Σάββατο 23 Δεκέμβρη 2000
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Προστάτες των μαύρων καθεστώτων

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ενα προσχεδιασμένο έγκλημα, μια μαζική σφαγή δεκάδων πολιτικών κρατουμένων, έγινε τις μέρες αυτές στην Τουρκία και στην «πολιτισμένη» Δύση δεν ακούστηκε «κιχ». Οι ΗΠΑ και η ΕΕ δικαίωσαν, ακόμα μια φορά, το ρόλο τους ως συνεργών και προστατών των πιο μαύρων καθεστώτων ανά την υφήλιο. Ακριβώς, γιατί και τα δικά τους καθεστώτα είναι μαύρα για τα κοινωνικά δικαιώματα και ελευθερίες. Ακριβώς, γιατί από αυτούς ξεκίνησαν τα «λευκά κελιά» και η εξόντωση όσων αντιστέκονται στα ανελεύθερα συστήματά τους. Στην περίπτωση της σφαγής στην Τουρκία λειτούργησαν ως κυματοθραύστης απέναντι στην κατακραυγή των λαών του κόσμου και φρόντισαν να θαφτεί το ανοσιούργημα από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ. Ειδικά η ΕΕ, αποδεικνύοντας ότι τα περί «ανθρωπίνων δικαιωμάτων» μπορεί να χρησιμοποιηθούν μόνο ως πρόσχημα για επεμβάσεις σε χώρες -«ταραξίες», άφησε στην άκρη τα προσχήματα και έβαλε πάνω απ' όλα τα γεωστρατηγικά και οικονομικά συμφέροντα με την Τουρκία, στην οποία μάλιστα ενέκρινε νέα οικονομική βοήθεια τις ημέρες που η σφαγή στις φυλακές βρισκόταν σε πλήρη εξέλιξη! Κακά τα ψέματα, στο ίδιο πλαίσιο κινήθηκε επί της ουσίας και η κυβέρνηση Σημίτη, επιβεβαιώνοντας ότι έχει «ενσωματωθεί» πλήρως στη λογική και τις αξίες της νέας τάξης, δηλαδή στις αξίες της βαρβαρότητας. Το συμπέρασμα είναι μάλλον προφανές: Οι λαοί πρέπει να «αφυπνιστούν» και να βρουν πιο αποτελεσματικούς τρόπους αντίστασης και έκφρασης της διεθνιστικής αλληλεγγύης.

Αξίες και κανόνες της βαρβαρότητας

«Η ΝΔ θα φέρει τις πράξεις βαρβαρότητας στις τουρκικές φυλακές στα αρμόδια όργανα του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της Ευρώπης, πιστεύοντας ότι η προσαρμογή προς τις αρχές και τους κανόνες της Ευρώπης ωφελεί κυρίως τον ίδιο τον τουρκικό λαό». Αυτό αναφέρεται στη μοναδική δήλωση που εκδόθηκε από την πλευρά της ΝΔ, που υπογράφεται από την τομεάρχη Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη. Προφανώς, εμπαίζουν και τον ελληνικό και τον τουρκικό λαό. Ηδη, τα όργανα της ΕΕ, στα οποία «απειλούν», δήθεν, να προσφύγουν, έχουν στην ουσία ταχθεί στο πλευρό του τουρκικού καθεστώτος, ευλογώντας τις μαζικές δολοφονίες κατά των πολιτικών κρατουμένων. Επιβεβαίωσαν έτσι, με τον πιο τραγικό τρόπο, άλλη μια φορά, ότι «οι αρχές και οι κανόνες της ΕΕ» μόνο τους λαούς δεν ωφελούν και, βέβαια, ούτε τον τουρκικό λαό. Αντίθετα, οι ευρωπαϊκές αξίες και κανόνες είναι κομμένες και ραμμένες στη βαρβαρότητα του καπιταλιστικού συστήματος.

Το ... οξυγόνο...

Παπαγεωργίου Βασίλης

H κυβέρνηση φαίνεται να έχει επιλέξει την οδό της ...αδιαφορίας, για να αντιμετωπίσει τις εναντίον της επιθέσεις από τον Θ. Πάγκαλο. Επιθέσεις, στις οποίες ο πρώην υπουργός εξασκείται διαρκώς, από τη στιγμή που απολύθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο. Μάλιστα, ο Δ. Ρέππας, σχολιάζοντας προχτές, τις τελευταίες δηλώσεις του πρώην υπουργού κατά του Γ. Παπανδρέου, πέρασε από την αδιαφορία στην ...ελαφρά ειρωνεία και χαρακτήρισε τις βολές Πάγκαλου σαν «ανταλλαγή απόψεων», που αποτελούν, όπως είπε, «το οξυγόνο (!) για να λειτουργεί δημοκρατικά η κυβέρνηση και το Κίνημά μας»...

Αραγε, να θεωρεί «οξυγόνο» και την προχτεσινή τοποθέτηση του Α. Τσοχατζόπουλου, που, σε κουβέντα του με τους στρατιωτικούς συντάκτες, τάχθηκε υπέρ της εκλογής του προέδρου του ΠΑΣΟΚ από το σύνολο των μελών του κόμματος;.. Θέση, που, σημειωτέον, διατυπώνεται σε μια περίοδο που πολλή συζήτηση γίνεται περί «διαρχίας» μέσα στο ΠΑΣΟΚ.

... και το μήνυμα

Α, ναι. Ο κ. Τσοχατζόπουλος είπε, μεταξύ άλλων, ότι «μερικοί στο ΠΑΣΟΚ δεν έχουν αντιληφθεί το μήνυμα των εκλογών», θέλοντας να στείλει και το δικό του εσωκομματικό μήνυμα, σε μια περίοδο έντονης - έτσι κι αλλιώς - ρευστότητας.

Πάντως, για να μη δημιουργούνται παρανοήσεις, περί του πώς και ο ίδιος αντιλαμβάνεται το λαϊκό μήνυμα, σημειώστε ότι, αμέσως μετά, ο υπουργός Αμυνας πήγε στη Βουλή και έβγαλε λόγο υπέρ του αντιλαϊκού προϋπολογισμού. Προφανώς, και για τον κ. Τσοχατζόπουλο, όπως και για αρκετούς άλλους, το μήνυμα των εκλογών, αλλά και της εντεινόμενης συνεχώς μετεκλογικής δυσαρέσκειας, συνίσταται στο ποιος εφαρμόζει τις αντιλαϊκές πολιτικές και όχι στην ανατροπή τους.

Επιβεβαίωση της φορο-ληστείας

Κάθε φορά, που η κυβέρνηση και, ιδιαίτερα οι οικονομικοί υπουργοί της, έφερναν ένα νέο φορολογικό νομοσχέδιο, «πασπαλισμένο» με... μεγάλα λόγια, περί κοινωνικής δικαιοσύνης και ελάφρυνσης των μισθωτών και των συνταξιούχων, αποκαλύπταμε με συγκεκριμένα στοιχεία ότι στοχεύει στο ακριβώς αντίθετο. Οι κυβερνώντες, βέβαια, απέρριπταν τις αναλύσεις και τα επιχειρήματά μας και, ειδικά, ο πάντα «γελαστός» υπουργός Εθνικής Οικονομίας συνέχιζε ακάθεκτος το μοίρασμα ανύπαρκτων φοροελαφρύνσεων στους εργαζόμενους.

Τώρα, τι λένε, που τα όσα τους έχουμε κατά καιρούς καταμαρτυρήσει επιβεβαιώνονται και από τη σχετική έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, που δόθηκε προχτές στη δημοσιότητα; Σύμφωνα, με αυτή, η Ελλάδα είναι από τις λίγες χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, στις οποίες οι «φορολογικές μεταρρυθμίσεις» οδήγησαν σε αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης των μισθωτών και των συνταξιούχων, ακόμη και των χαμηλόμισθων. Και όχι μόνο οδήγησαν σε αύξηση, αλλά η ελληνική κυβέρνηση έρχεται και πρώτη στο σπορ της «φορομπηξίας», με ποσοστό αύξησης (σε μονάδες αγοραστικής δύναμης) 2,75% -για την περίοδο 1998 έως 2000-, μακράν της δεύτερης, Πορτογαλίας, η οποία παρουσιάζεται με 2%.

Θα διαψεύσουν τώρα και τα στοιχεία της ΕΕ;

Τίποτα δεν είναι για συγνώμη

Οι κυρίες έχουν προβάρει ήδη τα καλά τους, τα κατάλληλα για την περίσταση. Τα Γραφεία Τύπου έχουν στείλει ξανά και ξανά τις σχετικές ειδοποιήσεις. Εχει εξασφαλιστεί ότι οι κάμερες θα είναι εκεί. Τίποτα δε θα μείνει κρυφό. Οι φτωχούληδες του θεού που έχουν προσκληθεί ως ντεκόρ στα διάφορα τραπέζια της χριστουγεννιάτικης φασολάδας έχουν μάθει πια μέσα από την επανάληψη, χρόνο το χρόνο, να είναι ακριβείς στις κινήσεις που απαιτεί το σενάριο του «ριάλιτι»: «οι φιλάνθρωποι».

«Φώτα!», προστάζει ο ένοικος του δημαρχείου της Αθήνας. «Φώτα!» αξιώνει και ο ομογάλακτός του στο βορρά. «Φώτα!» ζητάνε ο ένας μετά τον άλλο οι διάφοροι άρχοντες ανά την επικράτεια. Σάμπως με καρμπόν βγαλμένο το σενάριο εκτελείται τέτοιες μέρες σ' όλη την υφήλιο. Λες και ένα κύμα από μια έκρηξη φιλανθρωπίας αγκάλιασε τους φονιάδες κάθε επιπέδου εκμετάλλευσης ανθρώπων και τους μεταμόρφωσε σε καλές μάγισσες που απόψε, αύριο, μεθαύριο άλλη αποστολή δεν έχουν παρά να πράξουν το καλό προς τον συνάνθρωπο.

Υποκριτές! Ακόμα κι όταν οι οργανισμοί που ελέγχουν (από τον ΟΗΕ ως τη «μη κυβερνητική οργάνωση» της γειτονιάς) ανακοινώνουν στατιστικές για τη φτώχεια, δεν αναφέρονται στη φτώχεια. Σε προγράμματα αναφέρονται. Προγράμματα αφαίμαξης κρατικών ταμείων από χρυσοκάνθαρους που προσφέρονται «εθελοντικά» να βοηθήσουν τον συνάνθρωπο. Γιατί πραγματική αναφορά στη φτώχεια δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς αναφορά στην αιτία που γεννά τη φτώχεια. Οποιος μιλά για την αιτία που γεννά τη φτώχεια δεν παίρνει επιδότηση. Είναι αυτόματα εχθρός της τάξης και της γαλήνης. Κελιά τον περιμένουν. Ενώ οι άλλοι... Οι άλλοι μπορούν να εκπονούν προγράμματα για την αντιμετώπιση της φτώχειας τέτοια που στο τέλος ο εργάτης να αισθάνεται ένοχος, γιατί έχει ένα κομμάτι ψωμί στο τραπέζι ενώ δίπλα του υπάρχουν άνεργοι κι άστεγοι. Μπορούν να οργανώνουν «γκαλά» για την οικονομική ενίσχυση των απόρων...

Αυτά την ώρα που «ο δρόμος στριμώχνει σιωπηλά τα βάσανά του. Η φωνή του σαν κόκαλο ψαριού στο λαρύγγι του. Η πολιτεία αμπάρωσε το δρόμο στο σκοτάδι. Και στο στόμα σαπίζουν τα μικρά πτώματα των πεθαμένων λέξεων και δυο μονάχα ζουν χοντραίνοντας, "τσογλάνι" και μια άλλη ακόμα, θαρρώ "ψωμί"».

Δεν ήταν προφήτης ο ποιητής. Κομμουνιστής ήταν. Που σημαίνει πως γι' αυτό μπορούσε και να δει από τότε ακόμα, το 1915, πως «τίποτα πια δεν είναι για συγνώμη» γιατί «σήμερα πρέπει με τη βαριά ν' αποτυπώνεσαι στο καύκαλο του κόσμου». Τίποτα, ως προς την αιτία, δεν άλλαξε από τότε. Αυτό που μένει μόνο να κρατήσουμε είναι πως η εργατική τάξη στα τελευταία 150 χρόνια ανέπτυξε μορφές αλληλεγγύης που καμιά σχέση δεν έχουν με την ελεημοσύνη και την υποκρισία. Το ίδιο το κοινωνικό ασφαλιστικό σύστημα όπου Γης είναι κατάκτηση - προϊόν σκληρής ταξικής αναμέτρησης (απ' τις ανάγκες, στα ταμεία αλληλοβοήθειας κι ως τα ασφαλιστικά ταμεία). Κι αυτό χτυπιέται σήμερα, σε καιρούς επικράτησης της αντεπανάστασης.

Τίποτα, λοιπόν, δεν είναι για συγνώμη. Ο εργάτης δε χρωστάει στον εργάτη. Μαζί λοιπόν «της γης οι κολασμένοι» για μια πραγματική ταξική αλληλεγγύη, μέσα από μια ουσιαστική λαϊκή ενότητα, για τη μόνη λύση: τη λαϊκή εξουσία έτσι που τρανταχτά ν' απαγγέλλουμε μια μέρα: «στον ουρανό, σα Μαρσεγιέζα κόκκινη, σφαδάζει ψοφώντας η δύση. Ολα πια είναι μια τρέλα».

ΥΓ. Στα κολαστήρια της «διαρκούς πυράς» θα σκοτωθούν κι απόψε εργάτες. Γυναίκες θα μείνουν χήρες και παιδιά ορφανά. Μυριάδες είναι ήδη οι απολυμένοι σήμερα. Είναι σύντροφοί μας. Οχι «φτωχούληδες του θεού»...


Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

Αμοιβαία τα αισθήματα...

Παπαγεωργίου Βασίλης

Σε απροκάλυπτη ομολογία για τις σχέσεις... στοργής ανάμεσα στην κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και στα διάφορα φερέφωνα της διεθνούς πλουτοκρατίας προχώρησε ο Γ. Παπαντωνίου και το υπουργείο του. Αφορμή τα εύσημα για το 2000 που τους απονεμήθηκαν από το περιοδικό Privatisation International (Διεθνής Ιδιωτικοποίηση) «για τα μεγαλύτερα επιτεύγματα διεθνώς στον τομέα των -σ.σ.με κεφαλαίο το Ι- Ιδιωτικοποιήσεων». Ο Παπαντωνίου αφού πήρε στα χέρια του την επιστολή του περιοδικού αποφάσισε να τη διανείμει στους δημοσιογράφους. Μέχρις εδώ τίποτα το μεμπτό. Αλλωστε, οι κυβερνώντες δε χάνουν ευκαιρία, προκειμένου να προβάλλουν τα «επιτεύγματα» της αντιλαϊκής πολιτικής τους και τα συχαρίκια των διαφόρων ρεντιέρηδων της χρηματαγοράς που εν προκειμένω ευχήθηκαν και «ανάλογες επιτυχίες μέσα στο 2001».

Το περίεργο είναι ότι μαζί με την επιστολή διανεμήθηκε από το γραφείο Τύπου του υπουργείου και ένα ακόμη ανεπίσημο χαρτί, που διαφημίζει την αυθεντία του εν λόγω περιοδικού, αναφέροντας επί λέξει: «Είναι το πλέον έγκυρο και αξιόπιστο για ιδιωτικοποιήσεις διεθνώς» και ότι ο...«οργανισμός» που το εκδίδει έχει μεγάλη δραστηριότητα στις χρηματοοικονομικές εκδόσεις (κεφαλαιαγορές, ομόλογα κλπ)...».

Βλέπετε, οι εκλεκτικές συγγένειες και τα αμοιβαία αισθήματα δεν κρύβονται...

Οι επιλογές του Μπους...

Δεν ξέρουμε, πόσο αληθεύουν τα όσα λένε, για τις όχι ιδιαίτερες ικανότητες και την εξυπνάδα, που διαθέτει ο νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζορτζ Μπους τζούνιορ. Οι επιλογές των συνεργατών του, πάντως, είναι αρκετά εύγλωττες. Τοποθέτησε υπουργό Εξωτερικών τον Κόλιν Πάουελ, απόστρατο στρατηγό και αρχιτέκτονα της στρατιωτικής επιχείρησης στον Κόλπο, της πρώτης ουσιαστικά επίδειξης δύναμης και υλοποίησης των «ιδεών» της Νέας Τάξης. Υπουργό Οικονομικών τοποθέτησε τον Πολ Ο Νιλ, μέχρι τώρα πρόεδρο της αμερικανικής πολυεθνικής εταιρίας αλουμινίου «Alcoa». Στη θέση του υπουργού Εμπορίου, τοποθέτησε τον Ντον Εβανς, ανώτερο στέλεχος μεγάλης πετρελαϊκής εταιρίας. Ανθρωπος της βιομηχανίας πετρελαίου είναι και ο νέος αντιπρόεδρος Ντικ Τσέινι, ενώ τη θέση του υπουργού Οικισμού και Χωροταξίας την πήρε ο αυτοεξόριστος Κουβανός αντικαθεστωτικός Μελ Μαρτίνεζ, προερχόμενος από το λόμπι των Κουβανών της Φλώριδας.

Οπως βλέπετε, ο άνθρωπος βάζει τους κατάλληλους ανθρώπους στην κατάλληλη θέση. Οπως έκαναν και όλοι οι μέχρι σήμερα Πρόεδροι των ΗΠΑ, είτε προέρχονταν από το Δημοκρατικό είτε από το Ρεπουμπλικανικό κόμμα. Είτε τους παρουσίαζαν ως έξυπνους και ταλαντούχους, είτε όχι. Τα ίδια συμφέροντα εξυπηρετούσαν, άλλωστε, τα οποία και φροντίζουν για όλα...

... και η ... βαρύτητα του αλουμινίου

Αλλωστε, τα όσα είπε που έκανε ο Τζ. Μπους, όταν ανάγγειλε το διορισμό του νέου υπουργού των Οικονομικών, ήταν αρκετά εύγλωττα και χαρακτηριστικά: «θεώρησα πολύ σημαντικό να βρω κάποιον για τη θέση του υπουργού των Οικονομικών, που να διαθέτει μεγάλη εμπειρία, να μπορεί κανείς να βασιστεί σ' αυτόν και όταν μιλάει ο λόγος του να έχει βαρύτητα», δήλωσε ο Μπους.

Από «βαρύτητα», άλλο τίποτα. Αλουμίνιο είναι αυτό...

Παρατάσεις...

Την παράταση της εισοδηματικής και γενικότερα της συνολικής οικονομικής πολιτικής σκληρής μονόπλευρης λιτότητας, σε βάρος των εργαζομένων και των πλατιών λαϊκών στρωμάτων, σημαίνει η υπερψήφιση του κρατικού προϋπολογισμού 2001, τα μεσάνυχτα, από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Και μπορεί, βέβαια, να είπανε διάφορες δικαιολογίες, περί εξασφάλισης της «διατηρησιμότητας των επιτευγμάτων των τελευταίων ετών», αλλά οι εργαζόμενοι τ' ακούνε βερεσέ. Και έχουν απόλυτο δίκιο. Την ίδια στιγμή, που οι ονομαστικές αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις του δημοσίου καθορίζονται στο πενιχρό ποσοστό του 2,2%, τα «υψηλά επενδυτικά κίνητρα» - δηλαδή, τα πλουσιοπάροχα προνόμια (επιχορηγήσεις, επιδοτήσεις, φοροαπαλλαγές κλπ.), παρατείνονται για έναν ακόμη χρόνο, σύμφωνα με τροπολογία του υπουργού Εθνικής Οικονομίας στο φορολογικό νομοσχέδιο. Αυτή τη «διατηρησιμότητα» πρεσβεύουν οι κυβερνώντες. Σκληρής λιτότητας για τους πολλούς, προνόμια και αμύθητα κέρδη για τους λίγους...

Παρούσες οι αιτίες

Αλλιώς έβλεπε τα πράγματα, μέχρι πριν λίγο καιρό, ο νέος Πρόεδρος της Γιουγκοσλαβίας, Β. Κοστούνιτσα. Τώρα, η πραγματικότητα και ιδιαίτερα το γεγονός πως το «αδελφάκι» του UCK, ο «Απελευθερωτικός Στρατός του Πρέσεβο, της Μεντβέντια και του Μπουγιάνοβατς» κατέχουν 200 τετραγωνικά χιλιόμετρα της νότιας Σερβίας, τον υποχρεώνει να δηλώνει: «Οι διεθνείς δυνάμεις και η KFOR στο Κόσσοβο, παρά τον αριθμό τους, έχουν αποδείξει την αδυναμία τους. Δεν κατάφεραν να κλείσουν ερμητικά τα σύνορα ανάμεσα στο Κόσσοβο και την υπόλοιπη Σερβία. Αντίθετα τα κατέστησαν πορώδη και γι' αυτό το λόγο η κατάσταση δεν μπορεί να διευθετηθεί με την παρουσία τους». Σε συνέντευξή του, επίσης, στην εφημερίδα «Φιγκαρό» σημειώνει: «Οι Αλβανοί τρομοκράτες προστρέχουν όχι μόνο στις δικές τους οικονομικές πηγές στο Κόσσοβο, αλλά επίσης και σε βοήθεια που λαμβάνουν από εξωτερικό, για παράδειγμα με μυστικό τρόπο από τις ΗΠΑ».

Ας τα παίρνουν όλ' αυτά υπόψη τους, όσοι έσπευσαν θεωρήσουν την ανατροπή του Σλ. Μιλόσεβιτς ως το τέλος των περιπετειών στη Γιουγκοσλαβία και τη Βαλκανική γενικότερα. Δυστυχώς, γι' αυτούς και, κυρίως, για τους λαούς της περιοχής, η αιτία των προβλημάτων δε βρισκόταν στον Γιουγκοσλάβο πρώην Πρόεδρο.

Καλή τύχη... στις επεμβάσεις

Παπαγεωργίου Βασίλης

Την παρουσία του αμερικανικού αεροπλανοφόρου «Τρούμαν» στα Χανιά, καταγγέλλει η ΝΕ Χανίων του ΚΚΕ, με ανακοίνωσή της και σημειώνει: «"Καλή τύχη στη δουλιά τους" ευχήθηκε σύμφωνα με τα ρεπορτάζ του τοπικού Τύπου, στη διοίκηση του αμερικανικού αεροπλανοφόρου "Τρούμαν", ο δήμαρχος κ. Τζανακάκης.

Καημένη κρητική φιλοξενία, πού κατάντησες! Να φτάνουν στο σημείο, άνθρωποι που πριν λίγα χρόνια θεωρούνταν προοδευτικοί κι αγωνιστές, να εύχονται στους Ααμερικανούς... καλύτερες και περισσότερες επεμβάσεις σε ανεξάρτητες και κυρίαρχες χώρες. Περισσότερες δολοφονίες αμάχων και βομβαρδισμούς. Μεγαλύτερη δυστυχία, πείνα και εξαθλίωση στους λαούς για να προωθούνται τα συμφέροντα των πολυεθνικών.

Ο κ. δήμαρχος δεν είναι αφελής να μην ξέρει τι δουλιά κάνουν οι Αμερικανοί και το ΝΑΤΟ με τα αεροπλανοφόρα τους. Προς τι λοιπόν οι ευχές; Εκτός, αν τα τρία κέρματα που του έδοσαν οι Αμερικανοί είναι τα τριάντα αργύρια της προδοσίας των αντιαμερικανικών αισθημάτων του χανιώτικου λαού».

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Μαχητικά μπροστά

Μαχητικά μπροστά, με αποφασιστικότητα και συναίσθηση της ευθύνης πως εμείς οι κομμουνιστές έχουμε, ένα το κρατούμενο, την πιο στέρεη βάση, για να σταθούμε στο ύψος των απαιτήσεων της ταξικής πάλης της εργατικής τάξης και των συμμάχων της. Γιατί, μαζί με το Πρόγραμμα και το Καταστατικό του ΚΚΕ, το 16ο Συνέδριό του, σταθμός στην ιστορία του, γίνεται μια νέα αφετηρία, προκειμένου το άμεσο πολιτικό καθήκον της οικοδόμησης του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού μετώπου πάλης για τη λαϊκή εξουσία και τη λαϊκή οικονομία, να παίρνει «σάρκα και οστά» με τους αγώνες, μέσα στους αγώνες, για τα κρίσιμα μεγάλα κοινωνικοπολιτικά ζητήματα, έτσι που η πολιτική διέξοδος προς όφελος του λαού να γίνεται ολοένα και πιο ορατή. Και όσο πιο ορατή γίνεται, τόσο η αντικειμενική ρεαλιστικότητα της ανατροπής της πολιτικής και της εξουσίας των μεγαλοεπιχειρηματιών θα γίνεται στόχος και σκοπός της οργανωμένης κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, που θα συσπειρώνει στις γραμμές της τη μαχητική λαϊκή πλειοψηφία, ως ανατρεπτική δύναμη.

Το 16ο Συνέδριο, με τις αποφάσεις του, δίνει όλη εκείνη την προωθητική δύναμη που χρειάζεται για τους στόχους που χάραξε για ολόκληρο το Κόμμα και το λαϊκό κίνημα, αλλά και για τους σκοπούς της πάλης. Κόμμα και Μέτωπο, στην αλληλοσχέση και αλληλοσύνδεσή τους, είναι το στίγμα του Συνεδρίου. Κόμμα, με ολόπλευρα προσανατολισμένη τη δράση του στην εργατική τάξη και τη νεολαία, σαν θεμέλιο για να γίνεται το εργατικό κίνημα ικανό να τραβά στους αγώνες τα πιο μαχητικά τμήματα των μικροαστικών στρωμάτων της πόλης, των φτωχών και των μεσαίων αγροτών, ενάντια στον κοινό αντίπαλο. Κόμμα πανίσχυρο, ιδεολογικοπολιτικά και οργανωτικά, με δυνάμεις στα εργοστάσια και τους τόπους δουλιάς, ριζωμένο παντού, όπου ζει και δουλεύει η εργατική τάξη. Η προώθηση των αποφάσεων του Συνεδρίου είναι υπόθεση ολόκληρου του Κόμματος, αλλά η ολοένα και πιο αποφασιστική ισχυροποίηση του Κόμματος, επίσης δική του υπόθεση, είναι και προϋπόθεση για το χτίσιμο του Μετώπου.

Το 16ο Συνέδριο ενίσχυσε την ιδεολογικοπολιτική ενότητα του Κόμματος στο ισχυρό του θεμέλιο, που είναι η στρατηγική και η τακτική του, η μεταξύ τους σχέση, όπως εκφράστηκε από τις ομόφωνες αποφάσεις του Συνεδρίου. Η νέα Κεντρική Επιτροπή εξέλεξε το νέο Πολιτικό Γραφείο. Την επόμενη βδομάδα, θα δώσει στη δημοσιότητα τις αποφάσεις του Συνεδρίου.

Μπορεί στα χνάρια που βαδίσαμε ως το 16ο Συνέδριο να διαγράφεται η αναγκαία ωριμότητα και αποφασιστικότητα, ώστε να εφορμήσουμε με βάση τις αποφάσεις για τους στόχους που θέτουμε. Μα, πρώτ' απ' όλα, αυτό απαιτεί, χωρίς κανένα εφησυχασμό, από τώρα, από σήμερα κιόλας, την οργάνωση της δουλιάς. Ολοκληρώνοντας την οικονομική εξόρμηση προς τιμήν του 16ου Συνεδρίου, με την υπερκάλυψη των πλάνων. Ενισχύοντας και πλαταίνοντας τους δεσμούς με τους εργάτες, τους απλούς ανθρώπους του μόχθου.

Πρέπει η δουλιά μας να κάνει άλμα προς τα μπρος και μπορεί να το κάνει. Αρχίζοντας από τη μελέτη και αφομοίωση των αποφάσεων, για να περάσουμε στην εφαρμογή τους στη δράση. Τη δράση, που θα αναπτύσσεται σε συνθήκες αυξανόμενης έντασης της επίθεσης του κεφαλαίου στα εργασιακά και, γενικότερα, τα λαϊκά δικαιώματα, σε συνθήκες που η άρχουσα τάξη ψάχνει προσαρμογές στο πολιτικό της σύστημα, προκειμένου να παρατείνει με αναχώματα και εμπόδια τη ριζική στροφή του λαού στο δικό του Μέτωπο. Με τη δύναμη του Συνεδρίου, θα ακυρώνουμε τα σχέδιά τους. Με τη δράση του Κόμματος, όλων μας, θ' ανοίγουμε το δρόμο του Μετώπου. Αυτή είναι η φιλοδοξία μας. Να ανασκουμπωθούμε, λοιπόν...

Ιδιο συνδικάτο...

Ιδια φυράματα

κι αυτοί,

ΕΟΚ

κι Αμερικάνοι,

με το χασάπη

Ετσεβίτ,

που σφάζει

και ξεκάνει,

ίδια φυράματα

κι αυτοί

το ίδιο συνδικάτο,

ξεχνάς τους Σέρβους

άμαχους

που «θέρισε»

το ΝΑΤΟ;

* * *

Ιδια φυράματα

κι αυτοί,

μέλη της ίδιας

σπείρας,

γι' αυτό και «κιχ»

δε βγάζουνε

στο δήμιο

της Αγκύρας,

τι να του πούνε,

δηλαδή, «φτάνει

αγά μας φτάνει»,

όταν χειρότερα

αυτοί οι ίδιοι

έχουν κάνει;


Ο οίστρος



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ