Σάββατο 29 Ιούνη 2013 - 1η έκδοση
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Είναι «αντισυστημικοί», όπως τους παρουσιάζουν;

Γρηγοριάδης Κώστας

Δημοσιεύτηκε στον Τύπο, η εξής είδηση: Ενας 18χρονος Ισλανδός, ο Σίγκουρντουρ Θόρνταρσον, για καιρό στενός και έμπιστος συνεργάτης του Τζούλιαν Ασάνζ, ο οποίος του είχε αναθέσει σημαντικό έργο για το «Wikileaks, φέρεται να παρέδωσε με δική του θέληση μυστικά της οργάνωσης στο FBI, έναντι χρηματικής αμοιβής. Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή, τον Αύγουστο του 2011, ο Θόρνταρσον πήγε στην πρεσβεία των ΗΠΑ στην Ισλανδία έχοντας μαζί του μεταξύ άλλων, για να αποδείξει τα λεγόμενά του, φωτοτυπία του διαβατηρίου του Ασάνζ. Συμφώνησε να συνεργαστεί με το FBI και να γίνει διπλός πράκτορας. Οι πληροφορίες και τα πρώτα στοιχεία που προσκόμισε ο Θόρνταρσον τράβηξαν το ενδιαφέρον του FBI, πράκτορες του οποίου ανέκριναν επανειλημμένα τον νεαρό Ισλανδό. Οι πράκτορες ρωτούσαν περισσότερο για το «Wikileaks» και τον (έγκλειστο σε φυλακή υψίστης ασφαλείας τότε) Μπράντλι Μάνινγκ, κατηγορούμενο για διαρροή τηλεγραφημάτων και άλλου υλικού στο «Wikileaks». Ο νεαρός έδωσε συνολικά οκτώ εξωτερικούς σκληρούς δίσκους στο FBI με αρκετό υλικό των «Wikileaks». Τα σημειώνουμε όλα αυτά για να πούμε ότι ο κόσμος των διαδικτυακών αποκαλύψεων από τα «Wikileaks», δεν είναι αγγελικά πλασμένος. Φαίνεται και από το παράδειγμα του Θόρνταρσον ότι στο παρασκήνιο μαίνεται ένας πόλεμος μυστικών υπηρεσιών, προφανώς με αντικρουόμενα συμφέροντα. Σ' αυτόν τον πόλεμο δύσκολα μπορεί να αποδεχτεί κανείς ότι ιστότοποι όπως τα «Wikileaks» είναι δημιουργήματα «αντισυστημικών» και «εκκεντρικών» τύπων, που θέλουν να αποκαλύψουν τις βρωμιές του συστήματος, όπως τους παρουσιάζει η κυρίαρχη προπαγάνδα...

Τα «κόλπα» των εργατοπατέρων

Εκτίθενται η μία μετά την άλλη οι διάφορες αριστερές και «πατριωτικές» δυνάμεις που με άνεση μετακινούνται από τη διαχείριση του καπιταλισμού στην κενή υπερεπαναστατικότητα και τούμπαλιν. Δείχνουν πόσο επιζήμιοι είναι για το εργατικό κίνημα.

Βγήκε χτες η «Αγωνιστική Συσπείρωση Εργαζομένων» που δραστηριοποιείται στο Σωματείο Επιστημονικού Προσωπικού της ΔΕΗ (ΣΕΠ) να στηρίξουν το κάλεσμα Ομοσπονδιών το οποίο στην πραγματικότητα είναι κάλεσμα των συνδικαλιστικών δυνάμεων του ΣΥΡΙΖΑ αντάμα με δήθεν «μετανοημένους» πρώην ΠΑΣΟΚους, για κινητοποίηση με στόχο την ανατροπή των «μνημονιακών πολιτικών».

Σε αυτήν την παράταξη, την «Αγωνιστική Συσπείρωση», συμμετέχουν δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, του ΑΝΤΑΡΣΥΑ και του ΕΠΑΜ. Για να κοροϊδέψουν τους εργαζόμενους παίζουν σε δύο ταμπλό. Από τη μια λένε ότι η κινητοποίηση στην οποία καλούν οι ομοσπονδίες μπορεί να «είναι ακόμα ένα επικοινωνιακό παιχνίδι συνδικαλιστικών ηγεσιών» και από την άλλη ότι «Ομως όλοι ξέρουμε από την πείρα μας, ότι κανείς δεν μπορεί μόνος του! Οτι πρέπει να συναντηθούμε και να δράσουμε μαζί με όλους τους άλλους εργαζόμενους. Να αισθανθούμε τα πολλά που μας ενώνουν κι όχι τα ελάχιστα που μας χωρίζουν».

Εδώ πλέον παραμερίζουν κάθε λογική. Παραδέχονται ότι οι δυνάμεις του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού εμπαίζουν τους εργαζόμενους αλλά, στη συνέχεια απευθύνονται στους ίδιους τους εργαζόμενους καλώντας τους να παραμερίσουν τους δισταγμούς τους και να τις ακολουθήσουν γιατί «κανείς δεν μπορεί να είναι μόνος τους»! Γιατί ξαφνικά αυτές οι συνδικαλιστικές πλειοψηφίες έγιναν «όλοι οι άλλοι εργαζόμενοι». Γιατί τελικά όσο και αν διαφωνούν με αυτές, αυτά που τους χωρίζουν είναι λιγότερα από αυτά που τους ενώνουν!

Γι' αυτό καλούν τους εργαζόμενους να ακολουθήσουν τις δυνάμεις που στηρίζουν την αντιλαϊκή πολιτική, υπονομεύουν τους αγώνες και έχουν καλλιεργήσει την απογοήτευση και τη μοιρολατρία φθάνοντας τα ποσοστά συμμετοχής στις κινητοποιήσεις σε εξαιρετικά χαμηλά επίπεδα. Κάτι άλλωστε που το ξέρει πολύ καλά αυτή η παράταξη, μιας και το ΣΕΠ στην πρόσφατη απεργία για την ΕΡΤ είχε ποσοστά συμμετοχής κάτω από 1%!

Η λύση θα έρθει μόνο μέσα από κοινό αγώνα

Επιστολή προς τον πρωθυπουργό απέστειλε την περασμένη Τρίτη το Σωματείο Πυροσβεστών Πυρόσβεσης - Διάσωσης Ανατολικής Κρήτης σχετικά με τα προβλήματα που επικρατούν στην Πυροσβεστική. Σε ένα κείμενο όπου αναλύονται μερικά από αυτά που κατά καιρούς έχουν αναδειχθεί είτε μέσα από τις πυρκαγιές είτε από τις καταγγελίες των ίδιων των εργαζομένων, οι συνδικαλιστές προσπαθούν να ρίξουν τις ευθύνες για την κατάσταση που επικρατεί στο Σώμα, προσωπικά στον υπουργό Δημόσιας Τάξης.

Είναι γνωστό ότι τη βασική ευθύνη που δεν προσλήφθηκαν ακόμα οι 1.500 συμβασιούχοι πυροσβέστες, που οι πενταετείς δε δουλεύουν νύχτα και 40 χιλιόμετρα μακριά από την έδρα τους (όπως αναφέρουν και οι ίδιοι στην παραπάνω επιστολή τους) την έχει η κυβέρνηση ΝΔ - ΠΑΣΟΚ τώρα και των δύο με τη ΔΗΜΑΡ και το ΛΑΟΣ παλαιότερα. Σε αυτή την κυβέρνηση από την αρχή, τοποθετήθηκε ο υπουργός Δημόσιας Τάξης, Ν. Δένδιας ο οποίος ακολουθεί πιστά την πολιτική της κυβέρνησης. Η πολιτική αυτή δημιούργησε τα παραπάνω προβλήματα αλλά και πολλά άλλα που υποβαθμίζουν την Πυροσβεστική, που αφαιρούν - με τον ένα ή τον άλλο τρόπο - το δικαίωμα του λαού στην πυροπροστασία, που πετσοκόπηκαν οι μισθοί των εργαζομένων, που καμένες δασικές εκτάσεις αποχαρακτηρίζονται προς όφελος του κεφαλαίου.

Η λύση στα αναρίθμητα και χρόνια προβλήματα των εργαζομένων στο Σώμα, δεν λύνονται με επιστολές ή τηλεφωνικές παρεμβάσεις προς τους υπουργούς (όπως ζητούσε η Ομοσπονδία από τους εργαζόμενους να κάνουν για κάθε ζήτημα που τους αφορούσε). Η λύση θα έρθει μέσα από τον κοινό αγώνα των πυροσβεστών με τους υπόλοιπους εργαζόμενους, για τη διεκδίκηση λύσης στα προβλήματα των πυροσβεστών ως μέρος της λύσης στα ζητήματα προστασίας και δασοπυρόσβεσης που αφορούν όλο το λαό σε τελευταία ανάλυση για την ανατροπή της πολιτικής που θέτει σε κίνδυνο την πυρασφάλεια της χώρας και σαρώνει ακόμη και τα στοιχειώδη εργασιακά δικαιώματα των πυροσβεστών.

Ιδιώτες και δεσμά στη σκέψη

Περίπου 300 εργαζόμενοι στα Κέντρα Πρόληψης καλούνται να καλύψουν τις ανάγκες όλης της χώρας, να ανταποκριθούν σε χιλιάδες αιτήματα σχολείων και τοπικών κοινωνιών, να αντιμετωπίσουν την απληρωσιά τους κι ένα σαθρό θεσμικό πλαίσιο που εμποδίζει τη λειτουργία τους. Οι 480 εργαζόμενοι στο ΚΕΘΕΑ βρίσκονται αντιμέτωποι με καταστάσεις που είναι εκτός ελέγχου, με μειώσεις των αποδοχών τους -35% κατά μέσο όρο, με 20 τοπικές κοινωνίες να ζητούν τη δημιουργία στεγνών προγραμμάτων. Ο ΟΚΑΝΑ εξαπλώνεται ραγδαία σε νοσοκομεία που αιμορραγούν κι αντί να απευθύνεται σε συγκεκριμένες πληθυσμιακές ομάδες, απευθύνεται σε όλους τους χρήστες ως ο εύκολος δρόμος για διά βίου εξάρτηση, με υπηρεσίες χαμηλών προδιαγραφών και με υποκατάστατα.

Ολα τα παραπάνω συντελούν στην υποβάθμιση των υπαρχουσών δομών, με στόχο τη σταδιακή απαξίωσή τους, προκειμένου να ανοίξει ευκολότερα η πόρτα σε επιχειρηματίες. Είναι αμέτρητες οι φορές μέσα στις δύο τελευταίες δεκαετίες, που οι διάφορες κυβερνήσεις έχουν επιχειρήσει να παραδώσουν την πρόληψη και την απεξάρτηση στους ιδιώτες, μέσω Εθνικών Σχεδίων Δράσης και νομοσχεδίων. Πρόσφατα με το νόμο 4139 που ψήφισαν όλα τα κόμματα της Βουλής εκτός του ΚΚΕ, η πρόληψη, απεξάρτηση, κοινωνική επανένταξη παραδίδεται άνευ όρων και προϋποθέσεων σε επιχειρηματίες. Σημαντική συνεισφορά σε αυτό το εγχείρημα αποτελεί η συντονισμένη προσπάθεια απονοηματοδότησης που προηγήθηκε, ώστε η πρόληψη να ταυτιστεί με την ενημέρωση και η θεραπεία με τη φαρμακευτική καταστολή και τη χορήγηση υποκαταστάτων. Γιατί με την απονοηματοδότηση των εννοιών δημιουργείται σύγχυση κι είναι ευκολότερο να παραμυθιαστείς ότι ένας ιδιώτης θέλει να κάνει απεξάρτηση και πρόληψη, να βάλει δηλαδή τρικλοποδιά στον εαυτό του και στα κέρδη του.

Σίγουρα μια τέτοια εξέλιξη σηματοδοτεί την επικράτηση ακραίου ταξικού διαχωρισμού, καθώς θα μπορούν να απευθύνονται σε ιδιωτικά κέντρα - έστω κι αν υποθετικά δεν εφαρμόζουν τις επικίνδυνες και μη ενδεδειγμένες μεθόδους, όπως κάνουν σήμερα - μόνο οι έχοντες. Οι υπόλοιποι θα πεθαίνουν στα χαμηλών προδιαγραφών προγράμματα του ΟΚΑΝΑ ή στο δρόμο, εξαρτημένοι μέχρι την τελευταία τους πνοή. Ενας επιχειρηματίας έχει συμφέρον όταν η «πελατεία» του - οι χρήστες ναρκωτικών σ' αυτήν την περίπτωση - μεγαλώνει και παραμένει στη χρήση. Αρα δεν υπάρχει λόγος να κάνει πρόληψη, απεξάρτηση, επανένταξη, αφού το συμφέρον του είναι ίδιο με εκείνο της φαρμακοβιομηχανίας και κάθε μηχανισμού χειραγώγησης και καταστολής. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελεί η ημερίδα που έγινε πριν λίγες μέρες από ιδιωτικό κέντρο «απεξάρτησης» όπου οι υπεύθυνοί του ισχυρίστηκαν ότι αιτία της τοξικοεξάρτησης είναι τα γονίδια, το φύλλο, η εθνότητα...

Ακόμη όμως κι αν ήταν... ηθικός και ευσυνείδητος, πάλι δε θα μπορούσε. Γιατί πρόληψη και απεξάρτηση με ιδιωτικό κεφάλαιο είναι έννοιες αντιφατικές από τα σπάργανά τους, αλληλοακυρώνονται. Η φιλοσοφία της πρόληψης και της απεξάρτησης τις θέλει μέσα στην κοινωνία. Εκεί γεννήθηκαν, εκεί επιτυγχάνονται. Μέσα από συλλογικές διαδικασίες που προάγουν την ανιδιοτέλεια, την ελευθερία, την αλληλεγγύη, την αγάπη προς τον άνθρωπο χωρίς εκμετάλλευση και σ' όλα αυτά δεν χωράει αντίτιμο και δεσμά στη σκέψη.


Ελένη ΤΖΙΒΡΑ

Κάτω τα χέρια από την αμυντική βιομηχανία

Γρηγοριάδης Κώστας

Καθόλου αθώα ή «διερευνητική» δεν ήταν η σύσκεψη το βράδυ της Πέμπτης στο υπουργείο Οικονομικών με τη συμμετοχή της αναπληρώτριας υπουργού Αμυνας Φ. Γεννηματά και του υπουργού Οικονομικών Γ. Στουρνάρα, για την «αναδιάρθρωση» των «Ελληνικών Αμυντικών Συστημάτων». Εδώ και πολύ καιρό ο «Ριζοσπάστης» γράφει ότι τα ΕΑΣ είναι προγραμμένα στη λίστα με τους Οργανισμούς του Δημοσίου που ετοιμάζεται να «αναδιαρθρώσει» η κυβέρνηση, κάνοντας χρήση και της Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου που ψήφισε πρόσφατα και εφάρμοσε πρώτα στην ΕΡΤ. Σύμφωνα με τις μέχρι τώρα διαρροές, στη σύσκεψη συζητήθηκε να ακολουθηθεί το «μοντέλο» της αναδιοργάνωσης εν λειτουργία των ΕΑΣ, με ενδεχόμενη συγχώνευση της «Ελληνικής Αμυντικής Βιομηχανίας» (είναι η μεγαλύτερη βιομηχανία, με περισσότερους από 1.000 εργαζόμενους), των ΕΑΣ (έχει σημαντική ακίνητη περιουσία) και της «Ελληνικής Βιομηχανίας Οχημάτων». Η «αναδιοργάνωση» των αμυντικών βιομηχανιών δεν γίνεται βέβαια για να αναβαθμιστεί η λειτουργία τους, ο ρόλος τους στην παραγωγή υλικού αναγκαίου για την άμυνα της χώρας. Αλλωστε, όλες αυτές οι εταιρείες έχουν χτυπηθεί αλύπητα από τις κυβερνήσεις των τελευταίων ετών, ενώ θα μπορούσαν να παίζουν σημαντικό ρόλο όχι μόνο στην κατασκευή αμυντικού υλικού, αλλά και σε άλλες κατασκευές χρήσιμες για τις λαϊκές ανάγκες. Η αναδιάρθρωσή τους γίνεται για να απολυθούν χιλιάδες εργαζόμενοι, να πωληθεί η περιουσία τους και τελικά το αντικείμενό τους να παραδοθεί στα ιδιωτικά μονοπώλια, στο πλαίσιο του γενικότερου καταμερισμού που κάνει η ΕΕ και στον τομέα των αμυντικών Βιομηχανιών. Οι συνέπειες για τους εργαζόμενους σ' αυτές τις βιομηχανίες, αλλά και για όλον το λαό, αφού υπονομεύεται παραπέρα η αμυντική ικανότητα της χώρας, θα είναι πολλές και επώδυνες. Το έγκλημα που θα επιχειρήσουν κυβέρνηση - μονοπώλια σε βάρος των ΕΑΣ, «εν λειτουργία» ή με ακαριαίο λουκέτο, δεν πρέπει να περάσει. Και η απόκρουσή του πρέπει να γίνει υπόθεση κάθε κλάδου, ολόκληρου του λαού.

Διαφημίσεις ΑΕΙ...

Κάθε χρόνο προς τα τέλη Αυγούστου, οπότε και ανακοινώνονται οι βάσεις των σχολών σε πανεπιστήμια και ΤΕΙ και οι υποψήφιοι των πανελλαδικών εξετάσεων μαθαίνουν αν και πού πέρασαν, είναι συνηθισμένο να ξεπηδούν στις εφημερίδες και τα κανάλια οι διαφημίσεις των ιδιωτικών κολεγίων και σχολών. Εκείνη την περίοδο αποκρυσταλλώνεται το εν δυνάμει πελατολόγιο αυτών των ιδιωτικών μαγαζιών, που αντικειμενικά στοχεύουν να αντλήσουν πελάτες από τους υποψήφιους που δεν μπήκαν σε κάποια ανώτατη σχολή.

Τα τελευταία χρόνια όμως έχει ξεπηδήσει κι ένα καινούργιο φαινόμενο: Την περίοδο της συμπλήρωσης των μηχανογραφικών δελτίων (όπως είναι οι μέρες αυτές που διανύουμε τώρα) εμφανίζονται συγκαλυμμένες διαφημίσεις για Τμήματα των δημόσιων πανεπιστημίων και ΤΕΙ! Είτε με τη μορφή «ρεπορτάζ» στις εφημερίδες για... τα επαγγέλματα και τις σχολές που υπόσχονται «σίγουρο μέλλον», είτε με ειδικές εφαρμογές στις ιστοσελίδες τους (όπως η παρουσίαση «συμπληρώνω μηχανογραφικό - επιλέγω Αιγαίο» που κάνει το πανεπιστήμιο Αιγαίου για τα Τμήματά του), τα δημόσια πανεπιστήμια και ΤΕΙ βγαίνουν στη γύρα και αναζητούν φοιτητές - πελάτες για να επιδείξουν υψηλά ποσοστά επιλεξιμότητας από τους υποψηφίους και να αυξήσουν το κύρος τους.

Αλλη μια πλευρά του πώς οι αναδιαρθρώσεις σπρώχνουν τα δημόσια ιδρύματα να λειτουργούν όλο και περισσότερο σαν ιδιωτικά...

Τα «οράματά» τους μακριά από τις ανάγκες

Με αναφορές στον «ευαίσθητο χώρο» της εκπαίδευσης, το μέλλον της χώρας, στα νιάτα, σε «οράματα» κλπ έγινε τις προηγούμενες ημέρες η τελετή ανάληψης καθηκόντων των νέων υφυπουργών στο υπουργείο Παιδείας.

Με την ευκαιρία, η ηγεσία του υπουργείου επέλεξε να μνημονεύσει τη «συναίνεση» που είχε από την ακαδημαϊκή κοινότητα στις αλλαγές στην ανώτατη εκπαίδευση, να εμφανίσει μέτρα για τη φοιτητική μέριμνα, να χαρακτηρίσει ως τομή την αξιολόγηση στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, να δηλώσει ότι «έδωσε τη δυνατότητα στους Ελληνες και στις Ελληνίδες να έχουν δημόσια Πρότυπα Σχολεία» (!), να εξαγγείλει νέες αλλαγές στο Λύκειο σε αντιδραστικότερη κατεύθυνση. Η ηγεσία του υπουργείου προτίμησε να μην αναφερθεί στο ότι μένουν σχολεία χωρίς εκπαιδευτικούς και εκπαιδευτικοί χωρίς δουλειά, στις νέες συγχωνεύσεις και συμπτύξεις που είναι στα σκαριά, στην Παιδεία για λίγους, στα πτυχία κουρελόχαρτα και τα πανεπιστήμια επιχειρήσεις κ.ο.κ.

Πίσω από τις ευαισθησίες τους βρίσκεται η δηλωμένη πρόθεση για κλιμάκωση της αντιλαϊκής πολιτικής που θα οδηγήσει σε περισσότερη αμορφωσιά για τα παιδιά των λαϊκών στρωμάτων. Τώρα πια έχουν πείρα οι εργαζόμενοι, έχουν βγάλει συμπεράσματα από τα πρώτα βήματα των μεταρρυθμίσεων στην Παιδεία για το πού οδηγούν. Μένει να πάρουν στα χέρια τους και την υπόθεση της Παιδείας για να απαιτήσουν μεταρρυθμίσεις αλλά με βάση τις πραγματικές ανάγκες του λαού και όχι για να ανακάμψουν και να ισχυροποιηθούν οι εκμεταλλευτές.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κίνδυνος για άνεργους και εργαζόμενους

Η Σύνοδος Κορυφής που ολοκληρώθηκε χτες στις Βρυξέλλες, κατέληξε σε συγκεκριμενοποίηση των μέτρων και των ευρωπαϊκών κονδυλίων με τα οποία τα κράτη - μέλη της ΕΕ θα επιχειρήσουν τα επόμενα δύο τουλάχιστον χρόνια να κουκουλώσουν και να ανακυκλώσουν την ανεργία, κύρια των νέων, που χτυπάει «κόκκινο» σε συνθήκες καπιταλιστικής κρίσης και γενικευμένης καταστροφής παραγωγικών δυνάμεων, με πρώτη την εργατική δύναμη. Εχουν λόγο τα εκατομμύρια των ανέργων να πανηγυρίζουν ή έστω να προσμένουν κάτι από τα προγράμματα που εκπονεί η ΕΕ; Η απάντηση είναι όχι. Οσο κι αν προσπαθεί να πείσει ότι τα μέτρα αυτά δίνουν μια κάποια ανακούφιση στους άνεργους, η ΕΕ τα σερβίρει με το ψευτοδίλημμα: «Ανεργία ή τζάμπα εργασία;».

Η ΕΕ των μονοπωλίων δεν μπορεί και δε θέλει να λύσει το πρόβλημα της ανεργίας, που είναι σύμφυτο με την καπιταλιστική παραγωγή, η οποία «δουλεύει» για το κέρδος του κάθε μεμονωμένου κεφαλαιοκράτη και όχι για να ικανοποιήσει τις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Το κακό όμως δεν σταματάει εκεί. Το πολιτικό προσωπικό του κεφαλαίου προσπαθεί με πολλούς τρόπους να αξιοποιήσει τους άνεργους προς όφελος των μονοπωλίων, να τους εξασφαλίσει ακόμα φθηνότερη εργατική δύναμη. Αυτό κάνουν και τα μέτρα που αποφάσισε η Σύνοδος Κορυφής, η οποία, καθόλου συμπτωματικά, συνδέει την καταπολέμηση τάχα της ανεργίας με τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας των ευρωενωσιακών μονοπωλίων και την καπιταλιστική ανάκαμψη.

Ας πάρουμε ένα παράδειγμα: Τι αποφάσισαν οι «27»; Οτι σε κάθε νέο κάτω των 25 ετών θα πρέπει να προσφέρεται μια θέση πρακτικής άσκησης, κατάρτισης ή επαγγελματικής απασχόλησης, 4 μήνες μετά την αποφοίτησή του από το σχολείο ή την απώλεια της θέσης εργασίας του. Εννοείται πως οι θέσεις αυτές θα αποδίδουν στον άνεργο ένα φιλοδώρημα και στον εργοδότη έναν πλήρους απασχόλησης και πάμφθηνο χαμάλη. Με τον τρόπο αυτό, ο άνεργος κρύβεται κάτω από το χαλί, να έχει ήδη ρίξει την απαιτητικότητά του για μόνιμη σταθερή δουλειά με δικαιώματα και την ίδια ώρα ο εργοδότης έχει τη δυνατότητα να ξεφορτωθεί έναν εργαζόμενο με καλύτερα σχετικά δικαιώματα και μισθό, προκειμένου να τον αντικαταστήσει με έναν τάχα «μαθητευόμενο».

Μέτρα όπως αυτά είναι «λουκούμι» για τις επιχειρήσεις, ιδιαίτερα δε στον κλάδο των υπηρεσιών, που έχουν μεγαλύτερη ανάγκη από ευέλικτο εργατικό δυναμικό. Το παράδειγμα του Τουρισμού είναι αποκαλυπτικό. Χιλιάδες «μαθητευόμενοι» νέοι από τρίτες χώρες δουλεύουν πλήρες ωράριο σε μεγάλες ξενοδοχειακές μονάδες όλης της χώρας, αντικαθιστώντας παλιούς εργαζόμενους του κλάδου και αυξάνοντας τα περιθώρια κέρδους για όλη την αλυσίδα των κεφαλαιοκρατών που δραστηριοποιούνται στον κλάδο (πράκτορες, ξενοδόχοι κ.ά.). Κανένας άνεργος να μην υποκύψει στα ψευτοδιλήμματα της ΕΕ, να μη θαμπωθεί με τα μέτρα που στην «ούγια» τους γράφουν «φθηνότεροι εργάτες για το κεφάλαιο». Να οργανωθούν και να ενταχθούν στην ταξική πάλη. Αλλά πρώτ' απ' όλα η πάλη για την ανεργία πρέπει να είναι υπόθεση των εργαζομένων που έχουν δουλειά. Και γιατί είναι εν δυνάμει άνεργοι, και γιατί η ανεργία χτυπά και τα δικά τους δικαιώματα και γιατί αυτοί, πρώτ' απ' όλα, τραβώντας και τους ανέργους μπορούν να οργανώσουν τον αγώνα κόντρα στους καπιταλιστές και την εξουσία τους. Η πάλη για ουσιαστική προστασία των ανέργων, από ένα ταξικό κίνημα που θα παλεύει για την ανατροπή του συστήματος που την παράγει, γίνεται ολοένα και πιο επιτακτική.



Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ