεξία - μεγαλοβιομήχανους, μεγαλοτραπεζίτες και κάθε λογής «έχοντες και κατέχοντες». Μέρος που φτάνει και παραφτάνει για να αντιμετωπίσει το λεγόμενο ασφαλιστικό πρόβλημα και πολλά πολλά ακόμη. Και κατά δεύτερο λόγο, το ζήτημα βρίσκεται στο γεγονός πως το δυτικοευρωπαϊκό μεγάλο κεφάλαιο απαιτεί σήμερα την ουσιαστική και σημαντική αναβάθμιση του βαθμού εκμετάλλευσης των εργαζομένων, της ακόμη μεγαλύτερης καταλήστευσης δηλαδή του μόχθου και του ιδρώτα τους. Γιατί; Και για λόγους ανταγωνισμού, όπως λέει και η κ. Διαμαντοπούλου. Πρόκειται, όμως, για έναν ανταγωνισμό - εντεινόμενο συνεχώς λόγω της γοργής διεθνοποίησης και της εφαρμοζόμενης παντού πολιτικής των «νόμων της αγοράς» - που αφορά αποκλειστικά και μόνο τον πόλεμο μεταξύ των διάφορων ιμπεριαλιστικών κέντρων, τον ανταγωνισμό μεταξύ των μεγάλων πολυεθνικών επιχειρήσεων. Δεν αφορά στο παραμικρό τους εργαζομένους κι ας καλούνται αυτοί να πληρώσουν τα σπασμένα.

Αυτή είναι η αλήθεια και όσο πιο γρήγορα τη συνειδητοποιήσουν οι εργαζόμενοι, τόσο πιο γρήγορα θα βρουν και τους πλέον αποτελεσματικούς δρόμους για την αποφασιστική αντιμετώπιση της επίθεσης, που σήμερα δέχονται.

Προσέχετε..!

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΠΡΟΣΟΧΗ ιδιαίτερη χρειάζεται στους Αθηναίους και σε όλους όσοι σκέφτονται να περάσουν την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και, ιδιαίτερα, τις στιγμές που φεύγει ο παλιός κι έρχεται ο καινούριος χρόνος, στο Σύνταγμα και στις εκδηλώσεις που κάνει εκεί ο Δήμος Αθήνας. Προσέχετε πριν ξεκινήσετε.

Τι να προσέχετε; Πώς θα αξιοποιηθεί η παρουσία σας. Για καλό και για κακό, που λένε, προτιμήστε να δείτε το θέαμα από καμιά τηλεόραση ή να το ακούσετε από το ραδιόφωνο, γιατί δεν το έχει σε πολύ ο δήμαρχος την προηγούμενη μέρα ή το πρωί της ίδιας να ανακοινώσει πως το βράδυ πραγματοποιεί την ιδρυτική συγκέντρωση του κόμματός του.

Εκεί που είσαι δηλαδή ένας απλός πολίτης, που θέλει απλά να γιορτάσει την Πρωτοχρονιά, να βρεθείς στην πρώτη γραμμή της «ανανέωσης του πολιτικού σκηνικού» και άλλα τέτοια, που λέει ο Αβραμόπουλος.

Και όλ' αυτά είναι λίγα. Το σκέφτεστε, να σας πάρουν μυρωδιά και οι φίλοι σας και να σας ζητάνε όλοι «φως», σαν να ήρθε το Πάσχα και μόλις ο παπάς έψαλε το «δεύτε λάβετε φως»...

Επίσης, αν εκεί που θα πάτε μοιράζουν τίποτε σημαιούλες, τίποτε πανό και διάφορα τέτοια πράγματα, μην τα πάρετε. Οπως και μην υπογράφετε τίποτε αν δεν το διαβάσετε καλά...

ΚΑΙ Η ΒΑΣΩ, λοιπόν, χτες τάχθηκε δημοσίως κατά της «δυαρχίας» στο ΠΑΣΟΚ - άλλος πρωθυπουργός δηλαδή και άλλος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. Κι ακόμη το θέμα δεν έχει μπει επισήμως...

Αραγε, ισχύουν όλ' αυτά που λέει, ότι είναι ένα αποτυχημένο μοντέλο και άλλα συναφή ή, μήπως, εννοεί πως η δυαρχία είναι αποτυχημένο μοντέλο όταν δεν είναι αυτή σε καμία από τις δύο θέσεις;

Γιατί, βέβαια, αυτό τον καιρό η Νέα Δημοκρατία έχει το όνομα στις εσωκομματικές διαμάχες, αλλά και το ΠΑΣΟΚ μη νομίζετε, δεν πάει καθόλου πίσω. Και μέσα εκεί πρέπει να προσέχει κανείς, τόσο αυτούς που διαφωνούν δημοσίως με τον πρωθυπουργό, όσο και αυτούς που λένε ότι τον υποστηρίζουν.


Γρηγοριάδης Κώστας

Εκτός πια αν σε αυτό το κόμμα οι πολιτικές διεργασίες γίνονται με βάση το «λόγω τιμής» και δεν το έχουμε καταλάβει.

ΕΥΡΩλεηλασία

Πολλά είναι τα όσα λέγονται για το... τερπνόν της εισαγωγής του ΕΥΡΩ στη ζωή μας, αλλά οι εργαζόμενοι της χώρας μας το μόνο που βιώνουν μέχρι στιγμής είναι το άχαρο και το πικρό. Οι απροκάλυπτες μεθοδεύσεις των τραπεζιτών να υφαρπάξουν, ελέω «προσαρμογής» στην ΕΕ, τις λαϊκές αποταμιεύσεις, που εκδηλώθηκαν πριν καν ξεκινήσει η λογιστική απεικόνιση των συναλλαγών μας και σε ΕΥΡΩ, αποδεικνύει με τον πλέον περίτρανο τρόπο εκείνο που μήνες και χρόνια λένε οι κομμουνιστές και ο «Ριζοσπάστης». Οτι, δηλαδή, η ΟΝΕ, οι προσαρμογές και η Ευρωπαϊκή Ενωση, συνολικά, είναι το νέο περιβάλλον μέσα στο οποίο η οικονομική ολιγαρχία ευελπιστεί να διατηρήσει και να αυξήσει σημαντικά την κερδοφορία της, η οποία θα εξασφαλιστεί από την προοδευτικά μεγαλύτερη διεύρυνση της λεηλασίας των λαϊκών εισοδημάτων και κατακτήσεων.

Το στίγμα της πολιτικής που θα ακολουθήσουν οι τράπεζες το έδωσε προχτές η διοίκηση της Εθνικής. Η ουσία των αποφάσεων για τα επιτόκιά της, που θα ισχύουν από τις 3 του Γενάρη, είναι η εξής: Πρώτον, καθιερώνεται μηδενικό επιτόκιο για κάθε κατάθεση μέχρι 170.000 δραχμές. Δεύτερον, για τα παραπάνω ποσά θεσπίζονται κλιμακωτά επιτόκια από 2% (για το τμήμα των καταθέσεων από τις 171.000 μέχρι 1.000.000 δραχμές) μέχρι και 4% (για το τμήμα των καταθέσεων πάνω από τα 50 εκατομμύρια). Τρίτον, αυξάνονται τα επιτόκια για τα στεγαστικά δάνεια. Τέταρτον, παραμένουν στα επίπεδα του 16% τα επιτόκια για χρέη που υπάρχουν από πιστωτικές κάρτες.

Επειδή οι αριθμοί και τα ποσοστά τις περισσότερες περιπτώσεις είναι δυνατόν να κρύβουν την πραγματικότητα που βρίσκεται πίσω τους, ας αναλογιστούμε τι λένε οι ρυθμίσεις της Εθνικής. Κάποιος εργαζόμενος λοιπόν, πάει την επόμενη βδομάδα και καταθέτει σε λογαριασμό ταμιευτηρίου 1.000.000 δραχμές, στην ΕΤΕ. Την ίδια ακριβώς στιγμή κάποιος άλλος, πιεζόμενος από τα οικονομικά προβλήματα που του προκαλεί η εφαρμοζόμενη πολιτική, «χρεώνει» με το ίδιο ακριβώς ποσό την πιστωτική του κάρτα. Ε, λοιπόν στο τέλος του χρόνου, ο μεν καταθέτης θα πάρει από την Τράπεζα τόκους 14.110 δραχμές, ο δε κάτοχος της πιστωτικής κάρτας θα κληθεί να πληρώσει τόκους 160.000 δραχμές!

Για όσους δεν κατάλαβαν μόνο από τη διαφορά των επιτοκίων στις καταθέσεις και τις πιστωτικές κάρτες και για 1 μόνο εκατομμύριο δραχμές, η Τράπεζα βάζει στο χέρι περί τις 145.000 δραχμές. Πρόκειται για μια πολιτική που τα τελευταία χρόνια και στα πλαίσια της... τοκογλυφικής «σύγκλισης» με τις άλλες τράπεζες της ΕΕ βρίσκει όλο και μεγαλύτερη εφαρμογή. Μόνο μέσα από τέτοιου είδους κλοπή των αποταμιεύσεων των λαϊκών στρωμάτων κατάφεραν οι τράπεζες στη χώρα μας να αυξήσουν τα καθαρά τους κέρδη από τα 450 δισεκατομμύρια δραχμές το 1998, στο 1,4 τρισεκατομμύρια το 1999!

Οι τράπεζες ανέκαθεν ήταν και - στο βαθμό που δεν ανατραπούν συθέμελα πράγματα και καταστάσεις - θα εξακολουθήσουν να είναι τα κατ' εξοχήν ιδρύματα νομιμοποιημένης αφαίμαξης και υφαρπαγής των όποιων λαϊκών αποταμιεύσεων. Εχοντας αναγάγει την απροκάλυπτη κλοπή και την τοκογλυφία σε ...«παροχή χρηματοοικονομικών υπηρεσιών», λεηλατούν τους συναλλασσόμενους πελάτες τους, με όλες τις ποικιλίες των τρόπων που μπορεί να φανταστεί κανείς. Είτε με τα εξευτελιστικά επιτόκια καταθέσεων, είτε γδύνοντάς τους με τα επιτόκια χορηγήσεων, είτε σπρώχνοντας τους σε διάφορες μορφές... επενδυτικών τοποθετήσεων τύπου Σοφοκλέους...


Γιώργος ΚΑΚΟΥΛΙΔΗΣ

Ας πουν τώρα την αλήθεια

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η ομολογία του Ιταλού υπουργού Αμυνας Σέρτζιο Ματαρέλα ότι οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ χρησιμοποίησαν στη Βοσνία πυρομαχικά που περιείχαν μη εμπλουτισμένο ουράνιο, αναμφίβολα αφήνει ανεπανόρθωτα εκτεθειμένη την κυβέρνηση Σημίτη, η οποία κατά τη διάρκεια των δολοφονικών βομβαρδισμών διαβεβαίωνε ότι δεν υφίσταται τέτοιο θέμα. Ο Σ. Ματαρέλα ανέφερε ότι σύμφωνα με πληροφορίες που πήρε από το ΝΑΤΟ, κατά τη διάρκεια των βομβαρδισμών στη Βοσνία, από τον Αύγουστο του 1994 μέχρι το Σεπτέμβριο του 1995, χρησιμοποιήθηκαν 10.800 οβίδες με μη εμπλουτισμένο ουράνιο. Επίσης ο Ιταλός υπουργός Αμυνας εξέφρασε τη λύπη του γιατί διεθνείς οργανισμοί (σ.σ. το ΝΑΤΟ) «περίμεναν μέχρι σήμερα για να απαντήσουν σε ερωτήσεις μας που αφορούν την κοινότητα της Βοσνίας και πολλούς στρατιώτες». Είναι φανερό ότι το ΝΑΤΟ δε χρησιμοποίησε μόνο στην επέμβασή του στη Βοσνία βόμβες με μη εμπλουτισμένο ουράνιο, αλλά και στους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, πριν από ενάμιση χρόνο περίπου, όπου «κατανάλωσε» ασύγκριτα περισσότερα πυρομαχικά. Ανεπίσημα αξιωματούχοι του ΝΑΤΟ το επιβεβαιώνουν, επίσημα το ΝΑΤΟ δεν το παραδέχεται, αλλά σε κάθε περίπτωση η κυβέρνηση Σημίτη είναι υποχρεωμένη να πει στον ελληνικό λαό την αλήθεια, πριν φτάσει στο σημείο (όπως η Ιταλία) να μετράει θύματα μεταξύ των εκατοντάδων στρατιωτών των εκστρατευτικών σωμάτων που έχει σκορπίσει στα Βαλκάνια.

Τι ΟΚΕ θα ήταν;

Με τα νομοσχέδια για τη «Βελτίωση και τον εκσυγχρονισμό του ΕΣΥ» - ήδη κατατέθηκε στη Βουλή (11.12.2000) - και το «Σώμα Επιθεωρητών Υγείας και Πρόνοιας» ασχολήθηκε χτες η Ολομέλεια της Οικονομικής και Κοινωνικής Επιτροπής Ελλάδας (ΟΚΕ).

Και τι εκτιμά; «Θετικά στοιχεία» περιέχει το πρώτο νομοσχέδιο σημειώνει και, ταυτόχρονα, παρατηρεί ότι «αξιολογείται θετικά η επιλογή του νομοθέτη να συστήσει ένα Σώμα Επιθεωρητών Υγείας και Πρόνοιας».

Τα θετικά στοιχεία - μεταξύ των άλλων - είναι η δημιουργία των Περιφερειακών Συστημάτων Υγείας (ΠεΣΥ), που καταργούν τα νοσοκομεία και η «προσπάθεια εισαγωγής της επιστημονικής διοίκησης και διαχείρισης των νοσοκομείων», δηλαδή των μάνατζερ.

Τώρα, αν η διάλυση των νοσοκομείων ή η αυταρχική διοίκηση των νοσοκομείων, συνεπικουρούμενη απ' τους λεγόμενους Ράμπο της υγείας, δεν ήταν θετικά στοιχεία, τότε τι σόι ΟΚΕ θα ήταν και πώς θα δικαίωνε το συναινετικό της ρόλο σε αντιλαϊκές ρυθμίσεις;

Εκπρόσωπος ο μυστικοσύμβουλος!

Τον εξ απορρήτων σύμβουλό του - αλλά όχι μόνο «δικό του» - τον Αλεξ Ρόντο, προτείνει με επιστολή του στους ομολόγους του στην ΕΕ για τη θέση... του εκπροσώπου της Γιουγκοσλαβίας στον ΟΑΣΕ, ο υπουργός Εξωτερικών Γ. Παπανδρέου. Προφανώς πρόκειται για έμπρακτη «αναγνώριση» του «αθέατου» και πρακτόρικου ρόλου και της δράσης του Α. Ρόντου για τη «δημοκρατική αλλαγή» στη Γιουγκοσλαβία, για την οποία ο ίδιος υπερηφανεύεται, αφού, όπως έλεγε σε πρόσφατη συνέντευξή του, κατάφερε να πείσει τον Κοστούνιτσα να μην πάει στο δεύτερο γύρο των εκλογών και να πάρει την εξουσία με την τακτική του πεζοδρομίου. Προφανώς, η έγκριση της υποψηφιότητάς του Αλεξ Ρόντου, για τη θέση του εκπροσώπου της Γιουγκοσλαβίας στον ΟΑΣΕ, θα αποτελέσει μια ακόμη επιβεβαίωση της κυβερνητικής εξωτερικής πολιτικής που θέλει τη Γιουγκοσλαβία υποτελή και δεμένη «χειροπόδαρα» στο άρμα της «νέας τάξης».

Τι περιμένει;

Επανειλημμένα το ΚΚΕ και ο «Ριζοσπάστης» έχουν τονίσει και υπογραμμίσει την ανάγκη θωράκισης των δημοσίων, πρώτα και κύρια, κτιρίων - αλλά και των υπολοίπων - σε όλη τη χώρα, από πιθανό μελλοντικό σεισμό. Τίποτε, όμως, δεν έχει γίνει από την κυβέρνηση προς αυτή την κατεύθυνση. Και αν, πριν λίγο καιρό, θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί πως δεν είναι απαραίτητη η θωράκιση αυτή και, τέλος πάντων, χρειάζεται να προηγηθεί μια σχετική έρευνα, τώρα το επιχείρημα αυτό δε στέκει πλέον. Σύμφωνα, με μελέτη του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης - όπως γράφει το χτεσινό «Βήμα» - επτά στα δέκα κτίρια της συμπρωτεύουσας χρειάζονται ενίσχυση, ώστε να αντέξουν σ' έναν ισχυρό σεισμό. Αντίστοιχοι αριθμοί φαίνεται να προκύπτουν και από τη μελέτη του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, η οποία διενεργείται με πρωτοβουλία του ΤΕΕ, για τα κτίρια όλης της χώρας.

Τι περιμένει, λοιπόν, η κυβέρνηση και ειδικά το ΥΠΕΧΩΔΕ για να προχωρήσει στην επεξεργασία και λήψη των απαραίτητων μέτρων; Χρειάζεται, μήπως, να γίνει και άλλος καταστροφικός σεισμός, να χαθούν κι άλλες ζωές, ώστε να συνειδητοποιηθεί η επιτακτική αυτή ανάγκη;

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Με νέα ορμή

ΗΑπόφαση του 16ου Συνεδρίου του ΚΚΕ για «τα καθήκοντα του Κόμματος μέχρι το 17ο Συνέδριο», δόθηκε ήδη στη δημοσιότητα. Είναι η μία από τις δύο Αποφάσεις του Συνεδρίου (η άλλη είναι για το Μέτωπο, η οποία θα δημοσιευτεί την ερχόμενη Κυριακή), που εξοπλίζει ολόκληρο το Κόμμα με τα αναγκαία και ικανά εφόδια για να ριχτεί με νέα ορμή στην πολιτική δράση.

Το Κόμμα, μέσα από το Συνέδριό του, βγαίνει ακόμη πιο δυναμωμένο ιδεολογικοπολιτικά. Αυτό είναι ένα το κρατούμενο και εκφράζεται με τις Αποφάσεις του. Οι Αποφάσεις όμως είναι οδηγός για δράση. Και στη δράση κρινόμαστε. Πρωταρχικό λοιπόν καθήκον, χωρίς χρονοτριβή, είναι η μελέτη των Αποφάσεων του Συνεδρίου. Είναι το πρώτο βήμα, προκειμένου ολόκληρο το Κόμμα, από την ΚΕ ως την ΚΟΒ, μέλη και στελέχη, να αφομοιώσουν τις αποφάσεις, να γίνονται καθημερινά ολόπλευρα πιο ικανοί να δρουν με τις αποφάσεις, να τις βάζουν στη ζωή.

Αυτή η σύνθετη διαδικασία μελέτης, αφομοίωσης και δράσης, η οποία πρέπει να έχει αρχίσει ήδη, θα «τελειώσει» στο επόμενο Συνέδριο. Δεν είναι έργο μιας πράξης, μα καθημερινή, υπεύθυνη, ατομική και συλλογική δραστηριότητα, για την οποία επίσης κρινόμαστε καθημερινά και θα κρινόμαστε ως το επόμενο Συνέδριο. Οι Αποφάσεις είναι το πιο καλό καθημερινό μας «εργαλείο» στην κομματική δουλιά, «μοχλός» που τον κρατάμε γερά, για να ανταποκρινόμαστε στις προσδοκίες της εργατικής τάξης και του λαού. Καθοδηγώντας την ταξική πάλη, στην κατεύθυνση της υλοποίησης του πολιτικού καθήκοντος της οικοδόμησης του λαϊκού κοινωνικοπολιτικού μετώπου πάλης, που θα ανατρέψει την πολιτική και την εξουσία των μονοπωλίων, για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία.

Ησυγκεκριμένη Απόφαση που δημοσιεύτηκε στο χτεσινό «Ρ», μας εξοπλίζει για το πώς θα δράσουμε συνολικά σαν Κόμμα, με βάση τα κρίσιμα λαϊκά προβλήματα, στην κατεύθυνση της συσπείρωσης δυνάμεων σε αντιιμπεριαλιστική αντιμονοπωλιακή βάση, ώστε να ωριμάζει η ιδέα του Μετώπου και να δημιουργούνται στην πράξη οι συνθήκες και οι προϋποθέσεις συγκρότησής του. Σε συνδυασμό πάντα με την ανάπτυξη των ταξικών αγώνων για τη λύση αυτών των προβλημάτων έτσι που να αναδεικνύεται η ανάγκη της πολιτικής διεξόδου που επεξεργάστηκε και προτείνει το ΚΚΕ.

Στην Απόφαση τονίζεται ότι «κύριο καθήκον, που απορρέει από το Πρόγραμμα του Κόμματος, τις Αποφάσεις του 16ου Συνεδρίου και τις σημερινές ανάγκες είναι η ολόπλευρη ιδεολογική, πολιτική και οργανωτική ισχυροποίηση του ΚΚΕ, αναπόσπαστα δεμένη με τη δράση για το χτίσιμο του ΑΑΔ Μετώπου, για την ανάπτυξη της ταξικής πάλης και τον ταξικό προσανατολισμό του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος».

Κόμμα και Μέτωπο, λοιπόν, στην οργανική τους σχέση. Κόμμα πανίσχυρο, με ολόπλευρα προσανατολισμένη τη δράση του στην εργατική τάξη και τη νεολαία, σαν θεμέλιο για να γίνεται το εργατικό κίνημα ικανό να τραβά σε κοινούς αγώνες τα πιο μαχητικά τμήματα των μικροαστικών στρωμάτων της πόλης, των φτωχών και των μεσαίων αγροτών, ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό, την πολιτική και την εξουσία της άρχουσας τάξης. Κόμμα που αναπτύσσει τη δράση του σε εθνικό και σε διεθνές επίπεδο. Και όπως τονίζεται στην απόφαση, η ισχυροποίηση του ΚΚΕ εξαρτάται από τη συνειδητή εφαρμογή της γραμμής και των Αποφάσεων του Συνεδρίου, από την ικανότητα διαλεκτικής σύνδεσης τακτικής και στρατηγικής. Είναι προϋπόθεση για να παίξει η εργατική τάξη τον ηγετικό της ρόλο, στην προώθηση κοινωνικών συμμαχιών για την οικοδόμηση του ΑΑΔ Μετώπου.

Επιτόκια

Δυο δραχμές

είχε στην πάντα

και του τα 'φαγε

η μπάνκα,

δεν τα έβαζε

βρε «φόκο»,

που τα έβαλε

στον τόκο;

* * *

Δυο δραχμές

είχε μαζέψει

και ντροπή

του τα 'χουν κλέψει

δεν τα σκόρπιζε

για πλάκα,

που τ' ακούμπησε

στην τράκα;

* * *

Δυο δραχμές

πού να το ξέρει

ότι μπήκε

σε λημέρι,

βρε, δεν τα 'σκιζε

στα δύο,

πριν να μπει

στο λησταρχείο;


Ο Οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ