«Ξεπουλάνε τζάμπα τον τελευταίο κερδοφόρο οργανισμό που απέμεινε σε ένα διαλυμένο κράτος. Μνημόνιο σημαίνει εκποίηση των πάντων και υποταγή σε ξένα και εγχώρια συμφέροντα. Οχι στο σκάνδαλο εκχώρησης του ΟΠΑΠ, όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας!» κραυγάζουν οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής στην ιστοσελίδα τους. Υποκριτές ως το μεδούλι οι φασίστες, άλλα λένε στο λαό, άλλα πάνε και κάνουν πίσω από την πλάτη του στη Βουλή και αλλού, ακριβώς για να ξεπουλήσουν στα ξένα και ντόπια μονοπώλια, που πιστά υπηρετούν, τον πλούτο του λαού και του τόπου, υποστηρίζοντας ανοιχτά την κυβέρνηση στην τέτοια προσπάθειά της. Μήνες ολόκληρους οι νεοναζί με συγκεκριμένες αναφορές διαφήμιζαν ρωσικά και αμερικάνικα μονοπώλια της Ενέργειας να 'ρθούν να βάλουν χέρι στο φυσικό αέριο Ελλάδας και Κύπρου. Αναζητούν «στρατηγικό επενδυτή» να μπει στα πετρέλαια της Καβάλας, αποδέχονται την καταστροφική για τα λαϊκά συμφέροντα εξόρυξη χρυσού στη Χαλκιδική με τη συμμετοχή ιδιωτών. Εκαναν προτάσεις εντός Βουλής στην κυβέρνηση πώς να ξεπουλήσει νησιά και νησίδες που ορέγονται οι μεγαλοκαρχαρίες. Κάνοντάς της πλάτες για να εκποιήσει τα πάντα, ουσιαστικά αποδέχτηκαν την τοποθέτηση ενός μεγαλοεπιχειρηματία στο τιμόνι του διαβόητου Ταμείου Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου, φροντίζοντας να... απέχουν από τη σχετική ψηφοφορία στη Βουλή όπου τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης ήταν και καταψήφισαν. Συν το γεγονός ότι ακριβώς όπως συμφέρει τα αφεντικά, πασχίζουν να επιβάλλουν τον εργασιακό μεσαίωνα ΕΕ/τρόικας και άλλων, ψάχνουν μεγαλοϊδιοκτήτες και εργολάβους για πάμφθηνους εργάτες, με 18 ευρώ μεροκάματο, δίχως ένσημο και ασφάλιση. Εχθροί του λαού, τραμπούκοι των μονοπωλίων, πρέπει να αποκαλύπτονται και να απομονώνονται με κάθε ευκαιρία.
Τσιγάρα στα σούπερ μάρκετ...
Σύμφωνα με ανακοίνωση στον Τύπο, η αλυσίδα σούπερ μάρκετ «Μαρινόπουλος», που έχει τα καταστήματα «Carrefour», θα διαθέτει στο εξής προς πώληση και τσιγάρα, αξιοποιώντας τις πρόσφατες νομοθετικές αλλαγές για την απελευθέρωση επιμέρους αγορών του λιανεμπορίου, όπως είναι τα προϊόντα καπνού. Στόχος της εταιρείας, όπως επισημαίνει, είναι σε διάστημα 2 μηνών να καθιερωθεί σε αυτή την αγορά με 250 καταστήματα και επί της ουσίας με τα σούπερ μάρκετ «Carrefour Μαρινόπουλος». Η ίδια ενημερώνει ότι η προμήθεια των προϊόντων καπνού θα γίνεται από τα δίκτυα χονδρικής της σχετικής αγοράς. Πρώτη παρατήρηση: Η εταιρεία χρησιμοποιεί ένα νόμο που έφτιαξε η κυβέρνηση και ο οποίος όπως αποδείχνεται, είναι κομμένος και ραμμένος στα συμφέροντα των σουπερμαρκετάδων, αφού τους δίνει τη δυνατότητα να αυξήσουν τον τζίρο τους με την πώληση τσιγάρων, που μέχρι τώρα γίνονταν από τα ψιλικατζίδικα και τα περίπτερα. Τι θα γίνουν αυτά τα μικρομάγαζα; Θα πιεστούν κι άλλο, με αποτέλεσμα πολλά από αυτά να κλείσουν και οι ιδιοκτήτες τους, αυτοαπασχολούμενοι να μείνουν άνεργοι. Αρα, θα μεγαλώσει η μονοπώληση της αγοράς. Να σημειωθεί ότι στον κλάδο των σούπερ μάρκετ, η «Μαρινόπουλος» κατέχει ήδη το 18,7%.
... και οι «μικροί» στην ψάθα
Τι είχε προηγηθεί της νομοθεσίας της κυβέρνησης; Η απόφαση μεγάλων καπνοβιομηχανιών, όπως η «Philip Morris», να σταματήσει από τον ερχόμενο Ιούνη τη συνεργασία με τα πρατήρια καπνοβιομηχανικών προϊόντων των νομών Αττικής (και στον Πειραιά), Αχαΐας και Θεσσαλονίκης. Από τα 110 πρατήρια, με τα οποία συνεργάζεται έως τώρα η πολυεθνική, θα περιοριστεί σε πέντε χονδρεμπόρους. Η διακίνηση θα απαιτεί στο εξής πληρωμές τοις μετρητοίς, ενώ μέχρι σήμερα οι χονδρέμποροι αγόραζαν με πίστωση από τις βιομηχανίες και πωλούσαν με πίστωση στη λιανική. Η έλλειψη ρευστότητας θα οδηγήσει στην επιβίωση των ισχυρών (βλέπε «Μαρινόπουλος» και άλλοι) και σε νέο κύμα «λουκέτων» στη χονδρική και στη λιανική. Εκτιμάται ότι και οι άλλες βιομηχανίες («Καρέλιας»), αλλά και οι πολυεθνικές που εισάγουν τα προϊόντα τους (BAT, JTI, «Imperial») θα ακολουθήσουν αργά ή γρήγορα στον ίδιο δρόμο. Οι μεγαλύτεροι χαμένοι θα είναι οι περιπτεράδες, που μέχρι τώρα βάσιζαν στα τσιγάρα το 60% του τζίρου τους και τώρα δε θα έχουν χρήματα να προπληρώσουν για να προμηθευτούν εμπόρευμα. Αρα θα κλείσουν. Εκτιμάται ότι ούτε ένα στα πέντε περίπτερα δε θα καταφέρει να αντέξει, από τα 12.000 που λειτουργούν σήμερα, ενώ τα τελευταία χρόνια υπολογίζεται ότι 5.000 περίπτερα και ψιλικατζίδικα έχουν βάλει λουκέτο. Να τι σημαίνει για τους αυτοαπασχολούμενους η κυριαρχία των μονοπωλίων στην οικονομία. Να γιατί έχουν αντικειμενικό συμφέρον να συμμαχήσουν με την εργατική τάξη ενάντια στα μονοπώλια και την πολιτική που τα υπηρετεί, όπως τους καλεί να κάνουν το ΚΚΕ.
Να σταματήσουν οι διώξεις στο Δημόσιο
Αυξάνονται διαρκώς οι περιπτώσεις δημοσίων υπαλλήλων (εκπαιδευτικών κ.ά.) που πρακτικά απομακρύνονται για ένα διάστημα από το Δημόσιο, επειδή υπάρχει μια καταγγελία εις βάρος τους, χωρίς καν να έχει εξεταστεί πειθαρχικά. Με τους νόμους 4057 και 4093 του 2012 άλλαξε το δημοσιοϋπαλληλικό πειθαρχικό δίκαιο και παράλληλα ο δημόσιος υπάλληλος που καταγγέλλεται από κάποιον τίθεται αμέσως σε καθεστώς «αυτοδίκαιης αργίας», πριν καν διαπιστωθεί εάν ευθύνεται γι' αυτό που τον κατηγορούν ή όχι.
Ετσι, με την εφαρμογή των νόμων αυτών έχουμε τα παρακάτω κρούσματα: Κάποιος (σ' αυτή τη μηχανή μπορεί να υπάρξουν πολλοί «κάποιοι» μετά και την αναπαραγωγή από την αστική προπαγάνδα της κυβερνητικής πολιτικής για δήθεν «κάθαρση από τους επίορκους», ιδιαίτερα αν πρόκειται για κινητοποιήσεις), με μια απλή μήνυση εναντίον ενός δημοσίου υπαλλήλου μπορεί να τον «οδηγήσει» στο πειθαρχικό και να τεθεί σε «αυτοδίκαιη αργία»! Επίσης, ένας δημόσιος υπάλληλος, εάν συλληφθεί σε κινητοποιήσεις, ακόμα κι αν η υπόθεσή του εκκρεμεί, αντιμετωπίζει το πειθαρχικό. Τα παραπάνω παραδείγματα δεν είναι τυχαία, αλλά συγκεκριμένα, αφού πρόκειται για περιπτώσεις ενός εκπαιδευτικού από την Ηλεία κι ενός άλλου από τη Λάρισα. Ετσι θα κατηγορούνται ως «επίορκοι», προκειμένου να δρομολογείται η απόλυσή τους.
Μόνο από τις δύο αυτές περιπτώσεις (υπάρχουν κι άλλες) μπορούμε να φανταστούμε πώς θα εξελιχθούν τα πράγματα με την εφαρμογή των συγκεκριμένων νόμων. Καλλιεργείται κλίμα τρομοκρατίας στους δημοσίους υπαλλήλους, αφού θα γνωρίζουν πως με τη συμμετοχή τους σε κινητοποιήσεις, εάν συλληφθούν με βάση κάποιον από τους αντιλαϊκούς νόμους μπορεί να βρεθούν χωρίς δουλειά και θα περιμένουν να κριθεί εάν είναι αθώοι ή ένοχοι. Το κλίμα φόβου δεν αφορά μόνο τους δημοσίους υπαλλήλους, διότι με τη λογική του «ήσυχου» και «αμίλητου» εργαζόμενου σκοπός είναι να κατασκευαστεί το πρότυπο της υποταγής. Θέλουν υποταγμένους εργαζόμενους και στον ιδιωτικό και στο δημόσιο τομέα, εργαζόμενους που θα φοβούνται να κουνηθούν γιατί θα τους περιμένει στη γωνία μια δίωξη ή μια απόλυση.
Μέσα από αυτή τη διαδικασία καταργείται το τεκμήριο της αθωότητας, αφού οι δημόσιοι υπάλληλοι μπορούν να υπάγονται σε καθεστώς «αυτοδίκαιης αργίας», μόνο και μόνο με την καταγγελία! Δεύτερον, διαμορφώνεται μια κατάσταση όπου μπορεί να βρει έδαφος ο χαφιεδισμός ή ακόμα και οι στημένες κατηγορίες, αφού με μια απλή μήνυση κάποιος μπορεί να βλάψει το δημόσιο υπάλληλο, χωρίς καν να εξεταστεί ποιος είναι ο κατήγορος και για ποιο σκοπό ενεργεί. Σε αυτό το πεδίο θα μπορούν να δράσουν «άνετα» και κάθε λογής κρατικοί και παρακρατικοί μηχανισμοί.
Το θέμα αφορά όλους τους εργαζόμενους. Πρόκειται για ένα ακόμα βήμα κατάργησης δικαιωμάτων του λαού, που τα τελευταία χρόνια σαρώνονται το ένα μετά το άλλο. Το αστικό κράτος αφαιρεί διαρκώς κατακτήσεις που με αγώνες κατέκτησαν οι εργαζόμενοι. Επιδιώκει να φτιάξει «καλοκουρδισμένα» ανθρωπάκια που θα φοβούνται ακόμα και τον ίσκιο τους. Το λαϊκό κίνημα μπορεί να απαντήσει με την οργανωμένη πάλη του για την κατάργηση αυτών των νόμων, απαιτώντας παράλληλα να σταματήσουν άμεσα οι διώξεις των υπαλλήλων.
Γεράσιμος ΧΟΛΕΒΑΣ
Οχι απλά οικονομολόγοι αλλά και ταχυδακτυλουργοί...
Γρηγοριάδης Κώστας
Η πρόθεση της τρικομματικής συγκυβέρνησης να δημιουργήσει ένα «ελκυστικό επενδυτικό περιβάλλον» στη χώρα μας σημαίνει πέρα από κάθε υπερβολή ολοένα και πιο προκλητικές παροχές για τους μονοπωλιακούς ομίλους σε κάθε κλάδο της εθνικής οικονομίας που επιθυμούν να τοποθετήσουν τα όποια κεφάλαιά τους. Για την περίπτωση του «Διεθνούς Αερολιμένα Αθηνών» («ΔΑΑ») η πολιτική αυτή συνδέεται άμεσα με την επέκταση της σύμβασης παραχώρησης του «Ελ. Βενιζέλος» με την - υπό τον έλεγχο ισπανικών κεφαλαίων πια - «Hochtief». Οπως έχει εδώ και καιρό δημοσιευθεί στο διεθνή οικονομικό Τύπο ο δεύτερος μεγάλος μέτοχος του «ΔΑΑ» σκοπεύει να πουλήσει τις συμμετοχές του σε διεθνή αεροδρόμια ανά τον κόσμο, εκτός του αεροδρομίου της Αθήνας, εξαιτίας της ραγδαίας πτώσης των αξιών που έχει επιφέρει στη χώρα μας η παρατεταμένη ύφεση. Την ίδια στιγμή ωστόσο είναι γνωστή η βούληση του ντόπιου πολιτικού προσωπικού να εκποιήσει το σύνολο των περιουσιακών στοιχείων του Δημοσίου, μεταξύ αυτών και των κρατικών αεροδρομίων και της συμμετοχής του στη μετοχική σύνθεση του «ΔΑΑ». Υπενθυμίζουμε ότι το ελληνικό Δημόσιο κατείχε το 55% των μετοχών του, το 40% ανήκε σε δύο διαφορετικά εταιρικά σχήματα της «Hochtief» και το υπόλοιπο 5% διαμοιράζονταν ανάμεσα σε μέλη της οικογένειας Κοπελούζου.
Πριν λίγο καιρό το 30% των μετοχών του Δημοσίου πέρασε στο χαρτοφυλάκιο του Ταμείου Αποκρατικοποιήσεων (ΤΑΙΠΕΔ) με σκοπό την άμεση πώλησή του. Το τελευταίο διάστημα εκπρόσωποι κινέζικων επενδυτικών σχημάτων σε συναντήσεις τους με τους αρμόδιους υπουργούς εκφράζουν ενδιαφέρον για την αγορά του «ΔΑΑ» ωστόσο ζητούν τον απόλυτο έλεγχο επί του αεροδρομίου. Θέλουν με απλά λόγια και το ποσοστό της «Hochtief», που η ίδια όμως λέει ότι δεν το πουλάει, τουλάχιστον όχι προς το παρόν. Η καλή κυβέρνηση λοιπόν, που ως γνωστόν δε χαλάει χατίρια σε επενδυτές, θα επεκτείνει τη σύμβαση παραχώρησης του «ΔΑΑ» στην «Hochtief» - η οποία λήγει σε 12 χρόνια, το 2025 - κατά το πρότυπο που θέτει το νέο νομοθετικό πλαίσιο παραχώρησης αεροδρομίων σε ιδιώτες, δηλαδή κατά 35 χρόνια τουλάχιστον με προοπτική επιπλέον ανανέωσης. Λύνοντας έτσι σε μεγάλο βαθμό το πρόβλημα «πτώσης των εσωτερικών αξιών» που προαναφέραμε, αφού αυτομάτως θα εκτοξευθεί η αξία των μετοχών της «Hochtief» (και της οικογένειας Κοπελούζου φυσικά), οπότε και θα αρθεί η άρνησή της να πουλήσει τη συμμετοχή της αυτήν την περίοδο. Οφείλουμε πάντως να ομολογήσουμε ότι τα «τζιμάνια» του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης επιλύουν τα «ζητήματα» με... ταχυδακτυλουργική μαεστρία.
Παπαγεωργίου Βασίλης
Ασπίδα αλληλεγγύης για να εμποδιστούν οι κατασχέσεις
Γρηγοριάδης Κώστας
Το μαρτύριο της σταγόνας ζουν δεκάδες χιλιάδες λαϊκά νοικοκυριά που τρέμουν στο ενδεχόμενο της κατάσχεσης μισθών, συντάξεων, τυχόν άλλων μικροεισοδημάτων και περιουσιακών στοιχείων, εξαιτίας της αδυναμίας τους να πληρώσουν τα χαράτσια, τους φόρους και μια σειρά άλλες οικονομικές υποχρεώσεις. Θυμίζουμε ότι στις αρχές Απρίλη από το υπουργείο Οικονομικών εστάλησαν προειδοποιητικές επιστολές σε 2,5 εκατομμύρια «οφειλέτες» με ποσά μέχρι 3.000 ευρώ με τις οποίες τούς ζητούσαν να τακτοποιήσουν άμεσα τα ληξιπρόθεσμα χρέη τους προς το Δημόσιο. Τα λαϊκά νοικοκυριά που χρωστάνε δεν μπορούν, δεν έχουν να πληρώσουν. Απέναντι σε αυτή την κατάσταση πρέπει να διαμορφωθεί ασπίδα αλληλεγγύης για να εμποδιστούν οι κατασχέσεις, να μην τρομοκρατήσουν το λαό οι απειλές για τα χρέη. Οποιος δεν έχει να πληρώσει να νιώσει την έμπρακτη αλληλεγγύη των εργατικών σωματείων, οργανώσεων αυτοαπασχολούμενων, γυναικών, των Λαϊκών Επιτροπών. Η ανάπτυξη του ταξικού κινήματος είναι η μοναδική ελπίδα και ασπίδα σωτηρίας απέναντι και στο μέτρο των κατασχέσεων. Ολοι για έναν και ένας για όλους. Κανένας μόνος του. Μπορούμε να τους σταματήσουμε!
Ο οπορτουνισμός του ΣΥΝ...
Οι παλινωδίες του ΣΥΡΙΖΑ γύρω από διάφορα ζητήματα που αφορούν τις σχέσεις παραγωγής, οι προσπάθειες των βουλευτών του να τοποθετούνται με κριτήριο μια επόμενη επανεκλογή τους, οι επιλογές του κομματικού τους επιτελείου, συνολικά, να δείχνουν ότι κινούνται μέσα στο ανεκτό από την οικονομική ολιγαρχία τόξο αντιπαράθεσης, πολύ συχνά όχι μόνο δεν έχει τα αναμενόμενα, για το ΣΥΡΙΖΑ, αποτελέσματα, αλλά βγάζει στην επιφάνεια το πραγματικό πρόσωπο, τις επιλογές και τις απόψεις που κυοφορούνται μέσα στο συγκεκριμένο πολιτικό μόρφωμα.
Ενα από τα χαρακτηριστικά παραδείγματα για τον καιροσκοπισμό της πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, για τον άκρατο οπορτουνισμό, ο οποίος προκειμένου να εξυπηρετήσει ποικιλόμορφες σκοπιμότητες, ταυτίζεται ακόμα με τις πιο σκοτεινές πλευρές της δράσης των καπιταλιστών, αποτελούν οι φραουλοφυτείες της νέας Μανωλάδας. Εκεί που για να λουφάξουν οι εργάτες γης, μίλησε ο νόμος της καραμπίνας. Εκεί που και πριν από λίγα χρόνια τα αφεντικά της φράουλας είχαν μετατρέψει την περιοχή σε θέατρο απειλών, ξυλοδαρμών και διωγμών των εργατών γης, που ξεκινώντας από την άκρη του κόσμου ήρθαν στον τόπο μας να εξοικονομήσουν κάποιες πενταροδεκάρες.
... και οι «επενδύσεις» στη Μανωλάδα
Τα πράγματα στη Μανωλάδα, είναι περισσότερο μαύρα, από ό,τι περιγράφεται στα ρεπορτάζ των εφημερίδων και των ΜΜΕ γενικά. Οι ίδιοι οι επιχειρηματίες της περιοχής, αυτοί που πλουτίζουν με την παραγωγή της φράουλας, χωρίς περιστολές και φιοριτούρες ομολογούν ότι για να υπάρχει ανταγωνιστική παραγωγή ολόκληρη η διαδικασία στηρίζεται στην παράνομη μετανάστευση, τη μαύρη εργασία, το μηδαμινό μεροκάματο, ενώ οι επιχειρηματίες προκειμένου οι μετανάστες να μην προσπερνούν την περιοχή τους, τους παρέχουν γη σε δικά τους χωράφια, όπου εκείνοι από μόνοι τους εγκαθιστούν τα άθλια και επιβλαβή για την υγεία παραπήγματα, στα οποία περνούν τις ώρες που δεν εργάζονται. Μιλάμε, δηλαδή, για συνθήκες δουλείας, την οποία επικαλούνται οι ίδιοι οι αφεντάδες της φράουλας. Διαφορετικά, λέει, θα μας φάνε τη δουλειά οι Τούρκοι...
Κι όμως αυτό το καθεστώς, της ακραίας, αλλά και της αναγκαίας εκμετάλλευσης για τους καπιταλιστές φράουλας εν έτει 2013, προσπάθησε να δικαιολογήσει η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Εφη Σαλτάρη - Γεωργοπούλου. Στην προσπάθειά της να βγάλει λάδι τις μεθόδους εκμετάλλευσης του κεφαλαίου, η εν λόγω κυρία τόλμησε να μιλήσει για άδικες... γενικεύσεις. Στο διά ταύτα, μιλώντας σε ραδιοφωνικό σταθμό, παρέδωσε μαθήματα του... στιλ:
«Σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να γενικεύσουμε»...
«Δε σημαίνει ότι επειδή έχει περάσει έτσι στον Τύπο, ότι όλοι εκμεταλλεύονται τους εργάτες»...
Δε «ζούνε κάτω από άθλιες συνθήκες»...
Πολλά είπε η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Εμείς θα μείνουμε μόνο σε εκείνο που αναφώνησε, μέσα στη σπουδή της να δικαιολογήσει το σύγχρονο σκλαβοπάζαρο, λέγοντας: «Εν πάση περιπτώσει υπάρχουν και νομοταγείς που πληρώνουν κανονικά και συνεργάζονται με τον κόσμο».
Ε, λοιπόν, για μια ακόμα φορά αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι κάνουν τα πάντα για να αποπροσανατολίσουν τους εργαζόμενους από το κύριο. Και το κύριο, στην προκειμένη περίπτωση, είναι ότι όλοι τους, μαζί και ο ΣΥΡΙΖΑ και η βουλευτίνα του, έχουν αποδεχτεί τη λογική της υποταγής που πρέπει να δείχνουν οι εργαζόμενοι και ο λαός, απέναντι σε ό,τι η πλουτοκρατία παρουσιάζει ως... επένδυση. Υποταγή, ακόμα και στις συνθήκες μεσαίωνα και τους απάνθρωπους όρους απασχόλησης που απαιτεί η σύγχρονη φραουλο-καλλιέργεια, προκειμένου να προσφέρει μεγάλα κέρδη τους εκμεταλλευτές των φυτειών της Μαλωλάδας.
Πολεμοκάπηλες επιλογές
Η προχτεσινή Σύνοδος των υπουργών Εξωτερικών του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες κινήθηκε μεν στη γνωστή ατζέντα της ανασκόπησης όλων των σχεδιασμών της ιμπεριαλιστικής λυκοσυμμαχίας σε όλο τον πλανήτη και τα θέματα της δήθεν ασφάλειας, είχε ωστόσο πιο βασικές αιχμές την κατάσταση στην περιοχή της Μέσης Ανατολής, ιδιαίτερα την επέμβαση στη Συρία, και της Ασίας, με έμφαση στην παράταση της κατοχής στο Αφγανιστάν και τη στήριξη της επιθετικότητας κατά της ΛΔ Κορέας.
Σε αυτό το πλαίσιο κινείται και η ελληνική συγκυβέρνηση (ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ). Αυτό προκύπτει αβίαστα και από τη συνάντηση του Αμερικανού υπουργού Εξωτερικών Τζ. Κέρι και του Ελληνα ομολόγου του Δ. Αβραμόπουλου στη Σύνοδο, όπου σε όλους τους τόνους εξέφρασε τη θέληση της ελληνικής αστικής τάξης να συμμετάσχει σε όλα τα ιμπεριαλιστικά σχέδια και ειδικότερα στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου. Είναι χαρακτηριστικές οι συμβουλές του Αμερικανού αξιωματούχου για την ενίσχυση της συνεργασίας Ελλάδος - Ισραήλ, σε ό,τι αφορά στην εκμετάλλευση και μεταφορά των ενεργειακών αποθεμάτων της Ανατολικής Μεσογείου, όπου φυσικά εμπλέκονται και αμερικανικά μονοπώλια. Ταυτόχρονα οι Αμερικανοί προτρέπουν για βελτίωση της συνεργασίας με την Τουρκία, και ταυτόχρονα «λύση» του Κυπριακού με ένα νέο «σχέδιο Ανάν» που θα βάλει ταφόπλακα στην επανένωση των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο.
Η εξελισσόμενη ιμπεριαλιστική επέμβαση στη Συρία, με τη συνεχή στήριξη των αντικαθεστωτικών και των μισθοφόρων, βρίσκει σύμφωνη και την ελληνική αστική κυβέρνηση. Η κοινή στάση όλων των ΝΑΤΟικών συνεταίρων απέναντι στους λαούς και την εκμετάλλευση του πλούτου των χωρών δεν αναιρεί καθόλου και τη μεταξύ τους φαγωμάρα για τη μοιρασιά της λείας. Από αυτήν την πλευρά εξάλλου αντιδρά η ρωσική αστική τάξη και στο θέμα της Συρίας υπερασπιζόμενη τα συμφέροντα των δικών της μονοπωλιακών ομίλων. Σε αυτή την κατεύθυνση θα πρέπει να δει κανείς και τη διαφαινόμενη προτίμηση της Ρωσίας να προχωρήσει τους σχεδιασμούς για τους δρόμους μεταφοράς της ενέργειας, μέσω της Τουρκίας. Το ίδιο ισχύει και για το θέμα της επιθετικότητας που εκδηλώνεται ενάντια στη ΛΔ Κορέας, που υπερασπίζεται την ακεραιότητά της απαντώντας και στις απειλές που δέχεται από τους ιμπεριαλιστές. Ο ρόλος Ρωσίας και Κίνας και στο πεδίο ανταγωνισμού στην ευρύτερη περιοχή της Ασίας, σχετίζεται ακριβώς με τα συμφέροντα των δικών τους μονοπωλίων.
Η επιθετικότητα των ιμπεριαλιστών και εν μέσω βαθιάς καπιταλιστικής κρίσης είναι βέβαιο ότι θα συνεχιστεί και θα προκύπτουν συνεχώς νέες εστίες έντασης. Από την άλλη οι λεγόμενες ανερχόμενες καπιταλιστικές δυνάμεις που τις εμφανίζουν οι σοσιαλδημοκράτες και οι οπορτουνιστές ως εναλλακτική λύση, δεν αποτελούν πραγματικό αντίπαλο δέος στους ιμπεριαλιστές, αλλά μέρος του ίδιου συστήματος. Αυτό αποδεικνύεται ποικιλότροπα και από την κοινή τους στάση για κυρώσεις του ΟΗΕ ενάντια στη ΛΔ Κορέας ή από την απροκάλυπτη συνεργασία Ρωσίας - ΝΑΤΟ στο Αφγανιστάν. Από αυτές τις εξελίξεις είναι ανάγκη οι εργαζόμενοι της χώρας μας και όλοι οι λαοί να επαγρυπνούν, να μην παραπλανηθούν στην αναζήτηση «καλύτερου ιμπεριαλιστή», αλλά να συνειδητοποιήσουν ότι είναι μονόδρομος η πάλη ενάντια σε κάθε ιμπεριαλιστική συμμαχία. Η πάλη τελικά ενάντια στην εξουσία των μονοπωλίων, για τη δική τους εργατική, λαϊκή εξουσία. Σε κάθε άλλη περίπτωση θα είναι εκτεθειμένοι σε κινδύνους και στο να χύνουν το αίμα τους για ξένες σημαίες, για τα συμφέροντα του κεφαλαίου.
Feeds
